Τι διαβάζετε;

[Eroviana]

Τέλειωσα το Lords and Ladies και ξεκίνησα τη Θεωρία Λογοτεχνίας του Terry Eagleton. Πολύ ωραίος ο κύριος.

[Naroualis]

Τελείωσα το Σχέδιο Φράκταλ, του καλού μας Κώστα Χαρίτου (σχόλια στο δικό του θρεντ) κι ένα μάλλον παιδικό βιβλίο με τίτλο "X-Arnikos, Ο μαθηματικός μου είναι εξωγήινος", της Νατάσας Μπαρτζή. Αυτό το τελευταίο είναι μάλλον άτεχνο ως προς τις απαιτήσεις ενός παδικού σφ βιβλίου, αλλά τουλάχιστον γέλασα κάποιες στιγμές.

[David1778]

Ξεκίνησα το Οι Φιλόσοφοι του Οικονομικού Κόσμου του R. Heilbroner πάνω στο οποίο θα εξεταστώ σε λίγες μέρες.

Επίσης ξανάπιασα στα χέρια μου το Αρχές της Οικονομικής του ανυπέρβλητου Gregory Mankiw και βροντοφωνάζω οτι θα θυσίαζα το δεξί μου αυτί για να τον είχα καθηγητή.

[Naroualis]

Μόλις τελείωσα (το είχα ξεκινήσει πολλές μέρες νωρίτερα) την Κρύπτη των Καπουτσίνων, του Γιόζεφ Ροτ. Χαρακτηρίζεται στο αυτάκι του βιβλίου ως αριστούργημα, πλην όμως εγώ ξέρω ότι ήταν πολύ tell κι ελάχιστο show. Η δε ιστορία του νεαρού ευγενούς Γερμανού που ξεκινάει πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο και καταλήγει λίγο πριν την άνοδο του Χίτλερ, με ένα σωρό ακατανόητα επεισόδια, μου φάνηκε να απέχει πολύ από το χαρακτηρισμό της ως αριστουργήματος.

[phaethon]

Τέλειωσα το 'Στα ξένα χέρια' του Γκόρκη. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζει αγαπημένους έλληνες συγγραφείς του παρελθόντος,

και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Λέω να συνεχίσω με το πέμπτο παιδί της Λέσινγκ, που έχω ακούσει πολύ θετικά σχόλια.

[Paradise Lost]

Τέλειωσα το 'Στα ξένα χέρια' του Γκόρκη. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζει αγαπημένους έλληνες συγγραφείς του παρελθόντος,

και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Λέω να συνεχίσω με το πέμπτο παιδί της Λέσινγκ, που έχω ακούσει πολύ θετικά σχόλια.

 

Διαβασες μονο τα ξενα ή ολοκληρη την τριλογια?Καλος ο γκορκη,διαβαζεται ευκολα και απλα- μεγαλη η ζημια που εκανε ομως.Τεραστια.

Και το τελος του-μια ειρωνικη απαντηση στην στρατευμενη τεχνη.

[phaethon]

Τέλειωσα το 'Στα ξένα χέρια' του Γκόρκη. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζει αγαπημένους έλληνες συγγραφείς του παρελθόντος,

και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Λέω να συνεχίσω με το πέμπτο παιδί της Λέσινγκ, που έχω ακούσει πολύ θετικά σχόλια.

 

Διαβασες μονο τα ξενα ή ολοκληρη την τριλογια?Καλος ο γκορκη,διαβαζεται ευκολα και απλα- μεγαλη η ζημια που εκανε ομως.Τεραστια.

Και το τελος του-μια ειρωνικη απαντηση στην στρατευμενη τεχνη.

 

Μόνο το Στα ξένα χέρια διάβασα. Τι εννοείς ότι έκανε μεγάλη ζημιά;

[Paradise Lost]

Τέλειωσα το 'Στα ξένα χέρια' του Γκόρκη. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου θυμίζει αγαπημένους έλληνες συγγραφείς του παρελθόντος,

και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Λέω να συνεχίσω με το πέμπτο παιδί της Λέσινγκ, που έχω ακούσει πολύ θετικά σχόλια.

 

Διαβασες μονο τα ξενα ή ολοκληρη την τριλογια?Καλος ο γκορκη,διαβαζεται ευκολα και απλα- μεγαλη η ζημια που εκανε ομως.Τεραστια.

Και το τελος του-μια ειρωνικη απαντηση στην στρατευμενη τεχνη.

 

Μόνο το Στα ξένα χέρια διάβασα. Τι εννοείς ότι έκανε μεγάλη ζημιά;

 

Ναι,αυτο διαβαζουν οι περισσοτεροι αν και ειναι το μεσαιο.

Βασικα σου εστειλα κ π.μ που το εξηγω αλλα τεσπα.Μονο που πολυ το εχω παρακανει με το σπαμ αυτου του θρεντ μου φαινεται.

