Adicto Posted August 19, 2012 Share Posted August 19, 2012 Είμαι στο 25% του "The Ruins" και αναρωτιέμαι, κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να πει στον Smith, εν έτει 2008, "ξέρεις κάτι, Scott, δεν υπάρχει Έλληνας in his twenties που να μην μιλάει έστω και λέξη Αγγλικά ή Ισπανικά, (πόσο μάλλον να πήγαν και διακοπές στην Αμερική). Κι εσύ έβαλες τρεις τέτοιους". Ο χαρακτήρας του Pablo (πέρα από άχρηστος, που είναι θεμιτό) είναι τόσο μα τόσο κακογραμμένος, (ένας χαζοχαρούμενος που ανα πάσα στιγμή αγκαλιάζει έναν-έναν τους υπόλοιπους πέντε, σαν να ρίχνει 20πλευρο που λέει "6 και πάνω: αγκάλιασέ τους όλους") που ειλικρινά αναρωτιέμαι πώς του ήρθε να τον δημιουργήσει. Τέλος πάντων, μέχρι τη σελίδα 125 η μόνη δυνατή εικόνα που έχει το βιβλίο είναι τα τσιμπούρια στο σώμα του σκύλου. Άντε να δούμε παρακάτω... Patience my dear Din... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted August 19, 2012 Share Posted August 19, 2012 [1)Stephen King - Νεκροταφίο ζώων 2)Dean Koontz - Μοχθηρό φεγγάρι(πρώτη επαφή) 3)Clive Barker - Καμπάλ(πρώτη επαφή) 4)Jack Ketchum - Νεκρή Σαιζόν 5)H.P. Lovecraft - Δεν έχω αποφασίσει ακόμα(πρώτη επαφή) 6)Joe Hill - όποιο βρω(πρώτη επαφή) 7)E.A. Poe - Το πηγάδι και το εκρεμμές (να αποφασίσω να το τελειώσω) 8)Graham Masterton - Ο άρχοντας του ψεύδους, πιθανότατα(πρώτη επαφή) 9)Graham Joyce - H νεράιδα των δοντιών(πρώτη επαφή) 10)Richard Matheson -Ζωντανός Θρύλος ή το Στοίχειωμα(πρώτη επαφή) 11)Bram Stoker - Δράκουλας(πρώτη επαφή) 12)Αβραάμ Καούα -Το ασήμι που ουρλιάζει. (πρώτη επαφή) 13)Peter Straub - Στο σκοτεινό δωμάτιο Tελείωσα το Νεκροταφίο ζώων σήμερα και μου άρεσε.Μου είχε λείψει ο Κινγκ και η πένα του και για μένα, το Νεκροταφίο ζώων είναι απο τα πολύ καλά του. Ο Λούις Κριντ και η οικογένεια του μετακομίζουν στο Λαντλοου του Μέιν(ω, τι έκπληξη) και όλα φαίνονται τέλεια, μέχρι να αρχίσει μια σειρά άτυχων γεγονότων. Μου άρεσε πάρα πολύ το βιβλίο και είδικά το τέλος, που το αφήνει μετέωρο και μένεις με την απορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted August 19, 2012 Share Posted August 19, 2012 Αν είσαι Αθήνα κατέβα κέντρο, Πρωτοπορία ή Πολιτεία. Θα πάω μέσα στη βδομάδα. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 19, 2012 Author Share Posted August 19, 2012 Αν είσαι Αθήνα κατέβα κέντρο, Πρωτοπορία ή Πολιτεία. Θα πάω μέσα στη βδομάδα. Ευχαριστώ. επίσης, οι εκδόσεις Οξύ συνεργάζονται με το καφέ-βιβλιοπωλείο Φλοράλ στην πλατεία Εξαρχείων. Αν στα δύο κεντρικά βιβλιοπωλεία δεν το βρεις, δοκίμασε και εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted August 21, 2012 Share Posted August 21, 2012 (edited) 1) Το κορίτσι της διπλανής πόρτας - Jack Ketchum 2) Γουέντιγκο - Algernon Blackwood 3) Το ασήμι που ουρλιάζει - Αβραάμ Κάουα (πρώτη επαφή) 4) Μάτια - Jesus Ignacio Aldapuerta (πρώτη επαφή) 5) Η νεράιδα των δοντιών - Graham Joyce Διάβασα την Νεράιδα των Δοντιών, του Γκράχαμ Τζόις. Η προηγούμενη επαφή μου με τον συγγραφέα ήταν μέσα από το Σκοτεινό Ημερολόγιο, το οποίο και δεν είχα βρει του γούστου μου. (+) -Με πήγε πολύ γρήγορα από την αρχή. -Πολύ ζωντανό, ελκυστικό γράψιμο, όχι μόνο στις δυνατές σκηνές, αλλά σε ολόκληρη την έκταση του κειμένου. -Η ιστορία μού έφερε στο μυαλό το Αυτό, του Κινγκ (βιβλίο που λάτρεψα όταν το είχα διαβάσει). -Η πλοκή με κράτησε ως το τέλος. -Κατά τη γνώμη μου ο Τζόις πραγματεύεται την κεντρική ιδέα της ιστορίας του με εξαιρετικό τρόπο. (-) -Θεωρώ πως είναι πάρα πολύ πίσω στον τρόμο του, μολονότι είχε όλες τις δυνατότητες για το αντίθετο. Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που έχει τα φόντα να ικανοποιήσει τόσο τους αναγνώστες του φανταστικού που δεν ασχολούνται με τον τρόμο, όσο και τους πιο εξοικειωμένους με το είδος (με βασική προϋπόθεση το να μην περιμένουν αβυσσαλέους τρόμους και τα ρέστα). Συνολικά: Ποιοτικό ανάγνωσμα. Αν ο τρόμος ήταν αρκετά πιο μπροστά θα το έβαζα στην κατηγορία 'δυναμίτης'. Edited August 21, 2012 by dagoncult 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted August 22, 2012 Share Posted August 22, 2012 (edited) - Stephen King: Ντούμα Κη - Richard Laymon: The Woods are Dark (πρώτη επαφή) - Dean Koontz: Ο Εφιάλτης Παραφυλάει - H. P. Lovecraft: Στα Βουνά της Τρέλας - Robert Bloch: Ψυχώ - Αnn Rice: Συνέντευξη με ένα Βρυκόλακα (πρώτη επαφή) - M. R. James: Ιστορίες Φαντασμάτων ενός Αρχαιοδίφη (πρώτη επαφή) - Peter Straub: Κόκο - Clive Barker: Hellraiser - Graham Masterton: Ο Παρίας - Arthur Machen: Η Νουβέλα της Μαύρης Σφραγίδας - Simon Clark: Δίψα για Αίμα (πρώτη επαφή) - William Hope Hodgson: Οι Βάρκες του Γκλεν Κάριγκ Διάβασα το Ντούμα Κη του Κινκ. Είναι ένα από τα πολύ λίγα βιβλία του που δεν μου άρεσε. Μπαίνει δηλαδή στην ίδια κατηγορία με το ''Η Ιστορία της Λίσι'' και ''Από μία Μπιούικ 8'' των οποίων ούτε καν θυμάμαι τις υποθέσεις. Ο Έντγκαρ Φρίμαντλ, μεγαλοεργολάβος οικοδομών, παθαίνει στην δουλειά ένα ατύχημα το οποίο λίγο έλειψε να του στοιχήσει την ζωή. Βλέποντας τον γάμο του να διαλύεται και όντας ο ίδιος σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση, θα αναζητήσει το ησυχαστήριο του στο Ντούμα Κη, ένα μικρό νησί λίγο έξω από τις ακτές της Φλόριντα. Εκεί θα αναβιώσει η παλιά του αγάπη για την ζωγραφική, και ύστερα από πολλά χρόνια θα αρχίσει να ξαναζωγραφίζει. Παράλληλα θα γνωρίσει και δύο άλλους κατοίκους του νησιού, και θα γίνει φίλος τους. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο όμορφα όσο δείχνουν. Ένα κακό άγνωστης φύσης παραμονεύει και όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Το βιβλίο αργεί πολύ να πάρει μπρος. Υπερβολικά πολύ θα έλεγα. Αυτό δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα γιατί για ακόμη μία φορά, το φοβερό και τρομερό του γράψιμο ήταν παρών και με βοήθησε στο να συνεχίσω να διαβάζω. Το θέμα όμως του βιβλίου δεν με κέρδισε, με άφησε αδιάφορο. Και η τελική σύγκρουση με το κακό μου φάνηκε άσχημα δοσμένη, έπιασα τον εαυτό μου να διαβάζει τις τελευταίες 100 σελίδες μηχανικά. Πιο πολύ ευχαριστήθηκα τις συγκρούσεις των χαρακτήρων μεταξύ τους και τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, παρά την ίδια την ιστορία. Ιδίως στην αρχή που προσπαθούσε να πει στην γυναίκα του να κάτσει στην καρέκλα και δεν