hombre Posted November 18, 2014 Share Posted November 18, 2014 Άσχετο και χρονικά προθύστερον, αλλά τώρα το βρήκα: Το Rotating Cylinders and the Possibility of Global Causality Violation (1977) του Λάρρυ Νίβεν που διαβάσαμε κάποια στιγμή, υπάρχει σε ελληνική μετάφραση από τον Γιώργο Γούλα και δημοσιεύτηκε στο ΦΑΝΖΙΝ Big Bang τον Μάιο του 2000. https://web.archive.org/web/20030420200449/http://www.altfactor.gr/magazine/fanzines/bigbang/iss9/rotating_cylinders.html 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted November 18, 2014 Share Posted November 18, 2014 (edited) «Saucer of Loneliness» :rofl2: :rofl2: Βρε τον Theodore (Sturgeon)! Δεν το ήξερα ότι ήταν ικανός και στα Άρλεκιν. Πάντως το καταδιασκέδασα διαβάζοντας αυτή την αισθηματική ιστορία εποχής (1953). Τα είχε όλα: διάσωση αναξιοπαθούσας (γυμνής) κόρης (εξαιρετικά ποιητική η περιγραφή του τοπίου στο σεληνόφως), έναν ιπτάμενο δίσκο στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης (μα που αλλού), FBI, ενοχλητικούς δημοσιογράφους, "αόρατους" κομμουνιστές, άσπλαχνους εργοδότες μηνύματα σε μπουκάλια και φυσικά μοναξιά, ακόμη και στην κοσμική της διάσταση. Και στο τέλος, παραδόξως, δύο μοναξιές έσονται εις σάρκαν μία! Όλα αυτά είναι δοσμένα με τον χαρακτηριστικό τρόπο της εποχής, σαν σενάριο από αντίστοιχη φροντισμένη ταινία. Φυσικά, δε χλευάζω το θέμα της μοναξιάς. Θυμάμαι πάντα με δέος τη φράση "μόνος μου και μοναχός μου" από τον "Λούσια" του Ν. Χουλιαρά και το "Ενός λεπτού σιγή" του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Απλώς, φαίνεται ολοκάθαρα πια ότι έχοντας διαφορετικά βιώματα και διαβάσματα από την εποχή που γράφτηκε το διήγημα, αυτά (όχι όλα ευτυχώς) τα γραπτά (κυρίως της ΕΦ, η οποία είναι ευαίσθητη σε επίκαιρα επιστημονικά δεδομένα) με ξενίζουν και μου "ξυνίζουν". Στενοχωριέμαι που θα δώσω μόνο ένα ταπεινό άνθος σε έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Υ.Γ: Έχει κανείς να μου δανείσει το τελευταίο της Λένας Μαντά; Edited November 18, 2014 by hombre Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted November 19, 2014 Share Posted November 19, 2014 "Or All The Seas With Oysters" Ωραίος τίτλος, καλή γραφή, φυσικοί διάλογοι, αλλά φυσικά γερασμένο διήγημα. Για το τέλος, καταλαβαίνω ότι το ξέρουν και οι δύο ("And then they said..."). Για να είμαστε δίκαιοι, πάντως: 1) Δεν βλέπω πώς αυτό το διήγημα ανήκει σε μια τέτοια λίστα, εκτός ίσως για λόγους νοσταλγίας, αλλά: 2) Πίσω στα 1958 κανείς μας δεν θα μπορούσε να γράψει έτσι, γιατί πίσω στα 1958 κανείς μας δεν θα έιχε διαβάσει διηγήματα όπως αυτό -και άλλα που γράφτηκαν αργότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 19, 2014 Author Share Posted November 19, 2014 1) Δεν βλέπω πώς αυτό το διήγημα ανήκει σε μια τέτοια λίστα, εκτός ίσως για λόγους νοσταλγίας, αλλά: 2) Πίσω στα 1958 κανείς μας δεν θα μπορούσε να γράψει έτσι, γιατί πίσω στα 1958 κανείς μας δεν θα έιχε διαβάσει διηγήματα όπως αυτό -και άλλα που γράφτηκαν αργότερα. Ξέρεις, αυτά τα δύο -και ιδιαίτερα το δεύτερο- τα σκέφτομαι σχεδόν σε κάθε παλιό διήγημα. Δηλ. αν θες να γράψεις δεν βλέπω πώς μπορείς να το κάνεις χωρίς να διαβάσεις τέτοιου είδους «ιστορία». Σαν