Τι διαβάζετε;

[Oberon]

Θα πρότεινα στο Liadon το Fall of Hyperion γιατί εκεί είναι όλο το ζουμί! Εκεί είναι που φτάνουν όλες οι ιστορίες των χαρακτήρων στο αποκορύφωμά τους, οπότε έρχεται και η "κάθαρση". Για μένα είναι το καλύτερο από τα δυο βιβλία της δυολογίας.

Edited December 5, 2006 by Dain

[nikosal]

Τελειώνω το 2010, Οδύσσεια ΙΙ, στην παλιά έκδοση του Κάκτου.

Είμαι στις πρώτες σελίδες του Ένας σουλτάνος στο Παλέρμο του Ταρίκ Άλι, το 4ο μυθιστόρημα στην πενταλογία του Ισλάμ. Εκδόσεις Άγρα, μετάφραση Παλμύρας Ισμυρίδου. Έχει κανείς σας διαβάσει οποιοδήποτε από τα πρώτα τρία ή τούτο δω; Ή άλλο πολιτικό βιβλίο του Άλι, όπως το Μπους στη Βαβυλώνα ή τη Σύγκρουση των Φονταμενταλισμών; Τα συνιστώ.

[D'Ailleurs]

Κόρνελ Ούλριτς - "Το κορμί της Τζέην Μπράουν" (εκδόσεις Ερατώ)

 

Απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου: 'Ενας τρελλός επιστήμονας, μια νεκρόζωντανή καλλονή, ένας τυχοδιώκτης Ιρλανδός αεροπόρος, ένας φυλακισμένος γκάνκστερ και μια συμμορία απο το Σικάγο. Και η κρυφή νοσταλγία για μια χαμένη ερωτική ηθική και έναν απωλεσθέντα κώδικα τιμής. Να ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό το σκοτεινό αριστούργημα του μέτρ του μάυρου μυθιστορήματος Κόρνελ Ούλριτς.

[D'Ailleurs]

Έρικ Άμπλερ - "Βρώμικη ιστορία"

 

Απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Το παρόν βιβλίο του Έρικ Άμπλερ (1909-1998) αναπτύσσει ένα περαιτέρω επεισόδιο στην αυτοβιογραφία αυτού του εξαθλιωμένου τυχοδιώκτη, του Άρθουρ Άμπντελ Σίμσον -παλιού γνώριμου απ' το Τοπκαπί στην Κωνσταντινούπολη-, που ο φάκελός του στην Ιντερπόλ τον περιγράφει εναλλάξ ως διερμηνέα, σωφέρ, σερβιτόρο, προαγωγό, πορνογράφο και ξεναγό. Αυτή τη φορά ο Σίμσον βρίσκεται στην Αθήνα και προσπαθεί απεγνωσμένα, επισήμως ή ανεπισήμως, να αποκτήσει ένα έγκυρο διαβατήριο. Όμως ο κόσμος της νομιμότητας δεν τον έχει ανάγκη (δεν τον είχε ποτέ) και αναγκάζεται να στραφεί στη μαύρη αγορά, όπου τα " έγκυρα " διαβατήρια είναι ακριβά. Αδυνατώντας να πληρώσει μετρητοίς, αναγκάζεται να πληρώσει σε είδος. Οι κακοτυχίες του θα τον φέρουν στην Ερυθρά Θάλασσα και σε διάφορα λιμάνια της Αφρικής, όπου θα βρεθεί άθελά του στη θέση του μισθοφόρου μιας εταιρείας με συμφέροντα σε κάποια θολά νεοσύστατα κρατίδια…

[Naurgul]

Την Παρασκευή τελείωσα την Γεωθάλασσα και μου άρεσε αν και οφείλω να ομολογήσω πως δεν κατάλαβα το τέλος. Μέσα στο σαββατοκύριακο διάβασα και το Homeland από το Dark Elf Trilogy του Salvatore. Αν και δε μπορώ να πω ότι μου άρεσε, νομίζω πως το συγκεκριμένο βιβλίο (και υποθέτω και όλη η γκάμα βιβλίων με Drizzt κοκ) αδικείται από όσους το θεωρούν τελείως ανόητο και παρωχημένο.

