Τι διαβάζετε;

[Darkchilde]

The Quantum Thief - Hannu Rajaniemi

 

Μετά το κακό Deadly Decisions, είπα να διαβάσω κάτι που οι περισσότεροι θεωρούν ένα από τα καλύτερα debut novels συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας.

[phaethon]

Ξαναδιαβάζω τον Αναρχικό των 2 κόσμων γιατί πάνε πάνω από 10 χρόνια που το πρωτοδιάβασα και ξανάπεσε στα χέρια μου.

Επίσης, τελείωσα το Πλουσιόπαιδο του Φίτζεραλντ. Αρκετά ενδιαφέρον. Μετά το μεγάλο Γκάτσμπυ το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει από τον Φίτζεραλντ.

Τελείωσα την Πείνα του νομπελίστα (και φιλοναζιστή...) Χάμσον. Εξαιρετική γραφή και πολύ πολύ ωραίο βιβλίο. Δικαίως θεωρείται κλασικό.

Τελείωσα τον Μέλμοθ του Ματιούριν. Η ελληνική έκδοση είναι απογοητευτική έτσι πετσοκομένη που είναι. Κι επειδή πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον βιβλίο ( στα πρότυπα του Μαιτρ και Μαργαρίτα, Φάουστ κ.ο.κ.)

θα το αναζητήσω στην ολοκληρωμένη αγγλική έκδοση.

Διάβασα το ποίημα του Μπλέηκ οι γάμοι τ'ουρανού και της κόλασης.Θρησκευτικού χαρακτήρα και επηρεασμένος από τον Σβέτενμποργκ. Συμπαθητικό, αλλά μπροστά σε Δάντη και Μίλτον....

Τέλος τελείωσα την εκπαίδευση του μικρού δέντρου του Κάρτερ το οποίο μου άρεσε τόσο πολύ που μπαίνει στο σημείο εκείνο της βιβλιοθήκης μου που μαζεύω τα βιβλία που

θα δώσω σε 12-15 χρόνια στα παιδιά μου να διαβάσουν πρώτα πρώτα.

 

 

[BladeRunner]

Φίλιπ Ντικ - Ασύνδετος χρόνος

[Electroscribe]

πριν κάποιες ώρες τέλειωσα το γεράκι της μάλτας αλλά φαντάζομαι μπορώ να το βάλω σε αυτό το τόπικ

 

δεν νομίζω ότι αξίζει τον χαρακτηρισμό "καλύτερη αστυνομική ιστορία" που υπάρχει στο εξώφυλλο

δεν μου έκανε κάποιο κλικ προσωπικά,ούτε την υπόθεση βρήκα τρομερά ενδιαφέρουσα ούτε και ο Σπειντ μου φάνηκε τόσο καλός χαρακτήρας όσο λένε

μάλλον φταίει ότι προτιμώ το ευρωπαικό αστυνομικό από το αμερικάνικο

 

Κι εμένα δε μου αρέσει από καμιά άποψη αυτό το βιβλίο, αλλά είμαι φανατικός των ιστοριών του Hammett με τον Οπ.. Αν θελήσεις κάποια στιγμή να δεις κάτι τόσο διαφορετικό από το "Γεράκι" που μοιάζει να το έχει γράψει άλλος άνθρωπος, δοκίμασε το "Κόκκινος Θερισμός"

[helena]

Παιδευω το ψηφιακο οχυρο του Νταν Μπραουν αλλα ενω μου αρεσει η υποθεση και η εξελιξη ειναι αρκετα γρηγορη καπως νιωθω οτι οι σελιδες ειναι πολυ μεγαλες και παω πολυ αργα.

[Stanley]

"Ευλογία της γης" του Κνουτ Χάμσουν. Το πάω αργά και το ζω, ένα πολύ ωραίο μυθιστόρημα κοινωνικού ρεαλισμού.

 

 

[TheSea IsBurned]

Παιδευω το ψηφιακο οχυρο του Νταν Μπραουν αλλα ενω μου αρεσει η υποθεση και η εξελιξη ειναι αρκετα γρηγορη καπως νιωθω οτι οι σελιδες ειναι πολυ μεγαλες και παω πολυ αργα.

 

 

Από τα πρώτα βιβλία που διάβασα ποτέ. Πραγματικά... χάλια

[helena]

Θα πρεπει κατι να κανω, μαλλον να επισπευσω την αναγνωση για να αρχισω καποιο καλυτερο αφου δε μου αρεσει να αφηνω βιβλια μισα.

Παιδευω το ψηφιακο οχυρο του Νταν Μπραουν αλλα ενω μου αρεσει η υποθεση και η εξελιξη ειναι αρκετα γρηγορη καπως νιωθω οτι οι σελιδες ειναι πολυ μεγαλες και παω πολυ αργα.

 

 

Από τα πρώτα βιβλία που διάβασα ποτέ. Πραγματικά... χάλια

[gregacm]

Πραγματικα πρεπει να ειναι το χειροτερο του Μπραουν(αν λεει κατι αυτο).

