42ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Τρόμος, Θέμα: Φοβίες

[Morfeas]

Κανόνισε γιατί τώρα τελευταία οι υφιστάμενοί σου με έχουν συνδέσει μόνιμα με το τμήμα εφιαλτών!

That's the point. Τι μούσες περιμένατε, με λουλουδάτα φορέματα και φτερά αγγέλων στην πλάτη;

[WILLIAM]

Ήταν μία φορά και έναν καιρό ένα παιδί που είχε φοβία με τους πάσης φύσεως λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.... (η δικιά μου φοβία είναι τα έντομα και είναι τρομερά μπανάλ για να βγει τίποτα της προκοπής από αυτό. Πρέπει να βρω κάτι πιο πιασάρικο.)

Τι λες για την κλειστοφοβία ή την αγοραφοβία;

 

 

 

Κανόνισε γιατί τώρα τελευταία οι υφιστάμενοί σου με έχουν συνδέσει μόνιμα με το τμήμα εφιαλτών!

That's the point. Τι μούσες περιμένατε, με λουλουδάτα φορέματα και φτερά αγγέλων στην πλάτη;

 

 

Αν σου πω χωρίς φορέματα θα με κακοχαρακτηρίσεις;  

[Mesmer]

Το δικό μου σκεπτικό είναι παρόμοιο με της Ιρμάντα. Οι φοβίες είναι κάτι τόσο ανοιχτό που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε (σχεδόν) τα πάντα και (σχεδόν) όπως θέλετε. Δεν είναι απαραίτητο η φοβία να έχει ως προέλευση το υπερφυσικό στοιχείο, αλλά να χρησιμοποιείται ως μέσο εκδήλωσης, ή άμυνας, ή πορείας προς την τρέλα. Μπορείτε να πάρετε ένα φυσιολογικό άτομο και να το φορτώσετε με ένα κάρο φοβίες. Επίσης, δεν είμαστε ψυχολόγοι για να ξέρουμε τι ακριβώς είναι οι φοβίες (πέρα από θεωρητικά), πώς εκδηλώνονται, ποιες είναι οι συνέπειες, πώς θεραπεύονται κτλ κτλ. Μια μικρή έρευνα μπορούμε να κάνουμε (στα πλαίσια του διαγωνισμού), αλλά μέχρι εκεί. Γι' αυτό και πιστεύω ότι, ως θέμα, οι φοβίες μπορούν να δώσουν ένα μεγάλο εύρος κατευθύνσεων για να κινηθείτε. Ένα καλό παράδειγμα είναι η Σφαίρα, η οποία

 

 

 

ζωντάνευε τους φόβους αυτών που έρχονταν σε επαφή μαζί της.

 

 

 

Ένα σοκολατάκι;

 

 

Θα πάρω.

[elgalla]

Κάποιοι από εμάς είμαστε ψυχολόγοι.

Εεεεεεενιγουέι, νομίζω έχω μία ιδέα. Θα δούμε.

[alkinem]

Μια ιδεούλα παλεύει να βγει στην επιφάνεια... έχω και δυόμιση χρόνια σχεδόν να γράφω τρόμο, από τον τρομοδιαγωνισμό του Αίματος, και νιώθω ότι είναι ώρα να ασχοληθώ λιγάκι με το είδος. 

Για να δούμε...

[Mesmer]

Κάποιοι από εμάς είμαστε ψυχολόγοι.

Εεεεεεενιγουέι, νομίζω έχω μία ιδέα. Θα δούμε.

 

Ναι, εντάξει, υπάρχουν και εξαιρέσεις ανάμεσά μας, αλλά δεν ήθελα να τις θίξω, για να μην αρχίσουν οι υπόλοιποι την έρευνα από εσάς. 

[Elli Sketo]

Μπορώ να πάρω μέρος; Γιατί θα το'θελα, μιας και έμεινα ξαφνικά με ελέυθερο χρόνο τον οποίο δε ξέρω τι να κάνω. Δεν έχω γράψει ποτέ τρόμο όμως..

