Jump to content

Συμβουλές προς όσους φιλοδοξούν να εκδοθούν


aScannerDarkly
 Share

Recommended Posts

@Άστροφιλ 

Όπως είπα και προηγουμένως, η οπτική με την οποία βλέπουμε τον κόσμο είναι αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε αναμεταξύ μας. ☺️

Άκρως σεβαστή η θέση σου, εννοείται. Επίτρεψέ με να διαφωνήσω βέβαια, γιατί εγώ από τον κόσμο που με τίμησε, δεν εξέλαβα τέτοια στάση. Ήταν περισσότερο σαν μια ανοιχτού τύπου γιορτή, ένα πράγμα. Η πρόσκληση ήταν δημόσια, κόσμος που δεν περίμενα ήρθε, κάποιοι δεν τα κατάφεραν, άλλοι ίσως δεν ενδιαφέρθηκαν. Κάποιοι αγόρασαν 3-4 βιβλία, άλλοι κανένα. Τι μένει στο τέλος; Ένα μεγάλο χαμόγελο, η αρχή ενός καινούριου σταδίου στη ζωή, οι ευχές και η παρουσία ανθρώπων που στάθηκαν (με τον τρόπο τους) στο εγχείρημα αυτό. Η ατάκα, επίσης, ενός φίλου όταν τον ευχαρίστησα ''όχι δεν κατάλαβες, εγώ σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες, Που έκανες σε όλους μας''. Εσύ (και κάποιοι άλλοι) βλέπεις την πρόσκληση με την αρνητική χροιά της, ως απαίτηση πληρωμής ενός αγαθού που στοιχίζει 10-15 ευρώ. Άλλοι όμως το βλέπουν ως κάτι θετικό. Ως τη συμμετοχή σε μια κοινωνική εκδήλωση. Επίσης, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: από τη στιγμή που λανσάρεις ένα επι πληρωμή αγαθό, δεν είναι ολίγον οξύμωρο να λες ''δεν θέλω να πάρω λεφτά τώρα, στην αρχή, από εσάς, αλλά ελπίζω να συμβεί αυτό αργότερα με την ελπιδα πως θα είναι αρκετά ώστε ο συνεργάτης μου να αποσβέσει την επένδυσή του.'' Όμως, κι εδώ έρχεται το ηθικό δίλημμα: είναι ηθικά μεπτό ο συγγενής-φίλος να πληρώσει 10-15 ευρώ για το βιβλίο ενός ανθρώπου με τον οποίο έχει σχέση μια ζωή, στα πλαίσια μιας γιορτής-εκδήλωσης, αλλά δεν είναι ηθικά μεπτό ένας συνεργάτης-μικρομεσαία επιχείρηση να επωμιστεί μια εκδοτική αποτυχία, χωρίς να κάνει έστω απόσβεση ενός μέρους της επένδυσής της;'' Εκεί δεν μας νοιάζει; Επειδή είναι ελεύθεροι επαγγελματίες; Ξέρω, ξέρω: αυτή είναι η δουλειά τους κτλ. Ο αντίλογος στο παραπάνω είναι πως το βιβλίο είναι αυτό που θα πληρώσει τον λογαριασμό στο τέλος. 

Τέλος πάντων, εγώ σταματώ κάπου εδώ το off topic, καθώς σίγουρα το εξαντλήσαμε (και συγγνώμη αν το παράκανα).

Η ουσία είναι πως από τη στιγμή που σκέφτεσαι σοβαρά να εκδώσεις ένα έργο, κάτι πρέπει να κάνεις ώστε να του δώσεις μια αρχική ώθηση (αλλά και να βοηθήσεις τον συνεργάτη σου που επενδύει σε σένα). Ο τοίχος που λέγαμε. Ορισμένοι επιλέγουν τις παρουσιάσεις, άλλοι αποφεύγουν τον εκδότη (όπως είπε η Αταλάντη), πολλοί στρέφονται στο εξωτερικό όπου οι συνθήκες είναι καλύτερες, κάποιοι δουλεύουν διαδικτυακά (όπως ο Αλέξανδρος-hidedora), ορισμένοι συμμετέχουν σε διαγωνισμούς ώστε να κερδίσουν βραβεία, άλλοι προσπαθούν να διευρύνουν τον κύκλο και τις γνώσεις τους. Ό,τι μπορεί ο καθένας.

Υγ: Παρεμπιπτόντως, κάποτε κι εγώ έτσι σκεφτόμουν. Ήμουν εσωστρεφής. Έλεγα στον εαυτό μου πως θα έκανα παρουσίαση χωρίς βιβλία, αν ποτέ έβγαινε το βιβλίο μου. Δες με τώρα όμως: ξεψάρωσα! 😃

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 340
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Arachnida

    18

  • odesseo

    16

  • georgezerv76

    17

  • Άστροφιλ

    21

8 hours ago, Άστροφιλ said:

Νομίζω ότι είναι δύσκολο για ένα μεμονωμένο άτομο να έχει, ή να αποκτήσει, την τεχνογνωσία και τις επαφές που διαθέτει μια εκδοτική επιχείρηση. Αυτή είναι και μια από τις επιφυλάξεις μου όσον αφορά την, έντιμη στο κάτω-κάτω, λύση της ανεξάρτητης (αυτο)έκδοσης.   

Οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι πάντως, δεν έχουν και καμία ιδιαίτερη τεχνογνωσία ή επαφές. Οπότε μην νομίζεις, με αυτοέκδοση ακόμη και στην Ελλάδα, μάλλον καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις. Όπως είχα δει και σε ένα άλλο νήμα εδώ στο forum, ο μέσος εκδοτικός οίκος μετά βίας θα καταφέρει να πουλήσει 200 τεμάχια. Εσύ αν ασχοληθείς και τα διαμοιράσεις τοπικά στην πόλη σου, πιο πιθανό είναι να πουλήσεις τα ίδια ή και περισσότερα τεμάχια.

  • Like 1
  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

Παιδιά, σας ευχαριστώ όλους που ασχοληθήκατε με την περίπτωσή μου - συμφωνούντες και μη. Θα επανέλθω όταν έχω νεότερα από το εκδοτικό μέτωπο! 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

23 hours ago, hidedora said:

Οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι πάντως, δεν έχουν και καμία ιδιαίτερη τεχνογνωσία ή επαφές. Οπότε μην νομίζεις, με αυτοέκδοση ακόμη και στην Ελλάδα, μάλλον καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις. Όπως είχα δει και σε ένα άλλο νήμα εδώ στο forum, ο μέσος εκδοτικός οίκος μετά βίας θα καταφέρει να πουλήσει 200 τεμάχια. Εσύ αν ασχοληθείς και τα διαμοιράσεις τοπικά στην πόλη σου, πιο πιθανό είναι να πουλήσεις τα ίδια ή και περισσότερα τεμάχια.

Αν και δεν συμφωνώ Άλεξ με το ότι οι οίκοι δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη τεχνογνωσία ή επαφές (ενίσταμαι απλώς ως προς τα οικονομικά  μεγέθη που διαχειρίζονται), μιλώντας πάντα για τον αριθμό των αντιτύπων που μπορεί να πουλήσει κάποιος μέσω αυτοέκδοσης, το νούμερο των 200 αντιτύπων είναι ένας στόχος εφικτός. Εννοείται πως παίζει βασικό ρόλο ο κοινωνικός περίγυρος, το κατά πόσο είσαι επιφανής και επικοινωνιακός, αλλά και το πόσο θα το τρέξεις. Δυο φίλες μου που επέλεξαν αυτή τη μέθοδο, χωρίς να ασχοληθούν ιδιαίτερα, πούλησαν πάνω-κάτω τόσο, κι αυτό είναι ένα γεγονός που μπορώ να το επιβεβαιώσω. Ένας άλλος γνωστός, που ο πατέρας του ασχολείται με τα κοινά, ισχυρίστηκε πως πούλησε 450 βιβλία' αυτή η πληροφορία ελέγχεται βέβαια. Τώρα, αν συμφέρει, αξίζει, είναι πρέπον, είναι η σωστή κίνηση να κάνει κάποιος, είναι αλλού παπά ευαγγέλιο. 

Edited by Mournblade
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, Mournblade said:

Αν και δεν συμφωνώ Άλεξ με το ότι οι οίκοι δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη τεχνογνωσία ή επαφές

Να διευκρινίσω πως δεν αναφέρομαι σε όλους, αλλά στους περισσότερους. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

On 2/5/2020 at 10:14 AM, hidedora said:

Οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι πάντως, δεν έχουν και καμία ιδιαίτερη τεχνογνωσία ή επαφές. Οπότε μην νομίζεις, με αυτοέκδοση ακόμη και στην Ελλάδα, μάλλον καλύτερο αποτέλεσμα θα έχεις. Όπως είχα δει και σε ένα άλλο νήμα εδώ στο forum, ο μέσος εκδοτικός οίκος μετά βίας θα καταφέρει να πουλήσει 200 τεμάχια. Εσύ αν ασχοληθείς και τα διαμοιράσεις τοπικά στην πόλη σου, πιο πιθανό είναι να πουλήσεις τα ίδια ή και περισσότερα τεμάχια.

Αυτό δεν ισχύει.

Μόνο η παραγωγή (σελιδοποίηση και εκτύπωση) είναι μανίκι να την κάνεις μόνος σου. Η δε διανομή... κλάμα.

Τον εκδοτικό τον χρειάζεσαι για να σου κάνει αυτές τις δύο δουλειές. Προώθηση θα σου κάνει ανάλογα του μεγέθους του εκδοτικού και του αν πουλάς αντίτυπα.

  • Like 3
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
On 2/4/2020 at 10:25 AM, Cassandra Gotha said:

1. Όσοι είναι εσωστρεφείς, δεν επαναπαύονται. Απλά είναι εσωστρεφείς.

2. Είναι -θα το θέσω ευγενικά- φτηνό να καλούμε ανθρώπους στις παρουσιάσεις μας για να αγοράσουν. Είναι απαράδεκτο να περιμένουμε να αγοράσουν όλοι οι φίλοι μας και ο θείος και η θεία κι η ξαδέρφη κι όλο μας το σόι. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν δεν υπήρχαν αντίτυπα προς πώληση, στην παρουσίαση. Δεν αποκλείεται να θέλει κάποιος να πάει και να μην πηγαίνει γιατί δεν έχει λεφτά και ντρέπεται να μην το αγοράσει. Η παρουσίαση όμως θέλει κόσμο, πολύ κόσμο, να μιλήσει για το βιβλίο, να πάει μετά σπίτι, στη δουλειά, στο σχολείο, και να πει: "χθες πήγα σε μια παρουσίαση και ήταν ένα βιβλίο έτσι κι έτσι, ακούγεται πολύ πρώτο και θα το ζητήσω απ' τον μπαμπά τα Χριστούγεννα".

