Nihilio Posted March 9, 2014 Share Posted March 9, 2014 Ξεκίνησα το "Ο Ντρέηντιν ερωτευμένος και άλλα διηγήματα" Έχω διαβάσει μόνο το πρώτο, αλλά ελπίζω να μην πάει όλο έτσι, γιατί μου φάνηκε απίστευτα αδιάφορο...Δεν είναι horror το βιβλίο, είναι μία μη-τυπική fantasy νουβέλα και μία σειρά από σουρεαλιστικές ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted March 12, 2014 Share Posted March 12, 2014 Ξεκίνησα το "Η νεράιδα των δοντιών" του Graham Joyce.Μέχρι στιγμής είναι πολύ μυστηριώδες και το απολαμβάνω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted March 17, 2014 Author Share Posted March 17, 2014 (edited) Ancient images του Ramsey Campbell: Σε αυτή την ιστορία, ένας συλλέκτης σπάνιων ταινιών, παρακολουθεί μια κόπια από μια άγνωστη ταινία με τους Lugosi και Karloff και αμέσως μετά αυτοκτονεί, πέφτοντας από την ταράτσα. Μια φίλη του που είναι μοντέρ και πρωταγωνίστρια της ιστορίας, αναλαμβάνει να διαλευκάνει το μυστήριο. Αν ήταν το πρώτο μυθιστόρημα του Campbell που διάβασα, θα έλεγα ότι ήταν πολύ ωραίο και γεμάτο από ενδιαφέροντες υπαινιγμούς. Τα συναισθήματά μου όμως είναι ανάμικτα, διότι έχοντας διαβάσει πρόσφατα και το creatures of the pool του ιδίου, διαπιστώνω ότι επαναλαμβάνεται σε τομείς που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν και τόσο. Επί της ουσίας πρόκειται για ιστορίες που αφιερώνουν πολλές σελίδες στο να αναμασούν αδιάφορες καταστάσεις, στις οποίες όμως εμφανίζονται κάποιες ενδείξεις ότι οι πρωταγωνιστές παρακολουθούνται από τρομαχτικά πλάσματα, ενώ οι ίδιοι αδιαφορούν νομίζοντας ότι είναι ίδέα τους. Γύρω στις 20 σελίδες πριν το τέλος, τα πλάσματα κάνουν την εμφάνισή τους, ενώ μέχρι τότε παρακολουθούμε απλώς μια αδιάφορη έρευνα και εντελώς άσχετους διαλόγους. Επειδή έχω διαβάσει και το "κραυγή από την κόλαση" όπου εκεί ο συγγραφέας ακολουθεί μια κάπως παραλλαγμένη τεχνική (και πολύ καλύτερη), νομίζω ότι τα δύο αυτά έργα θα μπορούσαν να είναι πολύ λιγότερα σε έκταση (π.χ. να είναι νουβέλες). Ή τουλάχιστον αξίζει να διαβαστεί μόνο ένα από τα δύο, εφόσον πρόκειται για την ίδια τεχνική. Η δεύτερη φορά κουράζει. Edited March 17, 2014 by alien666 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted March 27, 2014 Author Share Posted March 27, 2014 (edited) Sepulchre του James Herbert: Σε αυτό το βιβλίο έχουμε μια εταιρία που προστατεύει τους πλούσιους από απαγωγές, να παραχωρεί έναν σωματοφύλακα (των πρωταγωνιστή της ιστορίας) για να προστατέψει ένα στέλεχος πολυεθνικής που έχει το χάρισμα να διαισθάνεται που υπάρχουν αποθέματα πολύτιμων ορυκτών πάνω στον πλανήτη και να υποβάλλει στη σκέψη των άλλων διάφορες εικόνες και σκέψεις. Που κολλάει ο τρόμος με όλα αυτά; Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία ξεκινάει φαινομενικά άσχετα με το genre, αλλά όσο εξελίσσεται, οι τρομο-σκηνές γίνονται όλο και περισσότερες, μέχρι που φτάνουμε στο επιβλητικό και "μαύρο" φινάλε, όπου μετατρέπεται σε τρόμου πέρα από κάθε αμφιβολία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι μέχρι να φτάσουμε