μπορούσε, ήταν όλα τα λεφτά Με μία μικρή επιφύλαξη θα έλεγα ότι ίσως είναι το χειρότερο βιβλίο του που έχω διαβάσει. Δεν μου άρεσε λοιπόν, αλλά εννοώ ότι δεν μου άρεσε για Κινκ, όχι γενικά. Με κάποιον άλλον συγγραφέα ίσως και να τα παρατούσα, εδώ όμως συνέχισα μέχρι τέλους. Και επειδή τα αδιάβαστα του έχουν αρχίσει να εξαντλούνται επικίνδυνα, το είχα σαν αρχή τον τελευταίο καιρό, να διαβάζω μόνο ένα δικό του κάθε χρόνο. Όμως μιας και τον επόμενο μήνα πρόκειται να κυκλοφορήσουν δύο καινούργιοι βασιλιάδες, λέω να διαβάσω έναν ακόμη φέτος. Έτσι για να αποζημιωθώ Μάλλον θα είναι το ''Σκοτάδι Βαθύ, Δίχως Άστρα''. Edited August 22, 2012 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted August 31, 2012 Share Posted August 31, 2012 (edited) 1) Poppy Z. Brite - Χαμένες ψυχές (πρώτη επαφή) Σήμερα τελείωσα το συγκεκριμένο βιβλίο. Λοιπόν, παιδιά, το βιβλίο είναι όντως φοβερό και αξίζει τη προσοχή σας. Κύρια σημεία: σκοτεινή και ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, άφθονο αίμα, εκκεντρικοί χαρακτήρες, στιγμές ανθρωπιάς - παράλληλα με - αηδιαστικές στιγμές, και ιδιόρρυθμες ερωτικές σκηνές μεταξύ βρικολάκων. Οι ομοφυλοφιλικές ερωτικές σκηνές δίνουν και παίρνουν, αλλά και ο αιμομικτικός έρωτας είναι ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το δεύτερο μάλιστα έχει αγωνία, αρκετό ενδιαφέρον και κλείνει το βιβλίο ικανοποιητικά, χωρίς κλισέ. Η εισαγωγή του βιβλίου και τα λίγα λόγια του Μ. Πανώριου για τη συγγραφέα είναι στα συν του βιβλίου, αλλά πραγματικά με ενόχλησε που διάβασα εκεί αυτούσια κομμάτια, παρμένα από τη πλοκή του βιβλίου. Γενικότερα, όσον αφορά τους βρικόλακες, προσωπικά προτιμώ να διαβάζω βιβλία με ήρωες βρικόλακες παλιότερων εποχών. Το συγκεκριμένο βιβλίο, παρόλο που έχει να κάνει με σύγχρονο τρόπο ζωής και χαρακτήρες, μου άρεσε ιδιαίτερα. Είχε καλό στήσιμο και ...θρασύ τρόπο γραφής. Θα το πρότεινα: ανεπιφύλακτα στους λάτρεις των βρικολάκων, σε όσους δεν ενοχλούνται από "δύσκολα" θέματα ταμπού, και σε όσους δε θέλουν να διαβάσουν ακόμα μια ωραία ρομαντική ιστορία μεταξύ ενός βαμπίρ που ξεπερνά τη φύση του για να είναι με κάποιον/α θνητό/ή. Edited August 31, 2012 by BlackCatGirl 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted September 4, 2012 Share Posted September 4, 2012 Clive Barker - Hellraiser Η υπόθεση του βιβλίου: Ο κεντρικός ήρωας ανοίγει ένα κουτί, που είναι κατασκευασμένο ως γρίφος. Όποιος καταφέρνει να λύσει το συγκεκριμένο γρίφο, δέχεται την επίσκεψη των λεγόμενων "Κενοβιατών", οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν εμπειρίες, που δε μπορεί να ζήσει ο οποιοσδήποτε κοινός άνθρωπος χωρίς τη βοήθειά τους. Τα αποτελέσματα είναι τρομακτικά από κάθε άποψη, όταν ο Φρανκ ζητά την ηδονή. Η γνώμη μου: Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ήταν ό,τι έπρεπε για να με ενθουσιάσει. Απίστευτες εικόνες και σκηνικά, παρμένα από μια τελείως αλλόκοτη διάσταση και πραγματικότητα. Γενικότερα, το υπόλοιπο βιβλίο ήταν αρκετά ενδιαφέρον, είχε μερικά twists, αγωνία, και μου άρεσε που το outsider της υπόθεσης επιβίωσε στο τέλος. Από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα στο project.. