Jump to content

Γιατί δεν έχουμε πια μεγάλους Έλληνες συγγραφείς


Guest melissoula

Recommended Posts

  • Replies 303
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Nihilio

    39

  • Blondbrained

    38

  • Martin Ocelotl

    24

  • DinoHajiyorgi

    23

Guest melissoula

:coffee-reading:

 

Βλέπεις τώρα Νιχίλιο γιατί δεν συμμετέχω σε άλλα θέματα ακόμη; Σκέψου αυτός ο Χατζηγιώργης, που έχει έρθει στο παρόν θέμα 3 ή 4 φορές ίσα για να πεί να πεθάνει το τοπικ ή αν βαριέται ή κάπόια άλλη εξίσου άχρηστη όσο και βαδύγδουπη.... δήλωση, να έκρινε άλλα μου γραπτά αλλού. Με το ίδιο στυλ. Χωρίς κανείς να διαγράφει τα ποστ του, χωρίς κανείς να του κάνει παρατήρηση, χωρίς κανείς να του λέει κάν ότι είναι ενοχλητικός. Τι ευχάριστο που θα ήταν!

 

Όταν συμμετέχεις σε ένα φόρουμ το αντμινιστρεισιον σε απασχολεί, γιατί αυτό δίνει την κατεύθυνση του τί επιτρέπεται και τί απαγορεύεται στο φορουμ. Δεν είναι δύσκολο να το διακρίνεις. Κι ως πρός το θέμα του τοπικ, όπως και σε όλα τα άλλα θέματα, αν δεν είσαι μέρος της λύσης είσαι μέρος του προβλήματος. Αν ο Χατζηγιώργης ήταν το πρόβλημα λοιπόν, και η στάση του, που σίγουρα θα είναι ίδια και σε όλα τα άλλα τόπικ πόυ μπαίνει, θα είχε εκπαραθυρωθεί. Για να μήν συμβαίνει αυτό, αδικο είναι να συμπεράνει κανείς ότι όποιοι δεν συμπεριφέρονται όπως αυτός, είναι το πρόβλημα; Του παρόντος φόρουμ τουλάχιστον.

 

Λογική συνεπαγωγή. Γιάυτό δεν έχω γράψει ακόμη σε άλλα τόπικς. Αν κάπου βγάζω λάθος συμπεράσματα Νιχίλιο, ή όποιος άλλος, διορθώστε με.

Link to comment
Share on other sites

Αν κάπου βγάζω λάθος συμπεράσματα Νιχίλιο, ή όποιος άλλος, διορθώστε με.

 

Κάνεις λάθος, trust me.

Αντίθετα με ό,τι λές ο DinoHajiyorgi είναι από τα πιό παραγωγικά μέλη της κοινότητας.

Τον αδικείς κατάφωρα, πόσο μάλλον που η τελευταία παρέμβασή του ήταν απόλυτα επιτυχημένη.

Για το δικό μου γούστο τουλάχιστον.

 

Πάντως, έχω την εντύπωση ότι τώρα πιά δεν πρέπει να συζητάς ακόμα τον λόγο που δεν γράφεις αλλού.

Νομίζω ότι είχες αρκετή υποστήριξη, και από μένα προσωπικά.

Πλέον είναι η ώρα, σαν μικρό πουλάκι, να δοκιμάσεις τα φτερά σου και να μας προσφέρεις κάτι από την ψυχή σου και να είσαι σίγουρη ότι θα το περιβάλλουμε με αγάπη και κατανόηση.

Link to comment
Share on other sites

Αν ο Χατζηγιώργης ήταν το πρόβλημα λοιπόν, και η στάση του, που σίγουρα θα είναι ίδια και σε όλα τα άλλα τόπικ πόυ μπαίνει, θα είχε εκπαραθυρωθεί.

 

Και η κρίση σου για μένα έχει να κάνει μόνο με όσα έχω γράψει σε αυτό το τόπικ;!!

 

Δεν έχεις καν διαβάσει ή κοιτάξει άλλες μου συμμετοχές αλλού;

 

Έχεις τουλάχιστο κοιτάξει και διαβάσει άλλα τόπικ, γραπτά άλλων; Γιατί σε βεβαιώνω πως το sff δεν είμαι μόνο εγώ.

 

[Και επίσης: Όταν ξεκίνησε το παρόν τόπικ δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του. Μπορώ να πω πως ήταν και ενδιαφέρον. Άρχισα να ξυνίζω όταν... έκανες την ερώτηση, σου απάντησαν κάποιοι, ξαναέκανες την ερώτηση λίγο διαφορετικά, σου απάντησαν πάλι τα ίδια με λίγο διαφορετικό συντακτικό, ξαναμαναέκανες λίγο την ερώτησει, σου ξαναμανα-απάντησαν... κι εγώ που ήθελα να δω απόψεις, γιατί δεν είχα δική μου κατασταλαγμένη, έβλεπα σε κύκλους ίδιες ερωτήσεις και ίδιες απαντήσεις που μάλλον δεν σε ικανοποιούσαν, και αναρωτήθηκα τι τρέχει. Αν το έκανα άκομψα και με λάθος για σένα χιούμορ, συγνώμη. Αλλά αυτό έκανα, δηλαδή ρώτησα τι θέλεις επιτέλους, μήπως υπάρχει απάντηση που θα σε ικανοποιήσει εσένα; Πάνω σε αυτά με κάλυψαν και πολλοί άλλοι.

 

Και τρέμεις το υπόλοιπο φόρουμ γιατί είμαι εγώ εκεί έξω; Άντε και με σφαγιάσανε. Κανένας άλλος που σε τρόμαξε; Πόσοι θέλεις να σφαγιαστούν για να νιώσεις ασφαλής; ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΧΙΟΥΜΟΡ. ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ-ΠΟΤΕ ΕΔΩ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΒΛΑΨΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.]

