Τι διαβάζετε;

[Darkchilde]

Διαβάζω το "The God Delusion" του Richard Dawkins και το "O Μικρός Νικόλας σε Νέες Περιπέτειες Νο. 2" των Sempe-Goscinny.

 

Το The God Delusion δεν νομίζω να θέλει περαιτέρω παρουσίαση, όλοι έχουμε ακούσει γι αυτό το βιβλίο. Ο Richard Dawkins προσπαθεί να αφυπνίσει τον κόσμο, αν και το βιβλίο δεν μπορεί να διαβαστεί από θρησκόληπτους, επειδή όλοι ξέρουμε τις παρωπίδες που έχουνε και αυτές δεν βγαίνουνε με το τίποτα. Μπορεί να διαβαστεί από ανθρώπους με ανοιχτό μυαλό είτε πιστεύουνε είτε όχι. Είναι λίγο δύσκολο να το περιγράψω διότι δεν είναι μυθιστόρημα, αλλά ένα βιβλίο υπέρ της αθεϊας, ένα βιβλίο που αν και δεν προσβάλλει τις θρησκείες από την μία, δεν τους φέρεται όμως με το γάντι από την άλλη. Προσωπικά συμφωνώ με ότι λέει μέχρι στιγμής, για περαιτέρω όταν καταφέρω να το τελειώσω.

 

Όσο για τον μικρό Νικόλα, παρουσιάζονται άλλες 45 μικρές ιστορίες του Νικόλα, οι οποίες είχαν πρωτοεκδοθεί σε μία γαλλική εφημερίδα, και ύστερα δεν είχαν ξαναδεί το φως της δημοσιότητας μέχρι τώρα. Όσοι δεν έχετε διαβάσει μικρό Νικόλα, πάρτε και τα δύο βιβλία της σειράς, θα διασκεδάσετε πάρα πολύ με τις σκανδαλιές και την αφέλεια του Νικόλα.

Edited December 29, 2007 by Darkchilde

[Mort13]

The Golden Compass και The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde από τα posts που χάθηκαν.

 

Πριν λίγες μέρες τελείωσα το Flowers for Algernon του Daniel Keyes. Αρχικά υπήρξε διήγημα (που είχα διαβάσει πριν 15 χρόνια στην μεγάλη ανθολογία του Εξάντα) και κέρδισε το βραβείο Hugo τo 1960. Επεκτάθηκε σε μυθιστόρημα και κέρδισε το βραβείο Nebula του 1966. Μια από τις πιο συγκινητικές ιστορίες ΕΦ όλων των εποχών.

[nikosal]

Νομίζω την επιμέλεια του βιβλίου την έχει κάνει ο nikosal, αν δεν κάνω λάθος.

Πολύ αξιόλογη προσπάθεια και έχω την εντύπωση ότι η υπάλληλος μου έδωσε αβασάνιστα το τελευταίο τους αντίτυπο.

 

Ναι, ήταν το πρώτο βιβλίο που είχα εκδώσει. (Έκτοτε, άλλα τρία.) Είχα κάνει τα πάντα σε αυτό, σκανάρισμα εξωφύλλων, σελιδοποίηση, εκτύπωση, γενική επιμέλεια, μετά από ανάθεση της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης Ιωαννίνων. Το υλικό (δηλ. τα βιβλία) ήταν κυρίως του Νίκου Θεοδώρου που εκείνα τα χρόνια είχε όλα τα βιβλία ελλήνων εφ συγγραφέων (του έλειπαν λιγότερα από δέκα και τροφοδοτούσε όλους τους φίλους του με χαρτάκια με τους τίτλους, μήπως τα βρούμε πουθενά). Αν δεν γνωρίζετε το Ν.Θ., ήταν ο εμπνευστής της λέσχης του φανταστικού στα Ιωάννινα. Αυτός είχε βγάλει την ανακοίνωση που καλούσε τον κόσμο στην πρώτη συνάντηση. Ήμουν από τα ιδρυτικά μέλη και για 2-3 χρόνια είχαμε περάσει καλά, είχαμε διοργανώσει πολλές εκδηλώσεις και είχαμε προσκαλέσει κόσμο της εφ να μιλήσει. Μετά τη λέσχη ο Ν.Θ. είχε εκδώσει τους Δραματουργούς των Γιαν, ενώ αν δεν κάνω λάθος γύρω στο 2005 είχε διοργανώσει και μια συνάντηση ελλήνων συγγραφέων της εφ.

