FFL #15 (Ballerond vs Elli Sketo vs kkets vs Nienor vs Silvertooth vs jjohn vs Rhialto vs WILLIAM vs Γιώργος77 vs Διγέλαδος vs Natasha vs Ιρμάντα)

[Ιρμάντα]

Μόλις έδωσε το θέμα η Πυργοδέσποινα κατάλαβα το 3 του αρχικού ποστ αλλά το είχα πάρει πιο κυριολεκτικά και το μυαλό μου είχε πάει αλλού!

 

Και τώρα αρχίζουμε το διάβασμα... Τελείως διαφορετικά πράγματα βλέπω. Τώνη ποιος θα πάει κάτω κάτω; 

Εγώ ρε.

[Natasha]

Παιδιά τι να πω, είμαι ολίγον μουδιασμένη.

 

(  )

 

 

Πάντως, καλύτερα το γραφείν, παρά το μη γραφείν. Αν το δούμε έτσι όλοι είμαστε ήρωες 

[jjohn]

Μόλις έδωσε το θέμα η Πυργοδέσποινα κατάλαβα το 3 

 

Και εγω κατάλαβα  κάτι. Τώρα αν ήταν το  τρία ή τα τρία   δεν έχει σημασία

Edited March 1, 2017 by jjohn

[elgalla]

Είστε 12, είστε υπέροχοι, σας αγαπώ και σας ευχαριστώ που γράψατε, ήδη έχω αρχίσει την ανάγνωση. Ψηφίζετε υποχρεωτικά 4 ιστορίες και έχετε μία εβδομάδα, δηλαδή μέχρι τα μεσάνυχτα της επόμενης Τετάρτης (08/03).

[WILLIAM]

Γιάννη παιδί μου, πως εκφράζεσαι έτσι μπροστά σε τόσες κυρίες; Πιπέρι.

 

Και να ξέρεις ότι ποτέ δε λέμε όχι σε μια συγγραφική πρό(σ)κληση. 

 

Και τώρα γυρίζουμε στη μάχη.

Edited March 1, 2017 by WILLIAM

[Γιώργος77]

Τα θέματα ήταν εύκολα, για όποιον είχε διαβάσει.

 

Που λένε και στις Πανελλήνιες...

[Elli Sketo]

Αταλάντη δεν πρόλαβα να βάλω τίτλο στο δικό μου. Να τον βάλω τώρα; Θα το αλλάξεις στο poll;

[Cucci]

Παιδιά εμένα δε μου βγήκε. Βασάνισα λίγο μια ιδέα, δε μου άρεσε, έψαχνα κάτι άλλο, αλλά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το κεφάλι μου από την προηγούμενη. Κάποια στιγμή ίσως ενεργοποιηθώ κι εγώ! Καλή επιτυχία σε όλους!

[elgalla]

Ναι, πες μπρε. Είμαι καλή, μετά το θέμα που σας έβαλα.

[Elli Sketo]

οκ ευχαριστώ

[WILLIAM]

Και αυτό ήταν για απόψε.

Καληνυχτώ την αγαπητή παρέα, δεν είχα ξαναγράψει παρέα με τόσο κόσμο.

Είναι ομολογουμένως μια υπέροχη αίσθηση.

[Old man & SiFi]

Ωραία πέρασα,  ένα πρώτο διάβασμα το έχω ρίξει, θα περιμένω τα εμβάσματά σας (στον γνωστό τραπεζικό λογαριασμό) για να αποφασίσω (αντικειμενικά πάντα) ποιούς θα ψηφίσω.
Μπράβο σε όλους, σκίσατε! Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα κάποια ιστορία που μου άρεσε περισσότερο, ούτε όμως και κάποια που να μην μου άρεσε!
Αρχηγού απόντος (της αφεντιάς μου δηλαδή), θα γίνει σφαγή για την τελευταία θέση.
Ιδιαίτερα συγχαρητήρια  αξίζουν στην Natasha που κράτησε ανοιχτό το κομμωτήριο για το τελευταίο χτένισμα που ήθελε η Ιρμάντα.

[WILLIAM]

Την έχω καπαρώσει εγώ, μακριά της.

[elgalla]

Ωραία, σας διάβασα όλους και μπορώ να πω ήδη ότι θα με δυσκολέψετε ιδιαίτερα.

[Ballerond]

Για πάμε λοιπόν να πάρουμε μπρος! Είμαι ο πρώτος, Μορφέα φάε την σκόνη μου! ()
 

Δε ξέρω - jjhon:

 

Τίτλος που ταιριάζει στην ιστορία. Δεν ξέρω τι θα γράψω αλλά έγραψα κάτι Χαριτωμένο αν και η "horror" κστάληξη του φαίνεται από την αρχή. Για συμμετοχή των λίγων λεπτών πάντως αξιοπρεπές.

 

 

Ο Αιώνιος Φύλακας - kkets

 

Ωραία φάντασυ ιστοριούλα, απλά δοσμένη και με απλή γραφή. Σϊγουρα της έλειπε κάτι για να την ντύσει λίγο διαφορετικά καθώς τελειώνει όσο απλά ξεκίνησε. Περίμενα να γίνει κάτι διαφορετικό στο τέλος της βιβλιοθήκης. Κάτι σαν την Αλεξάνδρεια μου θύμισε ;)

 

 

Ανώνυμο - Nienor

 

Ξεχωριστή γραφή, ξεχωριστό λεξιλόγιο που άλλοτε με κέρδιζε κι άλλοτε με ξένιζε. Σε κάποια σημεία έχανα λίγο την ροή του κειμένου οπότε δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα απόλυτα τι έγινε (δυστυχώς ακόμα δεν έχω διαβάσει τις Λουάνες σου). Σίγουρα έχεις ιδιαίτερο στυλ και ξέρεις πώς να το χρησιμοποιείς, αλλά εδώ ίσως χρειαζόταν παραπάνω λέξεις και πιο αραιωμένη χρήση συγκεκριμέων λέξεων.

