Jump to content

Asimov's science fiction


Recommended Posts

5ο τεύχος

[...]

 

«Ο Φέρελπις», του Jim Grimsley

 

Η πασίγνωστη, πια, ιδέα της τροποποίησης αναμνήσεων μέσα σε ένα μετακαταστροφικό σκηνικό που περισσότερο αποπροσανατολίζει, παρά βοηθά τον αναγνώστη. Το ξέχασα μόλις το τελείωσα.

 

[...]

 

«Θάλλον Σόγκοθ», της Elizabeth Bear

 

Αυτό μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα. Οικονομικό, με ελκυστικό ήρωα και μυστήριο, χωρίς υπερβολές. Είχε μερικά προβλήματα αληθοφάνειας, αλλά τίποτε σημαντικό.

 

Για τον "Φέρελπι" θα πω ότι ανήκει στην κατηγορία των διηγημάτων που το "ουάου" το κάνεις στην αρχή ή στη μέση του διηγήματος, χωρίς δυστυχώς να γνωρίζεις ότι το ενδιαφέρον τελειώνει εκεί. Κι όταν η ιδέα είναι χρησιμοποιημένη, αυτό είναι πραγματικά πρόβλημα.

 

Το "Σογκόθ" ήταν όντως το καλύτερο. Ίσως κάπως βιαστικό στο τέλος του, όμως κατάφερε να ενώσει καλά τους δύο άξονες της ιστορίας. Α, και δεν αντέχω να μην αναφέρω τα εξής εντυπωσιακά από το βιογραφικό της συγγραφέως του: "Η Elisabeth Bear γεννήθηκε το 1971 [...] Έχει τιμηθεί [...] και με το βραβείο Locus 2006 για το Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Μυθιστόρημα. Από τότε [δηλαδή από το 2006!] έχει εκδώσει πάνω από δέκα μυθιστορήματα [!!!] και δεκάδες διηγήματα [!]."

Link to comment
Share on other sites

Και το εξώφυλλο του επόμενου τεύχους, που κυκλοφορεί στην Αθήνα από σήμερα, 9/7 :)

 

(Ως ο μήνας του Απόλλων 11, το τεύχος επικεντρώνεται σε ιστορίες διαστημικής εξερεύνησης)

post-297-1247124141_thumb.jpg

Link to comment
Share on other sites

(Ως ο μήνας του Απόλλων 11, το τεύχος επικεντρώνεται σε ιστορίες διαστημικής εξερεύνησης)

Καλή και ορεκτική ιδέα, ιδιαίτερα καθώς θα το διαβάζουμε σε ημέρες παραλιακής εξερεύνησης!

Link to comment
Share on other sites

Γι' αυτό και, παρότι το τεύχος περιέχει μια νουβέλα (η "Διάσωση του Απόλλων 8" της Rusch) καταφέραμε να χωρέσουμε άλλες 5 ιστορίες :) (όχι όλες με διαστημόπλοια, βέβαια - 3 από τις ιστορίες εξελίσσονται κάτω από άλλους ήλιους ;) )

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ήμουν έτοιμος ν' αρχίσω να γκρινιάζω ξανά:

Τα σύντομα διηγήματα του τεύχους του Ιουλίου μου φάνηκαν πολύ μέτρια. Ενώ το γράψιμο παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, πάσχουν από την συνήθη ασθένεια: χρησιμοποιημένη ιδέα χωρίς ίχνος ενδιαφέροντος στο παραμύθι. Αυτό το τελευταίο, είναι πια τόσο έντονο που έχω αρχίσει ν' ανησυχώ ότι:

α) Οι leading συγγραφείς των επιλεγμένων ως καλύτερα από τα δύο τελευταία χρόνια της αμερικανικής έκδοσης διηγημάτων που δημοσιεύονται στην ελληνική έκδοση, δηλαδή των πιθανότατα καλύτερων διηγημάτων που δημοσιεύτηκαν στο κατα τεκμήριο πιο ονομαστό περιοδικό του είδους, με ένα κάρο βραβεία και υποψηφιότητες, οι φοβεροί και τρομεροί αυτοί λοιπόν συγγραφείς (καμία ειρωνία εδώ) φαίνεται να έχουν ξεχάσει ότι εκτός από την ιδέα και το γράψιμο, χρωστάνε και ένα παραμύθι στους αναγνώστες.

β) Δεν το έχουν ξεχάσει. Απλά, δεν θεωρούν πλέον ότι χρωστάνε κάτι τέτοιο. Μπρρρ.

