Jump to content

10ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Γενικός, Θέμα: Τρίτη Ηλικία


Nienor

Recommended Posts

Αμάν ρε παιδιά, κόψτε λίγο το πετρέλαιο από την φωτιά!

 

Διασκεδάζεις ενώ το γράφεις και μαθαίνεις να βελτιώνεσαι από τα σχόλια που ακολουθούνε. Ούτε με το στανιό μπορεί να βγει καλό διήγημα (τουλάχιστον για τον γραφών), ούτε μαθαίνεις κάτι καινούριο αν όλοι σου λένε απλά μπράβο. Θέλει και μια μπατσούλα ακόμα κι εκεί που δεν χρειάζεται, απλά για να είσαι σίγουρος ότι δεν είσαι και συγγραφικός Θεός.

 

Κι έλεγα, η ψηφοφορία!!! Έληξε; Θα λήξει; Η Nienor ακούει;

 

Πολύ άγχος έχεις... :balance:

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 324
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Nienor

    39

  • DinoHajiyorgi

    35

  • Παρατηρητής

    35

  • Sileon

    28

Όποιος θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από οποιοδήποτε συμμετέχοντα, μπορεί να γράψει απλώς κάτι καλύτερο και να μας δείξει τι εννοεί (μία παρέα είμαστε άλλωστε). Αλλιώς θα μπούμε σε μία αδιέξοδη κόντρα.

 

Και συγκεκριμένα αν θεωρείς εσύ ή ο Nikosal ότι ήταν το επίπεδο πολύ χαμηλό για τα μάτια σας, σας προκαλώ σε μία συγγραφική κόντρα, με όποιους όρους θέλετε (αρκεί να γίνει με φόντο το ηλιοβασίλεμα) και ότι επιτίμιο νομίζετε.

Σάββα, αν και δεν αναφέρεσαι σε μένα, αλλά στον Νίκο και το Διονύση, φράσεις όπως αυτές που κάνω quote τις έχω ακούσει να λέγονται σε διάφορες περιστάσεις, σε διάφορα άτομα, και θα ήθελα πάνω σ' αυτό να πω κάτι: Το να κάνεις κριτική κακή σε κάποιον ή κάτι, δεν δηλώνει ότι εσύ πιστεύεις ότι το κάνεις καλύτερα, ούτε έχει σκοπό να δείξει τη δική σου ανωτερότητα. Το να πω εγώ πχ "Αυτό το γλυπτό δεν είναι καλοφτιαγμενο", ή "Ο Τάδε παίζει χάλια μπάλα", δεν σημαίνει ούτε ότι εγώ κάνω καλύτερα γλυπτά ή θεωρώ τον εαυτό μου γλύπτη (δεν είμαι άλλωστε), ούτε ότι εγώ παίζω καλύτερη μπάλα ή είμαι καλύτερος ποδοσφαιριστής (δώστε μου μια μπάλα και ...θα σας το αποδείξω :tongue:). Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί λες ότι ένα τέτοιο σχόλιο θα πρέπει να οδηγήσει σε κόντρα. Δεν το καταλαβαίνω αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Σάββα, αν και δεν αναφέρεσαι σε μένα, αλλά στον Νίκο και το Διονύση, φράσεις όπως αυτές που κάνω quote τις έχω ακούσει να λέγονται σε διάφορες περιστάσεις, σε διάφορα άτομα, και θα ήθελα πάνω σ' αυτό να πω κάτι: Το να κάνεις κριτική κακή σε κάποιον ή κάτι, δεν δηλώνει ότι εσύ πιστεύεις ότι το κάνεις καλύτερα, ούτε έχει σκοπό να δείξει τη δική σου ανωτερότητα. Το να πω εγώ πχ "Αυτό το γλυπτό δεν είναι καλοφτιαγμενο", ή "Ο Τάδε παίζει χάλια μπάλα", δεν σημαίνει ούτε ότι εγώ κάνω καλύτερα γλυπτά ή θεωρώ τον εαυτό μου γλύπτη (δεν είμαι άλλωστε), ούτε ότι εγώ παίζω καλύτερη μπάλα ή είμαι καλύτερος ποδοσφαιριστής (δώστε μου μια μπάλα και ...θα σας το αποδείξω :tongue: ). Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί λες ότι ένα τέτοιο σχόλιο θα πρέπει να οδηγήσει σε κόντρα. Δεν το καταλαβαίνω αυτό.

 

Κατ' αρχάς το θέμα της κόντρας ήταν ένα αστείο (σαφέστατα) για να λήξει το θέμα με τον πιο ωραίο τρόπο που μπορούσα να σκεφτώ.

 

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Αλλό να κρίνεις γενικά και άλλο να απαξιώνεις. Όπως είπα πρέπει να πείσεις ότι είσαι καλοπροαίρετος. Μπορεί ο καθένας να πει ό,τι θέλεί, αρκεί να είναι σε θέση να το στηρίξει.

 

Αν πεις για ένα διαγωνισμό ότι είναι χαμηλού επιπέδου, γράφεις κάτι και μας απαξιώνεις με το γραπτό σου λόγο και όχι απλώς λέγοντάς το. Εκτός αν πρέπει να θεωρήσω ότι "κάποια ζώα είναι περισσότερο ίσα από από τα άλλα".

Link to comment
Share on other sites

dreamwhisperer said

Dain, τι ξαφνική σοβαροφάνεια ήταν αυτή;

Το ωραίο με το διαγωνισμό είναι ο αυθορμητισμός του, η πολύ όμορφη παρεϊστικη ατμόσφαιρα, η άνεσή του. Λίγοι ψηφίζουν, λίγοι τα διαβάζουν όλα.

Φυσικά το θέμα είναι να βελτιωθούμε, αλλά πρόκειται για ένα διαγωνισμό χωρίς βραβείο

 

Δεν είναι σοβαροφάνεια καθόλου. Είναι ένας κάποιος βαθμός σοβαρότητας και αγάπης για αυτό που κάνουμε.

Συμφωνώ απόλυτα με την "όμορφη παρεΐστικη ατμόσφαιρα". Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Αλλά δεν είναι διακαιολογία για πιθανά "ημίμετρα".

 

Ναι, το θέμα είναι να βελτιωθούμε όλοι (ακόμα και οι εκδομένοι συγγραφείς) και νομίζω πως αυτό ακριβώς είναι το "βραβείο" τελικά. ;)

 

roriconfan said

Διασκεδάζεις ενώ το γράφεις και μαθαίνεις να βελτιώνεσαι από τα σχόλια που ακολουθούνε. Ούτε με το στανιό μπορεί να βγει καλό διήγημα (τουλάχιστον για τον γραφών), ούτε μαθαίνεις κάτι καινούριο αν όλοι σου λένε απλά μπράβο. Θέλει και μια μπατσούλα ακόμα κι εκεί που δεν χρειάζεται, απλά για να είσαι σίγουρος ότι δεν είσαι και συγγραφικός Θεός.

 

Συμφωνώ. Μόνο που δεν βελτιώνεσαι από τα σχόλια αλλά από την αξιολόγηση και την εφαρμογή (ή ενίοτε και την απόριψή) τους. Δηλαδή από το να θέλεις πραγματικά να γίνεις καλύτερος σαν συγγραφέας. Συμφωνώ και για "μπατσούλα" πού και πού.

 

Διορθωσούλα: Η φράση είναι "για τον γράφοντα", όχι "για τον γραφών".

Link to comment
Share on other sites

dreamwhisperer said

 

Δεν είναι σοβαροφάνεια καθόλου. Είναι ένας κάποιος βαθμός σοβαρότητας και αγάπης για αυτό που κάνουμε.

Συμφωνώ απόλυτα με την "όμορφη παρεΐστικη ατμόσφαιρα". Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Αλλά δεν είναι διακαιολογία για πιθανά "ημίμετρα".

 

Ναι, το θέμα είναι να βελτιωθούμε όλοι (ακόμα και οι εκδομένοι συγγραφείς) και νομίζω πως αυτό ακριβώς είναι το "βραβείο" τελικά. ;)

 

Dain, που ήταν αυτή η σοβαρότητα και η αγάπη όταν έπρεπε να γράψετε και να "ανεβάσετε" το διαγωνισμό με τα κείμενά σας;

 

Αν κάποιος στο συγκεκριμένο διαγωνισμό απέδειξε την αγάπη του και τη σοβαρότητά του ήταν τα παιδιά που έγραψαν, σχολίασαν, ψήφησαν και συμμετείχαν με άκρο επαγγελματισμό στο διαγωνισμό (εντός ημερομηνιών, με όλες τις δυσκολίες της εποχής).

