Count Baltar Posted January 14, 2014 Share Posted January 14, 2014 Θα είχε ενδιαφέρον ένα τόπικ με συγγραφείς τρόμου που στην Ελλάδα είναι παντελώς παραμελημένοι και με κλασικά βιβλία που κανείς δεν αξιώθηκε να εκδώσει... Βλέπω περιλήψεις και διαβάζω σχόλια για τα βιβλία αυτά και μελαγχολώ που δεν πρόκειται να τα διαβάσω ποτέ στα ελληνικά... Θα σε διορθώσω: "Που κανείς δεν πρόλαβε να εκδώσει προτού πλακώσει η κρίση". Γιατί και προτού πλακώσει η κρίση, ποιος να πρωτοπρολάβει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alucard Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Αν δεν υπήρχε το Οξυ στην Ελλάδα θα θεωρούσαμε ακόμη πως πρωτοπορία στον Τρόμο είναι ο Κίνγκ. Προ Οξέως (sic) οι επιλογές ήταν: Κινγκ, Μάχεν, Λαβκραφτ, Ποε. Οι άνθρωποι έβγαλαν βιβλία που ήθελε @ρχίδια να τα βγάλεις στην Ελλ αγορά. Ενδεικτικά αναφέρω τα "Μάτια", "Εργοστάσιο Σφηκών", "Το Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας", "Ζόμπι" αλλά και Λιγγότι, Βαντερμηρ που ήταν τέρμα άγνωστοι εδώ. Διάολε, ακόμα και ο Άρχοντας του Ψεύδους ήταν σοκ και δέος όταν κυκλοφόρησε, αν λάβει κανείς υπ' όψιν τα εδώ δεδομένα όπου ο Κινγκ θεωρούνταν "προχώ"... Μην κοιτάτε που τώρα θεωρείται εμπορικός, ελάχιστοι τον γνώριζαν τότε. Εξίσου σημαντικό ήταν πως υπήρχε όραμα, πως για πρώτη φορά είδαμε Τρομοβιβλία σε προσεγμένες εκδόσεις που έλκυαν και τον μη-Τρομά και δεν ντρεπόσουν να τα κρατήσεις στα χέρια σου, έγινε ένα ψιλο-hype ρε παιδί μου. Επίσης μάθαμε -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- και μερικές μορφάρες την λογοτεχνίας Τρόμου, όπως Μάθεσον, Κάμπελ κλπ Συμφωνώ απόλυτα. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει στην χώρα μας ένος εκδοτικός οίκος που εξειδικεύεται στον τρόμο (τώρα πια υπάρχει και Jemma και Ars Nocturna βέβαια). Αυτά, πέρα από @ρχίδια, δείχνει και όραμα, μεράκι, όρεξη να δείξεις πως υπάρχουν καταπληκτικοί συγγραφείς εκεί έξω, που αξίζουν να διαβαστούν. Σίγουρα, υπήρξαν αστοχίες, βιβλία που πλασαρίστηκαν ως τρόμου ενώ δεν ήταν (Νανούρισμα του Πανάνιουκ, έλεος και μπλιάχ μαζί), αλλά αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο την προσφορά των συγκεκριμένων εκδόσεων στον χώρο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 ^To Indigo του Joyce έφτασε τις 100 σελίδες αφηγουμενο μια σχεδόν εξολοκλήρου κοινωνική ιστορία, δίχως να υπόσχεται ότι θα ενταχτεί στα πλαίσια του τρόμου, αλλά εμφανίζοντας ενδείξεις ότι θα ενταχθεί σε γενικότερα speculative fiction πλαίσια. Καμία αντίρρηση από πλευράς μου, ωστόσο ήμουν σε διάθεση να διαβάσω horror γι αυτό και το παράτησα. Ίσως όταν βρεθώ σε άλλη διάθεση, να το ξαναπιάσω.... Μην το ξαναπιάσεις καλύτερα... Συμφωνώ. Το βιβλίο είναι mystery, όχι Horror. Και, γενικότερα, τα έργα του Joyce (ή του Caroll επίσης από Οξύ) απέχουν αρκετά από το στερεοτυπικό βιβλίο τρόμου. Το μεγαλύτερο μειονέκτημά του, όμως, (λέω εγώ, που δεν το διάβασα αναζητώντας τρόμο, αλλά απλώς επειδή μου τράβηξε την περιέργεια) είναι πως πρόκειται για ένα κακό βιβλίο. Βαρετό, ανούσιο, με άτσαλες προσπάθειες να προκαλέσει εντύπωση. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 (edited) Ανώριμε, λίγη περισσότερη προσοχή στα γραφόμενα δεν βλάπτει, ιδίως όταν διατυπώνεις απορίες. Πρώτα απ' όλα, π.