γ) Τίποτα από τα δύο παραπάνω. Είναι η αρχισυνταξία της αμερικάνικής έκδοσης (από την οποία αναγκαστικά αναδημοσιεύει και η ελληνική), που θεωρεί ότι το story αυτό καθ' εαυτό δεν είναι πια και τόσο σημαντικό και γι' αυτό επιλέγει τέτοιες ιστορίες ανάμεσα σε άλλες που εμένα τουλάχιστον θα μου φαίνονταν καλύτερες. "Και τότε, τα βραβεία και οι υποψηφιότητες;", θα μου πείτε. Ας μην σχολιάσω...

 

Ευτυχώς όμως δεν χρειάζεται να γκρινιάξω (περισσότερο). Γιατί στο τεύχος του Ιουλίου οι μεγαλύτερες ιστορίες ήταν γενικά καλές. Ειδικά η Αστρική Αύρα ήταν ένα ολοκληρωμένο διήγημα, πραγματικά ενδιαφέρον με χαρακτήρες, καινούργια πράγματα, αγωνία και πραγματική εξέλιξη της ιστορίας του. Και ακόμα καλύτερα, η νουβέλα Η Διάσωση του Απόλλων 8 ήταν αληθινά απολαυστική σε όλα της (technobabble, χαρακτήρες, ψυχολογία, εξέλιξη, ιστορικότητα -και επιτέλους χορτάσαμε γυναικείους χαρακτήρες σε "ανδρικές" δουλειές). Είχα μάλιστα την τύχη να τη διαβάσω ολόκληρη χθες, δηλαδή ακριβώς την επέτειο των σαράντα χρόνων από την πρώτη προσελήνωση κάτι που σίγουρα της έδινε μια έξτρα ατμόσφαιρα -αναρωτιέμαι μάλιστα τι να σκέφτονταν οι πραγματικοί αστροναύτες του Απόλλων 8 για αυτήν...

Link to comment
Share on other sites

Ευτυχώς όμως δεν χρειάζεται να γκρινιάξω (περισσότερο). Γιατί στο τεύχος του Ιουλίου οι μεγαλύτερες ιστορίες ήταν γενικά καλές.

 

Θα συμφωνήσω και θα πω ότι ευτυχώς που υπήρχαν καλές ιστορίες στο τεύχος του Ιουλίου, γιατί στο τεύχος του Ιουνίου, πλην του Συμπλέγματος Έρντμαν, που κι αυτό αισθάνθηκα ότι τράβηξε πάρα πολύ σε μάκρος, δεν μου άρεσε καμία.

 

 

Ειδικά η Αστρική Αύρα ήταν ένα ολοκληρωμένο διήγημα, πραγματικά ενδιαφέρον με χαρακτήρες, καινούργια πράγματα, αγωνία και πραγματική εξέλιξη της ιστορίας του. Και ακόμα καλύτερα, η νουβέλα Η Διάσωση του Απόλλων 8 ήταν αληθινά απολαυστική σε όλα της (technobabble, χαρακτήρες, ψυχολογία, εξέλιξη, ιστορικότητα -και επιτέλους χορτάσαμε γυναικείους χαρακτήρες σε "ανδρικές" δουλειές). Είχα μάλιστα την τύχη να τη διαβάσω ολόκληρη χθες, δηλαδή ακριβώς την επέτειο των σαράντα χρόνων από την πρώτη προσελήνωση κάτι που σίγουρα της έδινε μια έξτρα ατμόσφαιρα -αναρωτιέμαι μάλιστα τι να σκέφτονταν οι πραγματικοί αστροναύτες του Απόλλων 8 για αυτήν...

 

Παρομοίως, οι δυο ιστορίες που βρήκα πολύ καλές στο τεύχος Ιουλίου ήταν οι προαναφερθείσες. Και επίσης κατά εκπληκτική σύμπτωση, τώρα που είδα το ποστ, βλέπω ότι κι εγώ εκείνη τη μέρα διάβασα τη Διάσωση του Απόλλων 8, αν και δεν το συνειδητοποίησα καθόλου παρά μόνο τώρα...

