BlackCatGirl Posted July 25, 2011 Share Posted July 25, 2011 (edited) Το χρωμα του φεγγαριου της Α. Παπαδακη Η ερμηνευτικη του φονου του J. Rubenfeld Ο γλαρος Ιωναθαν Λιβινγκστον του R. Bach O κυριος διαβολος προσφερει ταξιδι του Δ. Καμπουρακη Γραμματα ενος ασημαντου δολοφονου του Σ. Χ. Καρλος Tο μαγαζακι των αυτοκτονιων του J. Teule Edited July 25, 2011 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 (edited) Δεν είναι πολλά τα βιβλία της κλασικής λογοτεχνίας που έχω διαβάσει. Μόνο από Βερν έχω διαβάσει αρκετά, και από εκεί και πέρα κάνα σκόρπιο βιβλίο από εδώ και από εκεί. Θέλω όμως σιγά- σιγά να αρχίσω και να γεμίζω τα κενά μου. Θα έβαζα ως κορυφαίο τον Κόμη Μοντεχρήστο του Δουμά, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ότι δεν έχω το πλήρες κείμενο. Το βιβλίο που έχω είναι μόλις 300 σελίδες, ενώ το πρωτότυπο παραπάνω από 1000. Θα πω λοιπόν ότι το καλύτερο όλων είναι το έπος που ακούει στο όνομα Οι Άθλιοι. Ένα εκπληκτικό αριστούργημα, αντάξιο της φήμης του Όσοι δεν το έχετε διαβάσει, πραγματικά χάνετε. Edited September 26, 2012 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Οι Άθλιοι είναι ένα θεσπέσιο δείγμα πώς μπορεί ένας συγγραφέας να σοδομίσει μια εκπληκτική ιστορία: απ' τα (πολλά) κεφάλαια του βιβλίου, περίπου τα μισά ασχολούνται με την ιστορία του Αγιάννη που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε. Από κει και πέρα, ένα 10% του όγκου του βιβλίου ασχολείται με όοοοοοολο το παρελθόν ενός χαρακτήρα που κάνει ένα απλό πέρασμα στην ιστορία (ο παπάς που αφήνει τον Αγιάννη να "κλέψει" τα κηροπήγια), ένα 20% ασχολείται με τον Ναπολέοντα, τη μάχη του Βατερλό κι ένα σκασμό ιστορικά χρήσιμες, αλλά ιστορικά άχρηστες πληροφορίες (με αποκορύφωμα το εκπληκτικό πόρισμα του Ουγκώ ότι ο Ναπολέων έχασε απ' τον Ουέλινγκτον γιατί ο θεός το θέλησε, τελεία) κι άλλο ένα 10% ασχολείται με τον πατέρα του Μάριου Ποντμερσί και γιατί δεν τον ήθελε ο πεθερός του. Α, και 10% με όοοοοοοοολο το μπακράου της Φαντίν και με όοοοοοολα τα αποφθέγματα που είχε βγάλει ο γκόμενός της στην παρέα των τεσσάρων κακομαθημένων πλουσίων φοιτητών και τις ισάριθμες γκόμενές τους. Δηλαδή, το μισό βιβλίο είναι άχρηστη πληροφορία που θα μπορούσε είτε να είχε συμπυκνωθεί σε δέκα σελίδες, είτε να λείπει εξ ολοκλήρου, χωρίς να λείψει σε κανέναν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Οι Άθλιοι είναι ένα θεσπέσιο δείγμα πώς μπορεί ένας συγγραφέας να σοδομίσει μια εκπληκτική ιστορία: απ' τα (πολλά) κεφάλαια του βιβλίου, περίπου τα μισά ασχολούνται με την ιστορία του Αγιάννη που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε. Από κει και πέρα, ένα 10% του όγκου του βιβλίου ασχολείται με όοοοοοολο το παρελθόν ενός χαρακτήρα που κάνει ένα απλό πέρασμα στην ιστορία (ο παπάς που αφήνει τον Αγιάννη να "κλέψει" τα κηροπήγια), ένα 20% ασχολείται με τον Ναπολέοντα, τη μάχη του Βατερλό κι ένα σκασμό ιστορικά χρήσιμες, αλλά ιστορικά άχρηστες πληροφορίες (με αποκορύφωμα το εκπληκτικό πόρισμα του Ουγκώ ότι ο Ναπολέων έχασε απ' τον