Τι διαβάζετε;

[Eroviana]

πάραυτα: ευθύς αμέσως

 

 

το "άμεσα" δε σημαίνει αμέσως, δεν είναι συνώνυμα. Το άμεσα είναι το αντίθετο του έμμεσα.

[Nienor]

Σας παρακαλώ να μη συνεχίσετε εδώ τη συζήτηση για το "πάραυτα". Ευχαριστώ πολύ.

 

 

Κατά τα άλλα έχω διαβάσει τα εξής:

 

Διάβασα μερικές ιστορίες από τις Στάχτες της Ψυχής μας (εκδόσεις οξύ και τα έσοδα διατίθενται στο ελληνικό κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων, οπότε αγοράστε το ). Έχει 17 εφιάλτες από όλους αυτούς τους οποίους συζητάμε εδώ κι ανήκει σε μια σειρά που λέγεται το Χρονικό της Κόλασης, από την οποία δυστυχώς έχω μόνο αυτό. Οι μεταφράσεις είναι εξαιρετικές σε όσα έχω διαβάσει μέχρι στιγμής και η έκδοση πολύ καλή, όλο χαρτί ματ.

 

Ακόμα, διάβασα το De profundis, του Όσκαρ Γουάιλντ.... δε μπορώ να πω πολλά. Το είχα ξεκινήσει κάποτε σε ένα πάρτι και μέσα στη μουσική και τον κόσμο κατάφερα να διαβάσω σχεδόν το μισό. Είναι απίστευτο αυτό που έκανε στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Είναι από εκείνα τα βιβλία που δεν αρκεί μία φορά για να τα «πιάσεις» όλα, θέλει και δεύτερη, ίσως και τρίτη. Διαβάζοντας μου συνέβη εκείνο το μαγικό χάσιμο, που είχα να νιώσω από κοριτσάκι. Είναι πολύ δυνατό βιβλίο.

 

Διάβασα, επίσης, την Κόρη της Φλόγας, του κυρίου Βουλαζέρη , το οποίο είναι μια αρκετά δύσκολη αφήγηση, γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, που άλλες φορές πλανιέται μέσα στην –σχεδόν- εφιαλτική πόλη Σερανβέλ κι άλλες φορές προχωράει την πλοκή με ταχύτητες που δεν τις προλαβαίνεις. Είναι πολύ όμορφα μοιρασμένο μεταξύ ανάσας και έντονης πλοκής, που σχεδόν δε χρειάζεται να το αφήσεις κάτω. Εγώ το ευχαριστήθηκα πολύ και έχω πω το εξής (αν και μου φαίνεται το έχω ξαναπεί): διαβάστε το, όχι μόνο επειδή είναι του Βάρδου, αλλά επειδή είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο, μπορώ να πω αρκετά καλύτερο από άλλα που κυκλοφορούν σε πολλές μεταφράσεις και χώρες.

 

Ακόμα διάβασα ολόκληρο (αν και δεν ξέρω γιατί ) τον Μαθητευόμενο του Σπούκ του Ντέλανεϊ, πράγμα που το έχω ήδη μετανιώσει. Πολύ χασιμο χρόνου. Δεν ξέρω αν είναι γραμμένο για παιδιά ή όχι, ακόμα και τώρα που το έχω τελειώσει, παρόλο που έχει μέσα σκηνές που είναι σαφές πως δεν είναι για παιδιά. Επίσης η μεταφραση του είναι πρόχειρη και η ιστορία μου θύμισε τις «ανατριχίλες» που διαβαζαμε κάποτε. Κακή αρχή μαζί του, ήταν το πρώτο δικό του που διάβασα.

