Τι διαβάζετε;

[Sileon]

Τελείωσα το πρώτο απο τα τέσσερα μέρη του Book of the new sun του Wolfe. Μιλάω για το Shadow of the torturer βραβευμένο με το World Fantasy award καθώς και το BSFA Award, το 1981.

 

Τo βιβλίο είναι φανταστικό, άπαιχτο! Τόσο καλογραμμένο, τόσο ιδιαίτερο.. Δεν ξέρω τι να πω. Τελικά, έχοντας διαβάσει και το Wizard Knight, καταλήγω στο ότι ο τύπος είναι μεγάλη πένα, άξιος της φήμης του, με καθαρά δική του γραφή, γεμάτη απο τις πανέμορφες εμμονές που μπορεί να έχουν σχηματιστεί στο μυαλό ενός καλλιτέχνη και προσδίδουν προσωπικό ύφος αλλά και ουσία στο έργο του. Γιατί αν δεν έχεις χαρακτήρα, η ουσία μένει ρευστή και ακαθόριστη, αφήνοντας τον αναγνώστη να μετέωρο, εκνευρισμένο και ανικανοποίητο.

Περιμένω πώς και πώς να συνεχίσω το δεύτερο μέρος που άρχισα εχθές, The Claw of the Conciliator.

Ολοκληρωμένη άποψη όταν τελειώσω την τετράδα.

[heiron]

Όντως,άπαικτο το Book of the new sun.Και τα 4 μέρη του απλα..."δεν υπάρχουν".Τέλεια γραφή,τέλεια υπόθεση,τελεια και παυλα.

 

Εγώ συνεχίζω το Μαύρο Πύργο με πάθος...

Το κάλεσμα των τριών

Edited January 16, 2009 by heiron

[Eric Draven]

Ξεκίνησα το Νεκρη Σαιζον του Τζακ Κετσαμ. Ναι, του τύπου που είχε γράψει το απίστευτα σοκαριστικό 'Το κορίτσι της διπλανής πόρτας' και ναι, εμπλέκονται πάλι παιδια.

Το συγκεκριμένο είναι παλιό του θεωρείτε απτα τρομακτικότερα ever και εκδόθηκε πρόσφατα στη χώρα μας.

 

[Nihilio]

Ξεκίνησα το Νεκρη Σαιζον του Τζακ Κετσαμ. Ναι, του τύπου που είχε γράψει το απίστευτα σοκαριστικό 'Το κορίτσι της διπλανής πόρτας' και ναι, εμπλέκονται πάλι παιδια.

Το συγκεκριμένο είναι παλιό του θεωρείτε απτα τρομακτικότερα ever και εκδόθηκε πρόσφατα στη χώρα μας.

 

ΩΧ! Το βγάλανε κι αυτό; Αποτελεί το ντεμπούτο του συγγραφέα

[Eric Draven]

ΩΧ! Το βγάλανε κι αυτό; Αποτελεί το ντεμπούτο του συγγραφέα

 

 

Απτα Jemma books. Εγγυήση στα τρομου και στις σπλατεριες..!

[Naroualis]

Τελείωσα το Αμνός, το Κατά Σκαμπηίλ, παιδικού φίλου του Ιησού, Ευαγγέλιο, του Christopher Moore. Κωμωδία στην οπία περιγράφονται τα υποτιθέμενα χαμένα χρόνια της ζωής του Ιησού, από τα δώδεκα μέχρι τα τριάντα. Χαριτωμένο είναι, χωρίς πολλές απαιτήσεις.

[Arachnida]

Τελείωσα το "Logicomix" του Δοξιάδη (ένα άνετο 10/10) και τώρα είμαι στη μέση από τη "Νοσταλγία των Δράκων" του Κούρτοβικ, που είναι σύγχρονη φαντασία, σε στυλ Κώδικα Ντα Βίντσι και είναι επίσης πολύ καλό.

[D'Ailleurs]

Henry Miller - The air-conditioned nightmare

Nonfiction account of Henry Miller's travels through the United States, published in 1945. Miller undertook these travels in 1940 and 1941 after returning from a lengthy stay in Europe. Miller comments, mostly negatively, on America's physical landscape as well as on the mood and spirit of the American people. Among other things, he contrasts the ideals of the original founders with contemporary Americans' love of making money.

[Nihilio]

"Νοσταλγία των Δράκων" του Κούρτοβικ, που είναι σύγχρονη φαντασία, σε στυλ Κώδικα Ντα Βίντσι και είναι επίσης πολύ καλό.

Δε θα το έλεγα ακριβώς φαντασία, πάνε βέβαια και κάτι χρόνια από τότε που το διάβασα (κοντά μια δεκαετία) ακόμα όμως θυμάμαι τον γλωσσομαθή πρωταγωνιστή του.