Link to comment
Share on other sites

Μελισσούλα... υποψιάζομαι ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο περιορίζεις εδώ μέσα τις φορουμικές σου δραστηριότητες είναι το γεγονός ότι μόνο εδώ μπορείς να αυτοπροβάλλεσαι. Το "ερώτημα σου" έγινε η αιτία να στραφεί η προσοχή όλων μας επάνω σου. Κατά τα φαινόμενα δεν ρισκάρεις την απώλεια των reputation points που συγκεντρώνεις και λίγο πολύ εχω την αίσθηση ότι εδώ νιώθεις αφέντρα και κυρά, βασιλεύουσα στο κάστρο σου....Θεωρείς ότι όλοι είμαστε εδώ για να εξυπηρετούμε αυτή σου την ανάγκη και η παρουσία μας στο υπόλοιπο Sff σου είναι παντελώς αδιάφορη...

Αν είχες ασχοληθεί λίγο με το υπόλοιπο Forum θα είχες δει ότι ο Χατζηγιώργης, χαίρει εκτίμησης για λόγους πολύ σοβαρότερους από μερικά προκλητικά, κακοδιατυπωμένα και ανευ πραγματικής αξίας σχόλια...Το να ζητήσεις το Ban ή την όποια άλλη τιμωρία κάποιου που απλά δηλώνει τη διαφωνία του με την επίχριστη σοβαροφάνεια τούτου του τοπικ, είναι αχαρακτήριστο έστω και σαν μύχια σκέψη.

Link to comment
Share on other sites

Μελισσούλα, όταν θες να παίρνεις μέρος σ'έναν διάλογο, είτε ως απλός ομιλητής/ακροατής, είτε ως ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ (γιατί κι ο συγγραφέας διάλογο κάνει και με το κοινό και με το είναι του), πρέπει να είναι έτοιμος και να έχει τα κότσια να δέχεται την κριτική, ακόμα και την κακόβουλη. Για την ακρίβεια, έχει κάθε δικαίωμα να βάζει στην θέση του τον κακόβουλο, αλλά κι αυτός είναι μέρος του 'κοινού' του. Αν δεν αντέχεις έναν άνθρωπο (τον Ντίνο) που κάνει χιούμορ, αλλά πίστεψέ με (αν έκανες τον κόπο να διαβάσεις ιστορίες εδώ μέσα) κάνει και ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ κριτικές (με την έννοια της ειλικρινούς και εμπεριστατωμένης κριτικής που μπορεί να σε βοηθήσει να πας παραπέρα), τότε σου προτείνω να μην ασχοληθείς με το σπορ. Από την άλλη, σου έχω ξαναζητήσει εδώ μέσα, κι εγώ και άλλοι (κι ο Ντολφ παραπάνω) να μας κάνεις την τιμή να γράψεις κι αλλού, και ν'ανεβάσεις και δικά σου έργα. Σίγουρα θα τα σεβαστούμε και θα τ'αγκαλιάσουμε, αλλά κανείς δεν χαϊδεύει τ'αυτιά του άλλου εδώ μέσα. Εντάξει, είμαστε ευγενικοί κάποιες φορές, αλλά ψέμματα δεν ξέρω να λέει κανείς. Εδώ είναι ένα φόρουμ, του οποίου ένας από τους στόχους είναι να βοηθάει στην εξέλιξη συγγραφέων του φανταστικού ως συγγραφείς. Πώς θα γίνεις καλύτερη, αν δεν αντέχεις ούτε ένα μειδίαμα;

 

Ελπίζω να σε δούμε κι αλλού, αλλά στο λέω με πάσα ειλικρίνεια (αλλά όχι, όπως φαντάζεσαι, με κακή πρόθεση): σταμάτα ν'αντιδράς, και άρχισε να δρας. Έχεις δώσει δείγματα ορθής χρήσης του λόγου και τρομερής φαντασίας (αφού μας κατάφερες να ξεχειλώσουμε αυτό το τόπικ στις 14 σελίδες απ'το τίποτα). Δεν μπορεί, κάτι παραπάνω έχεις να πεις! Περιμένω πώς και πως να σε διαβάσω. Αν δεν μας κάνεις την χάρη δεν θα σκάσω κιόλας. Εσύ έχεις να χάσεις και μόνο...

Link to comment
Share on other sites

Σορρυ ρε παιδιά που θα απαντήσω χωρίς να έχω διαβάσει τα "πάντα" σε αυτό το τόπικ προηγουμένως, αλλά οκ, θα τα πω ή θα σκάσω για πάντα...

 

Μελισσούλα, εγώ θα ντρεπόμουνα πραγματικά να πάω να πιω ένα καφέ με κόσμο που μόλις γνώρισα και να τους την πω για το πως λειτουργεί η παρέα τους χωρίς να μπω στη διαδικασία να τους γνωρίσω. Πραγματικά θα ντρεπόμουνα. Κι αν δεν μου έκανε η παρέα τους, δε θα τους έκανα παρέα καθόλου, όχι επιλεκτικά.

 

Δεν παίζει να τη λες στο mod team μας επειδή απλά σου τελειώσανε τα επιχειρήματα τα επί του θέματος για να δημιουργήσεις μπουρδέλο με άλλο τρόπο. Γιατί ειλικρινά αυτό κάνεις. Τίποτα άλλο. Κι εμένα προσωπικά σα μέλος, αυτό που κάνεις με προσβάλει.

