10ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Γενικός, Θέμα: Τρίτη Ηλικία

[Oberon]

Nα πω κάτι.

Νομίζω πως ο Νίκοσαλ λέει κάτι σωστό. Πως οι συγγραφείς δεν δίνουν πάντα τον καλύτερο εαυτό τους και έτσι μένουν στάσιμοι. Όχι όλοι, και σίγουρα όχι πάντα. Φυσικά η γνώμη του είναι σεβαστή και γενικά τη συμμερίζομαι παρ'όλο που το 9 δεν είναι το "μέτρο των πάντων" εν Ελλάδι, για τη συγγραφή, ειδικά της fantasy. Όμως αυτό είναι άλλο θέμα.

Και έχει δίκιο. Ένα μεγάλο ποσοστό από τις ιστορίες γενικά, θα επιδέχονταν μεγάλης διόρθωσης.

Όμως εγώ βλέπω και μεγάλο κέφι, και φαντασία και δημιουργικότητα, και ένα σωρό ιδέες. Τεχνικά, πολλές ιστορίες πάσχουν, και πράγματι σε έναν πολύ αυστηρό, και ίσως αυτάρεσκο, editor ενός ξένου περιοδικού θα φαίνονταν σαν πρωτόλεια. Όμως έχω διαβάσει εδώ ιστορίες που είναι μακράν καλύτερες από πολλές εκδομένες και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό! Και σίγουρα, σαν παλιός εδώ, έχω δει συγγραφείς - συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου που δεν είναι και έμπειρος σαν συγγραφέας ακόμα - να εξελίσσονται απίστευτα!!! Και μέσω των δικών τους δυνάμεων και μέσω σχολίων και συζήτησης με τους άλλους.

Σαν να είχαμε δηλαδή - που έχουμε ήδη - ένα online εργαστήρι για επίδοξους συγγραφείς που ακούν γνώμες, γράφουν, δημιουργούν και διασκεδάζουν.

Μόνο που καμμια φορά, και δεν είναι καινούργιο αυτό, έχω την αίσθηση πως κάποιοι περισσοτερο "παίζουν" κάτι σαν rpg session "Let's play writers" πάρα να παίρνουν σοβαρά όσα τους λέγονται, καλά και κακά. Και γι'αυτό τελικά συμφωνώ πως μερικά reality checks όπως αυτό που έδωσε ο Νίκοσαλ δεν πρέπει να το δείτε σαν "κόψιμο φτερών", αλλά σαν παρότρυνση για κάτι καλύτερο.

Εδώ, σε αντίθεση με αλλού, "φτερά" δεν κόβουμε. Βοηθάμε ο ένας τον άλλον να μάθει να πετά. Και με πτώσεις και τσακίσματα πού και πού. Warts and all, που λένε. ;)

 

Προσωπικά συχνά δεν προλαβαίνω να γράψω και δεν έχει καμμια σχέση ότι είμαι "παλιός". Eίναι γιατί εκτός εξωτερικής ζωής, το να είμαι admin εδώ, έχει γίνει δουλειά, εξαντλητική και με ωράριο. Believe it or not, το φόρουμ δε στέκεται από μόνο του. Κάποιοι το φροντίζουν για να υπάρχει.

 

Και όπως τόνισε ο Sileon, και όπως ήταν πάντα δηλαδή, εδώ γίνεται μια προσπάθεια, κάτι σαν support group και πολλοί από μας έχουν οφεληθεί πάρα πολύ απ'αυτό, με πολλούς τρόπους.

 

Όμως εγώ βλέπω πάλι μια γκρίνια (γενικά μιλάω, όχι για αντίδραση προς τα σχόλια του Νικ). Κατανοώ το οτι πρέπει να συμμετέχουν οι συγγραφείς ειδικά στην ψηφοφορία, αλλά θα σας κάνω άλλο ένα reality check εδώ.

Τα ενεργά μέλη του φόρουμ είναι το πολύ 60 άτομα. Από αυτούς, το 1/3 περίπου δεν ασχολούνται με τη συγγραφή, ούτε διαβάζουν ιστορίες. Μας μένουν 40. Από αυτούς οι 20 γράφουν και παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς κλπ. και οι άλλοι μπορεί να διαβάσουν κάτι, μπορεί και όχι. Ευχής έργον θα ήταν περισσότεροι συγγραφείς που συχνάζουν στο φόρουμ και είναι "καταξιωμένοι" (ας πούμε), να σχολίαζαν και να στήριζαν ενεργά τους Διαγωνισμούς και γενικά τους νέους συγγραφείς. Μερικοί βέβαια ήδη το κάνουν.

 

Όταν το συγγραφικό δυναμικό είναι 20 άτομα και παίρνουν οι 12 μέρος, το ποσοστό είναι πάρα, πάρα πολύ καλό. Όταν από αυτούς τους 12 δεν ψηφίζουν κάποιοι, αυτό είναι κακό. Και από τους άλλους 20 "αναγνώστες" μπορεί να ψηφίζει ο ένας στους τρεις, μπορεί και όχι. Εξαρτάται από την εποχή, τη διάθεση και ένα σωρό άλλους παράγοντες.

 

Με λίγα λόγια, το δυναμικό του φόρουμ δεν είναι τεράστιο, και ήδη η συγγραφική συμμετοχή είναι μεγάλη. Εξ άλλου και παλιά ήταν περίπου έτσι, αριθμητικά τουλάχιστον. Πιο πολύ είναι σαν support group που συζητάνε τις ιστορίες τους, παρά σαν "Διαγωνισμός". Ή νομίζετε πως παλαιότερα υπήρχε μεγαλύτερη συμμετοχή? Λάθος! Η συμετοχή στατιστικά είναι πιο μεγάλη τώρα!

 

Η πρότασή μου είναι η εξής: Δώστε τον καλύτερό σας εαυτό, χωρίς εγωισμούς, στις ιστορίες σας, δεχτείτε και τα διθυραμβικά και τα πιο κριτικά σχόλια, σκεφτείτε τα καλά και τα δύο, και συνεχίστε να γράφετε και να διασκεδάζετε, δίνοντας όμως τον καλύτερο εαυτό σας κάθε φορά, κάτι που θα φέρει και σχόλια. Τα ego-τριπάκια και το ψάρεμα σχολίων δεν βοηθά κανέναν.

 

Η προσωπική μου αντιμετώπιση σε ένα κριτικό σχόλιο είναι συνήθως να αποδείξω (σε λογικά πλαίσια) πάντα, πως ο σχολιαστής έχει...δίκιο! Ναι! Πως έχει δίκιο! Αν το αποδείξω (και είμαι ο χειρότερος κριτής του εαυτού μου, γι'αυτό πιθανά δεν έχω εκδόσει κάτι ακόμα) τότε διορθώνω την ιστορία μου! Γίνομαι δηλαδή καλύτερος! Αν δεν το αποδείξω, τότε δεν αλλάζω τίποτα, αλλά αφήνω την ιστορία στο "συρτάρι" να σιτέψει και την ξαναπιάνω μετά από μήνες.

Εκεί να δείτε πανηγύρι! Όταν διαβάζω κάτι παλιό που έχω γράψει και το βλέπω με "εξ αποστάσεως μάτι". Κάτι που θεωρούσα αριστουργηματικό βλέπω πως είχε τα άπειρα ελαττώματα, και πως συγκριτικά με πιο νέες ιστορίες μου ήταν έως και κακό. Αυτό με κάνει να γελάω λίγο μαζί μου από τη μία, αλλά απο την άλλη η διαπίστωση πως έχω εξελιχθεί με ενθουσιάζει τόσο που μου έρχεται να αρχίσω το χορό!!

Καμμιά φορά, σπάνια, συμβαίνει και το άλλο. Να διαπιστώνω πως είμαι καλύτερος από όσο νομιζα σε μια δεδομένη ιστορία, και πως έχω τα "φόντα" να γράψω κάτι καλό. Τόσο καλό ώστε να εκδοθεί και να είμαι περήφανος που εκδόθηκε, όχι γιατί εκδόθηκε αλλά γιατί άξιζε να εκδοθεί!!

