Τι διαβάζετε;

[Darkchilde]

Πέτυχα στη βιβλιοθήκη του σπιτιού που περνάω τις διακοπές μου, το Άρωμα, του Πάτρικ Ζίσκιντ, και δεν κρατήθηκα, άρχισα να το διαβάζω. Και κόλλησα. (ε, δεν το περίμενα τόσο καλό!).

 

Είναι από τα καλύτερα που έχω διαβάσει.

 

Θα αρχίσω αύριο, αν μπορέσω, το Fool Moon [Dresden Files #2] - Jim Butcher.

[heiron]

Πέτυχα στη βιβλιοθήκη του σπιτιού που περνάω τις διακοπές μου, το Άρωμα, του Πάτρικ Ζίσκιντ, και δεν κρατήθηκα, άρχισα να το διαβάζω. Και κόλλησα. (ε, δεν το περίμενα τόσο καλό!).

 

Eτσι την πατησα κι εγω πριν καποια χρονια οταν-μη εχοντα τι να διαβασω στις διακοπες-πηρα το βιβλιο που ειχε τελειωσει η αδερφη μου με την υποψια οτι προκειται για καποιο αναλαφρο ρομαντσο εποχης που θα το παρατουσα μετα απο λιγες σελιδες.Αλλα το ρουφηξα.Ειναι καλο βιβλιο οντως.

[Adicto]

Μόλις παράγγειλα το Υπόγεια Κίνηση, του Νικ Μαματας (Τζέμα Πρες). Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον...

 

 

Περιγραφή:

Χίλια εννιακόσια εξήντα κάτι...

Μετά από ατελείωτες χιλιετίες τα άστρα είναι στη σωστή θέση. Η αρχαία Ρλυέ αναδύεται από τον Ειρηνικό και ρίχνει την καταραμένη σκιά της πάνω στον κόσμο των ανθρώπων.

Ο πρώτος που θα αντιληφθεί την αλλαγή: Ένας αλκοολικός, παρανοϊκός και φοβισμένος Τζακ Κέρουακ, που κρύβεται απ το κοινό του σε μια καλύβα στο Μπιγκ Σερ, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον νευρικό του κλονισμό, πίνοντας και διαβάζοντας τα παραληρηματικά γράμματα του Νηλ Κάσαντυ, του Ιερού Σαλού, που μαρτυρούν τον ερχομό ενός κόσμου υποδουλωμένου στην ανίερη λατρεία του Κθούλου.

Τώρα ο Τζακ θα πρέπει να πάρει ξανά τον δρόμο. Με συντροφιά τον Νηλ και έναν οπλισμένο Ουίλιαμ Μπάροουζ, θα ταξιδέψουν μέσα από την επαρχία της Αμερικής για να αντιμετωπίσουν τη δολοφονική λατρεία που έχει απλώσει το σκοτάδι της μέσα στην καρδιά του Αμερικανικού Ονείρου.

 

 

“Ένα δυνατό, εμπνευσμένο υβρίδιο, μια μπάσταρδη διασταύρωση φόρου τιμής – κριτικού σχόλιου – μυστικιστικού οράματος".

—China Mieville, συγγραφέας του The City and The City.

 

"Σ αυτό το τολμηρό, πρώτο μυθιστόρημα του Μαμάτας,το Αμερικανικό Όνειρο αποκαλύπτεται πως είναι ένας λαβκραφτικός εφιάλτης".

—Publishers Weekly

 

"Κέρουακ εναντίον Κθούλου: ο πιο ανθρώπινος συγγραφέας αντιμετωπίζει τον πιο απάνθρωπο τρόμο. Η Υπόγεια Κίνηση οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα αλλόκοτο, αχαλίνωτο ταξίδι που ο Νικ Μαμάτας περιγράφει με καταπληκτική δεξιοτεχνία και όλη τη θλίψη μιας τζαζ μελωδίας".

—Stewart ONan, συγγραφέας του A Prayer for the Dying

[dagoncult]

Μόλις παράγγειλα το Υπόγεια Κίνηση, του Νικ Μαματας (Τζέμα Πρες). Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον...

 

 

Περιγραφή:

Χίλια εννιακόσια εξήντα κάτι...

Μετά από ατελείωτες χιλιετίες τα άστρα είναι στη σωστή θέση. Η αρχαία Ρλυέ αναδύεται από τον Ειρηνικό και ρίχνει την καταραμένη σκιά της πάνω στον κόσμο των ανθρώπων.