 

Καμία από τις δύο θέσεις δεν είναι πυρηνική φυσική, είνα πάρα πολύ απλά ανθρώπινα συναισθήματα που πιστεύω πως μπορείς μια χαρά να τα καταλάβεις.

Link to comment
Share on other sites

Guest melissoula

Εντάξει ρε παιδιά, αφού εσάς δεν σας χαλάει να σπάτε τα μυαλά σας για να διερευνήσετε ένα θέμα, και να μπαίνει κάποιος αφυψηλού και χωρίς να έχει προσφέρει καμία απολύτως άποψη στο θέμα και να σας σνομπάρει όλους μαζί, εμένα μου περισσευει.

Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφέρον αυτό που λες, γιατί λαμβάνοντας υπόψιν και το παράδειγμα της Nienor, μάντεψε βρε ποιος μπήκε αφ'υψηλού και χωρίς να έχει προσφέρει καμία απολύτως άποψη ΓΕΝΙΚΩΣ στις συζητήσεις και τις διεργασίες του φόρουμ και μας σνομπάρει ομαδικώς! Όχι, μάντεψε αν πάει το μυαλό σου :p

Και μάντεψε με ποιον σπάσαμε το κεφάλι μας να βρούμε νέους τρόπους ν'απαντάμε στις ίδιες ερωτήσεις! Όχι, πάω στοίχημα ότι δεν μπορείς να μαντέψεις, εεεεε;

 

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...εγώ την κάνω σιγά-σιγά. Θα μαζέψω τα μπογαλάκια μου για να πάω να χορτάσω οξυγόνο για τις δύσκολες μέρες!

Να'στε καλά και να γράφετε (ναι, κι αυτό σπόντα είναι, μην μαντεύεις) :)

Link to comment
Share on other sites

Εγω απλα εχω να παρατηρήσω οτι διερευνάτε ενα εντελώς ασχετο με το τοπικ θεμα μιας και αυτο εχει εκτροχιαστεί προ πολού...

 

τωρα απο κει και πέρα οι εντάσεις ειναι περιτες και για αυτες ευθύνη φέρουν ολοι ( εκτος απο μενα γιατι δεν εχω ποστάρει χαχαχαχαχαχα ) μιας και δεν υπαρχει κανένας λογος ουτε να αναδιατυπώνεις την ιδια ερώτηση αλλα σιγουρα δεν υπάρχει και να αναδιατυπώνεις τις ιδιες απαντησεις.

 

Απο την αλλη ενα καλό εμοτικον δε παει ποτέ χαμένο!

 

:lionrun:

Link to comment
Share on other sites

Lady Nieror, lady Blondbrained, truer words were never spoken...

 

Μελισσούλα, είσαι οφσάιντ. Κι είσαι οφσάιντ γιατί έχεις φάει σκάλωμα μ' ένα συγκεκριμένο θέμα, χωρίς καν να έχεις μπει στον κόπο να γνωρίσεις (μέσα από άλλα ποστς), να κουβεντιάσεις (μέσα από άλλα ποστς), ν' ανταλλάξεις απόψεις (μέσα από άλλα ποστς) και να μοιραστείς πράγματα (μέσα από άλλα ποστς) με μέλη του φόρουμ τα οποία περισσότερες από μία φορές (και πριν εκτροχιαστεί η κουβέντα) σε προσκάλεσαν να γνωρίσεις και το υπόλοιπο φόρουμ, όχι μόνο ένα συγκεκριμένο τόπικ. Μέλη τα οποία για σελίδες επί σελίδων εξάντλησαν ένα θέμα από κάθε πιθανή οπτική γωνία και με άπειρη υπομονή. Ε, οκ, τα πάντα έχουν όρια. Οφείλεις ν' αναγνωρίσεις πως έχεις ξεπεράσει αρκετά απ' αυτά.

 

Ναι, οκ, ο Ντίνος εξέφρασε χωρίς να προσβάλει κανέναν, την δυσαρέσκειά του γι αυτή την τραβηγμένη απ' τα μαλλιά κουβέντα που κυνηγάει την ουρά της κι εσύ ζητάς απ' την διαχείριση τι; Να τον μαλώσει; Να του πει ότι είναι κακό παιδί και να σταθεί στην γωνία της τάξης στο ένα πόδι; Να του σβήσει ένα ποστ το οποίο δεν παραβαίνει κανέναν κανονισμό; Δεν σ' έβρισε, δεν σε προσέβαλε και γι αρκετές σελίδες απαντούσε στα ερωτήματά σου, όπως και πολλοί άλλοι. Πολλοί, κι εγώ ανάμεσά τους, εγκαταλείψαμε τις προσπάθειες, γιατί το βρήκαμε ανώφελο να συνεχίσουμε αυτή την κουβέντα. Άλλοι αντέδρασαν. Ο Ντίνος έβαλε ένα κακόμοιρο εικονίδιο βαρεμάρας, οκ, ας του πάρουμε το κεφάλι. Κακέ Ντίνο! Ντα!

 

Λοιπόν, για να λήξει το θέμα: δεν υπάρχουν πια μεγάλοι Έλληνες συγγραφείς γιατί τους πάτησε το τρένο παρέα με τους μάγκες. Αν, τώρα, θέλεις, μπορείς να κάνεις μια περατζάδα στις βιβλιοθήκες, να γνωρίσεις εμάς τους μικρούς Έλληνες συγγραφείς που δεν μας ενδιαφέρει το μέγεθός μας, μάς αρκεί που είμαστε συγγραφείς. Ή μπορείς να συνεχίσεις, με όσους έχουν το κουράγιο να σ' ακολουθήσουν, ν' ασχολείσαι με λείψανα. Θα σε στενοχωρήσει αυτό, βέβαια, γιατί δεν έχουν απομείνει και πολλοί και θα λιγοστεύουν όλο και περισσότερο.

