Τι διαβάζετε;

[nikosal]

Τελείωσα το The day of the Triffids του John Wyndham

 

Από τα βιβλία που με έχουν εντυπωσιάσει περισσότερο στη ζωή μου, Τοντον. Θα περιμένω να δω αν σου άρεσε.

 

Διαβάζω: War at Sea, του Nathan Willer, μια ναυτική ιστορία του Β' ΠΠ από τις πολλές που υπάρχουν. Την έχω διαβάσει 2-3 φορές στο παρελθόν, γιατί μου αρέσει πολύ η εξιστόρηση της περιόδου και ιδιαίτερα οι ναυμαχίες.

 

Ξεκίνησα: The end of eternity, του Ασίμοφ. Ήρθε η ώρα και αυτής να τη διαβάσω στο πρωτότυπο (στα ελληνικά, "το τέλος της αιωνιότητας").

[heiron]

Μολις τελειωσα-στο λεωφορειο που ερχομουν-το Γερακι της Μαλτας του Χαμετ.

 

Δεν εχω διαβασει πολλα του ειδους παντως το συγκεκριμενο ηταν καλο και με το αναλογο υφος.Επισης ο Σπεηντ ηταν αρκετα μουρη...Χεχε...

[Naroualis]

Τελείωσα το Mort του Terry Pratchett (κανένα παράπονο από τον Τέρρυ, πήρα ό,τι περίμενα να πάρω) κι έπιασα τον πρώτο τόμο της Γεωμάντισσας του Ιρβάιν.

 

Χείρωνα, έχεις την έκδοση με τα έξτρας πάνω στη ζωή του Χάμμετ; Την ανάκριση από τους Μακαρθικούς και τη βιογραφία;

[heiron]

Εχω την εκδοση τσεπης απο το Μεταιχμιο,με λιγα βιογραφικα στοιχεια οπου λεει και για το μπλεξιμο με τους καλους κυριους που μαχονταν την κομμουνιστικη απειλη(λεμε τωρα...).Δε νομιζω να αναφερεσαι σε αυτα τα ολιγα ως "εξτρα" αν και για 2 ευρω ηταν υπεραρκετα για μενα!

 

Τωρα ξεκινησα το

Το σπαθι και το ατι με το οποιο θα κλεισω μετα απο πολλα χρονια τον κυκλο του Κορουμ.Καιρος ηταν.

[nikosal]

Φ.Κ. Ντικ, ο Αντίστροφος κόσμος (counterclock world). Μάλλον από τα πιο παράξενα έργα του: Ο χρόνος γυρνά ανάποδα, οι νεκροί σηκώνονται από τον τάφο, μικραίνουν και καταλήγουν στη μήτρα. Περισσότερα στην αξιολόγηση.

[D'Ailleurs]

Μολις τελειωσα-στο λεωφορειο που ερχομουν-το Γερακι της Μαλτας του Χαμετ.

 

Δεν εχω διαβασει πολλα του ειδους παντως το συγκεκριμενο ηταν καλο και με το αναλογο υφος.Επισης ο Σπεηντ ηταν αρκετα μουρη...Χεχε...

 

ψάξε και βρές το "Η κατάρα των Ντέην" που είναι το καλύτερο του Χάμμετ.

[Naurgul]

Εκτός πόλης το σαββατοκύριακο, καταβρόχθισα το Exile του Salvatore (2ο μέρος του Dark Elf Trilogy). Ενώ στο πρώτο βιβλίο κάθε δύο γραμμές αναφωνούσα "Dun-dun-dun!" σε αυτό αναφώνησα έτσι μονάχα δύο φορές. Κατά τον υπόλοιπο χρόνο ανάγνωσης, μουρμούριζα τη λέξη "πρήξιμο" συνεχώς. Όχι, δεν έμεινα και πολύ ευχαριστημένος από το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά -τι να γίνει- έχω διαβάσει και χειρότερα.

[heiron]

D'Ailleurs,

Η Καταρα των Νταιην ηταν το αστυνομικο που ειχα σταμπαρει απο καιρο αλλα βρηκα το Γερακι της Μαλτας σε προσφορα και το επελεξα.Αν αποφασισω να διαβασω κι αλλο αστυνομικο θα το τιμησω.

 

Guardian,

Μολις τελειωσω με τον Κορουμ εχω ηδη δανειστι το Exile.Ειναι τοσο χειροτερο απο το Homeland?Τελοσπαντων...