 

Ιt's all in the game. It's all in the playing. Go write!

Edited July 6, 2008 by Dain

[Adinol Doy]

Μέχρι να ψηθούν τα μπιφτέκια και οι πιπεριές κέρατα στο φούρνο, ξέκλεψα λίγο χρόνο για να καταθέσω κι εγώ την κριτική μου για τις ιστορίες του διαγωνισμού. Κατ' αρχήν, συγχαρητήρια στη Nienor για το θέμα. Η τρίτη ηλικία είναι ένα θέμα που με ταλανίζει χρόνια χωρίς να έχω καταφέρει να σκεφτώ μια ιστορία που να με ικανοποιεί - εννοώ, για μυθιστόρημα.

 

Μα ας αφήσω την πολυλογία, γιατί έτσι όπως πάω θα καούν τα μπιφτέκια.

 

Με τη σειρά κατάταξης της Nienor, ιδού οι απόψεις μου:

 

Άβατος δρόμος (Roriconfan): Καλή ιστορία, σωστή απεικόνιση του περιβάλλοντος αλλά λίγο θολή η περιγραφή του ψυχισμού του γέροντα. Με κάποια επαναθεώρηση απ' την πλευρά του συγγραφέα, θα μπορέσει ίσως να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.

 

Ο Βασιλιάς και το τραγούδι του δάσους (Guardian of the RuneRing #2): Γνήσια φάνταζυ ιστορία, πραγματικό παραμύθι που σε ταξιδεύει. Μου φάνηκε κάπως βεβιασμένο το τέλος, με αποτέλεσμα να βγαίνει μια άνιση ιστορία.

 

Μνήματα που φωνάζουν (DinoHajiyorgi): Εξαιρετικά πρωτότυπο θέμα, πατώντας πάνω σε χνάρια κλισέ θεμάτων. Το αποτέλεσμα είναι άκρως αξιοθαύμαστο. Νομίζω πως δε χρειάζεται τίποτε παραπάνω και τίποτε λιγότερο. Συγχαρητήρια!!!

 

Ο γερο-Τροτ και ο Θάνατος (Παρατηρητής): Ο Παρατηρητής είναι γνωστός παραμυθάς. Σ' αυτήν την ιστορία δείχνει ότι ξέρει να δουλεύει τα εργαλεία του. Στιγμές-στιγμές είναι αφελής όπως τα παιδιά, πράγμα που δίνει μια αυθεντικότητα στις ιστορίες του. Το τέλος του είναι εξαιρετικά συγκινητικό, χωρίς να γίνεται μελοδραματικό. Με κέρδισε. Μπράβο, Παρατηρητή!

 

Καμιά φορά το να βλέπεις είναι αρκετό (Sileon): Ενδιαφέρουσα ιστορία, εξωπραγματική, αν και όχι του φανταστικού. Πιστεύω πως χρειάζεται λίγη δουλειά ακόμη, όπως λεπτομέρειες που ίσως δεν εξυπηρετούν στην ανάγνωση και καλύτερη σκιαγράφηση του κεντρικού χαρακτήρα. Το ταλέντο δεν απουσιάζει, γι' αυτό είμαι λιγάκι αυστηρός.

 

Ο λόφος με τα αμπέλια (Cesar_cy): Ο τρόπος γραφής θυμίζει αναδιήγηση τοπικού θρύλου. Αν είναι έτσι, σε γενικές γραμμές είναι καλή δουλειά. Αν όχι, πέτυχε στο να νομίζει ο αναγνώστης ότι είναι πραγματικός θρύλος. Ωστόσο, υπάρχουν νοηματικά χάσματα που ο συγγραφέας θα πρέπει να λάβει υπόψιν του. Συνέχισε, αγαπητέ μου!

 

Αν φανερωθείς χάνεις την ψυχή σου (Mariposa): Εν πολλοίς, θαυμάσιο παραμύθι. Η Mariposa (απ' όσα δικά της έχω διαβάσει μέχρι στιγμής) έχει να δώσει πολλά, αλλά ακόμη δεν έχει βρει τον προσωπικό της δρόμο. Αισθάνομαι πως κάτι λείπει απ' την ιστορία, που δεν έχω προσδιορίσει ακόμη, για να γίνει τέλεια. Διαισθάνομαι επίσης ότι η Mariposa θα μας καταπλήξει στο εγγύς μέλλον.

 

Τρομοκρατική οργάνωση γερόντων (Dreamwhisperer): Εμπρός στο δρόμο που χάραξαν τα περήφανα γηρατειά! Αν και δεν είναι ιστορία του φανταστικού, υπάρχει αληθοφάνεια και ένα μήνυμα που μάς κάνει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας ως πολίτες. Ως ιστορία είναι διασκεδαστική. Ίσως μια επαναθεώρηση στο μέλλον να το αναδείξει ως υπόδειγμα σύλληψης.

 

Ο Βάτραχος (aScannerDarkly): Ένα συγκινητικό παραμύθι, όμορφο όπως τα όνειρα. Παρά τις επιμέρους μικρές ατέλεις (που ίσως και να τις βλέπω εγώ έτσι από υπερβάλλοντα ζήλο), με έπεισε και με κέρδισε.

 

Όσκαρ (Naroualis): Έκπληξη από την αξιαγάπητη Naroualis, που τόλμησε να διαβεί το κατώφλι του τρόμου. Η γραφή της άψογη όπως πάντα, αλλά... Σε παρακαλώ, Ευθυμούλα μου, ξαναδούλεψέ το από την οπτική γωνία του ετοιμοθάνατου παππού. Σ' εκλιπαρώ, κάνε το!!! Είναι κατά βάσιν μια λαβκραφτική ιστορία με πολλές προεκτάσεις. Σε φθόνησα για την πρωτοτυπία της ιστορίας. Επαναλαμβάνω: ξαναδούλεψέ την!!!

 

Το πέρασμα (Kitsos): Πολύ ωραία ιστορία, με ισορροπημένες δόσεις γέλιου, μυστηρίου και συγκίνησης. Διαβάζοντάς το, ο φόβος μου για τον θάνατο παραμερίστηκε (τουλάχιστον, εκείνη τη στιγμή). Δεν είναι μια σπουδαία ιστορία, αλλά είναι καλοδουλεμένη κι αυτό δείχνει την αφηγηματική ικανότητα του συγγραφέα. Μπράβο, Kitsos!

 

Άφησα για το τέλος την αυτοκριτική μου. Αν και δέχθηκα κολακευτικά σχόλια (και σας ευχαριστώ όλους γι' αυτό), θεωρώ την ιστορία μου ως μια από τις αδύναμες στιγμές μου. Διαβάζοντάς την ξανά, νιώθω αμήχανα που εξετέθην ενώπιον όλων σας. Η αλήθεια είναι ότι γράφτηκε στο πόδι και σίγουρα δεν είναι μια ιστορία που θα συμπεριλάμβανα ως έχει σε μια προσωπική μου ανθολογία. Ίσως κάποια στιγμή να την ξαναδουλέψω και να την αναρτήσω.

 

Αυτά εν ολίγοις (ή μάλλον εν πολλοίς). Ελπίζω να μη στενοχώρησα κανέναν, αν ήμουν περισσότερο αυστηρός απ' όσο θά'πρεπε, αλλά νομίζω πως μεταξύ μας υπάρχει εξαιρετικό δυναμικό που χρειάζεται κατευθύνσεις και συμβουλές. Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια σε όλους!!!

 

(Επιστρέφω στα μπιφτέκια μου)

[white_unicorn]

Όταν διαβάζω κάτι παλιό που έχω γράψει και το βλέπω με "εξ αποστάσεως μάτι". Κάτι που θεωρούσα αριστουργηματικό βλέπω πως είχε τα άπειρα ελαττώματα, και πως συγκριτικά με πιο νέες ιστορίες μου ήταν έως και κακό.