 

Over and out.

Edited by Sonya
Link to comment
Share on other sites

Απο την αλλη ενα καλό εμοτικον δε παει ποτέ χαμένο!

Πού το βρήκες; Θέλω κι εγώ! holiday.gif

 

(μόνο αυτή την πληροφορία θέλω και θα το βουλώσω... σόρρυ, lady Sonya, ποστάραμε παρέα)

Edited by Blondbrained
Link to comment
Share on other sites

Αγαπητοί όλοι,

 

παραλλαγές στο θέμα, όπως πώς ορίζονται οι "μεγάλοι" συγγραφείς, αν υπάρχουν πια συγγραφείς στην Ελλάδα ή αν υπήρχαν κάποτε μεγάλοι (άντε και αν οι μεγάλοι είναι ταπεινόφρονες) γίνονται δεκτές.

 

Συζητήσεις όμως για το ποιος επιτρέπεται να μιλάει και ποιος όχι, ποια τα κίνητρα των όσων ποστάρουν και ποιοι είναι "καλά" μέλη ή όχι είναι το λιγότερο spam. Και το περισσότερο αγενή. Και εάν τα νέα μέλη δεν ξέρουν ακόμα πόσο ευγένεια και κατανόηση έχουμε στο forum, τα παλιά μέλη δεν έχουν αυτή τη δικαιολογία.

 

Σας παρακαλώ πολύ, λοιπόν, να μείνετε στα όρια της συζήτησης. Ας είναι η τελευταία φορά που χρειάζεται να το πω αυτό, ευγενικά.

Link to comment
Share on other sites

Guest melissoula

Υστερα από την αντμιν παρέμβαση που οριοθετεί επιτέλους με σαφήνεια πώς όποιος βαριέται απλά να πάει σε άλλα τόπικς, συνεχίζω από εκεί που είχαμε μείνει.

 

Η ταπεινοφροσύνη και η αλήθεια που έχουν ή εκφράζουν οι συγγραφείς τους κάνει μεγάλους. Ολοι λιγότερο ή περισσότερο συμφωνήσαμε. Το ζήτημα είναι ότι δεν μιλάμε καθόλου για το σύστημα προώθησης - επιλογής. Την άλλη πλευρά του νομίσματος. Γιατί δεν το αγγίζουμε καθόλου αυτό το θέμα; Δεν ξέρει κανείς να μιλήσει για εκδότες, τί κάνουν και πόσο προωθούν τους συγγραφείς τους ή όχι στην αγγλόφωνη αγορά;

 

Πόσο ρόλο παίζουν οι δημόσιες σχέσεις; Ποιές πρέπει να είναι; Πρέπει ο συγγραφέας να διατηρεί δημόσιες σχέσεις και άν ναί ποιές; Ο εκδότης τις απαιτεί;

 

Ας πούμε η συγγραφική είναι μια τέχνη που (υποτίθεται) δεν σε περιορίζει τοπικά και χρονικά. Αν έχεις αγοράσει λοιπόν ένα υπέροχο κτήμα στη μέση του δάσους, στην Πίνδο, την Πελοπόνησο, ή κάποιο ελληνικό νησί, επειδή μπορείς να λειτουργείς επαγγελματικά έτσι, είναι μείον; Πρέπει να γυρίζεις τα βράδυα στην Αθήνα και να γλύφεις, να πίνεις και να λές βλακείες για να ευδοκιμήσει ο εκδότης να σε προωθήσει;

 

Εκδοτικοί οίκοι όπως ο Λιβάνης, ο Ψυχογιός Πατάκης κλπ έχουν απότι έχω δεί αρκετούς συγγραφείς που πουλάνε, όπως τουλάχιστον λένε αυτοί, αρκετά. Πολλοί γράφουν καλά, πολλοί όμως που πουλάνε πόλύ γράφουν σκατα. Βλέπε Δημουλίδου. Τους προωθούν οι δημόσιες σχέσεις τους, με αυτές κερδίζουν την συμπάθεια του εκδότη που τους προωθεί αυτός; Λίγο από τα δύο;

 

Κοιτάξτε άλλη μία φορά το θέμα του τοπικ. Ξεκίνησε από το σχόλιο του αραχνίδα ότι στους μεγάλους εκδοτικούς ισχύει το "έχω μόνο την πένα μου"!! Είναι άραγε μόνο η πένα;

 

Αν οι δημόσιες σχέσεις για την ελληνική προώθηση παίζουν σημαντικό ρόλο, ίσως έχουμε βρεί ένα κλειδί στην απάντηση της ερώτηςσης. Ο Ελύτης που πέρασε όπως κάποιος είπε όλη του τη ζωή σε ένα μικρό διαμέρισμα μιλώντας με τα γραπτά του πήρε την απόλυτη παγκόσμια διάκριση, το Νόμπελ. Δεν θα το πάρει η Δημουλίδου βέβαια, όμως μήπως το ελληνικό εκδοτικό σύστημα προωθεί μόνο τέτοιου είδους συγγραφείς; Δημοσιοσχετήτες;

 

 

Επίσης θα ήθελα να ακούσω αν πιστεύετε ή όχι ότι η αγγλοσαξωνική κουλτούρα λειτουργεί σαν μασονεία. Προσωπικά δεν το πιστεύω μιάς και ο Μαχφουζ, νομπελίστας με πολλά αντίτυπα παγκοσμίως, είναι Αιγόπτιος, ο Κανταρέ Αλβανός κλπ κλπ.

 

Αυτά είναι μερικά ερωτήματα μέσα από τα οποία προσπαθώ να βρώ κι εγώ την απάντηση στο ερώτημα του τόπικ.