να θες να κατανοήσεις τι συμβαίνει γύρω και να αποφασίσεις τι θα ψηφίσεις στις εκλογές και να μην ξέρεις τι έγινε πχ. στην Ελλάδα από το 1946 ως το 1974. Και να σου θυμίσω τι έγραφα στο πρώτο μήνυμα που άνοιξα το τόπικ: Θα έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ιδιαίτερα για τους συγγραφείς ανάμεσά σας: Στο τέλος του θα έχετε μια εικόνα για το πώς εξελίχθηκε η γραφή, η εκμετάλλευση και η ανάπτυξη μιας ιδέας στην εφ. Για μένα και μερικούς ακόμα παλιότερους, θα έχει επιπρόσθετα νοσταλγικό χαρακτήρα. Είπαμε, κάποια από τα παλιότερα διηγήματα ήταν τα πρώτα μας από το χώρο. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted November 20, 2014 Share Posted November 20, 2014 Elizabeth Bear - Tideline Το είχα διαβάσει αυτό κάπου. Έχει πολύ καλή γραφή, αλλά υπάρχουν προβλήματα αληθοφάνειας, όπως αυτά που αναφέρει ο Νίκος. Πάντως, είναι προφανές ότι ο κύριος σκοπός του δεν είναι να παρουσιάσει μια απόλυτα πιστευτή ιστορία, όσο να εστιάσει στον ανθρώπινο και συναισθηματικό παράγοντα, έστω και μέσα από μια πολεμική μηχανή. Το καταφέρνει αρκετά καλά, αλλά βέβαια δεν παύει να υστερεί σε άλλους τομείς όπως η πρωτοτυπία. Είναι πάντως ενδιαφέρουσα η επιλογή αυτή από τους αναγνώστες του Locus. Σε αντίθεση με το παρελθόν, δείχνει πού στρέφεται κατά μια έννοια τουλάχιστον, η αιχμή της σύγχρονης Ε.Φ. Απαιτείται γράψιμο υψηλών προδιαγραφών (καλό αυτό) έμφαση στον άνθρωπο και το συναίσθημα (επίσης πολύ καλό) και συγχωρείται η έλλειψη αληθοφάνειας και πρωτοτυπίας στην ιδέα (κακό αυτό, ανεκτό κατά περίπτωση για μένα). Με κέρδισε, αλλά μόνο μέχρι να το χαρακτηρίσω "ενδιαφέρουσα ιστορία". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 21, 2014 Author Share Posted November 21, 2014 «A Pail of Air», Fritz Leiber Ωραίο διήγημα, από πλευράς εικόνων. Η Γη ταξιδεύει στο διάστημα παγωμένη, τέσσερις επιζώντες, μια συνάντηση: πόσο πιο ακραίο post-ap; Και ο κουβάς με τον αέρα καταπληκτική ιδέα. Νομίζω όμως ότι ήταν πολύ σύντομο για το κεφάλαιο που άνοιγε, το οποίο ουσιαστικά ελάχιστα διερευνά. Για το αν η επιστήμη στέκει, δεν έχω ιδέα. Πιθανότατα όχι, αλλά έχει γραφεί και τη δεκαετία του '50, δεν περιμένεις πολλά σε αυτό τον τομέα. Κατά τα άλλα: Δεν έχω πρόβλημα με τα διηγήματα «ένας άνθρωπος και η ιστορία του», χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές, αρκεί να είναι δυνατά συγγραφικά (δεν θυμάμαι αν έχω αναφέρει ξανά το παράδειγμα του Δημήτρη Χατζή, που έχει γράψει κορυφαία τέτοια διηγήματα). Το Pail of air δεν είναι τόσο δυνατό συγγραφικά, χωρίς να λέω ότι ο Λάιμπερ δεν γράφει καλά, ίσα ίσα. Αλλά δεν είναι και Χατζής. :rose: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 23, 2014 Author Share Posted November 23, 2014 «Saucer of Loneliness» Ναι μεν δείχνει την ηλικία του, όπως γράφει παραπάνω ο Όμπρε, αλλά εμένα με άγγιξε η ιδέα του τι ήταν τελικά ο σκληρός δίσκος (ωωωωχ, περνώ πολλές ώρες μπροστά από τον υπολογιστή μου), ο μικρός δίσκος ήθελα να πω. Πιστεύω μάλιστα ότι αυτή η ιδέα, η ίδια ακριβώς, με την η ίδια πάνω κάτω ανάπτυξη και μικρές παραλλαγές στο στιλ, θα γινόταν ένα πολύ ωραίο διήγημα αν ξαναγραφόταν τώρα, το 2014. Δεν θα είχε πλάκα να βάζαμε ένα τέτοιο task σε