Τι διαβάζετε;

[nikosal]

Τόμας Ντις, Στρατόπεδο Α (ελληνική απόδοση του Camp Concentration). Εκδόσεις Αρς Λόνγκα, μετάφραση Γιάννη Ανδρέου

[heiron]

Ναυτικη τεχνολογια στην αρχαια Ελλαδα.

Οταν εισαι ναυτης και λατρης της αρχαιας Ελλαδας ειναι αναμενομενα τετοια καψιματα.

[Naroualis]

Σαλταρισμένη εγκυκλοπαίδεια της μοτοσυκλέτας, από το Joe Bar Team. Όλα όσα θέλατε να ξέρετε για τους μοτοσυκλετιστές και τις μηχανές τους. Θεϊκές ατάκες:

 

Τι κάνουμε όταν μας βγαίνει από παράδρομο της εθνικής νταλίκα με αναδιπλούμενο; Δεν κάΝουμε μαγκιές και την πέφτουμε στα φρένα.

 

Οι τσοπεράδες έχουν μύγες στα δόντια: Ψέμα: Οι τσοπεράδες έχουν χαλασμένα δόντια και οι μύγες δε βρίσκουν πού να στουκάρουν.

 

Και η παροιμία: της στραβής μπιέλας ο κύλινδρος της φταίει.

 

LOL...

[Naroualis]

Ανάμεσα, του Πέτρου Ζερβού. Ελληνικός τρόμος, άρτιος λόγος, μέτρια προς καλή υπόθεση. Άραγε είναι ο ίδιος που έχει σκιτσάρει τα "Εγκεφαλικά Επεισόδια";

 

Το μπαράκι του Τσάρλι, Ηλίας Φλωράκης. Εξαιρετικά διηγήματα, πολύ καλύτερη γλώσσα από εκείνη του Θεραπευτή κι ας είναι γραμμένο πέντε ή έξι χρόνια νωρίτερα. Πολύ ωραίες ιστορίες. Πέρασα ένα πολύ ευχάριστο βράδυ μ' αυτό το βιβλίο κι ας είναι τρόμου κάποια από τα διηγήματά του.

 

Η Θυσία και άλλα διηγήματα, Χριστίνα Αυγερινού-Lummel. Απέτυχα να καταλάβω την οπτική ή να πάρω την αίσθηση που θέλει να δώσει η συγγραφέας. Τα διάβασα όλα κι ούτε που μου έφυγε η απορία τι θέλει να πει ο ποιητής (η συγγραφέας εν προκειμένω).

 

Έπιασα το Σπίτι της Οδού Πατησίων, της Μάρως Τριανταφύλλου. Επίσης ελληνικός τρόμος. Για να δούμε πώς θα καταλήξει.

Edited August 31, 2007 by naroualis

[araquel]

λοιπόν, διάβασα το μικρό κθούλου, ο οποίος μου άφησε την καλύτερη γεύση!!! χρόνια το είχα απωθημένο να τον διαβάσω και με αποζημίωσε. συνιστάται ανεπιφύλακτα!!

 

επίσης διάβασα το astrotruckers του mikael niemi. άνοιξα και σχετικό νήμα στη λογοτεχνία ε.φ. φοβερό βιβλιαράκι, ένας περίεργος ρεαλισμός, κυνισμός και μια όμορφη μελαγχολία. α, ναι. και χιούμορ.

 

διαβάζω το neverwhere του neil gaiman, το κόμικς. δεν έχω καταλάβαι πού θέλει να το πάει, αλλά προς το παρόν μου θυμίζει πολύ clive barker σκηνικά.

 

επίσης, το y: the last man, επίσης κόμικς. εξαιτίας άγνωστης αιτίας, όλα τα 'σερνικά (τσσς....) πεθαίνουν (όσοι έχουν το χρωμόσωμα y δηλαδή). με εξαίρεση τον yorick brown, και τον ampersand (="&"), τη μαϊμού του. από εκεί και περά ξεκινά μια ολόκληρη πορεία για να φτάσουν κάπου μπας και ανακαλυφτεί η αιτία, που αν και απολαμβάνω την πορεία, θέλω επιτέλους να καταλήξει κάπου (είμαι στο τεύχος 29 προς το παρόν).

επίσης, θίγεται μόνο σε ένα σημείο (και αυτό στο τεύχος 20φεύγα) για οικολογικές επιπτώσεις και εξαφάνιση ειδών. περιμένω να δω πώς θα χειριστούν τη διατάραξη του οικοσυστήματος [στο τεύχος 29 έχουν περάσει ήδη 2 χρόνια από την αρχή της ιστορίας, και αναφέρεται κάπου ότι ήδη ένα ζώο έχει εξαφανιστεί, καθώς ζούσε μόνο για 1,5 χρόνο. και ότι αυτό θα είχε συνέπειες για το ζώο που τρεφόταν με αυτό, και αυτό με τη σειρά του κλπ κλπ κλπ. σωστό ως ιδέα, να δούμε όμως και κάτι παραπάνω.]

