Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
 Share

Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Ξεκίνησα ''Το Κάστρο του Μαργαριταριού'' του Μάικλ Μούρκοκ.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω τον "Μάγο" του Φάιστ, και οι εντυπώσεις είναι ανάμικτες, καλές και κακές. Επειδή το διαβάζω - δανεικό - στη μετάφραση (που είναι δύο βιβλία) και θα πρέπει να περιμένω λίγο μέχρι το δεύτερο βιβλίο, περισσότερα όταν τα τελειώσω και τα δύο.

 

edit: ΟΚ, Φάιστ, όχι Φέιστ.

Edited by Cassandra Gotha
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω τον "Μάγο" του Φέιστ, και οι εντυπώσεις είναι ανάμικτες, καλές και κακές. Επειδή το διαβάζω - δανεικό - στη μετάφραση (που είναι δύο βιβλία) και θα πρέπει να περιμένω λίγο μέχρι το δεύτερο βιβλίο, περισσότερα όταν τα τελειώσω και τα δύο.

 

 

Φάιστ :secret:

 

Βασικά και στο εξωτερικό κυκλοφόρησε σε 2 τομους σε ορισμένες περιπτώσεις. Όντως προκαλεί καλές και κακές εντυπώσεις αλλά συνολικά για βιβλίο του είδους "ταπεινό farmboy γίνεται σούπερ ήρωας σε rpgιστικο σέττινγκ" είναι από τα καλύτερα.

Εγώ για να γιορτάσω την 400η αξιολόγηση στο goodreads διαβάζω το Elric of Melnibone σε graphic novel όμως με σχέδια του Craig Russell που μου αφήνουν κι εμένα ανάμικτες εντυπώσεις. Δεν είναι πολύ καλά αλλά δίνουν τη σωστή αίσθηση. Οι διάλογοι είναι πολύ καλοί.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Βασικά ο Φάιστ το είχε γράψει όταν ήταν αρκετά μικρός. Είναι το πρώτο του κείμενο που κυκλοφόρησε. Όταν έγινε μεγάλος και τρανός, κάθησε και το ξανάγραψε, το διόρθωσε, το μεγάλωσε και έσπασε το Μάγος (που είναι πρώτο μέρος τριλογίας) σε δύο κομμάτια. Η ελληνική έκδοση ακολουθεί και μεταφράζει τη δεύτερη αγγλική έκδοση.

 

Γι' αυτό έχεις μικτά συναισθήματα, 'Ννα.  Χαριτωμένο πρωτόλειο που του έβαλε χέρι ένας ενήλικας. Κάπου-κάπου φαίνεται η παλιά γραφή/πλοκή/ιδέα από κάτω.

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, νόμιζα πως όλοι Φέιστ το προφέρουν και μου φάνηκε περίεργο στην ελληνική έκδοση... :bag:

 

Ευθυμία, με αυτά που γράφεις τώρα το πράγμα έχει λογική. Κάτι δεν κόλλαγε, εκεί που μου αρέσει, εκεί το χαλάει και λέω "θα το παράταγα ευχαρίστως". :wacko:

 

Κοντεύω να τελειώσω το πρώτο βιβλίο. Όταν σταματάει τις χαιρετούρες με ευγενείς/βασιλιάδες και τα φαγοπότια/μπάνια/ύπνους στα κάστρα, ξανασυγκεντρώνομαι.

Link to comment
Share on other sites

Το ίδιο είχα πάθει κι εγώ όταν το διάβαζα και ψάχνοντας, όπως λες κι εσύ, απέκτησε λογική. 

