Jump to content

Τι διαβάζετε;


RObiN-HoOD
Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Θα σας παρακαλούσαμε, αν είναι δυνατό, να μην γράφετε κριτικές για βιβλία σε αυτό το topic, επειδή, στο topic με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι σελίδες και χάνονται οι κριτικές μέσα σε αυτές.

Μπορείτε να κάνετε post τις κριτικές σας μέσα στο topic του εκάστοτε συγγραφέα/βιβλίου (αν υπάρχει), αν δεν υπάρχει, μπορείτε να φτιάξετε εσείς.

Αυτό θα βοηθούσε πολύ υποψήφιους αναγνώστες που θέλουν να διαβάσουν κάποιο βιβλίο/συγγραφέα και θέλουν να διαβάσουν κριτικές.

Recommended Posts

Ξαναπιάνω το "Κάθισμα του Αετού" του Carlos Fuentes που έχω αφήσει στην αρχή εδώ και καιρό.

Link to comment
Share on other sites

Αποκλείστηκα για το μεγαλύτερο μέρος της μέρας στους γονείς μου, χωρίς ίντερνετ και κάποιο από τα βιβλία που έχω βάλει στα άμεσα υπόψη και αναγκάστηκα να διαβάσω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του "Σοφού Παιδιού" του Χωμενίδη. Θυμήθηκα γιατί προτιμώ να διαβάζω sff λογοτεχνία αντί για κάτι τέτοια: ανατριχιαστικά μεγάλη δόση πραγματικότητας στα πιο βαρετά και αηδιαστικά της. Καλό όμως και δεν έγινε αδίκως μπεστ σέλλερ. Μόλις συνέλθω θα διαβάσω και το υπόλοιπο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αποκλείστηκα για το μεγαλύτερο μέρος της μέρας στους γονείς μου, χωρίς ίντερνετ και κάποιο από τα βιβλία που έχω βάλει στα άμεσα υπόψη και αναγκάστηκα να διαβάσω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του "Σοφού Παιδιού" του Χωμενίδη. Θυμήθηκα γιατί προτιμώ να διαβάζω sff λογοτεχνία αντί για κάτι τέτοια: ανατριχιαστικά μεγάλη δόση πραγματικότητας στα πιο βαρετά και αηδιαστικά της. Καλό όμως και δεν έγινε αδίκως μπεστ σέλλερ. Μόλις συνέλθω θα διαβάσω και το υπόλοιπο.

 

Γιατί βρε παιδί μου τιμωρείς έτσι τον εαυτό σου; Εντάξει τους γονείς πες τους αντέχουμε για λίγο, αλλά Χωμενίδη;; Δεν έκανες χαρακίρι καλύτερα. Αφού δε διάβασες και Αλέξη Σταμάτη πάλι καλά...

Link to comment
Share on other sites

Λογιστική 2 για την σχολή! :shout: :shout: :shout:

Ψήνομαι να αρχίσω τον Ρωμανό τον Διογένη του Κυριαζή, αλλά δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτό...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αποκλείστηκα για το μεγαλύτερο μέρος της μέρας στους γονείς μου, χωρίς ίντερνετ και κάποιο από τα βιβλία που έχω βάλει στα άμεσα υπόψη και αναγκάστηκα να διαβάσω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του "Σοφού Παιδιού" του Χωμενίδη. Θυμήθηκα γιατί προτιμώ να διαβάζω sff λογοτεχνία αντί για κάτι τέτοια: ανατριχιαστικά μεγάλη δόση πραγματικότητας στα πιο βαρετά και αηδιαστικά της. Καλό όμως και δεν έγινε αδίκως μπεστ σέλλερ. Μόλις συνέλθω θα διαβάσω και το υπόλοιπο.

 

Έχουμε και λέμε:

α. Αναγκάστηκα να διαβάσω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του "Σοφού Παιδιού" του Χωμενίδη

β.Θυμήθηκα γιατί προτιμώ να διαβάζω sff λογοτεχνία αντί για κάτι τέτοια: ανατριχιαστικά μεγάλη δόση πραγματικότητας στα πιο βαρετά και αηδιαστικά της.

 

γ. Καλό όμως και δεν έγινε αδίκως μπεστ σέλλερ.

