Τι διαβάζετε;

[King_Volsung]

Τέλειωσα τον Χρυσό Σκαραβαίο του Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Πολύ ωραία ιστορία, αλλά δεν ήταν αυτό που περίμενα, οπότε όταν το τελείωσα έμεινα με ένα αίσθημα μη-ικανοποίησης... δεν πειράζει, έχω και τον Οίκο των Ασσέρ.. θα δούμε...

[Βάρδος]

Newton's Cannon του Greg Keyes.

[Esteldor]

Βασικα τωρα διαβαζω τη βιβλο

[Koyan]

To Lirael του Gabriel Nix.

[brave]

Απο σήμερα ποιάνω το τρίτο μέρος της τριλογίας του κόσμου

[Pixie]

Αρχισα σήμερα το "Λοχαγό Αλατρίστε" του Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε. Είναι τέλειο, το μόνο του κακό είναι ότι είναι πολύ μικρό και φοβάμαι ότι θα το τελειώσω μέχρι το βράδυ.

[The Blackcloak]

Τελειώνω το Κάστρο του Μαργαριταριού του κυρίου Βαλτοπετεινού. Δεν έχει σφάξει πάντως και τόσο πολύ ο Έλρικ.

 

Και έχει φάει άφθονες φάπες από την κυρία ...

 

Οι ονειρόκοσμοι είναι ψυχεδέλεια.

 

Εγώ από τις περιγραφές πολλών. περίμενα να δώ κάτι άθλιο. Αντίθετα θυμίζει πολυ το Λύκο της Στέππας , του Έσσε, ιδιαίτερα προς το τέλος.

[Demon]

Vasika auti ti stigmi den diavazw tipota entelws... alla tha ithela na arxisw kapoia stigmi ton Pinaka tis Flandras...

[RaspK]

Αγοράσα (ΕΠΙΤέΛΟΥΣ) το Fahrenheit 451 (στα ελληνικά, μπας και το διαβάσει και κανένας γνωστός μου· το έχω διαβάσει στ' αγγλικά παλιότερα), τ' οποίο και διάβασα, τον Πόλεμο των Κόσμων, το Μαραμπού του Καββαδία (επίσης αναγνωσμένο), το Άξιον Εστί του Ελύτη, τον Αιώνιο Πρόμαχο του Μούρκοκ, καθώς κι ένα από τα "CUBEBook"s με θέμα: «Ζωάκια.» Καταπληκτικό βιβλίο φωτογραφιών...

[Atrelegis]

Διαβάζω το Neuromancer του William Gibson. ΘΕΕ ΜΟΥ! Ο τύπος είναι γμάτος! (Δεν είναι Moorcock, αλλά ξέρεις τώρα...)

Το βιβλίο με έχει ξετρελάνει και το διαβάζ μανιωδώς! Ειδικά ο τρόπος γραφής του είναι μοναδικός!

[Mort13]

Διαβάζω το Neuromancer του William Gibson. ΘΕΕ ΜΟΥ! Ο τύπος είναι γμάτος! (Δεν είναι Moorcock, αλλά ξέρεις τώρα...)

Το βιβλίο με έχει ξετρελάνει και το διαβάζ μανιωδώς! Ειδικά ο τρόπος γραφής του είναι μοναδικός!

<{POST_SNAPBACK}>

 

"The sky above the port was the color of television, tuned to a dead channel..."

Ίσως μια από τις καλύτερες εισαγωγικές προτάσεις όλων των εποχών.

[jokey]

Λοιπόν, διάβασα και τα δύο εναπομείναντα βιβλία, τη Περιπλανώμενη Φλόγα και τον Πιο Σκοτεινό Δρόμο, οπότε τελείωσα ολόκληρο το Υφαντο της Φιόναβαρ του Κέυ. Δε με ικανοποίησε...

 

Άρχισα τώρα τις Περιπέτειες του Χωκ Φιν του Τουέην.Μικρό, σε δύο ώρες διάβασα μέχρι τη μέση και αρκετά παιδικό.

 

Επίσης, έχω αρχίσει να διαβάζω τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη. Λόγω της καθαρεύουσας και των ιστορικών στοιχείων που παραθέτονται στο κείμενο, είναι αρκετα κουραστικό, οπότε διαβάζω σταθερά ένα κεφάλαιο την ημέρα.Πιστεύω, σε κανα μήνα θα το ολοκληρώσω αυτό.