 

Τώρα υποτίθεται ότι αρχίζω τη Δίκη του Κάφκα. Άντε να δούμε.

Edited December 12, 2006 by Guardian of the RuneRing #1

[I robot]

συνεχιζω το ετησιο διαλειμα απο την sci fi και αφου τελειωσα το Εξαισιο Πτωμα, τωρα διαβαζω Τα απομνημονευματα ενος Σκατογερου. μετα εχει σειρα το Φοβος και Παρανοια στο Λας Βεγκας... Sci fi μετα τις γιορτες παλι (ενδιαμεσα διαβασα και το Ashen Victor- ομορφο εικαστικα κομικ sci fi αλλα "λιγο").

[D'Ailleurs]

ΒΑΝ ΓΚΟΥΛΙΚ ΡΟΜΠΕΡΤ - ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΙΝΕΖΙΚΟΥ ΚΑΡΦΙΟΥ

Περιγραφή: Το αίνιγμα του κινέζικου καρφιού" διαδραματίζεται στο Πέι-τσόου, πρωτεύουσα μιας απομεμακρυσμένης επαρχίας στον Βορρά της αχανούς Κινέζικης Αυτοκρατορίας. Με τους αχώριστους βοηθούς του στο πλευρό του, ο Δικαστής Τι επιλύει τρία αποτρόπαια εγκλήματα και παραδίδει στη δικαιοσύνη έναν ψυχοπαθή εγκληματία και μια αδίστακτη γυναίκα με πανίσχυρη θέληση. Κατά τη διάρκεια της δύσκολης και πολύπλοκης έρευνάς του, που φτάνει να τον φέρει σε αντιπαράθεση με ολόκληρο τον πληθυσμό του Πέι-τσόου, ο δικαστής βρίσκεται συχνά μόνος· παρά τη γνώση της ανθρώπινης ψυχής που διαθέτει και την παροιμιώδη του σύνεση, δεν είναι εντελώς αμέτοχος των ανθρώπινων παθών. Κατορθώνει όμως να παραμείνει πιστός στο καθήκον του ώς το τέλος.

[Darkchilde]

Τελείωσα το Galilee του Clive Barker, και μπορώ να πώ ότι είναι από τα χειρότερά του. Η υπόθεση είναι ενδιαφέρουσα, αλλά θα μπορούσε να μικρύνει αρκετά το βιβλίο χωρίς να χάσει σε περιεχόμενο. Και δεν αναφέρομαι σε σημεία σημαντικά της ιστορίας αλλά σε κάποιες περιγραφές και σε κάποιες αναλύσεις που κάνει. Το βιβλίο κάνει αρκετές κοιλιές ιδίως μετά τις πρώτες 100 σελίδες και μέχρι την μέση του βιβλίου περίπου. Επίσης το τέλος ήταν λίγο χλιαρό, περίμενα κάτι πιο έντονο.

 

Το επόμενο βιβλίο; Θα σας πώ μόλις αποφασίσω ποιό απ'όλα θα είναι.

[D'Ailleurs]

James Ellroy - Αίμα στο φεγγάρι

 

Ο Λόιντ Χόπκινς, αστυνομικός στο Λος Άντζελες, είναι ένας άντρας με σκοτεινό παρελθόν που δεν αντέχει τη δυνατή μουσική και τους έντονους ήχους. Παρόλο που είναι παντρεμένος με μια όμορφη γυναίκα και έχει δύο κόρες στις οποίες τα βράδια διηγείται άγριες αστυνομικές ιστορίες για να τις κοιμίσει, δεν του αρκεί η οικογενειακή θαλπωρή. Ταγμένος στην υπηρεσία της δικαιοσύνης, θα μπλεχτεί στην εξιχνίαση μιας σειράς από δολοφονίες γυναικών και θα βρεθεί αντιμέτωπος μ’ έναν σεξομανή δολοφόνο, από κείνους που δεν αφήνουν ίχνη, που παραμένουν ασύλληπτοι επί χρόνια και είναι ανεξάντλητοι στο να εφευρίσκουν τρόπους θανάτωσης των θυμάτων τους.

