Τι διαβάζετε;

[Eroviana]

Εγώ πάλι τελειώνω το Guards! Guards!, του Πράτσετ. Υπέροχο χιούμορ όπως και στα προηγούμενα που διάβασα.

 

Τα σπάει το Guards! Guards!.

 

Τέλειωσα το Truth και προσπαθώ να αποφασίσω ανάμεσα στο Riven Kingdom (2o Godspeaker) της Karen Miller, The Once and Future King του T.H. White και το Complete Works of Lewis Carroll.

[Δημήτρης]

Jonathan Carroll, Ένα Παιδί στον Ουρανό (Οξύ)

[Nihilio]

Jonathan Carroll, Ένα Παιδί στον Ουρανό (Οξύ)

Καινούριο είναι αυτό ή παλιό που δεν είχα πάρει είδηση;

Μπορείς να πεις περισσότερα για το βιβλίο (είχα διαβάσει το "Η φωνή της Σκιάς μας" από τον ίδιο και μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις)

[Δημήτρης]

Καινούριο είναι αυτό ή παλιό που δεν είχα πάρει είδηση;

Μπορείς να πεις περισσότερα για το βιβλίο (είχα διαβάσει το "Η φωνή της Σκιάς μας" από τον ίδιο και μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις)

 

Το βιβλίο αυτό το πήρα μόνο και μόνο επειδή το έβγαλε το Οξύ. Μου αρέσει η θεματολογία του συγκεκριμένου οίκου και ότι βιβλία βρίσκω από τη σειρά Κόλαση - και όχι μόνο - τα παίρνω. Μην έχοντας την παραμικρή ιδέα περί τίνος πρόκειται, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να μεταφέρω αυτούσιο το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

 

Ο Βέμπερ Γκρέγκστον, ένας διανοούμενος και βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης, συγκλονίζεται από τα φρικτά νέα της αυτοκτονίας του καλύτερου του φίλου, Φίλιπ Στρέυχορν. Τι ήταν αυτό που ώθησε τον Στρέυχορν, δημιουργό και αντιήρωα της διάσημης σειράς ταινιών τρόμου Μεσάνυχτα να κόψει το νήμα της ζωής του πάνω στο καλύτερο σημείο της καριέρας του;

Ως μόνη εξήγηση της πράξης του, ο Στρέυχορν αφήνει τρεις βιντεοκασέτες, που θα αναγκάσουν τον Βέμπερ να έρθει με το βαθύτερο νόημα των ταινιών του Φιλ. Ξετυλίγοντας το κουβάρι αυτής της ακατάληπτης αυτοκτονίας, ο Βέμπερ θα ανακαλύψει πόσο λίγο ήξερε πραγματικά τον φίλο του, αλλά και μέχρι που είναι διατεθειμένος να φτάσει στο όνομα της τέχνης.

Το Ένα Παιδί στον Ουρανό είναι μία σύγχρονη εκδοχή του Φάουστ, μία σαγηνευτική, ψυχολογική κάθοδος στην Kόλαση, γραμμένη με το ιδιαίτερο, μαγικό στυλ του Τζόναθαν Κάρολ, που τον καθιέρωσε ως έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους λογοτέχνες.

 

Έχω και τη Φωνή της Σκιάς μας που ανέφερες αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμη. Επίσης η σειρά Fantasy Masterworks έχει βγάλει το The Land of Laughs.

[MountainRoot]

Τελείωσα το NeverWhere Neil Gaiman και τώρα ξεκινάω το

Un Lun Dun

[DinoHajiyorgi]

Διαβάζω για πρώτη φορά το Rendezvous With Rama του Arthur C. Clarke σε κείμενο word. (Είμαι στην 125η σελίδα από το σύνολο των 197.)

 

Σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον, για μυθιστόρημα που έχει story (μια κεντρική ιδέα) και καθόλου plot (πλοκή).

[northerain]

Καινούριο είναι αυτό ή παλιό που δεν είχα πάρει είδηση;

Μπορείς να πεις περισσότερα για το βιβλίο (είχα διαβάσει το "Η φωνή της Σκιάς μας" από τον ίδιο και μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις)

 

Ως μεγάλος φαν του Κάρολ, οφείλω να απαντήσω. Το ''Ένα παιδί στον ουρανό'' είναι παλιό, και ένα από τα καλύτερα του, κατ' εμε. Βασικά είναι το πιο κοντινό σε βιβλίο τρόμου που έγραψε. Βασικά ο χαρακτήρας μιας σειράς ταινιών τρόμου (Bloodstone) ''ζωντανεύει''. Θυμίζει λίγο το επεισόδιο Cigarette Burns απο το Masters of Horror, σαν concept.

