Τι διαβάζετε;

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Ούτε λέξη, του Έρικ Ρίκσταντ.

[T.C.Cook]

Το «Η λάμψη» του Στίβεν

[vaggelis]

Έχω αρχίσει το "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", του Φίλιπ Βάντενμπεργκ.

[Δημήτρης]

Ξεκίνησα την ανθολογία ''Παζαρεύοντας με τον Διάβολο''.

[BladeRunner]

Διαβάζω την συλλογή διηγημάτων Δεκάτη Δεκεμβρίου, του Τζορτζ Σόντερς.

[gregacm]

Ξεκινησα τη Λαμψη του Φωσκολου, του Στιβεν.

[BladeRunner]

Είμαι στα μισά του Ένας χειμώνας στη Νέα Υόρκη, του Λι Στρίνγκερ. Εξαιρετικά καλογραμμένο και ενδιαφέρον...

[GeoVa]

Ξεκίνησα το Νάντια, του Breton.

[Δημήτρης]

Διάβασα την ανθολογία ''Παζαρεύοντας με τον Διάβολο''. Επειδή οι ιστορίες είναι πολλές αναφέρω μόνο τις καλύτερες:

 

- Ρόμπερτ Άρθουρ: ''Ο Σατανάς και ο Σαμ Σέυ'': Ένας τύπος γεννημένος τζογαδόρος αποδεικνύεται -φυσικά- ανίκανος να νικήσει το πάθος του και καλείται να ανταπεξέλθει στην υπέρτατη δοκιμασία με τον διάβολο. Ποιος άραγε θα επικρατήσει; Καλογραμμένη, σπαρταριστή και κυνική, πρόκειται για ένα μικρό διαμάντι.

 

- Χένρυ Κάτνερ: ''Στο Κατώφλι'': Ένας ζάμπλουτος σπεύδει προς συμφωνία με ένα δαίμονα. Αν χάσει θα γίνει το επόμενο του γεύμα, αν κερδίσει θα έχει τα ανταλλάγματα που θέλει. Δαιμονική μοχθηρία vs ανθρώπινης ευστροφίας. Πολύ καλή και δαύτη.

 

- Μακ Ρέυνολντς: ''Καυτές Προπόσεις'': Τι είναι άραγε χειρότερο; Το κουμάρι ή το ποτό; Δύσκολο να πει κανείς αλλά όταν συνδυάζονται, άστα να πάνε... Φάση είχε.   

 

- Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ: ''Μη Σκάψετε Τάφο για μένα'': Τρελλαμένος ερημίτης που έχει ως χόμπι να εντρυφεί σε μαύρες τέχνες και νταλαβέρια με δαίμονες. Δεν θέλει και πολύ για να σαλέψει και ως γνωστόν το τίμημα σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα βαρύ. Όχι της αξίας αριστουργημάτων του μεγάλου συγγραφέα, αλλά ποιοτικό όπως κάθε τι δικό του.

 

Σε υψηλό επίπεδο και τα υπόλοιπα διηγήματα που πλαισιώνουν την ανθολογία, μάλλον είναι η καλύτερη από αυτές που διάβασα τελευταία.

Edited March 15, 2017 by Δημήτρης

[vaggelis]

Έχω αρχίσει το "Μέγας Αλέξανδρος: Τα πέρατα του κόσμου", του Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι.

[Mictantecutli]

Ξεκίνησα το Η μαύρη γραμμή- Ζαν- Κριστόφ Γκρανζέ

[GeoVa]

Ξεκίνησα το Portnoy's Complaint, του Philip Roth.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Το χρυσάφι και η κατάρα της ερήμου, του Ιμπραχίμ Αλ Κούνι.

[vaggelis]

Έχω αρχίσει το "Ανατολικά της Εδέμ", του Τζων Στάινμπεκ.

[BladeRunner]

Διαβάζω την συλλογή διηγημάτων Ο κάμπος στις φλόγες, του Χουάν Ρούλφο.

[Δημήτρης]

Άρχισα την ανθολογία ''Υπερφυσικές Ιστορίες απ' τους μετρ του Φανταστικού''.

[GeoVa]

Ξεκίνησα το Βιργιλίου Θάνατος, του Hermann Broch.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Πυρετός στο Τέξας, του Ντόναλντ Χάμιλτον.

[wordsmith]

Hotel Living, του Ιωάννη Πάππου, εκδ. Λιβάνης

 

Κατάφερα να φτάσω μέχρι τη σελίδα 103, κι αυτό επειδή δεν είχα άλλο βιβλίο μαζί μου εκείνη τη μέρα να διαβάσω. Χάλια, αίσχος και αηδία. Τι να πω γι' αυτό το βιβλίο; Ότι δε μου άρεσε καθόλου και με νευρίασε με ποικίλους τρόπους; Ότι δε διαβάζεται επειδή είναι το άκρον άωτο του εξυπνακίστικου γραψίματος; Οι υποσημειώσεις κάτω από όλες σχεδόν τις σελίδες είναι απαραίτητες για να βγάλεις έστω κουτσά στραβά κάποιο νόημα, αλλά δεν είναι ανάγνωση αυτή, είναι στραμπούληγμα εγκεφαλικών κυττάρων. Απορώ με όλους αυτούς που κατάφεραν να το τελειώσουν και τους άρεσε κιόλας. Ενδεχομένως εμένα μου έπεσε βαρύ, ίσως προορίζεται για αναγνώστες πιο μορφωμένους από μένα και με πολύ περισσότερη υπομονή, αλλά μου έδωσε την εντύπωση ότι σνομπάρει τους πάντες και τα πάντα. Ευτυχώς που το είχα αγοράσει με μόνο 5 ευρώ (επειδή έχει ένα σκισιματάκι στο εξώφυλλο). Μήπως το θέλει κανείς σας, από περιέργεια, επειδή έχει μερικές πολύ καλές κριτικές; Το ανταλλάσσω (στείλτε μου πμ).

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Άλλες φωνές, άλλοι τόποι, του Τρούμαν Καπότε.

[Mictantecutli]

Η κατάβαση- Jeff Long

[kitsos]

Τρεις άντρες σε μια βάρκα (χώρια ο σκύλος) – Τζερόμ Τζερόμ.

[T.C.Cook]

Έχω αρχίσει το «Καζίνο» του Nicholas Pileggi.

[BladeRunner]

Διαβάζω την συλλογή διηγημάτων Ιστορίες μιας θαμμένης ζωής, του Τσαρλς Μπουκόφσκι.

[T.C.Cook]

Ξεκίνησα το «Λάκυ Λουτσιάνο: Ο Σικελός» του Jack Higgins.