write off μεταξύ μας ή με τους άλλους της παλιο-παρέας; :rose: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted November 24, 2014 Share Posted November 24, 2014 Fritz Leiber - A pail of Air Ισχυρό. Θυμάμαι ότι το είχα ξαναδιαβάσει στα ελληνικά -μάλλον σε κάποιον δανεικό Πλανήτη γιατί δεν κατάφερα να το βρω. Με είχε μαυρίσει πολύ τότε, τόσο που είχα ξεχάσει το -ουσιαστικά- happy end. Ναι, το επιστημονικό κομμάτι μάλλον δεν στέκει, αλλά η προσπάθεια που κάνει ο συγγραφέας είναι τόσο καλή, που το συγχωρώ. Πολύ μαυρίλα. Μου άρεσε πολύ το σημείο που ο πατέρας φιλοσοφεί. Είναι εκεί που περιμένεις ότι το διήγημα θα δείξει την ηλικία του, αλλά περνάει τις εξετάσεις μια χαρά. Επίσης, η αναγέννηση της μάνας και η απροθυμία τους να φύγουν. Άξιο επανανάγνωσης! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted November 24, 2014 Share Posted November 24, 2014 Μετά το εργαστήρι, επανέρχομαι κι εγώ.Tideline - Elizabeth BearΟΚ, σίγουρα υπάρχουν όλα αυτά τα ζητήματα αληθοφάνειας που αναφέρθηκαν, όμως η ποιότητα της γραφής (πραγματικά υψηλών προδιαγραφών) και το συναίσθημα είναι τα όπλα της Bear εδώ. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι εντυπωσιακό το πόσο διακριτικά προκύπτει μέσα απο το αγόρι -- βρίσκω την αφήγηση μέσα από την ΟΓ της μηχανής εξαιρετική. Με έπεισε και μου άρεσε. και προχωράω με τα επόμενα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted November 24, 2014 Share Posted November 24, 2014 Fritz Leiber - A pail of Air Λοιπόν αυτό το είχα διαβάσει κι εγώ το 2000 σε μια ανθολογία που λεγόταν Armagedons και το θυμάμαι αρκετά καλά. Μάλιστα, είχα χωρίσει τα διηγήματα της συγκεκριμένης ανθολογίας σε απαισιόδοξα και υπεραπαισιόδοξα, και το συγκεκριμένο ήταν μια σταλίτσα πιο αισιόδοξο απ' όλα, όχι μόνο για το διαφαινόμενο σχετικά καλό τέλος της οικογένειας αλλά και για το γεγονός ότι δεν έφταιγε η ανθρωπότητα για την καταστροφή αλλά κάποιο περαστικό ουράνιο σώμα. Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά εκείνο το καταφύγιο με τις πολλές κουβέρτες -δεν ξέρω τι μπορούν να κρατήσουν οι κουβέρτες σε τέτοιες θερμοκρασίες- αλλά αφού το θυμήθηκα από τον τίτλο μετά από τόσα χρόνια, πάει να πει ότι είχα εντυπωσιαστεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted November 24, 2014 Share Posted November 24, 2014 Λουλουδάκια κι από μένα στο "Ένας κουβάς αέρα" . Το είχα διαβάσει στο αείμνηστο altfactor και με μετέφερε πολύ όμορφα στον κόσμο εκείνο. Πού αλλού έχει δημοσιευτεί, είπατε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted November 25, 2014 Share Posted November 25, 2014 Theodore Sturgeon - Saucer of Loneliness Καλό. Ώριμο. Και όμορφο κερασάκι το τέλος, τόσο με το μήνυμα, όσο και με το ότι το saucer δεν είναι κι αυτό παρά ένα μπουκάλι. Από τα διηγήματα που νομίζω ότι θα μου μείνουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted November 26, 2014 Share Posted November 26, 2014 Το "Ένας Κουβάς Αέρας" του Λάιμπερ, υπήρχε μεταφρασμένο στην ανθολογία με συντάκτη τον Ρ. Σίλβερμπεργκ: "ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ", εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ. Βλέπε: http://community.sff.gr/topic/13061-%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7/page-3 Υπήρχε και στη Βιβλιοθήκη του altfactor σε μετάφραση Κύρας Σίνου: https://web.archive.org/web/20030224132846/http://www.altfactor.gr/library/stuff/a_pail_of_air.html 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted November 27, 2014 Share Posted November 27, 2014 «Allamagoosa» του Eric Frank Russell :alaugh: Τι μου θύμισε τώρα.....! Διαβάζοντας το διήγημα ήταν σαν να βίωνα ξανά καταστάσεις από τη στρατιωτική μου θητεία. Όντας έφεδρος αξιωματικός στο πυροβολικό και με τη χειρότερη ειδικότητα (διαβιβαστής), είχα χρεωμένη την απίστευτης ποικιλίας αποθήκη διαβιβάσεων της μονάδας, την παραλαβή των 3000 ειδών που φυλάσσονταν σ' αυτή, υπέγραψα στα τυφλά. Υπέστην 2 φορές γενική επιθεώρηση και χρειάστηκε να επεκτείνω την ελληνική γλώσσα και να μετονομάσω άπειρα παρελκόμενα αρχαίων ασυρμάτων ώστε να αντιστοιχούν στη λίστα. Επινόησα δήθεν χρήσεις αυτών, αλλιώς θα υπηρετούσα ως τώρα. Νιώθω απολύτως αλληλέγγυος στον Captain McNaught όσο και στο συγγραφέα ο οποίος ήταν άμεσα γνώστης της στρατιωτικής ζωής (ενδεχομένως υπηρέτησε στη RAF ή ίσως στις μυστικές υπηρεσίες κατά τον Β.Π.Π) Όσον αφορά το ίδιο το διήγημα, θεωρείται ΕΦ επειδή αναφέρεται σε μάχιμα αστρόπλοια, ενώ αν η υπόθεση αφορούσε το παρόν και κοινά πλοία του πολεμικού ναυτικού, η ουσία της πλοκής του αφηγήματος ελάχιστα θα άλλαζε. Υπάρχουν κάποια στοιχεία βρετανικού φλέγματος και ψήγματα ευφυλογίας που προσθέτουν στο κείμενο, χωρίς όμως αξιομνημόνευτες εξάρσεις. Θα χαρακτήριζα την ιστορία ευχάριστη και σε σημεία χαριτωμένη αλλά έως εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 29, 2014 Author Share Posted November 29, 2014 (edited) «Allamagoosa» Διασκεδαστικό, με άφθονο αέρα «πενηντήλας». Αλλά εγώ θέλω να διαβάσω σε διήγημα τι έγινε με τα τρεις χιλιάδες είδη του τάγματος πυροβολικού. :rose: edit: Σας προσκαλώ λοιπόν σε ένα χριστουγεννιάτικο write off με θέμα κάτι από τη θητεία μας. Edited November 29, 2014 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
hombre Posted November 30, 2014 Share Posted November 30, 2014 Αναθεώρηση: Μοίρα πυροβολικού, όχι τάγμα. Μμμμμμ....ωραία ιδέα πάντως! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 30, 2014 Author Share Posted November 30, 2014 Η πρόσκληση απευθύνεται στους δυο σας (hombre, mman) υποχρεωτικά -και προαιρετικά σε όποιον άλλο έχει συμμετάσχει τακτικά στο παρόν τόπικ. Πείτε μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 1, 2014 Share Posted December 1, 2014 Eric Frank Russel - Allamagoosa nikosal και hombre, με καλύψατε απόλυτα. Σε write-off δεν μπορώ να πάρω μέρος, όμως δεσμεύομαι να ανεβάσω εδώ μια πολύ σύντομη περιγραφή δύο ευτράπελων που μου συνέβησαν στη θητεία μου, κατά τη διάρκεια απογραφής, και που μοιάζουν πάρα πολύ με το εν λόγω διήγημα. Τα σκεφτόμουν την ώρα που το διάβαζα και γελούσα. Επιστρέφω μ' αυτά πολύ σύντομα, μόλις τα καταγράψω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted December 1, 2014 Author Share Posted December 1, 2014 Οπότε write off άκυρο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted December 1, 2014 Author Share Posted December 1, 2014 (edited) Διήγημα 