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους.. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted September 7, 2012 Share Posted September 7, 2012 (edited) name='Spyrex' timestamp='1335732380' post='223793'][/b]King Stephen- Σάλεμς Λοτ Peter Straub- Κόκο Anne Rice- Δεν έχω αποφαίσει ακόμα Graham Masterton- Δαιμονισμένη ταξιαρχία H.P. Lovecraft- Τα βουνά της τρέλας Mary Shelley- Frankenstein Dean Koontz- Όσα ξέρει η νύχτα Jack Ketchum- Red Clive Barker- Το καταραμένο παιχνίδι Poppy Z. Brite- Θεσπέσιο πτώμα Peter James- Ο θάνατος σου πάει Herbert James- Άλλοι Brian Lumley- Νεκροσκόπος Υ.Γ. Για όλους ισχύει η πρώτη επαφή εκτός του Stephen King. 4)Όσα ξέρει η νύχτα- Dean Koontz To βιβλίο αυτό, το αγόρασα επειδή μου κίνησε το ενδιαφέρον η περίληψη του οπισθοφύλλου, χωρίς να περιμένω όμως και πολλά. Προς έκπληξή μου, ο Κουντζ με συνεπήρε από την πρώτη κιόλας σελίδα του βιβλίου. Και λέω προς έκπληξή μου, γιατί έχω δει αρκετά αρνητικά σχόλια για τον Κουντζ. Το γράψιμό του ήταν, κατά τη γνώμη μου, από την αρχή μέχρι το τέλος εξαιρετικό. Επίσης, όσο προχωρούσα το βιβλίο, τόσο περισσότερο με τρέλαινε η εξέλιξη της πλοκής (σε συνδυασμό πάντα με το τρομερό γράψιμό του). Το τέλος, το βρήκα αξαιρετικό αν και πενήντα σελίδες πριν το τέλος πίστευα ότι δεν θα μου άρεσε. Πέρασα υπέροχα διαβάζοντάς το (10/10). Είναι περιττό να πω ότι θα ξαναδιαβάσω βιβλίο του (πιθανώς θα διαβάσω όσα βιβλία του δεν έχουν εξαντληθεί). Edited September 8, 2012 by Spyrex Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted September 9, 2012 Share Posted September 9, 2012 [1)Stephen King - Νεκροταφίο ζώων 2)Dean Koontz - Μοχθηρό φεγγάρι(πρώτη επαφή) 3)Clive Barker - Καμπάλ(πρώτη επαφή) 4)Jack Ketchum - Νεκρή Σαιζόν 5)H.P. Lovecraft - Ο Τρόμος του Ντανγουιτς(πρώτη επαφή) 6)Joe Hill - όποιο βρω(πρώτη επαφή) 7)E.A. Poe - Το πηγάδι και το εκρεμμές (να αποφασίσω να το τελειώσω) 8)Graham Masterton - Ο άρχοντας του ψεύδους, πιθανότατα(πρώτη επαφή) 9)Graham Joyce - H νεράιδα των δοντιών(πρώτη επαφή) 10)Richard Matheson -Ζωντανός Θρύλος ή το Στοίχειωμα(πρώτη επαφή) 11)Bram Stoker - Δράκουλας(πρώτη επαφή) 12)Αβραάμ Καούα -Το ασήμι που ουρλιάζει. (πρώτη επαφή) 13)Peter Straub - Στο σκοτεινό δωμάτιο Η πρώτη επαφή με Lovecraft και σίγουρα όχι η τελευταία.Μου άρεσε πάρα πάρα πολυ η ατμόσφαιρα τον διηγημάτων του, που σε ρουφάνε μέσα τους απ'την πρώτη σελίδα. Το βιβλίο αυτό περιέχει:1)Το κάλεσμα του Κθούλου, και 2)Ο τρόμος του Ντανγουιτς. 1)Αρχίζει με ένα πήλινο ανάγλυφο που έχει πάνω του διάφορα σχέδια, συνεχίζει με την ιστορία ενός επιθεωρητή και τελειώνει με την εμφάνιση του Κθούλου.Όπως έχω ξαναπεί λάτρεψα την ιστορία, την ατμοσφαιρά της, το δέος που σου προκαλέι αλλά μου τα χάλασε το τέλος.Το βρήκα αδύναμο. 2)Αρχικά, γνωρίζουμε την εφιαλτική πόλη του Ντάνγουιτς και μετά ακολουθούμε τη ζωή ενός παράξενου παιδιού με ταχύτατη ανάπτυξη.Η ιστορία αυτή είναι όλα τα λεφτά.