δ. Μόλις συνέλθω θα διαβάσω και το υπόλοιπο.

 

Δεν μπορώ να μη ρωτήσω Κέλλυ, αν ισχύουν τα α και β πώς γίνεται να ισχύουν επίσης τα γ και δ; :mf_sherlock:

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

-Εφτά Σπουδές στο Θρίλερ, Διονύσης Παπαδόπουλος: Δε φτάνει τα άλλα του βιβλία που έχω διαβάσει (θαρρώ μάλιστα πως είναι και πρωτόλειο, ετούτο δω), αλλά ο γνωστός γλωσσικός αισθησιασμός του Παπαδόπουλου είναι ήδη παρών. Ως θέματα λίγο προβλέψιμα.

 

-2017 - Η Ελλάδα υπό Νεο-Οθωμανική Κατοχή, Γιώργος Παπαγιαννόπουλος: Δεν ξέρω τι έπρεπε να περιμένω από αυτό το βιβλίο, πάντως είναι μπερδεμένο, χωρίς λογοτεχνική συνοχή και με το βαθύτερο δίδαγμα κάπως στρατευμένο. Δεν με διασκέδασε καθόλου και δε νομίζω να φταίει το είδος (εναλλακτική ιστορία).

 

-Το Τραγούδι του Χρόνου, Η Χώρα των Χαμένων Ευχών, Γιώργος Χατζηκυριάκος: Δεύτερη ανάγνωση, σχόλια για τη ΛΑΦ.

Link to comment
Share on other sites

Αποκλείστηκα για το μεγαλύτερο μέρος της μέρας στους γονείς μου, χωρίς ίντερνετ και κάποιο από τα βιβλία που έχω βάλει στα άμεσα υπόψη και αναγκάστηκα να διαβάσω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του "Σοφού Παιδιού" του Χωμενίδη. Θυμήθηκα γιατί προτιμώ να διαβάζω sff λογοτεχνία αντί για κάτι τέτοια: ανατριχιαστικά μεγάλη δόση πραγματικότητας στα πιο βαρετά και αηδιαστικά της. Καλό όμως και δεν έγινε αδίκως μπεστ σέλλερ. Μόλις συνέλθω θα διαβάσω και το υπόλοιπο.

 

Έχουμε και λέμε:

α. Αναγκάστηκα να διαβάσω ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του "Σοφού Παιδιού" του Χωμενίδη

β.Θυμήθηκα γιατί προτιμώ να διαβάζω sff λογοτεχνία αντί για κάτι τέτοια: ανατριχιαστικά μεγάλη δόση πραγματικότητας στα πιο βαρετά και αηδιαστικά της.

 

γ. Καλό όμως και δεν έγινε αδίκως μπεστ σέλλερ.

δ. Μόλις συνέλθω θα διαβάσω και το υπόλοιπο.

 

Δεν μπορώ να μη ρωτήσω Κέλλυ, αν ισχύουν τα α και β πώς γίνεται να ισχύουν επίσης τα γ και δ; :mf_sherlock:

 

Θέλω να πω ότι είναι καλογραμμένο, αλλά μιλάει για καταστάσεις που όταν τις συναντάω στην πραγματικοτητα βαριέμαι μέχρι ανατριχίλας. Μπορεί ένα κείμενο να μιλάει για βαρετά πράγματα χωρίς να είναι βαρετό το ίδιο, δε νομίζεις; Όπως και το "Τρίτο στεφάνι" και κάτι τέτοια. Το "αναγκάστηκα" πάει στο ότι ήθελα να διαβάσω κάτι και δεν υπήρχε τίποτα άλλο που να μην το έχω ξαναδιαβάσει.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Άρχισα το Σκοτώνουν τ'άλογα όταν γεράσουν, του Ορατίου Μακόι.

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω το La-Bas του J. K. Huysmans. Η υπόθεση έχει να κάνει με έναν συγγραφέα που στα πλαίσια της συγγραφής ενός βιβλίου για τη ζωή του διαβόητου Gilles de Rais, ξεκινάει να ερευνά αν υπάρχουν επιβιώσεις του Σατανισμού στο Παρίσι της εποχής του (τέλη 19ου αιώνα). Πολύ καλό μέχρι στιγμής. Έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά αλλά πρέπει να είναι πλέον εξαντλημένο.

Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω το La-Bas του J. K. Huysmans. Η υπόθεση έχει να κάνει με έναν συγγραφέα που στα πλαίσια της συγγραφής ενός βιβλίου για τη ζωή του διαβόητου Gilles de Rais, ξεκινάει να ερευνά αν υπάρχουν επιβιώσεις του Σατανισμού στο Παρίσι της εποχής του (τέλη 19ου αιώνα). Πολύ καλό μέχρι στιγμής. Έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά αλλά πρέπει να είναι πλέον εξαντλημένο.

 

Ναι, έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Αρχέτυπο, με τον τίτλο La-Bas: Ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά. Το ψάχνω καιρό τώρα. Από τον ίδιο συγγραφέα έχει κυκλοφορήσει και το Ανάποδα (A rebours στα γαλλικά, Against nature στ'αγγλικά) από τις εκδόσεις Τραυλός. Και αυτό το ψάχνω, αλλά και αυτό είναι εξαντλημένο.

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Διαβάζω το La-Bas του J. K. Huysmans. Η υπόθεση έχει να κάνει με έναν συγγραφέα που στα πλαίσια της συγγραφής ενός βιβλίου για τη ζωή του διαβόητου Gilles de Rais, ξεκινάει να ερευνά αν υπάρχουν επιβιώσεις του Σατανισμού στο Παρίσι της εποχής του (τέλη 19ου αιώνα). Πολύ καλό μέχρι στιγμής. Έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά αλλά πρέπει να είναι πλέον εξαντλημένο.

 

Ναι, έχει κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Αρχέτυπο, με τον τίτλο La-Bas: Ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά. Το ψάχνω καιρό τώρα. Από τον ίδιο συγγραφέα έχει κυκλοφορήσει και το Ανάποδα (A rebours στα γαλλικά, Against nature στ'αγγλικά) από τις εκδόσεις Τραυλός. Και αυτό το ψάχνω, αλλά και αυτό είναι εξαντλημένο.

 

O Huysmans είναι συγγραφέας στον οποίο πρέπει να έχει αδυναμία ο Γιαννουλάκης. Γι' αυτό και έβγαλε το Αρχέτυπο το Las-Bas. Βέβαια δεν ξέρω τι ποιότητας είναι η μετάφραση. Για το A rebours δε ήξερα πως έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Και αυτό στα αγγλικά βλέπω να το διαβάζω.

Edited by tsathoggua
Link to comment
Share on other sites

Μόλις τελείωσα το Giant Thief του David Tallerman, ένα ημι-επικό, ημι-νουάρ φάντασι, που ελπίζω να μην έχει follow-ups, και που με ταλαιπώρησε σχεδόν τρεις μήνες. Η ιστορία έχει να κάνει με τον παμπόνηρο κατά το συγγραφέα κλέφτη Easie Damasco, που κλέβει έναν γίγαντα από το στρατό του evil overlord Moaradrid. Γενικά οι περιγραφές των τοπίων είναι χαριτωμένες, αλλά η πλοκή είναι βαρετή (ένα κυνηγητό πέρα δώθε στη χώρα) και οι χαρακτήρες ή προκάτ (ο κακός Μοαράντριντ, ο γενναίος λοχαγός, η έξυπνη και δραστήρια δημαρχίνα) ή εντελώς αλλοπρόσαλλοι (ο ίδιος ο Ίζι δεν φαίνεται να έχει ηθικούς φραγμούς, κάνει τη μία μ@λ@κι@ μετά την άλλη και πού και πού θυμάται να έχει και μια δυο στιγμές ανωφελούς μετάνοιας). Δεν είναι τόσο κακό όσο η τριλογία με τα γκόμπλιν του Jim C. Hanes, αλλά μέχρι να τελειώσει μου έβγαλε την πίστη.

Link to comment
Share on other sites

παμε για το τελευταιο της χρονιας που θα ειναι ο λοχαγος αλατριστε του ρεβερτε

Edited by alanon
Link to comment
Share on other sites

Ξεκίνησα χθες το "Ντενεκεδένιο Ταμπούρλο" του Gunther Grass. Τα λέμε σε κάνα μήνα.