 

ΥΓ. Ώστε σου έδωσαν το τελευταίο τους βιβλίο; Χεχε. Πρέπει να έχει εξαντληθεί εδώ και χρόνια. Άλλο ένα έχω στα ράφια μου και ένα ακόμα έχω χαρίσει στη δημοτική βιβλιοθήκη Ερμούπολης...

[mman]

Μετά τη λέσχη ο Ν.Θ. είχε εκδώσει τους Δραματουργούς των Γιαν, ενώ αν δεν κάνω λάθος γύρω στο 2005 είχε διοργανώσει και μια συνάντηση ελλήνων συγγραφέων της εφ.

 

Ναι, αυτή η συνάντηση 12 συγγραφέων του Φανταστικού είχε γίνει τον Μάρτιο του 2005, μόλις ένα μήνα πριν το πρώτο Φεστιβάλ ΕΦ της Ερμούπολης. Περάσαμε πολύ καλά εκείνο το τριήμερο. Πολύ μάσα και πολύ κουβέντα. Όσο για τους Δραματουργούς των Γιανν, έμαθα ότι μετά από σιγή τουλάχιστον δύο χρόνων (δηλαδή σχεδόν από τότε) μόλις κυκλοφόρησαν καινούργιο τεύχος (αν και δεν το έχω πάρει στα χέρια μου).

[Arachnida]

Τότε έκανα τα πρώτα μου βήματα στο φανταστικό και θυμάμαι ακόμα και τη μέρα που γινόταν η συνάντηση στο Θυμωμένο Πορτραίτο. Δεν είχα κάποιον γνωστό που να ασχολείται κι έτσι ντρεπόμουν να πάω στη συνάντηση. Και ο gema μου είπε ότι κυκλοφόρησε τεύχος των Δραματουργών των Γιαν, αλλά τις μέρες που είμαι στην πόλη δεν εντόπισα κάτι σχετικό. Θα χαρώ πάντως να μάθω ότι η προσπάθεια συνεχίζεται και θα ήθελα να αποτελέσω μέρος αυτής.

Edited December 30, 2007 by Arachnida

[DinoHajiyorgi]

ΥΓ. Ώστε σου έδωσαν το τελευταίο τους βιβλίο; Χεχε. Πρέπει να έχει εξαντληθεί εδώ και χρόνια. Άλλο ένα έχω στα ράφια μου και ένα ακόμα έχω χαρίσει στη δημοτική βιβλιοθήκη Ερμούπολης...

 

Ένα αντίτυπο έχω κι εγώ, με αφιέρωση του Νίκου Θεοδώρου στο εσώφυλλο.

 

Όσο για το καινούργιο "Οι Δραματουργοί του Γιανν" το καινούργιο 20ο τεύχος το έλαβα ταχυδρομικώς. Δεν έχω ιδέα όμως σε ποιους άλλους εστάλη. Σε σχέση με το τεύχος 19 το budget δείχνει εμφανώς πεσμένο, εύχομαι όμως αυτό να μην πτοήσει τον Νίκο και να συνεχίσει. Δεν μπορεί, θα υπάρξουν και καλύτερες μέρες.

Edited January 3, 2008 by DinoHajiyorgi

[Sileon]

Τέλειωσα το "Την χρονια που απέδρασε το λιοντάρι", του Κάρλος Σαμπάγιο. Αστυνομικό με μια νουάρ πινελιά και κομικς αισθητική. Η πλοκή εξελίσεται στη Λατινική Αμερική του '60, όπου στήνεται ένας χωρός απο φασίστες, μυστικές οργανώσεις, ματσό μπάτσους, έναν χορευτή τάνγκο και..ένα λιοντάρι που το έσκασε απο το τσίρκο.

Έχω ξεκινήσει την Τζέιν Ευρ, της Σαρλοτ Μπρωντέ. Παρεπιπτόντως, οι εκδόσεις Σμίλη που το μετέφρασαν κάνουν φανταστική δουλειά (έχω διαβάσει αρκετά απο τις εν λόγω εκδ.) με πολύ ωραία μετάφραση. Στο τέλος κάθε βιβλίο υπάρχουν εκτενή στοιχεία και κριτικές για κάθε έργο, καθώς και εικόνες και γκραβούρες που δίνουν μια καλλιτεχνική αίσθηση της εποχής του βιβλίου.