χ. ας δούμε ποιος είναι ο Γκράχαμ Τζόις (μιας και αναφέρθηκε ως παράδειγμα του "είναι τρόμος αυτό;") Ο συγκεκριμένος εφέτος τιμήθηκε με το fantasy award του World Fantasy Convention και, επίσης στο εξωτερικό, δεν ξέρουν πού να τον κατατάξουν. Πολλοί ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Δεύτερον, δες πόσα χρόνια έχει να εκδοθεί καινούργιος τίτλος από το Οξύ. Τρίτον, αν ο υπεύθυνος της σειράς Κόλαση νομίζεις ότι είναι κάποιος "μεσήλικας άσχετος της συγκεκριμένης υποκουλτούρας" ρώτα και μάθε. Όταν οι εκδόσεις Οξύ ήταν στα καλά τους, βγάζανε ό,τι πιο καινούργιο υπήρχε, και φυσικά πήγαινε άπατο - πάλι καλά που υπήρχε ο Μάστερτον και έρχονταν ίσα βάρκα ίσα νερά. Και φυσικά το ίδιο ισχύει για την ηρωική jemma press, που καταφέρνει να παραμένει ζωντανή με νύχια και δόντια. Οκ μπορεί να έχεις δίκαιο σε κάποια, όμως το ότι έκλεισε δεν πρέπει να βαραίνει πάντα το κοινό. Αν δεν υπάρχει αγορά οφείλεις να τη δημιουργήσεις, να κάνεις το κοινό να αγαπήσει το συγκεκριμένο είδος και αν βλέπεις να αχνοφαίνεται η κρίση να ελιχθείς με ηλεκτρονικές φτηνές εκδόσεις κ μαζικές πωλήσεις με βιβλία τσέπης σε περίπτερα ή μέσω εφημερίδων κλπ κλπ. Αντίθετα οι εκδόσεις ΟΞΥ μέχρι κ πρόσφατα σου παρείχαν βιβλία pulp περιεχομένου, από ψιλοάκυρους συγγραφείς (με μερικές εξαιρέσεις) σε τιμές πολυτελών εκδόσεων των 17-20 ευρώ. Ακόμα το ότι έφερνε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε από τρόμο σηκώνει συζήτηση. Σου έβαζε τον Ian Banks και τον Palahniuk στον τρόμο, οκ είναι ωραίες καλτίλες δεν αντιλέγω, αλλά τρόμος δεν είναι. Άλλο σόκιν/ενοχλητικό κοινωνικό κ άλλος τρόμος. Αλλά δε θα ασχοληθούμε σε ένα τέτοιο forum, τι έφταιξε κ πάτωσαν σχεδόν όλοι οι εκδοτικοί στην Ελλάδα, που τις καλές εποχές πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες κ βγάζανε αεριτζίδικα χρήματα. Εγώ η αίσθηση που είχα αποκομίσει ήταν: μέτρια ποιότητα, ακριβές τιμές και πολύ Masterton, ο οποίος στο εξωτερικό δε θεωρείται καν γνωστός για την ακρίβεια δεν τον ξέρει κανένας, αλλά εδώ πλασάρεται ως μεγάλος κ τρανός. Στο εξωτερικό είναι ένα μηδενικό σε σχέση με άλλους που υπάρχουν. Και όποιος αρνείται να τα δεχτεί όλα αυτά που λέω ας κάνει μια βόλτα στο διαδίκτυο κ ας ψάξει ποιος είναι ποιος... Γενικά πήραμε πολύ ψηλά τον αμανέ στην ελλάδα, έβλεπες προιόντα με αντικειμενικές αξίες βιβλίων τσέπης των 4-5 ευρώ κ τα κοστολογούσαν λες κ ήταν λευκώματα της taschen. Έσκασε η φούσκα κ ίσως είναι ευκαιρία να γίνουμε άνθρωποι ή να εξαφανιστούμε. Edited January 15, 2014 by Anwrimos23 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Οκ μπορεί να έχεις δίκαιο σε κάποια, όμως το ότι έκλεισε δεν πρέπει να βαραίνει πάντα το κοινό. Αν δεν υπάρχει αγορά οφείλεις να τη δημιουργήσεις, να κάνεις το κοινό να αγαπήσει το συγκεκριμένο είδος και αν βλέπεις να αχνοφαίνεται η κρίση να ελιχθείς με ηλεκτρονικές φτηνές εκδόσεις κ μαζικές πωλήσεις με βιβλία τσέπης σε περίπτερα ή μέσω εφημερίδων κλπ κλπ. Αντίθετα οι εκδόσεις ΟΞΥ μέχρι κ πρόσφατα σου παρείχαν βιβλία pulp περιεχομένου, από ψιλοάκυρους συγγραφείς (με μερικές εξαιρέσεις) σε τιμές πολυτελών εκδόσεων των 17-20 ευρώ. Ακόμα το ότι έφερνε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε από τρόμο σηκώνει συζήτηση. Σου έβαζε τον Ian Banks και τον Palahniuk στον τρόμο, οκ είναι ωραίες καλτίλες δεν αντιλέγω, αλλά τρόμος δεν είναι. Άλλο σόκιν/ενοχλητικό κοινωνικό κ άλλος τρόμος. Αλλά δε θα ασχοληθούμε σε ένα τέτοιο forum, τι έφταιξε κ πάτωσαν σχεδόν όλοι οι εκδοτικοί στην Ελλάδα, που τις καλές εποχές πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες κ βγάζανε αεριτζίδικα χρήματα. Εγώ η αίσθηση που είχα αποκομίσει ήταν: μέτρια ποιότητα, ακριβές τιμές και πολύ Masterton, ο οποίος στο εξωτερικό δε θεωρείται καν γνωστός για την ακρίβεια δεν τον ξέρει κανένας, αλλά εδώ πλασάρεται ως μεγάλος κ τρανός. Στο εξωτερικό είναι ένα μηδενικό σε σχέση με άλλους που υπάρχουν. Και όποιος αρνείται να τα δεχτεί όλα αυτά που λέω ας κάνει μια βόλτα στο διαδίκτυο κ ας ψάξει ποιος είναι ποιος... Γενικά πήραμε