 

 

Πρεζόνι - Γιώργος77

 

Προσκυνώ. Η καλύτερη σου ιστορία που έχω διαβάσει φίλε Γιώργο και από τις καλύτερες του παιχνιδιού. Πολύ ωραία γραμμένο, προσεγμένο, δυνατό, αποστομωτικό και λυτρωτικό. Έγινα το παλικάρι. Το ένιωσα. Μπράβο. +1 ψήφος από εμένα

 

 

Το δείπνο - Rhialto

 

Αυτό μου μοιάζει σαν κάτι μικρό από κάτι μεγαλύτερο. Δύσκολα στέκεται μόνο του. Χρησιμοποίησες έξυπνα το θέμα, αλλά όλη η διαδικασία του δείπνου έπιασε χώρο και η τελική εικόνα με τον χαλίφη και τον γέρο κράτησε ελάχιστα. Σίγουρα ήθελε κι άλλη ανάπτυξη και δεν ξέρω αν ήταν καλή ιδέα για ffl. Καλή προσπάθεια πάντως ;)

 

 

Άνθρωπος - WILLIAM

 

Συμπαθητικό αρκετά φίλε William. Καλυτερη γραφή από άλλα κείμενα σου, σίγουρα ήθελε ακόμα λίγη ανάπττυξη αλλά στο δεδομένο χρόνο το καταλαβαίνω. Η εξήγηση της στειρότητας δεν με έπεισε απόλυτα, αλλά μου άρεσε το τέλος. Ίσως λίγο μελό, αλλά μου έδωσε μία όμορφη και αισιόδοξη εικόνα. Μπράβο και συνέχισε έτσι ;)

 

 

Ανώνυμο - Elli sketo

 

Φορτωμένο, post apocalyptic σκηνικό που έχει αρκετή ένταση και δύναμη. Το κομμάτι με τον Σπόρο δεν τον κατάλαβα πολύ καλά και δεν ξέρω αν τους αριθμούς από το 1 έως το 5 τους έβαλες εμβόλιμα για κάποιον λόγο ή σου ξέφυγαν. Οι σκηνές πάντως εναλλάσονται γρήγορα, η γραφή είναι καλά δουλεμένη αλλά ένιωσα κάτι να μου λείπει.

 

 

Η Σκιά - Διγέλαδος

 

Ωραίο, χορτάτο, καλοδουλεμένο φλασάκι τρόμου! Με έπεισε απόλυτα, μου άρεσε η αγωνιά και ο τρόμος του τύπου. Γενικά τις σκιές τις φοβάμαι οπότε χτύπησες διάνα ;) Πολύ καλύτερο από άλλα κείμενα σου που έχω δει, πιο στρωτό, πιο δυνατό. +1 ψήφος φίλε μου!

 

 

Ανώνυμο - Silvertooth

 

ΕΕ!! Που είναι η συνέχεια;; Αυτό μου άρεσε! Κακοτάτη! Βογιοκλάκη! Έλιωσα! Αλλά που είναι η συνέχεια; Θέλω να δω την συνέχειαααα... Δεν ξέρω, αν ήθελςε να το τελειώσεις ή δεν πρόλαβες πάντως σίγουρα θα έβγαινε κάτι ΠΟΛΥ καλό εκεί μέσα. Με καλό ΘΕΜΑ. Κρίμας γμτ :/

 

 

Ο σπόρος στην καρδιά - Irmanta

 

Ε τι να σου πω τώρα ρε... τι να σου πω!!! Ευτυχώς που έγραψες επιτέλους!! Άντε χέσε μας, με έκανες και συγκινήθηκα. Το αγάπησα, το λάτρεψα, με πόρωσες, θέλω να ξαναδω όλες τις ταινίες ΤΩΡΑ! Αγαπάμε Έραγκ.
Μπράβο ρε Ειρήνη, μπράβο. Δηλώνω φανμποι σου. Που θα μου υπογράψεις;; +1 ψήφος προφανώς

 

 

Το ψαλίδι - Νατασα

 

Α ρε Νατασάκι, στην κόψη του ξυραφιού ανέβασες κι εσύ και μας αποτελείωσες. Πολύ καλογραμμένη ιστορία, στο έχω ξαναπει και νομίζω ότι πας από το καλό στο καλύτερο. Η σκηνή με την μαυρίλα με ανατρίχιασε μιλάμε κι ας μην μπορώ να το νιώσω απόλυτα. Μόνο το τέλος δεν μου έκανε την κορύφωση που ήθελα, αλλά ήταν τόσο δυνατό το υπόλοιπο που δεν με ένοιαξε. Για τόσο λίγη ώρα, πολύ καλή δουλειά. Ελπίζω να μην είχες τέτοια άσχημη εμπειρία στην ζωή σου... +1 ψήφος!

 

 

Μπράβο σε όλους παιδιά!! Πολύ καλή δουλειά!

[Nienor]

Εμένα η Κιάρα με έβαλε σε τριπάκι γαλλικό:

Πωπω, ναι, θυμήθηκα τη σάλτσα που μου καιγότανε κι αυτό το ξέχασα τελείως Το τετράστιχο έπρεπε να λέει από κάτω Jacques Brel (προφανώς).

 

Εγώ δεν έχω διαβάσει ακόμα τίποτις και τώρα νυχτάζωάουμ. Το πρωί με καφεδάκι. Καληνύχτες

[WILLIAM]

Ερώτηση: Τα Γαλλικά στην αρχή της ιστορίας σου τι σημαίνουν;

 

Καλημερούδια στην ομήγυριν!