 

Τελείωσα το δεύτερο βιβλίο από το Τραγούδι της φωτιάς και του Πάγου, του Μάρτιν, τη Σύγκρουση Βασιλέων. Αυτό που μου έκανε εντύπωση αρχικά ήταν το ότι ενώ έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που είχα διαβάσει το πρώτο (μερικά χρόνια) τους θυμόμουνα όλους (εντάξει, όχι όλους όλους, αλλά κι αυτούς που δε θυμόμουνα «ποιανού είναι» θυμόμουνα περίπου τον χαρακτήρα τους). Το ίδιο το βιβλίο δε μου έκανε την εντύπωση που μου είχε κάνει ο Μάρτιν αρχικά, ίσως γιατί λίγο πολύ ήξερα τι θα συναντήσω (από άποψη ύφους τουλάχιστον) αλλά ενίσχυσε το θαυμασμό μου απέναντι στο στήσιμο των χαρακτήρων. Είναι πραγματικά εκπληκτικός ο τρόπος που το κάνει, νομίζεις πως είναι άνθρωποι που γνώρισες και μίλησες μαζί τους. Η πλοκή με κούρασε αρκετές φορές, αισθανόμουνα πως σερνότανε κι ανακυκλωνότανε συνεχώς, όμως και πάλι βγαίνει άνετα μέχρι το τέλος.

 

 

Τώρα έχω πιάσει Το μάτι του Ερωδιού, της Λεγκέν. Έχω διαβάσει πολύ λίγο μέχρι στιγμής, όμως δείχνει όμορφο, όσο γενικά τα βιβλία της.

 

Υποθέτω πως δεν έχω ξεχάσει κάτι, αν θυμηθώ και κάτι άλλο αξιόλογο να αναφερθεί θα επιστρέψω.

Edited May 26, 2006 by Nienor

[D'Ailleurs]

Γιούκο Μισήμα - "Δίψα για έρωτα"

 

Πάντα αναρωτιόμουν πώς ένας πούστης εθνικιστής σαν τον Μισήμα έγραφε τόσο ωραία βιβλία...

[Pixie]

Τελείωσα το Wizard' s First Rule του Terry Goodkind.

 

Εχει όλα τα κλισέ του φανταστικού. Εχει και τάγμα γυναικών με μαγικές υπερδυνάμεις, και μαγικό σπαθί, και γλειώδες πλασματάκι που ήρθε και ζάβωσε από την κατοχή μαγικού αντικειμένου, και προφητεία του Εκλεκτού που θα σώσει τον κόσμο.

 

Ολα τα λεφτά σε αυτό το βιβλίο, είναι τα τελευταία κεφάλαια όπου ο ήρωας αιχμαλωτίζεται από μια τυπέσσα που φοράει πάντα δερμάτινα, τον δέρνει και τον βασανίζει ανελέητα, τον έχει ερωτικό της σκλάβο και τον βάζει να την αποκαλεί "Αφέντρα". Kinky!!!

 

D' Ailleurs - Πώς τα προλαβαίνεις τόσα βιβλία που διαβάζεις?

[D'Ailleurs]

??

 

Τα περισσότερα βιβλία δέν ξεπερνάνε τις 250 σελίδες και είναι ευκολοδιάβαστα + το γεγονός ότι δέν δουλευώ και ούτε έχω διαβάσματα. Το "Μεγάλο πουθενά" (600 σελίδες) το τελείωσα σε τρείς βδομάδες. Τα δύο βιβλία του Πώλ Ωστερ (200 σελίδες περίπου το καθένα) τα τελείωσα σε τέσσερις μέρες. Το "Λοχαγός Αλατρίστε", "Εγώ, οι ένορκοι" και "Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πύμ" τα τελείωσα στο ταξίδι μου στην Καβάλα (18 ώρες πήγενε-έλα).

[Nihilio]

??