[Venea]

Ξεκίνησα την μπαλάντα του Πανδοχέα του Beagle. Τόσο καιρό το έβλεπα μπροστά και και όλο σνόμπαρα!! Μεγάλο λάθος τελικά!

[Darkchilde]

Lirael - Garth Nix. Την άρχισα την τριλογία, και τώρα πάω για το δεύτερο βιβλίο.

[heiron]

Τελειώνω το "Ταξίδι χωρίς τέλος"(Non stop) του Μπράιαν Ά(Ώ)λντις

 

Η ιδέα μοιάζει κλισέ αλλά 1.το βιβλίο είναι γραμμένο τη δεκαετία του 50,και εκείνη την εποχή αν την έλεγες σε κάποιον δεν θα σου έλεγε ότι είναι κλισέ, 2.δεν είναι και τόσο κλισέ βασικά...δεν το έχω πετύχει πολλές φορές απλά είναι "κλασική ΕΦ υπόθεση"

Η γραφή του συγγραφέα καλή αλλά μοιάζει λίγο..."αδούλευτη".Ήταν από τα πρώτα βιβλία που έβγαλε ο συγγραφέας βέβαια οπότε είναι λογικό.Και το όλο feeling μου έβγαζε αρκετά new wave στο οποίο βέβαια ανήκε ο Aldis αλλά το κίνημα αυτό διαμορφώθηκε κυρίως τη δεκαετία του 60 οπότε ήταν αρκετά πρωτοποριακό κατά αυτή την έννοια.

Το περίεργο είναι ότι ο συγγραφέας μας δίνει αμέσως το "μυστικό" σε μεγάλο βαθμό και μάλιστα περιγράφει το χώρο από τα μάτια του γνώστη συγγραφέα-αναγνώστη κι όχι από τους άσχετους,ημιμαθείς κατοίκους...Κάποιος πιο lame τύπος θα το κρατούσε για τουίστ.

[D'Ailleurs]

Γκούναρ Στόλενσεν - Δικός σου ώς τον θάνατο Νουάρ μυθιστόρημα με ήρωα τον Βαργκ Βέουμ, νορβηγική έκδοση του μοναχικού ντετέκτιβ που μένει στο Μπέργκεν, το μεγάλο λιμάνι, και είναι φτωχός, χωρίς ψευδαισθήσεις, αλλά με χρυσή καρδιά και μια μπουκάλα αλκοόλ δίπλα του, για να αντέχει τη μοναξιά.

Ο πιο μικρός πελάτης που είχε ποτέ -ο Ρόαρ, ένα αγοράκι οχτώ-εννιά χρονών- εμφανίζεται μια ήσυχη μέρα του Φλεβάρη στο γραφείο του. Μια συμμορία ανηλίκων που τρομοκρατεί όλο τον κόσμο, ακόμα και τη μητέρα του μικρού, του έκλεψε το ποδήλατο. Πρώτη του αντίδραση: ν' ανοίξει τον τηλεφωνικό κατάλογο και να ψάξει για ντετέκτιβ. Τι πιο φυσικό! Ο Βαργκ Βέουμ αφοπλίζεται από την τόση αθωότητα, αποδέχεται την πρόκληση και αναλαμβάνει δράση, βρίσκει το ποδήλατο του Ρόαρ και γνωρίζεται με τη μητέρα του. Μια ευχάριστη γνωριμία...

Γίνεται όμως ένας φόνος, και ποιος άραγε συλλαμβάνεται ως βασικός ύποπτος; Η μητέρα του μικρού. Ο Βαργκ Βέουμ πρέπει να κινήσει γη και ουρανό για να βρει τι πραγματικά συνέβη.

[Sonya]

Αφού τελείωσα και το Moving Pictures, τώρα κάνω ένα διάλειμμα από τον θείο Terry και διαβάζω του Κωνσταντίνου μας τη Νύχτα της Λευκής Παπαρούνας. Me likes VERY much!

[ntoing]

Περσέπολις

[constantinos]

Αφού τελείωσα και το Moving Pictures, τώρα κάνω ένα διάλειμμα από τον θείο Terry και διαβάζω του Κωνσταντίνου μας τη Νύχτα της Λευκής Παπαρούνας. Me likes VERY much!

 

Thank you.