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Τα σαγόνια του καρχαρία, του Πίτερ Μπέντσλεϊ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, νόμιζα πως όλοι Φέιστ το προφέρουν και μου φάνηκε περίεργο στην ελληνική έκδοση... :bag:

 

Ευθυμία, με αυτά που γράφεις τώρα το πράγμα έχει λογική. Κάτι δεν κόλλαγε, εκεί που μου αρέσει, εκεί το χαλάει και λέω "θα το παράταγα ευχαρίστως". :wacko:

 

Κοντεύω να τελειώσω το πρώτο βιβλίο. Όταν σταματάει τις χαιρετούρες με ευγενείς/βασιλιάδες και τα φαγοπότια/μπάνια/ύπνους στα κάστρα, ξανασυγκεντρώνομαι.

To δεύτερο μέρος είναι αρκετά καλύτερο κατά τη γνώμη μου, γιατί βλέπουμε και την άλλη πλευρά και την κοινωνία των εισβολέων.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Τα σαγόνια του καρχαρία, του Πίτερ Μπέντσλεϊ.

 

 

Θέλω εντυπώσεις , σκοπεύω να το διαβάσω εδώ και καιρό αλλά όλο το αφήνω πίσω .  Πιθανότατα θα το ξεκινήσω το καλοκαίρι στην παραλία !

Link to comment
Share on other sites

 

Άρχισα το Τα σαγόνια του καρχαρία, του Πίτερ Μπέντσλεϊ.

 

 

Θέλω εντυπώσεις , σκοπεύω να το διαβάσω εδώ και καιρό αλλά όλο το αφήνω πίσω .  Πιθανότατα θα το ξεκινήσω το καλοκαίρι στην παραλία !

 

Φυσικά! Κατά την Τρίτη να περιμένεις σχόλιο στο τόπικ 50 βιβλία για το 2013. Καλούτσικο είναι μέχρι στιγμής.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Τα σαγόνια του καρχαρία, του Πίτερ Μπέντσλεϊ.

 

Το 1,το 2 ή το 3;

 

 

Χιουμορακι! :p

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

To 19, if you know what I mean...

 

Εγώ έπιασα λίγο το

Στρατόπεδο συγκεντρώσεως

του Thomas Disch

 

αλλά μάλλον θα το αφήσω στην άκρη να το έχω για το δρόμο μιας και είναι μικρό και βολικό να το κουβαλάς.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το ''Ταξιδιώτης στις Θάλασσες της Μοίρας'' του Μάικλ Μούρκοκ.

Link to comment
Share on other sites

 

Λοιπόν, νόμιζα πως όλοι Φέιστ το προφέρουν και μου φάνηκε περίεργο στην ελληνική έκδοση... :bag:

 

Ευθυμία, με αυτά που γράφεις τώρα το πράγμα έχει λογική. Κάτι δεν κόλλαγε, εκεί που μου αρέσει, εκεί το χαλάει και λέω "θα το παράταγα ευχαρίστως". :wacko:

 

Κοντεύω να τελειώσω το πρώτο βιβλίο. Όταν σταματάει τις χαιρετούρες με ευγενείς/βασιλιάδες και τα φαγοπότια/μπάνια/ύπνους στα κάστρα, ξανασυγκεντρώνομαι.

To δεύτερο μέρος είναι αρκετά καλύτερο κατά τη γνώμη μου, γιατί βλέπουμε και την άλλη πλευρά και την κοινωνία των εισβολέων.

Ναι, χθες που το τέλειωσα ήθελα να είχα το δεύτερο, να συνέχιζα αμέσως, γιατί κλείνει έτσι. Ωραία.

 

Ξεκίνησα το "Δεσποινίς Καμία", του άγνωστου σ' εμένα, Τόμεκ Τρίζνα. Απλά το είδα στη δανειστική βιβλιοθήκη και κατάλαβα ότι είναι μία ταινία του Αντρέι Βάιντα που είχα πετύχει σ' ένα πολωνικό κανάλι (και προς το τέλος της). Η περιέργεια - και λίγος μαζοχισμός- νίκησε, και το πήρα (όχι ότι μου άρεσε η ταινία, θα ήταν αρκετά δύσκολο να την παρακολουθήσω ακόμη και με υπότιτλους :rolleyes: ).