 

Πάντως για να πω και μια κουβέντα παραπάνω, σχετικά με τα δυο διηγήματα, αν με ρωτούσαν ποιος έχει γράψει τις ιστορίες και πότε, για τη μεν Αστρική Αύρα θα έλεγα αμέσως ότι είναι σύγχρονη ιστορία, για τη δε Διάσωση του Απόλλων 8 θα έλεγα ότι ήταν έργο του Κλαρκ γραμμένο γύρω στο 1965. Με εξαίρεση τις πραγματικά πολλές γυναίκες στις αντρικές δουλειές, ο τρόπος που θέτει το όραμα και το πείσμα του πρωταγωνιστή, οι αναζητήσεις, το technobabble -το οποίο παρεμπιπτόντως εμένα γενικά μου αρέσει- ακόμα και το τέλος στο κρουαζιερόπλοιο προς τον Άρη, μου θύμιζε απίστευτα πολύ τα παλιότερα έργα του Κλαρκ. Μάλλον γι αυτό μου άρεσε κιόλας. Μου θύμισε την παλιά, καλή ε.φ.

 

Επίσης μου άρεσε αρκετά και το Ένας Πύραυλος στο Διαπλανητικό Διάστημα, αλλά για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να εντοπίσω, μου φάνηκε λίγο αστεία. Κάτι είχε μέσα που δεν μπορούσα να το πάρω στα σοβαρά. Μου θύμιζε λίγο σούπερ παρέα σε κόμιξ που φτιάχνουν το δικό τους διαστημόπλοιο και βγαίνουν για περιπέτειες.

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα παιδιά. Νομίζω ότι στο τεύχος 5 το καλύτερο ήταν Το Σύμπλεγμα του Έρντμαν, το οποίο αν και σαν θέμα δεν με εντυπωσίασε, η γραφή του όμως είναι πάρα πολύ καλή για το γούστο μου. Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Είχα την αίσθηση του μοντάζ, παραπλήσια με ταινίας. Λόγο του ότι έχουμε video club 25 χρόνια τώρα ότι έχω διαβάσει με αυτόν τον τρόπο γραφής με ενθουσιάζει πάντα. Για τα υπόλοιπα ήταν αρκετά καλά με κάποια να με αγγίζουν περισσότερο. Νομίζω οι Ταξιδιωτικές οδηγίες είναι επίσης ένα διαμαντάκι και αυτό γιατί έχω την αίσθηση ότι η κωμωδία και η επιστημονική φαντασία είναι πολύ δύσκολο να συνδιαστούν, αλλά όταν αυτό γίνεται όμορφα είναι πραγματικά πολύ απολαυστικό. Ξεκινάω τώρα το έκτο τεύχος και ελπίζω να περάσει ο καιρός μέχρι τον Σεπτέμβρη για το επόμενο. (Έχω γίνει φανατικός οπαδός πλέον!)

Edited by lisimelis
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Χθες τέλειωσα κι εγώ το "Η Διάσωση του Απόλλων 8", το οποίο μου άρεσε πολύ. Συνήθως σκιάζομαι στην προοπτική να διαβάσω νουβέλα, όταν δεν ξέρω πως θα με ανταμείψει. Και αυτή με αντάμειψε χωρίς να με κουράσει καθόλου στη πορεία. Ίσα-ίσα το διάβασα με τα μάτια κολλημένα στις σελίδες. Η τελευταία διάσωση ίσως προς στιγμή να ταρακούνησε το μέχρι τότε ύφος της νουβέλας, από εμπεριστατωμένη επιστημονική έρευνα στο εξωφρενικά συμπτωματικό, το τυχαίο, θυμίζοντας μας πως δεν διαβάζουμε ιστορική καταγραφή αλλά το έργο μιας παραμυθούς! Είναι όμως τόσο λυτρωτικό που το δέχεσαι. Και υπέροχο σασπένς μέχρι και την τελευταία παράγραφο... "Θα κάνει το βήμα ο Ρίτσαρντ έξω, ή όχι;" :thmbup:

Link to comment
Share on other sites

Όντως "Η Διάσωση του Απόλλων 8" μας ικανοποίσε απόλυτα. Η νοσταλγική αίσθηση για τις πρώτες διαστημικές αποστολές, μια ρεαλίστική απεικόνιση ενός μέλλοντος στο διάστημα, και η πολύ καλή παρουσίαση του χαρακτήρα είναι τα μεγάλα συν της ιστορίας.