 

χμ, πολλά κόμικς. χμ....

[Naroualis]

Nanny Ogg’s Cookbook, Terry Pratchett, Stephen Briggs, Tina Hannan, Paul Kidby.

 

 

 

Οπισθόφυλλο:

 

 

 

“They say that the way to a man’s heart is through his stomach, which just goes to show they’re as confused about anatomy as they gen’rally are about everything else, unless they’re talking about instructions on how to stab him, in which case a better way is up and under the ribcage. Anyway, we do not live in a perfect world and it is foresightied and useful for a young woman to become proficient in those arts which will keep e weak-willed man from straying. Learning to cook is also useful.”

 

 

Nanny Ogg, one of Discworld’s most famous witches, is passing on some of her huge collection of tasty and above all interesting recipes, since everyone else is doing it. But in addition to the delights of the Strawberry Wobbler and Nobby’s Mum’s Distressed Pudding, Mrs Ogg imparts thoughts on life. Death, etiquette (‘If you go to other people’s funerals they’ll be sure to come to yours'), courtship, children and weddings, all in a refined style that should not offend the most delicate of sensibilities. Well, not much.

 

Most of the recipes have been tried out on people who are still alive.

[Endless Journey]

Καταρχήν μόλις τέλειωσε η ανάγνωση πάσης φύσεως ιστοσελίδων, βιβλίων και σημειώσειων για την Συμβουλευτική.Αυτό σημαίνει οτι το βιβλίο του John Mcleod "Εισαγωγή στην Συμβουλευτική ", πάει στην άκρη για λίγο διάστημα......

Παράλληλα διαβάζω με αρκετό ενδιαφέρον το βιβλίο "Τα μυστήρια του Χρόνου" που αποτελεί συλλογή δεδομένων/στοιχείων πολλών συγγραφέων και με εισαγωγή του Γιώργου Στάμκου.

Μόλις τελειώσει η ανάγνωση του , στην σειρά περιμένει ένα πολύ καλό βιβλίο του Andrew Matthews :"Άκου την καρδιά σου" και το "Μυστικό" ή "The Secret".Για το τελευταίο έχουν ακουστεί πολλά και εχω μια σχετική περιέργεια .....

[Nihilio]

λοιπόν, διάβασα το μικρό κθούλου, ο οποίος μου άφησε την καλύτερη γεύση!!! χρόνια το είχα απωθημένο να τον διαβάσω και με αποζημίωσε. συνιστάται ανεπιφύλακτα!!

Ω ναι!

 

διαβάζω το neverwhere του neil gaiman, το κόμικς. δεν έχω καταλάβαι πού θέλει να το πάει, αλλά προς το παρόν μου θυμίζει πολύ clive barker σκηνικά.

 

Το είχα διαβάσει πριν το καλοκαίρι, και κατά τη γνώμη μου δεν έλεγε και πολλά. Ίσως να φταίει το ότι o ίδιος ο Gaiman δεν ασχολήθηκε καθόλου με αυτό το project, αλλά σίγουρα κάτι έλειπε. Και πράγματι, θυμίζει αρκετά Barker της δεύτερης περιόδου του (κρυμμένος παράλληλος κόσμος που κατοικούν περίεργοι χαρακτήρες)

[Naroualis]

Το διαμέρισμα της οδού Πατησίων, της Μαρώς (ο τόνος στο ώ) Τριανταφύλλου. Μεταφυσικός τρόμος, φαντάσματα και πολύ συγκίνηση, χωρίς να ξεπέφτει στο αμερικανίστικο στυλ. Μου άρεσε αρκετά και για έναν ακόμη λόγο: Οι κρίσεις πανικού που πιάνουν την ηρωίδα της είναι εξ αιτίας πραγμάτων που με κυνηγάνε από μικρό παιδί.

[Sileon]

Τελείωσα το "Κάστρο στο δάσος"του Μέιλερ, ο Χίτλερ και η αιώνια πάλη του Κακού με το Καλό ιδωμένη απο την πλευρά ενός δαίμονα που συνέβαλε στην διάπλαση του αυτουργού της γενοκτονίας. Η πιο καλή φετινη κυκλοφορία που έχω διαβάσει μέχρι ώρας. Διάβασα και το "Σπίτι στα σύνορα του κόσμου" του Hodgson. Πρώιμη φαντασία και τρόμος που σε στέλνει σε άλλες σφαίρες.