Edited April 20, 2016 by Elli Sketo

[elgalla]

Γιατί καλέ να μη μπορείς; Να μπορέσεις και να σε διαβάσουμε

[Ballerond]

Βρήκα για το τι φοβία θα γράψω!! Ετοιμαστείτε   

Edited April 20, 2016 by Ballerond

[Mesmer]

Μπορώ να πάρω μέρος; Γιατί θα το'θελα, μιας και έμεινα ξαφνικά με ελέυθερο χρόνο τον οποίο δε ξέρω τι να κάνω. Δεν έχω γράψει ποτέ τρόμο όμως..

 

Εννοείται ότι αφού έχεις ελεύθερο χρόνο θα πάρεις μέρος. Μην κανονίσεις τίποτ' άλλο. 

[Mesmer]

Λοιπόν, έτσι για την έμπνευση, μερικές παράξενες φοβίες που αφορούν «εμάς»...

 

 

Scriptophobia ή Graphophobia. Γραφοφοβία θα το λέγαμε εμείς, είναι ο φόβος τού να γράφεις σε δημόσιο χώρο. Μάλλον αυτός είναι ο λόγος που δεν μαζεύονται πολλοί στα write-ins.

 

Sesquipedalophobia. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η λέξη δηλώνει τη φοβία για τις μεγάλες λέξεις. Στα Ελληνικά θα τη λέγαμε μακριναροφοβία.

 

Bibliophobia. Προφανέστατο, δεν προσπαθώ καν να το αποδώσω στα Ελληνικά. Φτου-φτου, μακριά από μας.

 

Metrophobia. Η μετροφοβία δεν είναι ο φόβος για το ΜΕΤΡΟ. Όχι. Είναι ο φόβος για την ποίηση. 

 

Papyrophobia. Πάλι καλά που πλέον υπάρχουν οι υπολογιστές και τα e-readers, επειδή οι συγγραφείς και βιβλιοφάγοι που πάσχουν απ' αυτήν τη φοβία φοβούνται το χαρτί. Χαρτοφοβία, λοιπόν.

 

Aibohphobia. Αιβοφοβία. Είναι η φοβία για τις παλίνδρομες λέξεις. Γι' αυτό, φυσικά, είναι και η ίδια παλίνδρομη. [Η φοβία αυτή είναι φτιαχτή, από κομπιουτεράδες]

 

Κι όσοι αρχίσατε να ανησυχείτε από τώρα ότι σας τελειώνει ο χρόνος που έχετε για να γράψετε το διήγημά σας, πάσχετε από Chronophobia (χρονοφοβία, doh!). 

[Ιρμάντα]

Μπορώ να πάρω μέρος; Γιατί θα το'θελα, μιας και έμεινα ξαφνικά με ελέυθερο χρόνο τον οποίο δε ξέρω τι να κάνω. Δεν έχω γράψει ποτέ τρόμο όμως..

Εχω Ελλησκετοφοβία. Φοβάμαι μην πάρει μέρος η Ελλη Σκέτο. (Μην ακούς εσύ. Θα σε ευνοήσει η τύχη του πρωτάρη.)

Λοιπόν, έτσι για την έμπνευση, μερικές παράξενες φοβίες που αφορούν «εμάς»...

 

 

Scriptophobia ή Graphophobia. Γραφοφοβία θα το λέγαμε εμείς, είναι ο φόβος τού να γράφεις σε δημόσιο χώρο. Μάλλον αυτός είναι ο λόγος που δεν μαζεύονται πολλοί στα write-ins.

 

Sesquipedalophobia. Η ειρωνεία είναι ότι αυτή η λέξη δηλώνει τη φοβία για τις μεγάλες λέξεις. Στα Ελληνικά θα τη λέγαμε μακριναροφοβία.

 

Bibliophobia. Προφανέστατο, δεν προσπαθώ καν να το αποδώσω στα Ελληνικά. Φτου-φτου, μακριά από μας.

 

Metrophobia. Η μετροφοβία δεν είναι ο φόβος για το ΜΕΤΡΟ. Όχι. Είναι ο φόβος για την ποίηση.