[Atrelegis]

Ξεκίνησα το ΕΠΙΚΟΤΑΤΟ Colour Of Magic! Δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψω! Επίσης λέω να ξεκινήσω να διαβάζω την Ιστορία της Κορέας που έπεσε στα χέρια μου από τη βιβλιοθήκη του ΠΑΠΕΙ...

ΤΙ!; Ποιά ποταπή αμοιβάα τόλμησε να χαρακτηρίσει το Κάστρο άθλιο; Κεραυνοί θα στείλουν τις στ΄χτες σας στο Άμορφο, βέβηλοι!

[LordCeleborn]

Reading F.A.Q.'s Articles and studies on Alternative relations BDSM etc.

[Oberon]

Επιτέλους μου ήρθε η τριλογία του John C. Wright, "Golden Age", "Phoenix Exultant", "Golden Transcendence", που την περίμενα τόσο καιρό. Είναι μια far, far-future τριλογία, με ιδιαίτερη έμφαση στη φιλοσοφία. Θα σας πω περισσότερα εν καιρώ. Για μερικές πληροφορίες παραπάνω κοιτάξτε εδώ:

 

http://www.sfsite.com/05a/jcw127.htm

 

που έχει μια πολύ καλή συνέντευξη με το συγγραφέα.

Edited July 28, 2005 by Dain

[Sitronella]

Αφού έκανα ένα μικρό διάλειμμα για να διαβάσω τον Πότερ, έπιασα ξανά το 'Light' του M.John Harrison. Το πρόβλημά μου με αυτό το βιβλίο μέχρι στιγμής είναι πως μιλάει για ένα μακρινό, τεχνολογικά εξελιγμένο μέλλον, με λέξεις και εκφράσεις δικές του, που όμως δεν στις εξηγεί καθαρά και πρέπει εσύ να καταλάβεις τι στο καλό γίνεται και τι εννοεί από τα υπόλοιπα γεγονότα. Εμένα με κουράζει λίγο αυτό. Ελπίζω να αξίζει τον κόπο.

[ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ]

Γεια σας. Από καιρό έχω γραφτεί στο φόρουμ, αλλά -και πολύ κακώς, διότι είναι πραγματικά αξιόλογο- αραιά και πού τό διαβάζω. Ίσως στο μέλλον μετέχω περισσότερο. Διάβασα λοιπόν ολόκληρη την συζήτηση για τα βιβλία σήμερα, και θα μού επιτρέψετε δυο-τρία σχόλια, παρά το ότι δεν μετείχα στην προηγούμενη συζήτηση.

 

Κάποιος φίλος έγραψε για τις "Πύλες της Φωτιάς" του Στήβεν Πρέσφιλντ (εκδ. Πατάκης, 2001). Εξαιρετικό, πραγματικά, φοβερά πορωτικό θά έλεγα· κόβει την αναπνοή στις σκηνές μάχης, επικεντρώνεται πολύ στο σπαρτιατικό ήθος (πολεμική αρετή, στρατιωτική εκπαίδευση και πειθαρχία κ.λπ.) και τά αναδεικνύει εξαιρετικά. Η περιγραφή της μάχης των Θερμοπυλών είναι συγκλονιστική.

 

Επί τη ευκαιρία, και μία ενδιαφέρουσα κριτική, εν μέρει θετική εν μέρει αρνητική από τον Μπουκάλα:

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_article...4/01/2003_50157

Συμφωνώ με αυτά που λέει, αλλά για εμένα υπερτερούν αυτά που έγραψα, και τα οποία μέ ενθουσίασαν.

 

(Κάτι άσχετο: Στην παραπάνω κριτική, προσέξτε το φοβερά επιτυχημένο σχόλιο για τον Ουμπέρτο Έκο!)

 

Δεν έχω διαβάσει τα άλλα του Πρέσφιλντ. Έχω στα υπ' όψιν τις Αμαζόνες. Λένε τίποτα;

 

Για όσους ενδιαφέρονται για την αρχαία Σπάρτη, θα προσθέσω ακόμη δυο-τρία βιβλία.

