Τι διαβάζετε;

[Natasha]

Εχω κολλήσει με το Αυτοί που δεν κοιμούνται και δεν μπορώ να προχωρήσω...

Το βαριέσαι; Ή εννοείς ότι κόλλησες με την καλή έννοια;

[Διγέλαδος]

Κάτω από το Δέρμα. Βιβλιάρα και ότι πρέπει για συνοδευτικό δίπλα στην ταινία.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Άγγελος θανάτου, των Ρίτσαρντ Σαπίρ και Γουόρεν Μέρφι.

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Ποιος σκότωσε την Τζίνι Πέιτζ, του Εντ Μακμπέιν.

[BladeRunner]

Γουέστερν μετά από καιρό: Άγριοι σαν τον άνεμο, του Λουίς Λ'Αμούρ.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει την Θανάσιμη παγίδα, του Ντέσμοντ Μπάγκλεϊ. 

[Cassandra Gotha]

Χου χου, εγώ ξεκίνησα Ετοιμοθάνατη Γη, Τζακ Βανς, χου χου...

[BladeRunner]

Άρχισα το Ζ Παγκόσμιος Πόλεμος, του Μαξ Μπρουκς.

[Naroualis]

Πράγματα που διάβασα μέσα στο Μάιο και δε μπορώ να τα σχολιάσω πουθενά αλλού:

 

1) Βυζάντιο και Ελλάδα, Michel Kaplan: Ένα βιβλιαράκι με πλαστικές σελίδες από τις εκδόσεις Ανακαλύψεις Δεληθανάση. Ανάμεσα στο παράξενο, πολύ πυκνογραμμένο και γεμάτο με εικόνες κείμενο, μπορείς να ψαρέψεις κάτι ενδιαφέρον, αλλά η ανάγνωση είναι αρκετά κουραστική.

 

2) Οι καλικάντζαροι, Στρατής, Αλ. Μολινός: Από τις 120 σελίδες του οι 100 είναι περιττές. Το προτελευταίο κεφάλαιο είναι εκείνο που άξιζε να επεκταθεί κανείς, αλλά δεν το έκανε. Προτίμησε να γράψει πράγματα που τα έγραψαν άλλοι νωρίτερα και να ξεκινήσει από το τι είναι η λαογραφία.

 

3) Ανερμήνευτες γραφές, Χρήστος Λάζος: κακομεταφρασμένα αποσπάσματα από γαλλικά και αγγλικά βιβλία για τις πινακίδες του Γκλοζέλ  και το νησί του Πάσχα.

[alanon]

ανν ραντκλιφ ο ιταλος

[BladeRunner]

2012: Ο πόλεμος για τις ψυχές, του Γουίτλι Στρίμπερ.

[volyros]

Διαβαζω το "Κλοιος θανατου" του Lee Child..Ειναι το δευτερο του Ριτσερ που δια βαζω μετα το "Η τελευταια υποθεση" και μπορω να πω οτι τον γουσταρω τερμα τον τυπο!!

[BladeRunner]

Διαβαζω το "Κλοιος θανατου" του Lee Child..Ειναι το δευτερο του Ριτσερ που δια βαζω μετα το "Η τελευταια υποθεση" και μπορω να πω οτι τον γουσταρω τερμα τον τυπο!!

 

Μαζί σου! Πραγματικά ωραίος συγγραφέας και εξαιρετικός πρωταγωνιστής. Να διαβάσεις επίσης το "Με μία βολή" στο οποίο βασίζεται η ταινία με τον Τομ Κρουζ (να δεις και την ταινία, εμένα μου άρεσε). Α, και άφησε κάνα σχόλιο στο τόπικ του Lee Child που υπάρχει στην Αστυνομική Λογοτεχνία. Εδώ: Lee Child

 

[gregacm]

Συνεχιζω με το Η Οψη του Σκοτους, του Μαικλ Γκρεγκοριο. Το θεωρω και ως επιλογη για το προτζεκτ τρομου (στην κατηγορια "Κατα Συρροην Δολοφονοι"). Ελπιζω να μην πεφτω εξω.

[Δημήτρης]

Άρχισα το ''Ο Θαλασσόλυκος'' του Τζακ Λόντον. 

[BladeRunner]

Άρχισα το Πρόσωπο με πρόσωπο, του Φίλιπ Φιντς.