πολύ ψηλά τον αμανέ στην ελλάδα, έβλεπες προιόντα με αντικειμενικές αξίες βιβλίων τσέπης των 4-5 ευρώ κ τα κοστολογούσαν λες κ ήταν λευκώματα της taschen. Έσκασε η φούσκα κ ίσως είναι ευκαιρία να γίνουμε άνθρωποι ή να εξαφανιστούμε. Μάλιστα... Θα απαντήσω μόνο σε ένα: επειδή δεν έχω βασιστεί σε βόλτες στο διαδίκτυο, αλλά έχω βρεθεί αυτοπροσώπως στο μόνο World Horror Convention που πραγματοποιήθηκε επί ευρωπαϊκού εδάφους (Μπράιτον 2010), διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια πόσο δεν ξέρει κανένας τον Μάστερτον. [Το υπόλοιπο παραλήρημα θα μείνει ασχολίαστο] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 15, 2014 Author Share Posted January 15, 2014 Εγώ πάλι έχω μια αδυναμία στο καλτ-παλπ περιεχόμενο και αν συνδιάζεται και με μια καλτ-παλπ εμφάνιση (όπως έγινε με Ωρόρα και Σιμωσι) τοτε ακόμη καλύτερα. Η πολυτέλεια δεν με ελκύει στον τρόμο. Θέλω κιτρινισμένο, φτηνιάρικο χαρτί, γεμάτο από μούχλα παλαιοπωλείου. Βέβαια ξέρω ότι αποτελώ εξαίρεση ως προς τα γούστα μου αυτά.... 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 (edited) Οκ μπορεί να έχεις δίκαιο σε κάποια, όμως το ότι έκλεισε δεν πρέπει να βαραίνει πάντα το κοινό. Αν δεν υπάρχει αγορά οφείλεις να τη δημιουργήσεις, να κάνεις το κοινό να αγαπήσει το συγκεκριμένο είδος και αν βλέπεις να αχνοφαίνεται η κρίση να ελιχθείς με ηλεκτρονικές φτηνές εκδόσεις κ μαζικές πωλήσεις με βιβλία τσέπης σε περίπτερα ή μέσω εφημερίδων κλπ κλπ. Αντίθετα οι εκδόσεις ΟΞΥ μέχρι κ πρόσφατα σου παρείχαν βιβλία pulp περιεχομένου, από ψιλοάκυρους συγγραφείς (με μερικές εξαιρέσεις) σε τιμές πολυτελών εκδόσεων των 17-20 ευρώ. Ακόμα το ότι έφερνε ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε από τρόμο σηκώνει συζήτηση. Σου έβαζε τον Ian Banks και τον Palahniuk στον τρόμο, οκ είναι ωραίες καλτίλες δεν αντιλέγω, αλλά τρόμος δεν είναι. Άλλο σόκιν/ενοχλητικό κοινωνικό κ άλλος τρόμος. Αλλά δε θα ασχοληθούμε σε ένα τέτοιο forum, τι έφταιξε κ πάτωσαν σχεδόν όλοι οι εκδοτικοί στην Ελλάδα, που τις καλές εποχές πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες κ βγάζανε αεριτζίδικα χρήματα. Εγώ η αίσθηση που είχα αποκομίσει ήταν: μέτρια ποιότητα, ακριβές τιμές και πολύ Masterton, ο οποίος στο εξωτερικό δε θεωρείται καν γνωστός για την ακρίβεια δεν τον ξέρει κανένας, αλλά εδώ πλασάρεται ως μεγάλος κ τρανός. Στο εξωτερικό είναι ένα μηδενικό σε σχέση με άλλους που υπάρχουν. Και όποιος αρνείται να τα δεχτεί όλα αυτά που λέω ας κάνει μια βόλτα στο διαδίκτυο κ ας ψάξει ποιος είναι ποιος... Γενικά πήραμε πολύ ψηλά τον αμανέ στην ελλάδα, έβλεπες προιόντα με αντικειμενικές αξίες βιβλίων τσέπης των 4-5 ευρώ κ τα κοστολογούσαν λες κ ήταν λευκώματα της taschen. Έσκασε η φούσκα κ ίσως είναι ευκαιρία να γίνουμε άνθρωποι ή να εξαφανιστούμε. Μάλιστα... Θα απαντήσω μόνο σε ένα: επειδή δεν έχω βασιστεί σε βόλτες στο διαδίκτυο, αλλά έχω βρεθεί αυτοπροσώπως στο μόνο World Horror Convention που πραγματοποιήθηκε επί ευρωπαϊκού εδάφους (Μπράιτον 2010), διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια πόσο δεν ξέρει κανένας τον Μάστερτον. [Το υπόλοιπο παραλήρημα θα μείνει ασχολίαστο] Συνδέεστε κάπως με το συγκεκριμένο εκδοτικό ή είναι φίλοι σας και δεν τα βλέπετε αντικειμενικά. Και προφανώς βλέπετε ως παραλήρημα οτιδήποτε δε συμφωνεί με τις απόψεις (ω πόσο δημοκρατικό). Οκ ο Μάστερτον είναι ένας καλτ συγγραφέας τρόμου χαμηλής κλάσης, που δεν αναγνωρίζεται από κανέναν κ τον θεοποιήσατε για τους δικούς σας λόγους, μεταφράζοντας ακόμα κ τα χειρότερα έργα του. Επίσης παγκόσμιας εμβέλειας συγγραφέας δεν είναι που να χτυπιέσαι. Edited January 15, 2014 by Anwrimos23 