Ουέλινγκτον γιατί ο θεός το θέλησε, τελεία) κι άλλο ένα 10% ασχολείται με τον πατέρα του Μάριου Ποντμερσί και γιατί δεν τον ήθελε ο πεθερός του. Α, και 10% με όοοοοοοοολο το μπακράου της Φαντίν και με όοοοοοολα τα αποφθέγματα που είχε βγάλει ο γκόμενός της στην παρέα των τεσσάρων κακομαθημένων πλουσίων φοιτητών και τις ισάριθμες γκόμενές τους. Δηλαδή, το μισό βιβλίο είναι άχρηστη πληροφορία που θα μπορούσε είτε να είχε συμπυκνωθεί σε δέκα σελίδες, είτε να λείπει εξ ολοκλήρου, χωρίς να λείψει σε κανέναν. Το κομμάτι για την μάχη του Βατερλό δεν μου άρεσε και εμένα. Θα με ενδιέφερε να διαβάσω ένα βιβλίο- έρευνα για αυτήν (μου αρέσει πολύ η στρατιωτική ιστορία), αλλά το να το συναντήσω σ' ένα μυθιστόρημα, ήταν κάτι που με κούρασε. Όλα τα άλλα τα βρήκα έτσι ακριβώς όπως θα ήθελα να είναι. Τέλεια δηλαδή, με αποκορύφωμα όλων όταν ο Αγιάννης συγκρούεται για πρώτη φορά με τους Θερναδιέρους στο πανδοχείο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Ωραίο τόπικ τουτο! 5 βιβλία που με ..."κούνησαν": - Ματωμένος Μεσημβρινός. - Το Κουρδιστό Πουλί - Η Καρδιά του Σκότους - Πέδρο Πάραμο - Η Επέκταση του Πεδίου της Πάλης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Don't get me wrong, κι εγώ τη λατρεύω την ιστορία των Αθλίων, απλά θα την ήθελα πιο συμμαζεμένη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Ωραίο τόπικ τουτο! 5 βιβλία που με ..."κούνησαν": - Το Κουρδιστό Πουλί - Η Καρδιά του Σκότους Αν "Το κουρδιστό πουλί" είναι το The Wind-Up Bird Chronicle του Haruki Murakami, το έχει η λίστα 100 must-read fantasy novels. Τι γραφει που άλλοι το θεωρούν φάντασυ και άλλοι όχι; Πάντως ο Μουρακάμι δε θεωρείται συγγραφέας φαντασίας. Αναρωτιέμαι μήπως κάτι τέτοια "αμφισβητούμενα" δημιούργησαν το είδος το λεγόμενο "slipstream'. "Η καρδιά του σκότους" του Κόνραντ! I couldn't disagree more... Πάρα πολύ βαρύ και δύσκολο και δυστυχώς το κάναμε στη σχολή και έπρεπε να το διαβάσω υποχρεωτικά. Ευτυχώς στις εξετάσεις κατάφερα να το αποφύγω(είχαμε επιλογή θεμάτων). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Βαριά και δύσκολη η Καρδιά του Σκότους;! Δίδα Κέλλυ με απογοητεύετε... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Ωραίο τόπικ τουτο! 5 βιβλία που με ..."κούνησαν": - Το Κουρδιστό Πουλί - Η Καρδιά του Σκότους Αν "Το κουρδιστό πουλί" είναι το The Wind-Up Bird Chronicle του Haruki Murakami, το έχει η λίστα 100 must-read fantasy novels. Τι γραφει που άλλοι το θεωρούν φάντασυ και άλλοι όχι; Πάντως ο Μουρακάμι δε θεωρείται συγγραφέας φαντασίας. Αναρωτιέμαι μήπως κάτι τέτοια "αμφισβητούμενα" δημιούργησαν το είδος το λεγόμενο "slipstream'. "Η καρδιά του σκότους" του Κόνραντ! I couldn't disagree more... Πάρα πολύ βαρύ και δύσκολο και δυστυχώς το κάναμε στη σχολή και έπρεπε να το διαβάσω υποχρεωτικά. Ευτυχώς στις εξετάσεις κατάφερα να το αποφύγω(είχαμε επιλογή θεμάτων). Χμμ, όχι. Αν θέλεις να δεις τον Murakami μέσα απο΄κάποιο είδος της λογοτεχνίας του φανταστικού, είναι μάλλον μαγικός ρεαλισμός/σουρεαλισμός, όχι slipstream. To slipstream τείνει προς την επιστημονική φαντασία, ο μαγικός ρεαλισμός προς το fantasy. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 Πάντως και μένα Η καρδιά του σκότους είναι μέσα στα αγαπημένα μου βιβλία εκτός φανταστικού... Και δεν μου φάνηκε πολύ βαρύ, ούτε και ιδιαίτερα δύσκολο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nargathrod Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 (edited) Για να δούμε! Α ναι!! 1.Ο χριστός ξανασταυρώνεται Καζαντζάκης ίσως ο καλύτερος νεοέλληνας συγγραφέας 2. Αιολική Γη Βενέζης Μου άρεσε πολύ το τέλος, (βασικά με πήραν τα ζουμιά και μου συμβαίνει σπάνια διαβάζοντας βιβλίο) και η αναφορά στην Σκωτία με την Ντόρις, ( εντάξει μου αρέσει γενικά η Σκωτία χεχεχε.) 3.Πόλεμος και Ειρήνη Τολστόι πρέπει να διαβαστεί αν δεν το έχετε διαβάσει. 4. Πρίγκιππας και Φτωχός Μαρκ Τουέιν διδακτικότατο! και φυσικά για αυτούς από μας που είναι πιο ψαγμένοι 5. The Rose and the Ring William Makepeace Thackeray δεν ξέρω αν υπάρχει ελληνική μετάφραση αλλά τα αγγλικά του με έκαναν να ερωτευτώ! Τεράστιος συγγραφέας που τον ξέρουν λίγοι. Τώρα μεταξύ μας το καλύτερο βιβλίο είναι το δικό μου! Άντε για να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη! Τώρα που το σκέφτομαι είναι φαντασίας άρα δεν μετράει πφφ... Edited September 26, 2012 by Nargathrod Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 (edited) - Ματωμένος Μεσημβρινός. Με έχετε φτιάξει για τα καλά μ' αυτό το βιβλίο, με κάτι κριτικές σας που έχω διαβάσει κατά καιρούς. ένα 20% ασχολείται με τον Ναπολέοντα, τη μάχη του Βατερλό κι ένα σκασμό ιστορικά χρήσιμες, αλλά ιστορικά άχρηστες πληροφορίες (με αποκορύφωμα το εκπληκτικό πόρισμα του Ουγκώ ότι ο Ναπολέων έχασε απ' τον Ουέλινγκτον γιατί ο θεός το θέλησε, τελεία) Sonya ξαναδιαβάζοντας το post σου, δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις. Εννοείς ότι αυτά που αναφέρονται για την μάχη του Βατερλό είναι καλά για ένα βιβλίο ιστορίας, αλλά στην προκειμένη είναι παράταιρα; Ή μήπως ότι ο Ουγκώ προσθέτει στα ιστορικά γεγονότα, αχρείαστες δικές του σκέψεις; Επίσης μερικά άλλα πολύ ωραία βιβλία που έχω διαβάσει είναι και τα Ροβινσώνας Κρούσος, Όλιβερ Τουίστ, 120 Μέρες στα Σόδομα Ο Φύλακας στη Σίκαλη, Το Νησί των Θησαυρών κ.α. Edited September 26, 2012 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 4. Πρίγκιπας και Φτωχός Μαρκ Τουέιν διδακτικότατο! και φυσικά για αυτούς από μας που είναι πιο ψαγμένοι Θα συμφωνήσω απολύτως - ο Μ.Τ. είναι εγγύηση. Και πολλά ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία, για την καθημερινότητα της εποχής εκείνης. Ο Καζαντζάκης από την άλλη δε με συγκινεί ιδιαιτέρως, αν και καταλαβαίνω όσους πίνουν νερό στο όνομά του. Τους "Άθλιους" δεν τους έχω διαβάσει, αλλά επειδή αυτό που λέτε με τις πολλές άχρηστες πληροφορίες το έχω συναντήσει και σε άλλα μυθιστορήματα της εποχής, ("Έγκλημα και τιμωρία", "Η εξαδέλφη Μπέτι" του Μπαλζάκ και κυρίως το απαίσιο The Warden του Anthony Trollope) η γνώμη μου είναι ότι τον 19ο αιώνα φαίνεται πως είχαν πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο για διάβασμα από ό,τι τώρα και πολύ λιγότερους τρόπους να περάσουν την ώρα τους, οπότε και η λογοτεχνία γραφόταν αναλόγως - όοοο,τι πληροφορία θα μπορούσε να θεωρηθεί έστω και αμυδρά σχετική με τους ήρωες/την υπόθεση/την εποχή, ρίχ' τη μέσα, να βρίσκεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 - Ματωμένος Μεσημβρινός. Με έχετε φτιάξει για τα καλά μ' αυτό το βιβλίο, με κάτι κριτικές σας που έχω διαβάσει κατά καιρούς. ένα 20% ασχολείται με τον Ναπολέοντα, τη μάχη του Βατερλό κι ένα σκασμό ιστορικά χρήσιμες, αλλά ιστορικά άχρηστες πληροφορίες (με αποκορύφωμα το εκπληκτικό πόρισμα του Ουγκώ ότι ο Ναπολέων έχασε απ' τον Ουέλινγκτον γιατί ο θεός το θέλησε, τελεία) Sonya ξαναδιαβάζοντας το post σου, δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις. Εννοείς ότι αυτά που αναφέρονται για την μάχη του Βατερλό είναι καλά για ένα βιβλίο ιστορίας, αλλά στην προκειμένη είναι παράταιρα; Ή μήπως ότι ο Ουγκώ προσθέτει στα ιστορικά γεγονότα, αχρείαστες δικές του σκέψεις; Επίσης μερικά άλλα πολύ ωραία βιβλία που έχω διαβάσει είναι και τα Ροβινσώνας Κρούσος, Όλιβερ Τουίστ, 120 Μέρες στα Σόδομα Ο Φύλακας στη Σίκαλη, Το Νησί των Θησαυρών κ.α. Εννοώ ότι η μάχη είναι ενδιαφέρουσα από ιστορικής απόψεως, αλλά άσχετη με την ιστορία του Αγιάννη. Επιπλέον, μια κάποια προκατάληψη που διακατέχει τον Ουγκώ, ρίχνει και την ιστορική αξία της αφήγησης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted September 26, 2012 Share Posted September 26, 2012 (edited) - Ματωμένος Μεσημβρινός. Με έχετε φτιάξει για τα καλά μ' αυτό το βιβλίο, με κάτι κριτικές σας που έχω διαβάσει κατά καιρούς. ένα 20% ασχολείται με τον Ναπολέοντα, τη μάχη του Βατερλό κι ένα σκασμό ιστορικά χρήσιμες, αλλά ιστορικά άχρηστες πληροφορίες (με αποκορύφωμα το εκπληκτικό πόρισμα του Ουγκώ ότι ο Ναπολέων έχασε απ' τον Ουέλινγκτον γιατί ο θεός το θέλησε, τελεία) Sonya ξαναδιαβάζοντας το post σου, δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις. Εννοείς ότι αυτά που αναφέρονται για την μάχη του Βατερλό είναι καλά για ένα βιβλίο ιστορίας, αλλά στην προκειμένη είναι παράταιρα; Ή μήπως ότι ο Ουγκώ προσθέτει στα ιστορικά γεγονότα, αχρείαστες δικές του σκέψεις; Επίσης μερικά άλλα πολύ ωραία βιβλία που έχω διαβάσει είναι και τα Ροβινσώνας Κρούσος, Όλιβερ Τουίστ, 120 Μέρες στα Σόδομα Ο Φύλακας στη Σίκαλη, Το Νησί των Θησαυρών κ.α. Εννοώ ότι η μάχη είναι ενδιαφέρουσα από ιστορικής απόψεως, αλλά άσχετη με την ιστορία του Αγιάννη. Επιπλέον, μια κάποια προκατάληψη που διακατέχει τον Ουγκώ, ρίχνει και την ιστορική αξία της αφήγησης. Α μάλιστα. Νόμιζα ότι αναφερόσουν στο δεύτερο από αυτά που σε ρώτησα. Αυτό για την προκατάληψη του Ουγκώ δεν το θυμάμαι καθόλου, και γενικά το συγκεκριμένο κομμάτι του βιβλίου. Όλο λέω να ξαναπιάσω τους Άθλιους τα τελευταία χρόνια, και όλο το αναβάλλω. Θα γίνει πάντως σίγουρα κάποια στιγμή γιατί το έχω πεθυμήσει. ok, ευχαριστώ. Edited September 26, 2012 by Δημήτρης Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.