 

Το πρώτο είναι η "Ασπίδα της Σπάρτης" του Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι (εκδ. Νέα Σύνορα - Λιβάνης, 2002). Εξαιρετικό. Από την σκοπιά ενός Μεσσηνίου είλωτα (και τελικά επαναστάτη) - χωρίς να γίνεται όμως αντισπαρτιατικό. Είναι μυθιστόρημα πιο πολυδιάστατο από αυτό του Πρέσφιλντ (εδώ π.χ. η μάχη των Θερμοπυλών είναι ένα μόνο κεφάλαιο και όχι το κύριο θέμα), υπερτερεί σε πλοκή, ανάλυση χαρακτήρων, καταστάσεις - ίσως όχι τόσο ηρωικό-ενθουσιαστικό όσο του Πρέσφιλντ, αλλά οπωσδήποτε συναρπαστικό και πιο πολυδιάστατο μυθιστόρημα.

 

Το δεύτερο είναι το "Τέλος του Εφιάλτη" του Π.Δ. Μπαλτάκου (εκδ. Libro, 2004). Με αφορμή μόνο την ιστορία του μυθιστορήματος (ενδιαφέρουσα ωστόσο και με προσεγμένα ιστορικά στοιχεία), πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα βιβλίο παρουσιάσεως και υπερασπίσεως της φιλοσοφίας του λακωνικού "δρόμου του πολεμιστή".

Πολύ καλή κριτική από τον Λυκουρέζο:

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?...4232&m=S05&aa=1

 

Είναι τρία μυθιστορήματα για την Σπάρτη, αλλά διαφορετικά - δεν θα βαρεθεί κανείς εάν τα διαβάσει όλα.

 

Όσον αφορά τα καθαρά ιστορικά βιβλία, τώρα, έχω σημειώσει δύο:

 

Πρώτον, "Το μεγαλείο της Σπάρτης" του Πωλ Κάρτλετζ (εκδ. Ενάλιος, 2004),

και, δεύτερον, την "Υψηλή στρατηγική της αρχαίας Σπάρτης" του Κων. Κολιόπουλου (εκδ. Ποιότητα, 2002)

[ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ]

Ανέφερε κάποιος φίλος και τον Άρθουρ Μάχεν. Μού αρέσει τρομερά ο συγγραφεύς αυτός. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία του που έχουν εκδοθεί στα Ελληνικά (Δεν είναι και πολλά· τα τρία από τον "Αίολο" και το ένα από την "Terra Nova".) Προσφάτως όμως εκυκλοφόρησε ακόμη ένα, ο "Λόφος των Ονείρων" (εκδ. "Άγνωστο", 2005). Δεν τό έχω διαβάσει ακόμη - επιφυλλάσσομαι.

 

Επίσης, για τα ποιήματα του Ε.Α. Πόε, είχα βρει το "Κοράκι" σε μια έκδοση των εκδ. "Ελεύθερος Τύπος", η οποία είχε και το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο και την Ελληνική μετάφραση δίπλα-δίπλα, και ήταν πολύ βολικό.

Edited July 29, 2005 by ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ

[jokey]

Λοιπον, τελείωσα και τον Χωκ Φιν, ωραίο βιβλιαράκι με χιούμορ.

 

Τώρα λέω να αρχίσω το Κατηγορώ τοτ Ζόλα (στα αγγλικά δε ξέρω πως είναι ο τίτλος) από τη βιβλιοθήκη του πατέρα μου.

[ΕΡΙΧΘΟΝΙΟΣ]

Πριν λίγο καιρό διάβασα και το βιβλίο με τον τίτλο:

 

"Μην τό διαβάσετε νύχτα!"

 

(εκδ. "Terra Nova", 2001)

 

Το εξώφυλλο είναι εξίσου επιτυχημένο· ιδού:

http://www.protoporia.gr/protoporia/produc...VAPFCNSXBMC99F6

 

Ένα εντυπωσιακό απόσπασμα, από κάποια από τις ιστορίες:

 

"Τότε [...] το δωμάτιο γέμισε από ένα παράξενο βουητό -μία θύελλα

από ζωώδη, τρομερά ουρλιαχτά και γρυλίσματα γουρουνιών.