 

 

Εντιτ: Το οποίο όπως βλέπετε κάθε άλλο παρά έχει απαντηθεί.

Edited by melissoula
Link to comment
Share on other sites

μιας και δεν υπαρχει κανένας λογος ουτε να αναδιατυπώνεις την ιδια ερώτηση αλλα σιγουρα δεν υπάρχει και να αναδιατυπώνεις τις ιδιες απαντησεις.

Sorry Μάριε αλλά είσαι οφ σάιντ, το να αναδιατυπώνεις τις ίδιες απαντήσεις λέγεται συνέπεια.

 

Η ταπεινοφροσύνη και η αλήθεια που έχουν ή εκφράζουν οι συγγραφείς τους κάνει μεγάλους. Ολοι λιγότερο ή περισσότερο συμφωνήσαμε. Το ζήτημα είναι ότι δεν μιλάμε καθόλου για το σύστημα προώθησης - επιλογής. Την άλλη πλευρά του νομίσματος. Γιατί δεν το αγγίζουμε καθόλου αυτό το θέμα; Δεν ξέρει κανείς να μιλήσει για εκδότες, τί κάνουν και πόσο προωθούν τους συγγραφείς τους ή όχι στην αγγλόφωνη αγορά;

Μπορεί η αγγλόφωνη αγορά να βγάζει περισσότερους (και πιο επιτυχημένους) συγγραφείς λόγω μεγέθους, αλλά ήδη υπάρχει μια υπερπροσφορά από αγγλόφωνους στους οποίους θα επενδύσουν οι εκεί εκδότες, σιγά μην ψάξουν για μεταφρασμένους. Ελάχιστοι εκδότες θα πλήρωναν τις μεταφράσεις έργων τους για να τις προωθήσουν σε μία τόσο δύσκολη αγορά (σε αντίθεση με τις ποιο δεκτικές - λόγω επιδοτήσεων της ΕΕ - αγορές της ηπειρωτικής Ευρώπης)

 

Πόσο ρόλο παίζουν οι δημόσιες σχέσεις; Ποιές πρέπει να είναι; Πρέπει ο συγγραφέας να διατηρεί δημόσιες σχέσεις και άν ναί ποιές; Ο εκδότης τις απαιτεί;

 

Ας πούμε η συγγραφική είναι μια τέχνη που (υποτίθεται) δεν σε περιορίζει τοπικά και χρονικά. Αν έχεις αγοράσει λοιπόν ένα υπέροχο κτήμα στη μέση του δάσους, στην Πίνδο, την Πελοπόνησο, ή κάποιο ελληνικό νησί, επειδή μπορείς να λειτουργείς επαγγελματικά έτσι, είναι μείον; Πρέπει να γυρίζεις τα βράδυα στην Αθήνα και να γλύφεις, να πίνεις και να λές βλακείες για να ευδοκιμήσει ο εκδότης να σε προωθήσει;

 

Εκδοτικοί οίκοι όπως ο Λιβάνης, ο Ψυχογιός Πατάκης κλπ έχουν απότι έχω δεί αρκετούς συγγραφείς που πουλάνε, όπως τουλάχιστον λένε αυτοί, αρκετά. Πολλοί γράφουν καλά, πολλοί όμως που πουλάνε πόλύ γράφουν σκατα. Βλέπε Δημουλίδου. Τους προωθούν οι δημόσιες σχέσεις τους, με αυτές κερδίζουν την συμπάθεια του εκδότη που τους προωθεί αυτός; Λίγο από τα δύο;

 

Κοιτάξτε άλλη μία φορά το θέμα του τοπικ. Ξεκίνησε από το σχόλιο του αραχνίδα ότι στους μεγάλους εκδοτικούς ισχύει το "έχω μόνο την πένα μου"!! Είναι άραγε μόνο η πένα;

 

Αν οι δημόσιες σχέσεις για την ελληνική προώθηση παίζουν σημαντικό ρόλο, ίσως έχουμε βρεί ένα κλειδί στην απάντηση της ερώτηςσης. Ο Ελύτης που πέρασε όπως κάποιος είπε όλη του τη ζωή σε ένα μικρό διαμέρισμα μιλώντας με τα γραπτά του πήρε την απόλυτη παγκόσμια διάκριση, το Νόμπελ. Δεν θα το πάρει η Δημουλίδου βέβαια, όμως μήπως το ελληνικό εκδοτικό σύστημα προωθεί μόνο τέτοιου είδους συγγραφείς; Δημοσιοσχετήτες;

Δεν ξέρω αν θυμάσαι ένα βιβλίο που λεγόταν 'Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα'. Η συγγραφέας τους είχε πολύ καλές σχέσεις με μεγάλο εκδοτικό οίκο (που δε θυμάμαι τώρα ποιος ήταν) και όταν τους πήγε το χειρόγραφο έφαγε πόρτα. Τελικά το βιβλίο κατέληξε στον Πατάκη (αν θυμάμαι καλά) και έγινε μπεστ σέλλερ.

Προς τι το παράδειγμα: επειδή οι δημόσιες σχέσεις δεν είναι το παν. Ο εκδότης εκδίδει ένα βιβλίο γιατί έχει κάποιον λόγο, είτε επειδή πιστεύει ότι θα πουλήσει ή θα του δώσει πρεστίζ ή θα κάνει χάρη σε κάποιον φίλο του. Οι δημόσιες σχέσεις παίζουν κάποιο ρόλο, αλλά δεν είναι αυτό που οι πληροφορικάριοι λέμε silver bullet, δηλαδή δεν είναι η μαγική λύση. Είναι μέρος του μάρκετινγκ των συγγραφέων (και των freelancers της αγοράς του βιβλίου) αλλά δεν αρκούν. Κάποτε είχαν ρωτήσει κάποιον συγγραφέα γιατί, ενώ έχουν γνωστούς και πάνε στα convensions και γενικά κάνουν pr, δεν έχουν βρει εκδότη. Η απάντηση ήταν το Writers write.