 

Ξαφνικά ακούσαμε (και μιλάω σαν μη εκλεγμένος εκπρόσωπος των συμμετέχοντων) ό,τι ο διαγωνισμός που στηρίξαμε ήταν "χαμηλού επιπέδου" και αυτό ειπώθηκε για να βελτιωθούμε;

Είναι πολύ εύκολο το επιχείρημα ότι η κακή κριτική έχει σαν σκοπό τη βελτίωση.

Πρέπει να πληρεί κάποιες προυποθέσεις.

1. Συγκεκριμένα σχόλια.

2. Επίπεδου αυτού που την εκφέρει.

3. Έλλειψη προσωπικών συμφερόντων

κ.α.

Link to comment
Share on other sites

που ήταν αυτή η σοβαρότητα και η αγάπη όταν έπρεπε να γράψετε και να "ανεβάσετε" το διαγωνισμό με τα κείμενά σας;

 

Θεωρώ αυτή τη φράση απάνθρωπα ουτοπιστική, με δεδομένο το γεγονός ότι είσαι κι εσύ κάποιος που γράφει. Ξέρεις πολύ καλά ότι για να γράψεις κάτι πρέπει να έχεις έμπνευση κι αν δεν έχεις έμπνευση, δεν υπάρχει κάνενα νόημα να ζορίζεσαι και να καταπιέζεσαι μόνο και μόνο για να τιμήσεις έναν διαγωνισμό, που τελικά μπορείς να τον τιμήσεις και με την ψήφο σου. Ειδικά εσύ Σάββα, που (όπως έχω κανει κι εγώ πάμπολλες φορές) παράτησες το βιβλίο σου για καιρό και μετά τοόλοκήρωσες μέσα σε λίγες μόνο μέρες, δε θα έπρεπε να φέρνεις τέτοια επιχειρήματα. Διόρθωσέ με αν έχω λάθος.

 

Έχω λάβει μέρος στους τελευταίους τέσσερις ή πέντε διαγωνισμους αν δεν απατώμαι και όλες τις φορές το έκανα γιατί και ήθελα και μπορούσα. Αν στον επόμενο όμως δεν έχω ούτε έμπνευση ούτε ώρα ούτε διάθεση, με συγχωρείς πολύ αλλά δεν πρόκειται να καταπιεστώ για χάρη κανενός. Το ότι γράφω είναι προσωπικός μου Γολγοθάς και δε χρειάζομαι κανέναν Ρωμαίο να με μαστιγώνει για να τον ανέβω.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω παιδιά, μου κάνει εντύπωση ο τρόπος που αντιμετωπίσατε τα όσα είπα.

 

Πρώτον.

Κανείς δεν ενοχλήθηκε από σχόλια πχ. όπως

Υπέροχο. (...) το φινάλε δίνει στο διήγημα απίστευτη δύναμη.

ή

ωραία υπόθεση, ωραίος λόγος, έμπειρη γραφή

ή

Δυνατός, έξυπνος, επαγγελματίας
που κατά την κρίση μου δεν έδιναν τη σωστή εικόνα των διηγημάτων, ενώ κάποιοι ενοχλήθηκαν από τη φράση
Από εκεί και πέρα, οι ιστορίες ήταν αρκετά ως πολύ αδύναμες. Άλλες έπασχαν από έλλειψη κάποιας, έστω και στοιχειώδους, πρωτότυπης ιδέας, άλλες είχαν κάποια ιδέα αλλά η ανάπτυξή της, η πλοκή, η εξέλιξη, ήταν προβληματική, άλλες έπασχαν τρομερά στη γλώσσα (σοβαρές αδυναμίες, αισθητό τεχνικό έλλειμμα στο χειρισμό της), άλλες, οι πιο αδύναμες ανάμεσά τους, αναμασούσαν απλά κοινοτοπίες, που είχαμε να τις δούμε γραμμένες από παιδιά.

Η διαφορά που εγώ βλέπω στα δύο, είναι ότι οι πρώτες κρίσεις είναι θετικές, η δική μου αρνητική. Γιατί οι μεν είναι καλοπροαίρετες, η δε (εννοείται από τα συμφραζόμενα σε κάποια μηνύματα) "κακοπροαίρετη"; Ειδικά παιδιά όταν κάνετε τέτοιους χαρακτηρισμούς, θα σας έλεγα να είστε πιο προσεκτικοί, γιατί τίποτα στην παρουσία μου στο φόρουμ δεν έχει δείξει ότι έχω κακή διάθεση απέναντι στους συγγραφείς.

 

Δεύτερον:

Σε ποιο ακριβώς σημείο είπα εγώ ότι τα διηγήματα του "9" είναι υπέροχα κλπ.; Έχετε ρίξει μια ματιά στις εβδομαδιαίες κρίσεις που κάνουμε; Εκεί να δείτε αυστηρότητα! Για ρίξτε από περιέργεια μια ματιά, μήπως και έχω δίκιο. Ή, μήπως έκανα στα αλήθεια σύγκριση ανάμεσα στους συγγραφείς του φόρουμ και τους συγγραφείς του "9", επαγγελματίες σε μεγάλο βαθμό; Τίποτα από αυτά. Αυτό που είπα ήταν ότι στο "9" ήμουν πάντα αυστηρός, εδώ ήμουν πάντα πιο ελαστικός. Όταν όμως διαβάζω κριτικές (συνέχισα) που λένε ότι τα διηγήματα είναι σχεδόν εξαιρετικά, και σίγουρα "επαγγελματικά", χρειάζεται κάποιος να προσγειώσει τους συγγραφείς. Να προσθέσω εδώ, ότι το "9" δημοσιεύει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ιδιαίτερα πέρσι και φέτος, μεγάλο αριθμό διηγημάτων μη επαγγελματιών ελλήνων συγγραφέων (πλέον, ένα και παραπάνω το μήνα). Και είναι, σε μεγάλο βαθμό μέτρια / καλά / πολύ καλά. Σε αυτό το επίπεδο θέλω να φτάσει και η βιβλιοθήκη μας, αν είναι δυνατόν. Με αυτούς τους συγγραφείς, που είναι πλάι μας, πολλοί μέλη του φόρουμ, θέλω να "στοιχηθούμε", με τον καιρό και την εξάσκηση. Θα ήταν λοιπόν κακό να κρίνω έχοντας στο μυαλό αυτούς τους συγγραφείς;

 

Για του λόγου το αληθές πάντως, ότι δεν έκανα καμιά σύγκριση ανάμεσα στους συγγραφείς του "9" και τους συγγραφείς του διαγωνισμού, ιδού ξανά τι είπα, και ελπίζω ότι μαζί διαβάζουμε και... μαζί καταλαβαίνουμε.

Γιατί αυτή τη φορά μπήκα, είναι η αλήθεια, σε... βαθιές σκέψεις. Πώς κρίνουμε τα διηγήματα αυτού και κάθε διαγωνισμού; Ας πούμε, πώς τα κρίνουμε συγκριτικά με τα διηγήματα του "9", που επίσης σχολιάζουμε κάθε βδομάδα; Χμμμ, εγώ τουλάχιστον συνήθιζα να τα κρίνω κάπως πιο επιεικώς. Λογικό. Γράφονται σε λίγες μέρες ή βδομάδες, από μη επαγγελματίες συγγραφείς, αρκετοί εκ των οποίων κάνουν τα πρώτα τους βήματα κιόλας. Άρα οκ, καλώς είμαστε επιεικείς και ελαστικοί με κοινά λάθη. Αντίθετα, στο "9" είμαστε απαιτητικοί και βαράμε για τα μικρότερα ακόμα ψεγάδια.