 

Papyrophobia. Πάλι καλά που πλέον υπάρχουν οι υπολογιστές και τα e-readers, επειδή οι συγγραφείς και βιβλιοφάγοι που πάσχουν απ' αυτήν τη φοβία φοβούνται το χαρτί. Χαρτοφοβία, λοιπόν.

 

Aibohphobia. Αιβοφοβία. Είναι η φοβία για τις παλίνδρομες λέξεις. Γι' αυτό, φυσικά, είναι και η ίδια παλίνδρομη. [Η φοβία αυτή είναι φτιαχτή, από κομπιουτεράδες]

 

Κι όσοι αρχίσατε να ανησυχείτε από τώρα ότι σας τελειώνει ο χρόνος που έχετε για να γράψετε το διήγημά σας, πάσχετε από Chronophobia (χρονοφοβία, doh!).

Δηλαδή ο φοβικός με αιβοφοβία θα ακούει: νίψον ανομήματα και θα πέφτει στα πατώματα ε; ουάου.

[Ιρμάντα]

...επίσης υπάρχει και ένα που λέγεται ξανθοφοβία και δεν είναι φόβος για τις ξανθές αλλά γενικά για το κίτρινο χρώμα. Σε ακραίες περιπτώσεις δεν μπορούν καν να ακούν τη λέξη κίτρινος.

[elgalla]

Και, ναι, έχω τήζερ για σας.

 

 

Έχει το κορμί ενός οκτάχρονου κοριτσιού – όσο, δηλαδή, ήταν τότε που την έχασαν – κι από το χαμόγελό της λείπει ο αριστερός κυνόδοντας. Ο ήλιος είναι ψηλά στον ουρανό, μα ο Κριστιάαν δεν αισθάνεται κάψιμο ούτε ζέστη. Η αδερφή του κάνει ένα δειλό βήμα προς το μέρος του κι η μορφή της αποκαλύπτεται. Η μελένια όψη της του φέρνει στο νου τα φλαμανδικά πορτρέτα που κρέμονται στην πινακοθήκη του πατέρα του. Όλο το φως του κόσμου συγκεντρώνεται πάνω της για λίγο: στο άσπρο δέρμα της, στις ξανθωπές τριχούλες που καλύπτουν τους πήχεις της, στις αραιές φακίδες της. Μέχρι που...

 

[Mesmer]

Και, ναι, έχω τήζερ για σας.

 

 

Έχει το κορμί ενός οκτάχρονου κοριτσιού – όσο, δηλαδή, ήταν τότε που την έχασαν – κι από το χαμόγελό της λείπει ο αριστερός κυνόδοντας. Ο ήλιος είναι ψηλά στον ουρανό, μα ο Κριστιάαν δεν αισθάνεται κάψιμο ούτε ζέστη. Η αδερφή του κάνει ένα δειλό βήμα προς το μέρος του κι η μορφή της αποκαλύπτεται. Η μελένια όψη της του φέρνει στο νου τα φλαμανδικά πορτρέτα που κρέμονται στην πινακοθήκη του πατέρα του. Όλο το φως του κόσμου συγκεντρώνεται πάνω της για λίγο: στο άσπρο δέρμα της, στις ξανθωπές τριχούλες που καλύπτουν τους πήχεις της, στις αραιές φακίδες της. Μέχρι που...

 

 

Έτσι. Να ξεκινάμε δυνατά από νωρίς για να δυναμώσουμε κι άλλο στη συνέχεια.

 

Περιμένουμε με ανυπομονησία τα επόμενα τιζεράκια, τρέιλερς, πόστερς, γιουτιούμπ πρεζεντέισονς, πρισόου ιβέντς κτλ κτλ. Ο διαγωνισμός έχει ήδη ξεκινήσει από τα παρασκήνια...

[Ballerond]

Αφού θέλετε να παίξουμε με τηζεράκια...