[Cassandra Gotha]

Αναμένουμε και την Άννα, που έγραψε ότι θα είναι μαζί μας μεταξύ 9 και 9.15, αλλά και τη Lady Nina και τον Nihilio, νομίζω, που επίσης θέλουν να συμμετάσχουν. Ας δώσουμε ένα τεταρτάκι, αν συμφωνείτε όλοι, και αρχίζουμε.

Όχι ρε... Με περιμένατε; Συγγνώμη που δεν εμφανίστηκα. (Και το εννιά, εννιά και με τέταρτο ήταν αστείο επειδή δεν αποφασίζατε -μου φάνηκε- για την ώρα και λέγατε "μετά τις εννιά", "κατά τις εννιά" και τέτοια).

 

Θα διαβάσω τις ιστορίες σας, όμως, να επανορθώσω.

 

edit: Για την ιστορία του Ballerond: «Ναι! Πιάσ' το το κωλόπαιδο!»

Edited March 2, 2017 by Cassandra Gotha

[Ιρμάντα]

Ερώτηση: Τα Γαλλικά στην αρχή της ιστορίας σου τι σημαίνουν;

 

Καλημερούδια στην ομήγυριν!

Σημαίνει: Θα σου διηγηθώ/ την ιστορία εκείνου του Βασιλιά/ που πέθανε επειδή/ δεν μπόρεσε να σε συναντήσει. Jaques Brel, το Ne me quitte pas. Πολύ κλάμα.

 

 

Καλημέρα σε όλους!

Edited March 2, 2017 by Ιρμάντα

[WILLIAM]

Ευχαριστώ για τη μετάφραση!

[Elli Sketo]

Καταρχάς να πω ότι η Αταλάντη ξεπέρασε κάθε προσδοκία και πλέον, στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον, ξεπέρασες και το ΘΕΜΑ. Μόνο στις πανελλήνιες στην έκθεση Κατεύθυνσης θα περίμενα να δω κάτι τέτοιο. (Είναι η έκθεση μάθημα κατεύθυνσης; Δεν ξέρω, συγνώμη, ήμουν θετική…)
Τη στιγμή που γράφω αυτό δεν έχω αποφασίσει ακόμα 100% ποιόν θα μαυρίσω αν και έχω ξεχωρίσει 3 ιστορίες. Να πω ότι θεωρώ πως οι περισσότεροι είμαστε (και εγώ “είμαστε”) εκτός θέματος. Ωστόσο δεν τα πάω πολύ καλά με τη φιλοσοφία και επιφυλάσσομαι για το κατά πόσο μπορεί να ξεντώσει κάποιος την έννοια της Εντελέχειας ώστε να χωρέσει μέσα την κάθε ιστορία που γράφτηκε. Μπράβο σε όλους που οι περισσότεροι γράψατε κάτι με αρχή μέση και τέλος, νόημα και είχε να κάνει κάτι - αν όχι απαραίτητα απόλυτα - με την εντελέχεια.

On to the reviews

Δε ξέρω - jjhon:

Γιάννη δεν ξέρω αν αυτό το έγραψες με την πρόθεση να συμμετέχεις στον διαγωνισμό ή απλά να εκφράσεις την απελπισία σου. Μου άρεσε αλλά νομίζω ότι ξέρεις πως δεν ήταν καλογραμμένο και δεν πήγαινε πουθενά. Το κράτιστες μικρό και αυτό είναι υπέρ σου (στην τελική το Punch-line είναι αυτό που μετράει).

Ο Αιώνιος Φύλακας - kkets

Καλωσόρισες από εμένα! Ό,τι σου γράφω το γράφω φιλικά.
Στην αρχή νόμιζα ότι είσαι ο Disco (κάτι δικά μου μη δίνεις σημασία). Δεν ξέρω από που ήρθες και δεν είμαι σίγουρη αν μπορείς τεχνικά να λάβεις μέρος με το καλημέρα αλλά θα είμαι καλή και θα σε καλωσορίσω με 2-3 χαστούκια για να δεις που πας να μπλέξεις.
Με κούρασες πολύ και δυσκολεύτηκα να τελειώσω την ανάγνωση του κειμένου σου. Η ιστορία σου είχε συνοχή αλλά τίποτα στη γραφή σου δεν με κράτησε Καμία ιδιαιτερότητα που να προσθέτει ομορφιά στο κείμενο, καμία ανατροπή, κανένας ιδιαίτερος χαρακτήρας και - στην τελική κανένα νόημα όσων αφορά την εντελέχεια. Ο χαρακτήρας σου γεννήθηκε τέλειος σε ένα τέλειο περιβάλλον και δεν υπάρχει κανένα development, Κανένα conflict κανένα suspence… Μη φύγεις από το forum, θέλω να σε δω να γράφεις και με πιο νορμαλ θέμα αλλά, αν θες τις δύο μου δεκάρες, την επόμενη φορά βάλε κάτι στην ιστορία σου που να την κάνει πιο συμβατική. Ξεκίνα από εκεί - από τα συνηθισμένα και τα κλισέ και ύστερα όταν θα έχεις δεκάδες ιστορίες (ίσως και περισσότερες) στο βιογραφικό σου πήγαινε να γράψεις την Οδύσσεια του Διαστήματος.

