Τι διαβάζετε;

[Eroviana]

Εγώ παράτησα το Δέντρο του Καλοκαιριού. Μου φάνηκε εξαιρετικά πολύπλοκο χωρίς λόγο. Ένας βομβαρδισμός από περίεργα ονόματα και τοποθεσίες, που δε συμβάλλει σε τίποτα. Φυσικά μπορεί αν διάβαζα λίγο παραπάνω να άλλαζα γνώμη, αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω διάθεση. Κάποια άλλη στιγμή θα του δώσω μια ευκαιρία.

Αν κάποιος το έχει διαβάσει κι έχει άποψη, ας μου την πει, να ξέρει αν θα κάνω τον κόπο ή όχι.

Τώρα ξαναδιαβάζω τον Αναρχικό των Δύο Κόσμων της Le Guin.  Καθαρό scifi και είμαι σίγουρη πως θα μου αρέσει (αφού το έχω ξαναδιαβάσει) -χαχα.

<{POST_SNAPBACK}>

 

Δώσε μια ευκαιρία. Μπορεί να μην έχει πολλά να δώσει και σίγουρα θα μπορούσε καλύτερα ο συγγραφέας(φαίνεται από τον τρόπο που γράφει), αλλά είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα και όμορφα γραμμένο.

[Asgaroth]

Εγώ διαβάζω Τους Ιπποτες του Άβαλον αλλά λόγω πανελληνίων διαβάζω μόνο δύο παραγράφους τη μέρα και αυτές όταν πάω στην τουαλέτα.

Duh! (2 μήνες τουμπεκί!)

[Sitronella]

Ευχαριστώ Eroviana. Θα του δώσω την ευκαιρία του μάλλον το καλοκαίρι που τραβάει ο καιρός κάτι τέτοιο.

[King_Volsung]

Τελείωσα (επιτέλους) το Η κόρη του βασιλιά της χώρας των Ξωτικών, Lord Dunsany. Περιττό να πω πως είναι απλά επικό...

 

Τώρα άρχισα ένα μικρό βιβλίο που πήρα πριν λίγο καιρό. 7 παράξενες ιστορίες, H.P. Lovecraft από τις εκδόσεις Ωρόρα, μετάφραση Γ. Μπαλάνος.

Διάβασα τις δύο πρώτες ιστορίες και έπαθα πλάκα! Τρομερός ο τύπος. Καλά εγώ πρώτη φορά διαβάζω horror, μικρός διάβαζα τις Ανατριχίλες... τις θυμάστε; , αλλά μάλλον δεν μετράει. Οπότε δεν μπορώ να τον συγκρίνω με κάποιον άλλον ούτε μπορώ να πω αν αυτά που γράφει είναι καλά για horror, πάντως σίγουρα μου άρεσε.

 

edit:

(Μόνο 4,60 ευρώ παρακαλώ...)

Edited March 29, 2005 by King_Volsung

[Nihilio]

King, άλλες 2 ιστορίες από εκεί μέσα (δροσερός αέρας, το μοντέλο του Πίκμαν) είναι πάρα πολύ καλές. Οι άλλες τρεις όχι τόσο κατά τη γνώμη μου.

Αν θες να συνεχίσεις με Λαβκραφτ δοκίμασε να διαβάσεις την υπόθεση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ από τις εκδόσεις Αίολος.

[rottenkore]

kalws sas brhka... einai to prwto mou post

 

ws pros thn anagnwsh bibliwn, molis teleiwsa thn trilogia "The Black Magician" apo thn Trudi Canavan... kala biblia, einai kai ta prwta pou exei bgalei san syggrafeas an den kanw la8os, an kai arketa aploika kai apey8ynomena, toulaxiston ayth einai h gnwmh mou, se hlikies 12 me 20....

[Sitronella]

Καλώς ήρθες rottenkore.

Εγώ διαβάζω μια συλλογή με 4 διηγήματα της Ursula Le Guin που λέγεται 4 ways to forgiveness. Κινούνται όλα στον κόσμο του Hain. Τα δύο από αυτά έχουν εκδωθεί και στην Ελλάδα (Η απελευθέρωση μιας γυναίκας και Η μέρα της Συγχώρεσης).

Περιττό να πω πως μου αρέσουν πολύ.

[Throgos]

Καλώς ήρθες rottencore! BTW, με το sig σου

"I will not fear, fear is the mindkiller, fear is the little death that brings total obliteration... I will face my fear, I will permit it to pass over me and through me" - Paul Atreides

 

Επειδή έχω δει την ταινία και γενικά έχω ακούσει τα καλύτερα, με ποιό βιβλίο να αρχίσω; Πόσα βιβλία είναι σύνολο;

[Greek Psycho]

Προς το παρον εχω αγορασει ολα τα βιβλια απο εκδοσεις Anubis. Τα εχω παρει με την σειρα..Εναλλασομαι μεταξυ FR & DL...Τελειωνω την τριλογια των διδυμων των Weis & Hickman.