[Naroualis]

Τελείωσα τον πρώτο τόμο από τη Γεωμάντισσα, του Ίαν Ιρβάιν. Ε, καλή ιδέα... καλόυτσικη μετάφραση, αν και σε κάποια σημεία χάθηκα μέσα σε μια φράση (και δε μπορώ να καταλάβω αν είναι τυπογραφικό μεταφραστικό ή συγγραφικό λάθος)... Αλλά πολύ μπλα-μπλα βρε παιδί μου. Τι μανία κι αυτή να γράφουν 150 σελίδες ενώ θα μπορούσαν να πουν αυτό που θέλουν σε καμμιά εικοσαριά... Μάλλον θα πάρω και το επόμενο, από συλλεκτικό ενδιαφέρον και για δω αν τελικά η Τιάαν, η ηρωίδα θα φάει τη φόλα όπως το υποψιάζομαι, ή θα έχει το κλασσικά ξενέρωτο χάπυ-εντ. Παρεμπιπτόντως, ωραία τερατα οι λύριγκες. Me likes.

 

Είχα ξεκινήσει παλιότερα την Τέχνη της Πέπλωσης τον πρώτο τόμο, της Tanz Aerin. Λέω να το ξαναπιάσω, αν δε βρω το κουράγιο να διαβάσω τον δεύτερο τόμο της Γεωμάντισσας.

[Ivan Gig Nth Yuk]

Ξαναέπιασα (επιτέλους) το Earthsea Quartet. Ελπίζω αυτή τη φορά να μη το αφήσω στη μέση...

 

Edit: Το μεταφέρω...

Edited July 10, 2007 by Guardian of the RuneRing #2

[Naurgul]

Guardian,

Μολις τελειωσω με τον Κορουμ εχω ηδη δανειστι το Exile.Ειναι τοσο χειροτερο απο το Homeland?Τελοσπαντων...

Καλά, υπερβάλλω λίγο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το βιβλίο θα ήταν πολύ καλύτερο αν ο Salvatore ήξερε να γράφει και το μέγεθός του (του βιβλίου, όχι του συγγραφέα) ήταν 10 φορές μικρότερο. Σε κάθε περίπτωση, see for yourself!

Edited July 13, 2007 by Guardian of the RuneRing #1

[Sileon]

Πάει και το Τέλος ενός οικογενεικού χρονικού. Όμορφο αν και ελαφρώς στριφνό (Κ, όπως Καλοκαίρι..) το αριστούργημα της Ουγγρικής λογοτεχνίας. Μπορω να αναγνωρίσω οτι είχε πρωτότυπη γραφή που απέδιδε με ρεαλιστική γραφή τον τρόπο που λειτουργεί η μνήμη ενός μικρού παιδιου, με άλλοτε μικρά άλλοτε μεγάλα γεγονότα να απαρτίζουν τις παραγράφους. Η εξέλιξη δεν είναι γραμμική (μα καθόλου όμως) και πολλές μεμονωμένες σκηνές που εξιστορεί ο πρωταγωνιστή επαναλαμβάνονται όποτε τις ανακαλεί στη μνήμη του, κάθε φορά σε ελαφρώς διαφορετικό πλαίσιο εως ότου συμπληρωθεί το παζλ στα μάτια του αναγνώστη. Το βάρος, δε, που δίνεται σε εκάστοτε διαλόγους και συμβάντα είναι εσκεμμένα αυτό που δίνει ένα παιδί και ο αναγνώστης βρίσκεται σε θέση να ερμηνεύσει μόνος του, το χρονικό πλαίσιο και την σημασία των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα. Καλό, μικρό αλλά θέλει διάθεση κατάλληλη.

Ξεκίνησα το "Χιόνι", του Παμούκ. Έχω διαβάσει το 1/7 και για την ώρα "λεει".

[DinoHajiyorgi]

Συνεχίζω την Πολύβιου Ιστορίαι - Άπαντα 2 που κάπου είχε μείνει να μαζεύει σκόνη. Η συγκρούσεις Ρώμης και Καρχηδόνας ασκούσαν από πάντα μια γοητεία πάνω μου.

