Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
 Share

Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Χαρά στο κουράγιο σου...!!! BTW, i LOVE statistics.... το ρούφηξα το ποστ, well done!!!

Link to comment
Share on other sites

The Illustrated Wee Free Men, του Terry Pratchett.

 

Αφότου το διάβασα, νιώθω μια ακατάσχετη επιθυμία να βαφτώ μπλε και να τρέχω πάνω-κάτω φωνάζοντας "Crivens!" :lol: Ένα πολύ όμορφο παραμυθάκι που αν και είναι γραμμένο για νεαρότερους αναγνώστες μπορούν να το απολαύσουν εξίσου κι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία (όπως όλα τα βιβλία του Sir Terry βέβαια).

 

Να σημειώσω ότι πρόκειται για την εικονογραφημένη έκδοση η οποία είναι πανέμορφη και τα σχέδια σε βάζουν άμεσα στο κλίμα της ιστορίας.

Link to comment
Share on other sites

Βάρβαροι

Του Τερι Τζοουνς από τους ΜΡ και κάποιον άλλον...

Λίγο υποκειμενικο και προπαγανδιστικό υπέρ των Βαρβάρων και κατά των Ρωμαίων αλλά ενδιαφέρον όπως και να έχει.Κακή μετάφραση πάντως(εκδοσεις Ψυχογιος).Σε κάποια φάση μεταφρασαν ένα Ελληνικό όνομα από το αγγλικό κείμενο ως μια ασυνάρτητη λέξη που δεν κατάλαβα ποιο ελληνικό όνομα ήταν!

Link to comment
Share on other sites

Ἀγαπητὴ Naroualis, ἡ ἐργασία σας εἶναι καθ' ὅλα χρήσιμος δι' ἡμᾶς τοὺς ἀναγνῶστας. Καίτοι ὀλίγον ἄσχετος μὲ τὴν ἐπιστήμην τῶν Μαθηματικῶν, καὶ δὴ τῆς Σταστιστικῆς, δὲν ἠμπόρεσα νὰ συγκρατήσω μιὰ στιγμιαία ἀναφώνησιν ἐνώπιον τοιούτου πονήματος καὶ τοιαύτης ἀκαδημαϊκῆς προσεγγίσεως. Ὡς ἐκ τούτου, δὲν δύναμαι παρὰ νὰ ὑποκλιθῶ στὴν μεγαλοφυΐαν σας. Παρακαλῶ ὅπως δεχθῆτε τὰ θερμά μου συγχαρητήρια.

Link to comment
Share on other sites

Έκτορας 2065

του Παναγιώτη Ξηρουχάκη.

(το έλαβα έξω από τη διάλεξη του κ. Κατσαβού στο 5ο ΦΕΦΕ).

 

Ενδιαφέρουσες ιδέες (σε πολλούς δε θα αρέσουν, όμως και εγώ είμαι εν μέρει μηδενιστής),

η γραφή όμως θέλει δουλειά ακόμη κατά τη γνώμη μου. (Πολύ in your face για τα γούστα μου).

Link to comment
Share on other sites

@ΣπύροςΚ, Αντινόλ: μμμμ... τι να πω τώρα. Ερυθριώ, φίλτατοι. Ξεκίνησε ως μια ρποσπάθεια να βρω βιβλία που δεν έχω διαβάσει (ή αγοράσει) ακόμη και τελικά κατέληξε εορταστικό αφιέρωμα. Φυσικά, έχουν ήδη πέσει πμ με διορθώσεις-παραλήψεις, αλλά θα αφήσω να περάσει λίγος καιρός πριν ανεβάσω το αναθεωρημένο-διορθωμένο αρχείο.

 

Σπύρο, πού μπορούμε να το βρούμε αυτόν τον Έκτορα; Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία ή ήταν μόνο για το φεστιβάλ; (μιλαέι μέσα μου η κίσσα, βλέπετε...)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Σπύρο, πού μπορούμε να το βρούμε αυτόν τον Έκτορα; Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία ή ήταν μόνο για το φεστιβάλ; (μιλαέι μέσα μου η κίσσα, βλέπετε...)