 

Αναφέρθηκε πιο πάνω ότι σε αυτήν την ιστορία «χορτάσαμε γυναικείους χαρακτήρες σε "ανδρικές" δουλειές». Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Κάτι που θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς, από την εικόνα που μας έχει δώσει το Asimon's για το sci-fi, είναι πως στο εξωτερικό έχουμε πολλές γυναίκες συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας ! Στο 6ο τεύχος έχουμε τέσσερις γυναίκες συγγραφείς (Mary Rosenblum, Elisabeth Bear, Sue Burke, Kristine Kathryn Rusch), ενώ οι άντρες είναι μόλις δύο. Απ' ότι έχω παρατηρήσει, σε κάθε τεύχος υπάρχουν τουλάχιστον δύο ή τρεις γυναίκες συγγραφείς. Φαίνεται λοιπόν πως τα φυλετικά στεγανά έχουν πέσει προ πολλού στην συγγραφή της επιστημονικής φαντασίας (και μάλιστα σε ένα από τα κατεξοχήν περιοδικά του sci-fi). biggrin.gif

 

 

Περιμένουμε με ανυπομονησία το τεύχος με τους εξωγήινους...

Link to comment
Share on other sites

Καθώς θα ανέβω μεθαύριο το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας, ξέρει κανένας να μου πει που θα βρώ εγγυημένα τα τεύχη του Asimov's (παλιά και νέο);

 

 

Link to comment
Share on other sites

Καθώς θα ανέβω μεθαύριο το απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας, ξέρει κανένας να μου πει που θα βρώ εγγυημένα τα τεύχη του Asimov's (παλιά και νέο);

Φαντάζομαι στο Solaris (Μπόταση 6 νομίζω, δίπλα στην Πλατεία Κάνιγγος) αλλά Τετάρτη βράδυ μάλλον θα είναι κλειστά. Δοκίμασε σε μεγάλα περίπτερα του κέντρου.

Link to comment
Share on other sites

Ούτε ο διάβολος θα το έστηνε έτσι περίτεχνα. Συμπτωματικά λοιπόν, χθες διάβασα και το "Ένας Πύραυλος στο Διαπλανητικό Διάστημα" του William Barton. Τι ήταν αυτό; Γιατί το διάβασα; Γιατί γράφτηκε; 28 σελίδες όπου δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Καλά, όχι τίποτα, εγώ σαν αναγνώστης αισθάνθηκα, όσο το διάβαζα, δεμένος σε καρέκλα οδοντίατρου όπου μου πέρασαν τον τροχό σε όλα μου τα δόντια χωρίς αναισθητικό.

 

Αν περιέγραφε κάτι που πραγματικά συνέβη, ένας αρθογράφος του National Geographic θα του έδινε περισσότερη ζωντάνια.

 

Ίσως βέβαια να είναι το διήγημα που κάποιοι θα ήθελαν να κορνιζόσουν για να το λιβανίζουν.

 

Μακριά από μένα.

Link to comment
Share on other sites

[...]

Ίσως βέβαια να είναι το διήγημα που κάποιοι θα ήθελαν να κορνιζόσουν για να το λιβανίζουν.

[...]

Όχι εγώ, πάντως. Ακριβώς επειδή δεν είχε καθόλου story.

Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα το τεύχος Ιουλίου. Και αγαπημένα μου διηγήματα "Επιτόπιες Μελέτες" του R. Neube και το "Παλίρροια" της Elizabeth Bear". Είναι και τα δύο το είδος ιστοριών που αναμένω και θέλω να βρίσκω σε ένα περιοδικό επιστημονικής φαντασίας. Ήταν αναπάντεχα στη σύλληψη τους και απόλαυση στην ανάγνωση τους. Μου θύμισαν ευφάνταστες εικονογραφήσεις του είδους που τις συναντάς πάντα σαν εξώφυλλα (κοιτάξτε το Asimov's στο πρώτο ποστ αυτού του τόπικ) αλλά ποτέ σαν περιεχόμενο.

 

Το "Αράχνες" της Sue Burke θα έλεγε κάτι αν είχε πλοκή, αλλά μάλλον την κρατάει για το μυθιστόρημα. Ως έχει είναι αδιάφορο.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Καλησπέρα σε όλους! Είμα νέο μέλος και αυτό είναι το πρώτο μου post. Από εδώ έμαθα για την κυκλοφορία του asimov's στα ελληνικά και ετσι αγόρασα σημερά το τεύχος ιουλίου. Μου άρεσαν πάρα πολύ όλα τα διηγήματα αλλά κυρίως η Διάσωση Του Απόλλων 8 και η παλίρροια.