Ο Τερατόγατος - Ballerond

Γιάννη προσκυνώ! Κάθε φορά που σε διαβάζω η γραφή σου έχει βελτιωθεί πάρα πολύ! Γέλασα και σε διάβασα πολύ εύκολα. Βέβαια (γιατί είμαι κάθαρμα μη ξεχνιόμαστε) από την ιστορία σα να έλειπε το νόημα. Μου θύμισε λίγο εμένα όταν έπαιζα sims3 και έφτιαχνα ένα sim του οποίου ο σκοπός είναι να φτιάξει ένα τεράστιο ρομπότ και να τρομοκρατεί την γειτονιά. Χωρίς να είμαι σίγουρη, νομίζω ότι μπέρδεψες την Εντελέχεια με την Αλχημεία και την Εντροπία και τα αβγά με τα πασχάλια και τα λοιπά. Η ιστορία σου ήταν αυτή που διάβασα με περισσότερη χαρά (και θα την διαβάσω σίγουρα ξανά) αλλά αυτή που θεωρώ ότι είναι περισσότερο εκτός θέματος.

Μιας και σε έχω εδώ να απαντήσω κιόλας στο σχόλιο που έκανες για το Σποράκι:

Δεν είναι post-apocalyptic, ο κόσμος είναι μιά χαρά. Η κοινωνία ακμάζει και όλα φαίνεται να πάνε καλά. Ακόμη και μετά το μακελειό που γίνεται στο τέλος, η κοινωνία συνεχίζει να είναι οκ, γιατί τώρα όλοι οι “μπάχαλοι” εξουδετερώθηκαν. Ίσως κάποιος που δεν έχει τσίπα πάνω του να χαρακτήριζε τον κόσμο μου Οργουελικό. Εγώ όμως αγαπώ τον Όργουελ και ντρέπομαι να κάνω κάτι τέτοιο.

Το Σποράκι είναι εμφύτευμα που επιτρέπει στους ανθρώπους διάφορες λειτουργίες - όπως HUD στο οπτικό τους πεδίο, ένας αόρατος για τους άλλους browser για το internet, πληροφορίες για το κάθε τι που έχουν γύρω τους κτλ. Κάτι σα να έχεις πάντα μια οθόνη κινητού στο οπτικό σου πεδίο - αλλά 1000 φορές καλύτερο. Υπάρχουν ακόμα και βιο-εμφυτεύματα που βοηθάνε στη λειτουργία των μυών όπως έδειξα φευγαλέα με τον ποδηλάτη. Τέλος το Σπόράκι καταλαβαίνει τι κάνει ο χρήστης κάθε στιγμή γιατί όταν πάει να ανοίξει την πόρτα του ο Δημήτρης τον κλειδώνει στο αμάξι και τον προειδοποιεί ότι η ασφαλιστική του δεν θα καλύψει τυχών ζημιές που θα προκαλέσει αν ανοίξει την πόρτα του μέσα στην κίνηση. Ο Δημήτρης πρέπει να πει “Ευχαριστώ” και να παρακάμψει αυτή την ειδοποίηση ώστε να μπορέσει να βγει από το αυτοκίνητο.

Στο τέλος η αστυνομία, όπως γράφω, προειδοποιεί τους ΝεοΧίπστερ να επιστρέψουν σπίτια τους αλλιώς θα χρησιμοποιηθεί βια. Αυτό είναι οι αριθμοί που τόσο σε μπέρδεψαν - αντίστροφη μέτρηση που ο Δημήτρης και όλοι όσοι βρίσκονται εκεί ακούνε μέσω του Σπόρου.
Δεν θα μισήσω άλλο τα γεγονότα που γράφω. Με έκανες να πιστεύω ότι η συγκεκριμένη ιστορία είναι ίσως χειρότερη από το “Συρτάρι” μου. Μένει να δω αν θα καταλάβει κανείς τι έχω γράψει…
Εντούτοις, σ' ευχαριστώ για τον χρόνο και τα σχόλιά σου!

Ανώνυμο - Nienor

Κιάρα ευχαριστώ που υπάρχεις. Χρειάστικε να το διαβάσω 2-3 φορές (και θα το κάνω ξανά γιατί μου άρεσε) για να το καταλάβω απόλυτα όμως κάθε ανάγνωση μου άφησε κάτι διαφορετικό. Ήταν σαν ένα μικρό ταξίδι με λέξεις και on to the f***ing point. Τι να πω; Μπράβο; Τα ξέρεις…

Πρεζόνι - Γιώργος77

Κακό πλασματάκι μου άρεσε πολύ. Με ξένισε λίγο η ματαιότητα που έβγαλες αλλά - ανάθεμά με - ήταν καλογραμμένη ματαιότητα. Για 1.5 ώρα δουλειάς κατάφερες και έκανες ένα καλογραμμένο εύστοχο και τσουχτερό point και points for that. Για τον δικό σου χαρακτήρα όμως η εντελέχεια ήταν κάτι που έτυχε περισσότερο από κάτι που πέτυχε (εκτός και αν πάρω όλο το κείμενό σου σαν μια μεγάλη αλληγορία αλλά τότε θα πρέπει να γράψω έκθεση και δουλεύω αύριο) και αυτό με στεναχώρησε. Δεν υπήρξε ταξίδι ή κάποιου είδους λύτρωση - μόνο ένα δώρο που εισέπραξε ο ήρωας σου το οποίο τον οδήγησε στην ολοκλήρωση. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν αμοιβή του για τα βάσανα που είχε περάσει; Δεν ξέρω. Μου λες εσύ

