Τι διαβάζετε;

[D'Ailleurs]

Tην περισσότερη ώρα στην δουλεία τα ξύνω για τα καλά και τα τελευταία βιβλία που διάβασα δέν έχουν περισσότερες απο 300 σελίδες και ούτε είναι ιδιαίτερα δύσκολα.

[Nihilio]

Τελειωσα το Tehanu της Le Guien (τελικά η τριλογία της γαιοθάλασσας μου άρεσε πάρα πολύ) και συνεχίζω με το πέμπτο από τα βιβλία του αίματος του Clive Barker

[trillian]

(τελικά η τριλογία της γαιοθάλασσας μου άρεσε πάρα πολύ)

 

Eίδες που στο λεγα; . Και αν κάνεις τον κόπο να διαβάσεις και τις ιστορίες απο τη γεωθάλασσα(ή έστω την τελευταία που συνδέεται με το επόμενο) θα δεις ότι και ο άλλος άνεμος είναι όλα τα λεφτά .

[Nihilio]

ΤΡΙλογία είπα, όχι ΤΕΤΡΑλογία...

[trillian]

Τότε νίπτω τας χείρας μου .

[trillian]

Σε ένα διάλειμμα απο το μάρτιν, διάβασα το Half asleep in our frog pijamas του Ρόμπινς. Πάρα πολυ καλό! Slipstreem θα το ελεγα, με τον κλασσικό σουρεαλισμό του ρομπινς να δινει ρέστα. Επισης, είναι όλο γραμμένο στο 2ο πρόσωπο, κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, αλλά κυλάει μια χαρά στα χέρια του ρόμπινς. Δε θα ξαναδώ το Τιμπουκτου με τον ίδιο τρόπο ποτέ ξανά . ¨Η τα βατράχια...

[LORIEN]

Διαβάζω το βιβλίο του Τόμας Κουίν , Το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου. Ενα ιστορικό μυθιστόρημα που εξελίσσεται στην Κωνσταντινούπολη πριν και μετά την άλωσή της το 453. Και μετά στην Βεννετία και επιστροφή και πάλι στην Βεννετοκρατούμενη Ελλάδα. Είναι πολύ καλό και πολύ μεγάλο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους αγαπούν τα ιστορικά μυθιστορήματα .

[D'Ailleurs]

Ρότζερ Ζελαζνί - Εννέα πρίγκηπες στο Άμπερ

[Pixie]

Οι Κήποι του Φεγγαριού, του Στίβεν Ερικσον.

Εχω διαβάσει γύρω στις 300 σελίδες και ελπίζω ότι ορισμένα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν πιο κάτω.

Πάντως ο Ερικσον δεν σκοτώνεται να αναλύει τους χαρακτήρες του.

[Nihilio]

Επιτέλους θα διαβάσουμε σύντομα την αποκαθήλωση του Erikson δηλαδή.

 

The light fantastic - Terry Pratchett

[Nihilio]

Μόλις τελείωσα με το Light Fantastic του Pratchett (πολύ καλύτερο από το colour of magic) και έτοιμάζομαι να πιάσω το 6ο από τα βιβλία του αίματος του Clive Barker

[D'Ailleurs]

Ρόμπερτ Χάουαρντ - Η πορφυρή ακρόπολη (άν και έχω ξαναδιαβάσει τις δύο απο τις τρείς ιστορίες, αλλα αύτο ήταν πρίν χρόνια)

[heiron]

"Ο δημιος ειναι σπιτι"

(βασικα η μεταφραση του ειναι "Ο γυρισμος του δημιου")

του Ζελαζνυ.Αυριο θα το τελειωσω μαλλον.Μοιαζει καπως κλισε η υποθεση αλλα ειναι πολυ καλογραμμενο οπως και να το κανουμε...

[Nihilio]

Υπερβορέα: στη γη της μετάπτωσης, προσπαθόντας να ολοκληρώσω την τριλογία. Οι πρώτες 100 σελίδες πάντως που έχω διαβάσει ως τώρα φαίνονται πολύ καλές

[Filotechnos]

Αυτόν τον καιρό διαβάζω 'Το χρονικό του χρόνου' για δεύτερη φορά, του Χόκιν. Βλέπω πως κανείς πρέπει να το μελετάει και όχι απλά να το διαβάζει—ζόρικο αλλά σαφές.