Ιt's all in the game. It's all in the playing. Go write!

 

 

Σαν να διαβάζω εμένα... όταν θυμάμαι τι έχω γράψει και το ξαναδιαβάζω λέω "Τι καλό βρήκαν εδώ όσοι το διάβασαν και τους άρεσε?" Βέββαια αυτό συμβαίνει με μια συγκεκριμένη 1η ιστορία (the very 1st shown to anyone) που έχει γραφτεί εδώ και 2-3 χρόνια... και θα μείνει για πολκύ καιρό ακόμα στο χρονοντούλαπο...

 

Η ιστορία που δουλεύω τώρα, είναι κάπως καλύτερη... αλλά και πάλι, όταν την διαβάζω από την αρχή... Σκέφτομαι να την ξαναρχίσω απλά γιατί μου μοίαζει 'παιδική' - 'ανώριμη' αλλά τότε, όταν την ξεκινούσα μου φαινόταν καλή.... άρα... συμπέρασμα και τέλος στο οφ τόπικ που πάλι βγήκα...

 

"Όσο απομακρύνεσαι από κάτι που έχεις φτιάξει τόσα περισσότερα ελατώματα θα βρείς...." (και τώρα θα μου πέιτε 'Ανακάλυψες τον ηλεκτρισμό?' όχι... απλά το διαπίστωσα...

 

Στο θέμα τώρα... ψήφισα, και σχολίασα... απλά δεν είμαι καλή στα σχόλια μου... είναι υπερβολικά υποκειμενικά και μένω στα καλά σημεία περισσότερο από τα λάθη.... άρα....

[nikosal]

Τώρα Νικοσαλ, αν το επίπεδο σου φαίνεται χαμηλό, αυτό πως να το εκλάβουμε? Να υποθέσω πως για αυτό, με ελάχιστες εξαιρέσεις, "παλαίουρες" δεν λαμβάνουν μέρος ή δεν έχουν λάβει στους τελευταίους ή τουλάχιστον κανείς απο αυτούς δεν ακούγεται.

 

Όχι Σιλ, κάνεις λάθος αν νομίζεις κάτι τέτοιο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει έστω και ένας, παλιός / καινούργιος (αστεία διάκριση, αλήθεια) που να μη γράφει για αυτό το λόγο. Και προσωπικά δεν συμμετείχα γιατί γράφω λίγο, ελάχιστα, και επιπρόσθετα γιατί αυτό τον καιρό έχω 800 πράγματα στο κεφάλι μου. Μπράβο σε όσους γράψανε όμως, ιδιαίτερα στους νέους και ελπίζω την επόμενη φορά να είναι περισσότεροι.

 

Διαβάζοντας τα σχόλια που ακολούθησαν την κριτική μου: Το τι λέει κανείς κάθε φορά, εξαρτάται από το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί (τι έχει ήδη ειπωθεί, τι κλίμα επικρατεί κλπ). Εκτίμησα ότι η κριτική "μπατάριζε" πολύ προς το θετικό, χωρίς τα σχόλια να ανταποκρίνονται στην εικόνα που έβλεπα εγώ. Είπα να το "ισιώσω" λίγο το πράγμα. Αν υπήρχαν και άλλες "αυστηρές" κριτικές (που δεν νομίζω ότι ήταν αυστηρή η δική μου) πιο πριν, πιθανά θα είχα κινηθεί πιο ισορροπημένα, όπως έκανε ο adinol (παρεμπιπτόντως, πολύ καλά σχόλια). Το είπαν και άλλοι: Αν κάποιος μας πει ότι ένα διήγημά μας είναι κακό, τότε... ή δίκιο έχει ή άδικο (σοφία, ε;) Στο χέρι μας είναι να προσπαθήσουμε περισσότερο και να επιβεβαιώσουμε το δίκαιο / διαψεύσουμε τον άδικο κριτή. Στο κάτω κάτω, οι κριτικές συνήθως ξεχνιούνται ενώ τα διηγήματα μένουν. Βουρ λοιπόν!

[dreamwhisperer]

Άφησα για το τέλος την αυτοκριτική μου. Αν και δέχθηκα κολακευτικά σχόλια (και σας ευχαριστώ όλους γι' αυτό), θεωρώ την ιστορία μου ως μια από τις αδύναμες στιγμές μου. Διαβάζοντάς την ξανά, νιώθω αμήχανα που εξετέθην ενώπιον όλων σας. Η αλήθεια είναι ότι γράφτηκε στο πόδι και σίγουρα δεν είναι μια ιστορία που θα συμπεριλάμβανα ως έχει σε μια προσωπική μου ανθολογία. Ίσως κάποια στιγμή να την ξαναδουλέψω και να την αναρτήσω.

 

Aχ, αυτή η ταπεινότητα...

Η ιστορία σου ήταν πολύ ωραία και πολύ καλογραμμένη, όπως γενικά τα κειμενά σου (πολύ δύσκολα μπορώ να εντοπίσω τεχνικές αδυναμίες).

Σημειωτέον αύριο θα πάρω το βιβλίο σου και ετοιμάσου για την κριτική

Ένα ακόμα στοιχείο (θα το διαβάσω στις πολυαναμενόμενες διακοπές μου)

(ακόμα πιο αυστηρή κριτική...)

[Guest roriconfan]

Βρε τι γράφεται τελευταία μέρα! ...

Προσωπικά, μου άρεσε ο σχολιασμός του Nicosal γιατί ήταν ο μόνος αρνητικός σχολιασμός που είχα. Θα το έχω υπ' όψιν μου στο επόμενο διήγημα σαν λόγο "βελτίωσης" (χαζή λέξη). Θα αρκεστώ να πω ότι έπρεπε να κόψω πολύ πράμα λόγω περιορισμού λέξεων και το κείμενο άρχισε να μπατάρει από ένα σημείο και μετά. Μεθαύριο θα ποστάρω το αρχικό uncut για να μου πεις αν στέκει καλύτερα.

 

Ώστε και 20 ψήφους να έχουμε είναι καλό, έ; Κι εγώ που έλεγα ότι ψηφίζει μόνο ο ένας στους 100! 50% συμμετοχή το παρουσιάζετε ότι έχουμε!

[dreamwhisperer]

Χαχαχα καλό.

 

Τέλος πάντων, άσχετη η προτροπή με τα δικά μου σχόλια γιατί τα κλώθω μέρες τώρα στο μυαλό μου, διάβασα ξανά και ξανά τα διηγήματα (2-4 φορές το καθένα), και μόλις το μεσημεράκι κατόρθωσα να καταλήξω και να ψηφίσω. Δεν με δυσκόλεψε η σειρά όμως, όσο το σχόλιο που ήθελα να τη συνοδεύει.

 

Γιατί αυτή τη φορά μπήκα, είναι η αλήθεια, σε... βαθιές σκέψεις. Πώς κρίνουμε τα διηγήματα αυτού και κάθε διαγωνισμού; Ας πούμε, πώς τα κρίνουμε συγκριτικά με τα διηγήματα του "9", που επίσης σχολιάζουμε κάθε βδομάδα; Χμμμ, εγώ τουλάχιστον συνήθιζα να τα κρίνω κάπως πιο επιεικώς. Λογικό. Γράφονται σε λίγες μέρες ή βδομάδες, από μη επαγγελματίες συγγραφείς, αρκετοί εκ των οποίων κάνουν τα πρώτα τους βήματα κιόλας. Άρα οκ, καλώς είμαστε επιεικείς και ελαστικοί με κοινά λάθη. Αντίθετα, στο "9" είμαστε απαιτητικοί και βαράμε για τα μικρότερα ακόμα ψεγάδια.