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Καλά όλα αυτά, αλλά να βλέπεις μόνο ένα-δύο βιβλία των Richard Laymon, Edward Lee και Bentley Little στα ελληνικά και σχεδόν* κανένα των Brian Keene, Robert R. McCammon, F. Paul Wilson, Ray Garton, John Saul, Joe R. Lansdale, Tom Piccirilli είναι κάπως... Άσε που υπάρχουν και τα κλασικά The Bad Seed, The Other, The Howling, Halloween, The Sentinel, Audrey Rose που δεν έχουν καν μεταφραστεί (νομίζω όλα έχουν γίνει ταινίες), ενώ και κάποια άλλα κλασικά που έχουν μεταφραστεί πρέπει να ψάξεις σε σκονισμένες γωνίες παλαιοβιβλιοπωλείων για να τα βρεις... Μην πω και για νέα βιβλία, θα μελαγχολήσω παραπάνω. *Έχει μεταφραστεί ένα βιβλίο του McCammon, το Βαάλ, ένα βιβλίο του John Saul, το Σκιές θανάτου και ένα βιβλίο του F. Paul Wilson, το Οι Επίλεκτοι, και τα τρία από εκδόσεις τσέπης πριν 20-30 χρόνια... Εγώ πάλι έχω μια αδυναμία στο καλτ-παλπ περιεχόμενο και αν συνδιάζεται και με μια καλτ-παλπ εμφάνιση (όπως έγινε με Ωρόρα και Σιμωσι) τοτε ακόμη καλύτερα. Η πολυτέλεια δεν με ελκύει στον τρόμο. Θέλω κιτρινισμένο, φτηνιάρικο χαρτί, γεμάτο από μούχλα παλαιοπωλείου. Βέβαια ξέρω ότι αποτελώ εξαίρεση ως προς τα γούστα μου αυτά.... Πόσο συμφωνώ... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 15, 2014 Author Share Posted January 15, 2014 *Έχει μεταφραστεί ένα βιβλίο του McCammon, το Βαάλ, ένα βιβλίο του John Saul, το Σκιές θανάτου και ένα βιβλίο του F. Paul Wilson, το Οι Επίλεκτοι, και τα τρία από εκδόσεις τσέπης πριν 20-30 χρόνια... Αυτά τα έχω όλα σε ebooks, μακάρι να μου βγούνε τοσο καλά όσο λένε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 *Έχει μεταφραστεί ένα βιβλίο του McCammon, το Βαάλ, ένα βιβλίο του John Saul, το Σκιές θανάτου και ένα βιβλίο του F. Paul Wilson, το Οι Επίλεκτοι, και τα τρία από εκδόσεις τσέπης πριν 20-30 χρόνια... Αυτά τα έχω όλα σε ebooks, μακάρι να μου βγούνε τοσο καλά όσο λένε! Κοίτα, το Βαάλ είναι το πρώτο βιβλίο του McCammon, καλούτσικο αλλά μην περιμένεις πολλά. Οι Επίλεκτοι, πάλι, μου άρεσαν πολύ, medical θρίλερ τρόμου θα έλεγα, δεν είναι καν από τα πιο γνωστά του συγγραφέα (η σειρά Repairman Jack θα είναι τρομερή πιστεύω). Τις Σκιές θανάτου θα τις διαβάσω φέτος. Οι συγγραφείς που ανέφερα, από περιλήψεις και σχόλια, είναι 100% του γούστου μου... Και 'γω έχω μπόλικα e-books στ'αγγλικά, θα την κάνω την προσπάθεια... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Καλά όλα αυτά, αλλά να βλέπεις μόνο ένα-δύο βιβλία των Richard Laymon, Edward Lee και Bentley Little στα ελληνικά και σχεδόν* κανένα των Brian Keene, Robert R. McCammon, F. Paul Wilson, Ray Garton, John Saul, Joe R. Lansdale, Tom Piccirilli είναι κάπως... Άσε που υπάρχουν και τα κλασικά The Bad Seed, The Other, The Howling, Halloween, The Sentinel, Audrey Rose που δεν έχουν καν μεταφραστεί (νομίζω όλα έχουν γίνει ταινίες), ενώ και κάποια άλλα κλασικά που έχουν μεταφραστεί πρέπει να ψάξεις σε σκονισμένες γωνίες παλαιοβιβλιοπωλείων για να τα βρεις... Μην πω και για νέα βιβλία, θα μελαγχολήσω παραπάνω. Φίλτατε, δεν έχεις άδικο (ειδικά Landsdale θα ήθελα πώς και τι να δω στα ελληνικά - μακάρι και από εμένα). Σκέψου, όμως, το εξής: ό,τι έγινε από Σίμωσι έγινε -όπως έγινε- και μετά, καλώς ή κακώς, για μεγάλο διάστημα, τη μεγάλη προσπάθεια για να βγει τρόμος την έκανε το Οξύ (με όλα του τα προβλήματα - που με οδήγησαν κάποια στιγμή στη διακοπή κάθε συνεργασίας μου μαζί τους). Μετά, όταν το Οξύ μας άφησε χρόνους, μείνανε οι μικροί. Και εδώ αρχίζουν τα αναπόφευκτα προβλήματα: πρώτον, πόσους πια τίτλους να προλάβει να βγάλει το Οξύ; Αν το δεις, υπάρχει μια μεγάλη γκάμα και συγγραφέων και βιβλίων. Και