Κοινώς, όταν έχεις ένα καλό χειρόγραφο και μπορείς να πείσεις κάποιον εκδότη ότι αξίζει να το εκδόσει (και ναι, εδώ πιστεύω την πατάει πολύς κόσμος) δε χρειάζεσαι δημόσιες σχέσεις.

Link to comment
Share on other sites

Sorry Μάριε αλλά είσαι οφ σάιντ, το να αναδιατυπώνεις τις ίδιες απαντήσεις λέγεται συνέπεια.

 

το να τις αναδιατυπώνεις στο ιδιο τοπικ στο χωριο μου το λεμε repeat ... until ... παντως :p

 

Πού το βρήκες; Θέλω κι εγώ!

 

Κατωθεν των ιμοτικον υπαρχει ενα λινκιδιο που λεει show all αν το πιεσεις σου ανοιγει μια μεγαλη λιστα με εικονίδια

 

Παντως αγαπιτοι συμφορουμιτες εχω παρατηρσει οτι εχετε μια συζητηση βασισμενη πανω σε παραδειγματα, αντιπαραδειγματα, προσωποποιεσεις κτλ ( ετσι το εκλαμβανω εγω τεσπα )

 

Δε ξερω τι ειναι μεαλος συγγραφεας, ξερω οτι δεν ειναι καποιος ταπεινοφρων και αληθείς παντως, και σορυ που σας το λεω ετσι ξερα αλλα κανεις απο εδω μεσα δε μπορει να εχει αποψη για το πως δουλευει η ελληνικη αγορα - εκδοτες εκτος να γραψει κατι καλο το περασει μια απο ΟΛΟΥΣ τους εκδοτικους οικους και λαβει το πτηνον, και εν συνεχεια το παει σε 3 - 4 ξενους και εκδοθει τοτε και μονο τοτε ( που λενε και οι μαθηματικοι ) ΙΙΙΙΣΣΣΣΩΩΩΩΣ εχει αποψη βασισμενη σε ντοκουμεντα. Αν δε, το κανει με 5 βιβλια χωρις pr και με 5 κανωντας pr ( χωρις να εχουν βγει τα 5 χωρις pr ακομα, η αν το κανουν 10 ατομα τεσπα ) ισως πουμε οτι εχουμε και ημιαξιπορεπες στατιστικο δειγμα.

 

ως τοτε ο καθενας μπορει να εικάζει οτι θελει...

 

και το λιονταρακι μου να τρέχει... :lionrun:

Link to comment
Share on other sites

Guest melissoula
Μπορεί η αγγλόφωνη αγορά να βγάζει περισσότερους (και πιο επιτυχημένους) συγγραφείς λόγω μεγέθους, αλλά ήδη υπάρχει μια υπερπροσφορά από αγγλόφωνους στους οποίους θα επενδύσουν οι εκεί εκδότες, σιγά μην ψάξουν για μεταφρασμένους. Ελάχιστοι εκδότες θα πλήρωναν τις μεταφράσεις έργων τους για να τις προωθήσουν σε μία τόσο δύσκολη αγορά

 

Ο εκδότης στην ελλάδα θα τυπώσει θα πληρώσει ποσοστά διανομής, θα πληρώσει ενα κάρο πράγματα για την ελληνική έκδοση του συγγραφέα του, σε μια αγορά 10 εκ. πληθυσμού. Τον χαλάει να πληρώσει απείρως λιγότερο για να πουλήσει τα δικαιώματα ενός βιβλίου συγγραφέα του στο οποίο πιστεύει και ποντάρει, για να κινηθεί, χωρίς έξοδα γι'αυτόν πλέον, σε μία αγορά 800 εκ. πληθυσμού; Δεν το βλέπω να στέκει σαν λόγος που δεν γίνεται. Μάλλον δεν γίνεται γιατί α) οι εκδότες που θα το έκαναν είναι οι μεγάλοι εκδότες και αυτοί β) είναι πολύ κονομημένοι για να σκάνε να πάνε στο εξωτερικό και να αγωνιστούν για έναν συγγραφέα τους όσο υποσχόμενος και άν είναι. Παίζει άραγε και το γ) ότι τον παγκόσμιο πλέον συγγραφέα τους, αν γράψει επιτυχία στο παγκόσμιο, φοβούνται ότι δεν θα τον ελέγχουν πλέον απόλυτα;

 

 

 

Δεν ξέρω αν θυμάσαι ένα βιβλίο που λεγόταν 'Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα'. Η συγγραφέας τους είχε πολύ καλές σχέσεις με μεγάλο εκδοτικό οίκο (που δε θυμάμαι τώρα ποιος ήταν) και όταν τους πήγε το χειρόγραφο έφαγε πόρτα. Τελικά το βιβλίο κατέληξε στον Πατάκη (αν θυμάμαι καλά) και έγινε μπεστ σέλλερ.

 

Μήπως ξέρεις από ποιο εκδοτικό έφαγε πόρτα και γιατί; Αν δεν μπορείς να το αναφέρεις δημόσια στείλτο μου σε παρακαλώ σε ΡΜ.