3. Οι εκδοτικοί θα έπρεπε να αναλαμβάνουν την προώθηση και ο συγγραφέας, αν θέλει, να συμμετέχει σε κάτι, όχι όμως να γίνεται γελοίος (αυτό ας το αφήσουμε στο "μπορεί να συμβεί"). Η προώθηση πρέπει να γίνεται από ειδικούς του μάρκετινγκ (επίσης, προώθηση δεν είναι μόνο διαφήμιση) και δεν νομίζω να μας παίρνει να σπουδάσουμε (μελετήσουμε; όπως θες πες το) συγγραφή και μάρκετινγκ και να δουλεύουμε για να ζούμε ΚΑΙ να ζούμε.

4. Έχω ακόμη υψηλά στάνταρ γι' αυτό τον κόσμο, ναι. :wacko:

Τοποθετήθηκες λογικότατα. Όμως, ζούμε στην Ελλάδα και, όπως όλοι γνωρίζουμε, η λογική δεν σταθμεύει πια εδώ, πολύ καιρό τώρα.

Θυμάμαι όταν είχα βγάλει το βιβλίο μου, μου έλεγαν διάφοροι φίλοι από τον χώρο να μιμηθώ στην προώθηση έναν άλλο συγγραφέα συνομίληκα μου, που απευθυνόμαστε λίγο έως πολύ στο ίδιο αναγνωστικό κοινό. Η αλήθεια είναι ότι μου έκανε τρομερή εντύπωση αυτή η παρότρυνση τους. Όντως, ο εν λόγω συγγραφέας είναι πολύ δραστήριος στην προώθηση των βιβλίων του. Θα έλεγα, εξωπραγματικά δραστήριος. 

Εγώ, και νομίζω οι περισσότεροι, δεν θα μπορούσα να τον παρακολουθήσω σε αυτή την διαδικασία, για πάρα πολλούς λόγους. Θα σταθώ μονάχα στην αφάνταστη έλλειψη χρόνου λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων μου. Μου είναι αδύνατον, κυριολεκτικά, να πηγαίνω από βιβλιοπωλείο σε βιβλιοπωλείο για να προωθώ το βιβλίο μου. Εξάλλου, ο εκδοτικός οίκος ποια δουλειά κάνει; Και ελεύθερο χρόνο να είχα, δεν θα μπορούσα να με φανταστώ να το κάνω. 

Γενικότερα, στη χώρα μας τα επίπεδα του επαγγελματισμού, όχι μόνο στον χώρο του βιβλίου, αλλά παντού, βαθμολογείται κάτω από την βάση. Και όλα αυτά τα κακώς κείμενα στον χώρο του βιβλίου εκεί ακριβώς εντοπίζονται. Η μικρή αγορά είναι απλά μια πρόφαση για να δικαιολογηθεί η άρνηση μας να λειτουργούμε επαγγελματικά.

Πολλά ακόμα θα μπορούσα να γράψω. Σταματώ διότι έχω γίνει αντιληπτός, νομίζω.

Edited by Μπόρχες
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Καλησπέρα σας.

Είμαι δεκαεννέα ετών και πρωτοετής φοιτητής και πρόσφατα ολοκλήρωσα το πρώτο συγγραφικό μου έργο.

Αρχικά είχα σκοπό να μην "μπλέξω" με εκδοτικές εταιρίες και να το δημοσιεύσω ως ebook δωρεάν στο διαδίκτυο. Παρόλαυτα, στη αναζήτηση μου για τη εκτύπωση μερικών αντιτύπων για φίλους και συγγενείς, μια εκδοτική εταιρία, σχετικά γνωστή θα έλεγα, μου ζητήσε να τους το στείλω μήπως και αξίζει τον κόπο να βγει κανονικά στην κυκλοφορία.

Μου απάντησαν αρκετά θετικά, και ο επαγγελματίας αναγνώστης που ανέλαβε την αξιολόγηση του έργου, έκανα μία αξιόλογηση που δικαίωσε πραγματικά την προσπάθεια μου, βαθμολογώντας το με 9/10.  Παρόλαυτα, επειδή όπως μου είπαν είμαι πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, θα έπρεπε να προχωρήσουμε στην συνεκδοση. Τους εξήγησα ότι είμαι φοιτητής και ότι δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, προτείνοντας τους μάλιστα να πάρω πολύ μικρότερο ποσοστό από τα έσοδα, αλλά δεν δέχτηκαν. 

Αφού πήρα μια καλή αξιολόγηση, αποφάσισα να το στείλω και σε άλλες εκδοτικές και μέχρι στιγμής, και χωρίς να έχει λήξει το χρονικό όριο της αξιολόγησης, μου έχει απαντήσει ακόμα μια εκδοτική εταιρεία θετικά, ζητώντας μου όμως και εκείνη συνεκδοση. Όμως, μου ζητάνε το μισό και πλέον πόσο από τους πρώτους, κάνοντας σχετικά εφικτό. 

Οπότε η ερώτηση μου είναι η εξής: αξίζει να περιμένω μήπως βρεθεί εκδοτική που θα αναλάβει όλα τα έξοδα, ή λόγω του ότι είμαι άγνωστος προς το κοινό, καμιά εκδοτική δεν θα μου το προσφέρει όσο και να πιστεύει το έργο μου;

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Όταν είναι για συνέκδοση όλοι παίρνουν από 9/10 έως 20/10...

  • Like 1
  • Thanks 1
  • Haha 3
Link to comment
Share on other sites

 

 

@Newcomer

             Γεια σου φίλε και καλωσήρθες.