Ο πρώτος που θα αντιληφθεί την αλλαγή: Ένας αλκοολικός, παρανοϊκός και φοβισμένος Τζακ Κέρουακ, που κρύβεται απ το κοινό του σε μια καλύβα στο Μπιγκ Σερ, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον νευρικό του κλονισμό, πίνοντας και διαβάζοντας τα παραληρηματικά γράμματα του Νηλ Κάσαντυ, του Ιερού Σαλού, που μαρτυρούν τον ερχομό ενός κόσμου υποδουλωμένου στην ανίερη λατρεία του Κθούλου.

Τώρα ο Τζακ θα πρέπει να πάρει ξανά τον δρόμο. Με συντροφιά τον Νηλ και έναν οπλισμένο Ουίλιαμ Μπάροουζ, θα ταξιδέψουν μέσα από την επαρχία της Αμερικής για να αντιμετωπίσουν τη δολοφονική λατρεία που έχει απλώσει το σκοτάδι της μέσα στην καρδιά του Αμερικανικού Ονείρου.

 

 

“Ένα δυνατό, εμπνευσμένο υβρίδιο, μια μπάσταρδη διασταύρωση φόρου τιμής – κριτικού σχόλιου – μυστικιστικού οράματος".

—China Mieville, συγγραφέας του The City and The City.

 

"Σ αυτό το τολμηρό, πρώτο μυθιστόρημα του Μαμάτας,το Αμερικανικό Όνειρο αποκαλύπτεται πως είναι ένας λαβκραφτικός εφιάλτης".

—Publishers Weekly

 

"Κέρουακ εναντίον Κθούλου: ο πιο ανθρώπινος συγγραφέας αντιμετωπίζει τον πιο απάνθρωπο τρόμο. Η Υπόγεια Κίνηση οδηγεί τον αναγνώστη σε ένα αλλόκοτο, αχαλίνωτο ταξίδι που ο Νικ Μαμάτας περιγράφει με καταπληκτική δεξιοτεχνία και όλη τη θλίψη μιας τζαζ μελωδίας".

—Stewart ONan, συγγραφέας του A Prayer for the Dying

 

 

Ω! Και πριν λίγες μέρες τέλειωσα το Μπιγκ Σερ...

 

 

[Naroualis]

Η σιωπή της πόλης, Νίκος Καρακάσης: e-book των Βορειοδυτικών Εκδόσεων. Δεν ξέρω να πω αν ήθελε μεγαλύτερη έκταση ή λιγότερους χαρακτήρες, πάντως βλέπω έναν άνθρωπο που ξέρει να γράφει, αλλά δεν έχει ούτε την όρεξη ούτε και την ιδέα. Επίσης θεωρώ βαθιά ανήθικο για έναν συγγραφέα να γράφει ορμώμενος από τη δυστυχία και το θάνατο του άλλου, όπως κάνει ο ήρωας του βιβλίου.

 

 

Ψυχή στην Κούλουρη, Γιούλη Αναστασοπούλου: Ετούτο το τριανταφυλλάκι (ή μάλλον το ανθισμένο γεράνι) το είχα διαβάσει όταν το έγραφε η Γιούλη, από σπόντα. Είναι όπως το θυμάμαι (εντάξει ίσως πιο καλογραμμένο) με τον ίδιο ρυθμό και την ίδια τρυφερή στάση απέναντι σε ότι θέλει να πει. Το μόνο του μειονέκτημα θεωρώ ότι είναι μια μικρή κοιλιά στο τρίτο μέρος, σαν να αποδυναμώνει την πίκρα και τη θλίψη. Αλλά τελικά η γεύση που αφήνει είναι γεμάτη μυρωδιές, χωρίς να σε έχει μπουκώσει.

[Tattoman]

Διαβασα δυο βιβλία. Το ενα είναι το "Στο ντιβανι"¨του Γιαλομ, εχει να κανει με ψυχολογια και περιγραφει την σχεση ασθενη-θεραπευτή. Το αλλο ειναι το "Σκελετοι στο κελαρι" αστυνομικό του Ρανκιν. Και τα δυο ειναι καλα βιβλία. Το πρώτο καλύτρερο αλλα και το δευτερο ειναι ικανοποιητικό, κλασσικό αστυνομικό

[BlackCatGirl]

Τα αφηγηματα του Ε.Α. Ποε...σημερα το πηρα απο τη δανειστικη βιβλιοθηκη!

[Tattoman]

Τα αφηγηματα του Ε.Α. Ποε...σημερα το πηρα απο τη δανειστικη βιβλιοθηκη!