 

Δεν ξέρω, εμένα μου το έδωσε "ένας τύπος" (φαντάζομαι ο συγγραφέας ο ίδιος θα ήταν).

Έπρεπε κι εγώ να το είχα κάνει, δεν το σκέφτηκα....

Link to comment
Share on other sites

Ας καταγράψω κι εγώ τα αναγνώσματα μου εν... Σκοτάδι (εκ του εν Ελλάδι :dazzled: ) τον Οκτώβρη που μας πέρασε. Εχουμε και λέμε λοιπόν:

 

1. Unseen Academicals του Θείου Pratchett. Οι χρυσές ημέρες του έχουν περάσει αλλά ακόμα και τώρα, με το πρόβλημα που τον βαραίνει και ενώ οι περισσότεροι συγγραφείς θα τα είχαν παρατήσει, το βιβλίο είναι ΚΑΛΟ. Ευελπιστώ να έρθει στο Εδιμβούργο για υπογραφές και θα πάω με το καροτσάκι μου και τα υπόλοιπα δεκάδες βιβλία για να υπογράψει (εγώ και όλοι οι υπόλοιποι πρατσετόπληκτοι, με τόσα καροτσάκια θα νομίζουν οτι είναι κανένα συνέδριο αγροτικού συνεταιρισμού.)

 

2. Police Procedure and Investigation - Α guide for writers του Lee Lofland. Ένα "Howdunit" γραμμένο από συνταξιούχο ντετέκτιβ και συγγραφέα για το πως να γράφουμε αστυνομικά μυθιστορήματα, μυστηρίου κλπ. Φανταστικό και πολύ χρήσιμο για το μέλλον.

 

3. Cormac McCarthy -The Road. Πούλιτζερ Λογοτεχνίας του 2008. Ένα βιβλίο δηλητήριο που πίνεται σε μικρές δόσεις. Αν θέλετε να νιώσετε μικροσκοπικοί ("δεν θα μπορέσω να γράψω ποτέ σαν αυτόν") διαβάστε το. Εξαιρετικό.

 

Πάμε και στα της σχολής τώρα:

 

4. Slaughterhouse 5 του Kurt Vonnegut. Ποστμοντερνιστική επιστημονική φαντασία με φόντο τον βομβαρδισμό της Δρέσδης στο τέλος του 2ου παγκοσμίου. Τραγικά υπέροχο.

 

5. The Outsider του Albert Camus. Δεν είχα πιάσει ποτέ Camus πριν από αυτό. Ένα βιβλιαράκι 100 σελίδων που έβαλε στον εγκέφαλο μου έλικες και το έστειλε έξω από το παράθυρο. PoMo υπαρξιακή νουβέλα με έναν πραγματικά τραγικό ήρωα που πολλοί θεωρούν ότι ίσως είχε aspergers syndrome. Αν ο sheldon του big bang theory δεν ήταν ιδιοφυία και δεν ήταν κωμικός χαρακτήρας, θα ήταν ο Mersault. Βρείτε το, αξίζει τον κόπο. Existentialism και τα μυαλά στην θύρα 4.

 

6. At Swim-Two-Birds του Flann O'Brien. Μια από τις πιο επιτυχημένες προσπάθειες χρήσης του metafiction σε νουβέλα. Από τους πρώτους συγγραφείς που μπορούν να θεωρηθούν ποστμοντερνιστές, ο Brian O'Nolan όπως είναι το κανονικό του όνομα έγραψε κάτι που πραγματικά ΑΝ καταφέρεις να το διαβάσεις ως το τέλος θα σε βάλει σε τρελές σκέψεις. Φτάνει να πω οτι το Νανόριμο που γράφω φέτος είναι η δική μου προσπάθεια στο genre που λανσάρισε.