 

Αν και στα ελληνικα αυτα τα βιβλια χανουν κατα την γνωμη μου το να ταγορασει κανεις στα αγγλικα θα πρεπει να ξοδεψει πολλα...Οποτε ο Anubis με βολεψε.

[Βάρδος]

Veniss Underground του Jeff VanderMeer. Καλό και με ιδιαίτερο ύφος. Μην το διαβάσετε αν δεν σας αρέσουν τα αλλόκοτα πράγματα.

[Eroviana]

Το Dune ήταν απίστευτα μαγευτικό και ιδιαίτερο. Μου άρεσε πάρα πολύ η έμφαση στην οικολογία του κόσμου' δε νομίζω ότι έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο.

 

Τώρα συνεχίζω το Η Ζωή, Το Σύμπαν και Τα Πάντα του Douglas Adams, το οποίο είχα παρατήσει γιατί μπορεί να είναι αστείο αλλά με κούρασε.

[drowvarius]

Εγώ τελείωσα από τα DL τις ιστορίες των Διδύμων. Τώρα διαβάζω τον Μεσσία του Dune. Είχα ξεκινήσει και τον Αρκτικό Κύκλο, του Νταν Μπράουν, αλλά το άφησα για λίγο αργότερα. Ο Μεσσίας του Dune μέχρι στιγμής δεν μου αρέσει τόσο πολύ όσο το Dune. Ίσως του λείπουν οι δολοπολοκίες που είχε το πρώτο βιβλίο. Θα δείξει η πορεία...

[Nihilio]

Τέλειωσα με το The city of the Autumn stars του Moorcock και συνεχίζω με τ σύντομη ιστορία του ίδιου The pleasure garden of Felipe Sagittarius που κλείνει το βιβλίο του Von Beck.

Το The city of Autumn stars, αν και αργούσε να ξεκινήσει στο τέλος σε αντάμοιβε και με το παραπάνω. Πολύ καλύτερο από τα πρώτα (και πιο γνωστά του) από άποψη συγγραφής, αν και μου "κακοφάνηκε" το ότι πήγαινε με κανονικές ταχύτητες και όχι τις υπεργρήγορες που έχω συνηθίσει στα παλιότερα έργα του. Από την άλλη όμως εκεί βρίσκεται και ένα σημαντικό μέρος της ομορφιάς του βιβλίου.

[Mort13]

Μόλις τελείωσα το Reaper Man του Terry Pratchett, αρκετά καλό νομίζω, με μερικούς από τους αστειότερους δευτερεύοντες χαρακτήρες που έχει παρουσιάσει όπως τον ακτιβιστή-ζόμπι, τον αγοραφοβικό μπαμπούλα(!) και το μουγκό banshee(!!). Οι περισσότεροι από τους χαρακτήρες εμφανίζονται στο adventure game Discoworld 2 που είναι κατά μεγάλο βαθμό βασισμένο σε αυτό το βιβλίο.

[Eroviana]

Ξεκίνησα το Erthsea Quartet της Ursula Le Guin και το τέταρτο βιβλίο της τριλογίας(;!) Γυρίζοντας το Γαλαξία με Ωτοστόπ, Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια του Douglas Adams.

[Nihilio]

Τελείωσα και με τον κήπο του Φιλίπου Τοξότη του Μ. Βουρκοπετεινού και επομένως και με το βιβλίο του Φον Μπεκ. Η ιστορία ήταν ένα απίστευτο μπάχαλο, που ένωνε έναν ακόμα Φον Μπεκ, το Άγιο Δισκοπότηρο, τον αιώνιο αντίπαλό του, τον Αϊνστάιν, το Χίτλερ και εγώ δε ξέρω τι άλλο.

Συνεχίζω με το Farhenheit 451 του Ray Bradbury.

[Nihilio]

Φαρενάιτ 451 έφυγε μέσα σε μια μέρα, τόσο καλό (και μικρό) ήταν και το απόλαυσα μέχρι την τελευταία του λέξη. Πάρα πολύ καλό βιβλίο.

Τώρα, έχοντας βαρεθεί να διαβάζω διαμάντια, έπεσα στο βούρκο των gaming novels με το Pillar of Dawn για το Exalted της White-wolf.

[Nihilio]

Το Relic (και όχι pillar) of Dawn ήταν απλά μια βδομάδα στην οποία θα μπορούσα να είχα διαβάσει κάτι καλύτερο, όπως το Gardens of the Moon του S.Ericson που αρχίζω από αύριο.

[The Blackcloak]

Earthsea Quartet της Ursula le Guin, έχοντας ξεκινήσει το Wizard of the Earthsea. Κυλάει σα νερό(40 σελίδες εκ των 160 σε 40 λεπτά) και έχω συμπαθήσει τό ύφος του απεριόριστα.

Αν ήταν έτσι οι περισσότερες ιστορίες με μάγους...