Αντε και στα δικά σας mistress... ;)

[Naroualis]

Τελείωσα τη Νύχτα της Λευκής Παπαρούνας, του Κωνσταντίνου Μίσσιου (χα, έτσι ήθελα να το γράψω ολόκληρο) και τη σχολίασα εδώ. Συνεχίζω με δύο βιβλία ταυτόχρονα, αν και το ένα μάλλον θα πάει μακρυά για να το τελειώσω, το "Δύναμη και Τιμή" της Ανθίππης Φιαμού και το "2020, Επίθεση στην Ελλάδα" του Κωνσταντίνου Γρίβα.

[kitsos]

Δάφνη Ντι Μοριέ, «Οι μπλε φακοί»

 

Η Μάρθα Γουέστ, νοσηλεύεται σε κάποιο νοσοκομείο του Λονδίνου μετά από μια εγχείρηση στα μάτια. Όταν οι επίδεσμοι βγαίνουν, τοποθετούνται στα μάτια της για ένα μικρό διάστημα οι προστατευτικοί μπλε φακοί. Η όραση σιγά σιγά επανέρχεται και φέρνει μαζί της τον εφιάλτη. Κανένας γύρω της δεν έχει την όψη που είχε πριν την επέμβαση…

[Mort13]

Blindness, του Jose Saramago.

 

Ο Saramago κέρδισε το Νόμπελ λογοτεχνίας το 1998 κι αυτό είναι το πιο γνωστό βιβλίο του (πρόσφατα γυρίστηκε και ταινία). Σε μια άγνωστη χώρα, οι άνθρωποι αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλο να χάνουν την όρασή τους (αν και στη συγκεκριμένη τύφλωση δεν τα βλέπουν όλα μαύρα αλλά λευκά). Όπως είναι φυσικό, όλες οι κοινωνικές και ηθικές δομές καταρρέουν και οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίσουν και να κάνουν απίστευτα πράγματα για να επιβιώσουν. Το στυλ στο οποίο είναι γραμμένο είναι αρκετά δύσκολο, ο Saramago γράφει τεράστιες προτάσεις που πολλές φορές πιάνουν ολόκληρες παραγράφους, οι χαρακτήρες δεν έχουν ονόματα (απλά λέγονται "ο γιατρός", "η γυναίκα του γιατρού" κλπ) ενώ δεν χρησιμοποιεί παύλες, εισαγωγικά ή αλλαγή γραμμής για τον διάλογο με αποτέλεσμα ένας διάλογος να μοιάζει κάπως έτσι:

 

The doctor asked him, Has anything like this ever happened to you before, or something similar, No, doctor, I don't even use glasses, And you say it came on all of a sudden, Yes, doctor, Like a light going out, More like a light going on, During the last few days have you felt any difference in your eyesight, No, doctor, Is there, or has there ever been any case of blindness in your family, Among the relatives I've known or have heard discussed, no one, Do you suffer from diabetes, No, doctor, From syphilis, No, doctor.

 

Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό βιβλίο που έχει ενδιαφέρον και για τους λάτρεις της ΕΦ αφού ουσιαστικά πραγματεύεται ένα post-apocalyptic σενάριο.

Edited March 10, 2009 by Tauntaun13

[Naroualis]

Τελίωσα το Δύναμη και Τιμή της Ανθίππης Φιαμού και θα συνεχίσω με την Παναγία των Αγγέλων του Αντωνη Μπουλούντζα.

[Δημήτρης]

Δεινόσαυροι, Ανθολογία από τον Λιβάνη. Έχει και Α. Κλαρκ μέσα

[ntoing]

Προχθές το βράδι τελείωσα το Περσέπολις που στο συστήνω τρελά (αν και δεν είναι ΕΦ, είναι τέλειο κόμικ) και ξεκίνησα το The Wee Free Men που θα το διαβάζω παράλληλα με το Making Money (αμφότερα Pratchett).

Which means, ότι έχω μπροστά μου μερικά πολύ τέλεια βραδάκια!

[Naroualis]

H Παναγία των Αγγέλων του Αντωνη Μπουλούντζα πήρε μια μικρή παράταση/αναβολή. Τελείωσα το 2020, Επίθεση στην Ελλάδα, του Κωνσταντίνου Γρίβα και συνεχίζω με το Μαύρο Λίθο, συλλογή διηγημάτων μυθολογίας Κθούλου του Ρόμπερτ Χάουαρντ.

