Τι διαβάζετε;

[Sileon]

Ερατώ, 2007. Χαριτωμένη μετάφραση, ωραία εμφάνιση του βιβλίου. Ακόμη και η γραμματοσειρά μου άρεσε. Έχει και δυο κατεβατά, ένα στην αρχή κι ένα στο τέλος σχετικά με τον Μάτσουριν. Αλλά όπως είπα, επειδή το πρωτότυπο είναι κάπως άνισο και μεγαλούτσικο (ως φαίνεται), ένας από τους εκδότες παρουσίασε μια κομμένη έκδοση στα αγγλικά κι αυτήν την έκδοση έχουν μεταφράσει. Δυστυχώς το κείμενο κόβεται σε παράξενα σημεία και γενικά, ο ΄ξένος εκδότης που έκοψε ό,τι έκοψε είναι ένας κακιασμένος και ζηλιάρης άνθρωπος που προσπάθησε να καταστρέψει το έργο ενός ανθρώπου πεθαμένου 200 χρόνια πριν.

 

 

To ίδιο διαβάσαμε, λοιπόν.

Τα περι κουτσουρέματος αναφέρονται και στον πρόλογο του εκδότη/μεταφραστή.Πάντως, έτσι όπως είναι το γραπτό, άνετα θα μπορούσε να αποδωθεί σε μεθυσμένο δημιουργό.

Edited July 24, 2008 by Sileon

[Arachnida]

Έχει ένα μήνα που παράγκειλα το βασίλιο της αράχνης και ακόμα δεν μου το φέρανε .Γιατί να είμαι ο μόνος σουφουφιτής σε ολόκληρη την Κύπρο

 

Μήπως συνάντησε δυσκολίες στο δρόμο ο αγγελιοφόρος;

[kitsos]

Διάβασα το Κρέσπελ και Αντωνία του ΕΤΑ ΧΟΦΜΑΝ. Πολύ όμορφη ιστορία.

[mariposa]

Το έχω διαβάσει και γω. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Σε ένα τόσο μικρό βιβλιαράκι χωράνε μουσική, έρωτας, παραλογισμός.

Το ξερες πως ο Hoffman έχει γράψει και τον Καρυοθραύστη; Εγώ πάντως όχι, για αυτό το αναφέρω. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση. 'Ηξερα για την μουσική αλλά όχι για την ιστορία.

[kitsos]

Ναι. Ο τύπος πρέπει να ήταν λιγάκι παράξενος αλλά ήταν πολυτάλαντος και γλυκιά πένα. Στη συγκεκριμένη ιστορία μου πήρε λίγο χρόνο να μπω στον κόσμο του (είμαι άσχετος με τη μουσική βλέπεις) αλλά αποζημιώθηκα.

[mariposa]

Αν λάβεις υπόψη σου την εποχή που έζησε , την ζωή που έζησε καθώς και το πόσο έζησε, πραγματικά είναι άξιος θαυμασμού

[kitsos]

Το τελευταίο διάστημα έψαξα για το Πριγκίπισσα Μπραμπίλα αλλά δεν το βρήκα και έτσι θα το δανειστώ από ένα φίλο. Θα σου το κάνω πάσα αλλά πρέπει να είμαστε γρήγοροι . Έχει μέσα και τον Σάντμαν.

[mariposa]

Ευχαρίστως θα το δανειστώ (αντιπαρέρχομαι του καρφιού). Εχω ακούσει για το Sandman ότι είναι sff ιστορία και είμαι περίεργη να δω τι γράφει και πώς.

[tetartos]

Και ξεκίνησα το Last chance to see... (τουρίστες στον πλανήτη γη), ένα χιουμοριστικό ταξιδιωτικό σχετικά με τα απειλούμενα είδη από τον ίδιο συγγραφέα. Φαίνεται πόσο έχει (εισ)συμ/βάλλει στη ζωή μου ο φίλτατός μου Araquel, ε;

... το οποίο και τελείωσα. Ήταν απολαυστικό και συγχρόνως ανησυχητικά ενημερωτικό. Αν μας ενοχλεί να σκοτώνονται τα ζώα, φανταστείτε τι σημαίνει να εκλείπουν τα είδη...