Edited by melissoula
Link to comment
Share on other sites

Ο εκδότης στην ελλάδα θα τυπώσει θα πληρώσει ποσοστά διανομής, θα πληρώσει ενα κάρο πράγματα για την ελληνική έκδοση του συγγραφέα του, σε μια αγορά 10 εκ. πληθυσμού. Τον χαλάει να πληρώσει απείρως λιγότερο για να πουλήσει τα δικαιώματα ενός βιβλίου συγγραφέα του στο οποίο πιστεύει και ποντάρει, για να κινηθεί, χωρίς έξοδα γι'αυτόν πλέον, σε μία αγορά 800 εκ. πληθυσμού; Δεν το βλέπω να στέκει σαν λόγος που δεν γίνεται. Μάλλον δεν γίνεται γιατί α) οι εκδότες που θα το έκαναν είναι οι μεγάλοι εκδότες και αυτοί β) είναι πολύ κονομημένοι για να σκάνε να πάνε στο εξωτερικό και να αγωνιστούν για έναν συγγραφέα τους όσο υποσχόμενος και άν είναι. Παίζει άραγε και το γ) ότι τον παγκόσμιο πλέον συγγραφέα τους, αν γράψει επιτυχία στο παγκόσμιο, φοβούνται ότι δεν θα τον ελέγχουν πλέον απόλυτα;

Δεν είναι βλάκες να μην κυνηγάνε τις μεταφράσεις, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και λοιπή Ευρώπη διαβάζουν Έλληνες και οι εκδότες πάνε βιβλία σε εκθέσεις για να πουλήσουν δικαιώματα, απλά η αγγλόφωνη αγορά είναι δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Αν δεν με πιστεύεις, πήγαινε μια βόλτα σε ένα Βρετανικό/Αμερικάνικο βιβλιοπωλείο και δες πόσα μεταφρασμένα βιβλία είναι στα ράφια: ελάχιστα. Μόνο αν κάτι είναι κλασσικό, εμπορική επιτυχία ή κινηματογραφική μεταφορά θα έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά (και θα βρίσκεται στα ευπώλητα)

 

Μήπως ξέρεις από ποιο εκδοτικό έφαγε πόρτα και γιατί; Αν δεν μπορείς να το αναφέρεις δημόσια στείλτο μου σε παρακαλώ σε ΡΜ.

Επειδή δεν είμαι 100% σίγουρος δες τα PM σου.

Link to comment
Share on other sites

Guest melissoula
.....απλά η αγγλόφωνη αγορά είναι δύσκολη. Πολύ δύσκολη. Αν δεν με πιστεύεις, πήγαινε μια βόλτα σε ένα Βρετανικό/Αμερικάνικο βιβλιοπωλείο και δες πόσα μεταφρασμένα βιβλία είναι στα ράφια: ελάχιστα. Μόνο αν κάτι είναι κλασσικό, εμπορική επιτυχία ή κινηματογραφική μεταφορά θα έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά (και θα βρίσκεται στα ευπώλητα)

 

Αρα είναι σωστή υπόθεση να πούμε ότι οδρόμος για την επιτυχία στην αγγλόφωνη αγορά ξεκινάει από την επιτυχία εδώ. Αυτό μπορεί να είναι το πρώτο στοιχείο που θα μας οδηγήσει σε μια συνολική απάντηση για το ερώτημα του τοπικ. Όμως αυτό αφορά τους συγγραφείς και πόσο καλά γράφουν. Είναι όμως αυτό όλο κι όλο που λείπει ή χρειάζεται;

 

Το "κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις" σοφή συγγραφική συμβουλη της Χρύσας Δημουλίδου, πούλησε πολύ στην ελληνική αγορά. Φυσικά όχι όσο ο Ιούδας, ούτε κατα διάνοια,όμως ο Ιούδας έχει μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες! Μήπως λοιπόν σήμερα, ή καλύτερα εδώ και κάπόια χρόνια, η ελληνες εκδότες προτιμούν το μπακάλικο λογαριασμό,αντί να σκάνε για να ανακαλύψουν πραγματικά ταλέντα και να γράψουν κι αυτοί παγκόσμιες επιτυχίες με τις επιλογές τους; Ποιός είναι ο μπακάλικος λογαριασμός;

 

1 Ιούδας = 250000 αντίτυπα

10 Δημουλίδου,από 35 000 αντίτυπα = 350000 αντιτυπα

 

Δεν σταματάει όμως μονο εκεί

 

Στον Ιούδα επειδή η συγγραφέας του ξέρει τί έχει γράψει ζητάει και καταφέρνει να πάρει ας πούμε 14%. Η κάθε Δημουλίδου,ίσα για να την εκδόσει ο Λιβάνης ή ο Ψυχογιός, ξεβρακώνεται, παίρνει με το ζόρι 8-10%. Αρα πέραν των 100,000 αντιτύπων διαφορά βγαίνουν και ένα κάρο χρήματα διαφορά στο ποιλίκο. Πέραν του πυρηνικού τελικού επιχειρήματος δηλαδή: Πιό εύκολα βρίσκεις δέκα Δημουλίδου ή ένα Θεμελή ή μια συγγραφέα ενός Ιούδα;

 

Αυτά πιστεύω ότι παίζουν ρόλο στην τελική εμφάνιση της ελληνικής τυπωμένης συγγραφικής παραγωγής στον παγκόσμιο αγγλόφωνο στίβο.

Edited by melissoula
Link to comment
Share on other sites

Η κάθε Δημουλίδου,ίσα για να την εκδόσει ο Λιβάνης ή ο Ψυχογιός, ξεβρακώνεται, παίρνει με το ζόρι 8-10%. Αρα πέραν των 100,000 αντιτύπων διαφορά βγαίνουν και ένα κάρο χρήματα διαφορά στο ποιλίκο. Πέραν του πυρηνικού τελικού επιχειρήματος δηλαδή: Πιό εύκολα βρίσκεις δέκα Δημουλίδου ή ένα Θεμελή ή μια συγγραφέα ενός Ιούδα;

 

Απ' όσο έχει ακουστεί ο "Ιούδας" απορρίφθηκε από πολλούς εκδοτικούς οίκους. Χωρίς να μπορώ να το υπογράψω αυτό.