[Snowghoul]

Άρχισα τους γιους της αράχνης, του Neil Gaiman

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Δόκτωρ Ύπνος, του Στίβεν Κινγκ. Πραγματική απόλαυση

[kitsos]

Ματοβαμμένος Μεσημβρινός - Κορμακ μακ Καρθι 

 

Αντιγραφή-επικόλληση από το οπισθόφυλλο:

 «Ο Ματοβαμμένος Μεσημβρινός διηγείται τις περιπέτειες ενός νεαρού άντρα από το Τενεσί, Το αγόρι όπως αναφέρεται, που περιπλανιέται στο Τέξας στην δεκαετία του 1840. Αθώος κατ' αρχή, πάει μαζί με μια ομάδα παραφρόνων και αιμοσταγών κεφαλοκυνηγών, που με αρχηγούς τον Τζον Γκλάντον και το Δικαστή Χόλντεν κι έχοντας μεταξύ τους τον πρώην παπά Τόμπιν, τον σημαδεμένο και χωρίς αυτιά Τόντβαιν, κι αλλά αποβράσματα, επιδίδονται στη δολοφονία και την κατακρεούργηση των Απάτσι, των Μεξικανών και των καουμπόιδων, χωρίς καμία διάκριση. Ξεκινώντας από μια εύθραυστη μονοτυπία, εκφυλίζονται με την πάροδο του χρόνου και μέσα από τις ωμότητες τραβάνε για την κόλαση... »

 

Μια φιλοσοφική σπλατεριά που παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο την εξάπλωση της λευκής φυλής σε μια ξένη κι αφιλόξενη ήπειρο. Ένα βιβλίο στο οποίο απουσιάζει ο “καλός” και περισσεύουν οι “κακοί”. Ένα κατακόκκινο και ορμητικό ποτάμι με αξέχαστες μορφές να ταΐζουν στις όχθες τα όρνια. Μια ατελείωτη φρίκη στην οποία “άνθρωποι” κάθε ράτσας και απόχρωσης, προσπαθούν να επιβιώσουν σε μέρη που γεννήθηκαν από θεούς, πολλά χρόνια πίσω, πεθαμένους. Αν σου αρέσουν τα γουέστερν μπορεί αυτό να μη σου κάνει. Αν γουστάρεις τρόμο μπορεί να σε ενοχλήσει η ωμή πραγματικότητα που θα βρεις εδώ. Προσωπικά δεν ξέρω αν μου άρεσε ή αν θα το ξαναδιαβάσω κάποτε. Σίγουρα πάντως δε θα το ξεχάσω και πάντα θα αισθάνομαι τη φιγούρα του δικαστή να με “κόβει” κρυμμένος στις σκιές.

Α, και κάτι ακόμα, όποιος πιστεύει πως ο Μάρτιν σκοτώνει τους ήρωές του, δεν έχει διαβάσει ετούτο.

 

Το διάβασα από Ζαχαρόπουλο 1992, μετάφραση Σπήλιος Μενούνος.

 

...και πραγματικά τραβάνε για την κόλαση.

[BladeRunner]

Ματοβαμμένος Μεσημβρινός - Κορμακ μακ Καρθι 

 

 

Μια φιλοσοφική σπλατεριά που παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο την εξάπλωση της λευκής φυλής σε μια ξένη κι αφιλόξενη ήπειρο. Ένα βιβλίο στο οποίο απουσιάζει ο “καλός” και περισσεύουν οι “κακοί”. Ένα κατακόκκινο και ορμητικό ποτάμι με αξέχαστες μορφές να ταΐζουν στις όχθες τα όρνια. Μια ατελείωτη φρίκη στην οποία “άνθρωποι” κάθε ράτσας και απόχρωσης, προσπαθούν να επιβιώσουν σε μέρη που γεννήθηκαν από θεούς, πολλά χρόνια πίσω, πεθαμένους. Αν σου αρέσουν τα γουέστερν μπορεί αυτό να μη σου κάνει. Αν γουστάρεις τρόμο μπορεί να σε ενοχλήσει η ωμή πραγματικότητα που θα βρεις εδώ. Προσωπικά δεν ξέρω αν μου άρεσε ή αν θα το ξαναδιαβάσω κάποτε. Σίγουρα πάντως δε θα το ξεχάσω και πάντα θα αισθάνομαι τη φιγούρα του δικαστή να με “κόβει” κρυμμένος στις σκιές.

Α, και κάτι ακόμα, όποιος πιστεύει πως ο Μάρτιν σκοτώνει τους ήρωές του, δεν έχει διαβάσει ετούτο.

 

Το διάβασα από Ζαχαρόπουλο 1992, μετάφραση Σπήλιος Μενούνος.

 

...και πραγματικά τραβάνε για την κόλαση.