[D'Ailleurs]

ΤΑΪΜΠΟ ΙΙ ΠΑΚΟ ΙΓΝΑΣΙΟ - Η ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ

 

1922 : Μια πόλη του Μεξικού που η Επανάσταση την έχει αφήσει σημαδεμένη από έναν άνεμο τρέλας : στρατιωτικοί που θέλουν να γίνουν εκατομμυριούχοι, απατεώνες που ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος τους έριξε στις ακτές, πιστολάδες, πόρνες, πλούσιες χήρες, βαρόνοι του πετρελαίου διατεθειμένοι να φάνε ένα κομμάτι της χώρας, Ισπανοί μαγαζάτορες, υπνωτίστριες, ποιητές που πεθαίνουν της πείνας, νεαροί πορφιρικοί που άλλαξαν πουκάμισο, αναρχικοί, γειτονιές επικίνδυνες, κινέζικες συνοικίες, καμπαρέ τρίτης κατηγορίας, καπνιστές οπίου…

1922, Πόλη του Μεξικού : Τέσσερις τυχοδιώκτες φίλοι που πήραν μέρος στα μεγάλα επαναστατικά κινήματα -ένας δημοσιογράφος που ειδικεύεται στα εγκληματολογικά, ένας δικηγόρος που η καλύτερη πελατεία του είναι οι πόρνες, ένας ποιητής δεξιοτέχνης στα διαφημιστικά σλόγκαν και σύντροφος του Πάντσο Βίγια και ένας αναρχικός συνδικαλιστής Κινέζος- συναντιούνται τα βράδια στο μπαρ του ξενοδοχείου Ματζέστικ για να παίξουν ντόμινο.

Η δολοφονία ενός τρομπονίστα, η εκπαραθύρωση ενός συνταγματάρχη του στρατού, νυχτερινές ανταλλαγές πυροβολισμών, φαρμακωμένα σοκολατάκια, μια ωραία και μυστηριώδης γυναίκα θα παρασύρουν τους τέσσερις φίλους μακριά από το αγαπημένο τους ντόμινο, σε μια συνωμοσία που συνενώνει επίορκους Μεξικανούς συνταγματάρχες, Αμερικανούς γερουσιαστές και πετρελαϊκές εταιρείες.

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ - Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ

 

Η ιστορία και το δράμα ένός Ρώσου μετανάστη που βρίσκεται ξαφνικά ξεριζωμένος απο τον τόπο του στον Κάμπο της Θεσσαλίας και προσπαθεί να εγκλιματιστεί στα Ελληνικά χώματα. (μήν μασάτε το βιβλίο είναι γραμμένο το 1933)

[Mort13]

Διάβασα το Knights of Dark Renown του David Gemmell, ένα stand-alone heroic fantasy βίβλιο που θυμίζει Martin λόγω των πολλών "γκρίζων" χαρακτήρων. Αρκετά καλό light-reading για όσους θέλουν να διαβάσουν λίγο fantasy χωρίς να μπλέξουν με ν-λογίες και sequels.

[nikosal]

The Fall of Hyperion, του Dan Simmons, το δεύτερο μέρος της σειράς, μετά το Hyperion. Το βιβλίο ξεκινά με ένα πάρτι στο κεντρικό πλανήτη της Ηγεμονίας, τον TC² με αφορμή την έναρξη του πολέμου ανάμεσα στους Ousters και την Force. Είχα διαβάσει το πρώτο βιβλίο πριν από καιρό, αρκετούς μήνες, και είχα εντυπωσιαστεί. Έχω λοιπόν μεγάλες προσδοκίες από τη συνέχεια. Στο μεταξύ πήρα δίπλα μου και το Hyperion να ρίχνω καμιά ματιά όποτε χρειάζεται.

Edit: Ousters, not Oysters.

Edited July 14, 2007 by nikosal

[trillian]

Aαααα, Νίκο, σουτ! Ούτε λέξη για το Fall of Hyperion! Το διάβασα πριν ένα μήνα και ακόμα δεν έχω καν αγοράσει το επομενο (το οποίο εξηγεί γιατί δεν το έχω διαβάσει) και κρατιέμαι με νύχια και με δόντια να μην το αγοράσω προτού ηρεμήσω απο τη δουλειά...γι' αυτό...ούτε λέξη! :tongue:

 

(πάρτυ ε; που κολάει το πάρτυ; το Shrike θέλουμε!)

[nikosal]

Tril, δεν θα έγραφα ποτέ σπόιλερ, ε; Αυτό το πάρτι αναφέρεται στις 2 πρώτες σελίδες.

 

Παρατήρηση: Μήπως εννοείς ότι πριν ένα μήνα διάβασες το Hyperion; Χεχε για ξαναδιάβασε το μήνυμά σου, γιατί κάπου ανάμεσα στα "διάβασα... αγόρασα... να μην αγοράσω..." με μπέρδεψες.