Σταμάτησαν όμως ξαφνικά μέσα σε μία απόλυτη σιωπή και ο άκαμπτος

Μπέηνς γρύλισε δύο φορές στα χέρια μου, σαν να απαντούσε. Μετά η

θύελλα του γουρουνίσιου θορύβου ξανάρθε, αντηχώντας με μια γιγάντια

οχλαγωγία κτηνώδους βουητού που βρυχιόταν μέσα σ' όλο το δωμάτιο,

τσιρίζοντας, γρυλίζοντας, στριγκλίζοντας και ουρλιάζοντας. Και καθώς

χανότανε σταθερά, ακούστηκε ένα και μόνο γαργαντουικό γρύλισμα μέσα

από κάποιο φοβερό λαρύγγι τερατωδίας, και σε ένα χτύπο, η συντριπτική

χορωδία από άγνωστα εκατομμύρια γουρουνιών ήρθε και πάλι μέσα στο

δωμάτιο βροντώντας μανιασμένη.

Υπήρχε κάτι πολύ περισσότερο μέσα σ' εκείνον τον ήχο από το απλό

χάος - μέσα του υπήρχε ένας τρομερά διαβολικός ρυθμός."

 

(Γουίλιαμ Χόουπ Χόντζσον, "Ο Χοίρος")

[Nihilio]

Τώρα το books of Blood vol 2 του Clive Barker (3/5 ιστορίες ως τώρα - καλό αν και στηρίζεται περισσότερο στις "γλαφυρές" περιγραφές και όχι στην ατμόσφαιρα) και το Λανχαμαρ του Leiber (Περίεργη αλλά ωραία γραφή, παλιό καλό sword and sorcery). Πιο πριν τα:

 

Briar King - Greg Keyes: άλλο ένα βιβλίο με αρχαίο κακό που απειλεί βασίλειο στο οποίο γίνονται μηχανοραφίες. Πάρα πολύ καλή γραφή αλλά η πλοκή όχι συγκλονιστική. Συνολικά όμως άξιζε .

 

Laurell K Hamilton - Anita blake vampire hunter: Bloody bones: Αρκετά καλό, το πέμπτο της σειράς (υπάρχει ξεχωριστό θέμα)

 

Clive Barker - Hellbound heart: Δεν έγινε άδικα μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου, ωραίο βιβλίο, αλλά όχι κάτι το συγκλονiστικό

[Pixie]

Τελείωσα το The last continent, του Τέρι Πράτσετ, ανακάλυψα ότι το αντιτυπό μου είχε μια τεράστια τρύπα (σε μια σελίδα, όχι στην πλοκή), πήγα και το άλλαξα.

 

Τώρα διαβάζω τονΡόμπινσον Κρούζο και έχω αντιπαθήσει αυτόν τον ήρωα όσο δεν λέγεται. Στην ενήλικη έκδοση ναυαγεί, γιατί πάει στην Αφρική να αρπάξει μερικούς μαύρους για να τους έχει σκλάβους στο κτήμα του στη Βραζιλία.Ελπίζω να φάει καμιά χαλασμένη καρύδα χε χε χε...

[The Blackcloak]

Stormbringer του Μιχαλάκη... Για να τελειώσει το έπος .

[trillian]

Λοιπον, σήμερα ξεκίνησα να διαβάζω το Χαρυ Ποτερ (το τελευταιο.) Στη δουλεια-έχει κ τα τυχερά της Το πρώτο κεφάλαιο είναι παρα πολύ καλο-και παραδοξως, δεν ξεκιναει αμεσως με τους Νταρσλεη, αλλα...ειναι περιβάλλον αυτο για να διαάζεις?Διακόπτω καθε 15 λεπτα για να δουλέψω...(Μη γελάτε, πηζω στη βαρεμαρα επι του παροντος, γι αυτο κ ειπα να διαβαζω κατι) Οπότε ίσως το αφήσω τελικά και να το παρω κατευθειαν το Δεκέμβρη στα ελληνικα...Αλλά είναι πειρασμός ρε γμτ!! Κούτες ολόκληρες απο Χαρυ Πότερ με καλούν σαν τις σειρήνες...

[Deodonus]

Τώρα διαβάζω το Εκκρεμές του Φουκό, του Ουμπέρτο Έκο και το Τέλος καλό όλα καλά του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Καλά και τα δύο, αν και στο εκκρεμές κάτι μου ξηνίζει, δεν ξέρω...