34 / 79 Jeffrey Ford (γεν. 1955), «Creation» (2002) Ο πολυβραβευμένος Φορντ γεννήθηκε πριν 59 χρόνια στη Νέα Υόρκη. Σήμερα ζει στο Νιου Τζέρσι και διδάσκει λογοτεχνία. Έχει γράψει φαντασία και επιστημονική φαντασία και έχει κερδίσει έξι (!) World Fantasy Award σε όλες τις κατηγορίες (διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα) ενώ επίσης τα έργα του ήταν στη short list για το ίδιο βραβείο άλλες τόσες φορές. Έχει επίσης στο ενεργητικό του ένα nebula. Μπορείτε να τον γνωρίσετε καλύτερα εδώ. To διήγημα «Creation» που διαβάζουμε είναι από τα βραβευμένα με World Fantasy Award (2003). Δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο The Magazine of Fantasy and Science Fiction, στο τεύχος Μαΐου 2002. O Φορντ το έχει αφήσει ελεύθερο στο δίκτυο. Ένα από τα πολλά σημεία που μπορείτε να το διαβάσετε είναι αυτό. Κάντε κλικ πάνω δεξιά στην ίδια σελίδα για να το ακούσετε (κάντε υπομονή τα πρώτα δύο λεπτά). Διαβάζουμε και σχολιάζουμε το Creation ως την Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2014. Μαζί, διαβάζουμε και σχολιάζουμε ελεύθερα οποιοδήποτε από τα παλιότερα διηγήματα του topic δεν έχετε προλάβει... Edited December 1, 2014 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 2, 2014 Share Posted December 2, 2014 Enjoy! :-) Πόδια οξυγονοκολλητού.doc 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted December 2, 2014 Author Share Posted December 2, 2014 Καλό. Δεν ήθελε και πολύ να το κάνεις διηγηματάκι. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 «Allamagoosa» - Eric Frank Russell Εντάξει. Είχε (λέμε τώρα) κάποια πλάκα, αλλά κυρίως για όσους έχουν ζήσει το παράλογο του στρατού*. Υποθέτω ότι βρίσκεται στη λίστα για ιστορικούς λόγους και μόνο. * Στο στρατό, θυμάμαι ένα φίλο που πέρασε όλη του τη θητεία στο τάγμα μέσα σε μια αποθήκη μετρώντας κονσέρβες τροφίμων. Εκτός από το μέτρημα, μια φορά το μήνα, αναποδογύριζε τα κουτιά με το εβαπορέ, «για να μην κάτσει το γάλα», όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο υπεύθυνος λοχαγός. Ήταν τόσο σημαντική αυτή η δουλειά δε, που ο εν λόγω φαντάρος (σημείωση: δεν ανήκε σε λόχο διοικήσεως) δεν πήρε ποτέ μέρος σε καμμία άσκηση, πορεία, βολή κλπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted December 3, 2014 Share Posted December 3, 2014 «A Pail of Air» - Fritz Leiber Η επιτυχία και η αποτελεσματικότητα του διηγήματος βρίσκεται νομίζω στη γλώσσα του αφηγήτη· στον τρόπο που μεταδίδει τις πληροφορίες στον αναγνώστη. Τον μόνο κόσμο που έχει γνωρίσει και θεωρεί φυσιολογικό. Πιο πολύ μου άρεσε πώς, στο τέλος, αντιμετωπίζει με μια δόση φόβου και αγωνίας την αλλαγή στη ζωή (και τον κόσμο) του. Καλό. Και τολμώ να πω ότι δεν δείχνει ιδιαίτερα την ηλικία του. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 5, 2014 Share Posted December 5, 2014 Jeffrey Ford - «Creation» Δεν με άγγιξε, δεν με ικανοποίησε σε κανένα τομέα. Δεν καταλαβαίνω τι κάνει σε μια τέτοια λίστα, με δεδομένο ότι δεν βρίσκεται σ' αυτή για ιστορικούς λόγους. Πρέπει να μου διαφεύγει κάτι σημαντικό. Όποιος μπορεί, ας με διαφωτίσει παρακαλώ, πριν ξεχάσω κι αυτά που ξέρω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.