Το δείπνο - Rhialto

Μπάμπη αυτό εδώ μου άρεσε περισσότερο από τα περισσότερα δικά σου που έχω διαβάσει. Σου έχω πει ξανά ότι δεν χρειάζεται να κάνεις εκπτώσεις στο ύφος σου για να ικανοποιήσεις το “πλήθος” αλλά εδώ βλέπω ότι έχεις βελτιώσει πολλά θέματα φαμφαρολογίας χωρίς να χάσεις τον χαρακτήρα σου. Συνεχίζει να μη μου αρέσει ο χαρακτήρας σου αλλά αυτό είναι πρόβλημά μου. Το διήγημα σου διαβάζεται πολύ πιο άνετα από κάθε-τι που έχω διαβάσει δικό σου και τούτο ’δω πιστεύω θα το θυμάμαι κιόλας. Αν έχω κάποια ένσταση σε τεχνικό επίπεδο είναι ότι οι διάλογοι σου είναι τόσο τραβηγμένοι από τα μαλλιά που καταντάνε αστείοι. Δεν μιλάει κανένας έτσι, είμαι σίγουρη ότι δεν μιλούσε κανένας έτσι στο παρελθών και δεν πιστεύω ότι θα μιλάει κανένας έτσι στο μέλλον - κυρίως γιατί είναι χάσιμο χρόνου. Αυτό για εσένα μπορεί να προσδίδει χαρακτήρα στους ήρωες σου, εμένα όμως με βγάζει από το κείμενο. Είναι σα να μου θυμίζεις ότι διαβάζω κάτι. Βέβαια στην αρχή και στο τέλος βλέπουμε ότι αυτό είναι μια αφήγηση. (αφήγηση μέσα στην αφήγηση ρε Μπάμπη; Πόσο meta; ) Αλλά ίσως θα έπρεπε να είχες επιλέξει κάτι άλλο ώστε να τονίσεις την μορφή της αφήγησης και να δώσεις χαρακτήρα στον αφηγητή σου από το να μετατρέψεις του ήρωες σου σε καρικατούρες
Ευχαριστώ που έπαιξες - φυσικά ήσουν εντός θέματος και με εξέπληξες που δεν σε έπιασε κανένα λογύδριο με τον Αριστοτέλη. Kuodos for that!

Άνθρωπος - WILLIAM

Αυτό εδώ ΗΤΑΝ post-apocalyptic! Στρωτή γραφή, όλα στη θέση τους και ευανάγνωστο. Με ενόχλησε ο τρόπος που έδωσες τις πληροφορίες που είχες να δώσεις μέσα στο κείμενο (aka exposition at its worst) αλλά ο χρόνος ήταν τρομερά περιορισμένος και πολύ δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να δώσει τόσο backstory με άλλο τρόπο. Νομίζω ίσως αυτό ήταν ένα λάθος στο οποίο έπεσα και εγώ. Η ιστορία μου θύμισε “Τα παιδιά των ανθρώπων” αν και είχε πολύ σοβαρά θέματα αληθοφάνειας Λες ότι οι άνθρωποι πλέων έγιναν άγονοι αλλά ακόμα και σήμερα κάποιος στείρος μπορεί να κάνει παιδιά με εξωσωματική. Ακόμα και χωρίς αυτή τη δυνατότητα στην τελική η ανθρωπότητα θα μπορούσε να καταφύγει στην λύση της κλωνοποίησης. Εκεί που σε κέρδισε η ταινία είναι στο ότι οι γυναίκες στα “Παιδιά των ανθρώπων” δεν μπορούσαν να κυοφορήσουν. Για κάποιο λόγο ό,τι και να έκανε η επιστήμη οι γυναίκες ή θα έχαναν το παιδί ή θα το γεννούσαν νεκρό. Ακόμη και αν χρησιμοποιούσες όμως ένα τέτοιο σενάριο πιστεύω ότι πάλι τίθεται θέμα με την ιστορία σου γιατί σε έναν τόσο ανεπτυγμένο πολιτισμό όπως τον δικό σου, ακόμη και αν δεν μπορούσαν οι γυναίκες να κρατήσουν ένα έμβρυο για 9 μήνες (SERIOUSLY WOMAN! YOU HAD 1 JOB. 1 JOB!!!) θα υπήρχε τρόπος τεχνητής εγκυμοσύνης. Ακούγομαι σα να το ψειρίζω αλλά η έλλειψη αληθοφάνειας σε τέτοια σενάρια είναι αυτό που καταστρέφει μια ιστορία.

Αυτά για την ώρα από εμένα. Επιστρέφω με τους υπόλοιπους αργότερα. Κουράστικα….

Edited March 2, 2017 by Elli Sketo

[Ιρμάντα]

Δεν ξέρω.

Ούτε εγώ ξέρω. Δεν το καλοκατάλαβα, βασικά. Αλλά βέβαια ήταν εντελώς μα εντελώς του μισάωρου κείμενο. Να πω ότι μπορείς και καλύτερα; Το ξέρεις. Να πω ότι κατάλαβα την εντελέχεια; Δεν ξέρω. Να πω ότι θα ξαναπλάσω κουλουράκια φέτος το Πάσχα; Δεν ξέρω.

 

Ο Τερατόγατος.

Φτου να μην ξέρω τη συνταγή όταν μου ψόφησε μία γατούλα κι ένα σκυλάκι που ακόμη το κλαίω. Γιάννη γέλασα με το διήγημα. Όσον αφορά στην Εντελέχεια, δεν ξέρω αν το πέτυχες. Πάντως το διήγημα ήταν φρέσκο και διασκεδαστικό. Τέτοια σου ταιριάζουν, τελικά. Χαίρομαι που το κωλόπαιδο έγινε μεζές. Αν και θα ήθελα να ξέρω την τελεθυταία σκέψη που γέννησε το άρρωστο μυαλό του.(Γιαννάκης το κωλόπαιδο, Γιαννάκης και συ ε; Τι μας λες χωρίς να μας το λες;)

 

Ο Αιώνιος Φύλακας.

ΟΚ, ναι. Καλό, χωρίς εξάρσεις. Τι μου θύμησε; Δεν ξέρω γιατί, αλλά τον outsider του Lovecraft. Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί. Κάτι παραπάνω θα το ήθελα όμως. Είχε κάτι το επίπεδο η ιστορία. Κάτι το μαρμάρινο, και που μάλλον με άφησε ασυγκίνητη εντέλει.