 

Αναρωτιέμαι όμως, εισπράττει ο συγγραφέας του διαγωνισμού αυτή τη διαφοροποίηση, ώστε να βοηθηθεί; Από τα σχόλια που διάβασα σε αυτό το διαγωνισμό, φοβάμαι πως όχι. Φοβάμαι ότι εισπράττει αντίθετα επαίνους για "επαγγελματική γραφή" και "τόσο ψηλό επίπεδο που δυσκολεύεται (ο κριτής) να καταλήξει στη βαθμολογία του". Ε, μην πετάμε στα ουράνια παιδιά, γιατί έτσι ούτε να βελτιωθούμε πρόκειται, ούτε να γράψουμε πραγματικά καλά ("επαγγελματικά"). Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το διαγωνισμό τουλάχιστον (ας μην γυρίσουμε σε παλιούς) το επίπεδο ήταν πολύ χαμηλό.

 

Τρίτον:

Το είπαν και άλλοι, βέβαια, οπότε δεν επεκτείνω. Στους διαγωνισμούς δεν γράφουμε για πλάκα, ένα δίωρο κλπ. κλπ. Γράφουμε για να κριθούμε, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούμε. Αν κάποιος γράφει απρόσεκτα, βιαστικά, άσχημα, ας το δηλώσει εξαρχής, να μην μπούμε στον κόπο να κρίνουμε και να διαβάσουμε. Όχι όμως να φανερώνουμε ότι εμείς "για πλάκα συμμετέχουμε, τι περίμενες;" μόλις δεχτούμε αρνητικά σχόλια. Υπάρχουν τόπικ για πλάκα στη βιβλιοθήκη, στείλτε εκεί τα κείμενά σας.

 

Εν κατακλείδι: Κάποιος ήρθε και έκανε αρνητική κριτική για τα διηγήματα, με τρόπο (θα μου επιτρέψετε) που ήταν μέσα στις παραδόσεις και το "σαβουάρ βιβρ" του φόρουμ. Έχει γίνει και θα ξαναγίνει. Μην το παίρνετε τόσο άσχημα. Πάμε στον επόμενο διαγωνισμό (όπου θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να πάρω και εγώ μέρος) με καλύτερη διάθεση και μεγαλύτερη προσπάθεια. Μαζί είμαστε.

Link to comment
Share on other sites

Λίγες μέρες έλειψα και έγινε του χαμηλού επιπέδου. :tongue:

 

Εγώ πάντως όταν έγραψα την ιστορία μου πέρασα πάρα πολύ καλά. Ήταν ένα διήγημα που έπρεπε να κινείται εντός ενός συγκεκριμένου θέματος ενός πολύ συγκεκριμένου διαγωνισμού. Δεν γράφτηκε με σκοπό την έκδοση.

 

Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να προσβάλω κανέναν με αυτή μου την κίνηση, ούτε να κατεβάσω χαμηλά το επίπεδο ενός πολύ καλού κατά τη γνώμη μου διαγωνισμού.

Link to comment
Share on other sites

Βλέπω ότι μερικοί ψάχνονται για καβγά αλλά δεν είναι το φόρουμ για τέτοια.

Για συγγραφικές κόντρες πάντως είναι!Γιατί τι άλλο είναι οι διαγωνισμοί και τα write off;Dreamwhisperer,ήδη κοντράρησες αρκετά μέλη του φόρουμ παίρνοντας μέρος στο διαγωνισμό Ιουνίου.Τα αποτελέσματα σύντομα θα βγουν με το καλό.Μπορείς να ζητήσεις και write off φυσικά.

 

Γενικά,δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν από τη μία να θεωρείτε προσβλητικό τον νικοσάλ που είπε ότι ο διαγωνισμός είναι χαμηλού επιπέδου(βαρύς χαρακτηρισμός αλλά τη γνώμη του λέει,αφού δεν του άρεσε...με το ζόρι να του αρέσει δε γίνεται)και από την άλλη να απαξιώνετε οι ίδιοι τον διαγωνισμό;!;Γιατί αυτό ακριβώς κάνετε όταν λέτε πως γράψατε για την πλάκα,σε μερικές ώρες,μια σαχλαμάρα,παρεϊστικα κτλ.Σύμφωνοι,δεν έκανε λεπτομερείς παρατηρήσεις για να σας βοηθήσει αλλά και μόνο το να σας πει κάποιος "δεν τα πήγατε καλά,μπορείτε και καλύτερα" είναι καλό,πιστεύω.

Κι εγώ γράφω έτσι..."πρόχειρα"(έχω γράψει διήγημα εδώ στο σουφουφου μέσα σε λίγα λεπτά,όχι ώρες).Για την ακρίβεια γράφω γενικά έτσι και για αυτό δεν παίρνω σοβαρά τον εαυτό μου ως συγγραφέα.Και δεν παρεξηγώ όποιον καταψηφίζει και κρίνει αρνητικά κάτι που ξέρω ότι απέχει από το να είναι τέλειο(μπορεί να μην είναι καν καλούτσικο).Κάνω κάτι για να περάσω ευχάριστα την ώρα μου.Παίζω μπάλα στην αλάνα με τους φίλους μου αλλά δεν θεωρώ τον εαυτό μου ποδοσφαιριστή.Βέβαια και στις αλάνες βρίσκεις πολύ καλύτερους μπαλαδόρους από παίκτες μεγάλων ομάδων,ειδικά αν αυτοί είναι αναπληρωματικοί με λίγες συμμετοχές,αλλά εγώ δεν είμαι ενας από αυτούς.

 

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω τι χρειάζεται το...βιογραφικό του συγγραφέα για τον διαγωνισμό διηγήματος;Θα δω πχ έναν άθλιο πίνακα σε γκαλερί και θα πω "α,δε μου αρέσει είναι χάλια" αλλά μετά θα διαβάσω ότι ο ζωγράφος τον έφτιαξε σε λίγα λεπτά στο σκοτάδι όταν ήταν μικρός,πριν γίνει ο σημαντικότερος καλλιτέχνης του αιώνα.Τι θα πρέπει να κάνω;Να πω, "α,μα τότε είναι υπέροχος";Το πολύ πολύ να σκεφτώ ότι ο καλλιτέχνης δούλεψε σκληρα και έφτασε πολύ ψηλότερα.

Τα διηγήματα διαγωνίζονται όχι οι συγγραφείς.Το μόνο που μπορεί να πει κάποιος είναι πως θα περίμενε από πιο ταλαντούχους και καταξιωμένους συγγραφείς σαφώς καλύτερα διηγήματα και όχι προχειροδουλειές.

Link to comment
Share on other sites

dreamwhisperer said

Dain, που ήταν αυτή η σοβαρότητα και η αγάπη όταν έπρεπε να γράψετε και να "ανεβάσετε" το διαγωνισμό με τα κείμενά σας;

 

Μιλώντας για μένα, αφού σε μενα απευθύνεσαι αν και δεν ξέρω υπό ποια θέση μου κάνεις τέτοια ερώτηση, η σοβαρότητα και η αγάπη βρίσκονται στα 3770 ποστς που έχω στο φόρουμ (μόνο τα προσμετρημένα), σε κάθε υποφόρουμ του, στα εκατοντάδες σχόλια που έχω γράψει, στα τόπικς που έχω ανοιξει, στις ιστορίες πού έχω βάλει, στα projects που έχω οργανώσει και δε μιλάω καν για ό,τι κάνω σαν moderator/admin κλπ (συνήθως σωστά, καμμια φορά λάθος) που συχνά δεν φαίνεται.

Τα ίδια ισχύουν και για πολλούς άλλους, όχι μόνο για μένα!

 

Αν μάλιστα κάποιοι δεν είχαν κάνει ένα σωρό φασαρίες τελευταία, που με ανάγκασαν όπως και άλλους mods/admins να καταναλώσω άπειρο χρόνο, ίσως να είχα το χρόνο, και την κατάλληλη ενέργεια, για να τελειώσω τις ιστορίες μου...

 

Όσο για το ποιες είναι "χαμηλού επιπέδου" ιστορίες και ποιες όχι, θα το δούμε στη συνέχεια. Όχι πως τα αποτελέσματα ενός διαγωνισμού είναι ο απόλυτος ορισμός της αξίας μιας ιστορίας, αλλά σίγουρα κάτι λέει.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Και τα σχόλιά μου που τα υποσχέθηκα.

 

Άβατος Δρόμος, roriconfan

 

Ήσουν η πιο ευχάριστη έκπληξη αυτού του διαγωνισμού. Η καταναγκαστική συμπεριφορά του γέρου ήταν ό,τι έπρεπε για αυτό το στυλ γραφής, που καθημερινές κινήσεις περιγράφονται επίσης σχεδόν καταναγκαστικά. Η παραμυθιακή ατμόσφαιρα στην οποία ζει μου αρέσει κι επίσης μου αρέσουν οι «εισβολές» της πραγματικότητας.