Link to comment
Share on other sites

Κι αφου τελειωσε ανγνωστικα το 2012,θα ξεκινησω το 2013 με το Ο Ανθρωπος Συν του Φρεντερικ Πολ.Οκ,μπορει να κλεψω και να το ξεκινησω μεσα στο 2012. :tease:

Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα το Φερμίνα Μάρκες του Λαρμπώ και συνεχίζω με Κέτσαμ, "Ξεγραμμένους". Τέτοιο back to back ούτε γω δεν ξέρω πως έκατσε...

 

Απόσπασμα από το "Φερμίνα Μάρκες"

 

Οι ώρες της νύχτας έχουν κάτι το ρομαντικό. Δυο το απόγευμα είναι ώρα χωρίς φαντασία, σχεδόν χυδαία. δύο το πρωί, όμως, είναι ο τυχοδιώκτης που εφορμά στο άγνωστο. Και το άγνωστο αυτό είναι οι τρεις το πρωί, ο νυκτερινός πόλος, η μυστηριώδης ήπειρος του χρόνου. Την περιπλέεις, αλλά αν νομίσεις ποτέ ότι την διέσχισες , απατάσαι - γιατί σε λίγο είναι τέσσερις το πρωί και εσύ δεν έχεις συλλάβει ακόμη το μυστικό της νύχτας.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Συνεχίζω το "Κουρδιστό Πουλί" που μου έπεσε λίγο μεγάλο και δεν κατάφερα να το τελειώσω μέσα στην προηγούμενη χρονιά.

Link to comment
Share on other sites

Ξεκιναω αναγνωστικα το 2013 με το Κόκο του Στραουμπ, που το αφησα στις πρωτες σελιδες λογω υποχρεωσεων το προηγουμενο ετος.

Link to comment
Share on other sites

Πέφτεις κομμάτια από ποτό και μάσα. Κοιτάς το ρολόι, η ώρα είναι 12.30, μία δύσκολη εργάσιμη σε περιμένει το πρωί. Κοιτάς το βιβλίο που σε περιμένει παρκαρισμένο στο κομοδίνο, "λίγες σελίδες θα διαβάσω, ίσα ίσα για νανούρισμα", σκέφτεσαι. Και το ανοίγεις και ξεκινάς. Και ξανακοιτάς το ρολόι και ή ώρα έχει πάει 3.20 και λες "5 σελίδες ακόμη, ίσα ίσα να ΄δω τι θα κάνει ο φούστης ο Ρέι".

 

Και έχει πάει 4...

 

Και ξέρεις ότι παρόλη τη νύστα, τα ίδια θα κάνεις και σήμερα...

 

Αλήτη Κέτσαμ.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Εγώ με την καινούργια χρονιά έβγαλα από τη βιβλιοθήκη εκείνο το παραμύθι που βλεφάριαζα εδώ και καιρό αλλά πάντα άφηνα γιατί "το έχω διαβάσει".

Διαβάζω ξανά τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, γιατί είναι χειμώνας και το χειμώνα μου αρέσουν το χουζούρι και τα γλυκά.

Link to comment
Share on other sites

Τελειώνω το "το Αυτό" (υπέροχο!) και σειρά έχει το "Κριστίν" και πάλι του Κινγκ.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Μου εκαναν δωρο το "Αγαπημενη Σπουτνικ" του Μουρακαμι και μολις το ξεκινησα... μπορει να ειναι νωρις για να κρινω, μπορει εγω να ειμαι περιεργη, μπορει μπορει μπορει αλλα για την ωρα δεν βρισκω αυτο το κατι που μου εχουν πει τοσοι και τοσοι... θα δειξει θα σας ξαναπω την γνωμη μου οταν το τελιωσω

 

Edit η ιστορια ειναι για μια κοπελιτσα που θελει να γινει μεγαλη συγγραφεας και την εχει ερωτευτει ενας συμφοιτητης της, αλλα αυτη εχει ερωτευτει μια αλλη γυναικα και ενω προσπαθει να καταλαβει αν αυτο σημαινει πως ειναι ομοφυλοφιλη ξεκιναει ενα ταξιδι μαζι της και εκει χανεται... ο ερωτευμενος συμφοιτητης παει να την ψαξει...

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..