μετά, που έμειναν οι μικροί, πλάκωσε η κρίση. Κάποιοι, λοιπόν, δεν πρόλαβαν να βγουν. Τόσο απλά. Τώρα για κάποια επιμέρους που αναφέρθηκαν: Ο Μάστερτον εκδιδόταν επειδή πουλούσε. Επίσης τόσο απλά. Το ξαναλέω: όταν άλλα πήγαιναν άπατα και άκλαφτα, ερχόταν ο Μάστερτον να καλύψει τη χασούρα. Αναφέρθηκε επίσης ότι στην Ελλάδα έχει βγει πολύς Κέτσαμ. Απαντώ: μήπως επειδή δείχνει κατανόηση, δεν περιμένει να γίνει πλούσιος από την Ελλάδα και δεν ζητάει μεγάλες προκαταβολές; Τέλος, σε ό,τι αφορά τους φίλους που αγαπούν το παλπ: δεν διαφωνώ, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι εκείνες οι προσεγμένες εκδόσεις αποτελούσαν μια ειλικρινή (τουλάχιστον από τους συντελεστές της σειράς - ο αρχιμαγαζάτορας συμφωνώ ότι μπορεί να μην το έβλεπε έτσι) προσπάθεια να "μπει ο τρόμος στο χάρτη". Παιδιά, κακά τα ψέματα, ακόμα και τις εποχές που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα (ή έτσι νομίζαμε) δεν υπήρχε περίπτωση να σταθεί μια έκδοση αν απευθυνόταν μόνο σε ένα συγκεκριμένο καλτ κοινό - έπρεπε να πειστεί και κάνας παραπάνω να απλώσει χέρι στον πάγκο. 6 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 15, 2014 Author Share Posted January 15, 2014 (edited) Παιδιά, κακά τα ψέματα, ακόμα και τις εποχές που δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα (ή έτσι νομίζαμε) δεν υπήρχε περίπτωση να σταθεί μια έκδοση αν απευθυνόταν μόνο σε ένα συγκεκριμένο καλτ κοινό - έπρεπε να πειστεί και κάνας παραπάνω να απλώσει χέρι στον πάγκο. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει η λογοτεχνία τρόμου διεθνώς. Το weird horror π.χ. σπάνια γίνεται best-seller. Απλώς έχω την αίσθηση ότι οι ελληνικές εκδοτικές υπερέβαλλαν μερικές φορές κάνοντας το λάθος να θεωρίσουν ότι ένα βιβλίο "ευρύτερου ενδιαφέροντος" θα πουλήσει περισσότερο από κάποιο άλλο που είναι πιο σκληροπυρηνικού τρόμου. Αυτός είναι ένας κανόνας που ισχύει στις ΗΠΑ όπου όσο πιο "αδιστακτο" είναι ένα βιβλίο, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει για να γίνει best-seller. Και όταν λέω "αδίστακτο" δεν εννοω σπλάτερ, αλλά εννοώ πιο ειδικού ενδιαφέροντος σε σχέση με τα best-seller. Ο κανόνας αυτός όμως δεν νομίζω ότι ισχύει για το λιγοστο ελληνικό κοινό που διαβάζει. Δεν νομίζω δηλαδή ότι το ελληνικό κοινό προτιμά τα ευρύτερου ενδιαφέροντος αναγνώσματα απ' ότι τα πιο αντιπροσωπευτικα. Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος. Πάντως τα μεγάλου μεγέθους βιβλία της ΟΞΥ και της Jemma εμένα δεν με διευκολυνουν καθόλου. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που διάβαζα ΟΞΥ στην παραλία, δίπλα από μια φίλη μου Σερβίδα (η οποια σε αντίθεση με εμενα διαβαζε κάτι pocket) και σε μία φάση γύρισε και με ρώτησε "αυτό το βιβλίο που διαβάζεις είναι για τη σχολή σου;;;" Αυτό το σχολιο συνοψίζει το γιατί δεν μου αρέσει το μεγάλο μέγεθος.... Edited January 15, 2014 by alien666 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Πάντως τα μεγάλου μεγέθους βιβλία της ΟΞΥ και της Jemma εμένα δεν με διευκολυνουν καθόλου. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που διάβαζα ΟΞΥ στην παραλία, δίπλα από μια φίλη μου Σερβίδα (η οποια σε αντίθεση με εμενα διαβαζε κάτι pocket) και σε μία φάση γύρισε και με ρώτησε "αυτό το βιβλίο που διαβάζεις είναι για τη σχολή σου;;;" Αυτό το σχολιο συνοψίζει το γιατί δεν μου αρέσει το μεγάλο μέγεθος.... Για το Οξύ πια δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Στην Τζέμα, όμως, θα το μεταφέρω. Πού ξέρεις, μπορεί και να συναπάγεται όντως μείωση του κόστους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 15, 2014 Author Share Posted January 15, 2014 Πάντως τα μεγάλου μεγέθους βιβλία της ΟΞΥ και της Jemma εμένα δεν με διευκολυνουν καθόλου. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που διάβαζα ΟΞΥ στην παραλία, δίπλα από μια φίλη μου Σερβίδα (η οποια σε αντίθεση με εμενα διαβαζε κάτι pocket) και σε μία φάση γύρισε και με ρώτησε "αυτό το βιβλίο που διαβάζεις είναι για τη σχολή σου;;;" Αυτό το σχολιο συνοψίζει το γιατί δεν μου αρέσει το μεγάλο μέγεθος.... Για το Οξύ πια δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Στην Τζέμα, όμως, θα το μεταφέρω. Πού ξέρεις, μπορεί και να συναπάγεται όντως μείωση του κόστους. Δεν ξέρω αν και οι άλλοι συμμερίζονται την άποψή μου, οπότε δεν θέλω να σε πάρω στο λαιμό μου. Πάντως νομίζω ότι τα "μανιτού" που εβγαλε η Jemma είχαν πολύ καλύτερο μέγεθος από τα μεγάλα και ακόμη καλύτερα θα ήταν σε pocket (που δεν το βλέπω να γίνεται) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tsathoggua Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Ενδιαφέρουσα συζήτηση. Αν και θεωρώ πως έχουν βγάλει πολλή σαβούρα, πρέπει να παραδεχτώ πως οι εκδόσεις Οξύ έχουν βοηθήσει πολύ τον χώρο της λογοτεχνίας τρόμου. Εδώ και χρόνια πάντως έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως δεν έχει νόημα να εξαρτάσαι από τις προτιμήσεις μεταφραστών και τις διαθέσεις ελληνικών εκδοτικών οίκων αλλά όποιον συγγραφέα σε ενδιαφέρει να τον αναζητάς και να τον διαβάζεις στο πρωτότυπο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mr. R.Carter Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Οι εκδοσεις ΟΞΥ ειναι τελειως αδικο να κρινονται σημερα το 2014, τοσα χρονια μετα την πρωτη εμφανιση τους. Πρεπει να κοιταξει κανεις τί γινοταν το 1995 στο χωρο του Τρομου ( στον ποιον ??) και να κατανοησει τις αλλαγες που επεφερε αυτος ο εκδοτικος. Τα οποια στανταρντς υπαρχουν σημερα οφειλονται σε μεγαλο βαθμο και στο ΟΞΥ. Θα μιλησω προσωπικα, αν και δεν μου αρεσει, αλλα πιστευω εχω υποχρεωση σαν αναγνωστης των βιβλιων Τρομου. Στα μεσα του '90 λοιπον εκτος απο τους κλασικους Λαβκραφτ, Ποε, Μαχεν (λογω Αιολου) και τους υπερεπιτυχημενους Κινγκ, Μπαρκερ, δεν ειχαμε κατι αλλο να διαβασουμε, ειδικα σε μια μικρη επαρχιακη πολη σαν την Ξανθη. Σαν ειδος δεν πουλουσε, τιτλοι δεν βγαιναν και αυτο που εβλεπες στα βιβλιοπωλεια ηταν (εκτος απο τα φανταζυ που παντα υπηρχαν) απο παιδικα βιβλια μυστηριου μεχρι Κινγκ το πολυ. Ουτε Λαβκραφτ δεν εβρισκες,ποιος τον ηξερε τοτε εδω πανω, με mail order (ο παλιος τροπος παραγγελιας με τα κουπονια μεσω περιοδικων) τα απεκτησα εγω και εκανα κοπανα απο το γυμνασιο για να πηγαινω πρωι πρωι στο ταχυδρομειο να τα παραλαμβανω. Και μετα φυσικα σιγα μην επεστρεφα σχολειο..."Αρρωσταινα" και ετρεχα σπιτι με τα precious μου, ωστε να χωθω κατω απο το παπλωμα και να βουτηξω στις σελιδες του αρχοντα. Και ξαφνικα σκανε μυτη κατι νεες εκδοσεις, με κυριλε εμφανιση, με νεους συγγραφεις που δεν τους ειχαμε ξανακουσει (ψαγμενη δουλεια δηλαδη), με ακριβη τιμη και αρκετη διαφημιση, κυριως μεσω των μεταλ περιοδικων της εποχης. Το πρωτο μου το εκαναν δωρο κατι φιλοι. Ηταν ο Παριας καποιου Μαστερτον και υποσχοταν πολλη σατανιλα. Αποτελεσμα? Να ακολουθησουν ο Αρχοντας του Ψευδους, αργοτερα το Αυτοι που Δεν Κοιμουνται Ποτε, η Διψα για Αιμα του Σαιμον Κλαρκ και αλλα τετοια περιεργα, "αγνωστων" συγγραφεων. Ηξερα οταν εβλεπα ενα ΟΞΥ στο βιβλιοπωλειο, πως το βιβλιο κρυβει μεγαλη δοση ΚΑΦΡΙΛΑΣ μεσα του. Δεν θα ειναι ο καθως πρεπει τρομος, δεν θα ειναι κατι συμβατικο, εμπορικο, αλλα κατι το οποιο θα ηταν πολυ ακραιο για ενα παιδι 14-15 χρονων σαν κ μενα. Ηταν ακραιο για την εποχη εκεινη που δεν υπηρχε ιντερνετ και θρας τηλεοραση. Εγω ημουν του Λαβκραφτ, δεν ημουν