Ξεκίνησα το "The Knight" του Wolfe. "Τραβάει" καλά για αρχή..

[D'Ailleurs]

"Το σπίτι στα σύνορα του κόσμου" είχε ξαναβγεί απο τις εκδόσεις Ωρορα με τον τίτλο "Το σπίτι της αβύσσου". Χαίρομαι που οι εκδόσεις Πορτοκάλι ανακοίνωσαν οτι θα βγάλουν και τα άλλα βιβλία του Χόντζσον. Επίσης ενα μεγάλο FOAD στον Ελευθερουδάκη/Νταβέλη που έχει το βιβλίο 11.50 ευρώ, λές και είναι φτιαγμένο απο χρυσάφι.

[Sileon]

Μάλιστα η δουλειά που έχουν κάνει οι έκδοσεις Πορτοκάλι στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι κάτι παραπάνω απο αξιοπρεπής. Ωραία μετάφραση, όμορφο δέσιμο, ενδιαφέροντα συνοδευτικά σχόλια, στο τέλος του βιβλίου, για την συγκεκριμένη ιστορία αλλά και είναι σύντομο χρονικό της ζωής του συγγραφέα.

[Mort13]

Invisible Monsters του Chuck Palahniuk. Δεν χρειάζεται να πω πολλά, σε όσους αρέσει το στυλ του Chuck θα το λατρέψουν, όσοι ακούνε "Fight Club" και τους πιάνει πονοκέφαλος καλύτερα να το αποφύγουν.

[nikosal]

Χμμμ.... και όσοι από Τσακ ξέρουν μόνο τον Μπέρι, έχουν ελπίδα να μάθουν τίποτα για τον δικό σου;

[Darkchilde]

Εγώ δηλαδή που ξέρω και τον Νορρις τι κερδίζω?

[Mort13]

Ε βαριέμαι να κάθομαι να γράφω ολόκληρο Palahniuk, το Chuck είναι πιο εύκολο :tongue:

[Sileon]

Χα! Μόλις το ξαναέγραψες..

[Naroualis]

Είχα διαβάσει παλιότερα το Νανούρισμα. Μοιάζει στο στυλ με το Invisible Monsters ;

[Naroualis]

Τελείωσα το Homeland του Σαλβατόρε. Μου φάνηκε, μ, ενδιαφέρον. Μ. Νομίζω ότι έχω κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με το πόσο πειστικό είναι αυτό το μοτίβο, αυτός που γεννήθηκε και παρέμεινε καλός μέσα στους κακούς, αλλά έστω. Πάω για το δεύτερο μέρος της Dark Elf τριλογίας, το Exile.

Edited September 4, 2007 by naroualis

[Naroualis]

Πάει και το Exile (του Σαλβατόρε, Dark Elf Trilogy). Μάλιστα επειδή δε βρήκα την παλιά έκδοση, πήρα την καινούργια με την απίθανη εικόνα στο εξώφυλλο. Για το ίδιο το βιβλίο, τι να πω εγώ, ποιος ήταν που είχε πει ότι την πολύ την ενδοσκόπηση τη βαριέται κι ο Γιούνγκ; Ε, κάτι τέτοιο. Πάω για την περίφημη Ξενιτιά τώρα και μετά ίσως λίγη Ρόμπιν Χόμπ.

[heiron]

Το τελευταιο καστρο

του Τζακ Βανς

 

Ωραιο ειναι,σαν θεμα και περιβαλλον ειναι του γουστου μου αλλα απο εκει και περα τοσο η πλοκη οσο και το ολο υφος καπου υστερει σε σχεση με τη σειρα Dying Earth για παραδειγμα.

 

Επισης ειχα αφησει μισο το

 

Η πυλη των αστρων

του Φρεντερικ Πολ

 

το οποιο ισως συνεχισω τωρα που ηρθα για λιγες μερες στο Βολο.

[D'Ailleurs]

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ του ΝΤΕΝΕΝΞ ΝΤΙΝΤΙΕ

 

Περιγραφή: Παρίσι, 17 Οκτωβρίου 1961. Η αστυνομία συγκρούεται με χιλιάδες Αλγερινούς που διαδηλώνουν υπέρ της ανεξαρτησίας της Αλγερίας. Ένας Γάλλος καθηγητής της ιστορίας πέφτει νεκρός. Τουλούζη είκοσι χρόνια μετά. Ο γιος του καθηγητή δολοφονείται. Συνδέονται άραγε τα δυο εγκλήματα ; Ο επιθεωρητής Καντέν αναλαμβάνει την υπόθεση. Οι επίμονες έρευνες του θα ανασύρουν οδυνηρές μνήμες και θα ρίξουν φως σε γεγονότα που ως τότε είχαν επιμελώς αποσιωπηθεί.

