Zaratoth Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 20.739 λέξεις μέχρι στιγμής και παίζει να γράψω και πιο μετά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 On 11/12/2011 at 11:17 AM, DinMacXanthi said: O.T. On 11/11/2011 at 3:57 PM, Nihilio said: On 11/11/2011 at 3:54 PM, DinMacXanthi said: On 11/11/2011 at 2:43 PM, Zaratoth said: 18.504 για μένα μέχρι στιγμής, χωρίς να έχω γράψει τίποτα παραπάνω από 300 λέξεις περίπου για σήμερα. Πιο μετά θα συνεχίσω. Never fear, brother, θα παίζουμε Skyrim και θα πίνουμε spiced mead στην υγειά του Νανόριμου και των όρνεων Τι λέει ο Skyrim; Αφού δε με βλέπω τελικά να καταφέρνω να τρέξω σωστά το Witcher 2, ίσως από Δεκέμβρη να πιάσω κανένα πιο ελαφρύ σε απαιτήσεις παιχνίδι. Ξέρετε, από αυτά που σηκώνει και ένα X-Box 360... http://www.escapistmagazine.com/news/view/113823-Skyrim-PC-Requirements-Revealed The system requirements for the PC version of Skyrimturn out to be surprisingly gentle. Αυτό είναι το μόνο που ήξερα (και τα βίντεο που είδα στο youtube δε με εντυπωσίασαν στο θέμα "γραφικά") Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Ντίνο!!!!!!!!! Για ετοιμάσου να θυσιάσεις τους γύπες σου!!! 50.685 κι ο μήνας έχει 12!!!!!!!!!!! :yahoo: :yahoo: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Εύγε, Νεκτάριε! Άντε και στις 100k Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 On 9/30/2011 at 9:26 PM, Eugenia Rose said: On 9/30/2011 at 9:19 PM, niceguy0973 said: Εννοείται πως θέλω να δηλώσω συμμετοχή!!! Ο Νεκτάριος θα γράψει τριλογία 150.000 λέξεις μέχρι τις 15 του μηνός who's your daddy? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 On 11/12/2011 at 2:29 PM, Eugenia Rose said: On 9/30/2011 at 9:26 PM, Eugenia Rose said: On 9/30/2011 at 9:19 PM, niceguy0973 said: Εννοείται πως θέλω να δηλώσω συμμετοχή!!! Ο Νεκτάριος θα γράψει τριλογία 150.000 λέξεις μέχρι τις 15 του μηνός who's your daddy? I am the DADDY!!!! xaxaxaxa :yahoo: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 O niceguy σπάει κάθε ρεκόρ. Άντε και στα δικά μας οι υπόλοιποι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Συγχαρητήρια Νεκτάριε Ούτε καν μέχρι τις 15 Άντε και στα δικά μας, ναι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 On 11/12/2011 at 2:32 PM, Nihilio said: O niceguy σπάει κάθε ρεκόρ. Άντε και στα δικά μας οι υπόλοιποι. On 11/12/2011 at 3:19 PM, Nienor said: Συγχαρητήρια Νεκτάριε Ούτε καν μέχρι τις 15 Άντε και στα δικά μας, ναι Thanx παιδιά!!! Με το καλό κι εσείς!!!! :lol: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Ο niceguy πρέπει να βγει έξω και να πιει πολλές μπύρες απόψε! Και σφηνάκια! Συγχαρητήρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Σήμερα τα μεσάνυχτα πρέπει να έχουμε συμπληρώσει τις 20000 λέξεις. Ή το 40%. Αλλιώς θα δίνουμε φρούδες ελπίδες στους γύπες, γιατί όλοι ξέρουμε ότι θα τερματίσουμε όλοι φέτος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Δεν μας νοιάζουν οι νικητές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 On 11/12/2011 at 8:09 PM, DinoHajiyorgi said: Δεν μας νοιάζουν οι νικητές. Όσα δε φτάνει η αλεπού... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 12, 2011 Share Posted November 12, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 "Γύπες εμφανίστηκαν σε συγγραφικό φόρουμ κωμωδίας " Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Χαχαχαχα, τα ρέστα σας έχετε δώσει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Άντε, σήμερα είμαι στα κέφια μου, ας σας κεράσω ένα απόσπασμα. Η πρώτη (και πιθανότατα η τελευταία) ερωτική σκηνή του βιβλίου: (Όχι τίποτα άλλο, μπας και γλυκάνω λιγουλάκι τους γύπες). Reveal hidden contents Κοιτούσε κάτι που ποτέ του δεν χόρταινε να χαζεύει. Το θέαμαήταν απλά ασύγκριτο με οτιδήποτε άλλο. Όσα χρόνια και να ζούσε ακόμα, ποτέ δεν θα βαριόταν να κοιτάει ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας. Είχε κοιτάξει πολλά. Γυναίκες κοκαλιάρες, γυναίκες στρουμπουλές, γυναίκες ψηλές ή μικροκαμωμένες σαν παιδιά, καστανές, κοκκινομάλλες, ξανθές,νέες ή ώριμες, παρθένες ή έμπειρες,παντρεμένες, ανύπαντρες, χήρες, πουτάνες, σοβαρές, αστείες, χαρούμενες, λυπημένες. Είχε χαζέψει πολλά μυστικά ανάμεσα σε γυναικεία μπούτια. Και τα θυμόταν όλα, ένα προς ένα. Αυτή εδώ ήταν μελαχρινή, με μακριά πόδια και λεπτή μέση. Τα μαλλιά της έφταναν μέχρι τη μέση όταν τα έλυνε, σχηματίζοντας ωραίες ζωηρές μπούκλες. Το μυστικό της εκεί χαμηλά ήταν κατάμαυρο, με το σκούρο δέρμα του να κοκκινίζει απότομα όταν το άνοιγε με τα δάχτυλα, θυμίζοντάς του έντονα ώριμο κεράσι. Έχωσε τη γλώσσα του εκεί που ωρίμαζε το κεράσι της και η μαυρομάλλα άφησε έναν αναστεναγμό. Ήταν ψεύτικος. Πίεσε εκείνο το σημείο που σκλήραινε, που μεγάλωνε σαν το δικό του, και έπαιξε μαζί του αργά, απολαυστικά. Δεν βιαζόταν, είχε όλο τον χρόνο του κόσμου. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά, του άρεσε στ' αλήθεια αυτή η γυναίκα, του άρεσε η γεύση της, η φωνή της, το δέρμα της. Ο επόμενος αναστεναγμός ήταν αληθινός. Συνέχισε να γλύφει με αφοσίωση το μυστικό της μελαχρινής, με ρυθμό, τον δικό της ρυθμό, κάθε ανάσα της του έδινε το τέμπο, ώσπου οι χυμοί της γέμισαν το στόμα του, οι αναστεναγμοί της μετατράπηκαν σε κραυγές και οι συσπάσεις του κορμιού της τον απέσπασαν τελείως από την πραγματικότητα. Άπλωσετα χέρια του προς τα πάνω και βρήκε τα άλλα δύο σκληρά σημεία στο κορμί της. Τα έσφιξε με τα δάχτυλά του ενώ την καβάλαγε κοιτάζοντάς την στα μάτια. Έσκυψε και δάγκωσε το λαιμό της, όχι πολύ ελαφρά. Εκείνη βόγκηξε και τον γράπωσε με χέρια και πόδια, τυλίγοντάς τον σαν αράχνη, μετά βίας ψυθιρίζονταςστο αυτί του τι ήθελε να της κάνει στη συνέχεια. Δεν άκουγε ούτε έβλεπε τίποτα πια. Ήταν εκεί, όδευε στον μικρό θάνατο, στη μικρή λησμονιά. Όλα μαύρα, όλα να πονούν και να καίνε, το μυαλό του κλειστό, τα μάτια του κλειστά, οι αισθήσεις του κλειστές, η γνώση του εαυτού του απούσα. Ένιωθε τον χρόνο να σταματάει, τον άκουγε να σπάει, καθρέφτης που έπεφτε από ψηλά, βελόνες που μπήγονταν χαμηλά στην κοιλιά του, βαθιά, πολύ βαθιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 On 11/13/2011 at 8:47 PM, Cassandra Gotha said: Άντε, σήμερα είμαι στα κέφια μου, ας σας κεράσω ένα απόσπασμα. Η πρώτη (και πιθανότατα η τελευταία) ερωτική σκηνή του βιβλίου: (Όχι τίποτα άλλο, μπας και γλυκάνω λιγουλάκι τους