Edited April 17, 2005 by The Blackcloak

[Throgos]

Μετά από μαραθώνια ανάγνωση τεσσάρων (ή περισσοτέρων;) ωρών, τελείωσα το Νησί της Προηγούμενης ημέρας. Ομολογώ ότι είμαι κάπως έτσι από την φιλοσοφία και την θεολογία κα.....καιι....αααααααααα!

 

Δεν ξέρω, πάντως το τελευταίο μέρος του βιβλίου με κούρασε πραγματικά. Υπερβολικός μονόλογος, ελάχιστη δράση, και ΠΟΛΛΗ μα ΠΟΛΛΗ φιλοσοφία.

 

Επόμενος στόχος: 1984!

[Jaqen H'Gar]

Epitelous arxisa to Midnight Tides tou Erikson.Apo oso exw diavasei mporei na nai kai auto pou me euxaristei pio polu apo thn seira.Vevaia akoma eimai sthn 217 selida opote den kserw ti epifulasei sthn sunexeia.Auto pou nai sigouro einai oti opote diavazw gia ton Tehol kai tous sunergates tou skaw sta gelia.Kairo eixa na gelasw dunata me mu8istorhma!

[Eroviana]

Απίστευτο το Erthsea Quartet! Το λάτρεψα. Ήταν καταπληκτικό, απίστευτο, μαγευτικό, θεσπέσιο.

 

Ξεκίνησα το First Rider's Call της Kristen Britain. Είναι η συνέχεια του Green Rider που μου άρεσε πάρα πολύ.

[The Blackcloak]

Τελείωσα το Tombs of Atuan. Βούρ για Farthest Shore... Αν και όντως είναι καλά βιβλία για παιδιά (δηλ. στα 2 πρώτα τουλάχιστον οι χαρακτήρες δεν αναπτύσσονται και απίστευτα και δεν δίνεται πάντα πολύ ρεαλιστική εξήγηση για τις πράξεις τους. επίσης ο δυισμός Light- Dark, Death- Life, Evil-Good με χάλασε λίγο, έστω και με το Equillibrium ανάμεσα. Τέλος δε μου άρεσε η ιδέα ότι θα ενωθεί ο κόσμος και θα υπάρχει ειρήνη από ένα μπιχλιμπίδι, όσο συμβολική και να ήταν ) ο κόσμος είναι πολύ πρωτότυπος, οι ιδέες για τη μαγεία φοβερές και η πλοκή δυνατή. Επιτέλους ένας μη λευκός ήρωας κι ένας κόσμος που οι λευκοί είναι άξεστοι βάρβαροι...

[Sitronella]

πολύ πρόσφατα μας έκαναν δώρο το Ishmael του Daniel Quinn.

Παράτησα λοιπόν το "wind's 12 quarters" που έτσι κι αλλιώς το είχα ξαναδιαβάσει και έπιασα το Ishmael. Περιττό να πω πως το τελείωσα μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Το βιβλίο διαβάζεται πολύ εύκολα και από τη στιγμή που θα το πιάσεις δεν μπορείς να σταματήσεις. (δεν είναι επιστημονική φαντασία). Πιστέυω πως αν το είχα διαβάσει κάμποσα χρόνια πριν θα πίστευα πως είναι το πιο mind-blowing βιβλίο, ένα βιβλίο που μπορεί να σου αλλάξει την κοσμοθεωρία σου. Στη φάση που είμαι τώρα, τα περισσότερα από αυτά που έλεγε, τα πιστεύω ήδη. ακόμα κι έτσι, το τέλος με άφησε άφωνη.

Κατά τη γνώμη μου το βιβλίο αυτό θα έπρεπε να το διαβάσουν όλοι υποχρεωτικά και μετά ας βγάλει ο καθείς τα συμπεράσματά του.

Νομίζω θα ανοίξω ένα τόπικ ειδικά για το βιβλίο...

Τώρα διαβάζω το "Η κύλιξ και το ξίφος" το οποίο προτείνεται μέσα στο Ishmael. Είναι κοινωνική μελέτη κι εγώ δεν τα πάω και πολύ καλά με αυτά αλλά θα δούμε.

[Koyan]

Ακολουθώντας την συνήθη πρακτική μας όταν βρίσκουμε ένα βιβλίου που κάποιος από τους δύο βρίσκει τόσο ενδιαφέρον, και εγώ παράτησα στην μέση το The Telling (και αυτό της Ursula Le Guin όπως και το Winds 12 quorters), και διαβάζω το Ishmael. Είμαι ήδη στην 50η σελίδα και συμφωνώ (ήδη!!) με την Sitronella.

Ως φανατικός antispoiler freak δεν λέω τίποτε παραπάνω. ΑΦΟΥ το διαβάσω θα ήθελα να μπλεχτώ σε συζήτηση για αυτό, αλλά μόνο με ανθρώπους που το έχουν διαβάσει (συζήτηση spolier δηλαδή... ΑΧ)....