 

Επίσης τελείωσα τον Αόρατο Άνθρωπο του Wells. Για ένα βιβλίο που γράφτηκε >100 χρόνια πριν στέκει πολύ καλά. Πέραν, βέβαια, του ότι είναι κλασικό, έχει αρκετό ενδιαφέρον από ψυχογραφικής άποψης και δράση που κορυφώνεται προς τα τελευταία κεφάλαια.

 

Αναρωτιέμαι, αν θα προλάβω στη ζωή μου να διαβάσω ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα τουλάχιστον των "κλασικών" του χώρου μας...

[Naroualis]

Τελείωσα τα Παραδοσιακά τραγούδια της Πολυνησίας, ό,τι κοντινότερο σε κοσμογονία και Βίβλο έχουν οι Πολυνήσιοι. Περιττό να πω ότι συγκινήθηκα, παρόλο που γι' άλλη μια φορά και η μετάφραση και οι σημειώσεις δε με βοήθησαν καθόλου να μπω στο κλίμα.

[DinMacXanthi]

... το οποίο και τελείωσα. Ήταν απολαυστικό και συγχρόνως ανησυχητικά ενημερωτικό. Αν μας ενοχλεί να σκοτώνονται τα ζώα, φανταστείτε τι σημαίνει να εκλείπουν τα είδη...

 

Κάνοντας επίκληση στην επιστήμη, σου απαντώ:

 

"Dinosaurs are the ultimate icon for an evolutionary fact which we generally ignore, and definitely find uncomfortable to think about: nearly all species that have ever existed are extinct. [...] It is in many ways amazing that life on Earth has survived everything that the universe has so far thrown at it. Evolution runs on Deep Time - less than a hundred million years hardly counts. Life is extremely resilient, but individual species are not. They last a few million years and then they become obsolete. Life persists by changing - by being a series of opening chapters. But, being human, we'd like to see our own story turn into at least a blockbuster dekalogy."

 

"The Science of Discworld" Πιθανότατα το πιο σημαντικό βιβλίο που έχω διαβάσει.

 

Και συνενώνοντας και το τι διαβάζω, πως είναι δυνατόν να με τρομάξει κάτι σαν το Τα Βουνά της Τρέλας, όταν η πραγματικότητα είναι πολύ πολύ ΠΟΛΥ πιο συγκλονιστική από τα ΑΝΕΙΠΩΤΑ που περιγράφει; Το οτι σαν άνθρωποι έχουμε ιστορία περίπου 10.000 χρόνων σε έναν πλανήτη 4.8 δισεκατομμυρίων ετών; Το ότι περπατάμε πάνω σε απομεινάρια εξαφανισμένων οργανισμών δεν είναι συγκλονιστικό; Τι είναι το κάρβουνο; Τι είναι η κιμωλία; Αναλογιστείτε.

Και μετά μου λένε οι άλλοι για Θεό και δαίμονες... oh well, μεγάλη κουβέντα.

[tetartos]

Δε θα διαφωνούσα στον "φυσιολογικό" ρυθμό εξάλειψης των ειδών (αν και, κατ' αναλογίαν με την φροντίδα προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες, θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από τον άνθρωπο να φροντίσει και τα είδη με ειδικές ανάγκες). Αλλά εδώ μιλάμε για ειδο-κτονία!

 

... the rate of species extinctions at present is estimated at 100 to 1000 times "background" or average extinction rates in the evolutionary time scale of planet Earth

και

Biologist E. O. Wilson estimated in 2002 that if current rates of human destruction of the biosphere continue, one-half of all species of life on earth will be extinct in 100 years

Πολύ φοβάμαι ότι το τέλος μας ως είδους δεν θα έρθει ως ένα "απλό" στοχαστικό φαινόμενο αλλά ως μια ντετερμινιστική συνέπεια της διαταραχής της οικολογικής ισορροπίας που εμείς εισάγαμε...

 

Και για να μην είμαι και πολύ spammer, ξεκίνησα το ΑΡΡΓΚ! (Αδιάφοροι Ροκ Ρυθμοί για Γρήγορα Κέρδη / The Long Dark Tea-time of the Soul) που είναι η δεύτερη νουβέλα του Douglas Adams με πρωταγωνιστή τον Dirk Gently. Και είναι εξίσου (αν όχι περισσότερο) διασκεδαστική με την πρώτη!