Η υπόθεση θα εξελιχθεί σε μια σκληρή αναμέτρηση των δύο αντρών, του Λόιντ Χόπκινς και του δολοφόνου, σ’ ένα χορό θανάτου γύρω από μια όμορφη, τρομοκρατημένη γυναίκα που βρίσκεται εγκλωβισμένη ανάμεσά τους.

[Darkchilde]

Θα αρχίσω το Confederation Duology του Peter F. Hamilton:

1. Pandora's Star
   
2. Judas Unchained
   

Άλλες 1000+ σελίδες το κάθε βιβλίο... Αλλά εαν είναι σαν το Night's Dawn Trilogy, τότε αξίζει και τον κόπο και τον χρόνο.

[Naroualis]

Μετά από καιρό, τελειώνω την Εποχή του Αξολότλ, της Ράνιας Κατσαρέα (τρία διηγήματα του φανταστικού, εξαιρετικά κατά τη γνώμη μου) και ξεκινάω το 5 Σταγόνες Αίμα του Van Horn. Το ξεκινάω πολλές μέρες τώρα, αλλά τυχαίνει κάθε φορά να είναι βράδυ και προσπαθώ να το αποφύγω. Ο συγγραφέας είναι Έλληνας, γράφει με ψευδώνυμο και κάθε του λέξη μπορεί να σε κάνει να κοιτάς γύρω σου αλαφιασμένος...

[nikosal]

Doomsday Book της Connie Willis

To ξεκίνησα χτες βράδυ, είμαι στη σελίδα 40 και είναι εξαιρετικά καλογραμμένο.

Είχε πάρει hugo και nebula το 1992 και 1993.

Κάπου στα μέσα του 21ου αιώνα είναι εφικτή η αποστολή ιστορικών (επιστημόνων) στο παρελθόν, ως παρατηρητών. Έτσι τα βιβλία της ιστορίας ξαναγράφονται με παρατηρήσεις από πρώτο χέρι. Μια νεαρή κοπέλα φεύγει για το 14 αιώνα στην Ευρώπη, μια από τις πιο σκοτεινές και επικίνδυνες περιόδους της ιστορίας για την ήπειρο. Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται αποστολή στη συγκεκριμένη εποχή, καθώς ως τώρα είχε αξιολογηθεί ως πολύ επικίνδυνη (πόλεμοι, επιδημίες, επικίνδυνη καθημερινή ζωή με συνεχείς φόνους, κλοπές, βιασμούς κλπ.)

 

Το βιβλίο από όσο ξέρω δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά. Την ίδια στιγμή οι εκδοτικοί οίκοι μεταφράζουν ετησίως κάθε μέτριο ή ακόμα και ασήμαντο βιβλίο ξένης λογοτεχνίας, αλλά από εφ ούτε καν τους νικητές hugo/nebula. Είπαμε μικρός ο πληθυσμός, μικρό το κοινό της εφ, αλλά πώς θα μεγαλώσει κιόλας; Με τα ρετάλια που έχει κρατήσει ο Κάκτος από τη δεκαετία του '80;

Ακόμα ένα σύμπτωμα της ελληνικής κοινωνίας: Όπως και να το κάνεις, και σε αυτόν, όπως και σε δεκάδες άλλους τομείς είμαστε πολλά χρόνια πίσω από την Ευρώπη.

Edited December 17, 2006 by nikosal

[D'Ailleurs]

ΦΙΤΖΕΡΑΛΝΤ ΦΡΑΝΣΙΣ ΣΚΟΤ - "Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ"

Περιγραφή: Κάποιοι έλεγαν ότι υπήρξε Γερμανός κατάσκοπος, κάποιοι άλλοι ότι είχε σχέσεις

με κάποια βασιλική οικογένεια της Ευρώπης. Όλοι σχεδόν εκμεταλλεύτηκαν τη

μυθική φιλοξενία του. Στην εξαίσια κατοικία του στο Λονγκ ?ιλαντ έδινε τα πιο

εκθαμβωτικά πάρτι και το περίεργο σε αυτά ήταν ότι ελάχιστοι γνώριζαν ποιος

ήταν ο οικοδεσπότης τους. Φαινόταν να είναι ένας άνθρωπος χωρίς ρίζες, χωρίς

ιστορία, ένας άνθρωπος που τα μάτια του αναζητούσαν συνεχώς εκείνη την ξέχωρη

λάμψη για κάτι πρωτόγνωρο , για έναν άνθρωπο σπάνιο σαν διαμαντόπετρα.