 

Ο Βασιλιάς και το Τραγούδι του Δάσους, Guardian of the Rune Ring #2

 

Έξω από το συνηθισμένο σου ύφος, αλλά όχι έξω από τη συνηθισμένη σου ποιότητα. Ομολογώ ότι ακόμη μπερδεύω τους δυο σας, κι ότι σας ξεχωρίζω από το στυλ της γραφής σας. Ήταν λοιπόν, μια ευχάριστη έκπληξη να διαβάσω κάτι που δε μοιάζει με τίποτε απ’ όσα έχετε γράψει, είτε ο ένας είτε ο άλλος. Δε σταμάτησα πουθενά να το ξανασκεφτώ και δεν με ξένισε τίποτε. Δυο παρατηρήσεις λιγότερο σημαντικές ίσως αλλά πιστεύω ότι χρειάζονται. Πρώτον, μη φοβάσαι τα κόμματα, ειδικά στο πρώτο μισό του κειμένου, λείπουν αρκετά. Και δεύτερον, αν και όταν το ξανακοιτάξει, περιόρισε κάπως τη συχνότητα εμφάνισης της λέξης «σοφός». Σε κάποιο σημείο ήταν υπερβολική η χρήση της.

 

Μνήματα Που Φωνάζουν, DinoHajiyorgi

 

Παρακάμπτω (όπως θα έλεγες κι εσύ) τα περί γλαφυρότητας και ικανότητας παρουσίασης των εικόνων κλπκλπκλπ. Θα σταθώ στο ότι παρόλο που το διάβασα τρεις φορές, δεν κατάλαβα τι πάνε να κάνουνε στο χωριό οι πεθαμένοι. Να ζήσουν τη ζωή τους, οκ. Κρύο το αστείο μου, αλλά δεν ξέρω πόσο στέρεο είναι αυτό το επιχείρημα. Κι ούτε μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει μετά.

 

Ο Γερο-Τροτ και ο Θάνατος, Παρατηρητής

 

Δε με πείραξε το ότι ήταν απόσπασμα, το αντίθετο μάλιστα. Σαν απόσπασμα, στέκει και μόνο του, σε αντίθεση με άλλα αποσπάσματα που έχω διαβάσει κατά καιρούς. Ίσως επειδή είναι ένα επεισόδιο της μεγαλύτερης ιστορίας, την οποία πολύ θα ήθελα να διαβάσω. Κι επίσης προσκυνώ την ιδέα του Θανάτου ως μικρού κακιασμένου παιδιού. Θεωρώ όμως την τελευταία παράγραφο κάπως ασαφή ή, αν θες, γραμμένη με ασάφεια. Και κάτι που είδα και με συγχωρείς, αλλά γέλασα: Παχιοί βράχοι; Γιατί, τι είχαν φάει;

 

Η Tελευταία Νύχτα, adinol

 

Ανατριχιαστικό, αλλά κάπως ασαφές. Ίσως και γι’ αυτό να είναι ανατριχιαστικό. Ήθελα λίγη περισσότερη ανάπτυξη, για να αποδεχτώ ευκολότερα την «αλλαγή» από το «εγώ» στο «ο παλιόγερος στο σπίτι με τα αγριόχορτα».

 

Καμιά Φορά το να Βλέπεις Είναι Αρκετό, Sileon

 

Πάντα έλεγα ότι ο Σών έχει να δώσει ακόμη πολύ ψωμί στη φαντασία μας, είτε ως Τζέημς, είτε ως ο εαυτός του. Πάντως θα μπορούσες να του στριμώξεις λίγο σουφου παραπάνω, σήκωνε αρκετά. Ίσως κάποια φευγαλέα εμφάνιση του Χαρτ, που αν δίνει υποψίες για την βιονική του κατάσταση. Ήταν και το όριο των λέξεων, θα μου πεις… Τέλωσπάντων.

 

Ο Λόφος με τα Αμπέλια, cesar_cy

 

Έχεις μια ωραία ιδέα, για ένα πραγματικά όμορφο παραμύθι. Όμως μπερδεύεις κάποια πράγματα που αποδυναμώνουν την προσπάθειά σου. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα το ξανακοιτάξεις, οπότε κράτα στο νου σου τα παρακάτω (μεταξύ μας, όχι μόνο για το «λόφο», αλλά και για ό,τι άλλο γράψεις).

 

1) Διάλεξε προσεκτικά το γραμματικό χρόνο που θα χρησιμοποιήσεις. Είτε όλες σου οι φράσεις θα είναι γραμμένες στον ενεστώτα, είτε όλες σε παρελθοντικό χρόνο. Ο κούκος χτυπάει, ο γερο Μαρίνος μπήκε. Δε σου ακούγεται κι εσένα άσχημο;

 

2) Διάλεξε προσεκτικά και το χρόνο στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία σου και προσπάθησε να μην κάνεις αναχρονισμούς. Τι εννοώ. Ο γερο Μαρίνος συναντάει μια νεράιδα και μαθαίνει τη μαγεία και σκοτώνει έναν δράκο. Κι ύστερα στην κηδεία του έρχονται όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Σε ένα πραγματικό παραμύθι, στην κηδεία του θα έρχονταν ο βασιλιάς ή οι δημογέροντες. Το ότι τοποθετείς την ιστορία σου σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (1922) δεν είναι αρκετό.

 

3) Περιόρισε στο ελάχιστο περιγραφές πράξεων που δεν έχουν ενδιαφέρον και βαραίνουν το κείμενό σου. Πχ, ο γερο Μαρίνος ξύπνησε, πλύθηκε, έφαγε πρωινό, έπλυνε τα δόντια του. Δεν προσθέτει παρά μόνο λέξεις στο κείμενό σου. Ένα απλό «την άλλη μέρα ξαναπήγε στο χωράφι» θα ήταν αρκετό. Και με περισσότερη έναση.

 

4) Μην προσθέτεις εξηγήσεις μέσα στο κείμενό σου, που απευθύνονται στους αναγνώστες σου από σένα, όπως το ότι υπάρχει όρος Όλυμπος και στην Κύπρο. Πρώτον, πιθανόν να το ξέραμε ήδη και δεύτερον για ένα δευτερόλεπτο βγαίνεις από τη θέση του αφηγητή και γίνεσαι πάλι ο cesar_cy, που μιλάει στο φόρουμ. Εκεί δηλαδή που διαβάζω κι έχω απορροφηθεί από την ανάγνωση και την ιστορία, τσουπ, μου πετιέσαι μπροστά και μου θυμίζεις τι κάνω και ποιος είσαι. Δε χρειάζεται, το αντίθετο, σαν συγγραφέας θα πρέπει να προσπαθείς να κάνεις τον αναγνώστης σου να ξεχνάει την ύπαρξή σου.

 

5) Καλύτερα να μην κάνεις συγκεκριμένη την ηλικία του. Εκείνες τις εποχές ήταν δύσκολο να θυμούνται πότε γεννήθηκαν και μάλιστα στα χωριά οι αγρότες. Κι όταν το έκαναν, συνήθως ήταν δουλειά των γυναικών. Ένας χωρικός επίσης θα έλεγε «εγώ είναι εβδομήντα», ακόμη κι αν ήταν 67 ή 68 ή 69.

 

6) Προσπάθησε να μην επαναλαμβάνεις την ίδια λέξη μέσα στην ίδια παράγραφο.

 

Ελπίζω να μη στεναχώρησα πολύ, θεωρώ όμως ότι εφόσον έχεις μια ιδέα όπως ετούτη (όμορφη και άξια να την μάθουν κι άλλοι άνθρωποι και να την ευχαριστηθούν), οφείλεις να την παρουσιάσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δώσ’ της μια ευκαιρία ακόμη και μη σταματάς να γράφεις.