 

Πραγματικά απίστευτο βιβλίο... Τώρα που το σκέφτομαι πέρασαν 3,5 χρόνια από τότε που το διάβασα (πως περνάνε τα χρόνια ρε γαμώτο!), και λέω σύντομα να το ξαναπιάσω. Σου προτείνω να διαβάσεις και το Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους του ίδιου συγγραφέα, δεν είναι το ίδιο σκληρό βέβαια, αλλά έχει τις άβολες στιγμές του και δυνατούς χαρακτήρες.

[Νικος]

Με κανετε να θελω να ξαναδιαβάσω τον δρόμο,το μόνο απο τα βιβλία του που κατέχω.Αντ'αυτού θα πιάσω Το Κυνήγι Του Αντριου Φουκούντα.Να εχω χαμηλές προσδοκίες?

[BladeRunner]

Με κανετε να θελω να ξαναδιαβάσω τον δρόμο,το μόνο απο τα βιβλία του που κατέχω.Αντ'αυτού θα πιάσω Το Κυνήγι Του Αντριου Φουκούντα.Να εχω χαμηλές προσδοκίες?

 

Η Πολιτεία έχει σε εξαιρετική προσφορά το Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους (εκδόσεις Καστανιώτη) και το Ματοβαμμένος Μεσημβρινός (εκδόσεις Ζαχαρόπουλος). Με ένα δεκαρικάκι είναι δικά σου!

[Νικος]

 

Με κανετε να θελω να ξαναδιαβάσω τον δρόμο,το μόνο απο τα βιβλία του που κατέχω.Αντ'αυτού θα πιάσω Το Κυνήγι Του Αντριου Φουκούντα.Να εχω χαμηλές προσδοκίες?

 

Η Πολιτεία έχει σε εξαιρετική προσφορά το Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους (εκδόσεις Καστανιώτη) και το Ματοβαμμένος Μεσημβρινός (εκδόσεις Ζαχαρόπουλος). Με ένα δεκαρικάκι είναι δικά σου!

 

αυτο εκανα μολις πριν απο μια ωρα.τα μεγαλα πνευματα συναντουνται

[kitsos]

 

Ματοβαμμένος Μεσημβρινός - Κορμακ μακ Καρθι 

 

 

Μια φιλοσοφική σπλατεριά που παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο την εξάπλωση της λευκής φυλής σε μια ξένη κι αφιλόξενη ήπειρο. Ένα βιβλίο στο οποίο απουσιάζει ο “καλός” και περισσεύουν οι “κακοί”. Ένα κατακόκκινο και ορμητικό ποτάμι με αξέχαστες μορφές να ταΐζουν στις όχθες τα όρνια. Μια ατελείωτη φρίκη στην οποία “άνθρωποι” κάθε ράτσας και απόχρωσης, προσπαθούν να επιβιώσουν σε μέρη που γεννήθηκαν από θεούς, πολλά χρόνια πίσω, πεθαμένους. Αν σου αρέσουν τα γουέστερν μπορεί αυτό να μη σου κάνει. Αν γουστάρεις τρόμο μπορεί να σε ενοχλήσει η ωμή πραγματικότητα που θα βρεις εδώ. Προσωπικά δεν ξέρω αν μου άρεσε ή αν θα το ξαναδιαβάσω κάποτε. Σίγουρα πάντως δε θα το ξεχάσω και πάντα θα αισθάνομαι τη φιγούρα του δικαστή να με “κόβει” κρυμμένος στις σκιές.

Α, και κάτι ακόμα, όποιος πιστεύει πως ο Μάρτιν σκοτώνει τους ήρωές του, δεν έχει διαβάσει ετούτο.

 

Το διάβασα από Ζαχαρόπουλο 1992, μετάφραση Σπήλιος Μενούνος.

 

...και πραγματικά τραβάνε για την κόλαση.

 

Πραγματικά απίστευτο βιβλίο... Τώρα που το σκέφτομαι πέρασαν 3,5 χρόνια από τότε που το διάβασα (πως περνάνε τα χρόνια ρε γαμώτο!), και λέω σύντομα να το ξαναπιάσω. Σου προτείνω να διαβάσεις και το Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους του ίδιου συγγραφέα, δεν είναι το ίδιο σκληρό βέβαια, αλλά έχει τις άβολες στιγμές του και δυνατούς χαρακτήρες.

Ναι το έχω κι αυτό και με περιμένει. Θα το διαβάσω με την πρώτη ευκαιρία  

[BladeRunner]

Άρχισα το Μοιραία γυναίκα, του Μαρκ Μπεμ.