            Δεν θέλω να σε προκαταλάβω και να σου πω τι να κάνεις. Απλά θα ήθελα, με αφορμή την ανάρτησή σου, να πω κάποιες σκέψεις μου, ενδεχομένως απλοϊκές, αναφορικά με το θέμα που θίγεις. Συγκεκριμένα: γιατί είναι λάθος, όπως πιστεύω εγώ, να πληρώνει κανείς για να εκδοθεί;

            Έχουμε λοιπόν δύο εκδότες, τον Α και τον Β. Ο ένας αναλαμβάνει ο ίδιος τα έξοδα των βιβλίων που βγάζει. Ο άλλος εξαρτά την έκδοση ή όχι ενός βιβλίου από την κάλυψη των εξόδων έκδοσης (ας τα ονομάσουμε έτσι προς το παρόν.) Η κάλυψη αυτή θα γίνει είτε μέσω άμεσης καταβολής χρημάτων από τον επίδοξο συγγραφέα, είτε (για να δώσω απλά το παράδειγμα της δικιάς μου εμπειρίας την οποία ανέλυσα διεξοδικά στις προηγούμενες αναρτήσεις μου) μέσω κάποιας εκδήλωσης με την συμμετοχή όσων περισσότερων ατόμων μπορεί να επιστρατεύσει ο εν λόγω συγγραφέας, είτε και, ενδεχομένως, με κάποιον άλλο έμμεσο τρόπο. Το βασικό είναι ότι αν δεν καλυφθούν εκ των προτέρων τα έξοδα, βιβλίο γιοκ!

            Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι το πόσα ακριβώς θα του κοστίσει η έκδοση είναι σε θέση να το γνωρίζει μόνο ο εκδότης, και ρωτάω: τι σημαίνει το ότι ο συγγραφέας καλύπτει τα έξοδα του εκδότη; Σημαίνει, προφανώς, ότι η επιχείρηση του συγκεκριμένου εκδότη συντηρείται από τους διατεθειμένους να πληρώσουν συγγραφείς – αυτό θα πει «έξοδα.» Παρότι λοιπόν ο μη-αμειβόμενος εκδότης Α και ο αμειβόμενος εκδότης Β είναι κι οι δυο έμποροι, και σ’ αυτό δεν διαφέρουν σε τίποτα, ενώ η επιχείρηση του Α συντηρείται από τα βιβλία που πουλάει, η επιχείρηση του Β συντηρείται από τα βιβλία που εκδίδει. Με άλλα λόγια, ενώ ο Α ζει πουλώντας κάτι στον αναγνώστη, ο Β ζει πουλώντας κάτι στον συγγραφέα!

            Αυτή η μικρή μετατόπιση της πηγής εσόδων έχει τις εξής συνέπειες. Πρώτον, ο Α δεν μπορεί να εκδίδει επ’ αόριστον βιβλία που δεν αγοράζει κανείς, γιατί θα κλείσει. Ο Β μπορεί να το κάνει άνετα, ή, εν πάση περιπτώσει, πολύ πιο άνετα από τον Α. Στον βαθμό δε που οι πωλήσεις δεν είναι τελείως άσχετες με το πόσο καλό είναι ένα βιβλίο (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό,) το συγκεκριμένο είναι ζήτημα ποιότητας. Φυσικά το θέμα της ποιότητας είναι τεράστιο και υποκειμενικό και τα λοιπά, αλλά νομίζω ότι μπορεί κανείς να πει, αν μη τι άλλο, το εξής. Ο Α δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να εκδώσει μια απίστευτη μαλακία. Ο Β δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να μην το κάνει.

            Δεύτερον, ο Α έχει κάθε λόγο, και κάθε κίνητρο, να προωθήσει ένα βιβλίο που θα εκδώσει όσο καλύτερα μπορεί. Απ’ αυτό, δηλαδή από το πόσο καλά κάνει την δουλειά του, εξαρτάται η επιβίωση του. Η δουλεία του Β όμως δεν είναι στην ουσία αυτή, και η επιβίωσή του εξαρτάται λιγότερο από την προώθηση των βιβλίων του. Είναι στην διακριτική του ευχέρεια η όποια προώθηση, εξαρτώμενη βασικά από το πόσο θέλει να κρατήσει για πελάτη του τον συγγραφέα. Αλλά όπως και νά ’χει, την πώλησή του την έχει ήδη κάνει. Εκεί που ο Α αρχίζει την δουλεία του, ο Β την έχει ήδη τελειώσει.

            Για του λόγους αυτούς ο Α απολαμβάνει κάποιο κύρος, ενώ ο Β κινείται επικίνδυνα κοντά στα όρια της γελοιότητας. Ενώ λοιπόν ο Α μεταδίδει το κύρος του στον συγγραφέα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ο Β να του μεταδώσει την γελοιότητα του. Κι αυτό χωρίς ο εκδότης να είναι αναγκαστικά γελοίος. Μπορεί, θεωρητικά τουλάχιστον, να μην είναι ένας τυχάρπαστος και άσχετος που είπε μήπως βγάλει κάνα φράγκο, αλλά να είναι όντως σοβαρός, καταρτισμένος και φερέγγυος. Παρ’ όλα αυτά, λόγω του ίδιου του τρόπου λειτουργίας του, είναι δύσκολο να πείσει γι αυτό.

            Φυσικά τίποτα δεν είναι άσπρο-μαύρο στην ζωή, και φαντάζομαι ότι κάποιοι θα διαφωνούν με αυτά πολύ λέω. Παρ’ όλα αυτά, κατά την γνώμη μου κάπως έτσι έχουν τα πράγματα σε γενικές γραμμές. Κι αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ λάθος την επί πληρωμή έκδοση.