 

Μια κοπελίτσα, από το χωράφι με τις πατάτες βρίσκεται σε ένα σχολείο στην πόλη, και δεν καταλαβαίνει γιατί όλοι γελάνε μαζί της, ακόμη κι ο καθηγητής. Όλες της οι συμμαθήτριες της φαίνονται πολύ όμορφες, και φορούν και ωραία ρούχα, όλες τζιν φούστες και μαύρα καλσόν... :glare: Μέχρι στιγμής, μεχ.

Περίεργη γραφή, πρώτο πρόσωπο σε ενεστώτα, και ένα ψιλο-παραλλήρημα. Χμφ, θα δείξει, τέλος πάντων.

Link to comment
Share on other sites

Τόμεκ Τρίζνα, Δεσποινίς Καμία:

Μια κοπελίτσα, από το χωράφι με τις πατάτες βρίσκεται σε ένα σχολείο στην πόλη, και δεν καταλαβαίνει γιατί όλοι γελάνε μαζί της, ακόμη κι ο καθηγητής. Όλες της οι συμμαθήτριες της φαίνονται πολύ όμορφες, και φορούν και ωραία ρούχα, όλες τζιν φούστες και μαύρα καλσόν... :glare: Μέχρι στιγμής, μεχ.

Περίεργη γραφή, πρώτο πρόσωπο σε ενεστώτα, και ένα ψιλο-παραλλήρημα. Χμφ, θα δείξει, τέλος πάντων.

Το βιβλίο,περιέργως, με κράτησε, αλλά μόνο στο πρώτο κομμάτι του, όπου, εκτός από την ιστορία της ηρωίδας ( μια κοπέλα γίνεται συναισθηματική μαριονέτα δύο συμμαθητριών της, που καμώνονται τις τσακωμένες και διεκδικούν εναλλάξ την αγάπη και την πίστη της), βλέπουμε και - λίγο- την κοινωνία της τότε (1993) Πολωνίας.

Στο δεύτερο μέρος το βιβλίο μού έγινε αφόρητο. Τα ίδια και τα ίδια συνέχεια. Παιχνίδια του μυαλού, παιχνίδια εξουσίας, η "αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι" της εφηβικής ηλικίας, μπλα μπλα μπλα. Και φυσικά, τελειώνει μέσα στο δράμα. Πάσχισα να το τελειώσω.

Link to comment
Share on other sites

ξεκίνησα το "The masked witches" το πρώτο βιβλίο από την νέα (φαντάζομαι) τριλογία με ήρωες την Brotherhood of the Griffon στον κόσμο των Forgotten Realms. Συγγραφέας είναι ο Richard Lee Byers ο οποίος έχει αναδειχθεί σε ανερχόμενο αστέρι στο χώρο. 

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Το ημερολόγιο ενός δαίμονα (Mister B. Gone), του Κλάιβ Μπάρκερ. Ξέρω, ξέρω, οι περισσότεροι από το φόρουμ που διάβασαν το βιβλίο το βρήκαν κακό ή μέτριο, αλλά ήθελα να το διαβάσω να δω γιατί. Πάντως σαν γραφή μου αρέσει. Μέχρι αύριο θα το έχω τελειώσει.

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Το ημερολόγιο ενός δαίμονα (Mister B. Gone), του Κλάιβ Μπάρκερ. Ξέρω, ξέρω, οι περισσότεροι από το φόρουμ που διάβασαν το βιβλίο το βρήκαν κακό ή μέτριο, αλλά ήθελα να το διαβάσω να δω γιατί. Πάντως σαν γραφή μου αρέσει. Μέχρι αύριο θα το έχω τελειώσει.

Κακό ως μέτριο; Κρίμα, και το γλυκοκοίταζα. Πες μας κι εσύ μετά τη γνώμη σου (θα διαβάσω και το τόπικ του Μπάρκερ). Μετά τον Υφαντόκοσμο με ενδιαφέρει πολύ ο τύπος, τον θεωρώ πραγματικό καλλιτέχνη, πράγμα σπάνιο.