"Ο Πέτρος είχε την φήμη του ατρόμητου. Δε φοβόταν τίποτα και δεχόταν κάθε πρόκληση. Το πρώτο του βήμα έγινε με απόλυτη σιγουριά όσο τον παρακολουθούσαν οι φίλοι του να διασχίζει την είσοδο του νοσοκομείου. Το δεύτερο αντήχησε στον εγκαταλελειμμένο και σκοτεινό διάδρομο. Ένας κρύος αγέρας σήκωσε τα μαλλιά του και τον έκανε να ριγήσει. Όμως ήξερε ότι έπρεπε να προχωρήσει. Αλλιώς θα χαλούσε η φήμη του.
Εξ'άλλου, η Κατερίνα τον χρειάζοταν. Έπρεπε να τα καταφέρει για να μπορέσουν επιτέλους να είναι μαζί όπως παλιά. Το τρίτο βήμα συνοδεύτηκε από τον απότομο ήχο του γυαλιού που σπάει, γεμίζοντας τον χώρο και σπάζοντας την νεκρική σιγή. Ο Πέτρος κοίταξε πίσω του. Η είσοδος του διαδρόμου ήταν τρία βήματα μακριά αλλά του φαινόταν σαν χιλιόμετρα. Δεν υπήρχε γυρισμός..."

 

[Ιρμάντα]

Εγώ πάντως δεν πάω σε αυτό το μέρος....

[Γελωτοποιός]

Μια μικρή βοήθεια για να μπουν στο κλίμα όσοι ψάχνονται ακόμα.

Ένα κλασικό, creepy βιντεάκι του Vsauce.

 

 

Καλή επιτυχία σε όλους. Ανυπομονώ να διαβάσω τις ιστορίες σας.   

[Ballerond]

Κανονίστε να γράψετε όλοι που έχετε δηλώσει συμμετοχή έτσι; Μην αρχίσετε τα "Δεν πρόλαβα, δεν έκανα, έφαγα πολύ αρνί κτλ"

[Ιρμάντα]

Εμένα πάλι δεν μου αρέσει ούτε το αρνί ούτε το κατσίκι ούτε το κοκορέτσι ούτε η μαγειρίτσα ούτε τίποτα. Έχω εντοσθιοφοβία. (Χα!) Δηλαδή άμα δεν μπορέσω θα είναι λόγω κοκορετσοφοβίας που θα τρώνε όλοι και εγώ θα πάθω νευρικό κλονισμό.

[MadnJim]

Κάτι σκάρωσα, είχα μια ιδέα σήμερα και είπα να καθίσω να τη γράψω να δω πως θα βγει. Την έγραψα λοιπόν, έχει δυνατότητες, ίσως όταν την δω πάλι σε λίγες μέρες να βγει κάτι ενδιαφέρον. Θα δείξει.

Για τώρα, το παραδοσιακό τηζεράκι:

 

 

          »Όταν φτάσαμε ήμουν να με λυπάσαι. Ίδρωνα, έτρεμα, έψαχνα απεγνωσμένα να βρω μια δικαιολογία για να φύγω, και σαν να μην μου έφτανε το χάλι μου είχα και τους άλλους να με δουλεύουν ασταμάτητα»

          Ο Τάκης άδειασε τη μπύρα του και πήρε μια άλλη.

          «Είχες μεγάλο πρόβλημα δηλαδή, φοβία κανονική!»

          «Εντελώς! Δεν μπορώ να σου εξηγήσω τι ακριβώς με έκανε να νιώθω έτσι. Ήταν ένας ανεξήγητος τρόμος, λες και κινδύνευε η ζωή μου ένα πράγμα. Ζόρικη κατάσταση φίλε, μη σου τύχει που λένε»

          «Γι' αυτό δεν είσαι στη φωτογραφία;»

          «Γι' αυτό. Δεν κατάφερα τελικά να μπω μέσα στο νεκροταφείο»

 

[Mesmer]

Μέρα 8^η

          Ο ασθενής Μ-143 παραμένει σε κρίσιμη κατάσταση. Είναι απόλυτα επιβεβλημένο να τον κρατάμε συνεχώς περιορισμένο. Ακόμη και η αναισθησία δεν έχει αποτελέσματα, μιας και σε κατάσταση ολικής νάρκωσης συνεχίζει να χτυπιέται και να ουρλιάζει. Οι αναισθησιολόγοι δεν μπορούν να το εξηγήσουν. Ο Δρ Βάλαρης έκανε το σταυρό του και έφυγε τρέχοντας από την αίθουσα. Έδειχνε απόλυτα ανακουφισμένος όταν του ανακοίνωσαν την απόλυσή του. Πρώτη φορά είδα υπάλληλο ψυχιατρείου τόσο τρομοκρατημένο. Νομίζω ότι έχω αρχίσει να νιώθω το ίδιο. Ίσως είναι κι άλλοι, αλλά δεν το αφήνουμε να βγει προς τα έξω. Ακόμα.