 

Ο Γκορκι ειναι ο πατερας του σοσιαλιστικου ρεαλισμου-μιας πανουκλας,του ορισμου της στρατευμενης τεχνης- που σαρωσε την ρωσσικη και γενικα σοβιετικη λογοτεχνια.Παμπολλοι συγγραφεις οδηγηθηκαν στην εξορια ή στην αυτοκτονια και τον αλκοολισμο λογου της λογοκρισιας που επεβαλε η σοβιετικη αρχη στην τεχνη.

Βασισμενος στο μοντελο του σοσιαλιστικου ρεαλισμου,ο σταλιν επεβαλε να προσαρμοζονται ολα τα εργα λογοτεχνικα-και τεχνης γενικοτερα-ετσι ωστε να μπορουν και οι απλοι εργατες και οι νοικοκυρες να τα διαβαζουν.Επισης οπως του γκορκι να ειναι αισιοδοξα και να σοσιαλιστικα δλδ να λενε για την μανα πατριδα και πως μονο μεσω της υποταγης του ατομου βρισκεται η σωτηρια.

Ο γκορκι εγραψε βιβλια-οντας ο ιδιος αμμορφωτος-που θα μπορουσε και ο απλος λαος να τα διαβασει-ευκολα και μονορουφι..μονο που μετα απαυτον ολα τα βιβλια που ΔΕΝ μπορουσε ο απλος λαος να τα διαβασει ευκολα...απορριπτονταν και οι συγγραφεις κ καλλιτεχνες αμεσως φακελωνονταν και καταδιωκονταν.

Ως δημιουργος αυτου του εκτρωματος που πηγε πισω την λογοτεχνια αιωνες στην ανατολικη ευρωπη,εγω ποτε δεν θα μπορεσω να τον συγχωρεσω.

 

Καταλαβε το λαθος του,και ξυπνησε απο τις ψευδαισθησεις του τελικα..και τον καθαρισε ο σταλιν-ο ιδιος ο οποιος ειχε φαει μαζι του,τον ελεγε φιλο του και για τον οποιο ειχε δημιουργησει και αφιερωσει το μεγαλυτερο μερος του εργου του.

Ειναι αυτη μια ειρωνεια της ζωης απο τις πιο διδακτικες που υπαρχουν στην ιστορια της λογοτεχνιας,κατα την γνωμη μου.

 

Για την Λεσσινγκ σου λεω και στο π.μ αν μπορεις διαβασε το Golden Notebook.

 

Σορρυ για το σπαμ παιδια.

[BladeRunner]

Άρχισα το Ring, του koji Suzuki. Είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας, και δεν ξέρω αν διαβάζεται και σαν αυτοτελές. Ξέρει κανείς;

[D'Ailleurs]

μόλις τελείωσα την νουβέλα του Ιαν Φλέμμινγκ "From russia with love" με τον γνωστό ήρωα (εκπληκτική όπως ήταν αναμενόμενο). Επίσης τελείωσα και το ψιλομέτριο "Μαυρο χώμα" της Μπελιντα Μπαουερ και προχωράω σε βαριά λογοτεχνία:

 

[Solonor]

Σ' άρεσε το Μαύρο Χώμα; Γιατί -αν και γράφει ωραία η τύπισσα- το βαρέθηκα...

[BladeRunner]

Άρχισα το Ο Τελευταίος Χίπης, του Καταλανού συγγραφέα Ξαβιέ Μορέτ. Το ξεκίνησα χτες αργά το βράδυ, και αφού διάβασα 70 σελίδες μέσα σε λιγότερο από μια ώρα, το άφησα γιατί δεν πήγαινε άλλο. Πολύ καλή γραφή, καυστικό χιούμορ, ελπίζω και η υπόθεση να είναι επίσης καλή. Απόκτημα από το Παζάρι βιβλίου, μόνο με 3.50 ευρώ.

[Venea]

Τελείωσα τη Νεράιδα των δοντιών του Graham joyce το οποίο θεώρησα εξαιρετικό και σίγουρα θα μπει στα αγαπημένα μου βιβλία τρόμου.

Επίσης διάβασα τον τελευταίο μονόκερο του Peter P. Beagle και τώρα ξεκινάω το "20th century ghosts" του Joe Hill

[D'Ailleurs]

Σ' άρεσε το Μαύρο Χώμα; Γιατί -αν και γράφει ωραία η τύπισσα- το βαρέθηκα...

 

μόλις τελείωσα την νουβέλα του Ιαν Φλέμμινγκ "From russia with love" με τον γνωστό ήρωα (εκπληκτική όπως ήταν αναμενόμενο). Επίσης τελείωσα και το ψιλομέτριο "Μαυρο χώμα" της Μπελιντα Μπαουερ και προχωράω σε βαριά λογοτεχνία:

 

 

[Mort13]

Going Postal, του Terry Pratchett

 

Περισσότερο φάρσα παρά σάτιρα αυτή τη φορά, αλλά το ίδιο απολαυστικό κι αστείο με τα προηγούμενα της σειράς. Και πόσο μαμάτος είναι ο Lord Vetinari τελικά;

[Naroualis]