[tetartos]

Τέλειωσα τον Κόμη Μηδέν του Γκίμπσον (που δε μου άρεσε) και τώρα τελειώνω την Νύχτα των Ασίμοφ&Σίλβερμπεργκ, εκδόσεις Άγνωστη Καντάθ. Δεν είχα διαβάσει το διήγημα - το βιβλίο μου άρεσε αρκετά, αν και σε ορισμένα σημεία πλατειάζει και επαναλαμβάνεται...

[mman]

Τέλειωσα τον Κόμη Μηδέν του Γκίμπσον (που δε μου άρεσε) και τώρα τελειώνω την Νύχτα των Ασίμοφ&Σίλβερμπεργκ, εκδόσεις Άγνωστη Καντάθ. Δεν είχα διαβάσει το διήγημα - το βιβλίο μου άρεσε αρκετά, αν και σε ορισμένα σημεία πλατειάζει και επαναλαμβάνεται...

Το διήγημα είναι απίστευτο! Μόλις αγόρασα το μυθιστόρημα, αλλά είναι πολύ χαμηλά στη σειρά ανάγνωσης της στοίβας του ραφιού μου...

Edited December 31, 2007 by mman

[nikosal]

Ψιτ, σβήσε ότι έχεις στοίβα με αδιάβαστα, πριν το μάθει ο Ντίνος. Γίνεται έξαλλος, φωνάζει, μετά πέφτει και απλά βουρκώνει, και στο τέλος αποσύρεται από τα εγκόσμια για 1-2 μέρες. Μπροστά του θα λες ότι αγοράζεις ένα βιβλίο το μήνα, το τελειώνεις αμέσως, το ακουμπάς στη μικρή σου βιβλιοθήκη αποτελούμενη από 50-60 τίτλους (εκ των οποίων 15 η παλιά σχολική δομή) και μετά βλέπεις αμερικάνικη τηλεόραση. Το κάνω και μικρά γράμματα, να μη το διαβάσει.

[D'Ailleurs]

Ελιλού, η κούκλα του θανάτου της Ομπέρ Μπριζίτ

 

Ο Σιμπ Μορένο, ταριχευτής στο επάγγελμα, ζει μια μοναχική και μονότονη ζωή. Τα πράγματα παίρνουν απροσδόκητη τροπή όταν εμφανίζεται η αινιγματική Μπλανς Αντριέ και του αναθέτει να ταριχεύσει τη μικρή της κόρη, την Ελιλού, η οποία σκοτώθηκε σε ατύχημα, για να την εκθέσει στο οικογενειακό παρεκκλήσι. Διστακτικός στην αρχή, ο Σιμπ τελικά δέχεται, στην πορεία όμως ανακαλύπτει ότι η μικρή έχει πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Καθώς παρασύρεται όλο και περισσότερο από το πάθος του για την ψυχικά διαταραγμένη Μπλανς, βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα λαβύρινθο από οικογενειακά μυστικά και παιχνίδια του παραλόγου, τα νήματα των οποίων κινεί ένα εφιαλτικά διεστραμμένο μυαλό…

[DinoHajiyorgi]

Ψιτ, σβήσε ότι έχεις στοίβα με αδιάβαστα, πριν το μάθει ο Ντίνος. Γίνεται έξαλλος, φωνάζει, μετά πέφτει και απλά βουρκώνει, και στο τέλος αποσύρεται από τα εγκόσμια για 1-2 μέρες. Μπροστά του θα λες ότι αγοράζεις ένα βιβλίο το μήνα, το τελειώνεις αμέσως, το ακουμπάς στη μικρή σου βιβλιοθήκη αποτελούμενη από 50-60 τίτλους (εκ των οποίων 15 η παλιά σχολική δομή) και μετά βλέπεις αμερικάνικη τηλεόραση. Το κάνω και μικρά γράμματα, να μη το διαβάσει.

 

Άρφ! Άρφ! Γκρρρρρρρρρρ.........

[mman]

Ψιτ, σβήσε ότι έχεις στοίβα με αδιάβαστα, πριν το μάθει ο Ντίνος. Γίνεται έξαλλος, φωνάζει, μετά πέφτει και απλά βουρκώνει, και στο τέλος αποσύρεται από τα εγκόσμια για 1-2 μέρες. Μπροστά του θα λες ότι αγοράζεις ένα βιβλίο το μήνα, το τελειώνεις αμέσως, το ακουμπάς στη μικρή σου βιβλιοθήκη αποτελούμενη από 50-60 τίτλους (εκ των οποίων 15 η παλιά σχολική δομή) και μετά βλέπεις αμερικάνικη τηλεόραση. Το κάνω και μικρά γράμματα, να μη το διαβάσει.

