Τι διαβάζετε;

[Mort13]

Ναιαιαιαιαι! Ευχαριστώ! Και χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!

Τι είναι ο Απαγορευμένος Πλανήτης; Περιοδικό; Εκδ οίκος;

 

 

Ελληνικό περιοδικό ΕΦ, κυκλοφόρησε σε 2 περιόδους, μια φορά τη δεκαετία του 80 και μια του 90. Ευχαριστώ για τα χρόνια πολλά!

 

Και σε τι ακριβώς διαφέρει το βιβλίο αυτό από όλα τα τελευταία της (έχω μείνει ακόμα στο 6ο της σειράς και δε με βλέπω να συνεχίζω εύκολα).

 

 

 

Α καλά, εκεί που έχεις μείνει εσύ η Ανίτα συγκριτικά είναι ακόμα καλόγρια... σε αυτό που μόλις τελείωσα το 96% του βιβλίου ήταν σεξ. Κι είναι κρίμα γαμώτο γιατί όταν επικεντρώνεται στις πολιτικές ίντριγκες των βαμπίρ είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά πλέον όλα αυτά (και η αστυνομική έρευνα) είναι απλά filler ανάμεσα στα χαμουρέματα της Ανίτας με οποιονδήποτε έχει κοφτερά δοντάκια (βαμπίρ και λυκάνθρωποι).

[Μάρβιν ΑΑΠ]

Διαβάζω μερικά μαζεμένα και δεν βλέπω να τελειώνω κανένα.

Το «Ανθολογία επιστημονικής φαντασίας· ιστορίες από φανταστικούς κόσμους» (επ. Μ. Πανώριος). Κάπου εδώ ξανάγραψα γι' αυτό αλλά δεν βρίσκω το ποστ τώρα. Συνεχίζει με εξίσου ενδιαφέροντα διηγήματα (και το πρώτο μου με ιστορία Κθούλου· εντάξει, δεν ήταν και τόσο τρομακτική).

Δεύτερη ανθολογία: από Ωρόρα, «Ιστορίες με γυναίκες πολεμίστριες» (επ. Θ. Μαστακούρης). Χθεσινό απόκτημα. Την εισαγωγή του Μαστακούρη δεν είναι να την παίρνει κανείς πολύ στα σοβαρά, στο ιστορικό της κομμάτι. Τελείωσα το πρώτο διήγημα, Γκλεν Κουκ, «Κομμένα κεφάλια». Μου άρεσε. Παρότι τσίνισα στην αρχή με το πώς δίνει τη σκηνή που κινεί την ιστορία, μέχρι να ολοκληρωθεί το διήγημα με είχε πείσει. Μου άρεσε η λιτότητά του, η εστίαση στο ουσιαστικό, η καθημερινή ηρωίδα του και η μεταμόρφωσή της, ο τρόπος που παρουσιάζεται η σχέση με τους θεούς. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν μου φαίνεται λίγο αδέξια η χρήση της μαγείας ή όχι.

Επίσης, Φ. Πεσόα, «Ο οδοιπόρος». Ο Πεσόα γράφει μαγικά, αλλά τελικά δεν ξέρω ακόμη να πω αν μου αρέσει πραγματικά. Θα δείξει.

[Paradise Lost]

Καταπληκτικός. Απλά. Απολαυστική, άμεση γραφή, γοητευτική θεματολογία, καυστικότητα και αυτοσαρκασμός που τσακίζουν κόκκαλα. Και μια οξυδέρκεια στη σύλληψη και πραγματοποίηση ιδεών άνευ προηγουμένου. Ναι, εν μέρει έχει sci-fi. Αν και μόνο να το λέμε χαλάει τις εκπλήξεις, γιατί το ε.φ. στοιχείο ξεπετιέται από το πουθενά. Αν αποφασίσεις να αρχίσεις, μην διαβάσεις τίποτα σχετικό - ούτε καν οπισθόφυλλο

 

Addicto, έλα να βάλεις κι εσύ ένα χεράκι!

 

 

 

αμεσο καυστικο μαυρο νιιλιστικο υφος ακουω??Ως ακρως Σελιν-ιασμενη ειναι λογικο να ενθουσιαζομαι δλδ!!

Γαλλοι και οι δυο,μισανθρωποι-μαυρη μαυριλα πλακωσε αλλα εμεις γελαμε-και τους μισει κι ολος ο κοσμος!Αδελφες ψυχες με αλλα λογια.