[LORIEN]

Λέγεται ‘‘ΜΑΓΕΙΑ’’ είναι το πρώτο βιβλίο μιας σειρας φάντασυ υποτιτλος ΣΕΠΤΙΜΟΥΜ ΧΙΠ.

Συγγραφέας Αντζι Σέιτζ. Το βρήκα εντελώς τυχαία σε ένα πρακτορείο εφημερίδων που φέρνει και λίγα βιβλία ειδικού ενδιαφέροντος. Εχει φοβερό εξώφυλλο χοντρό και είναι καλογραμμένο.

Φανταστική ιστορία σε ένα κόσμο μαγων, πολλά ξόρκια, περίεργα πλάσματα και δράση. Μου άρεσε πάρα πολύ...

[BunnyDee]

Α, μετραει εδω και το non-fic? Αν ειναι ετσι να πω κι εγω οτι διαβαζω αυτον τον καιρο καποια non-fic βιβλια "μπας και βελτιωσω τη σεναριογραφια μου" (απο τον Guru του χωρου, Syd Field, και τον θεο JMS) - αν και τις τελευταιες 2 εβδομαδες με τον ιατρικο καλο που εχω στον εγγεφαλο (εγγεφαλιτιδα μορφης σκληρυνσης κατα πλακας...) ισα-ισα που βγαζω τα γραμματακια στην οθονη για καποια λεπτα της ημερας. Μου βαζουν στεροειδη ομως αυτη τη στιγμη, καθημερινα, ενδοφλεβια που να τους μπει "αλλου", και κατα τελος της εβδομαδας το βλεπω να μπορω να συνεχισω το διαβασμα (και το γραψιμο)...

[D'Ailleurs]

James Elroy - Το μεγάλο πουθενά.

 

Φόνοι-πορνεία-ναρκοντικά-πολιτικά παιχνίδια στο Λός Άνζτελες.

[trillian]

Μαζεύτηκαν κάμποσα που έχω διαβάσει :

 

Kαταρχάς, το Feast for crows . Μου άρεσε πάρα πολυ, παρά την ας την πούμε αλλαγή ύφους και φυσικά ξενερώνω απιστευτα που έχω να περιμένω το επόμενο...

Μετα, διάβασα το Στο σκοτεινό δωμάτιο του Στραουμπ (αυτό που αναφέρεται και στο thread the fate of the unnarrated, όπου θα σχολιάσω κάποια στιγμή). Καλό ήταν γενικώς, μου άρεσε αρκετά-ειδικά κάποια σημεια ήταν *πάρα* πολύ καλά.

Διάβασα επισης μια-ακομα -συλλογή του Ασίμωφ, το Gold. Tα άρθρα ήταν όπως πάντα απιστευτα ενδιαφέροντα, αλλά δυστυχώς οι ιστορίες της συγκεκριμένης συλλογής δε λέγανε και πολλά . ¨Ηταν η πρώτη φορά που το έπαθα αυτό με τον Ασίμωφ και πολύ μου κακοφάνηκε .

Και τέλος, διάβασα και το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ. Στα πεταχτά δυστυχώς (μεταξύ κατσικιου-μαγειριτσας και αρνιου ). Για άλλη μια φορά απεδείχθη ότι το να γνωρίζεις τι πραγματευεται ενα βιβλιο δε σημαίνει ότι ξέρεις και *τι* λέει (όχι ότι το αμφισβήτησα βέβαια ποτε ).Μου προκάλεσε σκέψεις για ένα θέμα που δεν περιμενα ότι θα είχα κάτι να σκεφτώ κι αυτό με εξέπληξε. Πρέπει να το ξαναπιάσω πιο προσεκτικά, χωρίς να με διακόπτουν για να βάλω τραπέζι .

 

Αυτά. Και τώρα λέω να πιάσω επιτέλους το City of saints and madmen που το έχω απο τα χριστούγεννα και με κοιτάει παραπονεμένο απο το ράφι...

[heiron]

Το βιβλιαρακι του Ζελαζνυ ηταν καλο κι ας ηταν καπως κλισε.Το τελος του ηταν αρκετα καλο ενω η γραφη του Ζελαζνυ ειναι εξαιρετικη οπως και να το κανουμε.