αυτης της σχολης, μου φαινοντουσαν πολυ εξτρεμιστικα και μοντερνα τα βιβλια του Οξεως, αλλα το σημαντικο ηταν πως επιτελους εβλεπες καινουργια βιβλια Τρομου που δεν ηταν Κινγκ στα ραφια των βιβλιοπωλειων της Ξανθης. Με λιγα λογια, το Οξυ ανοιξε την αγορα, εισηγαγε νεα προσωπα στο τρομογιγνεσθαι οπως αυτο ειχε διαμορφωθει στην Ελλαδα, διαπλατυνε (οχι τους δρομους) τα ορια του τρομου εκδιδοντας βιβλια που περιειχαν και αιμα και ακροτητες που μονο στα Βιβλια του Αιματος και στον Υφαντοκοσμο εγω προσωπικα ειχα ξαναδει και προσεδωσε εναν αλλον αερα, πιο ραφιναρισμενο, πιο κυριλε ως προς το "κοστουμι" αυτου που πουλουσε, το οποιο οπως ειπα μεσα εκρυβε εντοσθια και μυαλια λυωμενα. 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Σεβαστό όλο αυτό, ότι έβγαλε στην επιφάνεια διαφορετικούς συγγραφείς από τα στανταράκια δηλ King Clive Barker, αλλά με τι ακριβώς σου διεύρυνε τους ορίζοντες με Graham Masterton; Έβγαλε πολλά σκουπίδια σε τιμή χρυσού, αυτό γιατί να μην το πούμε; Και μέσα σε όλα αυτά τα σκουπίδια, έβγαλε και κάποια διαμαντάκια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Δηλαδή η ένσταση είναι ότι τα περισσότερα βιβλία ενός εκδοτικού οίκου είναι μέτρια; Αυτό μπορεί να ισχύει για κάθε εκδοτικό οίκο στη γη. Για τον Μάστερτον αφού σου το αιτιολόγησε ο Κόμης γιατί επιμένεις; Βγάλανε υποθέτω τον πρώτο Μάστερτον δοκιμαστικά όπως βγάζανε διάφορους συγγραφείς τρόμου, ο Μάστερτον όμως έκανε πολύ καλές πωλήσεις κι έτσι έβγαζαν όσο περισσότερο Μάστερτον μπορούσαν. Δεν ήταν θέμα γούστου του εκδότη, απλά πουλούσε. Σχετικά με τις τιμές δεν είχαν σπουδαία διαφορά με το μέσο όρο στην Ελλάδα. Δηλαδή ο Anubis που κάθε φάντασυ το σπάει σε 2 τόμους των 20+ ευρώ πουλάει φτηνά; Μεγαλύτεροι οίκοι που βγάζουν μπεστ σέλλερ (πολλά αντίτυπα οπότε πάει περίπατο η δικαιολογία για μικρό κοινό) Ελλήνων (Δημουλίδου, Μαντά...οπότε πάει περίπατο και η δικαιολογία για ακριβές μεταφράσεις) τα βγάζουνε φτηνότερα από Οξύ; Ή μήπως η Δημουλίδου είναι καλύτερη από τους συγγραφείς που έβγαλε το Οξύ; 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 15, 2014 Author Share Posted January 15, 2014 Δηλαδή ο Anubis που κάθε φάντασυ το σπάει σε 2 τόμους των 20+ ευρώ πουλάει φτηνά; Καλά, μην μιλήσω για Anubis γιατί θα πω χειρότερα από αυτά που λέει ο ανώριμος για το ΟΞΥ... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Δηλαδή η ένσταση είναι ότι τα περισσότερα βιβλία ενός εκδοτικού οίκου είναι μέτρια; Αυτό μπορεί να ισχύει για κάθε εκδοτικό οίκο στη γη. Για τον Μάστερτον αφού σου το αιτιολόγησε ο Κόμης γιατί επιμένεις; Βγάλανε υποθέτω τον πρώτο Μάστερτον δοκιμαστικά όπως βγάζανε διάφορους συγγραφείς τρόμου, ο Μάστερτον όμως έκανε πολύ καλές πωλήσεις κι έτσι έβγαζαν όσο περισσότερο Μάστερτον μπορούσαν. Δεν ήταν θέμα γούστου του εκδότη, απλά πουλούσε. Σχετικά με τις τιμές δεν είχαν σπουδαία διαφορά με το μέσο όρο στην Ελλάδα. Δηλαδή ο Anubis που κάθε φάντασυ το σπάει σε 2 τόμους των 20+ ευρώ πουλάει φτηνά; Μεγαλύτεροι οίκοι που βγάζουν μπεστ σέλλερ (πολλά αντίτυπα οπότε πάει περίπατο η δικαιολογία για μικρό κοινό) Ελλήνων (Δημουλίδου, Μαντά...οπότε πάει περίπατο και η δικαιολογία για ακριβές μεταφράσεις) τα βγάζουνε φτηνότερα από Οξύ; Ή μήπως η Δημουλίδου είναι καλύτερη από τους συγγραφείς που έβγαλε το Οξύ; Είπαμε μέτρια βιβλία σε τιμή χρυσού με ιλουστρασιόν εξώφυλλο για να ψαρώνουν οι έφηβοι μεταλάδες. Άποψή μου έτσι, τώρα οι περισσότεροι καλά λόγια θα πουν γι΄αυτον τον εκδοτικό όπως κ για τους περισσότερους γιατί αυτό τους ταίζουν τόσα χρόνια. Τέλος πάντων ξεφύγαμε από το θέμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Κάτι ακόμα, για να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους βάση, έτσι ώστε να μπορούμε να κρίνουμε ψύχραιμα.