Τι διαβάζετε;

[Cassandra Gotha]

Συνεχίζω τη βόλτα μου στην Ευρώπη με ένα Δανέζικο μυθιστόρημα, το Βιβλιοπωλείο των Σκιών, του Μίκκελ Μπίρκεγκορ. Φαίνεται ενδιαφέρον.

Το τελείωσα. Ευχάριστο ανάγνωσμα, χωρίς να είναι τίποτα ιδιαίτερο. Είναι φανερό ότι πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα (το γράφει και στο βιβλίο). Ενώ έχει μία πολύ ωραία ιδέα, είναι γραμμένο σαν με μπούσουλα. Του λείπει η ψυχή, θα έλεγα, όπως όταν ζωγραφίζουμε και φοβόμαστε να ξεφύγουμε από τα περιγράμματα.

Με εκνεύρισε λίγο το πόσο χοντροκομμένοι ήταν οι χαρακτήρες. Επίπεδοι, χωρίς καθόλου βάθος. Μάλιστα, ένας που από την αρχή δεν μου άρεσαν τα μούτρα του και περίμενα πότε θα δώσει τη σφαλιάρα στον πρωταγωνιστή, την έδωσε τελικα τόσο καθυστερημένα και ολοφάνερα που έβριζα για το πόσο ηλίθιοι είναι οι δυο πρωταγωνιστές.

 

Μια περιπετειούλα με την οποία πέρασα ευχάριστα τις ώρες μου αλλά που δεν συστήνω σε κανέναν και που επίσης χαίρομαι που τη δανείστηκα και δεν έδωσα λεφτά.

Edited March 19, 2013 by Cassandra Gotha

[goa_soul]

Ξεκίνησα εχτές το "Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται" του Masterton,είναι το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον ίδιο συγγραφέα το πρώτο ήταν οι "Δαίμονες της Νορμανδίας" και μου άρεσε αρκετά πολύ οφείλω να πω.

[Alucard]

Ξεκίνησα εχτές το "Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται" του Masterton,είναι το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον ίδιο συγγραφέα το πρώτο ήταν οι "Δαίμονες της Νορμανδίας" και μου άρεσε αρκετά πολύ οφείλω να πω.

 

Νομίζω πως αυτό θα σου αρέσει περισσότερο!

[Nihilio]

Ξεκίνησα εχτές το "Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται" του Masterton,είναι το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον ίδιο συγγραφέα το πρώτο ήταν οι "Δαίμονες της Νορμανδίας" και μου άρεσε αρκετά πολύ οφείλω να πω.

 

Νομίζω πως αυτό θα σου αρέσει περισσότερο!

Γατάκι.-

 

Εγώ έπιασα το Δίψα για Αίμα του Simon Clark. Η αφήγηση ενός 17χρονου για το τέλος του κόσμου, όταν οι ενήλικες φλιπάρουν και αρχίζουν να σκοτώνουν τα παιδιά. Αρχετυπικό survival Horror με μία ευχάριστα κυνικά χιουμοριστική διάθεση να υποφώσκει.

[Mr. R.Carter]

Ξεκίνησα εχτές το "Αυτοί που ποτέ δεν κοιμούνται" του Masterton,είναι το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τον ίδιο συγγραφέα το πρώτο ήταν οι "Δαίμονες της Νορμανδίας" και μου άρεσε αρκετά πολύ οφείλω να πω.

 

Νομίζω πως αυτό θα σου αρέσει περισσότερο!

Γατάκι.-

 

Εγώ έπιασα το Δίψα για Αίμα του Simon Clark. Η αφήγηση ενός 17χρονου για το τέλος του κόσμου, όταν οι ενήλικες φλιπάρουν και αρχίζουν να σκοτώνουν τα παιδιά. Αρχετυπικό survival Horror με μία ευχάριστα κυνικά χιουμοριστική διάθεση να υποφώσκει.

 

Αυτο ηταν η πρωτη σπλατερια που ειχα διαβασει μετα τα Βιβλια του Αιματος πριν πολλα χρονια. Τοτε δεν μου ειχε αρεσει, αλλα καποια στιγμη πρεπει να το ξαναδιαβασω, γιατι τα γουστα αλλαζουν.

[BladeRunner]

Άρχισα το Η ιστορία του γιατρού Τζον Ντουλίτλ, του Χιου Λόφτινγκ. Πολύ παιδικό αλλά έχει πλάκα.