ως εκεί, δίνει την αίσθηση ότι πρόκειται για μια κατασκοπική περιπέτεια, στην οποία ο συγγραφέας έχωσε εμβόλιμα κάποιες τρομο-σκηνές για να την πουλήσει ως τρόμου. Κατώτερο από το κορυφαίο "άλλοι" του ιδίου, αλλά πολύ ψυχαγωγικό και ενδιαφέρον παραυτά.... Edited March 27, 2014 by alien666 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted March 27, 2014 Share Posted March 27, 2014 (edited) Διαβάζω το Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λοιγός από τον Ατρέα Λιμβρό. Είμαι ενθουσιασμένη και με την μυθοπλασία και με την γραφή. (Περισσότερες πληροφορίες εδώ https://www.goodreads.com/book/show/20940020) Και το Needful Things του κλασσικού S. King. Σταθερή αξία, ενδιαφέρον concept, μ έχει κερδίσει από την πρώτη σελίδα και αυτό. (https://www.goodreads.com/book/show/10493548-needful-things) Edited March 27, 2014 by Oceanborn 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 14, 2014 Author Share Posted April 14, 2014 A dark matter του Peter Straub: Μια παρέα φίλων συγκεντρώνεται σε ένα λιβάδι και κάνει μια παγανιστική τελετή που ανοίγει πύλες σε άλλες διαστάσεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα μέλος της σκοτώνεται, ένα άλλο εξαφανίζεται, ένα τρίτο τρελαινεται και ένα τέταρτο τυφλώνεται. Είναι η πρώτη ιστορία του Straub που διαβάζω και που μπορώ να την χαρακτηρίσω "τρόμου πέρα από κάθε αμφιβολία". Ο συγγραφέας φαίνεται ότι έχει χώσει μέσα και πολλές ιδέες που είχε για short stories, αλλά δένουν αρμονικά. Το μόνο προβλημα είναι ότι από τη μέση κι έπειτα, απλώς περιγράφεται ξανά και ξανά το περιστατικό που στιγμάτησε την παρέα από πολλές οπτικές γωνίες. Ωστόσο δεν βαρέθηκα. Μου πήρε έναν ολόκληρο μήνα να το διαβάσω ολόκληρο γιατί το διάβασα στα αγγλικά, αλλά νομίζω ότι έχει βγει και μεταφρασμένο από την Bell. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted April 14, 2014 Share Posted April 14, 2014 Οοοκ...αν και με τράβηξε πολύ η πλοκή του βιβλίου, στο goodreads έχει βαθμολογία κάτω του 3/5. Θα το σκεφτώ αν θα το διαβάσω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 14, 2014 Share Posted April 14, 2014 Οοοκ...αν και με τράβηξε πολύ η πλοκή του βιβλίου, στο goodreads έχει βαθμολογία κάτω του 3/5. Θα το σκεφτώ αν θα το διαβάσω. Είναι love it or hate it βιβλίο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted April 15, 2014 Share Posted April 15, 2014 Οοοκ...αν και με τράβηξε πολύ η πλοκή του βιβλίου, στο goodreads έχει βαθμολογία κάτω του 3/5. Θα το σκεφτώ αν θα το διαβάσω. Είναι love it or hate it βιβλίο. Χμμμ, έτσι εξηγείται... Μάλλον αυτό θα είναι το επόμενο που θα διαβάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 16, 2014 Author Share Posted April 16, 2014 (edited) They feed on flesh του Bob Lock: Σε αυτό το βιβλίο, το zombie apocalypse ξεκινάει όταν ένας αρχαιολόγος κάνει μια τελετή χρησιμοποιώντας το κεφάλι μιας αιγυπτιακής μούμιας, προκειμένου να αναστήσει τον πεθαμένο γιο του. Από εκεί και πέρα, παρακολουθούμε τις ιστορίες των επιζώντων, όπως και διάφορες καινοτομίες τύπου ο γητευτής