 

που ειναι μπλε και δειχνει απ' εξω εναν κυριο με βαλιτσα? αν ειναι αυτό, είναι πολυ καλό βιβλίο...θα σου αρεσει

[BlackCatGirl]

οχι, ενα ασπρο εξωφυλλο ειναι...

(Μπεκατωρος Στεφανος, Ελληνικα Γραμματα, 2006)

 

Εχει τα πιο "σημαντικα" εργα του, οποτε μου αρεσει ουτως ή αλλως! ;)

Edited August 10, 2011 by BlackCatGirl

[Anwrimos23]

Το Κοιμητήριο της Πράγας- Ουμπέρτο Έκο: είμαι μεγάλος φαν των θεωριών συνωμοσίας και αυτό το βιβλίο μου φαίνεται απολαυστικότατο.Να ήξερα και γαλλικά, αλλά και λίγο καλύτερα την ιταλική ιστορία, πιστεύω θα το απολάμβανα ακόμα περισσότερο. Είναι γραμμένο σε μορφή ημερολογίου, με ενδιάμεσες παρεμβολές του Αφηγητή. Σε κάποια σημεία γίνεται κάπως φλύαρο και μπορεί να σε ζαλίσει κιόλας, ενώ σε άλλα διαβάζεται ξεκούραστα και με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Επίσης σε όλες της συνταγές μαγειρικής δεν καταλαβαίνω παρά ελάχιστα. Πάντως μέσα έχει αρκετές σημειώσεις του μεταφραστή που δίνει και ιστορικά στοιχεία. Τέλος πολύ ωραία είναι και τα σκίτσα.

 

Έντιτ

Βρήκα στο νετ ένα άρθρο με μεταφραστικά λάθη, αλλά και με μερικές πληροφορίες που ίσως βοηθήσουν όποιον το διαβάζει και το παραθέτω:

http://sarantakos.wordpress.com/2011/05/05/ecopraga/

Edited August 10, 2011 by Anwrimos23

[Δημήτρης]

Τις τελευταίες μέρες διάβασα:

 

- Ωρόρα ν. 16 ''Ιστορίες Μυστηρίου και Τρόμου'': Οι περισσότερες ιστορίες ήταν πολύ καλές. Εκτός από το επικό ''Ούμπο- Σάθλα'' του Κλαρκ 'Αστον Σμιθ, ξεχωρίζω τα: ''Ο Δρόμος του Μικτλαντεκούτλι'' του Αντόμπη Τζέιμς που λέει τι μπορεί να πάθει όποιος τριγυρίζει βράδυ στις μεξικανικές ερήμους και το πραγματικά υπέροχο ''Το Παλιό Σκοτάδι'' της Πάμελα Σάρτζεντ. Αυτό είναι πολύ καλό διήγημα γιατί πραγματεύεται σε μία άψογη εκτέλεση τον αρχέγονο φόβο του ανθρώπου για το σκοτάδι. Έχω σημειώσει αυτήν την ιστορία στο νου μου, για να την διαβάζω από καιρού εις καιρόν.

 

 

Δημήτρη, αυτό είναι δυσεύρετο; Γιατί από τη στιγμή που διάβασα τις παραπάνω γραμμές, νομίζω πως μου κλείνει το μάτι!

 

'Ελα kitso συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, αλλά δεν έχω κανονική πρόσβαση στο Internet τις τελευταίες μέρες. Και αν στείλεις μήνυμα, την Δευτέρα θα μπορέσω να απαντήσω. Λοιπόν ναι, χωρίς να είμαι σίγουρος πιστεύω ότι όλα της Ωρόρα είναι πλέον σπάνια. Βλέπεις ο εκδότης πολτοποίησε το στοκ του. Πάντως υπάρχει ένα κατάστημα στην Θεσσαλονίκη που έχει αρκετά ακόμη. Θέλεις μόλις γυρίσω να κοιτάξω, και αν υπάρχει να το πάρω; Αν ναι, στείλε σε pm την διεύθυνση σου. Είναι πράγματι ένα καταπληκτικό βιβλίο. Ξεκίνησα τον ''Θόλο'' του King. Μέχρι την 700 σελίδα που το έχω φτάσει σκοτώνει. Φυσικά.

Edited August 11, 2011 by Δημήτρης

[wordsmith]

Δημήτρη, αν εννοείς τη Βιβλιοβάρδια στην Αριστοτέλους, την έχουμε ξεψαχνίσει από Ωρόρες εδώ και μήνες. Αν εννοείς κάποιο άλλο, για λέγε ποιο και πού, μια που θα πάμε και από Αθήνα κάμποσοι μέχρι τέλος του μήνα.