 

Αν Φανερωθείς Χάνεις την Ψυχή σου, mariposa

 

Γλυκό και πολύ τρυφερό. Αγάπησα υπερβολικά την «πικρή και γκρίζα» λάμψη στο μπουκάλι… Ενστάσεις σε σημεία της γραφής:

 

«Όχι κοριτσάκι μην το κάνεις αυτό !!!» , όπως λέει κι ο Πράτσετ, όσο περισσότερο θαυμαστικά υπάρχουν κάπου, τόσο πιο τρελός αυτός που τα έγραψε(βλέπε και το signature του Tauntaun13). Φυσικά σε πειράζω, αλλά τα πολλά θαυμαστικά θα ταίριαζαν καλύτερα σε ένα κωμικό κείμενο. Η κραυγή της βελανιδιάς πρέπει να δωθεί έτσι ώστε εσύ να γράψεις ένα μόνο θαυμαστικό κι εμείς να βάλουμε τα κλάματα. Κι αυτό πιστεύω ότι το καταφέρνεις όπως είναι το κείμενό σου, οπότε προς τι τα θαυμαστικά;

 

Επίσης, και εδώ απευθύνομαι προς όποιον διαβάζει, σε λογοτεχνικά κείμενα οι αριθμοί γράφονται πάντα ολογράφως. Ακόμη κι όταν βιαζόμαστε…

 

Και διυλίζοντας τον κώνωπα: λέει το κορίτσι: «Τα σχέδια, τα όνειρα, οι ελπίδες μου». Αυτή η φράση, όταν την πρωτοδιάβασα, μου έδωσε την εντύπωση ότι το κορίτσι δεν είναι εντελώς αθώο και ερωτευμένο, αλλά βάζει πρώτα τα σχέδιά του και μετά τα όνειρα και τις ελπίδες του. Η επιλογή της σειράς των λέξεων με κάνει να νομίζω έστω για λίγα δευτερόλεπτα ότι είναι κάπως οπορτουνίστρια. Μπορεί να το βρεις τραβηγμένο σα σχόλιο, αλλά πιστεύω ότι έπρεπε να στο πω.

 

Τρομοκρατική Οργάνωση Γερόντων, Dreamwhisperer

 

Ευχάριστα διαβάζεται και παρόλο το θέμα του, που είναι λίγο θλιβερό, εγώ το βρήκα χαριτωμένο. Δεν είμαι τελείως σίγουρη ότι αυτό είναι καλό. Υποθέτω ότι θα ήθελες να μας κάνεις να το δούμε μέσα από τα μάτια τους, αλλά εγώ δεν τα κατάφερα. Διέκρινα μια ελαφριά –αθέλητη ίσως;- τάση να απεικονιστούν οι γέροι σαν καρικατούρες κι αυτό ήταν που με χάλασε, κυρίως διότι δεν μπόρεσα να καταλάβω αν το έκανες επίτηδες ή σου ξέφυγε.

 

Ο Βάτραχος, aScannerDarkly

 

Τόσο όμορφα το ξεκίνησες, γιατί το έκοψες έτσι; Γιατί, καλέ μου κύριε; Δεν έφτασες καν στην κορύφωση της πλοκής σου, για να τη «λύσεις», όπως λέμε και σταματάς απλά να γράφεις. Αν έγραφες κάποια ιστορία με Κθούλου σε πρώτο πρόσωπο, τότε να το καταλάβω, ήρθε η Σουμπ-Νιγκουράθ και σε έφαγε και δεν πρόλαβες να γράψεις άλλο. Αλλά, αυτό… ήταν σοκαριστικό. Πού είναι το υπόλοιπο; Οέο;

 

Το Πέρασμα, Kitsos

 

Θα συμφωνήσω με τα παιδιά πιο πάνω που λένε ότι τις πιο σκληρές μας αλήθειες μας τις λένε οι φίλοι μας. Κι επίσης με το ότι οι διάλογοι είναι κάπως πιο μακροσκελείς απ’ ό,τι έπρεπε (ένα τσικ, όχι περισσότερο). Θα σημειώσω και κάτι όμως. Ο χάρος έρχεται, κάνει μια κάζουαλ (για τις συνήθειές του) συζήτηση και φεύγει. Ο χάρος είναι που ορίζει ποιος θα πάει πού; Αφού το αποποιείται στη μέση περίπου της κουβέντας. Κι έπειτα δε μας δίνεις κανένα στοιχείο για το αν αυτό που υπάρχει μετά το πέρασμα είναι ο παράδεισος ή η κόλαση ή δεν-υπάρχει-τίποτε-από-τα-δύο-και-υπάρχει-μόνο-μια-παρτίδα-τάβλι-με-το-φιλαράκι. Ούτε μας δίνεις στοιχεία αν όλα αυτά είναι ένα είδος ανταμοιβής. Νομίζω ότι θέλει λίγο ξεκαθάρισμα σ’ αυτό το σημείο.

Link to comment
Share on other sites

Ο Λόφος με τα Αμπέλια, cesar_cy

 

Έχεις μια ωραία ιδέα, για ένα πραγματικά όμορφο παραμύθι. Όμως μπερδεύεις κάποια πράγματα που αποδυναμώνουν την προσπάθειά σου. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα το ξανακοιτάξεις, οπότε κράτα στο νου σου τα παρακάτω (μεταξύ μας, όχι μόνο για το «λόφο», αλλά και για ό,τι άλλο γράψεις).

 

1) Διάλεξε προσεκτικά το γραμματικό χρόνο που θα χρησιμοποιήσεις. Είτε όλες σου οι φράσεις θα είναι γραμμένες στον ενεστώτα, είτε όλες σε παρελθοντικό χρόνο. Ο κούκος χτυπάει, ο γερο Μαρίνος μπήκε. Δε σου ακούγεται κι εσένα άσχημο;

 

2) Διάλεξε προσεκτικά και το χρόνο στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία σου και προσπάθησε να μην κάνεις αναχρονισμούς. Τι εννοώ. Ο γερο Μαρίνος συναντάει μια νεράιδα και μαθαίνει τη μαγεία και σκοτώνει έναν δράκο. Κι ύστερα στην κηδεία του έρχονται όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Σε ένα πραγματικό παραμύθι, στην κηδεία του θα έρχονταν ο βασιλιάς ή οι δημογέροντες. Το ότι τοποθετείς την ιστορία σου σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο (1922) δεν είναι αρκετό.

 

3) Περιόρισε στο ελάχιστο περιγραφές πράξεων που δεν έχουν ενδιαφέρον και βαραίνουν το κείμενό σου. Πχ, ο γερο Μαρίνος ξύπνησε, πλύθηκε, έφαγε πρωινό, έπλυνε τα δόντια του. Δεν προσθέτει παρά μόνο λέξεις στο κείμενό σου. Ένα απλό «την άλλη μέρα ξαναπήγε στο χωράφι» θα ήταν αρκετό. Και με περισσότερη έναση.

 

4) Μην προσθέτεις εξηγήσεις μέσα στο κείμενό σου, που απευθύνονται στους αναγνώστες σου από σένα, όπως το ότι υπάρχει όρος Όλυμπος και στην Κύπρο. Πρώτον, πιθανόν να το ξέραμε ήδη και δεύτερον για ένα δευτερόλεπτο βγαίνεις από τη θέση του αφηγητή και γίνεσαι πάλι ο cesar_cy, που μιλάει στο φόρουμ. Εκεί δηλαδή που διαβάζω κι έχω απορροφηθεί από την ανάγνωση και την ιστορία, τσουπ, μου πετιέσαι μπροστά και μου θυμίζεις τι κάνω και ποιος είσαι. Δε χρειάζεται, το αντίθετο, σαν συγγραφέας θα πρέπει να προσπαθείς να κάνεις τον αναγνώστης σου να ξεχνάει την ύπαρξή σου.

 

5) Καλύτερα να μην κάνεις συγκεκριμένη την ηλικία του. Εκείνες τις εποχές ήταν δύσκολο να θυμούνται πότε γεννήθηκαν και μάλιστα στα χωριά οι αγρότες. Κι όταν το έκαναν, συνήθως ήταν δουλειά των γυναικών. Ένας χωρικός επίσης θα έλεγε «εγώ είναι εβδομήντα», ακόμη κι αν ήταν 67 ή 68 ή 69.

 

6) Προσπάθησε να μην επαναλαμβάνεις την ίδια λέξη μέσα στην ίδια παράγραφο.

 

Ελπίζω να μη στεναχώρησα πολύ, θεωρώ όμως ότι εφόσον έχεις μια ιδέα όπως ετούτη (όμορφη και άξια να την μάθουν κι άλλοι άνθρωποι και να την ευχαριστηθούν), οφείλεις να την παρουσιάσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δώσ’ της μια ευκαιρία ακόμη και μη σταματάς να γράφεις.