γύπες). Reveal hidden contents Κοιτούσε κάτι που ποτέ του δεν χόρταινε να χαζεύει. Το θέαμαήταν απλά ασύγκριτο με οτιδήποτε άλλο. Όσα χρόνια και να ζούσε ακόμα, ποτέ δεν θα βαριόταν να κοιτάει ανάμεσα στα πόδια μιας γυναίκας. Είχε κοιτάξει πολλά. Γυναίκες κοκαλιάρες, γυναίκες στρουμπουλές, γυναίκες ψηλές ή μικροκαμωμένες σαν παιδιά, καστανές, κοκκινομάλλες, ξανθές,νέες ή ώριμες, παρθένες ή έμπειρες,παντρεμένες, ανύπαντρες, χήρες, πουτάνες, σοβαρές, αστείες, χαρούμενες, λυπημένες. Είχε χαζέψει πολλά μυστικά ανάμεσα σε γυναικεία μπούτια. Και τα θυμόταν όλα, ένα προς ένα. Αυτή εδώ ήταν μελαχρινή, με μακριά πόδια και λεπτή μέση. Τα μαλλιά της έφταναν μέχρι τη μέση όταν τα έλυνε, σχηματίζοντας ωραίες ζωηρές μπούκλες. Το μυστικό της εκεί χαμηλά ήταν κατάμαυρο, με το σκούρο δέρμα του να κοκκινίζει απότομα όταν το άνοιγε με τα δάχτυλα, θυμίζοντάς του έντονα ώριμο κεράσι. Έχωσε τη γλώσσα του εκεί που ωρίμαζε το κεράσι της και η μαυρομάλλα άφησε έναν αναστεναγμό. Ήταν ψεύτικος. Πίεσε εκείνο το σημείο που σκλήραινε, που μεγάλωνε σαν το δικό του, και έπαιξε μαζί του αργά, απολαυστικά. Δεν βιαζόταν, είχε όλο τον χρόνο του κόσμου. Η καρδιά του χτυπούσε δυνατά, του άρεσε στ' αλήθεια αυτή η γυναίκα, του άρεσε η γεύση της, η φωνή της, το δέρμα της. Ο επόμενος αναστεναγμός ήταν αληθινός. Συνέχισε να γλύφει με αφοσίωση το μυστικό της μελαχρινής, με ρυθμό, τον δικό της ρυθμό, κάθε ανάσα της του έδινε το τέμπο, ώσπου οι χυμοί της γέμισαν το στόμα του, οι αναστεναγμοί της μετατράπηκαν σε κραυγές και οι συσπάσεις του κορμιού της τον απέσπασαν τελείως από την πραγματικότητα. Άπλωσετα χέρια του προς τα πάνω και βρήκε τα άλλα δύο σκληρά σημεία στο κορμί της. Τα έσφιξε με τα δάχτυλά του ενώ την καβάλαγε κοιτάζοντάς την στα μάτια. Έσκυψε και δάγκωσε το λαιμό της, όχι πολύ ελαφρά. Εκείνη βόγκηξε και τον γράπωσε με χέρια και πόδια, τυλίγοντάς τον σαν αράχνη, μετά βίας ψυθιρίζονταςστο αυτί του τι ήθελε να της κάνει στη συνέχεια. Δεν άκουγε ούτε έβλεπε τίποτα πια. Ήταν εκεί, όδευε στον μικρό θάνατο, στη μικρή λησμονιά. Όλα μαύρα, όλα να πονούν και να καίνε, το μυαλό του κλειστό, τα μάτια του κλειστά, οι αισθήσεις του κλειστές, η γνώση του εαυτού του απούσα. Ένιωθε τον χρόνο να σταματάει, τον άκουγε να σπάει, καθρέφτης που έπεφτε από ψηλά, βελόνες που μπήγονταν χαμηλά στην κοιλιά του, βαθιά, πολύ βαθιά. Αμάν βρε κορίτσι μου, είδα και έπαθα για να τους διώξω. Τώρα έτσι που τους έφτιαξες, κινδυνεύουμε να μας γαμ...νε και απο πάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Χνιε χνιε χνιεεεε... ακόμα και να αφήσουμε τα κοκαλάκια μας βορά στα όρνεα, αυτά θα είναι κάτι πολύ ευτυχισμένα κοκαλάκια, πλήρη ηδονών πολυποίκιλων. Θα έχουν στη μάπα ένα ηλίθιο χαμόγελο και θα λένε στο γύπα "φάγαμε, ήπιαμε, φουμάραμε, αυτώσαμε τα αυτά... ρε δικέ μου, άμα θες τόσο πια πολύ, άντε φάε με..." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 13, 2011 Share Posted November 13, 2011 Εγώ πάντως αρνούμαι να δώσω την δική μου τσόντα στο λαό πριν από τον τερματισμό. Επίσης σήμερα έγραφα (σχεδόν) το πρώτο ξύλο στο βιβλίο, και λέω σχεδόν γιατι... θα διαβάσετε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.