[D'Ailleurs]

H Παναγία των Αγγέλων του Αντωνη Μπουλούντζα πήρε μια μικρή παράταση/αναβολή. Τελείωσα το 2020, Επίθεση στην Ελλάδα, του Κωνσταντίνου Γρίβα και συνεχίζω με το Μαύρο Λίθο, συλλογή διηγημάτων μυθολογίας Κθούλου του Ρόμπερτ Χάουαρντ.

 

πιο πολύτιμο και απο το χρυσάφι!!!

Lee Child - Προαναγγελία εγκλήματος

Ο Τζακ Ρίτσερ περιπλανιέται μόνος. Δε θέλει να στεριώνει πουθενά, δε δίνει σε κανέναν λογαριασμό για τις κινήσεις του. Αλλά τώρα μια γυναίκα από το παρελθόν του έρχεται να του ζητήσει μια χάρη:

Να προσπαθήσει να δολοφονήσει τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ...

 

Η Φρόλιτς, υπεύθυνη για την ασφάλεια του Αντιπροέδρου, θέλει να ελέγξει αν η ασπίδα προστασίας που έχει δημιουργήσει είναι όντως αποτελεσματική. Και ο Ρίτσερ είναι ακριβώς ο άνθρωπος που χρειάζεται: ικανός, πανούργος και σκληρός σαν ατσάλι. Αν αυτός δεν καταφέρει να σπάσει τον κλοιό, τότε δεν θα μπορέσει κανένας.

 

Αυτό που δεν του λέει –αλλά ο Τζακ ανακαλύπτει σύντομα μόνος του– είναι πως ο Αντιπρόεδρος κινδυνεύει ήδη. Το ένα μετά το άλλο φτάνουν στο Λευκό Οίκο απειλητικά γράμματα που «προαναγγέλλουν» τη δολοφονία του.

 

Κάποιοι έχουν αποφασίσει να τον βγάλουν από τη μέση. Τον παρακολουθούν ήδη μέσα από το στόχαστρο. Και ανά πάσα στιγμή μπορεί να πατήσουν τη σκανδάλη. Είναι επικίνδυνοι. Αδίστακτοι. Έχουν σταθμίσει κάθε λεπτομέρεια. Αλλά δεν έχουν υπολογίσει τον Ρίτσερ. Τον μόνο άνθρωπο που σκέφτεται πιο γρήγορα από αυτούς κι έχει τα κότσια να τους κυνηγήσει μέχρι τέλους…

[Naroualis]

πιο πολύτιμο και απο το χρυσάφι!!!

 

Χμ, δεν είμαι και τόσο σίγουρη. Εντάξει, ο θείος Μπομπ είναι πάντα ο θείος Μπομπ και η περιγραφή του πώς πέθανε ο Φον Γιουνστ -στο ομόνυμο διήγημα- αξεπέραστη. Αλλά έχει α) κάποια κομμάτια γραμμένα "μαζί" με άλλους (προφανώς πρόχειρα και σημειώσεις του Χάουαρντ που ξώμειναν όταν πέθανε, να τα σκυλεύουν επιτήδειοι) και β) κακή έως κάκιστη μετάφραση.

 

(ίσως κι ένα μικρό θεματάκι επιμέλειας. Ο δευτεραγωνιστής της "Πόρτας στον Κόσμο" λέγεται Ζάθα εκτός από ένα σημείο περίπου στη μέση του διηγήματος, όπου ξαφνικά μετονομάζεται σε Χάθα. Για να μην πω για τον Φον Γιουνστ που μετονομάζεται -ευτυχώς σε όλη τη διάρκεια του βιβλίου- σε Φον Τζάνζ.)

[heiron]

Οι Λύκοι της Καλα

του Στέφανου

Τις πρώτες 100 σελίδες έχω διαβάσει ως τώρα,θα δούμε.Α

[Naroualis]

Τελείωσα προς μεγάλη μου απόλαυση το Μαύρο Λίθο και άλλες ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου, του Robert E. Howard. Είναι το πρώτο μέρος μιας συλλογής tribute σε όσες ιστορίες του θείου Μπομπ άπτονται έστω αμυδρά της Μυθολογίας Κθούλου. Από το Μαύρο Λίθο, όπου ξεκινάει με την περίφημη περιγραφή του θανάτου του Φον Γιούνστ, μέχρι τη Φωτιά του Ασσουρμπανιμπαλ και τα Σκουλήκια της Γης, ο αναγνώστης μπορεί να γελάσει με την αφέλια της θεωρίας, αλλά όχι και με τη γραφή. Θα αφήσω το δεύτερο τόμο για αργότερα και θα πιάσω το Λέκγουελ.