 

7. Jorge Luis Borges - Labyrinths. Μια συλλογή διηγημάτων και essays του -για εμένα και πολλούς άλλους- καλύτερου συγγραφέα του αιώνα που μας πέρασε ο οποίος δεν πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Φανταστική χρήση φιλοσοφιών και κουλτούρων από όλο τον κόσμο, μπλεγμένη με μαεστρικές πλοκές και ιστορίες που στο τέλος σε κάνουν να Σκέφτεσαι με όλη την σημασία της λέξης. Ο Αργεντίνος είναι απολαυστικός αν και, δεκτόν, διαβάζεται με ταχύτητα που κυλάει το μελι σε κεκλιμένο επίπεδο.

 

Αυτά για τώρα.

Link to comment
Share on other sites

Το Οutsider στα ελληνικά κυκλοφορεί με τον τίτλο Ο Ξένος ή λέμε για διαφορετικά έργα; Έχει γινει και τραγούδι απο τους Cure (Killing an Arab).

Διάβασε και τα Πτώση/Η Πανούκλα απο Καμύ!

Link to comment
Share on other sites

Τελειώσα το Wasp Factory του Banks (όχι αυτό που περίμενα, αλλά καλό) και έχω πιάσει σιγά σιγά το the final programme από M. Moorcock, πρώτο βιβλίο της τετραλογίας με ήρωα τον Jerry Cornelious

Link to comment
Share on other sites

Το Οutsider στα ελληνικά κυκλοφορεί με τον τίτλο Ο Ξένος ή λέμε για διαφορετικά έργα; Έχει γινει και τραγούδι απο τους Cure (Killing an Arab).

Διάβασε και τα Πτώση/Η Πανούκλα απο Καμύ!

 

 

Ναι για το ίδιο βιβλίο μιλάμε :-) Τα έχω και τα δυο που λες στην Ελλάδα και θα προσπαθήσω να τα διαβάσω στις διακοπές τον Δεκέμβρη.

Link to comment
Share on other sites

Zoë's Tale, του John Scalzi.

 

Αν και ο Scalzi είχε πει ότι θα αργήσει να ξαναγράψει κάποιο βιβλίο στο σύμπαν του Old Man's War, τελικά μας έδωσε αυτό το 4ο μέρος το οποίο όμως διαδραματίζεται ταυτόχρονα με τα γεγονότα του 3ου βιβλίου (The Last Colony), μέσα από την οπτική γωνία της έφηβης κόρης του πρωταγωνιστή. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον Scalzi να κλείσει κάποια plot holes και να εξηγήσει το deus ex machina τέλος του προήγουμενου βιβλίου. Αν και αναγκαστικά υπάρχει μια επανάληψη και μια αίσθηση deja vu στην ανάγνωση, το βιβλίο πετυχαίνει χάρη στην Zoë, που είναι ένας πολύ ζωντανός και ευχάριστος χαρακτήρας και πραγματικά ευχαριστιέσαι να βλέπεις τα γεγονότα μέσα από την δική της ματιά.

Link to comment
Share on other sites

The Relunctant Empress από Brigitte Hamann.

 

Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να το βρω γιατί δεν υπήρχε πουθενά και τελικά βρήκα μια μεταχειρισμένη κόπια από μια βιβλιοθήκη στο Kentucky!

 

Λωλ :fish: Slap!

Link to comment
Share on other sites

9 μαγικά παραμύθια- Όσκαρ Ουάιλντ

Οι Έλληνες και το Παραλογο, Ντοντς

Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησε ως μια ρποσπάθεια να βρω βιβλία που δεν έχω διαβάσει (ή αγοράσει) ακόμη και τελικά κατέληξε εορταστικό αφιέρωμα.

 

Νομίζω ότι είναι ένα αφιέρωμα που δεν το γιορτάσαμε και πολύ!

Συγχαρητήρια στη Naroualis που με πολλή επιμέλεια και υπομονή μάζεψε όλες τις σαβούρ... χμ, χμ, συγγνώμη, βιβλία που διαβάσαμε όλα αυτά τα χρόνια για να μας ενημερώσει.

Συγχαρητήρια και στα μέλη ενός forum που αποδεικνύεται εντόνως λογοτεχνικό, αφού όχι μόνο γράφουν αλλά και διαβάζουν.