Ο,τι κι αν πω είναι λίγο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 9, 2012 Share Posted September 9, 2012 -Mark Danielewski (το τιτανοτεράστιο House of Leaves που διαβάζω τώρα, θέλει άλλες 500+ σελίδες) -Αντώνης Κρύσιλας - Το Στόμα του Διαβόλου Τζίλιαν Φλιν - Σκοτεινός Τόπος Edward Lee - Οι Γυναίκες με τα Μαύρα -Αβραάμ Κάουα (Note to self: "Αγόρασε επιτέλους το Νεκρό Δέρμα" -Michael Marshall Smith - The Straw Men -Scott Smith (το The Ruins βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου) -Peter Straub (δεν έχω διαβάσει μυθιστόρημά του, αλλά έχω και το Ghost Story και το Talisman) -Stephen King (θέλω να βγάλω το Misery τουλάχιστον, με κάβα τα The Shining και Full Dark, No Stars) -Brom (Ο Εκριζωτής δεν με ξετρέλανε σαν ιστορία, όμως λατρεύω χρόνια τώρα τα σχέδια του, και η Μαρίνα-Eroviana μού είχε προτείνει το Child Thief, το οποίο περιμένει στη βιβλιοθήκη) -Clive Barker (κάτι εκτός books of blood) -Jack Ketchum (Δικαίωμα στη ζωή ή The Lost) +1 Πριν λίγο, τέλειωσα το 'The Ruins' του Smith. Δίχως spoilers, το βιβλίο με απογοήτευσε. Κακοί χαρακτήρες, κακή πλοκή, πολύ λίγες εξηγήσεις και σκέτη κούραση το γράψιμο. Ελάχιστα καλά σημεία, θεωρώ πως έχασα τον χρόνο μου μαζί του. Συνέχισα να το διαβάζω ελπίζοντας πως θα γίνει καλύτερο, αλλά μπα. Πάμε παρακάτω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted September 9, 2012 Share Posted September 9, 2012 name='Spyrex' timestamp='1335732380' post='223793'][/b]King Stephen- Σάλεμς Λοτ Peter Straub- Κόκο Anne Rice- Δεν έχω αποφαίσει ακόμα Graham Masterton- Δαιμονισμένη ταξιαρχία H.P. Lovecraft- Τα βουνά της τρέλας Mary Shelley- Frankenstein Dean Koontz- Όσα ξέρει η νύχτα Jack Ketchum- Red Clive Barker- Hellraiser Poppy Z. Brite- Θεσπέσιο πτώμα Peter James- Ο θάνατος σου πάει Herbert James- Άλλοι Brian Lumley- Νεκροσκόπος Υ.Γ. Για όλους ισχύει η πρώτη επαφή εκτός του Stephen King. 5)Clive Barker- Hellraiser Αντί για το καταραμένο παιχνίδι διάβασα τελικά το Hellraiser. Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από Μπάρκερ (έχω στη βιβλιοθήκη μου και τον Υφαντόκοσμο) κι έμεινα απλά ικανοποιημένος. Κι αυτό, γιατί ενώ το βιβλίο αρχικά(μέχρι περίπου τη σελ.100 από τις 147 σελ. του βιβλίου) ήταν πολύ δυνατό και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου, η συνέχεια δεν μου πολυάρεσε. Όπως είπα και πριν, ήταν ο πρώτος Μπάρκερ που διάβασα, κι ως εκ τούτου, δεν ήμουν προετοιμασμένος γι' αυτό που θα ακολουθούσε. Πάντως, κατά γενική ομολογία ήταν ένα καλό βιβλίο,που σίγουρα μένει χαραγμένο στο μυαλό σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 9, 2012 Author Share Posted September 9, 2012 Πριν λίγο, τέλειωσα το 'The Ruins' του Smith. Δίχως spoilers, το βιβλίο με απογοήτευσε. Κακοί χαρακτήρες, κακή πλοκή, πολύ λίγες εξηγήσεις και σκέτη κούραση το γράψιμο. Ελάχιστα καλά σημεία, θεωρώ πως έχασα τον χρόνο μου μαζί του. Συνέχισα να το διαβάζω ελπίζοντας πως θα γίνει καλύτερο, αλλά μπα. Πάμε παρακάτω. H ταινία πάντως ήταν ψιλοπατάτα, γιατί, κακά τα ψέματα, η ιδέα χωράει άνετα σε παρόμοιο διήγημα του Clark Aston Smith και δε νομίζω ότι τραβιέται για ολόκληρο μυθιστόρημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 9, 2012 Share Posted September 9, 2012 name='Spyrex' timestamp='1335732380' post='223793'][/b]King Stephen- Σάλεμς Λοτ Peter Straub- Κόκο Anne Rice- Δεν έχω αποφαίσει ακόμα Graham Masterton- Δαιμονισμένη ταξιαρχία H.P. Lovecraft- Τα βουνά της τρέλας Mary Shelley- Frankenstein Dean Koontz- Όσα ξέρει η νύχτα Jack Ketchum- Red Clive Barker- Hellraiser Poppy Z. Brite- Θεσπέσιο πτώμα Peter James- Ο θάνατος σου πάει Herbert James- Άλλοι Brian Lumley- Νεκροσκόπος Υ.