των ζόμπι, ζόμπι-αρχηγός, χορτοφάγο ζόμπι, ζόμπι με πολλαπλή προσωπικότητα κλπ. Αυτά τα στοιχεία, ευτυχώς είναι δοσμένα με μια σχετική σοβαρότητα (δεν είναι σάτυρα), πράγμα που το προτιμώ. Αυτό που δεν ήταν του γούστου μου, είναι ότι οι ιστορίες τον επιζόντων δεν συνδέονταν τόσο όσο θα έπρεπε μεταξύ τους. Ήταν σαν να διάβαζα μικρά διηγήματα που αναφέρονται στο ίδιο setting και όχι μυθιστόρημα. Αυτά! Edited April 16, 2014 by alien666 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μιχάλης Posted April 16, 2014 Share Posted April 16, 2014 (edited) Διαβάζω το Skeleton Crew του King.Πρώτη ιστορία είναι η ομίχλη και είμαι κάπου στα μισά.Είναι όμως στα αγγλικά και διαβάζω κάπως αργα. Edited April 16, 2014 by Μιχάλης 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted April 17, 2014 Share Posted April 17, 2014 (edited) Διαβάζω (όπως είπα και στο "τι διαβάζετε") το "The Demonologist" του Andrew Pyper. Είμαι στο 1/3 του βιβλίου και φαίνεται ενδιαφέρον, αν και υπάρχουν πράγματα που με ενοχλούν. Από την άλλη, στον τρόμο σηκώνω πολλά πράγματα αλλά τους δαίμονες τους αποφεύγω όσο γίνεται. Αν το τελειώσω θα είναι το πρώτο σχετικό βιβλίο που έχω διαβάσει. Φοβάμαι όμως! Μπρρρρ Edited April 17, 2014 by Natasha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted April 17, 2014 Share Posted April 17, 2014 Θα ξεκινήσω σήμερα το "A dark matter" του Peter Straub. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 21, 2014 Author Share Posted April 21, 2014 (edited) The remigrants του Joseph wright: Η σύζυγος ενός άντρα ενημερώνεται ότι αυτός καθώς επέστρεφε στο σπίτι τους, το αμάξι του ξέφυγε από το δρόμο και κατέληξε μέσα σε μια λίμνη. Το πτώμα του όμως δεν βρίσκεται πουθενά. Λίγο αργότερα αυτός, επιστρέφει στο σπίτι τους ζωντανός. Η γυναίκα του καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτόν και ότι ίσως τελικά να μην είναι τόσο ζωντανός όπως αρχικά πίστεψε. Η ιστορία μας εισάγει σε ένα σύμπαν όπου οι άνθρωποι αρνούνται να πεθάνουν αφήνοντας μισοτελειωμένες δουλειές. Είναι γραμμένη ώστε να διαβάζεται εύκολα και άνετα, αλλά πάσχει στο στοιχείο των εκπλήξεων-ανατροπών. Ίσως φταίει ότι αυτού του είδους την υπόθεση την έχω δει πολλές φορές (κυρίως στον κινηματογράφο) και έτσι δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να προβλέψω τις εξελίξεις πριν αυτές λάβουν χώρα. Σε γενικές γραμμές πάντως ήταν καλή ιστορία. Edited April 23, 2014 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted April 23, 2014 Author Share Posted April 23, 2014 The dark country του Dennis Etchinson: Μια ανθολογία διηγημάτων τρόμου από τον συγκεκριμένο συγγραφέα, με τα περισσότερα από τα οποία δεν μπόρεσα να συντονιστώ πλήρως. Σίγουρα υπήρξαν κορυφαίες στιγμές, αλλά νομίζω ότι τα περισσότερα υπάγονται στην κατηγορία αυτών που είτε τα μισείς, είτε τα λατρεύεις. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted April 23, 2014 Share Posted April 23, 2014 Έχω ξεκινήσει τo Mammoth Book of Ghost Stories by Women, μια ανθολογία διηγημάτων που περιέχει ιστορίες ακόμα κι από τον 19ο αιώνα, αν και οι περισσότερες είναι μοντέρνες. Οι ιστορίες φαντασμάτων είναι το αγαπημένο μου θέμα και το βιβλίο μού έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον, αν και τον τελευταίο καιρό έχω πέσει με τα μούτρα στο 1) γράψιμο και 2)διάβασμα εκτός λογοτεχνίας, οπότε το προχωράω πολύ-πολύ αργά. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