Λόγω μιας δύσκολης στιγμής, αυτές τις μέρες διάβασα διάφορα μικρά βιβλιαράκια. Το πρώτο ήταν το Hittite Fortifications c. 1650-700 BC, του Konstantin Nossov, πολύ όμορφο και προσεγμένο βιβλίο που μου έδωσε μεγάλες ιδέες σχετικά με την τριλογία που γράφω αυτήν την εποχή. Το δεύτερο και το τρίτο (ευγενικές χορηγίες του Electroscribe και τα δύο) ήταν το Γυρισμένα Λόγια του Κώστα Καφαντάρη -μάλλον φλύαρο και απεριποίητο και με εντελώς άκυρο περιεχόμενο. Υποτίθεται ότι αναφέρεται στις κατάρες, αλλά αν έγραφα εγώ, που είμαι φιλολογικώς άσχετη, μια πραγματεία σχετικά με τις κατάρες μάλλον θα την έκανα πιο περιποιημένη- και το Συντίπας, ή οι πανουργίες των γυναικών, Αγνώστου Άραβα συγγραφέα -ένα είδος Χαλιμάς, που ήταν πολύ διασκεδαστικό, παρά την ηλικία του. Το τελευταίο βιβλιαράκι που διάβασα είχα παιδική εμφάνιση αλλά ενήλικο περιεχόμενο, όπως περίπου το Περσέπολις της Μαριάν Σατραπί. Ήταν το Η Βιβλιοθηκάριος της Βασόρας, της Jeanette Winter που περιγράφει την πραγματική ιστορία της βιβλιοθηκάριου της πόλης Βασόρα, που κατάφερε να σώσει το 70% των βιβλίων του ιδρύματος, εν μέσω του πολέμου.

[Zaratoth]

Διαβάζω το A Game of Thrones και έχω πορωθεί τρελά. Τόσο που παρήγγειλα ήδη το δεύτερο να το έχω πρόχειρο.

[Mors Planch]

Pike and Shot Tactics, Keith Roberts

Ο Επιτήδειος Ουδέτερος, Frank Weber

1636, The Saxon Uprising, Eric Flint & David Weber

The Dervish House, Ian Mc Donald.

 

Τα δύο ιστορικά είναι παρατημένα δίπλα στο κρεβάτι, στο τρίτο διαβάζω τα κεφάλαια όπως μου έρχονται στο mail μέχρι (αυριο) να κατεβάσω το Advance Reader Copy, και το τέταρτο είναι το βιβλίο του λεωφορείου.

Edited January 31, 2011 by Mors Planch

[giannisdem]

Παιδιά εδώ και δύο εβδομάδες παλεύω να διαβάσω τον Μαγικό Κύκλο.Πριν δύο μέρες πέρασα την μεση του βιβλίου αλλά άρχισα να απογοητέυομαι γιατί ενώ είχε ξεκινήσει πολύ καλά, με δράση και αγωνία, το γύρισε στο πολύ μπλα μπλα.Σκέφτομαι να το αφήσω γιατί έτσι και συνεχίζει στο ίδιο στύλ και το άλλο θα πάθω εγκεφαλικό.

[Eroviana]

Ξεκίνησα το Μετά τη Βαβέλ του George Steiner. Προσπαθεί να βρει μια "καθολική" θεωρία και πρακτική της μετάφρασης. Είμαι ακόμα στην αρχή, αλλά ήδη διαφαίνεται ένα πολύ δύσκολο και αρκετά δυσνόητο ανάγνωσμα. Κατά γενική ομολογία πάντως είναι υποτίθεται από τα καλύτερα βιβλία περί μετάφρασης. Το προηγούμενο δικό του που διάβασα - Δέκα (πιθανοί) λόγοι για τη μελαγχολία της σκέψης - ήταν καταπληκτικό και το συστήνω ανεπιφύλακτα.

 

Επίσης ξεκίνησα τη συλλογή "Γοτθικές Ιστορίες από Βικτωριανές Συγγραφείς" των εκδόσεων Ars Nocturna, για να μη φρικάρω απ' την υπερβολική θεωρία

[Ad Noctum]

Επιτέλους έπιασα στα χέρια μου το "Κοράκι σε Άλικο Φόντο"!

[Zaratoth]

Επιτέλους έπιασα στα χέρια μου το "Κοράκι σε Άλικο Φόντο"!

 

Καλά θα περάσεις!

[Paradise Lost]

Οι αποψεις ενος Κλοουν του Heinrich Boll και το After Dark του Murakami.Δεν με εχουν ενθουσιασει μεχρι τωρα,αλλα ειμαι αρχη ακομα..

[Naroualis]

Το Μετά τις Εννιά.

[Tattoman]

Το "Οι απόψεις ενός κλόουν" που μάλλον λές για το "Ο Κλόουν", απλά είναι με άλλον τίτλο... το διάβασα μέχρι ένα σημείο πριν το τέλος αλλά άν και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία με πολύ καλό ήρωα που τον νιώθεις πραγματικά μέσα στο πετσί σου, δεν με κράτησε τόσο όσο θα περίμενα να με κρατήσει. Σε αντίθεση βέβαια με την "Cassandra Cotha" η οποία το έχει απαγγείλει... είναι όμως ένα πολύ καλό βιβλίο..

Edited February 2, 2011 by Tattoman