Τι διαβάζετε;

[Naroualis]

Χτες βράδυ τελείωσα το Κραυγή από την Κόλαση, του Ramsey Campbell. Πρόκειτα για μια νουβέλα τρόμου, κατά την οποία διάφοροι άνθρωποι περπατάνε μέσα σε εγκαταλελειμένα σπίτια όπου κάτι τους παρακολουθεί, φρικτά βασανιστήρια υποννοούνται (και μόνο, σπλάττερ φάκτορ μηδέν εις το πηλίκο) και φυσικά ήρωες που ασχολούνται με τα βιβλία. Το δε τέλος .

 

 

Συναισθήματα κατά και μετά το πέρας της ανάγνωσης:

 

 

 

 

[BladeRunner]

Άρχισα το Η πριγκίπισσα του πλανήτη Άρη, του Έντγκαρ Ράις Μπάροουζ.

[Naroualis]

Την Κυριακή πήγα παραλία και για τους γνωστούς λόγους, δε μπόρεσα να βουτήξω. Πήρα λοιπόν μαζί μου ένα βιβλιαράκι να μου κρατήσει συντροφιά, ένα μικρό. Την Ανασκαφή του James Rollins. 519 σελίδες.

 

Ήταν μια παρτίδα βιβλίων που είχα αγοράσει σε κάτι προσφορές, πρακτικά κοψοχρονιά. Αλλιώς οι κινηματογραφικές περιπέτειες συνήθως δε με ενθουσιάζουν. Τα είχα αγοράσει ακριβώς γι' αυτόν το σκοπό, για να τα διαβάσω κάποιο καλοκαίρι στην παραλία. Κι αποδείχτηκαν (γουέλ, η Ανασκαφή τουλάχιστον) άξια των προσδοκιών μου. Γιατί το καλό βιβλίο παραλίας, εκτός από μεγάλο και διασκεδαστικό, πρέπει να σου δίνει και κάτι να κουβεντιάζεις με τους φίλους σου που επιστρέφουν από τη βουτιά τους να λιαστούν. Πρέπει να σου δίνει κάτι να τους διασκεδάσεις.

 

"Πώς είναι; με ρώτησε ο φίλος μου τυλιγμένος στην πετσέτα του.

 

"Κοίτα", του είπα, "έχεις δει τον Κώδικα Ντα Βίντσι;"

 

"Αμέ", μου απάντησε αρχίζοντας να χαμογελά.

 

"Κάποιο από τα Ιντιάνα Τζόουνς, έχεις δει;" τον ξαναρώτησα.

 

"Και τα τέσσερα" μου απάντησε κι ευτυχώς, αλλιώς θα έπρεπε να τον χωρίσω και δεν το θέλω. "Νομίζω όμως ότι μάλλον θα ήθελες να έχω δει σίγουρα το τελευταίο, με τα κρυστάλλινα κρανία, ε;"

 

"Έχεις δει επίσης" συνέχισα με την τελευταία μου ερώτηση χωρίς να απαντήσω στη δική του, "κάτι τηλεταινίες από αμερικάνικα επαρχιακά κανάλια, με την οργή της μούμιας και δομινικανούς μοναχούς και τον ηρωικό παλικαράκι και την κοπέλα που είναι και ψυχικώς τραυματισμένη από την ιρλανδική της καταγωγή;"

 

"Έχει και ρατσιστή μαύρο και γκέι δημοσιογράφο;" με ρώτησε.

 

"You betcha."

 

Εκεί τον έχασα γιατί άρχισε να μου χασκογελάει και κατάλαβα ότι η ευκαιρία μου να τον ρίξω αναίσθητο είχε περάσει ανεπιστρεπτί. Ανασήκωσα τους ώμους μου και ανακοίνωσα την απόφαση του δικαστηρίου.

 

"Ε, βάλε και μια γεροντοκαψούρα και μια τζούρα από την ταινία Evolution, αυτή που παίζει ο Ντουκόβνι, και το έδεσες το συκαλάκι."

 

Ο φίλος μου εξακολούθησε να χασκογελά, είναι ο δυστυχής καλά εκπαιδευμένος σε τέτοιες καταστάσεις. Τον τυπάκο με την κοπέλα του, όμως, στην διπλανή ξαπλώστρα, δεν κατΆφερα να τον σώσω.