[Δημήτρης]

Δημήτρη, αν εννοείς τη Βιβλιοβάρδια στην Αριστοτέλους, την έχουμε ξεψαχνίσει από Ωρόρες εδώ και μήνες. Αν εννοείς κάποιο άλλο, για λέγε ποιο και πού, μια που θα πάμε και από Αθήνα κάμποσοι μέχρι τέλος του μήνα.

 

Μπα στο νου μου είχα δύο βιβλιοπωλεία στην Ναυαρίνου που είναι. Ονόματα δεν θυμάμαι, είναι πάντως έτσι όπως κατεβαίνεις την πλατεία στο αριστερό σου χέρι. Δεύτερο ή τρίτο πεζοδρόμιο. Επίσης υπάρχουν και τα παλαιοπωλεία που αναφέραμε στο αντίστοιχο thread. Ρίξτε και μία ματιά εκεί πέρα, ίσως να βρείτε κάτι καλό. Επίσης στον Μαλλιάρη στην Ερμού ( ; δεν είμαι σίγουρος ότι αυτός είναι ο δρόμος, κάθετος στην Αριστοτέλους είναι πάντως) και στην Πρωτοπορία στην Λεοφώρο Νίκης έχω δει μερικά ξέμπαρκα κομμάτια από καιρό εις καιρό.

Edited August 11, 2011 by Δημήτρης

[heiron]

Μου φαινεται θα παω σε βιβλιοπωλειο του Βολου που εχει ακομη μερικα,θα τα αγορασω ολα και μετα θα σας τα δινω 30 ευρω το ενα.Μονο θα περιμενω να το κανω μετα την Τριτη γιατι πεφτει 16 του μηνος και φοβαμαι κοτζαμ μαυραγοριτης μαγκας μην βρεθω στο Γιεντι Κουλε.

[Naroualis]

Μόλις τελείωσα τα Ουγγρικά Ψάρια, του Γιάννη Πλιώτα. Δηλώνω ερωτευμένη με τον Αντώνη τον Αλεξίσφαιρο και του τάζω δώδεκα κιβώτια με δίσκους της Μικρής για να σφυρίξει μπέναλντυ στην προθέρμανση. Οι αναφορές στο Λένο Χρηστίδη ήταν ένα κλείσιμο του ματιού για όσους ξέρουν. Περιποιημένο.

 

Εντιτ: "Η αναφορές". Μά'ιστα.

Edited August 11, 2011 by Naroualis

[BladeRunner]

Άρχισα το Τέταρτο Πρωτόκολλο, του Φρέντερικ Φόρσαϊθ. Πολύ καλό και ενδιαφέρον μέχρι στιγμής.

 

edit: Πω, είδα την περίληψη του βιβλίου του Πλιώτα, αυτό με τα ουγγρικά ψάρια, και φαίνεται πάρα μα πάρα πολύ ενδιαφέρον. Μπορώ να το βρω σε καμιά Πολιτεία, Πρωτοπορία στο κέντρο;;

Edited August 11, 2011 by BladeRunner

[Naroualis]

Μόνο Πρωτοπορία. Στο υπόγειο. Ζήτα το από τους υπαλλήλους, το έχουν στα αστυνομικά. Φτηνούτσικο, 11,97. Στο στυλ του Λένου Χρηστίδη.

[NIKANTHI]

Τα χρήσιμα αντικείμενα του King. Ο άνθρωπος είναι απίστευτος, εκεί που γράφει κάτι σοβαρό πετάει μια ατάκα και χέζεσαι στο γέλιο.

 

 

[Nihilio]

Δημήτρη, αν εννοείς τη Βιβλιοβάρδια στην Αριστοτέλους, την έχουμε ξεψαχνίσει από Ωρόρες εδώ και μήνες. Αν εννοείς κάποιο άλλο, για λέγε ποιο και πού, μια που θα πάμε και από Αθήνα κάμποσοι μέχρι τέλος του μήνα.

Fleurs de mal στη Θεμιστοκλέους έχεις πάει; Έκεί έχει μπόλικες Ωρόρες, τουλάχιστον την τελευταία φορά που πήγα.

 

ΥΓ: Όπως το είχες γράψει κατάλαβα ότι έψαχνες Αθήνα και όχι Θεσσαλονίκη, σόρρυ.