"Ο υπέροχος Γκάτσμπυ" είναι μια από τις πιο γοητευτικές ερωτικές ιστορίες του

εικοστού αιώνα. Σε αυτό το μυθιστόρημα ο Φ.Σ.Φιτζέραλντ κατορθώνει να εκφράσει

με συγκινητικό τρόπο τις ψευδαισθήσεις του έρωτα μέσα στο λαμπρό περιβάλλον της

νεουορκέζικης αριστοκρατίας.

[northerain]

Τέλειωσα το νέο βιβλίο του Max Brooks(Zombie Survival Guide), ''World War Z'' το οποίο ήταν απ όλες τις πλευρές τέλειο. Official Website

[Mort13]

Τελείωσα το The Last Continent του Terry Pratchett. No worries mate!

[D'Ailleurs]

GEORGES SIMENON - 45ο ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ

 

Ένα επιβατικό σαπιοκάραβο μεταφέρει στις αρχές της δεκαετίας του '30 κάθε λογής επιβάτες καθώς περιπλέει τις ακτές της Δυτικής Αφρικής με κατεύθυνση την Ευρώπη: επιβάτες της πρώτης και δεύτερης θέσης -αποικιοκράτες, τυχοδιώκτες, αξιωματικούς, άντρες και γυναίκες σε αναζήτηση φευγαλέων και ευκαιριακών ερώτων, ανθρώπων που δεν τους χαμογέλασε η τύχη στις αποικίες-, αλλά και φορτίο Κινέζων στα αμπάρια. Η ένταση ανεβαίνει μαζί με τη θερμοκρασία.

[Mort13]

The guns of Avalon του Zelazny και το ταξίδι στην Amber συνεχίζεται.

[Naroualis]

Γιάννης Χατζηχρήστος, Ανασκαφή στο μέλλον. Νανοτεχνολογία, αρχαιολογία, γεωλογία και φυσική και συνομωσίες ακροδεξιών στην Ελλάδα του 2031, ανακατεμένες με μια ιστορία που διαδραματίζεται την εποχή της έκρηξης που δημιούργησε την καλδέρα στη Σαντορίνη. Χαριτωμένο, αλλά τίποτε περισσότερο από χαριτωμένο. Ακόμη κι όταν άνευ λόγου και αιτίας οι ήρωες αρχίζουν να αμπελοφιλοσοφούν, δεν μου άφησε την εντύπωση του βάθους που θυα ήθελα. Εξαιρετικά εμπεριστατωμένο από την άλλη, όσον αφορά τα θέματα της μελλοντικής μορφής της Ελλάδας.

Edited December 20, 2006 by naroualis

[D'Ailleurs]

Το τελείωσα πρίν απο καμιά ώρα (δέν είναι και κανένα μεγάλο βιβλίο)

 

ξεκίνησα αμέσως το: ΒΑΝ ΓΚΟΥΛΙΚ ΡΟΜΠΕΡΤ - ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

 

Η ακόλουθη μυστηριώδης ιστορία με τον δικαστή τι αναφέρεται σε τρία παράξενα εγκλήματα τα οποία επιλύονται από τον διάσημο Σέρλοκ Χόλμς της αρχαίας κινάς το 666 μ.χ, στο Χαν-γιουαν, το δεύτερο πόστο που υπηρέτησε, ως περιφερειακός δικαστικός επίτροπος.

Το Χαν-γιουαν ήταν μια παλιά απομονωμένη μικρή πόλη στις όχθες μιας μεγάλης ορεινής λίμνης για τα άντρα της υπήρχε η φήμη ότι ανάβλυζαν από τον κάτω κόσμο-εκεί κατοικούσαν παράξενα όντα που άρπαξαν ξέγνοιαστους ψαράδες και τους τραβούσαν κάτω, στα ανεξερεύνητα βάθη της. Εκεί ωστόσο κάθε βράδυ, πλεουμενοι οίκοι ένοχης με φανταχτερά Φώτα και σαγηνευτικές εταίρες να ψυχαγωγούν συνεπαρμένους καλεσμένους, τα περιβόητα καραβιά των λουλουδιών, ξανοίγονται στη λίμνη όπου χαρούμενες νότες μουσικής και τρανταχτά γέλια ξεχύνονται στα μαύρα απαγορευμένα νερά.