 

Σας ευχαριστώ κ.Naroualis που ασχοληθήκατε με το κείμενο μου και μου δώσατε αυτές τις βοήθειες γιατί νιώθω μέσα μου ότι αυτές οι οδηγίες είναι πολύ χρήσιμες για εμένα για να γίνω καλύτερος στην συνγραφη :rolleyes:. Το διήγημα το βλέπω αυτές τις ημέρες και το διωρθώνω θα το βάλω μόλις τελειώσο

 

 

Νομίζω πως ξεφύγατε λιγάκι από το θέμα . Το θέμα είναι για τον διαγωνισμό που η κ.Nieror επιμελείτε . Δίξετε της λίγο σεβασμό . Και θα σας παρακαλούσα :ontopic: :ontopic: :ontopic:

Edited by cesar_cy
Link to comment
Share on other sites

Και κάτι που είδα και με συγχωρείς, αλλά γέλασα: Παχιοί βράχοι; Γιατί, τι είχαν φάει;

 

φραουλίτσες baby. φραουλίτσες!

Link to comment
Share on other sites

Εμ, σόρυ, αλλά γιατί θεωρείς οφ τόπικ το σχολιασμό μιας ιστορίας που έχει λάβει μέρος στο διαγωνισμό;

Edited by Naroualis
Link to comment
Share on other sites

Προφανώς μιλάει για τα προηγούμενα ποστ και τη συζήτηση που έγινε εκεί.Δεν αναφεροταν σε σένα,Ευθυμία.

Link to comment
Share on other sites

Εμ, σόρυ, αλλά γιατί θεωρείς οφ τόπικ το σχολιασμό μιας ιστορίας που έχει λάβει μέρος στο διαγωνισμό;

Ο cesar μάλλον αναφέρεται στα άλλα ποστς, όχι στους σχολιασμούς, αν κατάλαβα καλά. Κι εγώ μπερδεύτηκα όταν το είδα. Απλά δεν είναι σαφής. Cesar, κάνε ένα edit αν μπορείς, γιατί όντως φαίνεται περίεργο και σαν να αναφέρεσαι στο σχόλιο της Naroualis.

Link to comment
Share on other sites

Oρίστε τι έπαθε ήρωας παλαιότερου διαγωνισμού όταν πέρασε μια βόλτα από τον τωρινό...

 

 

ή αλλιώς, όταν ο Θούλης ο Κολοκυθούλης βρήκε τα Μνήματα που Φωνάζουν :D

Link to comment
Share on other sites

Προφανώς μιλάει για τα προηγούμενα ποστ και τη συζήτηση που έγινε εκεί.Δεν αναφεροταν σε σένα,Ευθυμία.

 

Τα προηγούμενα ενοώ .Συγνώμη :doh: :doh: :doh:

Link to comment
Share on other sites

Ναι, κι από μένα οι συγγνώμες... Παρασύρθηκα από την ατμόσφαιρα έντασης... :oops:

Link to comment
Share on other sites

Ζητώ κι εγώ συγνώμη που μπήκα ανάμεσα σας...

 

(μιλώ για το ποστ 263 που διέκοψε τους Cesar και Naroualis, χεχε!)

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Αλλό να κρίνεις γενικά και άλλο να απαξιώνεις. Όπως είπα πρέπει να πείσεις ότι είσαι καλοπροαίρετος. Μπορεί ο καθένας να πει ό,τι θέλεί, αρκεί να είναι σε θέση να το στηρίξει.

 

Αν πεις για ένα διαγωνισμό ότι είναι χαμηλού επιπέδου, γράφεις κάτι και μας απαξιώνεις με το γραπτό σου λόγο και όχι απλώς λέγοντάς το. Εκτός αν πρέπει να θεωρήσω ότι "κάποια ζώα είναι περισσότερο ίσα από από τα άλλα".

 

Dain, που ήταν αυτή η σοβαρότητα και η αγάπη όταν έπρεπε να γράψετε και να "ανεβάσετε" το διαγωνισμό με τα κείμενά σας;

 

Αν κάποιος στο συγκεκριμένο διαγωνισμό απέδειξε την αγάπη του και τη σοβαρότητά του ήταν τα παιδιά που έγραψαν, σχολίασαν, ψήφησαν και συμμετείχαν με άκρο επαγγελματισμό στο διαγωνισμό (εντός ημερομηνιών, με όλες τις δυσκολίες της εποχής).

 

Ξαφνικά ακούσαμε (και μιλάω σαν μη εκλεγμένος εκπρόσωπος των συμμετέχοντων) ό,τι ο διαγωνισμός που στηρίξαμε ήταν "χαμηλού επιπέδου" και αυτό ειπώθηκε για να βελτιωθούμε;

Είναι πολύ εύκολο το επιχείρημα ότι η κακή κριτική έχει σαν σκοπό τη βελτίωση.

Πρέπει να πληρεί κάποιες προυποθέσεις.

1. Συγκεκριμένα σχόλια.

2. Επίπεδου αυτού που την εκφέρει.

3. Έλλειψη προσωπικών συμφερόντων

κ.α.

 

 

Συγνώμη που επανέρχομαι στα παραπάνω, αλλά το συγκεκριμένο θέμα πρέπει να απαντηθεί, ειδικά εφόσον πολλοί συμμετέχοντες είναι καινούργιοι στο φόρουμ :) Οπότε τα παρακάτω τα λέω γενικώς και σας παρακαλώ να τα προσέξετε.

 

* Θέλω να πιστεύω ότι κακοπροαίρετη κριτική δεν υπάρχει από κανέναν σε αυτό το φόρουμ. Αλλά και πάλι, δε νομίζω ότι είναι δουλειά του κρίνοντα να "αποδείξει" κάτι. Ο κάθε συγγραφέας κρατάει αυτό που νομίζει απο την κάθε κριτική (αν θέλει) και συνεχίζει.

 

* Πέρα απ' αυτό, το να τονίζει κανείς μόνο τα θετικά ενός κειμένου είναι τραγικά επιζήμιο για έναν συγγραφέα. Δε μου αρέσει να βλέπω αντιδράσεις του τύπου "το ξέρουμε ότι θα μπορούσε να ειναι καλύτερο, τι μας το λες;". Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να τα λέμε, κι ένας συγγραφέας θα έπρεπε να δέχεται να το ακούει -- το αν θα το δεχτει ως τροφή για σκέψη είναι άλλο (δικό του) θέμα.

 

Και μια αναφορά ονομαστικά:

* Dreamwisperer... Πριν από το συγκεκριμένο διαγωνισμό έχουν προηγηθεί άλλοι 9. Εκτός από τους διαγωνισμούς υπάρχει και το Εργαστήρι Συγγραφής με πάρα πολλές ασκήσεις και τα κείμενα των τριών Sffwrimo, και φυσικά οι βιβλιοθήκες, με πραγματικά παρα πάρα πάρα πολλές ιστορίες. Είναι τουλάχιστον αγενές να ισχυρίζεσαι ότι τα παλαιά μέλη απαξιώνουν ή δεν στηρίζουν συγγραφικές προσπάθειες σε έναν τέτοιο χώρο. Ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφτώ γι' αυτό είναι ότι δεν έχεις περιηγηθεί αρκετά στο φόρουμ -- στα σχετικά αυτά υπο-φόρα, που είναι το πιο σημαντικό ίσως κόμμάτι του.

 

Επίσης, οι προϋποθέσεις που θέτεις για να δεχτείς μια κριτική ως καλοπροαίρετη δεν είναι αυτές που τηρούμε εδώ. Μπορεί να είναι αυτές που θέτεις εσύ για να δεχτείς μια κριτική, αλλά εδώ ξεκινάμε από το ότι κανένας δεν έχει συμφέροντα κανενός είδους, ότι όλοι διαβάζουμε καλοπροαίρετα τις ιστορίες και ότι κάθε σχόλιο είναι χρήσιμο. Αλλιώς θα έπρεπε... τι; Να ζητάμε βιογραφικά με την εγγραφή κάθε μέλους; Δεν καταλαβαίνεις ότι μια τέτοια λογική μπορεί να γίνει δίκοπο μαχαίρι; (π.χ. : "ο Dreamwisperer έχει συμφέρον να με σχολιάσει αρνητικά για να μειώσει τον ανταγωνισμό." Π.χ. λέω. )

 

Επίσης, δε μπορώ να πω ότι εκτιμώ το... ζήλο σου να υπερασπιστείς θεσμούς και πρόσωπα και να θίξεις άλλα πρόσωπα, τη στιγμή που όπως δήλωσες

 

(μου πήρε για να γράψω το διήγημα 2 ωρίτσες και το έκανα για πλάκα προκειμένου να γνωριστώ καλύτερα με τα μέλη του forum) και ο κυριότερος λόγος ήταν η έλλειψη σοβαροφάνειας του διαγωνισμού. (Ουσιαστικά ήταν σαν να δείχνω κείμενά μου σε φίλους μου).