Αν και,καλο να μη ενθουσιαζομαι και απογοητευτω κιολας.

Μονο μην με πιασουν τα φεμινιστικα μου οπως με τον Μιλερ και ξενερωσω.

 

Οι μεταφρασεις στα ελληνικα τι λενε?

 

 

 

Ναι, ναι! Σελίν του 21ου αιώνα χωρίς τις τελείες. Ακριβώς, όμως.

 

Λατρεύεις Σελίν = Λατρεύεις Ουελμπέκ. Ξεκίνα με την επέκταση του πεδίου της πάλης. Εισαγωγή κατάλληλη για ό,τι παλαβή εμμονή θα συναντήσεις στην μετέπειτα βιβλιογραφία του.

 

Περί φεμινιστικών μπορεί να υπάρξει ένα λεπτό θεματάκι. Μη μασάς, όμως. Φαινομενικά μπορεί να γίνει πικρόχολος με ό,τι κινείται, αλλά δεν είναι έτσι. Σεξιστής, μισογύνης, αντισημίτης, μισάνθρωπος -δηλαδή, κάπως.. Σελίν- και άλλα πολλά του προσάπτουν. Αήδιες! Ο τύπος έχει χιούμορ, άποψη, λογοτεχνικότητα, ιδέες. Ίσως εκφράζει λίγο πιο έντονα πολλά απ' αυτά που και οι ίδιοι φέρουμε αλλά καταχωνιάζουμε μέσα μας. Τίποτα παραπάνω. Έτσι το βλέπω.

 

εδιτ: Οι μεταφράσεις πολύ καλές είναι.

 

 

[xex dld εσυ τωρα

Βασισμενος στο γουστο μου για εναν αποκυρηγμενο ναζιστη μισανθρωπο μου προτεινεις ανεπιφυλακτα εναν αντισλαμιστη μανιοκαταθλιπτικο μισογυνη.

That's the Christmas spirit!! ]

 

Κριμα,αν οντως τετοια μεγαλοφυια και να ειναι σχεδον αγνωστος.Το αρχιζω χθες κιολας που λεει ο λογος,με τετοια που μου λες.

 

Επίσης, Φ. Πεσόα, «Ο οδοιπόρος». Ο Πεσόα γράφει μαγικά, αλλά τελικά δεν ξέρω ακόμη να πω αν μου αρέσει πραγματικά. Θα δείξει.

 

Μα!παιδακι μου Κ συ τωρα μην διαβαζεις τον Οδοιπορο!Παρε το βιβλιο της ανησυχιας!(12 ευρω μονο κανει.)Η το καλυτερο βιβλιο του που κυκλοφορει στην ελλαδα imo : http://www.biblionet...k&bookid=115296

Για τα ποιηματα του ειναι Θεος οχι για τα διηγηματα του....

Σορρυ για το εντονο υφος μ --αλλα δες τ sig μου για να καταλαβεις.:-)

Παω Lisboa σε λιγες μερες κ 1 λογος ειναι για να την δω οπως την γνωρισα μεσα απο την σκοτεινη ματια της ποιησης του.

[aScannerDarkly]

 

 

Never Let Me Go, του Kazuo Ishiguro

 

Ένα πολύ μελαγχολικό και δυνατό βιβλίο γύρω από τις ζωές μιας ομάδας ξεχωριστών παιδιών. Ο λόγος που τα παιδιά αυτά είναι ξεχωριστά είναι αυτός που δίνει μια SF νότα στο βιβλίο, αρκετή για να συμπεριληφθεί στα Arthur Clarke Awards όταν πρωτοβγήκε.Το κεντρικό θέμα του βιβλίου μου θύμισε πολύ το διήγημα Those Who Walk Away From Omelas της LeGuin.

 

Κάπου έχει γράψει και ο mman μια παρουσίαση γι' αυτό, την οποία βαριέμαι να βρω τώρα. Εξαιρετικό βιβλίο. Μέχρι να το διαβάσω, το μόνο που είχα διαβάσει του Ishiguro ήταν το Remains of the day και είχα, για να πω την αλήθεια, βαρεθεί τη ζωή μου. Αυτό όμως, παρά τους ήρεμους και χαμηλούς τόνους που διατηρεί, δε σε αφήνει να το παρατήσεις. Πάρα πολύ καλό.