Οι εκδόσεις Οξύ, όσο κι αν σας ακουστεί παράξενο, αρχικά ΔΕΝ θεωρούνταν συνώνυμες του τρόμου. Σε κάποιους, δε, χώρους πέραν του δικού μας εξακολουθούν να μη θεωρούνται συνώνυμες του τρόμου. Οι εκδόσεις Οξύ θεωρούνταν ο εκδοτικός οίκος που ανανέωσε το ντιζάιν της βιβλιοπαραγωγής. Ο εις εκ των ιδρυτών του ήταν ένας βαρβάτος γραφίστας, ο οποίος και δημιούργησε όλες αυτές τις μυστήριες γραμματοσειρές που βλέπετε, οι οποίες στη συνέχεια κανιβαλίστηκαν μέχρι αηδίας από τους περισσότερους άλλους εκδότες. Αναπόφευκτο ήταν να δοθεί μεγάλο βάρος στο εικαστικό των βιβλίων, που, στην προκειμένη περίπτωση, δεν νομίζω ότι επιβάρυνε σημαντικά το κόστος. (Ρωτήστε όποιον θέλετε και τότε και τώρα, το μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους είναι το χαρτί). Και θα το ξαναπώ για να εμπεδωθεί: επειδή τα βιβλία του Μάστερτον που βγήκαν στην αρχή πουλάγανε σαν τρελά, εξακολούθησαν να βγαίνουν κι άλλα. Γι' αυτό και η Τζέμα έχει βγάλει τόσα Μάστερτον. Επειδή καλύπτουν τη χασούρα από τα άλλα. Όχι μόνο τα τρόμου, αλλά ό,τι άλλο βγάζει ένας εκδοτικός οίκος. Κι ένα τελευταίο: όσοι ήταν το δύο χιλιάδες κάτι στην εκδήλωση που οργανώθηκε στο κατάστημα της Τζέμα στην Καλλιθέα, όπου ο Μάστερτον υπέγραφε βιβλία,θα θυμούνται την κοσμοπλημμύρα, με την Αραπάκη να έχει κλείσει από τα άτομα που έρχονταν με τις ντάνες από βιβλία για να τους τα υπογράψει. 5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Επίσης, μην έχετε ψευδαισθήσεις για τους συγγραφείς τρόμου που είναι σούπερσταρ σε κάποια ξένη χώρα. Ο Laymon πχ που πουλάει τρελά στο UK είναι ένας μέτριος συγγραφέας που τις περισσότερες φορές γράφει σαν ανώμαλος μπανιστηρτζής. Κάποια πράγματα τα κάνει καλά και έχει και μερικά πολύ καλά βιβλία στη βιβλιογραφία του, αλλά καλύτερον από τον Masterton ΔΕ ΤΟΝ ΛΕΣ! ΥΓ: Για τον Κόμη, που ανέφερε τον Landsdale, νομίζω παραείναι Αμερικάνος για το Ελληνικό κοινό με βάση τα όσα έχω διαβάσει από αυτόν, άσε που δε γράφει ακριβώς τρόμο. Αλλά το ότι δεν έχει μεταφραστεί κάποιο άλλο έργο του MacCammon το θεωρώ απώλεια από την Ελληνική σκηνή. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 (edited) ΥΓ: Για τον Κόμη, που ανέφερε τον Landsdale, νομίζω παραείναι Αμερικάνος για το Ελληνικό κοινό με βάση τα όσα έχω διαβάσει από αυτόν, άσε που δε γράφει ακριβώς τρόμο.Για τα μυθιστορήματα δεν θα διαφωνήσω. Διάβασε όμως το High Cotton και τα λέμε, Μιχάλιο. Edited January 15, 2014 by Count Baltar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 ΥΓ: Για τον Κόμη, που ανέφερε τον Landsdale, νομίζω παραείναι Αμερικάνος για το Ελληνικό κοινό με βάση τα όσα έχω διαβάσει από αυτόν, άσε που δε γράφει ακριβώς τρόμο.Για τα μυθιστορήματα δεν θα διαφωνήσω. Διάβασε όμως το High Cotton και τα λέμε, Μιχάλιο. Έχω διαβάσει από αυτόν τα Savage Season και Bad Mojo καθώς και ένα short του που μου θύμισε βαμπιροιστορία του Robert Howard, τόσο Τέξας. Θα το τσεκάρω το High Cotton Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted January 15, 2014 Share Posted January 15, 2014 Κι ένα τελευταίο: όσοι ήταν το δύο χιλιάδες κάτι στην εκδήλωση που οργανώθηκε στο κατάστημα της Τζέμα στην Καλλιθέα, όπου ο Μάστερτον υπέγραφε βιβλία,θα θυμούνται την κοσμοπλημμύρα, με την Αραπάκη να έχει κλείσει από τα άτομα που έρχονταν με τις ντάνες από βιβλία για να τους τα υπογράψει. Ήμουν ένας από αυτούς...Είχαν σκάσει όλοι με ένα βιβλίο και είχα πάρει ολόκληρη σακούλα...Και με το που με βλέπει, μου λέει ξεφυσώντας: There is always one.... 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.