          Ο Μ-143 μεταφέρθηκε στο δωμάτιό του, δεμένος στο κρεβάτι του. Αυτή ήταν η μόνη λύση για να τον αποτρέψουμε απ' το να κάνει κακό στον εαυτό του, αλλά ακόμη κι απ' το γραφείο μου ακούω τις φωνές και τις ικεσίες του να τον λυπηθούμε και να πάρουμε αυτά τα τέρατα από πάνω του. Φυσικά, κανένα ποντίκι και κανένας αρουραίος δεν βρίσκεται στο δωμάτιό του. Ο Δρ Στεφάνου εξήγησε πως οι μώλωπες και οι πληγές στο κορμί του θα μπορούσαν να είναι υποβολή του εγκεφάλου στο σώμα. Κάτι σαν τα στίγματα. Όταν φοβάσαι κάτι τόσο πολύ, το μυαλό σου το κάνει αληθινό. Αυτή ήταν η επιστημονική του εξήγηση, αλλά η φωνή του έτρεμε όταν το έλεγε.

          Σήμερα βρήκαμε τα ρούχα του σκισμένα σε διάφορα σημεία. Τα αφτιά του και η μύτη του ήταν φαγωμένα. Υποβολή-κουραφέξαλα. Στη βραδινή μου βάρδια θα τον ελευθερώσω. Ας κάνει ό,τι θέλει στον εαυτό του. Ίσως είναι καλύτερα για όλους μας. Να πάρει κι αυτά τα τέρατα από δω πέρα.

 

 

Η πρώτη εβδομάδα πέρασε κι είναι ένα καλό σημείο για να κάνουμε την πρώτη εκτίμηση.

-Έχετε αρχίσει να τρομοκρατείτε τους ήρωές σας;

-Επεξεργάζεστε ακόμα την ιδέα στο μυαλό σας;

-Ψάχνετε ακόμα τη σωστή ιδέα; 

-Χρησιμοποιείτε γνωστές φοβίες ή έχετε βρει δικές σας, ακόμη τρομακτικότερες;

-Γενικότερα, σε ποιο σημείο της ιστορίας σας βρίσκεστε;

 

Άντε να δούμε κανένα τρεϊλεράκι/ποστεράκι ακόμη, για να ζεστάνουμε τις ανατριχίλες μας.

Edited April 26, 2016 by Mesmer

[alkinem]

Τρέιλερ, τήζερ και τα λοιπά εδώδιμα κι αποικιακά, μην περιμένετε από εμένα... δεν το συνηθίζω.

Λοιπόν... η ιδέα μου τελικά τα κατάφερε. Βγήκε στην επιφάνεια, επέπλευσε, αποκρυσταλλώθηκε και μέσα στο διήμερο αρχίζω το γράψιμο.

[WILLIAM]

Δεν ήξερα ότι υπάρχει ξανθοφοβία δεν μας κάνετε πλάκα κυρία μου ελπίζω.

Γιατί να φας αιγοειδές σώνει και καλά; Χαθήκανε οι μπριζολίτσες; Οι πανσέτες και άλλα πολλά γειστικότατα κρεατικά;

 

Μη δοκιμάσετε να γράψετε μόνο για φοβία από την οποία πάσχετε, είναι μανίκι.

[alkinem]

Ξανθοφοβία... δηλαδή λες στον πάσχοντα ανέκδοτα για ξανθιές και τον στέλνεις στην κυριολεξία.

αλλά υπάρχουν κι άλλοι ωραίοι φόβοι. Ο φόβος τού να καταπιείς για παράδειγμα.