Τωρα διαβαζω το "Η περιπτωση του Τσαρλς Ντεξτερ Γουορντ".Αν και ειναι το πιο πετυχημενο βιβλιο του Λαβκραφτ(μυθιστορημα κανονικο),δε με συναρπαζει.Τα αλλα που εχω διαβασει ειναι καλυτερα.Βεβαια εχει φαση το στυλ του αλλα γινεται κουραστικο οταν το βιβλιο ειναι μεγαλο.Και επιπλεον...εχει τεραστιες παραγραφους!!!2-3 σελιδες ειναι υπερβολικο.Και χωρις διαλογο,κλασικα.

Ελπιζω το τελος του να ειναι καλο οπως στην Αγνωστη Κανταθ...

Edited April 25, 2006 by heiron

[trillian]

Ο Vandermeer εξακολουθει να με κοιτάει παραπονεμένα...Δε φταίω εγώ όμως, το χέρι μου φταίει! Πήγαινε για κει, αληθεια, και μετά έκανε μια απότομη αλλαγή πορειας και έπιασε το Damnation game του Μπάρκερ! Δε φταιω αγαπητε Jeff...Το προδοτικό μου χέρι φταίει...

 

Το οποιο Καταραμένο παιχνίδι λοιπόν ήταν παρα πολυ καλό. Με απορρόφησε απο τις πρώτες σελιδες. Και είχε και ανάπτυξη χαρακτήρων . Βέβαια, κατα ένα περιεργο τρόπο η τελική γεύση που μου άφησε δεν ήταν συγκλονιστική, αλλά όπως και νά χει ήταν πάρα πολύ καλό. (Τι; Ναι Jeff, υποσχομαι οτι θα ασχοληθώ μαζί σου αμέσως μετα...αλήθεια. Να πέσουν τα βιβλια να με πλακώσουν if i don't )

[Pixie]

Διαβάζω το Ilium του Dan Simmons.

Στην αρχή τα είχα μπλέξει λίγο αλλά όσο προχωράει τόσο καλύτερο γίνεται.

Και ο Hockenberry είναι και η πρώτη μούρη...

[Nihilio]

Dead man's hand της Nancy Collins. Είναι μια συλλογή με ιστορίες τρόμου στην Άγρια Δύση. Μόλις το έπιασα, αναλυτικά σχόλια μόλις το τελειώσω.

[Mort13]

Τελείωσα το "The years of Rice and Salt", του Kim Stanley Robinson, ο οποίος με εντυπωσίασε για άλλη μια φορά όπως και με τα Red Mars και The Wild Shore. Νομίζω είναι ένας από τους καλύτερους "ανθρωπιστές" συγγραφείς και οι χαρακτήρες του είναι από τους πιο καλογραμμένους, αληθινούς και ανθρώπινους που έχω διαβάσει. Εκτός από το ότι το βιβλίο αυτό προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ματιά στο πως θα είχε εξελιχθεί ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε ο Δυτικός Χριστιανικός πολιτισμός, είναι και ένα πολύ καλό παράδειγμα του ότι ένα fantasy βιβλίο μπορεί να είναι ενδιαφέρον ακόμα κι αν έχει για πρωταγωνιστές του απλούς ανθρώπους. Σε όποιον μπορεί να το βρει, το συστήνω ανεπιφύλακτα, ειδικά σε όσους αρέσει η μελέτη της ιστορίας και των ανατολικών θρησκειών.

[trillian]

Και το λεγα ότι κάτι μου ξέφυγε...Διάβασα και τη Χρυση Ακτή του Ρόμπινσον. Πάρα πολυ καλό! Πολύ ωραία γλώσσα, ωραίο γράψιμο, ωραίος (φουτουριστικός/εναλλακτικός) κόσμος και προβληματισμοι...Επίσης, πάρα πολυ ωραία έκδοση! (οξύ). Θα σας έλεγα να το πάρετε, αλλά πρέπει να πήρα το τελευταίο αντίτυπο ανα την ελλάδα .

 

Και (επιτελους) ξεκίνησα το city of saints and madmen. Εϊμαι μόλις στη δεύτερη ιστορια, αλλά φαίνεται πάρα πολυ καλό! Και επιτελους, πρέπει να σταματήσω να αρχίζω ενδιαφέροντα βιβλια στις 12 το βράδυ ενώ έχω να σηκωθώ στις 7 το πρωι...