 

Αναρωτιέμαι όμως, εισπράττει ο συγγραφέας του διαγωνισμού αυτή τη διαφοροποίηση, ώστε να βοηθηθεί; Από τα σχόλια που διάβασα σε αυτό το διαγωνισμό, φοβάμαι πως όχι. Φοβάμαι ότι εισπράττει αντίθετα επαίνους για "επαγγελματική γραφή" και "τόσο ψηλό επίπεδο που δυσκολεύεται (ο κριτής) να καταλήξει στη βαθμολογία του". Ε, μην πετάμε στα ουράνια παιδιά, γιατί έτσι ούτε να βελτιωθούμε πρόκειται, ούτε να γράψουμε πραγματικά καλά ("επαγγελματικά"). Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το διαγωνισμό τουλάχιστον (ας μην γυρίσουμε σε παλιούς) το επίπεδο ήταν πολύ χαμηλό.

 

Υπήρχε ένα μόνο διήγημα που ξεχώριζε αισθητά από τα υπόλοιπα και νομίζω ότι θα μπορούσε να δημοσιευθεί οπουδήποτε, με λίγες γλωσσικές βελτιώσεις. Ήταν τα "Μνήματα που φωνάζουν", του DinoHajiyorgi. Ιδέα, εικόνες, ατμόσφαιρα, όλα. Αυτό εξάλλου ήταν και το μόνο διήγημα που διάβασα μια έξω. Μου άρεσε πολύ, δεν μου άφησε καμιά αμφιβολία, δεν χρειάστηκε να επιστρέψω ξανά σε αυτό.

 

Υπήρχαν δύο ακόμα καλά διηγήματα: Ο "Όσκαρ" της Naroualis (τον κατέταξα δεύτερο) παρά τη συντομία του και το γεγονός ότι από την αρχή ως το τέλος ήταν αυτό που καταλάβαινε και περίμενε κανείς, χωρίς καμία ανατροπή. Ωστόσο, η γραφή της Ναρ, σε κέρδιζε, ως συνήθως. Και το "Καμιά φορά..." του Sileon, που μου φανέρωσε ένα συγγραφέα που ξέρει να φτιάχνει ιστορία και να χτυπάει και τα πλήκτρα του (όπως θα λέγαμε παλιά, να... χειρίζεται την πένα του). Μάλιστα, ειδικά για το Σιλ που δεν θυμόμουν (σόρι!!) κάτι πολύ καλό από παλιά, το χάρηκα διπλά. Αλλά είχε και αδυναμίες, η ιστορία ήταν πολύ 007 ύφος, κυρίως ήταν πολύ ύφος και λιγότερο ουσία. Κάπως στο τέλος δίστασα να πω ότι τη φχαριστήθηκα.

 

Από εκεί και πέρα, οι ιστορίες ήταν αρκετά ως πολύ αδύναμες. Άλλες έπασχαν από έλλειψη κάποιας, έστω και στοιχειώδους, πρωτότυπης ιδέας, άλλες είχαν κάποια ιδέα αλλά η ανάπτυξή της, η πλοκή, η εξέλιξη, ήταν προβληματική, άλλες έπασχαν τρομερά στη γλώσσα (σοβαρές αδυναμίες, αισθητό τεχνικό έλλειμμα στο χειρισμό της), άλλες, οι πιο αδύναμες ανάμεσά τους, αναμασούσαν απλά κοινοτοπίες, που είχαμε να τις δούμε γραμμένες από παιδιά. Όχι ότι δεν ξεχώριζαν μερικές, τουλάχιστον σε ένα βαθμό. Από τη δεύτερη αυτή ομάδα, το "Αν φανερωθείς...", ο "Βάτραχος", "Ο Βασιλιάς...", "Η τελευταία νύχτα" και η... αρχή του "Άβατου Δρόμου", είχαν κάτι. Αλλά κάτι που θέλει ακόμα δουλειά να ολοκληρωθεί και να φτάσει σε ένα αποδεκτο επίπεδο. Οι συγγραφείς αυτοί πρέπει να ξέρουν ότι σε αυτή τη μορφή τουλάχιστον το διήγημά τους δεν θα περνούσε ούτε το πρώτο ξεσκαρτάρισμα της συντακτικής ομάδας ενός καλού εφ (ή μάλλον φάνταζι) περιοδικού. Τα υπόλοιπα διηγήματα ήταν ακόμα πιο αδύναμα.

 

"Και λοιπόν, τι μας τα λες αυτά; Για να γίνουμε καλύτεροι"; Εχ, όπως είπα, και αυτό βοηθάει. Κυρίως όμως το λέω γιατί μου αρέσει να διαβάζω καλά διηγήματα. Και αυτή τη φορά, διάβασα ελάχιστα. Ελπίζω ότι την επόμενη, η προσπάθεια όλων θα είναι μεγαλύτερη και το αποτέλεσμα πιο ικανοποιητικό.

 

 

Λοιπόν, εξ' αρχής με το που διάβασα αυτή την κριτική δημιουργήθηκαν δύο αντίθετα συναισθήματα:

 

1. Από τη μία φοβερός εκνευρισμός. (πάλι καινούριος καυγά, πάλι μπλέξιμο, πάλι κόντρα)

2. Από την άλλη προσπάθησα να δω, μήπως μπορέσω να ωφεληθώ από την κριτική και να δω σε ποια επίπεδα είχε δίκιο.

 

Τελικά μετά από την πλήρη αδυναμία του δεύτερου συναισθήματος (όσο και να προσπάθησα δεν μπόρεσα να δω συμβουλή για βελτίωση, παρά μόνο απαξίωση), οπότε προτιμάω να ακολουθήσω το πρώτο.

 

Ειλικρινά δεν ξέρω ποιο είναι το παρελθόν σου Nikosal ούτε τις επιτυχίες σου ούτε τις αποτυχίες σου ως συγγραφέα (και δεν έχω διαβάσει και κάποιο κείμενό σου). Αυτό λίγη σημασία έχει γιατί το να κάνεις κριτική δεν θεωρεί αυτονόητο το ότι πρέπει ο ίδιος να μπορείς να αποδείξεις ότι ως ταλέντο και δημιουργία μπορείς να στηρίξεις τα λεγόμενά σου. Ας πούμε ότι έδρασες σαν κριτικός και προσεκτικός αναγνώστης.

 

Πρώτον, ο διαγωνισμός γίνεται (από ότι έχω καταλάβει) ως μία ερασιτεχνική προσπάθεια (κάτι σαν αστείο) για εσωτερική κατανάλωση του sff. Γι' αυτό μπορεί να συμμετέχει όποιος θέλεις με ό,τι θέλει, μέσα από έναν παρεϊστικό αυθορμητισμό (μου πήρε για να γράψω το διήγημα 2 ωρίτσες και το έκανα για πλάκα προκειμένου να γνωριστώ καλύτερα με τα μέλη του forum) και ο κυριότερος λόγος ήταν η έλλειψη σοβαροφάνειας του διαγωνισμού. (Ουσιαστικά ήταν σαν να δείχνω κείμενά μου σε φίλους μου). Το να έρχεται κάποιος να κρίνει με τέτοια κριτήρια αυστηρότητας είναι τουλάχιστον άνισο.

 

Δεύτερον, επειδή πολλά είπες για το "9" ουσιαστικά επειδή το παρακολουθώ, μπορώ να πω από προσωπική άποψη ότι όχι μόνο τα συγκεκριμένα κείμενα αυτού του διαγωνισμού, αλλά διηγήματα που θα έγραφαν πολλά μέλη του forum απλώς με κλειστά τα μάτια και με το αριστερό χέρι (όντας δεξιόχειρες) και κάποιον να τους χτυπάει με ένα σφυρί στο κεφάλι θα μπορούσαν όχι μόνο να δημοσιευτούν, αλλά και να θεωρηθούν αριστουργήματα (κρίνοντας από το επίπεδο του περιοδικού).

 

Τρίτον, μου άερεσε ο διαχωρισμός που έκανες μεταξύ των διηγημάτων χωρίς να λάβεις υπόψιν σου ηλικία συγγραφεά, προηγούμενη δουλειά, ταλέντο, δυνατότητες και επιτυχίες. Πιθανόν να ισχυριστείς ότι εγώ διηγήματα διάβασα, αυτά έκτρινα, που θα είναι ένα επιχείρημα ισχνό, γιατί πολύ απλά από ένα διήγημα κρίνονται και οι δυνατότητες του συγγραφέα (ιδιαίτερα σε ένα παρεϊστικο διαγωνισμό).