volyros Posted April 26, 2014 Share Posted April 26, 2014 Το καταραμενο παιχνιδι του Clive Barker για να δουμε τι θα δουμε.. Το καταραμενο παιχνιδι του Clive Barker για να δουμε τι θα δουμε.. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted April 26, 2014 Share Posted April 26, 2014 Ξεκίνησα να διαβάζω διηγήματα του Thomas Liggoti από τη συλλογή "Εργοστάσιο Εφιαλτών". Τρομερή γραφή, παράδειγμα για το ύφος που λογοτεχνίζει χωρίς να κουράζει (εμένα έστω). Το επόμενο διήγημά του που θα διαβάσω είναι ο Κόκκινος Πύργος, για το οποίο έχω ακούσει τα καλύτερα 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nhrhida Posted April 28, 2014 Share Posted April 28, 2014 To Κερασφόρος του Joe Hill 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 28, 2014 Share Posted April 28, 2014 To Κερασφόρος του Joe Hill Περαστικά... 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Natasha Posted April 29, 2014 Share Posted April 29, 2014 To Κερασφόρος του Joe Hill Δεν έχω ακούσει καλά λόγια, αλλά δεν το δοκίμασα η ίδια. Να μας πεις πώς πήγε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nhrhida Posted April 29, 2014 Share Posted April 29, 2014 (edited) To Κερασφόρος του Joe Hill Περαστικά... Mε έκανες και γέλασα! Natasha προς το παρόν απογοήτευση νιώθω...Κι από την ευχή του Nihilio δεν περιμένω να φτιάξει στην πορεία. Edited April 29, 2014 by Nhrhida 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted April 29, 2014 Share Posted April 29, 2014 To Κερασφόρος του Joe Hill Περαστικά... Mε έκανες και γέλασα! Natasha προς το παρόν απογοήτευση νιώθω...Κι από την ευχή του Nihilio δεν περιμένω να φτιάξει στην πορεία. To βιβλίο έχει 200 σελίδες που έχουν γραφεί από έναν πολύ καλό συγγραφέα. Το κακό είναι ότι το βιβλίο έχει 450 σελίδες... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted April 29, 2014 Share Posted April 29, 2014 To Κερασφόρος του Joe Hill Περαστικά... Mε έκανες και γέλασα! Natasha προς το παρόν απογοήτευση νιώθω...Κι από την ευχή του Nihilio δεν περιμένω να φτιάξει στην πορεία. To βιβλίο έχει 200 σελίδες που έχουν γραφεί από έναν πολύ καλό συγγραφέα. Το κακό είναι ότι το βιβλίο έχει 450 σελίδες... Εγώ πάλι μόνο καλά λόγια έχω ακούσει για αυτό. Το καλύτερό του μου έχουν πει... Και διάβασα πρόσφατα το " Κουτί σε σχήμα καρδιάς" και μου άρεσε πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nhrhida Posted April 30, 2014 Share Posted April 30, 2014 Μόλις το τελείωσα κι έγραψα εδώ την γνώμη μου. Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να τα συνοψίσω όλα στην παραπάνω πρόταση του Nihilio. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.