Edited August 11, 2011 by Nihilio

[wordsmith]

Τα χρήσιμα αντικείμενα του King. Ο άνθρωπος είναι απίστευτος, εκεί που γράφει κάτι σοβαρό πετάει μια ατάκα και χέζεσαι στο γέλιο.

 

 

 

Kι εγώ αυτό διαβάζω! Αλλά στα αγγλικά. Καλό, αλλά δεν τρελαίνομαι. Καταρχάς αργεί πάρα πολύ να μπει στο ζουμί, δείχνει ξανά και ξανά τι γίνεται κάθε φορά που κάποιος ψωνίζει από το μαγαζί, αλλά οκ, μετά τη 2η-3η φορά το έχουμε πιάσει το νόημα. Και ύστερα έχει πάρα πολλούς χαρακτήρες: εκεί που έχω αρχίσει να μπερδεύομαι με καμιά εικοσαριά ονόματα, μου πετάει κι άλλο ένα, κι άλλο ένα, κι άλλο ένα! Οπωσδήποτε βέβαια είναι πάρα πολύ καλογραμμένο όσον αφορά την πειστική απεικόνιση της καθημερινότητας όλων αυτών και μακάρι να μπορούσα να γράψω έτσι (το προσπαθώ σε αυτό που γράφω τώρα). Αλλά δεν πρόσεξα τίποτα αστείο. Ίσως σε λεπτομέρειες των περιγραφών, αλλά αυτά μπορεί να χάνονται κάπως επειδή είναι στα αγγλικά.

Κοντεύω να το τελειώσω. Να δούμε πού θα το πάει...

 

Δημήτρη, αν εννοείς τη Βιβλιοβάρδια στην Αριστοτέλους, την έχουμε ξεψαχνίσει από Ωρόρες εδώ και μήνες. Αν εννοείς κάποιο άλλο, για λέγε ποιο και πού, μια που θα πάμε και από Αθήνα κάμποσοι μέχρι τέλος του μήνα.

Fleurs de mal στη Θεμιστοκλέους έχεις πάει; Έκεί έχει μπόλικες Ωρόρες, τουλάχιστον την τελευταία φορά που πήγα.

 

ΥΓ: Όπως το είχες γράψει κατάλαβα ότι έψαχνες Αθήνα και όχι Θεσσαλονίκη, σόρρυ.

 

No problem, και Αθήνα μου κάνει. Όχι, δεν έχω πάει εκεί, φχαριστώ, θα το δοκιμάσω!

[BladeRunner]

Τώρα που το λέτε, μου έχει λείψει ο Στήβεν Κινγκ, μόνο 3 βιβλία έχω διαβάσει φέτος από αυτόν. Και αυτά που έχω αδιάβαστα είναι τούβλα, πανάθεμα τα. Αλλά και ποια δεν είναι;

[Eroviana]

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! A Dance with Dragons!!! Έξι χρόνια, έλεος πια, το κρατάω στο χέρι μου και δεν το πιστεύω. Έπρεπε να διαβάσω περιλήψεις στο wikipedia και να βάλω τη συγκάτοικο που τα τέλειωσε όλα πρόσφατα να μου θυμίσει όλα τα καθέκαστα γιατί είχα χάσει την μπάλα. Daenerys λέμε, υποκλινόμαστε στη βασίλισσα!

[northerain]

Κοράκι σε αλικο φόντο

[Αιθεροβάμων]

Ένα ακόμη του Πόε. " Το ταξίδι του Χανς Πφααλ στη σελήνη" ...και άλλα διηγήματα.

Edited August 12, 2011 by Αιθεροβάμων

[Αλχημιστής]

Το ΤΕΡΜΙΝΑΛ ΦΡΙΖ του ΛΙΝΚΟΛΝ ΤΣΑΙΛΝΤ. Μολις το τελειωσα και με αφησε ικανοποιημενο. Πολυ καλο περιπετειωδες θριλερ σε στυλ Αλιεν, που διαδραμματιζεται σε μια βαση ερευνων κοντα στον αρκτικο κυκλο, οπου μια ομαδα επιστημονων ανακαλυπτει ενα παγωμενο προιστορικο ζωο σε μια σπηλια. Χωρις να εχει κατι εξαιρετικο στην πλοκη η στην γλωσσα του ειναι ευκολοδιαβαστο και ευχαριστο στην αναγνωση. Πριν αρκετα χρονια ειχα διαβασει ενα αλλο του ιδιου, το ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ (ντιπ στορμ) που ηταν σαφεστατα καλυτερο σε ολους τους τομεις.