[Nihilio]

διαβάζω το Charnel Prince του Greg Keyes, δεύτερο βιβλίο της σειράς Kingdom of thorn and bone και μέχρι στιγμής συνεχίζει να μου φαίνεται μια πιο light έκδοση του song of ice and fire...

[heiron]

Τελειωσα το Σκ το

Εξορια

του Σαλβατορε(...)

 

Ενταξει,στα ιδια με το Homeland ηταν,μονο που μου την εσπασε με τις εσωτερικες μαχες σε τοσους χαρακτηρες του βιβλιου.Καθενας ειχε κι απο ενα κακο εαυτο που παλευε μεσα του.

[Mort13]

To Heart of Darkness του Joseph Conrad.

[heiron]

Η σκια του βασανιστη

Τζην Γουλφ

 

Πολυ καλο μεχρι στιγμης αν και σχετικα αργο-αναμενομενο μεχρι ενος σημειου αυτο.Περισσοτερα στο αναλογο τοπικ.

[Namris]

ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ του Ramsey Campbell

Απογοητεύτηκα.

Το βιβλίο νομίζω ότι ήταν καλογραμμένο, απλά το μάρκετινγκ με έκανε να περιμένω κάτι διαφορετικό.

Συγκεκριμένα,

διάβασα ότι ένα αναφέρεται "Σε ένα κόσμο γεμάτο φρικτά βασανιστήρια, κλειδωμένες πόρτες, ανατριχιαστικές τελετές και κραυγές που σβήνουν στο σκοτάδι". Είχε και ένα εξώφυλλο γεμάτο σιχαμερές φάτσες, οπότε προετοιμάστηκα ψυχολογικά να διαβάσω κάτι σαν το Hellraiser. Τέλειωσα το βιβλίο και δεν είχε ανοίξει ούτε μύτη. Ένας φόνος μόνο στα πολύ πεταχτά, έτσι για τα προσχήματα. Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι υποσχέσεις για ασύλητη φρίκη, νομίζω ότι θα μου άρεζε.

 

 

Επίσης τελειώνω το 1ο βιβλίο από τα "Παραμύθια από το Βασίλειο της Αράχνης" του Γιάννη Πλιώτα, και μου αρέσει πολύ. Θα πάρω και το 2ο. Αγαπητέ Ιωάννη ελπίζω να μην τεμπελιάζεις, αλλά να γράφεις και το 3ο.

[Arachnida]

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια! Αυτόν τον καιρό γράφω ταυτόχρονα τα επόμενα τρία βιβλία, με την δράση από τα δύο πρώτα να συνεχίζεται στο 5ο. Δε νομίζω πάντως να έχω έτοιμο κάτι πριν το 2008. Χαίρομαι πολύ όταν κάποιος με διαβάζει και το θεωρώ τιμή μου. Ελπίζω να μην σε απογοητεύσω στη συνέχεια.

 

Και για να μείνω στο θέμα, αυτόν τον καιρό κάνω μία επανάληψη στο "Bororo" και στον "Τυχερό αριθμό του Δόκτορος Μπου και άλλα καλοκαιρινά παραμύθια", του Λένου Χρηστίδη. Έμεινα έκπληκτος γιατί στην βιβλιοθηκή της Πάτρας, έχουν το δεύτερο στο παιδικό τμήμα ανάμεσα στη Χιονάτη και τον Κοντορεβυθούλη. Όσοι έχετε διάβάσει έστω και λίγο από Χρηστίδη, καταλαβαίνετε πόσο κωμικά τραγικό είναι το λάθος. Τελικά μου είπαν ότι έφταιγε ο τίτλος.

[Mort13]

Το Solar Lottery του Philip K. Dick. Ως γνωστόν, είναι το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε και γι'αυτό το λόγο το περίμενα χειρότερο αλλά με εξέπληξε ευχάριστα. Είναι αρκετά pulpίσιο, με ένα εντυπωσιακό action sequence, κάτι ασυνήθιστο για Dick, γενικά περνάς ευχάριστα την ώρα σου χωρίς να χρειαστεί να ξύσεις το κεφάλι σου πάνω από μια-δυό φορές (ένα μέσο βιβλίο του Dick έχει συνήθως 5 WTF!? στιγμές :tongue: )

Edited July 20, 2007 by Tauntaun13