Θα αγοράσω και τα προηγούμενα τεύχη σύντομα!:thmbup:

Edited by rama
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα σε όλους! Είμα νέο μέλος και αυτό είναι το πρώτο μου post. Από εδώ έμαθα για την κυκλοφορία του asimov's στα ελληνικά και ετσι αγόρασα σημερά το τεύχος ιουλίου. Μου άρεσαν πάρα πολύ όλα τα διηγήματα αλλά κυρίως η Διάσωση Του Απόλλων 8 και η παλίρροια.

Θα αγοράσω και τα προηγούμενα τεύχη σύντομα!:thmbup:

 

Λίγο ετεροχρονισμένα, αλλά τουλάχιστον πριν το επόμενο τεύχος, θα ήθελα κι εγώ να προσθέσω ένα ψήφο για την "Παλίρροια". Μια συγκινητική ιστορία που σχεδόν με μηδενική πλοκή κατορθώνει να μιλήσει για πολύ σημαντικά πράγματα όπως η σημασία της μνήμης, η απώλεια και η νοηματοδότηση της ζωής.

 

Πολύ καλή και η "Διάσωση του Απόλλων 8", αλλά με χάλασε η υπερβολική τύχη της τελευταίας "διάσωσης" όπου "η βελόνα μέσα από τα άχυρα" σηκώνεται και γνέφει στον ήρωα βρεί. Ίσως ήταν καταπληκτικό φινάλε για ταινία, αλλά στο διήγημα έδειχνε σαγώς αναληθοφανές.

 

Για μένα, πάντως, ήταν ένα από τα καλύτερα τεύχη της ελληνικής έκδοσης.

Link to comment
Share on other sites

To "Ένας Πύραυλος στο Διαπλανητικό Διάστημα" πήγα κι εγώ να το ξεκινήσω με μεγάλες προσδοκίες αλλά απογοητεύτηκα από τις πρώτες γραμμές.

 

Για μένα το "Η Διάσωση του Απόλλων 8" ήταν το καλύτερο του τεύχους, παρά την αναληθοφανή σύμπτωση του τέλους. Πολύ καλά, επίσης, τα Επιτόπιες Μελέτες" και "Παλίρροια".

Την Τετάρτη κυκλοφορεί το καινούριο (ε ; ).

Edited by synodoiporos
Link to comment
Share on other sites

Σήμερα κυκλοφόρησε το τεύχος 7 στά περίπτερα :thmbup:

 

Όχι μόνο κυκλοφόρησε σήμερα, αλλά βλέπουμε και την πρώτη ελληνική δημοσίευση, για την οποία μερικοί-μερικοί διατηρούσαν σιγή! :). Συγχαρητήρια, Ντίνο.

Μου φαίνεται ότι αυτή τη φορά δε θα ψάξω ποιο διήγημα του τεύχους θα διαβάσω πρώτο.

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο, Ντίνο, thumbs up! Αύριο θα πάω να πάρω το τεύχος! :D

Ευχαριστώ. Το εξώφυλλο:

 

post-1004-125214078079_thumb.jpg

 

Λεπτομέρειες για την ύλη του τεύχους αναμείνατε για την editor trillian.

Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια, Ντίνο. Και στο περιοδικό που επιτέλους έκανε το άνοιγμα προς τους Έλληνες.

Link to comment
Share on other sites

Όπως ξέρουν όσοι έχουν ασχοληθεί με εκδόσεις (και όπως ίσως φαντάζονται όσοι δεν έχουν ασχοληθεί) στις 99% των περιπτώσεων έχεις μείνει πίσω στο χρονοδιάγραμμα και τρέχεις να προλάβεις το τυπογραφείο. Αυτή τη φορά φαίνεται ότι τρέξαμε λίγο παραπάνω απ' ό,τι έπρεπε, γιατί το τεύχος βγήκε μερικές μέρες νωρίτερα... Κι έτσι δεν πρόλαβα να ενημερώσω εγκαίρως για τη δημοσίευση, κι ήθελα να ζητήσω κι από εδώ συγνώμη στο Ντίνο γι' αυτό.

 

Όσο για την υπόλοιπη ύλη του τεύχους, περιλαμβάνει διηγήματα που εντάσσονται στην ευρύτερη κατηγορία της space opera - διαστημικά ταξίδια, εξωγήινοι πολιτισμοί και διαπλανητικές ίντριγκες. Ελπίζω να τα απολαύσετε...

Edited by trillian
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..