 

THE END.

[Eugenia Rose]

Χτες το βράδυ τελείωσα το εκπληκτικής μπουρδολογίας τάχαμου-νουάρ, τάχαμου-ΕΙ, τάχαμου-εφ Anonymous Rex, του Eric Garcia. Βάζω την υπόθεση σε σπόιλερ, μην και το δει κανείς αύριο το πρωί και του αποκολληθεί ο αμφιβληστροειδής.

 

 

Ο Βίνσεντ Ρούμπιο είναι ξεπεσμένος ντετέκτιβ στο Λος Άντζελες. Έχει πρόβλημα με ναρκωτικά και οικονομικά κι ο συνεργάτης του έχει σκοτωθεί κι ακόμη δεν το έχει ξεπεράσει. Η μόνη διαφορά με τους εκάστοτε Μάρλοου είναι ότι ο Βίνσεντ είναι Βελοσιράπτορας.

 

 

Κι όταν λέω...

 

 

Βελοσιράπτορας, εννοώ ακριβώς αυτό που θα βγει όταν γκουγκλάρετε τη λέξη.

 

 

Δηλαδή αυτό.

 

 

 

 

 

 

Πάρτε μια βαθιά ανάσα. Άλλη μία. Ξεθόλωσαν τα μάτια; Εντάξει; Θα αντέξετε το παρακάτω;

 

 

Διότι οι δεινόσαυροι (λέει) δεν έχουν εξαφανιστεί, αλλά πριν από τρία εκατομμύρια χρόνια (λέει) αποφάσισαν να κρατήσουν μυστική την ύπαρξή τους από τα δίπολα ζωντόβολα (λέεει). Και γι' αυτό τώρα ζουν ανάμεσά μας, σε ένα ποσοστό επί του γενικού πληθυσμού 5% ι επί του αμερικανικού πληθυσμού 12-15%. Μασκαρεμένοι κάτω από πλαστικές στολές και γάντια.

 

 

Και ναι, το θέαμα όπως το φαντάζομαι, θα πρέπει να είναι περίπου αυτό

 

 

 

 

 

Δεν πιστεύω να θέλετε ν' ακούσετε παρακάτω;

 

 

Ότι οι δεινόσαυροι δεν μπορούν να μεταβολίσουν το αλκοόλ ή τα αλκαλοειδή και κάνουν κεφάλι με βασιλικό, ματζουράνα και ρίγανη; Ότι δεν τίθεται θέμα διασταύρωσης (!) με τους homo αλλά τελικά ο Βίνσεντ τα φτιάχνει με μια ανθρωπίνα (!!) που του προκύπτει τελικά δεινοσαυρίνα (!!!) και που στο τέλος καταφέρνει να κάνει, μέσω ανίερων πειραμάτων παιδί (πόσα θαυμαστικά να χωρέσουν πια...!) με έναν άνθρωπο που το παίζει δεινόσαυρος; (λυπούμεθα, αλλά το θαυμαστικό μόλις παραιτήθηκε και βρίσκεται καθ' οδόν για Κανάριες Νήσους, για west and welaxation at wast.)

 

 

Δεν έχω άλλες ερωτήσεις για τον μάρτυρα, κύριοι δικασταί. Διότι μάρτυρας υπήρξα όσο το διάβαζα. Τουλάχιστον είχε μια στρωτή ροή, μια κάποια συνέπεια στη γραφή και στην πλοκή του και χαρακτήρες στα όρια του αρχετυπικού. Ευτυχώς λέω, ευτυχώς.

 

 

Δεν το έχω διαβάσει αλλά το έχω δει γιατι ΝΑΙ έχει γίνει ταινία για την αμερικάνικη τηλεόραση και συγκεκριμένα το Sci Fi TV channel,. Με πρωταγωνιστή τον Ντανιελ Μπαλντουιν. Και έιναι τόσο χάλια.

[Naroualis]

Και το κακόμοιρο διαβάζεται τόσο ευχάριστα, νεράκι έφυγε, σε μια μέρα.

[Eugenia Rose]

Και το κακόμοιρο διαβάζεται τόσο ευχάριστα, νεράκι έφυγε, σε μια μέρα.