Γ. Για όλους ισχύει η πρώτη επαφή εκτός του Stephen King. 5)Clive Barker- Hellraiser Αντί για το καταραμένο παιχνίδι διάβασα τελικά το Hellraiser. Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από Μπάρκερ (έχω στη βιβλιοθήκη μου και τον Υφαντόκοσμο) κι έμεινα απλά ικανοποιημένος. Κι αυτό, γιατί ενώ το βιβλίο αρχικά(μέχρι περίπου τη σελ.100 από τις 147 σελ. του βιβλίου) ήταν πολύ δυνατό και δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου, η συνέχεια δεν μου πολυάρεσε. Όπως είπα και πριν, ήταν ο πρώτος Μπάρκερ που διάβασα, κι ως εκ τούτου, δεν ήμουν προετοιμασμένος γι' αυτό που θα ακολουθούσε. Πάντως, κατά γενική ομολογία ήταν ένα καλό βιβλίο,που σίγουρα μένει χαραγμένο στο μυαλό σου. Τι ακριβώς δεν σου άρεσε στη συνέχεια του βιβλίου; Εννοείς ότι ήταν υπερβολικά φευγάτη για τα γούστα σου, ή κάτι άλλο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted September 10, 2012 Share Posted September 10, 2012 Εννοώ, ότι δεν περίμενα να εξελιχθεί έτσι η ιστορία. Δηλαδή, να πεθάνουν τα δύο πρωταγωνιστικά πρόσωπα του έργου. Γενικά, η περίληψη του εξωφύλλου με είχε προϊδεάσει για μια πιο συναρπαστική συνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 10, 2012 Share Posted September 10, 2012 Εννοώ, ότι δεν περίμενα να εξελιχθεί έτσι η ιστορία. Δηλαδή, να πεθάνουν τα δύο πρωταγωνιστικά πρόσωπα του έργου. Γενικά, η περίληψη του εξωφύλλου με είχε προϊδεάσει για μια πιο συναρπαστική συνέχεια. Α μάλιστα. ok, όρμα στην ταινία τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 (edited) 1) Δράκουλας - Bram Stoker 2) Nocturary - Thomas Ligotti 3) Το καταραμένο παιχνίδι - Clive Barker 4) Where the summer ends - Karl Edward Wagner 5) Τhe throne of bones - Brian McNaughton 6) The howling man - Charles Beaumont 7) Demons by daylight - Ramsey Campbell 8) Necromancies and netherworlds - Darrell Schweitzer 9) Νυχτερινή βάρδια - Stephen King 10) From the heart of darkness - David Drake 11) Night terrors - E. F. Benson Σχετικά με το (10) : συλλογή με ιστορίες τρόμου του David Drake που αγόρασα μεταχειρισμένη από το abebooks. Περιέχει κάπου 15 ιστορίες, οι οποίες βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο (με εξαίρεση δύο που μου φάνηκαν εντελώς κοινότοπες και χλιαρές). Ορισμένες διαδραματίζονται στο Βιετνάμ στο οποίο είχε υπηρετήσει ο συγγραφέας, κάποιες άλλες έχουν και στοιχεία επιστημονικής φαντασιάς, το The Barrow Troll με τον Βίκινγκ που πάει να κλέψει τον θησαυρό του τρολ θα το βρείτε και σε κάποια ανθολογία της Ωρόρα, υπάρχουν δύο ιστορίες που τοποθετούνται στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του 4ου αιώνα μ.