 

Παναγιά μου μια αρκούδα Ανώνυμο

Έχω διαβάσει και τις Λουάννες και όσο και αν ισχυριστώ πως μία εξοικείωση με το στυλ σου την έχω αποχτήσει, (τουλάχιστον Αλμυρή και Εσπερία είναι αναγνωρίσιμες έννοιες πια) πρέπει να ομολογήσω πως ο λυρισμός σου έχει κάτι το υπνωτιστικό που κάποιες φορές με εμποδίζει να παρακολουθήσω την ιστορία σου. Ωραία γλώσσα, ωστόσο. Περιέχει κάτι το βαθιά παραδοσιακό που με κάνει να αισθάνομαι άνετα όταν σε διαβάζω. Αν και κατάλαβα και την προμετωπίδα ακόμη (πέθανε πριν σε γνωρίσει) αυτό το αλλόκοτο χρονικό παράδοξο να το πω; ανακάτεμα χρονικών στιγμών λόγω μαγείας; ήθελε μερικές πινελιές σαφήνειας για να μας πει ορθά την ιστορία του.

 

Πρεζόνι.

Καλός είσαι εσύ. Μια χαρά γλώσσα, ιστορία, εντελέχεια στην ώρα της, βρισίδια όπως πρέπει και ρεαλισμός. Με συνεκίνησες. Έλα βρε να σε φιλήσω. Έλα μου....

Edited March 2, 2017 by Ιρμάντα

[Nienor]

Το λοιπόν, για τη σεβαστή μας διοργανώτρια: Όου ντίαρ, δεν ξέρω τίποτα για το ΘΕΜΑ που λέτε, αλλά άμα αυτό δεν ήταν ΤΟ ΘΕΜΑ τότε πρέπει οπωσδήποτε να μάθω κι εκείνο το άλλο Στην αρχή είπα "ωχ αμάν", μετά "έλα, ρε, καλό" και μετά "Παναγιά μου, μια αρκούδα" ξέρεις τα γνωστά της συνειδητοποιήσης Τώρα που δεν το έχω μπρος μου αλλά πίσω μου, έχω να σου πω πως νομίζω πως ήτανε ένα πολύ καλό θέμα, άσχετα που ήτανε δύσκολο να το πιάσουμε από κάπου. Γιατί η ενδελέχεια δεν έχει να κάνει με την αυτό-πραγμάτωση (νομίζω κιόλας) αποκλειστικά αλλά και με το κηνύγι της ολοκλήρωσης, με την επιθυμία για την ευδαιμονία και το άριστο (insert here ορισμό για το άριστο, λαλαλα). Επομένως, από τη μία πλευρά δεν μας φτάνει η γέννα, δεν μας φτάνει ο θάνατος, δεν μας φτάνει η αναζήτηση της ευτυχίας, ενώ από την άλλη τα πάντα είναι αρκετά για να το στηρίξουν σαν θέμα γιατί είναι η αναζήτηση, ο σκοπός για τον οποίο καθημερινά πασχίζουμε. Ντόινγκ. Εντάξει σκάω τώρα, ευχαριστούμε πολύ, κουμπάρα

 

Για τους συμπαίχτες μου: Πολύ το διασκέδασα, να είστε όλοι καλά Ήπια έναν από τους ωραιότερους καφέδες έβερ με τις ιστοριούλες, είχα και πολύ καιρό να παίξω, πολύ το ευχαριστιέμαι

 

1. Δεν ξέρω:
   Όχι, αλήθεια δεν ξέρω τίποτα Νάδα, ριαν, νάθινγκ, ουνσιβό, ρες. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχω μια διαολεμένη όρεξη για κουλουράκια με κανέλλα.

2. Ο Τερατόγατος:
   Τώρα το να διαβάζεις τούτο, μετά από το «δεν ξέρω», μοιάζει λίγο ειρωνικό (αν σκεφτείς πως και στο άλλο γείτονας είναι). Τώρα, τι παίχτηκε με τα μυαλά σας εκείνη την ώρα, δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Ωραία είναι γραμμένο, πάρα πολύ καλή η προσθήκη της Ελεάννας (ξαφνικά, σχεδόν από το πουθενά δηλαδή, πρόλαβες να χτίσεις τον έναν από τους δύο χαρακτήρες). Αυτό τώρα που τελειώνεις την ιστορία με ένα τέρας να μασουλάει ένα συνονόματο παιδάκι κι εγώ χαμογελάω ικανοποιημένη, δεν ξέρω για ποιον από τους μας λέει ότι χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης

3. Ο αιώνιος φύλακας:
   Καλωσόρισες και δηλώνω εντυπωσιασμένη από την περίληψη. Γράψ’ το κανονικά, είτε σε ιστορία (και μάλλον θα σου βγει μεγαλούτσικη) είτε σε μυθιστόρημα μη σου πω. Φοβερή ιδέα, μπορεί να προσφέρει συγκίνηση και άποψη. Μεγάλες δυνατότητες ο χαρακτήρας. Πέτα το γράμμα θα έλεγα (αν και είναι πολύ νωρίς για να έχω απόψεις, έχεις πολλή δουλειά ακόμα εξάλλου) και μην το σκοτώσεις. Άσ’ τον/ην (δεν ξέρω αν έχει/γνωρίζει φύλο) να ζει και να τα διηγείται ίσως. Βάλ’ το πλάσμα σου στο σήμερα (δεν εννοώ το πραγματικό) να προσπαθεί να ξαναμαζέψει βιβλία και χειρόγραφα. Μπορείς να παίξεις πάρα πολύ με αυτή την ιδέα και να πεις τελικά διάφορες φανταστρουμφικές ιστορίες. Χρειάζεσαι μια στιβαρή κοσμοπλασία.