[Μάρβιν ΑΑΠ]

Μα!παιδακι μου Κ συ τωρα μην διαβαζεις τον Οδοιπορο!Παρε το βιβλιο της ανησυχιας!(12 ευρω μονο κανει.)Η το καλυτερο βιβλιο του που κυκλοφορει στην ελλαδα imo : http://www.biblionet...k&bookid=115296

Για τα ποιηματα του ειναι Θεος οχι για τα διηγηματα του....

Σορρυ για το εντονο υφος μ --αλλα δες τ sig μου για να καταλαβεις.:-)

Παω Lisboa σε λιγες μερες κ 1 λογος ειναι για να την δω οπως την γνωρισα μεσα απο την σκοτεινη ματια της ποιησης του.

 

Καλέ, Το βιβλίο της ανησυχίας του Σοάρες δεν είναι;

 

Στο προ αμνημονεύτων είχα διαβάσει τα ποιήματα του Καέιρο. Ωραία!!! Μετά έχασα τα ίχνη του και τα ξαναβρήκα πριν από λίγα χρόνια. Πάλι μου άρεσαν, αλλά όχι με τον ίδιο ενθουσιασμό. Για τη μετάφραση του Σουλιώτη, θα το έχω υπόψη μου, ευχαριστώ.

[Stanley]

Διάβασα τη Νόσο του Πορτνόϋ, μερικά διηγήματα του Σαντ και τώρα το Κουρδιστό Πορτοκάλι.

[melkiades]

Ξεκίνησα τον δεύτερο τόμο από τον Μαύρο Πύργο "Το κάλεσμα των τριών"

[Tiessa]

Διαβάζω το "Χαμένο Νησί" του Καραγάτση. Ενδιαφέρον.

[phaethon]

Τέλειωσα το κλασικό 'Στον καιρό του του Βουλγαροκτόνου' της Π. Δέλτα και συνεχίζω με τον Οδυσσέα του Τζόυς.

Ως τώρα (σελ 280) είναι απολαυστικό, αλλά κάτι τέτοια βιβλία θα φέρουν πρόωρα τα e-books στην ζωή μας. Ασήκωτο.....

[Arachnida]

Τέλειωσα το κλασικό 'Στον καιρό του του Βουλγαροκτόνου' της Π. Δέλτα...

 

Πολύ αγαπημένο. Σχεδόν υποδειγματικό για το πώς πρέπει να γράφονται ιστορικά μυθιστορήματα.

[BladeRunner]

Stanley πως σου φάνηκε Η Νόσος του Πορτνόι;

 

Είμαι προς το τέλος του βιβλίου του Ντέσμοντ Μπάγκλεϊ, Θάνατος στη Σαχάρα. Ένα από τα πολλά βιπεράκια που έχω, αλλά είναι αρκετά καλό και κλασικό στο είδος του.

[Naroualis]

Ξέρω ότι χρωστάω ακόμη κριτικές για το Κοράκι και το Bloode of Ambrose, αλλά χτες το βράδυ τελείωσα τον Τάφο του Διγενή, του Τάσου Ρούσσου. Μου φάνηκε ένα απλό πασάλλειμα λίγων πραγμάτων για το Διγενή Ακρίτα, καμπόσης μεταφυσικής και τριών αντρών που τρώνε μεζέδες, πίνουν καφέ και δροσιστικά και μιλάνε όλοι ελληνικά.Δεν έχασα και την ώρα μου, αλλά μάλλον παρά που είναι τόσο μικροσκοπικό δε θα το ξαναδιαβάσω.

[Storyteller]

Έγκλημα και Τιμωρία του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι και παρότι τελειώνω τον πρώτο τόμο, δε μ' έχει ενθουσιάσει ακόμα όπως τα προηγούμενα που έχω διαβάσει...

 

 

 

Το τελείωσα και τελικά είναι εξαιρετικό βιβλίο!!!

 

Το Δάσκαλο της Ξιφασκίας του Ρεβέρτε. Συμπαθητικό!!!

 

 

[BladeRunner]

Άρχισα τη Λάμψη, του Στήβεν Κινγκ! Θα είναι το πρώτο βιβλίο του 2011...

[heiron]

Αμα το τελειωσεις σε 2 μερες θα ειναι το τελευταιο του 2010...