 

Μετά από αυτό νομίζω έχουμε όλοι ελπίδες να δούμε τα καμάρια μας ταινίες στο Χολιγουντ με διάσημους ηθοποιούς.

[BladeRunner]

Πάντως αν είχε μεταφραστεί στα ελληνικά θα το αγόραζα. Στα αγγλικά διαβάζεται εύκολα; (το ότι μου άσκησε το ενδιαφέρον είναι ανησυχητικό;)

[wordsmith]

Πάντως αν είχε μεταφραστεί στα ελληνικά θα το αγόραζα. Στα αγγλικά διαβάζεται εύκολα; (το ότι μου άσκησε το ενδιαφέρον είναι ανησυχητικό;)

 

Τι σου το έκανε το ενδιαφέρον;

 

Όντως, μετά από την περιγραφή της Ευθυμίας, είχα τάσεις αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς, κοινώς . Αλλά τώρα που λέει η Ευγενία ότι έχει γίνει και ταινία... τι άλλο να πω; Πώς είναι δυνατόν; Καταρχάς δε μπορώ να πιστέψω ότι ο ίδιος ο συγγραφέας το θεώρησε άξιο καταγραφής και δεν το απέρριψε με το γνωστό μηχανισμό φιλτραρίσματος του εγκεφάλου. Άσε ο εκδότης που το έβγαλε, άσε οι συντελεστές της ταινίας... Όσα και να βάλω θα είναι λίγα.

(Και τι έδειχνε, δηλαδή, η ταινία;

Έναν άνθρωπο - ηθοποιό - που παριστάνει το δεινόσαυρο που παριστάνει τον άνθρωπο;

)

[Eugenia Rose]

(Και τι έδειχνε, δηλαδή, η ταινία;

Έναν άνθρωπο - ηθοποιό - που παριστάνει το δεινόσαυρο που παριστάνει τον άνθρωπο;

)

 

 

Exactly!

 

 

Υπήρχε δε και μια έφηβη η οποία είχε μεγαλώσει από δεινόσαυρους/ανθρώπους αλλά ήταν άνθρωπος κανονικός και ήξερε όλη την αλήθεια. Αυτή γούσταρε έναν έφηβο δεινόσαυρο και τα είχανε. Αυτός δεν ήξερε ότι αυτή ήταν κανονικός άνθρωπος και της ζητούσε να βγάλουν τα ψέυτικα δέρματα τους και να το κάνουν δεινοσαυρίσια. Όμως αυτή του έλεγε ότι δεν είναι έτοιμη ακόμα για σεξ ενώ στην ουσία δεν έιχε δέρμα ψεύτικο να βγάλει. Και ύστερα πήγαινε και κοιταζόταν στον καθρέφτη και τα έχωνε στον εαυτό της που είναι ένας αηδιαστικός και άσχημος άνθρωπος και όχι ένας πανέμορφος δεινόσαυρός. Αυτά

 

Edited June 26, 2012 by Eugenia Rose

[Naroualis]

Πάντως αν είχε μεταφραστεί στα ελληνικά θα το αγόραζα. Στα αγγλικά διαβάζεται εύκολα; (το ότι μου άσκησε το ενδιαφέρον είναι ανησυχητικό;)

 

Τι σου το έκανε το ενδιαφέρον;

 

Όντως, μετά από την περιγραφή της Ευθυμίας, είχα τάσεις αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς, κοινώς . Αλλά τώρα που λέει η Ευγενία ότι έχει γίνει και ταινία... τι άλλο να πω; Πώς είναι δυνατόν; Καταρχάς δε μπορώ να πιστέψω ότι ο ίδιος ο συγγραφέας το θεώρησε άξιο καταγραφής και δεν το απέρριψε με το γνωστό μηχανισμό φιλτραρίσματος του εγκεφάλου. Άσε ο εκδότης που το έβγαλε, άσε οι συντελεστές της ταινίας... Όσα και να βάλω θα είναι λίγα.

(Και τι έδειχνε, δηλαδή, η ταινία;

Έναν άνθρωπο - ηθοποιό - που παριστάνει το δεινόσαυρο που παριστάνει τον άνθρωπο;

)

 

@BladeRunner: Πολύ εύκολα. Έχει κάποιες λέξεις αργκό, αλλά το πιάνεις αμέσως από τα συμφραζόμενα.