 

         

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Παλιότερα είχα έναν πελάτη που έγραφε βιβλία και τα εξέδιδε μόνος του οπότε ξέρω το κόστος για μια καλή προσεγμένη έκδοση (τα δικά του ήταν πιο ακριβά γιατί ήταν πορτολάνοι και είχαν χάρτες και σχεδιαγράμματα που το κάνουν πιο ακριβό) και τα λεφτά που ζητάνε συνήθως στις αυτοεκδόσεις που έχω ακούσει, είναι εγγύηση για πρόχειρη δουλειά σε κάθε επίπεδο. 

Μπορείς να μου πεις πως πέτυχες αυτή τη μορφοποίηση Αστροφιλ;

Link to comment
Share on other sites

@William

Παρόλο που ίσως να μην διαφέρουν τόσο (δεν ξέρω) από την άποψη της ποιότητας του βιβλίου ως υλικού αντικειμένου στην οποία αναφέρεσαι, θα έλεγα πως υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτοέκδοσης, από την μια, και "συνέκδοσης" ή επί πληρωμή έκδοσης, από την άλλη. Τέλος πάντων... Όσο για την μορφοποίηση, απλά το έγραψα στον επεξεργαστή κειμένου και μετά το επικόλλησα. 

Link to comment
Share on other sites

Και εγώ έτσι τοκάνω αλλά μου τη χαλάει σε όλες τις ιστορίες.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Καλησπέρα παιδιά... Πραγματικα διαβάζω τις απόψεις σας και τις βρίσκω κάτι παραπάνω από χρήσιμες..

Θα ήθελα και εγώ να σας συμβουλευτώ.Έστειλα εδώ και ένα μήνα το βιβλίο μου σε αρκετούς εκδοτικούς  και μου απάντησε ένας γνωστός εκδοτικός ομέσα σε ένα μήνα...Μου ζήτησε συνεκδοση και ποσοστό 10 τις εκατό... Ειλικρινά δε νομίζω πως είναι καλή συμφωνία..αλλά από την άλλη με όλα αυτά που διαβάζω, σκέφτομαι μήπως είναι ευκαιρία που πρέπει να την αρπάξω..Δε ξέρω τι να κάνω

Link to comment
Share on other sites

Η άποψη μου είναι ότι δεν σε συμφέρει (δες σχετικό link), αλλά αν το έχεις καημό να εκδοθείς (δεν το λέω ειρωνικά), δες και την περίπτωση της αυτοέκδοσης με Bookoo. Δεν σε δεσμεύουν με συμβόλαιο και η έκδοση εκεί είναι αρκετά φθηνή + κρατάς εσύ όλα τα έσοδα. Γενικά μέσα θα μπεις με την συνέκδοση με αυτά τα ποσοστά. Συνήθως δίνουν 25% άλλοι εκδοτικοί, ενώ 10% δίνουν αν πας με παραδοσιακή έκδοση. Είναι η χειρότερη συμφωνία που έχω ακούσει φέτος 10% + συνέκδοση 😅. Μακριά.

  • Like 1
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Η δική μου γνώμη; Κάθαρή εκμετάλλευση. Ουσιαστικά θα σου ζητήσουν να συμβάλεις με ολόκληρο σχεδόν το κόστος της έκδοσης (άρα εξ αρχής αυτοί είναι καλυμένοι ακόμα και αν δεν πωλήσεις ούτε ένα αντίτυπο) κι έχουν και το μεγαλύτερο ποσοστό στα αναμενόμενα έσοδα (άρα όσα και αν πωληθούν αυτοί θα έχουν σίγουρο κέρδος κι εσύ σίγουρη ζημιά). Ζήτα προσφορά από τυπογράφο. Αν μπορείς να αναλάβεις τα έξοδα για ένα μικρό αριθμό αντιτύπων συν το πολύ 200 ευρώ για μια παρουσίαση, απλά ανελάβε το από μόνος σου. Τουλάχιστον έτσι θα έχεις όλα τα έσοδα και δεν είσαι το ... κορόιδο του κάθε εκδοτικού οίκου που ενώ δεν θέλουν να αναλάβουν μια έκδοση, γυρεύουν άλλους τρόπους να βγάλουν κέρδη. 

Συνήθως σε δελεάζουν με υποσχόμενη προώθηση που εσύ γνωρίζεις ότι είτε δεν μπορείς είτε δεν έχεις τη διάθεση και την ενεργεια να αναλάβεις από μόνος σου. Και πάλι, αν δεν πιστεύουν αρκετά σε μια έκδοση ώστε να την αναλάβουν ολοκληρωτικά, θα κάνουν κάποια τυπική προώθηση σε έντυπα και ιστοσελίδες περιορισμένης εμβέλειας, συν καμιά-δυο αναφορές εδώ κι εκεί. Σου συμφέρει να κάνεις εσύ μια απλή προώθηση - διάλεξε 5 κριτικούς στειλε το βιβλίο, συν ένα έντυπο με δύο γραμμές σε όλα τα βιβλιοπωλεία, κάλεσέ τους στην απλή σου παρουσίαση, ζήτα από έναν από αυτούς να κάνει προσφώνηση κλπ.