[Kafka]

Σκοπεύω εδώ και καιρό να ξαναδιαβάσω την Πείνα, του Χάμσουν. Ήταν ένας απο τους σημαντικότερους ψυχολογικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα

 

Δυστυχώς όλες οι εκδόσεις της που έχω βρει χρησιμοποιούν μία πολύ λαική γλώσσα που την αποφεύγω, αλλά δεν πειράζει διότι το κείμενο διατηρεί την αξία του ακόμα και έτσι...

[Naroualis]

Τελείωσα χτες το βράδυ το Ιστορίες Υπερβολής, του Κυριάκου Αθανασιάδη. Το αστείο είναι ότι μόλις χτες το πρωί είδα ότι το βιβλίο (εκδόσεις Ροές, 1987) κυκλοφόρησε και πριν ένα μήνα περίπου, από τις εκδόσεις Δήγμα, απείραχτο, όπως δηλώνει ο συγγραφέας του. Το ίδιο το βιβλίο αποτελείται από 10 παράξενα διηγήματα, που ενώ αγγίζουν το φανταστικό με απτό τρόπο, ωστόσο είναι γραμμένα με παράξενη σουρεαλιστική σχεδόν γραφή. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

[Δημήτρης]

Διάβασα μερικά διηγήματα του Σαντ

 

Stanley επειδή ενδιαφέρομαι για το έργο του ντε Σαντ, τα διηγήματα που διάβασες ήταν στα Ελληνικά; Μπορείς ν' αναφέρεις τους τίτλους των διηγημάτων (ή την συλλογή αν ήταν όλα σ' ένα) και τις εκδόσεις; Ευχαριστώ.

[Stanley]

Διάβασα μερικά διηγήματα του Σαντ

 

Stanley επειδή ενδιαφέρομαι για το έργο του ντε Σαντ, τα διηγήματα που διάβασες ήταν στα Ελληνικά; Μπορείς ν' αναφέρεις τους τίτλους των διηγημάτων (ή την συλλογή αν ήταν όλα σ' ένα) και τις εκδόσεις; Ευχαριστώ.

 

Είναι εκδόσεις Μελάνι και λέγεται "Τεχνάσματα του Έρωτα και άλλες ιστορίες". Ήταν πάρα πολύ ωραίες ιστορίες, σατιρικές, με χιούμορ, ανατροπές και ερωτισμό, μακριά από τις ανωμαλίες του μαρκησίου και με αρκετή λογοτεχνική αξία.

 

Bladerunner, μου άρεσε πάρα πολύ και ίσως γράψω εκτενώς τους λόγους όποτε μπορέσω. Συνοπτικά, απολαυστικότατο, προκλητικό, κραυγαλέο, σίγουρα original και ίσως τραγικό.

 

Διάβασα το εκπληκτικό Παλτό, του Γκόγκολ, και σειρά έχει ο Νικ Κέιβ με το Θάνατο του Μπάνι Μανρό, που αδημονώ να το δω!

Edited December 30, 2010 by Stanley

[Δημήτρης]

 

Είναι εκδόσεις Μελάνι και λέγεται "Τεχνάσματα του Έρωτα και άλλες ιστορίες". Ήταν πάρα πολύ ωραίες ιστορίες, σατιρικές, με χιούμορ, ανατροπές και ερωτισμό, μακριά από τις ανωμαλίες του μαρκησίου και με αρκετή λογοτεχνική αξία.

 

ok ευχαριστώ

[wordsmith]

Τελείωσα χτες το βράδυ το Ιστορίες Υπερβολής, του Κυριάκου Αθανασιάδη. Το αστείο είναι ότι μόλις χτες το πρωί είδα ότι το βιβλίο (εκδόσεις Ροές, 1987) κυκλοφόρησε και πριν ένα μήνα περίπου, από τις εκδόσεις Δήγμα, απείραχτο, όπως δηλώνει ο συγγραφέας του. Το ίδιο το βιβλίο αποτελείται από 10 παράξενα διηγήματα, που ενώ αγγίζουν το φανταστικό με απτό τρόπο, ωστόσο είναι γραμμένα με παράξενη σουρεαλιστική σχεδόν γραφή. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

 

Αν εννοείς αυτό, φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και φτηνό. Το σημειώνω εδώ να μην το ξεχάσω, αλλά να δούμε αν θα το βρω... Λες να κατάντυπάρχει στο παζάρι της Κλαυθμώνος σε ένα μήνα, να το πάρω (σχεδόν) τζάμπα;Μου το δανείζεις αν δεν το βρω;