 

Εγώ: Katharyn Kerr - Dawnspell (θα μιλήσω κάποια στιγμή για όλη την τετραλογία). Κι αυτό ενδιαφέρον επικό φάνταζυ, όπως τα 2 προηγούμενα βιβλία

[Δημήτρης]

Αρμενίζοντας για το Βυζάντιο του Robert Silverberg

[melkiades]

Γράμματα ενός ασήμαντου δολοφόνου, Jose Carlos Somoza

 

Περιγραφή: Μια μοναχική συγγραφέας, βυθισμένη στη μετάφραση ενός έργου του Φόκνερ, καταφεύγει στο παραθαλάσσιο χωριό της νότιας Ισπανίας Ροκεδάλ. Αναζητώντας έμπνευση για το επόμενο μυθιστόρημά της, σκαρφίζεται μια φανταστική επικοινωνία με έναν υποψήφιο «δολοφόνο» της. Υποδυόμενη τόσο το θύτη όσο και το θύμα, αφήνει κρυφά στο μαντρότοιχο του σπιτιού της μια σειρά ανώνυμων επιστολών για να τις «βρει» την επόμενη μέρα. Όταν η Κάρμεν αποφασίζει να βάλει τέλος σ' αυτό το παράξενο παιχνίδι, κάποιος αναλαμβάνει να το συνεχίσει. Θα μπορούσε να είναι ο δον Μπαλτάσαρ, ο τρελός του δρόμου του νεκροταφείου, ή ο Μανόλο, ο «ερημίτης του πύργου». Ποιος και γιατί; Ένα ανώνυμο χέρι την κυκλώνει σ' ένα αόρατο δίχτυ γραφής και θανάτου.

 

 

Από τα καλύτερα που διάβασα το τελευταίο διάστημα. Σύντομο περιεκτικό με λυτρωτικό τέλος. Μετά την Κλάρα στο μισοσκόταδο του ιδίου αποφάσισα να του δώσω άλλη μια ευκαιρία και δεν απογοητεύτηκα. Κάποια στιγμή θα συνεχίσω με τη Θεωρία των Χορδών και το Σπήλαιο των ιδεών. Τα έχει διαβάσει κανείς?

[mariposa]

Ο ύμνος των δαιμόνων- Bouchard Nicholas

 

Κάιζερστουλ. 1740. Αλλεπάλληλοι φόνοι μικρών παιδιών συγκλονίζουν την πόλη του Φράιμπουργκ. Μες στον πανικό και την οδύνη τους, οι χωρικοί αναθυμούνται τον μύθο του Μαύρου Θηρευτή. Την ίδια ώρα, ο κόμης του Σπένλι ετοιμάζεται να υποδεχθεί μια εκλεκτή πολιτική συντροφιά. Πρίγκιπες και βασιλικοί απεσταλμένοι καταφθάνουν στο Μπουργκ Σπόνεκ για να διαπραγματευθούν την ανακατανομή του χάρτη της Ευρώπης. Ένας περιπλανώμενος θίασος αναλαμβάνει να τους παρουσιάσει μιαν όπερα εμπνευσμένη από τον μύθο του Μαύρου Θηρευτή. Μόνο που, κατά τη διάρκεια των δοκιμών, η νεαρή λιμπρετίστα εξαφανίζεται μυστηριωδώς.

[Nihilio]

Κάποια στιγμή θα συνεχίσω με τη Θεωρία των Χορδών και το Σπήλαιο των ιδεών. Τα έχει διαβάσει κανείς?

Το σπήλαιο των Ιδεων (και κάποια στιγμή θα πρέπει να δω αν η αδερφή μου έχει και άλλα βιβλία του). Πολύ καλό μου φάνηκε, μπλέκοντας Αγκάθα Κρίστυ, Πλάτωνα και σουρεαλισμό σε ένα.

[Mort13]

The Fall of Hyperion, του Dan Simmons. Ταιριαστό τέλος σε μια καταπληκτική ιστορία.

[Δημήτρης]

Η Ψυχή των Μύθων, ανθολογία σε επιμέλεια Θ. Μαστακούρη

[Eric Draven]

Ο ύμνος των δαιμόνων- Bouchard Nicholas

 

Κάιζερστουλ. 1740. Αλλεπάλληλοι φόνοι μικρών παιδιών συγκλονίζουν την πόλη του Φράιμπουργκ. Μες στον πανικό και την οδύνη τους, οι χωρικοί αναθυμούνται τον μύθο του Μαύρου Θηρευτή. Την ίδια ώρα, ο κόμης του Σπένλι ετοιμάζεται να υποδεχθεί μια εκλεκτή πολιτική συντροφιά. Πρίγκιπες και βασιλικοί απεσταλμένοι καταφθάνουν στο Μπουργκ Σπόνεκ για να διαπραγματευθούν την ανακατανομή του χάρτη της Ευρώπης. Ένας περιπλανώμενος θίασος αναλαμβάνει να τους παρουσιάσει μιαν όπερα εμπνευσμένη από τον μύθο του Μαύρου Θηρευτή. Μόνο που, κατά τη διάρκεια των δοκιμών, η νεαρή λιμπρετίστα εξαφανίζεται μυστηριωδώς.