 

Τέταρτον, ευχαριστώ που δεν μπήκες στη διαδικασία να κρίνεις το δικό μου, αλλά απλώς υπονόησες ότι πρόκειται για σκουπίδι κοινότυπο που δεν διαβάζεται. Δεν με πειράζει καθόλου, καθώς η σύγκριση έγινε με τα διηγήματα του "9".

 

Πέμπτον και τελευταίο, έκανες την κριτική σου (μπράβο σου), έκανες και την κριτική των σχολίων μας (μπράβο και σ' αυτό). Γενικά απαξίωσες ένα διαγωνισμό που συμμέτείχαν πολύ ταλαντούχα παιδιά, πολλοί ιδιαίτερα νεαροί συγγραφείς, πολλά διηγήματα που είχαν να πουν κάτι. Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω γιατί το έκανες. (Ιδιαίτερα αφού δεν έλαβες μέρος).

 

Και εκεί βρίσκεται η επιτυχία κάθε κριτικής, στο να πείσει ότι είναι καλοπροαίρετη.

 

Ευχαριστώ.

Edited July 6, 2008 by dreamwhisperer

[Oberon]

Βρε τι γράφεται τελευταία μέρα! ...

Προσωπικά, μου άρεσε ο σχολιασμός του Nicosal γιατί ήταν ο μόνος αρνητικός σχολιασμός που είχα. Θα το έχω υπ' όψιν μου στο επόμενο διήγημα σαν λόγο "βελτίωσης" (χαζή λέξη). Θα αρκεστώ να πω ότι έπρεπε να κόψω πολύ πράμα λόγω περιορισμού λέξεων και το κείμενο άρχισε να μπατάρει από ένα σημείο και μετά. Μεθαύριο θα ποστάρω το αρχικό uncut για να μου πεις αν στέκει καλύτερα.

 

Ώστε και 20 ψήφους να έχουμε είναι καλό, έ; Κι εγώ που έλεγα ότι ψηφίζει μόνο ο ένας στους 100! 50% συμμετοχή το παρουσιάζετε ότι έχουμε!

 

Δεν το "παρουσιάζουμε". Έτσι είναι!

[Spock]

Μόλις κατέθεσα την ψήφο μου! Σχολιάκια λίγο αργότερα.

[tetartos]

Τα σχόλιά μου είναι σύντομα (λόγω πίεσης χρόνου) και αυστηρά (γιατί έτσι θέλω να με σχολιάζουν και οι άλλοι). Αν κάποιος συγγραφέας νιώθει κάτι για τα λόγια μου, μπορεί να μου στείλει PM για να του γράψω αναλυτικότερα.

 

Άβατος δρομος, roriconfan

Μου άρεσαν οι επινοήσεις των ζωντανών πετρωμάτων, παρότι δεν έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην πλοκή. Έχω ανάμικτα συναισθήματα για τον ήρωα. Δυσκολεύτηκα να παρακολουθήσω το νόημα της ιστορίας σου, αν ήθελες δηλαδή κάτι να πεις ή απλά περιέγραψες έναν χαρακτήρα, μια κατάσταση.

 

Βασιλιάς και Τραγούδι, Runering#2

Ωραίο το στήσιμο, έχει βασιλιάδες, στοιχεία της φύσης, αναζήτηση. Κρυπτικό και ανοικτό το τέλος, όχι του γούστου μου. Δεν πρόλαβα να ταυτιστώ με τον ήρωα, να μοιραστώ τα συναισθήματά του.

 

Μνήματα που φωνάζουν, Dino

Ωραία ιδέα και πολύ καλός ο γνωστός τρόπος αφήγησης. Τα πραγματολογικά στοιχεία όμως δεν με έπεισαν. Περισσότερο την είδα ως ιστορία Φαντασίας παρά Τρόμου.

 

Γερο-Τροτ, Παρατηρητής

Όμορφη ιστορία, στα γνωστά σου επίπεδα ποιότητας. Λίγο υπερβολικές μερικές περιγραφές. Με στενοχωρεί που είναι μόνον ένα κομμάτι της όλης ιστορίας.

 

Τελευταία νύχτα, adinol

Πολύ καλοφτιαγμένη ιστορία και πραγματικά "εντός" θέματος. Λίγο αχνή η λογική της.

 

Να βλέπεις είναι αρκετό, Sileon

Πολύ ωραία αφήγηση, περιπέτεια και δράση! Όμως οριακά εκτός του σουφουφου κατά την άποψή μου. Λίγο απότομο το τέλος.

 

Λόφος με αμπέλια - Cezar

Ωραία ιστοριούλα από έναν τόσο νέο συγγραφέα. Αν και απλοϊκή, έχει εσωτερική οικονομία χωρίς πολλές ανοιχτές άκρες. Περίμενα μιας μορφής ανατροπή για το τέλος!

 

Αν φανερωθείς, mariposa

Πολύ συγκινητική ιστορία. Ενδιαφέρων ο έμμεσος τρόπος με τον οποίο βρίσκεται εντός θέματος.

 

ΤΟΓ - Dreamwhisperer

Ευχάριστη και διασκεδαστική ιστορία, αν και με έναν τόνο πίκρας. Όχι εκτός θέματος αλλά εκτός "σκοπιάς", μια και δεν είναι σουφουφου. Με χάλασε το ότι τέλειωσε "νωρίς".

 

Βάτραχος, aScannerDarkly

Πάρα πολύ εντός θέματος, ίσως υπερβολικά(!) Εννοώ ότι αφιερώνει μεγάλο μέρος της στην ανάλυση της 3ης ηλικίας. Ανεπαρκής η εξήγηση του φου στοιχείου, ωραίο (και ηθικοπλαστικό!) το ανοικτό τέλος.

 

Όσκαρ, Naroualis

Ωραία (να πω πρωτότυπη; ) ιδέα και αριστουργηματική εκτέλεση. Μου φάνηκε μονοδιάστατος ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή και το κείμενο φτωχό σε ιδέες για το μέγεθός του.

 

Πέρασμα, Κίτσος

Γνωστή ιδέα, καλή πραγματοποίηση. Με αγγίζουν τα αισιόδοξα τέλη! Όχι πολύ πειστικοί οι διάλογοι.

 

 

Καλή συνέχεια σε όλους!

[Naroualis]

Στο παρα τρία (ή μάλλον στο παρα τέταρτο) ψήφισα κι εγώ. Σχόλια αύριο το πρωί, απόψε πρέπει να ανακτήσω δυνάμεις...

[aScannerDarkly]

Έλειπα το Σαβ/κο κι έχει γίνει χαμός... Λοιπόν εγώ δεν έχω διαβάσει ποτέ μου το 9 και δεν ξέρω τι επιπέδου είναι τα διηγήματα εκεί, το μόνο που μπορώ να πω είναι στην ουσία ό,τι είπε και ο dreamwhisperer. Εγώ, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, έκατσα κι έγραψα μια σαχλαμάρα στον ελεύθερο χρόνο μου για να κάνουμε την πλάκα μας, και έτσι πρέπει να κριθεί. Το ξέρω ότι έχει 200 ελαττώματα, διαβάζοντάς το μπορώ να τα βρω κι εγώ κάμποσα. Η αυστηρή κριτική είναι σαφώς καλοδεχούμενη, αν αποσκοπεί στο πώς θα μπορούσα να βελτιωθώ. Κατά τα άλλα, επειδή προφανώς ο nikosal αναφέρθηκε και στο δικό μου post, θα βοηθούσε κάπου το διαγωνισμό (ούτε καν, παιχνίδι είναι), να κρίνω τις ιστορίες με τα ίδια κριτήρια με τα οποία θα έκρινα το βιβλίο κάποιου γνωστού και καταξιωμένου συγγραφέα που μόλις αγόρασα? το ξέρω ότι το διήγημά μου δε θα δημοσιευόταν ποτέ (ξεσκαρτάρισμα είπες...). Αλλά δεν το ζήτησα κιόλας. Αν κάποτε στείλω κάπου διήγημα με τέτοιο σκοπό, τότε ναι, να κριθεί έτσι και ακόμα πιο αυστηρά. Αφού σου αρέσει να διαβάζεις καλά διηγήματα, ίσως να μην τα βρεις εδώ. Εδώ απλώς βρήκαμε 3-4 ώρες ελεύθερες και γράψαμε μια ιστοριούλα για να κάνουμε πλάκα. και ανάμεσά μας είναι κι ένα παιδάκι 16 χρονών. Με ποια λογική θα κριθεί με τα ίδια κριτήρια που θα έκρινες μια ιστορία που στέλνεται σε περιοδικό για δημοσίευση? Κι εγώ πάντως έχω άλλα 800 πράματα στο κεφάλι μου.