4. Πρεζόνι:
   Ουόου! Απλά. Από τα καλύτερα τέρατα που έχω συναντήσει.

5. Το δείπνο:
   Ωραίο. Εξαιρετικό το υστερόγραφο στην αρχή. Ομολογώ ότι διαβάζοντας την πρώτη δόση είχα πιάσει μόνο τα πολύ βασικά, αλλά διαβάζοντας για Αββερόη και ξανά μανά, είναι πολύ ωραία εναλλακτική ιστορία (ή τουλάχιστον έχει όλα τα συστατικά για να γίνει και να ολοκληρωθεί). Μόνο που αν κάποιος (εγώ πχ) δεν ξέρει καν ποιος είναι, χάνει πολύ. Όπως και σε όλες τις ιστορίες του είδους. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα πώς το ξεπερνάει κανείς αυτό.

6. Άνθρωπος:
   Ρε συυυ, τι ωραίο που είναι αυτόοοο Θέλει λίγη ενίσχυση μάλλον και λίγο ξεκαθάρισμα, γιατί τη δεύτερη δόση που αναφέρεται το υβρίδιο, γύρισα πίσω να καταλάβω τι έχασα. Εκεί είναι η πρόταση, αλλά επειδή πάσχιζα να καταλάβω τι έχει παιχτεί με τα αυτοάνοσα, την πρώτη δόση το έχασα. Τώρα, εντάξει, όταν θα το πιάσεις κανονικά θα προλάβεις και να σκεφτείς λίγο τις συνθήκες που οδήγησαν μέχρι εκεί και θα τις φτιάξεις. Σε εμπιστεύμαι Επίσης, σταμάτα να γράφεις με bold. Θα χαλάσεις τα μάτια σου (και τα δικά μας ). Ψήφος

7. Σποράκι 2.21:
   Μμμφφφ. Δεν καταλαβαίνω. Δηλαδή πιάνω τη ροή των γεγονότων μια χαρά, αλλά δεν πιάνω το θέμα που διαπραγματεύεσαι, δεν ξέρω δηλαδή με ποιους είμαι εγώ, ρε αδερφέ (επειδή δεν ξέρει κι ο ήρωας; δεν είμαι σίγουρη). Κι επειδή η ροή είναι καλή και σουλούδικη, και η κοσμοπλασία καραλέει (μέσα στην Αθήνα κτλ, με λαμπυριστές γαμπίτσες, τσιπαρισμένοι όλοι μας), θα ήθελα πολύ να το πιάνω. [Λοιπόν, και μετά από την απάντηση σου κάπου εκεί από πάνω, έχω να σου πω ότι αυτά που λες τα κατάλαβα όλα – για ό,τι μπορεί να μετράει]

8. Η Σκιά:
   Γιάιτς! Μπράβο, ρε Άλεξ. Υπάρχει μια νοητή γραμμή κάπου (από εκεί που αυτός της λέει «Πώς έχεις νικήσει τους φόβους σου;» και τούτη του απαντάει πολύ φυσιολογικά, λες και συνεχίζουν την ίδια συζήτηση) η οποία μοιάζει λίγο με κακό κατ πλάνου (κάτι με το ρακόρ καταλαβαίνεις ). Εκτός από αυτό, εντάξει, με αρκετό χτένισμα προφανώς, είναι ένα πολύ ολοκληρωμένο φλασάκι κι ίσως είναι το μόνο που είναι ακριβώς αυτό: ένα φλασάκι τρόμου κι όχι μια ιστορία που δεν πρόλαβε να ειπωθεί σωστά. Μπράβο, ξανά μανά. Ψήφος

9. (Άτιτλο) Silvertouth:
   Λατρεύω μάγισσες και κύριο καθηγητά μαγείας, με χαλάει το ξεκατίνιασμα πριν να βάλουν το στοίχημα. Μέχρι πριν την ξανθόψειρα δηλαδή, λατρεύω τα πάντα όλα.

10. Ο σπόρος στην καρδιά:
    Δεν μπορώ να σου πω τίποτα τώρα εγώ, διότι μου έχει τρέξει το σαλάκι και στάζει στο πληκτρολόγιο. Πρέπει να το σφουγγίσω και να κάνω ριστάρτ, θα κάψω και τον υπολογιστή μου εκτός από τη σάλτσα. Άντε καλά σοβαρεύομαι. Σοβαρά τώρα; Ρίλι; Δεν ξέρω, ρε, τι να σου πω. Για την ιδέα; Για το μήνυμα (για τα μηνύματα, γιατί είναι τουλάχιστον τρία ανάθεμα); Για την εκτέλεση και την πιστότητα στον χαρακτήρα; Για τη σύνδεση; Για το τραγουδάκι; Για το ότι το έκανες σε μιάμιση ώρα; Σίριουσλι; Πάμε καθόλου καλά εδώ μέσα; Γιατί, ρε Ειρήνη, δε ζεις από αυτό είπαμε;Ψήφος

11. Ψαλίδι:
    Τώρα εσύ το λες αυτό απλώς «ουφ»; Εμείς δηλαδή που ήμασταν ανυποψίαστοι οι καψεροί όταν ανοίγαμε το αρχείο, τι να σου πούμε; Ουφουφουφ; Απαπαπα. Έχω μια εντύπωση πως ενδεχομένως (ίσως και ενδελεχώς ) να είσαι εκτός θέματος (όπως και είμαστε όλοι οι υπόλοιποι; Χαλόου, Κιάρα; ), αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Είναι καλογραμμένο, τη δουλειά του την κάνει και με το παραπάνω και οι φρίκες του παραείναι πραγματικές, ρε αδερφέ. Ψήφος

 

[WILLIAM]

Πρέπει να πω ότι η αρρώστια είναι αρκετά δουλευμένη μιας και την είχα κατασκευάσει για το διαγωνισμό εφ αλλά δεν πρόλαβα να συμμετάσχω και δεν είχα χρόνο να τα γράψω όλα! Ήδη τόσες λέξεις είναι ρεκόρ για' μενα σε τόσο μικρό διάστημα.