 

 

Mariposa το'χω διαβάσει και εγώ αυτό, είναι καλό. Ίσως όχι τόσο καλό όσο θα ήθελα, μα ταιριάζει με το κλίμα (βροχες, αέρηδες κλπ.).

[Παρατηρητής]

Διαβάζω το Η Νύχτα της Λευκής Παπαρούνας του Κώστα Μίσσιου. Δεν γίνεται να το αφήσεις έτσι και φτάσεις στη δεύτερη κιόλας σελίδα. Και μόνο το σενάριο αλα Silent Hill με σκηνικό χωριό ελληνικής υπαίθρου, σε κρατά αιχμάλωτο. Η ιδέα μοιάζει με το Μπαράκι του Τσάρλι του Ηλία Φλωράκη, ιστορίες δηλαδή που ΄συνδέονται σε ένα κοινό σημείο. Το ατού του συγγραφέα, εκτός από τη γλώσσα και την παραστατική γραφή του είναι η δημιουργία ατμόσφαιρας που δε λείπει απο καμία σελίδα.

[Δημήτρης]

Φαρενάιτ 451. Και η Ψυχή των Μύθων ήταν τελικά σε επιμέλεια Μάριου Βερέττα

[Eric Draven]

Διαβάζω το Η Νύχτα της Λευκής Παπαρούνας του Κώστα Μίσσιου. Δεν γίνεται να το αφήσεις έτσι και φτάσεις στη δεύτερη κιόλας σελίδα. Και μόνο το σενάριο αλα Silent Hill με σκηνικό χωριό ελληνικής υπαίθρου, σε κρατά αιχμάλωτο. Η ιδέα μοιάζει με το Μπαράκι του Τσάρλι του Ηλία Φλωράκη, ιστορίες δηλαδή που ΄συνδέονται σε ένα κοινό σημείο. Το ατού του συγγραφέα, εκτός από τη γλώσσα και την παραστατική γραφή του είναι η δημιουργία ατμόσφαιρας που δε λείπει απο καμία σελίδα.

 

Παρατηρητή διαβάζεις ένα απτα (ελάχιστα)αγαπημένα μου βιβλία Έλληνων συγγραφέων. Δεν είναι πολύ ατμοσφαιρικό?! Με έβαλε κανονικά στο κλίμα της υπαίθρου! Όλες οι ιστορίες είναι καλές, αλλά η πρώτη και η τελευταία είναι οι αγαπημένες μου. Μπράβο στον Κώστα Μίσσιο.

Όποιος/α θέλει να ζήσει spookie νύχτες στο ελληνικό ύπαιθρο, ας τσεκάρει αυτό το βιββλίο, αξίζει.

[Darkchilde]

Μόλις άρχισα το "Dragons of Eden" του Carl Sagan.

[Mort13]

For Your Eyes Only, του Ιan Fleming. Συλλόγη 5 μικρών διηγημάτων με ήρωα τον James Bond, περιέχει τα From a View to a Kill, For Your Eyes Only, Quantum of Solace, Risico και The Hildebrand Rarity.

[Δημήτρης]

Μόλις άρχισα το "Dragons of Eden" του Carl Sagan.

 

Darkchilde το Dragons of Eden σε ποιες εκδόσεις το διαβάζεις;

[Adinol Doy]

Παρατηρητή διαβάζεις ένα απτα (ελάχιστα)αγαπημένα μου βιβλία Έλληνων συγγραφέων. Δεν είναι πολύ ατμοσφαιρικό?! Με έβαλε κανονικά στο κλίμα της υπαίθρου! Όλες οι ιστορίες είναι καλές, αλλά η πρώτη και η τελευταία είναι οι αγαπημένες μου. Μπράβο στον Κώστα Μίσσιο.

Όποιος/α θέλει να ζήσει spookie νύχτες στο ελληνικό ύπαιθρο, ας τσεκάρει αυτό το βιββλίο, αξίζει.

 

Μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ ἀνοίξουμε κι ἕνα ἀντίστοιχο τόπικ γιὰ τὸ ἐν λόγῳ βιβλίο, δεδομένου μάλιστα ὅτι ὁ συγγραφέας εἶναι πιὰ μέλος τοῦ φόρουμ;

[Eric Draven]

Μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ ἀνοίξουμε κι ἕνα ἀντίστοιχο τόπικ γιὰ τὸ ἐν λόγῳ βιβλίο, δεδομένου μάλιστα ὅτι ὁ συγγραφέας εἶναι πιὰ μέλος τοῦ φόρουμ;

 

Σοβαρά? Ποιος είναι?

 

PS: Το δοκίμιο του Λάβκραφτ που μου πρότεινες, έπαθα πλάκα! Καταπληκτικό

[Sileon]

Τελείωσα το δεύτερο βιβλίο απο το πρώτο μισό μερός του Book of the new sun, The claw of the conciliator, του Gene Wolfe. Ξεκίνησα το τρίτο βιβλίο της τετραλογίας, ονόματι The sword of the lictor.