[DinoHajiyorgi]

Εγώ, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, έκατσα κι έγραψα μια σαχλαμάρα στον ελεύθερο χρόνο μου για να κάνουμε την πλάκα μας, και έτσι πρέπει να κριθεί.

 

Να πω όμως κάτι; Και πάρτε το όπως νομίζετε.

 

Εγώ που έκατσα να γράψω κάτι για τον διαγωνισμό, μην αποσκοπώντας να είναι σαχλαμάρα, αυτό τι με κάνει; Ψώνιο; Ηλίθιο; Έχω λάθος να προσβάλλομαι από τέτοιες δηλώσεις; (Αν αυτό που έγραψα κατέληξε σαχλαμάρα, αυτό είναι άλλο. Ας κριθεί σαν σαχλαμάρα. Σκοπός μου όμως δεν ήταν.)

 

Εσείς, όσοι δηλώνετε πως γράψατε μια σαχλαμάρα με πρόθεση, γενικώς με αυτό το πνεύμα εξασκείτε το γράψιμο, ή τώρα εδώ, απλά δεν πήρατε στα σοβαρά τον διαγωνισμό; Έχετε δηλαδή ένα κουμπί που αναβοσβήνετε, για σοβαρό και μη σοβαρό γράψιμο;

 

Εγώ, που το αγαπώ να γράφω, δεν θα καθίσω ποτέ να γράψω κάτι έτσι για την σαχλαμάρα. Ανεξάρτητα από το αν το αποτέλεσμα θα βγει πετυχημένο, γράφω με χαρά και προσήλωση, δίνοντας ό,τι καλύτερο έχω. Και το διήγημα του διαγωνισμού το έγραψα σε δύο μέρες, μετά την ανακοίνωση του θέματος.

 

Άδικα σας έκρινε λοιπόν ο nikosal για μια ξεπέτα της πλάκας, που είθε να το παραδεχόσασταν και στα «εύγε», αλλά αναρωτιέμαι – και εφόσον τον τελευταίο καιρό εσείς ψήνετε εμένα στη θράκα για νοήματα και οράματα και τον ανώτερο σκοπό της γραφής – είναι δυνατόν να φέρεστε στη γραφή με αυτό τον τρόπο; Έτσι υπηρετείτε το όνειρο;

[Oberon]

Με συγχωρείς aScannerDarkly αλλά λες

 

Εγώ, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, έκατσα κι έγραψα μια σαχλαμάρα στον ελεύθερο χρόνο μου για να κάνουμε την πλάκα μας, και έτσι πρέπει να κριθεί.

 

Αλήθεια? Μήπως θα ήταν καλύτερο να μιλάς μόνο για τον εαυτό σου? Μήπως να έβλεπες πως πολλοί από μας το βλέπουμε πιο σοβαρά? Μήπως να παρατηρούσες πως αρκετοί είναι εκδομένοι συγγραφείς, ενώ άλλοι έχουν εξελιχτεί τρομερά?

 

θα βοηθούσε κάπου το διαγωνισμό (ούτε καν, παιχνίδι είναι), να κρίνω τις ιστορίες με τα ίδια κριτήρια με τα οποία θα έκρινα το βιβλίο κάποιου γνωστού και καταξιωμένου συγγραφέα που μόλις αγόρασα?

 

Μερικοί δεν το βλέπουν σαν παιχνίδι. Και από πού κι ως πού ζητάς λίγο παρακάτω σχόλια για να βοηθηθείς όταν σχεδόν ανοιχτά αυτό που λες είναι "κρίνετε με τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Δεν παίρνω στα σοβαρά αυτό που γράφω". Πώς νομίζεις πως θα διορθωθείς, θα καλυτερεύσεις αν έχεις τέτοια νοοτροπία? Να ένα χρησιμο σχόλιο ειδικά για σένα λοιπόν: "Αν θες να γίνεις καλύτερος συγγραφέας, πάρε πιο σοβαρά αυτό που γράφεις, και μην ψαρεύεις διθυραμβικά σχόλια όταν δεν έχεις σκοπό να εφαρμόσεις και τις συμβουλές που δίνονται, ειδικά αφού αυτό που πρέπει να αλλάξεις είναι η νοοτροπία της 'πλάκας' πρώτα απ'όλα!" Και όχι μόνο εσύ, τώρα που το σκέφτομαι.

Φυσικά και όταν πρόκειται για "μαθητευόμενους" δεν μπορεί κάποιος να τους κρίνει με τα ίδια κριτήρια όπως εκείνα για επαγγελματίες. Αλλά όχι και τόση ισοπέδωση πια! Η ενθάρρυνση είναι ένα πράγμα, αλλά η εθελοτυφλία την οποία εκλογικεύεις κιόλας για να την "πεις" στο Νίκοσαλ είναι απαράδεκτη, έως και προσβλητική για τους συγγραφείς του φόρουμ!

 

Αφού σου αρέσει να διαβάζεις καλά διηγήματα, ίσως να μην τα βρεις εδώ. Εδώ απλώς βρήκαμε 3-4 ώρες ελεύθερες και γράψαμε μια ιστοριούλα για να κάνουμε πλάκα.

 

Αλήθεια? Νομίζω πως οι περισσότεροι θα διαφωνούσαν μαζί σου, και έχουν δηλώσει συχνά το πώς το βλέπουν. Και πάλι μιλάς για άλλους αντί για μόνο τον εαυτό σου.

Πολλοί από μας τρώμε μέρες και βδομάδες για να γράψουμε μια ιστορία, για να γίνουμε καλύτεροι σαν συγγραφείς, και είναι η δική σου νοοτροπία που κάνει κακό και στους Διαγωνισμούς, και στις Βιβλιοθήκες και στο επίπεδο που έχουν και που θέλοιυμε να διατηρηθεί και να καλυτερεύει συνεχώς, όχι να υπονομεύεται και να "πισογυρίζει".

 

Σορρυ για το έντονο ύφος, και δε θέλω να σε κάνω να νιώσεις "κάπως", αλλά ειλικρινά δεν περίμενα να δω ένα τέτοιο ποστ στο SFF.

Edited July 7, 2008 by Dain

[trillian]

Επειδή νομίζω ότι το θέμα είναι σημαντικό, και κυρίως αφορά και τους επόμενους διαγωνισμούς, θα ήθελα να πω το εξής, μιλώντας ως moderator:

 

Οι διαγωνισμοί σύντομης ιστορίας είναι μεν μια "παρεϊστικη" διοργάνωση, αλλά δε νομίζω ότι είναι (ή πρέπει να είναι) για την "πλάκα". Ο κύριος στόχος του διαγωνισμού είναι να δίνει κίνητρο σε κόσμο να γράφει -- και όσο γράφει κανείς τόσο βελτιώνεται. Το πώς ο καθένας διαλέγει να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση (είτε ως συγγραφέας είτε ως αναγνώστης) είναι καθαρά δικό του θέμα.