Με φόντο αυτή την αλλόκοτη ατμόσφαιρα, ο γενειοφόρος ντετέκτιβ βρίσκεται αντιμέτωπος με τον ξαφνικό θάνατο μιας νεαρής χορεύτριας. Καθώς αρχίζει η εξιχνίαση του εγκλήματος, μια ανεξήγητη υπόθεση κάποιας άλλης όμορφης κοπέλας που βρέθηκε νεκρή στο νυφικό της κρεβάτι καταγγέλλεται στο δικαστήριο...

[Mort13]

Sign of the Unicorn του Roger Zelazny, τρίτο στην σειρά της Amber (Συνολικό review όταν ολοκληρώσω την πρώτη πενταλογία).

[Arachnida]

Μαγικός Κύκλος της Katherine Neville. Είναι η συγγραφέας του Οχτώ και είναι ένα ακόμα best seller της που προωθήθηκε αρκετά. Άργησε πολύ να μεταφραστεί στα ελληνικά και είναι στο ύφος του Κώδικα Da Vinci, ή το αντίθετο μιας και προηγήθηκε χρονικά.

 

Πολύ καλό, η Neville έχει συγκεκριμένο στυλ γραφής και η πλοκή είναι εξαιρετικά εμπνευσμένη, αν και ανακατεύει σχεδόν οποιοδήποτε ιστορικό πρόσωπο μπορείτε να φανταστείτε. Γενικότερα θα παρελάσουν πολλοί απ' τις σελίδες, όπως ο Ιησούς με τη Μαρία Μαγδαληνή, ο Χίτλερ, ο Ναπολέων, ο Σολομών, Ο Μεγαλέξανδρος, ο Πάτον (!) κλπ κλπ

 

Α και μην περιμένετε η υπόθεση να προσωράει γρήγορα. Μετά από τετρακόσιες σελίδες ούτε συλλαβή δεν έχω δει από τα χειρόγραφα που ψάχνουν οι πρωταγωνιστές, ανά την υφήλιο. Απλά ψάχνουν ή τα έχουν στην κατοχή τους υπό παράξενες συνθήκες και δεν προλαβαίνουν να τα διαβάσουν και στο επόμενο κεφάλαιο αναγκάζονται να τα παραχώσουν σε πολλά σημεία που δεν μπορείτε να φανταστείτε.

 

Ή εμφανίζεται ένας άσχετος Αυστριακός Δούκας (που μέχρι πρόσφατα όλοι νόμιζαν πως είχε πεθάνει) και τους αποκαλύπτει πως τα έγγραφα που έχουν στην κατοχή τους δεν είναι τα πραγματικά έγγραφα, αλλά κάτι σταυρόλεξα που ταχυδρόμησε κατά λάθος. Και επιπλέον τους αποκαλύπτει πως δεν είναι αυστριακός στην πραγματικότητα, αλλά τσιγγάνος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και ότι δεν είναι είναι καθόλου Δούκας, αλλά ένας απλός ταπεινός Ιουδαίος πρίγκιπας (ανατρέποντας έτσι όλα τα προ λίγων λεπτών δεδομένα για την τσιγγάνικη καταγωγή του).

 

Φυσικά μετά από λίγες σελίδες εμφανίζεται ένας πρώην αυστροούγγρος με ινδιάνικες ρίζες και ξανααποκαλύπτει πως ο Αυστριακός Δούκας δεν είναι τσιγγάνος και ούτε πολύ περισσότερο Ιουδαιός (άκουσον-άκουσον), αλλά είναι Μπόερ (και όχι μπόξερ). Και ότι τα έγγραφα που ταχυδρόμησε κατά λάθος, στην πραγματιότητα είναι τα αυθεντικά έγγραφα, τα οποία τα ταχυδρόμησε κατά λάθος, αντί για τα σταυρόλεξα που ήθελε να στείλει. Μπέρδεμα.