 

Τα περισσότερα βιβλία δέν ξεπερνάνε τις 250 σελίδες και είναι ευκολοδιάβαστα + το γεγονός ότι δέν δουλευώ και ούτε έχω διαβάσματα. Το "Μεγάλο πουθενά" (600 σελίδες) το τελείωσα σε τρείς βδομάδες. Τα δύο βιβλία του Πώλ Ωστερ (200 σελίδες περίπου το καθένα) τα τελείωσα σε τέσσερις μέρες. Το "Λοχαγός Αλατρίστε", "Εγώ, οι ένορκοι" και "Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πύμ" τα τελείωσα στο ταξίδι μου στην Καβάλα (18 ώρες πήγενε-έλα).

 

4 μέρες για βιβλία 250 σελίδων και το θεωρείτε γρήγορο διάβασμα; 250 σελίδες στα ελληνικά είναι για εμένα 4-6 ώρες διάβασμα...(πχ το τέταρτο βιβλίο του αίματος του Clive Barker -210 σελίδες- μου πήρε 3 ώρες α το διαβάσω...)

[D'Ailleurs]

4 μέρες για βιβλία 250 σελίδων και το θεωρείτε γρήγορο διάβασμα; 250 σελίδες στα ελληνικά είναι για εμένα 4-6 ώρες διάβασμα...(πχ το τέταρτο βιβλίο του αίματος του Clive Barker -210 σελίδες- μου πήρε 3 ώρες α το διαβάσω...)

 

 

Μπράβο Νιχίλιο, να σου δώσουμε και ένα βραβείο.

[Nihilio]

Μπράβο Νιχίλιο, να σου δώσουμε και ένα βραβείο.

 

We are the champions my friend!!!

And we, are gonna make it, to the end

[trillian]

Μιχάλη σε πάω ενα διαγωνισμό .

 

Εγώ διάβασα το Γελαστό πτώμα και το Ένοχες απολαύσεις (με ανάποδη σειρά μάλλον). Δεν ήταν άσχημα...Πέρασε λιγο η ώρα . Το δεύτερο ομολογουμένως ήταν καλύτερο απο το πρώτο, ίσως συνεπώς να έχει ελπίδες...Θα μου άρεσαν περισσότερο αν είχε δώσει περισσότερη βαρύτητα στο background, αλλά δεν ασχολείται με τέτοια επουσιώδη θέματα.

 

Αγόρασα επισης το Σλαπστικ. Και θέλω να πιάσω μετά το Saga of seven suns, τα οποια βιβλια κρατάω σε ομηρεία εδώ και κάτι μήνες...

[Isis]

Μεταξύ Παρισίων και Δρέσδης, (επιτέλους) το "Όνομα του Ρόδου" του Έκο και την "Καραθότητα του αίματος" του Ρεβέρτε, με μια διάχυτη διάθεση για ιστορική μυθιστορία με ισχυρές δόσεις φιλοσοφίας. Ο Έκο είναι αλάθητη συνταγή και τροφή για σκέψη και γραφή, ο Ρεβέρτε πιο "αγγιστρωμένος" στα κλισέ του είδους του.

 

Στας Αθήνας, βάζοντας πλώρη για το το "Εκκρεμές του Φουκώ" και το "Ναυτικό χάρτη" των ιδίων, ώστε να σχηματίσω πιο ευρεία άποψη για το έργο και τον τρόπο γραφής τους.

[D'Ailleurs]

Ξεκίνησα το "Στον ήχο των τυμπάνων" του Luis L'Amour (όνομα ε;)

[trillian]

Κάτι έχουν οι Δευτέρες τελικά, με πιάνει οίστρος διαβάσματος . Ξεκίνησα-και τελείωσα- το πρώτο βιβλιο από το Saga of seven suns-περισσότερα στο αντιστοιχο θέμα.

[Incognito]

Διαβασα το Ο Άγγελος της Μηχανής, του Κωστή Γκιμοσούλη.Σχετικά καλό, αλλά δεν ενθουσιάστηκα κιόλας.

 

Διάβασα τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα, του Πασκάλ Μπρυκνέρ.Πραγματικά καταπληκτικό βιβλίο, το λάτρεψα.