 

Ευθυμία, σ'ευχαριστούμε πολύ! Ήταν χαρά μου να προσφέρω ένα λιθαράκι στην προσπάθειά σου!

Καλές αναγνώσεις σε όλους!

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι είναι ένα αφιέρωμα που δεν το γιορτάσαμε και πολύ!

Συγχαρητήρια στη Naroualis που με πολλή επιμέλεια και υπομονή μάζεψε όλες τις σαβούρ... χμ, χμ, συγγνώμη, βιβλία που διαβάσαμε όλα αυτά τα χρόνια για να μας ενημερώσει.

Συγχαρητήρια και στα μέλη ενός forum που αποδεικνύεται εντόνως λογοτεχνικό, αφού όχι μόνο γράφουν αλλά και διαβάζουν.

 

Ευθυμία, σ'ευχαριστούμε πολύ! Ήταν χαρά μου να προσφέρω ένα λιθαράκι στην προσπάθειά σου!

Καλές αναγνώσεις σε όλους!

 

 

Συγχαρητήρια Ευθυμία! Μπράβο. Δεν έχω πολλα να πω. Προκαλεί δέος ο κόπος που έκανες. Ευχαριστούμε!

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο και απο εμένα! Θα έπρεπε όμως να μαζέψεις στοιχεία από τις 30 Απριλίου του 2004 έως και τις 2 Νοεμβρίου του 2009 ωστε να καλύπτουν 2012 μέρες, έτσι για το συμβολικό της υπόθεσης!:dazzled:

Link to comment
Share on other sites

Αν και ο Scalzi είχε πει ότι θα αργήσει να ξαναγράψει κάποιο βιβλίο στο σύμπαν του Old Man's War, τελικά μας έδωσε αυτό το 4ο μέρος το οποίο όμως διαδραματίζεται ταυτόχρονα με τα γεγονότα του 3ου βιβλίου (The Last Colony), μέσα από την οπτική γωνία της έφηβης κόρης του πρωταγωνιστή. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον Scalzi να κλείσει κάποια plot holes και να εξηγήσει το deus ex machina τέλος του προήγουμενου βιβλίου. Αν και αναγκαστικά υπάρχει μια επανάληψη και μια αίσθηση deja vu στην ανάγνωση, το βιβλίο πετυχαίνει χάρη στην Zoë, που είναι ένας πολύ ζωντανός και ευχάριστος χαρακτήρας και πραγματικά ευχαριστιέσαι να βλέπεις τα γεγονότα μέσα από την δική της ματιά.

Kαλά ολα αυτά αλλά από πιου-πίου πώς πάει; :lol:

 

Εγώ διαβάζω

ΣΛΑΝ, του Βαν Βογκτ

Πολύ καλό.Μια ενδιαφέρουσα φουτουριστική περιπέτεια σε μια δυστοπία όπου οι υπεράνθρωποι Σλαν καταδιώκονται ανηλεώς.Ηρωας φυσικά είναι ενας ταλαντούχος νεαρός Σλαν.Μοιάζει με κλισέ τώρα πια αλλά μιλάμε για βιβλίο που γράφτηκε όταν οι παππούδες μας πολεμούσαν τους Ιταλούς στη χιονισμένη Πίνδο οπότε...

Link to comment
Share on other sites

Τι μπράβο, βρε παλικαρια μου; Αν το έκανα για το καλό της κοινότητας να μου το πείτε. Τώρα στο βρόντο, διότι ενήργησα κατόπιν ταπεινών, κισσομαζωχτρικών ενστίχτων... Άντε και να δούμε τι θα αποκαλύψει η δυέτερη κατανομή, στις 4000 αναρτήσεις.laugh.gif

 

 

Link to comment
Share on other sites

Kαλά ολα αυτά αλλά από πιου-πίου πώς πάει; :lol:

 

 

 

Ουσιαστικά δεν έχει καθόλου αλλά αυτό είναι λογικό αφού ούτε το τρίτο της σειράς με το οποίο εξελίσεται παράλληλα είχε πάρα πολύ αλλά επίσης είναι γραμμένο και σε στιλ Young Adult. Ουσιαστικά όπως είπα είναι ένα ενδιαφέρον συμπλήρωμα αφού κάποιος έχει διαβάσει τα προηγούμενα 3 της σειράς. Πάντως ο Scalzi γράφει όμορφα και σχεδόν κινηματογραφικά θα έλεγα.