[Mr. R.Carter]

Πολλες συλλογες διηγηματων ταυτοχρονα:

 

1) Χτυπημα στο κεφαλι - Mike McCormack, ΟΞΥ

 

2) Ιστοριες - Χ.Λ.Μπορχες, Ερμης

 

3) Εργοστασιο Εφιαλτων - Λιγγοτι, ΟΞΥ

 

4) Διαφορες αμερικανικες συλλογες διηγηματων Κθουλου, οπως τα New Cthulhu:Recent Weird, Cthulhu 2000, Book of Cthulhu, etc..

 

Ολα τα παραπανω σε μικρες δοσεις, μια μια ιστορια απο καθε βιβλιο.

 

Οποτε λεω να ξεκινησω κανα μυθιστορημα, με επικρατεστερο το Τραγουδι της Θεας Καλι, του Νταν Σιμμονς.

[BladeRunner]

Πολλες συλλογες διηγηματων ταυτοχρονα:

 

1) Χτυπημα στο κεφαλι - Mike McCormack, ΟΞΥ

 

2) Ιστοριες - Χ.Λ.Μπορχες, Ερμης

 

3) Εργοστασιο Εφιαλτων - Λιγγοτι, ΟΞΥ

 

4) Διαφορες αμερικανικες συλλογες διηγηματων Κθουλου, οπως τα New Cthulhu:Recent Weird, Cthulhu 2000, Book of Cthulhu, etc..

 

Ολα τα παραπανω σε μικρες δοσεις, μια μια ιστορια απο καθε βιβλιο.

 

Οποτε λεω να ξεκινησω κανα μυθιστορημα, με επικρατεστερο το Τραγουδι της Θεας Καλι, του Νταν Σιμμονς.

 

Όταν ολοκληρώσεις τις ιστορίες, θέλω σχόλιο για το Χτύπημα στο κεφάλι.

 

Επίσης, σίγουρα να ξεκινήσεις άμεσα το βιβλίο του Σίμονς, τα σπάει!

[Naroualis]

Διάβασα το Γράψε σβήσε "Μου π*δ"ξες την ιδέα", ανθολογία διηγημάτων της λέσχης "Γομολάστιχα". Τελείωσε στο πι και φι. Εύκολο, αλλά όχι εύπεπτο, ούτε θα περάσει έτσι, χωρίς ν' αγγίξει έστω μια χορδή. Ξεχωρίζω (με την έννοια του "μπορώ να αναγνωρίσω") τις πένες της Αγγελικής Μαρίνου (με τις παράξενες γυναίκες της), της Γιούλης Αναστασοπούλου (με τις ψυχαναλυτικές νύξεις) και του Π. Μ. Ζερβού (με την παλαιομοδίτικη φρίκη του). Οι υπόλοιποι μου πρόσφεραν ευχάριστες εκπλήξεις παραπάνω από μια φορά ο καθένας.

[BladeRunner]

Άρχισα το Ο ζωντανός νεκρός, του Γουίλκι Κόλινς. Μέχρι το απογευματάκι θα το έχω τελειώσει.

[gregacm]

Θα ξεκινησω το Η Πολη και η Πολη του Mieville.

[Anwrimos23]

ξεκίνησα το καινούριο βιβλίο του Stephen King 11/22/63, αντε να δουμε ρε παιδιά. ελπίζω να μη με ρίξει, γιατί το προηγούμενο (άσε το κακό να μπει) με έκανε χάλια ψυχολογικά. οπότε στροφή σε πιο ευχάριστα αναγνώσματα, γιατί δεν είναι εποχές για περισσότερη κατάθλιψη

Edited March 22, 2013 by Anwrimos23

[WolfBack]

Ξεκίνησα Το διαμέρισμα της οδού Πατησίων της Μάρως Τριανταφύλλου.

[BladeRunner]

Άρχισα το Η λέσχη της αυτοκτονίας, του Ρ. Λ. Στίβενσον.

[Naroualis]

Χτες βράδυ τελείωσα το "Ανταρκτική" της Άντζελας Δημητρακάκη. Mainstream νοβελέτα σχετικά με την καθημερινή ( ; ) ζωή μιας παρέας τελειωμένων ανθυποφοιτητών στην Αθήνα του 1997 (νομίζω). Χαριτωμένη, ευκολοδιάβαστη, με δυνατό show κάποιον χαρακτηριστικών, καλοί οι χαρακτήρες, αλλά από πλοκή μάλλον ανύπαρκτη.