Ψιτ, έχω κάπου 20 αδιάβαστα. Όταν αποφασίσαμε με την Τέτη να μείνουμε μαζί, αναγκαστήκαμε λόγω χώρου να δώσουμε όλα τα βιβλία που είχαμε διπλά -και δεν ήταν λίγα. Μετά πήραμε ένα σπίτι που είχε δύο ενσωματωμένες βιβλιοθήκες (βασικό κριτήριο) ζερβόδεξα στο τζάκι. Παρόλ' αυτά, το καλοκαίρι που μας πέρασε αγοράσαμε άλλες 4 (ολογράφως: τέσσερεις) καινούργιες βιβλιοθήκες μπας και ανασάνουμε λίγο. Τώρα η τέταρτη είναι στη φάση που αρχίζει και πήζει. Δεν τα λέω για να περηφανευτώ: ήμουν και παραμένω χαρακτηριστικός τεμπέλης και ένας από τους λιγότερο διαβαστερούς στον κύκλο μου. Η ΑΛΕΦ είναι πήχτρα στους βιβλιοφάγους. Ο Κώστας ο Γερογιάννης έχει 5.000 βιβλία, όλα του Φανταστικού, σε τρία διαφορετικά σπίτια. Όταν γέμισαν και τα πατάρια, η Βάσω η Χρήστου, που τυγχάνει σύζυγός του, του απαγόρευσε να αγοράζει καινούργια. Ο Κώστας είναι συνεχώς με μια ξύστρα στο χέρι και αλλάζει τις χρονολογίες στο Copywirght των καινούργιων αγορών. Ένα οικογενειακό δράμα... Τα γράφω κι εγώ μικρά για να μην τα διαβάσει...

[DinoHajiyorgi]

Στα σοβαρά(!) όμως, γιατί έχει γίνει μια παρεξήγηση. Δεν σας έχω μιλήσει για την…περικεφαλαία μου; Είναι μια τρανή περικεφαλαία, δεν την φοράω πάντα, όταν όμως την βάζω στο κεφάλι μου λέω…τρανές μα****ες. Μπορεί που-χου η Nienor και η trillian να μην αντεπεξέλθουν σε κάποιο write-off και εγώ να φρίξω λέγοντας κάτι του τύπου «επρόδωσαν την Γραφήν!» Συμπέρασμα: Θα πρέπει να φορούσα την περικεφαλαία μου όταν το είπα.

 

Δεν κάνει καλό να τη φοράς την άτιμη, είναι όμως γλυκιά και εθιστική. Την φοράω όταν πρέπει να υποστώ και τις ανυπόφορες εμμονές κάποιου Συριανού. Και η ζωή θα ήταν σίγουρα ανιαρή χωρίς αυτήν. Η υπό περικεφαλαίας προσωπικότητα μου όμως, ουδεμία σχέση έχει με την αξιαγάπητη περσόνα που εσείς οι λίγοι τυχεροί είχατε το προνόμιο να γνωρίσετε από κοντά. Ναι, την φοράω και αυτή ακριβώς τη στιγμή.

Edited December 31, 2007 by DinoHajiyorgi

[nikosal]

I am legend, Richard Matheson. Σε έκδοση της σειράς SF Masterworks. Είδα ότι θα προβληθεί στους κινηματογράφους και είπα να προλάβω.

[heiron]

Εγω τελειωνω το Icewind dale αφου εν τω μεταξυ τελειωσα το Dark Elf.Γενικα εκανα τα βιβλια του Σαλβατορε εναν αχταρμα!Το Dark elf ηταν οκ.Το Icewind dale ηταν μετριοτατο.Θα το σχολιασω αλλη φορα αναλυτικοτερα.

Σειρα θα εχει κανα mainstream.Μαλλον το Περασμα στην Ινδια.

[Guest Jedi Mentat]

Τώρα διαβάζω το "Θνητοί Θεοί" από τον Richard Morgan.

 

Ένα τρομερό βιβλίο, αστυνομικό θρίλερ επιστ. φαντασίας, το οποίο είναι προγραμματισμένο μέσα στο 2009 αν θυμάμαι καλά να βγεί και σε ταινία.

[tetartos]

Το διήγημα είναι απίστευτο! Μόλις αγόρασα το μυθιστόρημα, αλλά είναι πολύ χαμηλά στη σειρά ανάγνωσης της στοίβας του ραφιού μου...