 

Διαβάζω το Έγκλημα και Τιμωρία, του Ντοστογιέφσκι.

Link to comment
Share on other sites

Tα βιβλία του Μαύρου Πύργου. Προς το παρόν είμαι στο 3ο (Οι Ρημαγμένοι Τόποι) και αύριο θα ξεκινήσω το 4ο.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Μου χαρισε ενα αγαπημενο φιλαρακι την Ιστορια της Ο και την Ωραια της Ημερας (αναρωτιεμαι, ηταν υποννοουμενο?) Εχοντας δει και τις δυο ταινιες (οπως εχει ειπωθει παλιοτερα στο φορουμ, ο,τι καμμενο εχει περασει απο το dvd player μου)ξεκινησα με την Ο. Θα σας φανει διαστροφικο, αλλα στις χοντροπορνο-bdsm σκηνες (τι να μας πει και το "50 shades"...) ειδα την πιο ομορφη, την πιο συναισθηματικη ιστορια αγαπης ολων των εποχων. Μια γυναικα που αποδεικνυει τον παραφορο ερωτα της υπερβαινοντας τον εγωισμο,τις αναστολες, τον εαυτο της τον ιδιο. Υποβαλλεται οικεια βουλησει σε βασανιστηρια, εκπορνευεται, γινεται στην ουσια μαστρωπος, υπακουει σε καθε εντολη του συντροφου της, κι ειναι ο τροπος της να του πει "σ' αγαπαω, σε βαζω πανω από ολα και γι' αυτο σου αφηνομαι.Κανε ό,τι θες, σου'χω εμπιστοσυνη ότι δε θα με βλαψεις.Σου ανηκω"

Αυτο δεν ειναι η αληθινη αγαπη ρε παιδια? Η αισθηση του ανηκειν?

Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Σκιές στο φεγγαρόφωτο και άλλα διηγήματα, του Ρόμπερτ Χάουαρντ.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μου χαρισε ενα αγαπημενο φιλαρακι την Ιστορια της Ο και την Ωραια της Ημερας (αναρωτιεμαι, ηταν υποννοουμενο?) Εχοντας δει και τις δυο ταινιες (οπως εχει ειπωθει παλιοτερα στο φορουμ, ο,τι καμμενο εχει περασει απο το dvd player μου)ξεκινησα με την Ο. Θα σας φανει διαστροφικο, αλλα στις χοντροπορνο-bdsm σκηνες (τι να μας πει και το "50 shades"...) ειδα την πιο ομορφη, την πιο συναισθηματικη ιστορια αγαπης ολων των εποχων. Μια γυναικα που αποδεικνυει τον παραφορο ερωτα της υπερβαινοντας τον εγωισμο,τις αναστολες, τον εαυτο της τον ιδιο. Υποβαλλεται οικεια βουλησει σε βασανιστηρια, εκπορνευεται, γινεται στην ουσια μαστρωπος, υπακουει σε καθε εντολη του συντροφου της, κι ειναι ο τροπος της να του πει "σ' αγαπαω, σε βαζω πανω από ολα και γι' αυτο σου αφηνομαι.Κανε ό,τι θες, σου'χω εμπιστοσυνη ότι δε θα με βλαψεις.Σου ανηκω"

Αυτο δεν ειναι η αληθινη αγαπη ρε παιδια? Η αισθηση του ανηκειν?

 

O.T.

Δε συμφωνώ. Ένας κατά τα άλλα βλάκας είχε πει ότι "η θυσία σε κάνει να μισείς αυτό για το οποίο θυσιάζεσαι". Εγώ θα έλεγα επίσης ότι το να αφήνεσαι να σε κάνει ό,τι θέλει ο οποιοσδήποτε δείχνει ότι κάπου τον εαυτό σου τον θεωρείς σκουπίδι. Και όταν κάποιος αγαπάει δε χαρίζει σκουπίδια στον αγαπημένο του.
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..