Edited by Pandelis
  • Like 2
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Εντάξει, πες ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο εκδόθηκες. Αγοράζει κανείς ή περνάς από τις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων και τα βλέπεις να σκονίζονται;
Υπάρχει τελικά κοινό που θα κάτσει να διαβάσει, ας πούμε, ποίηση (που με καίει εμένα);
Γιατί αν είναι να κάτσω και να περάσω όλο την αγωνία της αναμονής για απάντηση, του «ευχαριστούμε αλλά δεν» και του, τελικά, «δε βαριέσαι, ψιλό-καλά είναι, φερτά να τα εκδώσουμε» για να μην με διαβάσει στο τέλος κανείς, τότε μια χαρά είναι και στο συρτάρι μου που τα ξεσκονίζω και τακτικά (το να κάτσω να βγάλω 200 τεμάχια και στο τέλος να τα στοιβάξει ο εκδότης σε μια αποθήκη να τα τρώνε οι κατσαρίδες ας μου λείπει καλύτερα. Το να μου τα δώσει εμένα, που θα τα ‘χω πληρώσει απ’ την τσέπη μου, για να τα μοιράζω από δω κι από ‘κει ας μου λείπει επίσης. Και εκτυπωτή έχω και pdf ξέρω να τα κάνω).
Έχει κανείς καμία εμπειρία, από πρώτο χέρι, γι' αυτή την περίπτωση (ποίηση);
Περπατάει η αγορά ή ψόφια τα πράγματα; Αξίζει να κάνεις το κόπο;

Link to comment
Share on other sites

13 minutes ago, Nick V. said:

Έχει κανείς καμία εμπειρία, από πρώτο χέρι, γι' αυτή την περίπτωση (ποίηση);
Περπατάει η αγορά ή ψόφια τα πράγματα; Αξίζει να κάνεις το κόπο;

Δεν έχω εμπειρία, αλλά επειδή κοιτάω για μία φίλη που γράφει ποιήματα, εκδίδουν μόνο αν έχεις ήδη κοινό.

  • Sad 1
Link to comment
Share on other sites

4 hours ago, Nick V. said:

Εντάξει, πες ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο εκδόθηκες. Αγοράζει κανείς ή περνάς από τις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων και τα βλέπεις να σκονίζονται;

Ποιος είπε ότι είναι εύκολο να βρεθείς έστω σε μία βιτρίνα;

4 hours ago, Nick V. said:

Υπάρχει τελικά κοινό που θα κάτσει να διαβάσει, ας πούμε, ποίηση (που με καίει εμένα);

Η απάντηση είναι εύκολη. Πόσα βιβλία ποίησης που εκδόθηκαν το 2020 αγόρασες και διάβασες εσύ προσωπικά;

4 hours ago, Nick V. said:

Αξίζει να κάνεις το κόπο;

Όχι.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Solonor said:

Ποιος είπε ότι είναι εύκολο να βρεθείς έστω σε μία βιτρίνα;

Φοβάμαι πως ανοίγεις μια πολύ μεγάλη συζήτηση που είναι βαρέλι δίχως πάτο.

Αρχικά να διευκρινίσω πως «οι βιτρίνες» ήταν σχήμα λόγου.
Είπα «αν» πάρω την απόφαση, «αν» δεν με φάει η αγωνία μέχρι να πάρω απάντηση, «αν» μου απαντήσει κάποιος ότι αξίζουν να εκδοθούν, «αν» μου πει ότι θα αγκαλιάσει το έργο μου (το πολύ μικρό, πολύ σεμνό και πολύ ταπεινό) και θα το εκδώσει, «αν» γίνουν όλα αυτά, τότε θα ήθελα να πιστεύω (πες το και λόξα) ότι σε μια βιτρίνα, έστω σε μία, θα καταφέρω να το δω.
Ελπίζω να είναι εμφανές ότι δεν έχω καν μπει στην διαδικασία να πάρω την απόφαση για να στείλω κάτι («αν» ποτέ ολοκληρώσω αυτό το κάτι).

Τώρα το τι διαβάζω εγώ έχει νομίζω μικρή σημασία. Απ’ ό,τι ξέρω ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη (πόσο μάλλον αυτός ο κούκος που είναι και εσωστρεφής).

Αυτό που ρώτησα, κι ενδεχομένως να παρεξηγήθηκα με τον τρόπο που έκανα την ερώτηση (ζητώ συγνώμη αν έθιξα κάποιον), είναι αν έχει κάποιος προσωπική εμπειρία να μου δώσει, αν θέλει, μιαν απάντηση (ελπίζοντας ότι θα είναι διαφορετική απ’ αυτήν που περιμένω μήπως κι μπω κάποια στιγμή στη λογική να δω τα πράγματα πιο θετικά).

Εν πάση περιπτώσει, σ’ ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου (όπως και να ‘χει, ένας επίδοξος, καλός ή κακός, «ποιητής» που θέλει να εκδοθεί λιγότερος. Δεν χάλασε και ο κόσμος. Ούτε ο πρώτος είμαι, ούτε ο τελευταίος. Μπορώ να κάνω το ταξίδι μου πάνω σε πλοίο, μπορώ να το κάνω και πάνω σε μια σχεδία. No worries, mate).

Link to comment
Share on other sites

8 hours ago, Nick V. said:

Το να μου τα δώσει εμένα, που θα τα ‘χω πληρώσει απ’ την τσέπη μου, για να τα μοιράζω από δω κι από ‘κει ας μου λείπει επίσης.

Και ποιος μίλησε για να τα μοιράσεις από εδώ και από εκεί? Απλά κάνεις μια παρουσίαση να δώσεις την ευκαιρία σε όποιον/όποια τους ενδιαφέρει το θέμα να παραστούν και το στένλεις σε κάποιον που ξέρει κάτι περισσότερο να το αξιολογήσει. Σίγουρα δεν θα μάθουν έστω και αυτοί οι λίγοι την ύπαρξη του με τηλεπαθητικά μηνύματα. Μετά, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, θα πάρει την πορεία του. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...

Ένα γεια σε όλη τν ομάδα....