 

Τώρα διαβάζω τισ Πόλεις της Κόκκινης Νύχτας του Burroughs, που συνεχίζει να είναι ο ααγαπημένος μου συγγραφέας.

[Pixie]

Διαβάζω την Τιγκάνα του Guy Gavriel Kay (ακόμα δεν έμαθα να τον προφέρω σωστά).

Εχει ενδιαφέροντες χαρακτήρες και καλούτσικη υπόθεση. Μια και έκανα ματάκι να δω τι γίνεται στο τέλος-σα δεν ντρέπομαι- έχει και μια ωραία ανατροπή.

[D'Ailleurs]

"Νάδα" του Ζέαν-Πάτρικ Μανσέτ.

[heiron]

Deadhouse gates...

 

Αν συνηθισω ξανα το στυλ του Ερικσον με τους πολλους ηρωες κτλ κτλ...Θα παει καλα.αλλα με κουραζει και παει αργα.

 

Εχω κατεβασει και καποια απο το ιντερνετι...Αλλα πανω απο ολα θελω να αγορασω κατι πιο μεηνστρημ για να μην ειμαι το φρικιο με τα περιεργα βιβλια στην αμμουδια!Χε,χε...

[outis]

Το "Triplanetary" του E.E. "Doc" Smith. Είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς "Lensman" από τα κλασικά της χρυσής εποχής. Βρήκα όλη τη σειρά (7 βιβλία στα Αγγλικά, εκδόσεις του 1974) σε βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα βιβλια στη Νάξο (!!!) πριν κάμποσο καιρό, αλλά τώρα κάθησα να το διαβάζω.

Είναι εντελώς "αφελής" αλλά καλή Space Opera γραμμένο μεταξύ 1934-1948. Βλέπεις κι από που πήραν ιδέες ορισμένοι (π.χ. ο George Lucas στο πρώτο παλιό STARWARS, τις περιπέτειες μέσα στο Deathstar).

[D'Ailleurs]

"H παιδία του Πάτρικ Σίλβερ" του Τζερόμ Τσαρύν.

 

Επίσης διάβασα το "Ο σχιζοφρενής με το νυστέρι" ενός Αλσατού που γράφει με γυναικίο ψευδόνυμο το οποίο δέν το θυμάμαι...

[trillian]

Τελείωσα το Master's riddle game της Patricia McKillip. Πάρα πολύ καλό!!! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

[Eroviana]

Το περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ Μαΐου και το βιλβίο Θεωρίες Προσωπικότητας(δίνω αύριο δυστυχώς)!

[D'Ailleurs]

"Αφήστε τα πτώματα να σαπίσουν στον ήλιο" του Ζέαν-Πάτρικ Μανσέτ

[D'Ailleurs]

"Το καμένο πρόσωπο" του Ντάνσιέλ Χάμμετ

[The Blackcloak]

Τη ζωή των Καισάρων του Σουητώνιου. Είμαι στον Τιβέριο και μετά ακολουθεί ο Καλιγούλας.

[Nihilio]

Ούλτιμα Βορεάλις του Μ. Αντωνόπουλου.

[outis]

Ούλτιμα Βορεάλις του Μ. Αντωνόπουλου.

Παράξενο λογοπαίγνιο της μοίρας; Ως πρώτο "αναγνωρισμένο" Ε.Φ. διήγημα αναφέρεται το "Τα περι την Θούλην άπιστα" του Αντώνιου Διογένη, Έλληνα του 1ου αιώνα μ.Χ. (Με ταξίδι στο Φεγγάρι πριν την "Αληθινή Ιστορία" και τον "Ικαρομέννιπο" του Λουκιανού, 2ος αιώνας)

 

Έχουμε την "Απώτατη" Θούλη (Ουλτιμα Βορεάλις)

 

και έναν "Αντώνιο" (Αντωνόπουλο).

 

Σύμπτωση;

Edited June 20, 2006 by outis