 

Εγω ξεκινησα το Τελευταιο Παιχνιδι.Ποδοσφαιρικου περιεχομενου(ετσι για να μην χασουμε επαφη).Εχει να κανει με το πως,ενα παιχνιδι που εκρινε το πρωταθλημα στην Αγγλια,σημανε και την αλλαγη σκηνικου στο αγγλικο ποδοσφαιρο γενικοτερα,περνωντας απο τη φαση των χουλιγκανς και του ρατσισμου σε αυτο που σημερα απολαμβανουν ολοι οι ποδοσφαιροφιλοι!

[BladeRunner]

Συνεχίζω ακάθεκτος με επιστημονική φαντασία, αυτή τη φορά με το Αναγνώριση Προτύπων, του Γουίλιαμ Γκίμπσον. Έχοντας διαβάσει 60 σελίδες σε πολύ λιγότερο από μια ώρα(!), μπορώ να πω ότι είναι πάρα πολύ καλό. Από θέμα πλοκής δεν έχει γίνει κάτι το συγκλονιστικό ακόμα, αν και σιγά-σιγά στον ορίζοντα βλέπω να γίνεται κάτι, και σύντομα, αλλά πρέπει να τονίσω ότι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, η Κέις Πόλαρντ, σκιαγραφείται πάρα πολύ καλά... Σύγχρονος Γκίμπσον λοιπόν(το βιβλίο γράφηκε το 2002), και λένε ότι είναι από τα καλύτερά του βιβλία. Για να δούμε.

[天龍Chris]

Μολις tελειωσα το εκτο βιβλιο της σειρας "Temeraire" της Naomi Novik, "Tongues of Serpents". Ισως το καλυτερο της σειρας, με εξαιρεση το πρωτο! Αρρωστια σκετη! χαχα!

[Raven]

Μόλις πριν από λίγο ξεκίνησα το Death Comes As The End της Agatha Christie. Ελπίζω να βγει τόσο καλό όσο μου φάνηκε πως θα είναι από την υπόθεση (η οποία πολύ περιληπτικά είναι ότι γίνεται ένας φόνος στην αρχαία Αίγυπτο). Συνήθως βέβαια τα βιβλία της Agatha Christie μου αρέσουν και αυτό φάνηκε και αρκετά ενδιαφέρον, άρα μάλλον δε θα είναι άσχημο, αλλά είμαι ακόμα στο πρώτο κεφάλαιο και δεν μπορώ να πω πώς θα εξελιχθεί μετά.

[Anwrimos23]

Ξεκίνησα τον Θάνατο του Μπάνι Μανρό(εκδόσεις Τόπος)-Nick Cave και έχω να πω τα καλύτερα.Άμεση γραφή,έξυπνο μαύρο(αντρικό) χιούμορ και το τρίπτυχο σεξ(για την ακρίβεια πολύ σεξ),αλκοόλ και ναρκωτικά.Μέχρι στιγμής μου φαίνεται πολύ καλύτερο από το προηγούμενό του "Η δε όνος είδεν Άγγελον",το οποίο μου είχε αφήσει κάπως ανάμεικτα συναισθήματα.Το συνιστώ και σε όσους δεν είναι φανς του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.

Φυσικά,δεν λείπουν και τα γνωστά φευγάτα του Nick Cave:"Κάτι είχε αλλάξει στον τόνο της φωνής της,τα τρυφερά βιολοντσέλα έχουν χαθεί και έχει προστεθεί ένα οξύτονο βιολί,παιγμένο από έναν δραπέτη πίθηκο ή κάτι τέτοιο"

Tα οποία θα τα εκτιμούσες ακόμα περισσότερο,αν γούσταρες και τα τραγούδια του

Edited June 23, 2011 by Anwrimos23

[Naroualis]

Μόλις τελείωσα το Dawnthief, πρώτο βιβλίο των Chronicles of the Raven, του James Barclay. Κι έχω μείνει μ@λ@κ@ς. Θα προσπαθήσω να του φτιάξω δικό του τόπικ, γιατί το αξίζει το άτιμο.

[Storyteller]

Ενώ αποφεύγω να πιάσω άλλο βιβλίο αν δεν έχω τελειώσει το προηγούμενο (εκτός και αν έχω πάρει οριστική απόφαση ότι δεν πρόκειται να το τελειώσω...), έχω βρεθεί να διαβάζω συγχρόνως 3 διαφορετικά...

 

A.C. Doyle - τον πρώτο τόμο από τα Άπαντα (εκδόσεις: Σύγχρονοι Ορίζοντες). Καλές ιστορίες οι πιο πολλές, αλλά πιστεύω οι μεταγενέστερες που είχα διαβάσει παλιότερα είναι καλύτερες. Εξαίρεση Η "Σπουδή στο Κόκκινο" που μ άρεσε πάρα πολύ

 

E.A. Poe - Ο Μαύρος Γάτος και άλλες αλλόκοτες ιστορίες. Με εξαίρεση την Ελεονόρα οι υπόλοιπες ιστορίες ήταν πολύ ωραίες.

 

Matsumoto Seicho - Τόκιο Εξπρές. Αστυνομικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στην Ιαπωνία και που το δημοσιογραφικό στυλ γραφής του, το κάνει πολύ ενδιαφέρον και ευανάγνωστο.