[Mort13]

Vulcan's Hammer του Philip K. Dick, για να μην μας την λέει κι ο κύριος Heiron :tongue: Από τα πρώτα μυθιστορήματα του Dick, την εποχή που ακόμα έγραφε pulp περιπέτειες. Η υπόθεσή του ίσως φαίνεται ξεπερασμένη (η ανθρωπότητα κουρασμένη από τους συνεχείς πολέμους αποφασίζει να παραδώσει τα ηνία της εξουσίας σε έναν supercomputer ο οποίος όμως φτάνει στο λογικό συμπέρασμα ότι η μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη είναι ο ίδιος ο άνθρωπος), αλλά δεν θα με παραξένευε καθόλου αν από εκεί ο Cameron έκλεψε τις ιδέες του για την δημιουργία του Terminator.

[Ballerond]

Η Ουράνια Προφητεία του James Redfield

Ο Άρχοντας των Κεραυνών του Κώστα Δερβένη

και (ξανά) σκόρπιες ιστορίες από τα βιβλία του αίματος...because one is never enough...

[Παρατηρητής]

Ο Άρχοντας των Κεραυνών του Κώστα Δερβένη

 

 

Για πες λίγα λόγια για αυτό

[Ballerond]

Χαίρομαι που ρώτησες ;). Ο Κώστας Δερβένης είναι δάσκαλος διαφόρων πολεμικών τεχνών και γενικά πολύ γνωστός στον χώρο για τα έργα που έχει γράψει και τις τέχνες που διδάσκει.

Το συγκεκριμένο βιβλίο μιλάει για έναν Κινέζο δάσκαλο του, τον John Chang, στην τέχνη του nei kung. Η τέχνη αυτή αφορά την εσωτερική δύναμη που μπορεί και αναπτύσσει κανείς συγκεγκρώνοντας το γιν και το γιανκ στο σώμα του και ωθώντας το προς τα έξω. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να πετύχει τηλεκίνηση, αιώρηση, πυρογένεση και γενικά να αυξήσει πάρα πολύ την δύναμη του (με πολύ απλά λόγια). Εϊναι πολύ ενδιαφέρον βιβλίο γιατί μας παρουσιάζει έναν κόσμο διαφορετικό τελείως από αυτόν που ξέρουμε, μία φιλοσοφία και ιστορία που πάει πολλά χρόνια πίσω και με ποιον τρόπο μερικοί άνθρωποι καταφέρνουν και γίνονται χσιεν ("Αθάνατοι").

Όσοι ασχολούνται με πολεμικές τέχνες, και όχι μόνο, θα το βρουν ενδιαφέρον και σίγουρα θα τους κινήσει την περιέργεια να ψάξουν περισσότερο για την τέχνη του nei kung ;).

[nikosal]

Anthony Burgess, Τελευταίες ειδήσεις από τον κόσμο (the end of the world news, 1982), εκδόσεις Πόλις 1996, σε μετάφραση Άρτεμις Σταμπουλοπούλου και επιμέλεια Σώτης Τριανταφύλλου. Ένα μυθιστόρημα 540 σελίδων για το Φρόιντ και τον Τρότσκι, αλλά και τη σύγκρουση της Γης με ένα φανταστικό πλανήτη και τη διαφυγή λίγων με διαστημόπλοιο. Τον Μπέρτζες τον ξέρετε (Κουρδιστό Πορτοκάλι). Το μυθιστόρημα ξεκινά με μια επίσκεψη των SA στο σπίτι του Φρόιντ, την εποχή του Άνσλους (της προσάρτησης δηλ. της Αυστρίας στη Γερμανία). Φαίνεται ενδιαφέρον, θα δούμε.

 

ΥΓ. Τις 100 σελίδες (δηλ. τα 2,000 μηνύματα) έφτασε το τόπικ αυτό, που είχε ανοίξει τον Απρίλη του 2004 (!) ο Βάρδος. Το πιο δημοφιλές τόπικ του φόρουμ...

[D'Ailleurs]

Μάρκ Μπάροουκλίφ - Γκόμενα νο.44Από την τρυφερή ηλικία των δέκα χρόνων, ο Χάρι είχε μία και μόνη φιλοδοξία: να βρει το τέλειο κορίτσι. Ύστερα από είκοσι χρόνια και σαράντα τρεις γυναίκες που πέρασαν από το κρεβάτι του, δεν έχει πλησιάσει καν το στόχο του. Δεν ζητά πολλά. Απλά, μια πλούσια καλλονή διανοούμενη, η οποία θα παραβλέπει τις συνεχείς απιστίες του.