 

Το Έγκλημα και μνήμη ανασυνθέτει με ακρίβεια τη μαζική σφαγή των Αλγερινών διαδηλωτών στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1961, την οποία οργάνωσε, με πρωτοφανή βιαιότητα και φυλετικό μίσος, ο αρχηγός της αστυνομίας Μωρίς Παπόν. Πέπλος σιωπής για «πατριωτικούς λόγους» επιβλήθηκε στον Τύπο. Πολλά χρόνια αργότερα η ιστορική έρευνα θα κατορθώσει να αποκαλύψει πλήρως την υπόθεση αυτή. Το έγκλημα και μνήμη συντέλεσε αποφασιστικά στο να γίνει ευρύτερα γνωστή η μελανή αυτή σελίδα της σύγχρονης γαλλικής ιστορίας. Το 1999 η εισαγγελία του Παρισιού αναγνώρισε και επίσημη τη διάπραξη του εγκλήματος ενώ το Γαλλικό Υπουργείο Παιδείας ενέταξε το Έγκλημα και μνήμη στο σχολικό πρόγραμμα των λυκείων της χώρας.

[trillian]

1-2-3, testing, 1-2-3... Πωπω... πόσος καιρός έχει περάσει από το τελευταίο μου ποστ; Μου λείψατε!!! Υπόσχομαι ότι δε θα το ξανακάνω αυτό και ξεκινάω τη διαδικασία επανένταξης από τα βιβλία που διάβασα.

 

Λοιπόον... χμμ.... έχουμε και λέμε.... γκουχ. ( Δεν είναι και πολλά Φανταστείτε, ούτε να διαβάσω δεν έχω χρόνο...)

 

-Perdido Street Station, China Mieville. Απίστευτο! Πάρα πολύ καλό, πραγματικά, μου θύμισε πολύ το City of Saints and Madmen - όχι στην πλοκή, ούτε στο setting, αλλά σε αυτό το περίεργο ύφος και την αίσθηση που σου αφήνει η ιστορία. Αν και το τέλος ομολογουμένως δε με ικανοποίησε 100%, είχα την αίσθηση ότι κάτι έλειπε.

 

-Hyperion, Dan Simmons. Οκ, ό,τι και να πω είναι λίγο γι' αυτό το βιβλίο, το Ίλιον πέφτει στην δεύτερη θέση πλέον από τα βιβλία του αγαπητού Νταν, και να δούμε πότε θα βρω χρόνο να (πάρω και να) διαβάσω το Fall of Hyperion.

 

-The Doors of his face, the lamps of his mouth, Roger Zelazny. Συλλογή, μην φανταστείτε όμως ότι τις διάβασα όλες ακόμα, μόνο τις πρώτες τρεις (ίσως φταίνε κάτι απαίσιοι άνθρωποι που δε με άφηναν να διαβάσω στις διακοπές :tongue:)

 

-Ηalloween Tree, Ray Brudburry. Μια απίστευτη ιστορία, χειμωνιάτικη βεβαίως, που εγώ όμως τη διάβασα μέσα στο καλοκαίρι (να θυμηθώ να την ξαναδιαβάσω λίγο πριν τα Χριστούγεννα.)

 

-Harry Potter and the Deathly Hallows. Περισσότερα κάποια στιγμή στο αντίστοιχο θέμα...

 

Και...χμ... that's about it Βεβαίως διάβασα γύρω στα 10 βιβλία στα πεταχτά στη δουλειά, αλλά αυτά υποθέτω δε μετράνε :tongue:

 

Ευθυμία, τι γίνεται με το Άμπερ; ;)

Edited September 8, 2007 by trillian

[Naroualis]

Άστα, κόλλησα. Το πορτοφόλι άδειασε και το μόνο που υπάρχει πρόχειρο είναι ολόκληρη η δεκαλογία, με 50 γιούρος. Με τι προσόντα; Προσπαθώ να ξεγελαστώ με το Dark Elf Trilogy, μόλις τελείωσα το Sojourn. Κι αν είμαι αρκετά θαραλλέα θα ξεκινήσω το Καράβι της Μαγείας, της Ρόμπιν Χομπ. Ελπίζω πρώτη του μηνός να υπάρχει ακόμη το omnibus της Άμπερ στο βιβλιοπωλείο που πηγαίνω γιατί αλλιώς...

[heiron]

50?!?

Εγω το ειχα βρει πριν κανα δυο χρονια με 32 και μου φανηκε και ακριβο!

Βεβαια τωρα κλαιω για την τσιγκουνια μου αφου δεν το βρισκω.Ατιμη Τριλ,κανενα δεν εχω διαβασει.Τελικα ειμαι ακομη νουμπας...