Πάντως για 90 λεπτά βγήκαν όντως ωραία πράγματα και αφού η αγαπητή Πυργοδέσποινα μας πέταξε με άνεση στα βαθιά.

 

Κιάρα, για τα μάτια μου γράφω με bold, διαβάζονται πιο άνετα, αλλά θα τα αλλάζω πριν αναρτήσω για να μη χαλάσω τα ωραία δικά σας.

[kkets]

Να και οι δικές μου σκέψεις για τις φανταστικές ιστορίες που διάβασα. (Ευχαριστώ για τα καλοσωρίσματα και ελπίζω να μην έσπασα κανένα κανόνα που έγραψα στο FFL. Είδα φως και μπήκα ).

 

jjohn – Δεν ξέρω

 

 

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ δεν ξέρω. Το ποιηματάκι μου άρεσε πάντως.

 

 

Ballerond – Ο Τερατόγατος 

 

 

Έγω το καταδιασκέδασα. Πολύ καλογραμμένο και με ωραίο χιούμορ! Αν και έμεινα με απορίες. Τελικά ποια ήταν η τελευταία σκέψη του Γιαννάκη; Η Ελεάννα τον έψαξε/έκλαψε τον Μπάμπη; Ή στα τέτοια της;

 

 

Nienor – Άτιτλο (Παναγιά μου μια αρκούδα)

 

 

Η γλώσσα μου αρέσει πάρα, πάρα πολύ. Θέλω να διαβάσω και άλλο. Από κει και πέρα το νόημα το έχασα λίγο και νιώθω κάπως χαζός.

 

 

Γιώργος 77 – Πρεζόνι 

 

 

Καταρχάς με έπεισε πάρα πολύ το κείμενο. Φανταζόμουν εύκολα ότι τα έλεγε αυτά ένα πρεζάκι. Τώρα, όμως, θα γίνω σπασίκλας και θα πως ένα πρεζωμένο πρεζάκι (καταλαβαίνεις τι εννοώ) μπορεί με δυσκολία να πάρει τα πόδια του και να αναπνεύσει, πόσο μάλλον να δείρει έναν μπράβο ή να πάει με 12 γυναίκες. Εντάξει πες ότι ήταν κοκαΐνη. Κατά τα άλλα μ άρεσε πάρα πολύ.

 

 

Rhialto – To δείπνο 

 

 

Ωραία ιστορία. Και εμένα μου φάνηκε σαν ένα κομμάτι κάποιας μεγαλύτερης ιστορίας, το οποίο δεν το κάνει κακό αναγκαστικά. Εμένα προσωπικά οι –επίσημοι- διάλογοι μου άρεσαν, μπορώ εύκολα να φανταστώ σοφούς και έναν χαλίφη να ανταλλάζουν τέτοιες φανφαρονικές κουβέντες. Σε κάποια σημεία Θα ήθελα λίγο περισσότερη αμεσότητα, ειδικά εκεί που ο «χαλίφης» βρίζει τους σοφούς.

 

 

William – Άνθρωπος 

 

 

Ωραίο concept. Κάπου όμως ανάμεσα στη δράση και στο background information το έχασα. Ίσως θα έπρεπε να βρεις κάποιον άλλο τρόπο να μας δώσεις τις πληροφορίες. Μου άρεσε η ιδέα πάντως.

 

 

Eli Sketo – Σποράκι 2.21

 

 

Ξεκίνησε ωραία και δυνατά αλλά στη συνέχεια με έχασε και έπρεπε να το διαβάσω παραπάνω από μια φορά για να καταλάβω τι γίνεται και τι παίζει. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να δώσεις όλες αυτές τις πληροφορίες και να προχωρήσεις μια πλοκή σε τόσες λίγες λέξεις και τόσο μικρό χρονικό διάστημα αλλά νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει πιο στρωτά, αν έκοβες μερικές φράσεις που δεν χρειάζονται από εδώ και από κει για να μαζέψει λίγο το κείμενο. Δημιουργείς ωραίες εικόνες.

 

 

Διγέλαδος – Η σκιά 

 

 

Ωραία και ολοκληρωμένη ιστορία. Κατά τη γνώμη μου οι διάλογοι θέλουν λίγη δουλειά, προσωπικά με χάλασε έτσι όπως έχει γίνει η παράθεση των σκέψεων του πρωταγωνιστή με την στιχομυθία και δεν μπορούσα να παρακολουθήσω την συζήτηση. Μου άρεσε ιδιαίτερα το ότι είπε όσα χρειαζόταν σε τόσες λίγες λέξεις.

 

 

Silvertooth – Άτιτλο 

 

 

Ωραίοι διάλογοι, ζωντανοί. Δεν ξέρω η ιστορία μου φαίνεται λίγο κομμένη στη μέση.

 

 

Ιρμάντα - Ο σπόρος στην καρδιά

 

 

Δεν έχω να πω πολλά. Μου άρεσε πολύ και ειδικά όσο σκέφτομαι ότι γράφτηκε σε μιάμιση ώρα μου αρέσει ακόμη περισσότερο.

 

 

Natasha – Ψαλίδι 

 

 

Εντάξει τι να πω. Είχε πολύ καιρό μια ιστορία να μου δημιουργήσει τέτοια συναισθήματα. Πάρα πολύ καλή.

 

Edited March 2, 2017 by kkets