Με λένε Γιάννη και προς το παρόν ασχολούμαι με την συγραφή (όσο μπορώ γιατί έχω 3 μικρά παιδιά). Με την έκδοση των κειμένων μου δεν έχω ακόμη ασχοληθεί μια και ακόμη δεν έχω ολοκληρώσει κάποιο κείμενο. Η μόνη μου προσπάθεια ήταν να συμμετάσχω στο διαγωνισμό που διοργάνωσε το ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ για τα 200 χρόνια από το 1821. Από τα 161 κέιμενα που πήραν μέρος που στάλθηκαν, επιλκέχθηκαν τα 10. Κατά ΄'περίεργη συμπτωση΄'΄το δικό μου ήταν εκτός δεκάδας. Η μη επλογή του μου έδωσε τροφή για σκέψη....

Πριν καταθέσω τις σκέψεις μου θα ήθελα να τοωίσω ότι η ύπαρξη αυτής της ομάδας μου δίνει δύναμη (όπως συμβαίνει και στις ομάδες ανώνυμων αλκοολικών :)...  Ως ΄'ανέκδοτος συγγραφέας΄', μοιράζομαι κι εγώ μαζί σας τους περισσότερους από τους προβληματισμούς που έχουν διατυπωθεί. Οι τελευταίες δημοσιεύσεις επικεντρώθηκαν σε πρακτικά ζητήματα που άπτονται της προώθησης και του κέρδους από την έκδοση ενός βιβλίου. Αν δεν σας πειράζει θα ήθελα να ΄'αλλάξω γήπεδο΄'.

Αν δεν κάνω λάθος οι περισσότεροι από σας είστε συγγραφείς του φανταστικού. Η δική μου θεματολογία είναι κατά βάση μυθοπλασία. Τα ρεύματα που κυριαρχούν στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα είναι κατά βάση η αποκαλούμενη ΄'γυναικεία λογοτεχνία΄' (παραλλαγές άρλεκιν με δώσεις κουλτούρας και ιστορίας) και η αστυνομική λογοτεχνία. Αν κάποιο είδος μου ξέφυγε συγχωρήστε με. Οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι παίζουν με αυτά τα δύο στυλ. Η ερώτηση που θέλω να θέσω είναι η εξής. Πόσες πιθανότητες έχει για να γίνει αποδεκτό από ένα μεγάλο εκδοτικό οίκο, ένα κείμενο που δεν ανήκει στα κυρίαρχα ρεύματα (όπως ένα κείμενο φανταστικού ή μυθοπλασίας), το οποίο εκτός από τη θεματολογία έχει και διαφορετικό στυλ γραφής? 

Η δική μου απάντηση είναι ΄'ελάχιστες΄', καθώς όσο περισσότερο αποκλίνει ένα κείμενο από το ΄'΄μέσο όρο΄' τόσο δυσκολότερα γίνεται αποδεκτό. Όσο μεγαλύτερος ο εκδοτικός οίκος, τόσο δυσκολότερα.Επομένως η όποια απόρριψη δε πρέπει να μας προκαλεί ματαίωση. Σε τελική ανάλυση υπάρχει και η αυτοέκδοση και ένα βιβλίο αργά ή γρήγορα θα βρει το δρόμο του. Επομένως αποτελεί προτεραιότητα μας είναι να απευθυνόμαστε σε μικρούς εκδοτικούς οίκους που είναι περισσότερο ευέλικτοι και πειρσσότερο ανοιχτοί στην καινοτομία.

Κουράγιο και υπομονή σε όλους. Ο δρόμος της έκδοσης δεν είναι σπριντ αλλά μαραθώνιος. Θα απαιτηθούν  μεγάλα αποθέματα αντοχής. Καλή δύναμη σε όλους. Προσωπικά αυτή η ομάδα μου δίνει δύναμη....

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, balesteros said:

Ένα γεια σε όλη τν ομάδα....

Με λένε Γιάννη και προς το παρόν ασχολούμαι με την συγραφή (όσο μπορώ γιατί έχω 3 μικρά παιδιά). Με την έκδοση των κειμένων μου δεν έχω ακόμη ασχοληθεί μια και ακόμη δεν έχω ολοκληρώσει κάποιο κείμενο. Η μόνη μου προσπάθεια ήταν να συμμετάσχω στο διαγωνισμό που διοργάνωσε το ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ για τα 200 χρόνια από το 1821. Από τα 161 κέιμενα που πήραν μέρος που στάλθηκαν, επιλκέχθηκαν τα 10. Κατά ΄'περίεργη συμπτωση΄'΄το δικό μου ήταν εκτός δεκάδας. Η μη επλογή του μου έδωσε τροφή για σκέψη....

Πριν καταθέσω τις σκέψεις μου θα ήθελα να τοωίσω ότι η ύπαρξη αυτής της ομάδας μου δίνει δύναμη (όπως συμβαίνει και στις ομάδες ανώνυμων αλκοολικών :)...  Ως ΄'ανέκδοτος συγγραφέας΄', μοιράζομαι κι εγώ μαζί σας τους περισσότερους από τους προβληματισμούς που έχουν διατυπωθεί. Οι τελευταίες δημοσιεύσεις επικεντρώθηκαν σε πρακτικά ζητήματα που άπτονται της προώθησης και του κέρδους από την έκδοση ενός βιβλίου. Αν δεν σας πειράζει θα ήθελα να ΄'αλλάξω γήπεδο΄'.