 

 

Θα περιμένω λίγες μέρες να περάσουν και μετά θα διαβάσω και το διήγημα "Nightfall", έχω περιέργεια να δω τις διαφορές/ομοιότητες! Αυτή τη στιγμή όμως έχω πιάσει την Johnny Maxwell Trilogy του Pratchett και την έχω καταβρει. Έχω τελειώσει τον πρώτο τίτλο (Only You Can Save Mankind) και συνεχίζω ακάθεκτος στον δεύτερο (Johnny and the Dead). Δυσκολεύομαι να τα κατηγοριοποιήσω (SF; F; Παρωδίες; Χιούμορ;)

 

Για τις στοίβες μου δε θα πω τίποτα. Προσπαθώ να τα έχω καλά με τον Ντίνο...

[mman]

Διαβάζω το πρώτο από τα αδιάβαστα της στοίβας μου , το "Λαξευμένο Δίχτυ" της Βάσως Χρήστου, εκδόσεις Ίαμβος. Φάνταζυ, είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας "Οι Επιστροφή των Λαξευτών". Μια κριτική του πρώτου βιβλίου (κυκλοφόρησε πέρσυ και ήταν το "Οι Λαξευτές της Παλίρροιας") μπορείτε να δείτε εδώ . Μέχρι στιγμής το "Λαξευμένο Δίχτυ" τα πάει μια χαρά. Μόλις το τελειώσω θα γράψω δυο λόγια στο σχετικό topic.

[D'Ailleurs]

Γκαγί Κριστιάν - Μια βραδιά στο κλαμπ

 

Ο Σιμόν Ναρντί, διάσημος πιανίστας που έχει εγκαταλείψει την καριέρα του, αποτοξινωμένος αλκοολικός, ύστερα από χρόνια απόλυτης νηφαλιότητας, μια βραδιά επιτρέπει στον εαυτό του να πιει ένα ποτηράκι. Μόνο ένα ποτηράκι. Και βυθίζεται πάλι στα ίδια. Για τα καλά. Δεν είναι όμως μόνο το αλκοόλ που θα τον μεθύσει. Μερικές φορές ξαναπέφτουμε στα ίδια λάθη μόνο και μόνο για να σηκωθούμε πιο δυνατοί. Η επιστροφή στις αδυναμίες του, στους δαίμονές του -την τέχνη του- θα τον παρασύρει σε ιλιγγιώδεις καταστάσεις, απαγορευμένες στους μεταμελημένους.

[Darkchilde]

Μέσα απ'το γυαλί της Ευθυμίας Δεσποτάκη.

 

Το άρχισα εχθές κι ενώ ήθελα να το τελειώσω, είχα κάτι αγγαρειούλες. Κριτική όταν το τελειώσω.

[Nihilio]

The right hand of doom and other tales of Solomon Kane του Robert Howard.

Μικρό βιβλιαράκι με τα άπαντα του πουριτανού Ξιφομάχου του Robert Howard. To Wings in the night είναι χαλαρά μία από τις καλύτερες ιστορίες του αμερικάνου συγγραφέα (κατά τη γνώμη μου ίσως και η δεύτερη καλύτερη μετά το θεϊκό "Beyond the black river") και οι υπόλοιπες κυμαίνονται στο γνωστό του επίπεδο, αν και γενικά είναι λίγο κατώτερες από τις ιστορίες με τον Conan.

[Naroualis]

Wyrd Sisters και Moving Pictures από τον Τέρρυ Πράτσετ. Το πρώτο είναι απλά αξιολάτρευτο, το δεύτερο δε μου έκανε και τόσο κλικ, εκτός ίσως από τον Gaspode the Wonder Dog (πάλι κλαις, κυρα-Θυμιούλα; Γιατί;) και τον υπεραιωνόβιο-κουφό-βρωμιάρη μάγο με την αναπηρική καρέκλα, που τσιμπάει τις ταξιθέτριες στα πισινά!

[Oberon]

Όλα τα βιβλία με τις τρεις μάγισσες είναι εξαίρετα. Μόνο το Maskerade ήταν κάπως λιγότερο ενδιαφέρον από τα άλλα. Θα σου πρότεινα και τα Lords and Ladies, Witches Abroad και Carpe Jugulum.

[Naroualis]

Ευχαριστώ! Είπα να τα πάρω με τη σειρά που γράφτηκαν και έχω μπει σε ρέγουλα. Πάω τώρα για το Reaper Man κι ύστερα είχα στο νου μου το Lord and Ladies.