 

Ανακεφαλαιώνοντας:

 

* Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφράσει την άποψή του για μια ιστορία, είτε θετική είτε αρνητική, αρκεί να το κάνει κόσμια. Και οι συγγραφείς θα πρέπει να μάθουν να δέχονται αρνητικές κριτικές. Για μένα, η σωστή αντίδραση στην κριτική του nikosal θα ήταν ένα pm στον ίδιο με την ερώτηση: "Γιατί πιστεύεις ότι ήταν χαμηλου επιπέδου η ιστορία μου".

 

* Αν κάποιος πιστεύει ότι κάποιο μέλος δεν εκφράζεται σωστά ή θίγει πρόσωπα και καταστάσεις ή οτιδήποτε άλλο, η πρέπουσα κίνηση είναι να στείλει ένα pm είτε σε κάποιον moderator είτε στο ίδιο το άτομο, είτε και στα δύο. Σίγουρα όμως η ανοιχτή αντιπαράθεση δε βοηθάει κανέναν (και σίγουρα όχι το θεσμό του διαγωνισμού).

 

* Δεν έχω διαβάσει τις ιστορίες του συγκεκριμένου διαγωνισμού, οπότε το παρακάτω σχόλιο είναι ανεπηρέαστο απο εντυπώσεις:

 

Αν κάποιος πιστεύει ότι δε μπορεί να δει σοβαρά το θέμα του διαγωνισμού, ας μην λάβει ξανά μέρος. Υπάρχουν και οι βιβλιοθήκες. Αλλά όσοι θέλετε να λάβετε ξανά μέρος, σας παρακαλώ να σκεφτείτε τα παραπάνω που ανέφερα πριν το κάνετε.

 

Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας :)

 

(Θα παρακαλούσα επίσης να μην σπαμάρουμε άλλο το τόπικ. Ας περιμένουμε να βγουν τα αποτελέσματα -- και ό,τι σχόλια ή οτιδήποτε θέλετε σχετικά με το post μου, παρακαλώ με Pm.)

Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι το τόπικ του διαγωνισμού. Αρκετά με το derail και το σπαμ!

 

Δεν είναι θέμα στις Διάφορες Συζητήσεις. Σεβαστείτε το!

 

Dreamwisperer, αν θες να πεις ή να απαντήσεις κάτι σε κάποιον, παρακαλώ να το κάνεις με pm. Η κουβέντα εδώ έκανε τον κύκλο της, αλλά προφανώς δε θες να το καταλάβεις. Μέχρι να ανακοινωθούν τα αποτέλεσματα, οποιοδήποτε ποστ μη σχετικό με σχόλια επί των ιστοριών ή θα σβήνεται ή θα γίνεται αόρατο.

 

Ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

Εγινε ένα μικρό πατιρντί ε;

Λοιπόν να και τα δικά μου σχόλια, υποθέτω είμαι εντός χρόνου, αφού στο αρχικό ποστ λέει ότι η ψηφοφορία λήγει τα μεσάνυχτα.

Γενικά διάβασα πολλά ωραία πράγματα. Συγχαρητήρια σε όσους πήραν μέρος, ήταν ειλικρινά δύσκολο να ψηφίσω.

 

Guardian 2: Σιγά σιγά γίνεται ο αγαπημένος μου. Εκτός αν τον έχω μπερδέψει με τον αδερφό του, τον οποίο είχα ψηφίσει πρώτο για το Μάγο που κοίταζε την Πόλη :) Πολύ καλό λοιπόν, τέλειο μέγεθος, ποιητικότατο, το διάβασα δύο φορές. Γνήσιο παραμύθι και πολύ κοντά σε αυτό που μου αρέσει να διαβάζω και να γράφω. Γενικά ό,τι διαβάσω το αξιολογώ χωρίζοντάς το σε τρεις κατηγορίες: «Θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ», «Θα μπορούσε να το είχα γράψει κι εγώ» και «Δεν θα ήθελα να το είχα γράψει». Αναμφίβολα στην πρώτη κατηγορία ετούτο. Σε μια από τις πρώτες παραγράφους έχει μόνο μερικά «πολύ» μαζεμένα και μου φάνηκε αταίριαστη η λέξη «έναστρος».

 

Sileon: Αυτό ήταν πολύ καλό και παρ’ όλο το συνωστισμό στις πρώτες θέσεις για τις ιστορίες που μου άρεσαν είναι πολύ κοντά στην κορυφή. Sileon ευτυχώς ξεκίνησες να γράφεις. Δεν το βρήκα πολύ σφφ και ήταν δυο-τρία σημεία που θα το περίμενα πιο αστείο, σε στυλ Τρελές Σφαίρες, αλλά γενικά νομίζω το διάβασα πιο ευχάριστα απ’ όλα. Χωρίς πολλές διαφορές, ο πρωταγωνιστής θα μπορούσε να είναι και 40 χρονών. 10%, 30%, 50%, 80%...

 

Dreamwhisperer: Χα,χα! «Γερμανικό πράγμα. Αθάνατο.» Υποθέτω ότι ισχύει αυτό που ανέφεραν οι προηγούμενοι. Δεν είναι και πολύ σφφ και έτσι το έριξα μια-δυο θέσεις στην κατάταξή μου. Αλλά είναι πραγματικά πολύ καλό σαν σύλληψη και πολύ αστείο. Και είναι από τα διηγήματα που θα μου μείνουν. Αξίζει συγχαρητήρια. Καλωσόρισες και στους διαγωνισμούς.

 

Dino: Γραφή, απόδοση, ύφος, όλα άψογα και ταιριαστά. Νομίζω η ιδέα ήταν καταπληκτική- πολύ εμπνευσμένη! Απλά μου φάνηκε λίγο απότομο το τέλος, με άφησε λίγο ανικανοποίητο. Αν μπορούσες να χωρέσεις μία πιο στιβαρή κεντρική υπόθεση θα ήταν τέλειο. Και η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας το σχόλιο της Ευθυμίας κατάλαβα ότι δεν είναι δικιά μου παραξενιά, που είδα έτσι την ιστορία και την έστειλα μια-δυο θέσεις παρακάτω. Τα παράπονά σας εκεί.

 

 

 

Adinol: Νομίζω το πιο δουλεμένο διήγημα απ’ όλα. Όμως με μπέρδεψε λίγο το τέλος σε συνδυασμό με τον τίτλο και το κατέταξα χαμηλότερα ίσως απ’ ό,τι του αξίζει. Και εδώ μου φάνηκε ότι έλειπε μια κεντρική, χορταστική ιστορία.

 

Kitsos: Ήταν από τα τελευταία που διάβαζα και μέχρι να φτάσω στη μέση σκεφτόμουν να το βάλω στην πρώτη θέση. Είχε μερικές πολύ όμορφα κεντημένες εκφράσεις και η αρχή είναι εντυπωσιακή, αλλά η εξέλιξη μου φάνηκε λίγο τετριμμένη. Ειδικά η ανταπάντηση: «-Ωχ, τα έχω βαρεθεί όλα αυτά και εκείνη η προαγωγή αργεί. –Πώς; -Τίποτα, κάτι υπηρεσιακό.», ήταν προμήνυμα ότι αλλάζει το ύφος προς κωμικό, κάτι που τσίνησε κάπως μέσα μου.