[reigninblood]

Ξεκινώ το "όσα ξέρει η νύχτα" του Ντίν Κούντζ.

[Spyrex]

Ξεκινώ το "όσα ξέρει η νύχτα" του Ντίν Κούντζ.

 Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Ελπίζω να σου αρέσει.

[reigninblood]

 

Ξεκινώ το "όσα ξέρει η νύχτα" του Ντίν Κούντζ.

 Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Ελπίζω να σου αρέσει.

Η αλήθεια είναι πως είχα διαβάσει την κριτική σου και επειδή συνήθως σε βαθμολογίες πέφτουμε κοντά, κοινώς τα ίδια γούστα, είπα να το τιμήσω. Πρίν δυο χρόνια περίπου είχα διαβάσει το "ο εφιάλτης παραφυλάει" και το βρήκα εξαιρετικό βιβλίο τρόμου! Τώρα, είμαι στις πρώτες 60 σελίδες και ήδη η τρίχα είναι κάγκελο! Βλέπω να μπαίνει στα αγαπημένα και αυτό! Βεβαίως ξέρω πως ο Κούντζ έχει περιορισμένα "διαμάντια" και ελπίζω μελλοντικά να ψαχτώ για αυτά και μόνο.

[Nihilio]

Χτες βράδυ τελείωσα το "Ανταρκτική" της Άντζελας Δημητρακάκη. Mainstream νοβελέτα σχετικά με την καθημερινή ( ; ) ζωή μιας παρέας τελειωμένων ανθυποφοιτητών στην Αθήνα του 1997 (νομίζω). Χαριτωμένη, ευκολοδιάβαστη, με δυνατό show κάποιον χαρακτηριστικών, καλοί οι χαρακτήρες, αλλά από πλοκή μάλλον ανύπαρκτη.

Μια από τα ίδια και για εμένα, Ελληνική απόδοση του ελαφρώς transgressive κοινωνικού μυθιστορήματος των 90's. Η ηρωίδα που γυρνάει από ταξίδι 2 χρόνων στην Ελλάδα και η ζωή σε ένα κοινόβιο (παρέα με καλλιτέχνες, dj και αιώνιους φοιτητές) με ποτά, ναρκωτικά, αλτέρνατιβ ροκ μουσική και τις διαπροσωπικές σχέσεις των θαμώνων. Καλή γραφή, σε αρκετά σημεία μπερδεμένη, σχεδόν συνειρμική, ελάχιστη πλοκή, συμπαθητική δουλειά με τους χαρακτήρες (οι μισοί από τους οποίους ήταν απλά ονόματα, οι υπόλοιποι όμως διαγράφονταν πετυχημένα).

Συνολική εντύπωση: ευχάριστα ξεπερασμένο βιβλίο, τα 16 χρόνια που έχουν περάσει και οι αλλαγές που έχουν έρθει αφαιρούν αρκετά από το περιεχόμενο του βιβλίου.

[BladeRunner]

Άρχισα το Η μέρα της συμφοράς, του Λεονάρντο Σάσα.

[tsathoggua]

Cold print του Ramsey Campbell: συλλογή με λαβκραφτικές ιστορίες του γνωστού βρετανού συγγραφέα. Κάποιες τις είχε γράψει σε πολύ νεαρή ηλικία και αυτό φαίνεται. Κάποιες μεταγενέστερες που περιέχονται είναι πολύ καλές. Σε γενικές γραμμές πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή.

[BladeRunner]

Άρχισα το Exegesis, του Άστρο Τέλερ. 

[Δημήτρης]

Ύστερα από δέκα και πλέον χρόνια, ξαναπιάνω το ''Έλρικ του Μελνιμπονέ''. Θα προσπαθήσω να διαβάσω σερί και τα πέντε της σειράς, εκτός και αν το overdose έχει άλλη άποψη.

[BladeRunner]

Άρχισα το Το πνεύμα του μπουκαλιού, του Ρ. Λ. Στίβενσον. Η έκδοση που έχω (Γράμματα) περιέχει τρεις ιστορίες: Το πνεύμα του μπουκαλιού, Μάρκχαϊμ και Ο τυμβωρύχος.  

Edited March 28, 2013 by BladeRunner

[BladeRunner]

Άρχισα το Ουλαμός θανάτου, του Ντον Πέντλετον. Δεύτερο βιβλίο της σειράς Ο Εκτελεστής.