 

Tip: Θα σας ήταν εξαιρετικά χρήσιμο, καθώς το διαβάζετε να φτιάξετε σε ένα χαρτί το γενεαλογικό δέντρο της ηρωίδας (θα χειαστείτε ένα μεγάάάλο χαρτί και μπόλικη υπομονή πιστέψτε με). Μόνο με την Κλεοπάτρα δεν είναι συγγενής, αν και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για αυτό.

 

Τελικά τώρα που το ξανασκέφτομαι έχει ορισμένες αδυναμίες.

[Mort13]

Με την ανάγνωση του The Courts of Chaos τελείωσα την πρώτη πενταλογία των Χρονικών της Άμπερ. Δεν νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι σε όσα έχουν γραφτεί κατά καιρούς εδώ για τον Zelazny και την Amber. Για άλλη μια φορά ο Zelazny δεν απογοητεύει. Η περιγραφή της μεταφοράς των χαρακτήρων μέσα από τις Σκιές γίνεται κάπως κουραστική μετά τη τρίτη φορά αλλά είναι εύκολο να προσπεράσεις τα συγκεκριμένα σημεία. Η ίντριγκα και η πλοκή αποζημιώνουν για αυτά τα νεκρά σημεία και όλα τα λεφτά είναι η βασιλική τρελοοικογένεια της Amber.

[trillian]

Μετά απο πολυυ καιρό - δηλαδη...χμ...3 βδομάδες :tongue: αλλά εμενα μου φανηκε πολύ - τελείωσα βιβλιο, το The folk of the fringe του Card. Ενα πάρα πολύ καλό βιβλιο, αποτελείται από 4 ιστορίες στο ίδιο setting, που λεγεται Mormon Sea. Ειναι ΕΦ και διαδραματιζεται σε μια Αμερική που έχει σχεδον καταστραφει απο πυρηνικά και βιολογικές βόμβες. Οι άνθρωποι παλεύουν να αποκαταστήσουν τον πολιτισμό και τα καταφέρνουν εν μέρει, μετά απο πολλά χρόνια και κόπους. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι μόνοι που τα καταφέρνουν επαρκώς - ώστε να φτάσουν σε σημειο σχηματισμού κυβέρνησης και πολιτισμού - είναι οι Μορμόνοι. Όπου επιτέλους έμαθα κάποια πράγματα για το τι ειναι αυτοι οι μορμονοι επιτελους...Έχω πολλά να πω για το βιβλιο αυτό, θα τα γράψω στο ανάλογο τόπικ. Πάντως ήταν πάρα πολύ καλό, αν και καταλαβαίνω λίγο καλύτερα πλέον γιατι ο card είναι λιγο αυτό που λεμε "αμφιλεγόμενος".

 

Eπισης ενα απο τα βιβλια που εφερα απο Λονδινο είναι το Complete Chronicles of Amber . Εχω άλλα 5 βιβλια Αμπερ να ξεκοκκαλίσω! :D

[nikosal]

Εμείς οι Ζωντανοί της Άιν Ραντ. Μια ιστορία στη Σοβιετική Ένωση του 1922, από μια εμβληματική συγγραφέα που εξελίχθηκε σε δεινό εχθρό του πολιτικού συστήματος της γενέτειράς της (είχε γεννηθεί στην ΕΣΣΔ και είχε μετακομίσει στις ΗΠΑ στα 20 χρόνια της).

 

Τριλ, αυτό με τους Μορμόνους ακούγεται ενδιαφέρον, φαντάζομαι θα πας τώρα γραμμή και θα το προτείνεις για τη λίστα, χεχε. Πότε θα διαβάζεις το Παιχνίδι του Έντερ; Αν δεν κάνω λάθος, περιμένουμε τη γνώμη σου για εκείνο.

Edited December 31, 2006 by nikosal

[Darkchilde]

H μητέρα μου διάβασε όλα τα βιβλία της Ayn Rand και μου έλεγε επίσης ότι το "Εμείς οι Ζωντανοί" είναι εκπληκτικό.

 

Nikosal, εαν το Pandora's Star συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό θα το προτείνω και βαθμολογήσω αμέσως μόλις το τελειώσω! Ο Hamilton αρχίζει να γίνεται αγαπημένος συγγραφέας. Και γράφει και καθαρό science fiction...