Επίσης η τοποθέτησή σου -και μπορεί να το εκλαμβάνω λάθος- ανεβάζει πολλές κλίμακες το συγκεκριμένο βιβλίο. Σε γενικότερες συζητήσεις που έχω με συγγραφείς και ανθρώπους του χώρου, ο "Ιούδας" είναι ένα μέτρο σύγκρισης κακού βιβλίου. Δεν το έχω διαβάσει για να έχω γνώμη, το ξεκαθαρίζω αυτό. Πάντως δεν πιστεύω ότι μπορεί να συγκριθεί με Θέμελη.

Τέλος αυτό που λες για τη Δημουλίδου είναι ανεδαφικό. Σίγουρα δεν χρειάζεται να "ξεβρακωθεί" για να κάνει συμβόλαιο με τον Ψυχογιό και σίγουρα παίρνει πολύ υψηλότερα ποστοστά για τα βιβλία της. Αυτό μπορώ να το υπογράψω.

Link to comment
Share on other sites

Guest melissoula

Δεν έχω διαβάσει τον Ιούδα ούτε Δημουλίδου. Πως είναι δυνατόν ενας συγγραφέας που γράφει "Κεράτωνε τον άντρα σου και μαγια μη του κάνεις" να γράφει για το Θεό; (βλέπε "τα δάκρυα του θεού"). Δεν το κοίταξα κάν, όμως ίσως αυτή η τόσο προφανής αντίθεση ερμηνεύει και μια πτυχή του τοπικ, σε συνδυασμό με αυτά που λές αραχνίδα.

 

Ο Ιούδας δηλαδή, με τα 250000 αντίτυπα του θεωρείται κακό βιβλίο. Μήπως ο τίτλος μετράει πολύ στην ελλάδα; Όμως στην συνέχεια, στην αγγλόφωνη αγορά, αφού και άν μεταφραστεί, μετράει η ουσία; Μπέστ σέλλερ λοιπον ελληνικά, με τίτλο που πουλησε και που μπορεί να τον σκεφτεί και η κάθε Δημουλίδου ή ο εκδοτικός της, όμως χωρίς ουσία, πατώσανε στη συνέχεια διεθνώς ή δεν μεταφράστηκαν κάν.

 

Δεν είναι λογικό μια παγκόσμια επιτυχία να πρέπει να τα έχει όλα, και τιτλο, νόημα, βάρος, πωλήσεις στη χώρα της, υποστήριξη, προώθηση, και δυνατό εκδότη αφού, όπως είπε και ο Νιχίλιο, στην αγγλόφωνη αγορά γίνεται όλη η σφαγή;

 

Σχετικά με τα ποσοστά της Δημουλίδου μαλλον ξεβρακώθηκε στο Λιβάνη που ήταν τόσα χρόνια και γι'αυτό έφυγε και πήγε στο Ψυχογιό όπου ναι, τώρα ίσως παίρνει μεγαλύτερα ποσοστά όπως λές.

Edited by melissoula
Link to comment
Share on other sites

Σχετικά με τα ποσοστά της Δημουλίδου μαλλον ξεβρακώθηκε στο Λιβάνη που ήταν τόσα χρόνια και γι'αυτό έφυγε και πήγε στο Ψυχογιό όπου ναι, τώρα ίσως παίρνει μεγαλύτερα ποσοστά όπως λές.

 

Ε, δεν νομίζω να έπαιρνε κάτω από 20% στον Λιβάνη.

Link to comment
Share on other sites

Ο Ιούδας δηλαδή, με τα 250000 αντίτυπα του θεωρείται κακό βιβλίο. Μήπως ο τίτλος μετράει πολύ στην ελλάδα; Όμως στην συνέχεια, στην αγγλόφωνη αγορά, αφού και άν μεταφραστεί, μετράει η ουσία; Μπέστ σέλλερ λοιπον ελληνικά, με τίτλο που πουλησε και που μπορεί να τον σκεφτεί και η κάθε Δημουλίδου ή ο εκδοτικός της, όμως χωρίς ουσία, πατώσανε στη συνέχεια διεθνώς ή δεν μεταφράστηκαν κάν.

Έχω την εντύπωση ότι ήταν το πρώτο βιβλίο της "σχολής" στην οποία ανήκει και η Δημουλίδου ο Ιούδας. Και οι αντιδράσεις που θα πάρεις για αυτό από βιβλιόφιλους είναι ακριβώς οι ίδιες που θα ακούσεις και για τον Κώδικα ΝταΒίντσι για να καταλάβεις...

 

Δεν είναι λογικό μια παγκόσμια επιτυχία να πρέπει να τα έχει όλα, και τιτλο, νόημα, βάρος, πωλήσεις στη χώρα της, υποστήριξη, προώθηση, και δυνατό εκδότη αφού, όπως είπε και ο Νιχίλιο, στην αγγλόφωνη αγορά γίνεται όλη η σφαγή;

Μη βάζεις λόγια στο στόμα μου. Είπα ότι η αγγλόφωνη αγορά είναι δύσκολη για να μπεις μέσα με μεταφρασμένο, για αυτό και οι Έλληνες κυνηγάνε τις μεγάλες και πιο δεκτικές στην μετάφραση αγορές της Γερμανίας, Γαλλίας και τις Ισπανόφωνες.

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..