 

 

@wordsmith: Αν μπορέσεις να πιστέψεις ότι γράφτηκε και έγινε ταινία (εύκολο το δεύτερο θα έλεγα, έχουμε δει και χειρότερες ιδέες να γίνονται ταινίες) μπορείς να πιστέψεις ότι εκδόθηκε (!) (να τα πάλι τα θαυμαστικά, να τα), έβγαλε και σίκουελ (!!) έβγαλε και πρίκουελ (!!!) το οποίο μαζί με το πρώτο βιβλίο έγιναν ταινία. Άστο, Κέλλυ, μην το ψάχνεις. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η διαπλοκή δεν είναι ίδιoν του Ελλαδιστάν και μόνο.

 

edit: ορθογραφικό που βγάζει μάτι

Edited June 26, 2012 by Naroualis

[Μιχάλης]

Και τι έδειχνε, δηλαδή, η ταινία;

Έναν άνθρωπο - ηθοποιό - που παριστάνει το δεινόσαυρο που παριστάνει τον άνθρωπο;

 

 

Exactly!

 

 

Υπήρχε δε και μια έφηβη η οποία είχε μεγαλώσει από δεινόσαυρους/ανθρώπους αλλά ήταν άνθρωπος κανονικός και ήξερε όλη την αλήθεια. Αυτή γούσταρε έναν έφηβο δεινόσαυρο και τα είχανε. Αυτός δεν ήξερε ότι αυτή ήταν κανονικός άνθρωπος και της ζητούσε να βγάλουν τα ψέυτικα δέρματα τους και να το κάνουν δεινοσαυρίσια. Όμως αυτή του έλεγε ότι δεν είναι έτοιμη ακόμα για σεξ ενώ στην ουσία δεν έιχε δέρμα ψεύτικο να βγάλει. Και ύστερα πήγαινε και κοιταζόταν στον καθρέφτη και τα έχωνε στον εαυτό της που είναι ένας αηδιαστικός και άσχημος άνθρωπος και όχι ένας πανέμορφος δεινόσαυρός. Αυτά

 

 

Χαχαχαχα τα διαβάζω κι εχω πεθάνει!!

[BladeRunner]

Γιατί ρε παιδιά, μπορεί να είναι και σάτιρα του νουάρ αστυνομικού. Κάτι τέτοια μου αρέσουν. Έχω διαβάσει και κόμικ με έναν άντρα που είχε χαρακτηριστικά ερπετού (το Η μεγάλη απάτη του Carlos Trillo).

 

edit: Τώρα είδα ότι ο συγγραφέας έχει γράψει και το Matchstick Men, που έχει γίνει και ταινία (γαμάτη ταινία) και το The Repossession Mambo που επίσης έχει γίνει ταινία (Repo Men). Ενδιαφέροντα βιβλία, και ενδιαφέρουσες ταινίες. Θα του ρίξω μια ματιά του τύπου.

Edited June 26, 2012 by BladeRunner

[Ugh]

Γιατί ρε παιδιά, μπορεί να είναι και σάτιρα του νουάρ αστυνομικού. Κάτι τέτοια μου αρέσουν.

 

με χαρακτηριστικο παραδειγμα στην ΕΦ το "Ο Ντερκ Τζεντλυ ακολουθει την γατα" του Ντ. Ανταμς

[wordsmith]

Γιατί ρε παιδιά, μπορεί να είναι και σάτιρα του νουάρ αστυνομικού. Κάτι τέτοια μου αρέσουν.

 

με χαρακτηριστικο παραδειγμα στην ΕΦ το "Ο Ντερκ Τζεντλυ ακολουθει την γατα" του Ντ. Ανταμς

 

Kαι στα κόμιξ το πολύ καλό Blacksad.

 

Πάντως δε μπορώ να το χωνέψω αυτό με τους δεινόσαυρους! Υποτίθεται πως ήταν δεινόσαυροι μικροί, στο μέγεθος ανθρώπων, τουλάχιστον; Ή ήταν κανένας T-Rex και τα μυαλά στα κάγκελα; Θα ήθελα να δω τα μούτρα των δασκάλων ιστορίας των παιδιών που πρωτοείδαν δεινόσαυρους σε τέτοιες ταινίες...