[Naroualis]

Είναι ενδιαφέρον, αν και λίγο δύσκολο σαν βιβλίο. Θέλει να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος όταν το διαβάζεις. Για το Παζάρι δεν είμαι σίγουρη, εμένα μου το χάρισε ένας φίλος που το είχε βρει στο Μικρό Μοναστηράκι, στη Γραβιάς. Τώρα για δανεισμό... συνήθως δανείζω μόνο στην αδελφή μου που μένει στο διπλανό δωμάτιο. Αλλά για χάρης σας μαμαζελίτσα μου, κάτι θα βρούμε να με πείσει.

[Naroualis]

Τελείωσα χτες βράδυ, έτσι για το καλό του χρόνου, , δύο μικρά βιβλιαράκια, το "Η πτώση του οίκου των Άσερ... και παραλλαγές", (θεματική ανθολογία, με αφορμή το κείμενο του Έντγκαρ Άλλαν Πόε και τις παραλλαγές των Τόμας Ντις, Ρέι Μπράντμπερυ, Μπράιαν Στέιμπλφορντ να ακολουθούν) (διασκεδαστικό και αρκετά ενδιαφέρον) και το "Ρετρό στην ομίχλη", της Άγκαθα Κρίστι (τι σχόλιο να κάνεις εδώ, η Κρίστι είναι η Κρίστι. Μόνο που ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου ήταν Sleeping Murder και δεν περιέχει ούτε ρετρό στοιχεία, ούτε ομίχλες...)

[wordsmith]

Καλά, μην αγχώνεσαι, έχω ένα κάρο αδιάβαστα, τεμπέλα γαρ. Πιο πολύ το αναφέρω ως σημείωση για το μέλλον, όοοοταν κάποια στιγμή διαβάσω όσα θέλω από τα ήδη ιδιόκτητα ή δανεισμένα. Πάντως ευχαριστώ - it's the thought that counts!

[BladeRunner]

Άρχισα το ταξίδι μου στη "μαστούρα" και τη παράνοια, αλλά και την ευφυΐα και τη μοναδικότητα, που χαρακτηρίζει το έργο του Thomas Pynchon, με ένα από τα πιο "εύκολα" βιβλία του, το Vineland. Είμαι στις πρώτες 70 σελίδες, και μου αρέσει πάρα πολύ, και ας μην "πιάνω" μερικά-ευτυχώς λίγα!-πράγματα. Δεν έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια για τη μετάφραση του συγκεκριμένου βιβλίου(αντιθέτως έχω ακούσει τα καλύτερα λόγια για όλες τις υπόλοιπες μεταφράσεις όλων των έργων του που έχουν βγει στα ελληνικά-και το καινούργιο, το Inherent Vice, βγαίνει και αυτό σε λίγο καιρό), και μπορώ να τονίσω ότι ίσως φταίει και η μετάφραση γι'αυτά που δεν έχω "πιάσει", αλλά δεν είναι και τόσο κακή-θα μπορούσε, όμως, να ήταν πολύ καλύτερη. Σίγουρα αν ήμουν Αμερικάνος θα το απολάμβανα πολύ περισσότερο, αλλά και αυτό το λίγο-προς πολύ-που απολαμβάνω τώρα, έστω και με τη μέτρια αυτή μετάφραση, σημαίνει πολλά. Επίσης, Θα με βοηθούσε πάρα πολύ ένας χάρτης των περιοχών, για να ξέρω που διαδραματίζονται ακριβώς τα γεγονότα, και ίσως ένα λεξικό για τις φράσεις και λέξεις στα μεξικάνικα αλλά και τα γιαπωνέζικα(που θα συναντήσω αργότερα), που εμφανίζονται διάσπαρτα στο κείμενο, κάτι που με κάνει να ψάχνω στο Google, καμιά φορά(χμ!). Το επόμενο βιβλίο του Pynchon που θα διαβάσω, όχι αμέσως μετά το Vineland(άλλα βιβλία είναι στη σειρά), ίσως είναι το V., το πρώτο του βιβλίο, ή το Η Συλλογή των 49 στο σφυρί(μάλλον αυτό, είναι και μικρό-αλλά δύσκολο!). Ευχηθείτε μου καλή τύχη.

Edited January 2, 2011 by BladeRunner