Χ. ενώ δεν λείπει και το απαραίτητο κθουλιανό διήγημα (το Than curse the darkness). Γενικά, η συλλογή διαθέτει ποικιλία, άφθονο υπερφυσικό τρόμο και ήταν πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα. Σε λίγες μέρες θα εκδοθεί και αυτή η συλλογή την οποία θα τσιμπήσω έτσι και διαθέτει επιπλέον υλικό από το From the heart of darkness. Edited September 14, 2012 by tsathoggua 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 (edited) Η ιστορία From The Dark Waters του David Drake έχει μεταφραστεί στα ελληνικά με τον τίτλο Από τα σκοτεινά νερά, και μπορείτε να την βρείτε στον τόμο Νο. 55 - Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες 2. Τον έχω τον τόμο. Edited September 13, 2012 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 Η ιστορία From The Dark Waters του David Drake έχει μεταφραστεί στα ελληνικά με τον τίτλο Από τα σκοτεινά νερά, και μπορείτε να την βρείτε στον τόμο Νο. 55 - Ιστορίες σε παράξενες θάλασσες 2. Τον έχω τον τόμο. Σωστός! Δεν θυμάμαι υπόθεση και δεν περιέχεται στη συλλογή που διάβασα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 ενώ δεν λείπει και το απαραίτητο κθουλιανό διήγημα (το Than curse the darkness) Ωωωω... Αυτό το διάβασα πριν από μερικούς μήνες (ξέμπαρκο, μοναχούλι του) και μου είχε φανεί τόσο φρέσκο σα ματιά και τόσο ... τι να πω, χάνω τα λόγια μου. Είναι ο τρόμος προσωποποιημένος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted September 13, 2012 Share Posted September 13, 2012 ενώ δεν λείπει και το απαραίτητο κθουλιανό διήγημα (το Than curse the darkness) Ωωωω... Αυτό το διάβασα πριν από μερικούς μήνες (ξέμπαρκο, μοναχούλι του) και μου είχε φανεί τόσο φρέσκο σα ματιά και τόσο ... τι να πω, χάνω τα λόγια μου. Είναι ο τρόμος προσωποποιημένος. Ναι, είναι πολύ καλή ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted September 15, 2012 Share Posted September 15, 2012 6) Αlgernon Blackwood - Οι Ιτιές Σήμερα τελείωσα τις Ιτιές του A.Blackwood. Πολύ επιβλητικός τρόπος γραφής, ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, φοβερή απόδοση συναισθημάτων των ηρώων. Η τόσο απροσδιόριστη απειλή, είναι τελικά πολύ πιο τρομακτική από αιματηρές σκηνές, και η αληθοφάνεια των επιχειρημάτων κάνει το βιβλίο συναρπαστικό. Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω Blackwood και εντυπωσιάστηκα. Προτείνεται. Ακολουθεί το τελευταίο βιβλίο της λίστας μου, η Καρμίλλα - J.S. Le Fanu 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 15, 2012 Share Posted September 15, 2012 Ουουου, γατουλίσα μας, νομίζω θα σου αρέσει πάααρα πολύ αυτό. Λίγο παλαιομοδίτικο, αλλά ταυτόχρονα καταπληκτικά σύγχρονο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 15, 2012 Share Posted September 15, 2012 Η Καρμίλα μου άρεσε και μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted September 15, 2012 Share Posted September 15, 2012 (edited) Ουουου, γατουλίσα μας, νομίζω θα σου αρέσει πάααρα πολύ αυτό. Λίγο παλαιομοδίτικο, αλλά ταυτόχρονα καταπληκτικά σύγχρονο. Σαν ανοιχτό βιβλίο με διαβάζεις.. Και εγώ πιστεύω πως θα τη βρω ακριβώς στα γούστα μου.. Edited September 15, 2012 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.