 

Δεν υπάρχει κάποιο "αναγκαίο κατώτατο όριο επιπέδου", αλλά αυτό που θα θέλαμε όλοι, αυτό που θα ήταν το ιδανικό και το χρησιμότερο για όλους, είναι να βάζουν όλοι τα δυνατά τους.

 

Σαφώς και αυτό δε γίνεται να συμβαίνει κάθε φορά και για όλους. Όλοι έχουμε πράγματα στο κεφάλι μας, είτε είναι 800 είτε 600. Αλλά όταν κάποιος ξέρει ότι προσωπικά δεν έβαλε τα δυνατά του, γιατί να εκνευρίζεται με μια αρνητική κριτική; Από την άλλη, αν κάποιος θεωρεί ότι έχει κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, μια αρνητική κριτική είναι πάντα χρήσιμη.

 

Αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν δύο "κριτήρια" ανάγνωσης (το "για την πλάκα" και το "επαγγελματικό") νομίζω ότι είναι χρήσιμο να ξέρει κανείς πού βρίσκεται και στα δύο. Και σίγουρα, αν θέλαμε να θέσουμε κάτι ως στόχο, αυτός δε θα ήταν το επαγγελματικό επίπεδο; (όπως το εννοεί αυτό ο καθένας). Το να θέτεις ως πύχη το "για την πλάκα" όμως... συγνώμη, αλλά ποιο το νόημα σε αυτό;

 

Σκεφτείτε το λοιπόν λιγάκι Το τελευταίο που θέλουμε στο διαγωνισμό είναι γκρίνιες.

[Oberon]

Εγώ τουλάχιστον Αλεξάνδρα, όταν βλέπω πως δεν μπορώ για όλους τους λόγους που ανέφερες, να "αποδώσω" σωστά σε μια ιστορία που γράφω, (ανεξάρτητα από το αν τελικά βγει καλή ή κακή) σταματάω το γράψιμο και δεν τη στέλνω στο Διαγωνισμό. Την ξαναπιάνω αργότερα κάποια στιγμή. Δε βλέπω το λόγο γιατί κάποιος να κάνει μια πρόχειρη τσαπατσούλικη δουλειά μόνο και μόνο για να πει "πήρα μέρος στο διαγωνισμό". Ειδικά όταν τον βλέπει και "της πλάκας".

Edited July 7, 2008 by Dain

[Παρατηρητής]

Να πω όμως κάτι; Και πάρτε το όπως νομίζετε.

 

Εγώ που έκατσα να γράψω κάτι για τον διαγωνισμό, μην αποσκοπώντας να είναι σαχλαμάρα, αυτό τι με κάνει; Ψώνιο; Ηλίθιο; Έχω λάθος να προσβάλλομαι από τέτοιες δηλώσεις; (Αν αυτό που έγραψα κατέληξε σαχλαμάρα, αυτό είναι άλλο. Ας κριθεί σαν σαχλαμάρα. Σκοπός μου όμως δεν ήταν.)

 

Εσείς, όσοι δηλώνετε πως γράψατε μια σαχλαμάρα με πρόθεση, γενικώς με αυτό το πνεύμα εξασκείτε το γράψιμο, ή τώρα εδώ, απλά δεν πήρατε στα σοβαρά τον διαγωνισμό; Έχετε δηλαδή ένα κουμπί που αναβοσβήνετε, για σοβαρό και μη σοβαρό γράψιμο;

 

Εγώ, που το αγαπώ να γράφω, δεν θα καθίσω ποτέ να γράψω κάτι έτσι για την σαχλαμάρα. Ανεξάρτητα από το αν το αποτέλεσμα θα βγει πετυχημένο, γράφω με χαρά και προσήλωση, δίνοντας ό,τι καλύτερο έχω. Και το διήγημα του διαγωνισμού το έγραψα σε δύο μέρες, μετά την ανακοίνωση του θέματος.

 

Άδικα σας έκρινε λοιπόν ο nikosal για μια ξεπέτα της πλάκας, που είθε να το παραδεχόσασταν και στα «εύγε», αλλά αναρωτιέμαι – και εφόσον τον τελευταίο καιρό εσείς ψήνετε εμένα στη θράκα για νοήματα και οράματα και τον ανώτερο σκοπό της γραφής – είναι δυνατόν να φέρεστε στη γραφή με αυτό τον τρόπο; Έτσι υπηρετείτε το όνειρο;

 

 

Πιστεύω ότι η δήλωση του Αscannerdarkly περί "σαχλαμάρας" ήταν ατυχής και ανόητη. Από το ύφος του θεωρώ πως απλά ήταν αγανακτησμένος τη στιγμή που το έγραψε και δεν το εννοούσε στα σοβαρά. Αν νομίζει δηλαδή και ο ίδιος ότι ο Βάτραχος ήταν μια (όπως και τα άλλα δύο διηγήματα που έχει ποστάρει) "σαχλαμάρα της πλάκας" για να περάσει η ώρα, ε τότε τι να πω; Κρατώ λοιπόν τη θεωρία περί φόρτισης της στιγμής.

Δεν νομίζω βρε παιδιά να γράφετε σαχλαμάρες για την πλάκα σας. Κανείς σας! Αλλιώς γιατί να το κάνατε και να μην περνούσατε πιο ευχάριστα το χρόνο σας; Σίγουρα, κάποιοιο θεωρείτε (και είμαι κι εγώ μέσα σε αυτούς) ότι αυτά΄που γράφετε δεν είναι τόσο καλά όσο εσείς θα θέλατε. Αλλά όχι και σαχλαμάρες. Αν υποτιμάμε τον εαυτό και τα έργα μας και δεν τα παίρνουμε οι ίδιοι στα σοβαρά, τότε μην περιμένετε προκοπή. Όχι μόνο προσωπική προκοπή αλλά και στην περιβόητη Ελληνική Λογοτεχνία του Φανταστικού για την οποία μουρμουράμε κάθε μέρα.

Όσο για τη συγγραφή, είναι δικαίωμα του καθενός να τη χρησιμοποιεί και οποιδήποτε λόγο. Είτε για να γράψει best seller είτε μια (αν θεωρεί ο ίδιος) σαχλαμάρα. Δεν προσβάλει κανέναν άλλον που γράφει, ούτε τον υποβιβάζει ούτε και τον ανυψώνει.

[aScannerDarkly]

Επειδή πήρατε πολύ κυριολεκτικά αυτό που είπα, όταν είπα ότι έγραψα μια σαχλαμάρα δεν εννοούσα ότι θεωρώ αυτό που έγραψα στ' αλήθεια σαχλαμάρα. Αλλιώς δε θα το είχα ανεβάσει. Και φυσικά δεν υπονοώ κάτι τέτοιο και για τα γραπτά των υπολοίπων. Συγγνώμη λοιπόν για την ατυχή έκφραση. Προφανώς και προσπάθησα να γράψω κάτι καλό, όπως έκανα και όλοι. Αυτό που θέλω να πω ότι έχουμε μια παρεΐστικη εκδήλωση, όπως θέλετε πείτε το, εδώ και τίποτε άλλο. Όσο για το "Αφού σου αρέσει να διαβάζεις καλά διηγήματα, ίσως να μην τα βρεις εδώ" ήταν προφανώς σπόντα για κάτι που είπε ο ίδιος ο nikosal. Εγώ σε καμία περίπτωση δεν το πιστεύω αυτό, νομίζω είναι προφανές και από τη γνώμη που εξέφρασα για όσα διηγήματα διάβασα. Τέλος πάντων, συγγνώμη για την αναταραχή. Θεωρώ άδικη την κριτική με τον τρόπο που έγινε. Προφανώς όσοι γράφουμε λιγότερο ή περισσότερο έχουμε κάπου στο μυαλό μας μήηηηπως τυχόν και κάποτε το όνειρο γίνει πραγματικότητα. Αλλά επειδή αυτό μπορεί και να μη γίνει, απλώς θα ήθελα τα γραπτά μας, καλά ή κακά, να αντιμετωπίζονται καλοπροαίρετα και κάτω από το σωστό πρίσμα. Μια τέτοια κριτική το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αποθαρρύνει. Δεν ξέρω, ίσως παραείμαι ευαίσθητος, αλλά εγώ έτσι το ένιωσα. Δε ζητάω το γραπτό μου να κριθεί σαν "της πλάκας". Δεν υποτιμάω τόσο ούτε τον εαυτό μου ούτε τους υπόλοιπους συμμετέχοντες

Edited July 7, 2008 by aScannerDarkly

[Oberon]

OK. Δεκτό από μένα.