[BladeRunner]

[Naroualis]

Πρώτον, αυτά που ζητάει η Κέλλυ τα ζητάω κι εγώ στο βιβλίο αυτό. Πολλά πράγματα ακριβώς επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να βρει τρόπο να τα δικαιολογήσει, ο Γκαρσία τα αφήνει στον αέρα. Σα να σου κλείνει το μάτι, γουίνκ-γουίνκ, "ξέρω ότι αυτό που λέω δε στέκει, αλλά άμα έστεκε δε θα ήταν πολύ κουλ τα πράγματα, ε, ε, ε;"

 

Κι από την άλλη, θα μπορούσε να είναι κάτι σαν το Μπλάκσαντ, αλλά δεν είναι, γιατί οι δεινόσαυροι βρίσκονται κρυφά ανάμεσά μας. Ενώ στο Μπλάκσαντ είναι μια κλασσική κλασσικότατη ιστορία με ανθρωπόμορφα ζώα.

 

Και όχι, δεν είναι χιουμοριστικό σαν το Ντερκ Τζέντλυ, ούτε και σατιρίζει κάτι. Αντίθετα, ο ήρωας αν αποστασιοποιηθείς από τα δεινοσαυρικά, είναι ένα ζάκι που μασουλάει συνεχώς τη δόση του. Ειδικά στις πρώτες σελίδες δεν κάνει τίποτε άλλο, συνεχώς ασχολείται με τη ντρόγκα. Το ότι η ντρόγκα αυτή είναι ξέρω ΄γω βασιλικός και ρίγανη δεν κάνουν την υπόθεση λιγότερο creeopy.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει να διαβάζω τις ιστορίες της Μόντεστι Μπλέιζ που έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Άγκυρα. Σαδιστής και Σαλαμάντρα 4 οι τίτλοι των δυο μικρών βιβλίων, που έχουν από τρεις ιστορίες το καθένα. Στα εγγλέζικα οι έξι ιστορίες έχουν κυκλοφορήσει σε έναν τόμο, με τον τίτλο Pieces Of Modesty. Τις ιστορίες τις διαβάζω με την σειρά που είναι στην αγγλική έκδοση. Διάβασα ήδη την πρώτη, η οποία ήταν απίστευτα καλογραμμένη και περιπετειώδης.

[Δημήτρης]

Ξεκίνησα το ''Στα Χρόνια των Πυραύλων'' του Ray Bradbury. Από τις τέσσερις πρώτες ιστορίες που έχω διαβάσει, οι δύο ήταν καλές και οι άλλες δύο μέτριες.

[Nihilio]

Ωρόρα #15, Ιστορίες από εχθρικούς πλανήτες ή, πιο απλά Deathworld από τον Harry Harrison

[Fan-tasy]

"Μάρα και Νταν" της Lessing

[Spyrex]

Χτες βράδυ τελείωσα το "νησί των καταραμένων" του Ντένις Λεχέιν. Ήταν καλό, αλλά σίγουρα όχι τόσο καλό όσο περίμενα. Βέβαια,

όταν τελείωσα να διαβάζω και την τελευταία σελίδα ήμουν μουδιασμένος για περίπου ένα λεπτό,σοκαρισμένος, κι αυτό μου άρεσε.

Σίγουρα κάποια στιγμή θα διαβάσω και το σκοτεινό ποτάμι.

[gregacm]

Επιασα να διαβασω το Ωραια Φαση του αγαπημενου Λενου Χρηστιδη.Ενας Λενος ειναι ο,τι πρεπει για το καλοκαιρακι.

[BlackCatGirl]

Τελείωσα σήμερα το "Στην αποικία των τιμωρημένων" του Φραντς Καφκα.

Μου άρεσε πολύ, ιδιαίτερη ατμόσφαιρα όπως πάντα, πολύ χαρακτηριστική του συγγραφέα.

Η αλήθεια είναι ότι ευχαριστήθηκα πολύ και τη συγκεκριμένη έκδοση (hardcover, illustrated) την οποία βρήκα τυχαία στα 5 ευρώ.

[BladeRunner]

Τι εκδόσεις είναι αυτό;

[Δημήτρης]

Ξεκινάω την συλλογή ''Το Ταξίδι του Βασιλιά Γιουβόραν'' του Clark Ashton Smith.