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα τους Πτεράργυρους, το πρώτο βιβλίο των Εξόριστων της Σερανβέλ, του Κώστα Βουλαζέρη. Παρά τις όποιες αδυναμίες του, έχει μια καλή στρωτή, ιδέα και ενδιαφέροντες χαρακτήρες (ειδικά της Μάριλιν και της Θήρνα, είναι εξαιρετικοί).

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα τους Πτεράργυρους, το πρώτο βιβλίο των Εξόριστων της Σερανβέλ, του Κώστα Βουλαζέρη. Παρά τις όποιες αδυναμίες του, έχει μια καλή στρωτή, ιδέα και ενδιαφέροντες χαρακτήρες (ειδικά της Μάριλιν και της Θήρνα, είναι εξαιρετικοί).

Το χαντακώνει η (έλλειψη) επιμέλεια(ς) και κάποια κακογραμμένα σημεία (ειδικά η φράση στην αρχή με τον φρουρό και το πορτοκάλι με στοιχειώνει ακόμα) αλλά στέκεται αξιοπρεπώς είναι η αλήθεια.

Link to comment
Share on other sites

Michael Gruber - Το μυστικό χειρόγραφο

 

1264B970.jpg

 

Μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες ο Τζέικ Μίσκιν ήταν ένας φιλήσυχος δικηγόρος, ειδικευμένος σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Τώρα, από στιγμή σε στιγμή, περιμένει τους πληρωμένους δολοφόνους που έρχονται να τον σκοτώσουν...

 

Όλα αρχίζουν με μια πυρκαγιά σ’ ένα παλαιοβιβλιοπωλείο της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στα αποκαΐδια, κρυμμένα σ’ έναν μισοκατεστραμμένο τόμο, ανακαλύπτονται τα γράμματα ενός Βρετανού κατασκόπου του 17ου αιώνα. Κάποιες σελίδες τους είναι κρυπτογραφημένες και το κλειδί της αποκρυπτογράφησής τους έχει χαθεί εδώ και τετρακόσια χρόνια. Αν όμως βρεθεί, μπορεί να οδηγήσει σ’ έναν από τους πιο ανεκτίμητους θησαυρούς της Ιστορίας.

 

Ο Τζέικ μπλέκεται στην υπόθεση χωρίς να το πολυσκεφτεί. Αλλά σύντομα ανακαλύπτει πως δεν είναι μόνος. Λόγιοι, συλλέκτες, Ρώσοι μαφιόζοι, γοητευτικές γυναίκες, όλοι θα έκαναν τα πάντα για να αποκτήσουν το θησαυρό. Κι αυτό που ξεκίνησε σαν ένα συναρπαστικό αίνιγμα εξελίσσεται σε μια θανάσιμη αναμέτρηση, όπου κανείς δεν είναι αυτό που δείχνει και ο σκοπός αγιάζει όλα τα μέσα –ακόμη και το φόνο...

 

 

Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα το Μια Φορά κι Ένα ... Τρελό, της Μάχης Παπά. Μικρά διηγήματα στο χώρο του φανταστικού, με σαφείς τάσεις προς την ποίηση και σουρεαλισμό. Πέρασα καλά με αυτό το βιβλίο, παρά το ότι έμοιαζε πολύ "κοριτσίστικο" για τα γούστα μου.

Link to comment
Share on other sites

-Το βιβλιοπωλειο των σκιων του Mikkel Birgegaard. ( μετριο εως πολυ μετριο)

 

-Δηλαδη, εγω τωρα πεθανα? του Γιαννη Λαχανη. ( ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..