Τα κείμενα αντιμετωπίζονται καλοπροαίρετα, έως και πολύ καλοπροαίρετα, για όλους και ειδικά για τους πιο καινούργιους. Όμως όσοι δείχνουν δείγματα πως μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο, όσοι έχουν *γράψει* κάτι καλύτερο, όσοι είναι πιο παλιοί και πιο "πεπειραμένοι" ας πούμε, νομίζω πως πρέπει να αντιμετωπίζονται πιο αυστηρά, ούτως ειπείν, με ψηλότερα κριτήρια και απαιτήσεις.

Με γνώμωνα την ενθάρρυνση (ακόμα και μέσω αυστηρών σχολίων) πάντα, για να γίνουμε καλύτεροι σαν συγγραφείς.

[aScannerDarkly]

Και να πω και κάτι άλλο, γιατί παρεξηγήθηκε αρκετά αυτό που έγραψα. Έκανα τέτοια μανούρα (κάτι που αλήθεια δεν το συνηθίζω) για τον εξής πολύ απλό λόγο. Το αγαπάω αυτό που έγραψα. Μου αρέσει. Γι΄αυτό το έγραψα άλλωστε. Αν το θεωρούσα στ' αλήθεια σαχλαμάρα δε θα έμπαινα στον κόπο να το υπερασπιστώ. Όπως αγάπησα και πολλές ιστορίες που διάβασα εδώ και στον προηγούμενο διαγωνισμό, όπως αλήθεια αγάπησα πάρα πολύ και τον ίδιο το "θεσμό" του διαγωνισμού. Γι΄αυτό άλλωστε συμμετείχα και στους δύο που έχουν γίνει από τότε που άρχισα να μπαίνω στο φόρουμ.

 

Αυτά. Αλήθεια μια αρνητική κριτική και κάποιες προτάσεις για βελτίωση είναι ευπρόσδεκτες (όπως πχ του Ντίνου).

[Παρατηρητής]

Πιστεύω ότι η δήλωση του Αscannerdarkly περί "σαχλαμάρας" ήταν ατυχής και ανόητη. Από το ύφος του θεωρώ πως απλά ήταν αγανακτησμένος τη στιγμή που το έγραψε και δεν το εννοούσε στα σοβαρά. Αν νομίζει δηλαδή και ο ίδιος ότι ο Βάτραχος ήταν μια (όπως και τα άλλα δύο διηγήματα που έχει ποστάρει) "σαχλαμάρα της πλάκας" για να περάσει η ώρα, ε τότε τι να πω;

 

 

Είχα δίκιο τελικά. Thang God Allmighty...

[Guest roriconfan]

Δεν αφήνουμε τις φαγωμάρες και να επικεντρωθούμε σε πιο επίκαιρα πράγματα;

Η ψηφοφορία! Nienor, λήγει απόψε ενώ όλοι θα είναι Θεσσαλονίκη τσάρκα;

[Spock]

Δεν έληγε χθες τα μεσάνυχτα;

[dreamwhisperer]

Και να πω και κάτι άλλο, γιατί παρεξηγήθηκε αρκετά αυτό που έγραψα. Έκανα τέτοια μανούρα (κάτι που αλήθεια δεν το συνηθίζω) για τον εξής πολύ απλό λόγο. Το αγαπάω αυτό που έγραψα. Μου αρέσει. Γι΄αυτό το έγραψα άλλωστε. Αν το θεωρούσα στ' αλήθεια σαχλαμάρα δε θα έμπαινα στον κόπο να το υπερασπιστώ. Όπως αγάπησα και πολλές ιστορίες που διάβασα εδώ και στον προηγούμενο διαγωνισμό, όπως αλήθεια αγάπησα πάρα πολύ και τον ίδιο το "θεσμό" του διαγωνισμού. Γι΄αυτό άλλωστε συμμετείχα και στους δύο που έχουν γίνει από τότε που άρχισα να μπαίνω στο φόρουμ.

 

Αυτά. Αλήθεια μια αρνητική κριτική και κάποιες προτάσεις για βελτίωση είναι ευπρόσδεκτες (όπως πχ του Ντίνου).

 

 

Συμφωνώ μαζί σου και σε ό,τι postαρες εκτός ίσως πό το ύφος σου (που προσωπικά το καταννοώ).

 

Dain, τι ξαφνική σοβαροφάνεια ήταν αυτή;

Το ωραίο με το διαγωνισμό είναι ο αυθορμητισμός του, η πολύ όμορφη παρεϊστικη ατμόσφαιρα, η άνεσή του. Λίγοι ψηφίζουν, λίγοι τα διαβάζουν όλα.

Φυσικά το θέμα είναι να βελτιωθούμε, αλλά πρόκειται για ένα διαγωνισμό χωρίς βραβείο, χωρίς όρους συμμετοχής (ηλικία, έκδοση κτλ) και γι' αυτό είναι μία πολύ όμορφη δραστηριότητα.

Συμμετέχουν εκδομένοι συγγραφείς, ταλαντούχοι νεαροί, πιτσιρικάδες, παιδιά που πιθανόν δεν έχουν ξαναγράψει. Και είναι κάτι πολύ μα πολύ διασκεδαστικό.

 

Ξαφνικά έρχεται η κριτική του Nikosal που και ισοπεδωτική ήταν και απαξιωτική. Χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Δεν το θεωρώ επαναφορά στην πραγματικότητα γιατί τότε θα έπρεπε αυτό να γίνεται σε κάθε ένας που γράφει ή postάρει και θα χάνοταν η μαγεία του forum.

 

Σκοπός εξ' αρχής ήταν να περάσουμε καλά, να διαβάσουμε όμορφα πράγματα, να κριτικάρουμε, να διασκεδάσουμε, να συζητήσουμε.

 

Όποιος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από οποιοδήποτε συμμετέχοντα, μπορεί να γράψει απλώς κάτι καλύτερο και να μας δείξει τι εννοεί (μία παρέα είμαστε άλλωστε). Αλλιώς θα μπούμε σε μία αδιέξοδη κόντρα.

 

Και συγκεκριμένα αν θεωρείς εσύ ή ο Nikosal ότι ήταν το επίπεδο πολύ χαμηλό για τα μάτια σας, σας προκαλώ σε μία συγγραφική κόντρα, με όποιους όρους θέλετε (αρκεί να γίνει με φόντο το ηλιοβασίλεμα) και ότι επιτίμιο νομίζετε.

 

Εξ' αρχής ήθελα να υπερασπιστώ το διαγωνισμό που κατά παράδοξο τρόπο αγάπησα.

[Guest roriconfan]

Αμάν ρε παιδιά, κόψτε λίγο το πετρέλαιο από την φωτιά!

 

Διασκεδάζεις ενώ το γράφεις και μαθαίνεις να βελτιώνεσαι από τα σχόλια που ακολουθούνε. Ούτε με το στανιό μπορεί να βγει καλό διήγημα (τουλάχιστον για τον γραφών), ούτε μαθαίνεις κάτι καινούριο αν όλοι σου λένε απλά μπράβο. Θέλει και μια μπατσούλα ακόμα κι εκεί που δεν χρειάζεται, απλά για να είσαι σίγουρος ότι δεν είσαι και συγγραφικός Θεός.

 

Κι έλεγα, η ψηφοφορία!!! Έληξε; Θα λήξει; Η Nienor ακούει;