Αν δεν κάνω λάθος οι περισσότεροι από σας είστε συγγραφείς του φανταστικού. Η δική μου θεματολογία είναι κατά βάση μυθοπλασία. Τα ρεύματα που κυριαρχούν στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα είναι κατά βάση η αποκαλούμενη ΄'γυναικεία λογοτεχνία΄' (παραλλαγές άρλεκιν με δώσεις κουλτούρας και ιστορίας) και η αστυνομική λογοτεχνία. Αν κάποιο είδος μου ξέφυγε συγχωρήστε με. Οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι παίζουν με αυτά τα δύο στυλ. Η ερώτηση που θέλω να θέσω είναι η εξής. Πόσες πιθανότητες έχει για να γίνει αποδεκτό από ένα μεγάλο εκδοτικό οίκο, ένα κείμενο που δεν ανήκει στα κυρίαρχα ρεύματα (όπως ένα κείμενο φανταστικού ή μυθοπλασίας), το οποίο εκτός από τη θεματολογία έχει και διαφορετικό στυλ γραφής? 

Η δική μου απάντηση είναι ΄'ελάχιστες΄', καθώς όσο περισσότερο αποκλίνει ένα κείμενο από το ΄'΄μέσο όρο΄' τόσο δυσκολότερα γίνεται αποδεκτό. Όσο μεγαλύτερος ο εκδοτικός οίκος, τόσο δυσκολότερα.Επομένως η όποια απόρριψη δε πρέπει να μας προκαλεί ματαίωση. Σε τελική ανάλυση υπάρχει και η αυτοέκδοση και ένα βιβλίο αργά ή γρήγορα θα βρει το δρόμο του. Επομένως αποτελεί προτεραιότητα μας είναι να απευθυνόμαστε σε μικρούς εκδοτικούς οίκους που είναι περισσότερο ευέλικτοι και πειρσσότερο ανοιχτοί στην καινοτομία.

Κουράγιο και υπομονή σε όλους. Ο δρόμος της έκδοσης δεν είναι σπριντ αλλά μαραθώνιος. Θα απαιτηθούν  μεγάλα αποθέματα αντοχής. Καλή δύναμη σε όλους. Προσωπικά αυτή η ομάδα μου δίνει δύναμη....

 

Προσωπικά, πιστεύω ότι εκτός και αν είσαι ήδη γνωστός στο ευρύ κοινό (και για οτιδήποτε άλλο εκτός από το ταλέντο σου στη συγγραφή βιβλίων) οι πιθανότητες να εκδόσει εκδοτικός οίκος το βιβλίο σου χωρίς να σου ζητήσει να συμβάλεις στην έκδοση (= να γίνεις το κορόιδό τους) είναι μηδαμινές.

Αν σε παίρνει να χρηματοδοτήσεις ο ίδιος/ίδια μια έκδοση περιορισμένων αντιτύπων και να αναλάβεις κάποια υποτυπώδη προώθηση (η οποία να είσαι σίγουρος ότι θα είναι πολύ εκτενέστερη από αυτήν που θα πραγματοποιήσουν οι επίδοξοι εκδότες που σου τάσσουν φούρνους παξιμάδια για να πάρουν τα ευρουλάκια σου) τότε να το κάνεις.

Αλλιώς, να απολαμβάνεις τη διαδικασία της συγγραφής και την προσπάθεια για έκδοση, γιατί θα είναι τα μόνα σίγουρα που θα λάβεις.

Edited by Pandelis
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Έχει κανείς γνώση και γνώμη επί της PEN 2Write - Literary Agency;

ένα γουκλάρισμα που έκανα μου έβγαλε μια εταιρία στο εξωτερικό χωρίς να δείχνει να ασχολείται με Ελλάδα, οπότε μου φαίνεται όλως περίεργο να επικοινωνούν με Έλληνες συγγραφείς. 

Κανείς που να ξέρει κάτι περισσότερο;

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι νέα στην παρέα. Κάθομαι, γράφω, σβήνω και ξανά γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα φαντασίας, καθότι ως προσφάτως άνεργη έχω άπλετο χρόνο στη διάθεσή μου. Θέλω να σας πω τη δική μου προσωπική εμπειρία. Όταν γνώρισα τον άντρα μου δεν ήξερα που έμπλεκα. Με έβαλε να αγοράσουμε επιπλέον τρεις βιβλιοθήκες και όλες είναι γεμάτες με Tolkin, Martin, Robert Jordan κλπ κλπ. Αυτός και οι φίλοι του αγοράζουν μόνο fantasy και ΜΟΝΟ ξένων συγγραφέων. Ούτε για πλάκα να ακούσουν για έλληνες συγγραφείς και αυτό με προβληματίζει γιατί τους βλέπω σαν υποψήφιους αγοραστές. Πόσο πιθανόν είναι τελικά να πεισθεί ο μέσος Έλλην αναγνώστης να δώσει έστω μια ευκαιρία βρε αδερφέ στους fantasy συγγραφείς απ' τον τόπο τους κι ας είν' και ..μπαλωμένοι;  Πέρα απ' την πλάκα πιστεύω πως ο κάθε εκδ. οίκος έχει γνώση των προτιμήσεων του κοινού και μεταξύ μας τώρα η πλειοψηφία των αναγνωστών αυτού του είδους θα σνομπάρουν ένα fantasy μυθιστόρημα μόνο και μόνο επειδή το έγραψε ο Κωστήκας και όχι oι Τοm & Jerry του Nikolas και της Marya. Ως εκ τούτου, αν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία, η αντιμετώπιση σε επίπεδο έκδοσης, αμοιβών, προώθησης, διαφήμισης των fantas-τικών βιβλίων των ντόπιων συγγραφέων θα παραμείνει η ίδια, όπως την έχετε περιγράψει στα post σας όλοι εσείς που έχετε ήδη εκδόσει τα βιβλία σας και έχετε τη σχετική εμπειρία. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..