Ο Τζέραρντ, ο καλύτερος φίλος και συγκάτοικος του Χάρι, βρήκε μία και μόνη φορά τον πραγματικό έρωτα, το κατάλαβε όμως μόλις τη μέρα που τον παράτησε.

Και τότε, οι δυο κολλητοί συναντούν την Άλις. Ένα θηλυκό με αγγελικό πρόσωπο και κολασμένες αναλογίες. Μια γυναίκα για την οποία και οι δυο θα έκαναν τα πάντα για να την κατακτήσουν. Ένας αδυσώπητος αγώνας ξεκινά. Ο Χάρι καταφεύγει στα πιο βρώμικα κόλπα για να ξεκάνει το φίλο του.

 

ενα τιτάνιο βιβλίο που σε κάθε απολαυστική σελίδα του βυθίζομαι όλο και περισσότερο στις θεμελιώδεις αλήθειες του. Αυστηρώς ακατάλληλο για θυλικά.

[Arachnida]

Τελείωσα από Π. Μάρκαρη το ο "Τσε Αυτοκτόνησε", ένα πολύ δυνατό αστυνομικό με πολιτικές πινελιές.

Αυτές τις μέρες ο Μάρκαρης έχει βγάλει και ένα καινούριο, το "Παλιά, πολύ Παλιά" που διαδραματίζεται Κωνσταντινούπολη και έχει πάλι για ήρωα τον αστυνόμο Χαρίτο.

Μέχρι να το πετύχω κάπου, πηγαίνω στο "Σύνδρομο του Χάους" από Διαμαντή Φλωράκη.

[synodoiporos]

Συνεχίζω με το Λόφο των Ονείρων του Άρθουρ Μάχεν.

 

Ευθυμία, πώς σου φάνηκε ο Λόφος των Ονείρων ;

Edited July 27, 2008 by synodoiporos

[Naroualis]

Είναι η δεύτερη φορά που το διαβάζω. Κι αυτό γιατί ενώ συνήθως ο Μάχεν με ξετρελάινει και με κατατρομάζει, εκείνη την πρωτη φορά δεν μου άφησε και την καλύτερη εντύπωση. Ως τώρα βέβαια μου φαίνεται πολύ ανώτερο απ' ό,τι όταν το είχα πρωτοδιαβάσει. Είδωμεν.

[Sileon]

Διάβασα του Λε Καρρέ το "Και ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλυ". Πολύ καλό αλλά πολύ "βαριά" κατασκοπεία. Θέλει σημειώσεις και γερή αντοχή για να ακολουθήσει ο αναγνώστης τον δαίδαλο των μηχανοραφιών και των βρώμικων παιχνιδιών καθώς και προσήλωση στον πληθος των ονομάτων που περνάνε σωρηδόν απο τις σελίδες του βιβλίου.

Διαβάζω το Κνουλπ του Έσσε.

 

 

Εδιτ: Ένα "και".

Edited July 29, 2008 by Sileon

[Spock]

Διαβάζω το πρώτο βιβλίο του "Γυρίστε το Γαλαξία με Ωτο-στοπ". Η σουρεάλ γραφή του Douglas Adams σκοτώνει (με την κάλλιστη των εννοιών)! Μπορώ να πω πως το απολαμβάνω ιδιαίτερα, προς ακόμη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και του μεσιέ araquel!

Edited July 29, 2008 by Spock

[araquel]

Διαβάζω το πρώτο βιβλίο του "Γυρίστε το Γαλαξία με Ωτο-στοπ". Η σουρεάλ γραφή του Douglas Adams σκοτώνει (με την κάλλιστη των εννοιών)! Μπορώ να πω πως το απολαμβάνω ιδιαίτερα, προς ακόμη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και του μεσιέ araquel!

απαπα! τι έγινε; ήχησε η πρώτη των τεσσάρων σαλπιγγών; γκρεμίστηκαν όλοι οι φούρνοι στη βόρεια ελλάδα;

 

καλή σας ανάγνωση, μεσιέ! ;)

[Nihilio]

Το By the light of the moon του Dean Koontz.

Δεν το έχω προχωρήσει πολύ, αλλά φαίνεται ένα διασκεδαστικό technothriller με witty γραφή.