[BladeRunner]

Άρχισα το Πριν από το τέλος του κόσμου, του Φίλιπ Ντικ. Στα εγγλέζικα ο τίτλος είναι Confessions of a crap artist, που μου αρέσει περισσότερο. Το πιο mainstream βιβλίο του Φίλιπ Ντικ, λένε. Για να δούμε... (μου φαίνεται έχω σκοπό να διαβάσω καμιά 10αριά βιβλία του φέτος, έτσι όπως πάω. Επόμενα βιβλία του Φίλιππα προς ανάγνωση, είναι το Ο Άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο, Οι φυλές του Αλφανού Φεγγαριού, Τώρα περίμενε το χτες...).

[Darkchilde]

Μόλις τέλειωσα το The Quantum thief, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Είναι ενδιαφέρον, είναι περίεργο, αλλά δεν είναι για άτομα που δεν έχουν το nerdy και το geeky μέσα τους.

[Mort13]

You Only Live Twice, του Ian Fleming

 

Πέρα από τον τίτλο, το setting της Ιαπωνίας και κάποιους χαρακτήρες (όπως τον εκπληκτικό Tiger Tanaka), έχει πολύ μικρή σχέση με την ομώνυμη ταινία που είχε διαστημόπλοια να καταπίνουν διαστημόπλοια και νίντζα να επιτίθενται σε μυστικές βάσεις κρυμμένες στον κρατήρα ενός ηφαιστείου. Με έμφαση στην ιαπωνική κουλτούρα και την ψυχοσύνθεση ενός αλλαγμένου Bond, μάλλον είναι από τα καλύτερα βιβλία της σειράς. Ειδικά το τέλος του σου αφήνει μια πιο πικρή γεύση ακόμα κι από το προηγούμενο βιβλίο, το In Her Majesty's Secret Service...

[gregacm]

Για πρωτη φορα στην ζωη μου,διαβαζω δυο βιβλια ταυτοχρονα.Το πρωτο το Σολαρις το οποιο το διαβαζω στο σπιτι.Το δευτερο, Criminal Minds: Η Αποφοιτηση, του Max Allan Collins,ηταν δωρο σε μια εφημεριδα(περυσι το καλοκαιρι νομιζω) και ειναι βασισμενο στην ομωνυμη σειρα (Criminal Minds).Λογω μεγεθους βολευει πολυ για την παραλια!

[Naroualis]

Ως η μεγίστη αιρετική και η πάω-κόντρα-στη-μόδα, μόλις τελείωσα τον πρώτο τόμο του πρώτου βιβλίου του Τραγουδιού του Πάγου και της Φωτιάς (A Game of Thrones, Song of Ice and Fire Book 1, G. R. R.Martin). Στην αρχή μου φάνηκε κάπως ουφ, κυρίως γιατί έχω ακούσει τόσα πολλά από τόσους πολλούς που είχε αρχίσει να με εκνευρίζει το όλο θέμα. Κι έπειτα έμεινα δύο νύχτες σερί ξάγρυπνη να το τελειώσω κι έχω αρχίσει να θέλω να δείρω μερικούς εκεί μέσα. Είμαι σε καλό δρόμο, νο;

 

 

[Μάρβιν ΑΑΠ]

Σε καλό δρόμο, βέβαια. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ξεκινάει να τους βαράει ανελέητα ο Μάρτιν, οπότε χαλαρώνουν τα πράγματα και μένει το «τι έπαθαν οι καημένοι, τι έπαθαν».

[Tattoman]

Διαβάζω το "Φεύγει το φάντασμα" του Philip Roth...

Δείχνει πολύ ωραίο με ξεκούραστη γραφή και απλό γράψημο....

[BladeRunner]

Εγώ άρχισα το Έμφυτο Ελάττωμα, του Thomas Pynchon. Το άρχισα χτες κατά τις 12 το βράδυ, και πίστευα ότι απλά θα διάβαζα τις πρώτες είκοσι σελίδες, αλλά έφτασα μέχρι τη σελίδα 71, αλλά δεν μπορούσα παραπάνω γιατί είχα πάει για εξαντλητικό τρέξιμο στο γήπεδο, και τα μάτια έκλειναν από την κούραση. Λοιπόν, διαβάζεται πολύ γρήγορα, και εύκολα. Μου θυμίζει Ρέιμοντ Τσάντλερ, μόνο που έχει σέρφερς, χίπηδες και μπόλικη μαστούρα και διαδραματίζεται την δεκαετία του '60. Και όλο θα έχει και καμιά συνωμοσία, το αγαπημένο μου, χε χε! Τέταρτο βιβλίο του Pynchon, λοιπόν...

[Darkchilde]

Είναι βιβλίο στα ιταλικά:

 

Rex tremendae maiestatis - Valerio Evangelisti

[Naroualis]

Πωπω, Βούλα, εφ στα ιταλικά; Πεθαίνω!

 

εδιτίον το καταντροπιασμένο: τυπογραφικό της ταχύτητος...

Edited June 28, 2011 by Naroualis