 

Παρατηρητής: Ωραίο παραμύθι. Θα ήθελα να λείπουν τα ονόματα Λεμέν, Καραμάν, Βόλιακ. Δεν χρειάζονται σε κάτι νομίζω και είναι πολύ μικρή ιστορία για να προσθέσουν βάθος. Θα ήθελα και άλλον τίτλο, είναι λίγο spoiler. Και θα ήθελα και ένα κακό τέλος. Αφού λέει ο γερο-Τροτ όσα λέει και γυρίζει περήφανος την πλάτη του για να φύγει, τότε ο Θάνατος να του καρφώνει το δρεπάνι στην πλάτη, να ανοίγει μία τρύπα στο χώμα και να τον σέρνει στην κόλαση για να τον βασανίσει.

 

Narualis: Ωραίο, μικρό και περιεκτικό, αλλά έχασε για μένα πόντους επειδή επειδή κύριος χαρακτήρας ήταν ο γάτος. Πάντως η ιδέα είναι πολλή καλή. Προφανώς και οι γιατροί το εξέτασαν λάθος το ζήτημα. Ο γάτος δεν πήγαινε στους ασθενείς δύο ώρες πριν πεθάνουν επειδή προαισθανόταν κάτι. Μάλλον πήγαινε στους ασθενείς, κάτι σατανικό τους έκανε και μετά από δύο ώρες πέθαιναν οι κακόμοιροι. Γάτος-δολοφόνος.

 

Mariposa: Καλό, αλλά το βρήκα αρκετά σουρεαλιστικό και κάπως λειψό. Δεν μου άρεσε που ο πρωταγωνιστής ήταν δέντρο (προσωπικό γούστο αυτό) και ίσως το αδικώ που είναι τόσο χαμηλά.

 

Roriconfan: Πολύ βελτιωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα που διάβασα. Η ιστορία ήταν ωραία, αλλά με ξένισε το ύφος. Μου φάνηκε λίγο γλυκόπικρο. Στην αρχή νόμιζα ότι θα διάβαζα κωμωδία, αλλά το τέλος ήταν μάλλον δραματικό. Πάντως καλή.

 

Ο Βάτραχος: Βρήκα λίγο μακρόσυρτη την εισαγωγή και με ξένισε το όνομα Ηλιαχτίδας. Τη βρήκα λίγο φλύαρη- διδακτική, αλλά είναι καλογραμμένη. Την έχω τόσο χαμηλά γιατί μου άφησε την εντύπωση ότι ήταν λίγο άδεια από νοήματα.

 

Cecar_cy: Το σχόλιο στην αρχή είναι όλα τα λεφτά: «Αν δεν καλό δεν πειράζει, εγώ προσπάθησα». Λοιπόν είναι προφανές ότι όσο περισσότερο γράφεις και διαβάσεις θα γράφεις καλύτερα. Μάλλον θα βαρεθείς να ακούς αυτό το σχόλιο, σαν Βενιαμίν της παρέας. Μου άρεσε η ιδέα και θα τολμήσω να κάνω μία πρόταση. Δηλαδή ουσιαστικά τι θα μου άρεσε περισσότερο. Να μην ξεκίναγε: «1922 Σεπτέμβρης Κύπρος, λίγο έξω από τη Λεμεσό». Θα ήταν (κατά τα γούστα μου πάντα) πολύ πιο ατμοσφαιρικό αν έγραφες: «1184, Δεκέμβριος Βασίλειο της Ιερουσαλήμ».

 

Και όταν η νεράιδα τον πλησίαζε να μην έλεγε: «Καλά λοιπόν θέλω να πας να σκοτώσεις τον δράκο του Ολύμπου (υπάρχει και στην Κύπρο βουνό Όλυμπος), αυτός ο δράκος θερμαίνει με την ανάσα του το νησί και μερικές φορές κατεβαίνει από τον Όλυμπο και τρώει ανθρώπους. Ζει σε μια σπηλιά στην κορυφή του Ολύμπου.»

 

Αλλά: «Θέλω εσύ να ανέβεις στο Γολγοθά και να σκοτώσεις έναν σκελετωμένο δράκο που εμφανίζεται τις νύχτες που χιονίζει και επιτίθεται με τη παγωμένη ανάσα του στους σταυροφόρους. Τον δράκο τον έχει καλέσει από το Αραράτ ένας Χαλίφης των Αράβων για να απάγει το δικό μας γερο-βασιλιά. Αν δει κάποιον στην ηλικία του Βασιλιά μας να φοράει την πανοπλία με τα εμβλήματα του αξιώματός του, θα προσπαθήσει να τον αρπάξει με τα νύχια του και να τον πάει στη Δαμασκό. Τότε ενώ είναι στον αέρα, εσύ θα βγάλεις το βουτηγμένο σε δηλητήριο γρύπα εγχειρίδιο που θα έχεις κρυμμένο στον κόρφο σου κλπ κλπ»

 

Και θα μπορούσες κυριολεκτικά να μην αλλάξεις τίποτα στο κείμενο που προηγείται.

Link to comment
Share on other sites

Δεν περίμενα οτι το ποστ μου με το συνεπαγόμενο του Νικοσάλ, θα έσπερνε τέτοιο πανικό.

Γενικό σχόλιο

Αυτό που ονομάζεται/ε σπαμ έχει προκληθεί απο την πλειοψηφία των συμμετέχοντων για να μην πω των ενεργών χρηστών, και σίγουρα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον όσο και τα άμμεσα θέματα του παρόντος τόπικ, που πια είναι μόνο τα αποτελέσματα.

 

Νομίζω έχει μεγάλο ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τί απόψεις έχουν τα μέλη για την λειτουργία αυτού του φόρουμ. Η αντιπαράθεση που αναπτύχθηκε μέσα απο τα μηνύματα των μελών, αποδεικνύει δύο πράγματα:

1. Και στα καλύτερα τα σπίτια υπάρχουν προβλήματα. Ο διάλογος γύρω απο αυτά, είναι γόνιμος. Ναι, έστω και σε αυτή την μορφή της διαμάχης. Γιατί έτσι εκδηλώνεται το πρόβλημα. Δεν υπάρχει κανείς που λέει, "γυναίκα, μου σπας τα νεύρα", ευγενικά. Πρώτα θα πέσει ο τσακωμός και μετά θα εντοπιστεί το "θέμα".

2. Σε καταστάσεις σαν αυτές, η άμυνα είναι η επίθεση και πολλοί λένε πράγματα τα οποία δεν τους εκφράζουν πλήρως. Ας αφήσουμε να καταλαγιάσει ο εκνευρισμός, να σκεφτούμε τι πραγματικά θέλει να πει ο άλλος. Και για μια φορά να τον ακούσουμε. Ακούει κανέις εδω μέσα τι πραγματικα΄θέλει να πει ο άλλος? Μην μου την πέσετε για να ταμπουρωθήτε στο οχυρό σας. Μιλάω και στις δύο πλευρές. Ακούτε, πραγματικά?

Δεν απευθύνομαι σε κάποιον προσωπικά. Το ερώτημα το θέτω και στον εαυτό μου.

Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις? Δεν υπάρχει wikipedia για να πλασάρουμε μασημένη γνώση στον άλλο, όπως κατα κόρον γίνεται τελευταία. Δεν υπάρχει βιβλίο ή σελίδα στο δίκτυο, που θα κοπιάρω και θα την πλασάρω σαν την σταγόνα στον πλούτο των γνώσεών μου, που, ω ναι, κατέχω και στην τρίβω στην μούρη.

 

Λοιπόν, καλή καταμέτρηση και καλά αποτελέσματα παιδιά.

 

Φιλικά, πραγματικά, σε όλους.

 

Υ.Γ. Αν θέλετε σβήστε το. Εγώ, απλά θέλω να απευθυνθώ σε όλα τα μέλη μας. Αν σπαμάρω (ήμαρτον), ας πάει στα κομμάτια. Υποθέτω, δεν θα χάσουν κάτι.

Link to comment
Share on other sites

Δεν περίμενα οτι το ποστ μου με το συνεπαγόμενο του Νικοσάλ, θα έσπερνε τέτοιο πανικό.

Γενικό σχόλιο

Αυτό που ονομάζεται/ε σπαμ έχει προκληθεί απο την πλειοψηφία των συμμετέχοντων για να μην πω των ενεργών χρηστών, και σίγουρα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον όσο και τα άμμεσα θέματα του παρόντος τόπικ, που πια είναι μόνο τα αποτελέσματα.

 

Συμφωνώ κι εγώ.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

  • Upcoming Events

    No upcoming events found
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..