Jump to content

Τι Γράφετε Τελευταία;


Βάρδος

Recommended Posts

Καλά δεν είναι και πολλά τρία χρόνια, χρειάστηκα δύο για να γράψω το Δάκρυ, όταν δουλεύεις και γράφεις και άλλα πράγματα παίρνουν χρόνο τα μεγάλα μυθιστορήματα.

Ευχαριστώ, εύχομαι επίσης καλή έμπνευση και δύναμη για να συνεχίζεις την προσπάθεια σε όλα όσα γράφεις.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τρία χρόνια ούτε εγώ τα βρίσκω πολλά, το Αερικό μου πήρε τέσσερα για το πρώτο draft. 

Το οποίο Αερικό το πήρα πίσω από τους beta readers μου και εκμεταλλεύτηκα τις 4 μέρες χωρίς ίντερνετς στο χωριό για να ξεκινήσω το δεύτερο draft. Ευπειθώς αναφέρω ότι έπιασα τις 18.500 λέξεις, δηλαδή το πρώτο και το δεύτερο μέρος του βιβλίου (τα πρώτα τέσσερα μέρη είναι μικρά, το πέμπτο είναι το μεγαλύτερο γιατί οι ιστορίες του πραγματικού και του φανταστικού κόσμου ενώνονται). Έσβησα άπειρες λέξεις και τελικά κατέληξα με ένα χιλιάρικο παραπάνω από το πρώτο draft μέχρι στιγμής. Έχοντας όλη μου την ιστορία και την ανάπτυξη των χαρακτήρων, τώρα μπορώ να επικεντρωθώ επιτέλους και στην κοσμοπλασία - που αισθανόμουν ότι έπασχε. Πιστεύω το πάω καλά το πράγμα, μέχρι στιγμής, μου ήρθαν μερικές πολύ καλές ιδέες, βοήθησε και το σχετικό άρθρο της Ναρουάλις πολύ, μακάρι να συνεχίσω να έχω όρεξη και να μου βγει ακριβώς όπως το φαντάζομαι. Οψόμεθα. 

Edited by elgalla
  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Τρια χρονια το παιδευω εγω γιατι δεν εχω την εμπνευση που θα ηθελα.. απο τις περιπυ 230 σελιδες που εχω γραψει απο το 11, εχω γραψει το 60-70% μεσα σε ενα καλοκαιρι... κι απο εκει και περα.. τιποτα... διορθωσεις, καποια κεφαλαιακια...αυτα... να δουμε τωρα μετα τις διακοπες, τι θα γινει..

 

οσο για το αλλο, την ΠΟΛΗ, θα μπορουσα να το γραψω σ ενα βραδυ μεσα...οταν συνελλαβα την ιδεα, αν δεν κουραζομουν το πρωτο βραδυ, (γιατι γραφω αργα τη νυχτα με την ησυχια μου και τις μπυριτσες μου -και τη μουσικουλα μου- θα το ειχα τελειωσει εκεινη τη στιγμη, αλλα το αφησα και με...αφησε η εμπνευση... το επομενο πρωι δεν ηξερα πως και τι και που να το κατευθυνω.... αλλη φορα οταν εχω την εμπνευση, θα γραφω νον-στοπ μεχρι να πεσω κατω!!!!

 

επισης, κατι που δεν ειχα αναφερει ποτε, πριν απο το μυθιστορημα που αποτελει για μενα το..."μωρο μου", το ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ, δηλαδη, και την ΠΟΛΗ (αυτη ειναι μια νουβελα που θα τελειωσει μεσα στο φθινοπωρο..) , ειχα ξεκινησει σαν πρωτη αποπειρα συγγραφης γυρω στο 10, ενα φουτουριστικο μυθιστορημα, που διαδραματιζοταν στο κοντινο μελλον, στην Αμερικη  που οσοι ειναι ζευγαρωμενοι ζουν σε διαφορετικο κοσμο και οσοι ειναι μονοι σε αλλο, κατι σαν στρατοπεδα... οπου απαγορευεται ο ενας να πλησιασει τον αλλον,κλπ... αυτο εμεινε εντελως ημιτελες... THE CAMP το ειχα ονομασει.....

 

ισως γραψω κατι πειραματικα καποια στιγμη πανω σ αυτο...  τελικα πιστευω οτι απο το να γραφεις και να ζοριζεις την εμπνευση σου πανω σε 1, καλυτερα να γραφεις σε πολλα και οπου εχεις την περισσοτερη εμπνευση εκει να δινεις τη βαση!

ειναι σα να κατεβαζεις 3 διαφορετικα τορεντ... αν παγωσεις τα αλλα 2 και αφησεις μονο το ενα να κατεβαινει με ταχυτητα.....100 μεγκαμπαιτς, δε θα κατεβει ποτε, ενω ισως τα αλλα 2 να εβγαζαν...1 κιλομπαιτ και να ειχαν κατεβει πρωτα...

 

καπως ετσι... (δε σας μπερδεψα ε? :p )

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν μας μπέρδεψες.

Κάποιες φορές βοηθάει να εναλλάσσεις είδη, μπορεί να σε ξεκουράζει και να σε αφήνει να βλέπεις με άλλο μάτι κάθε έργο όταν ξαναγυρνάς σε αυτό.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Έχω ένα μυθιστόρημα που με έχει κουράσει αρκετά, διότι το γράφω εδώ και δυο χρόνια και είμαι ακόμα στην αρχή. Πότε φοβάμαι να το προχωρήσω για να μην γράψω πατάτες, πότε κολλάω, αλλά από την άλλη δεν θέλω και να το παρατήσω γιατί αγαπάω τους χαρακτήρες του. Τόσο αυτούς που έγραψα όσο και αυτούς που πρόκειται να μπούν.
Η σελίδα με τις ιστορίες μου έδωσε την ευκαίρία να "ξεσκάσω" λίγο, αφήνοντας την φαντασία μου ελεύθερη και γράφοντας μια ιστορία. Τελείωσα ήδη το πρώτο μέρος και εύχομαι να να αρέσει. Το δεύτερο μέρος είναι ήδη στα σκαριά.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Σε όσα ανέφερα λίγο πιο πάνω, να προσθέσω και μια περιπέτεια που ξεκίνησα χθες, όχι φαντασίας αλλά πιο ρεαλιστική με ελπίδα να εκδοθεί.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Γεια σας παιδιά! Είμαι πολύ χαρούμενος που βρήκα ένα φόρουμ σχετικό με το δικό μου αντικείμενο. Το είχα δει και παλαιότερα μα δεν είχα δώσει σημασία-δυστυχώς. Λοιπόν... εγώ αυτόν τον καιρό γράφω ένα διήγημα τρόμου, θα έλεγα. Ακόμη όμως δεν έχω βρει ονομασία. Μόλις το τελειώσω θα ποστάρω να το δείτε κι εσείς.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Kαιιιι, ναι. Το πρώτο draft του διηγήματος που θα φέρω στο επόμενο εργαστήρι της ΑΛΕΦ είναι γεγονός. Στα φτυάρια, σύντροφοι!  :yessir:
 

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ τελειωσα σαν συγγραφεας..... γυρισα απο την Ανδαλουσια, απο το Καδiθ... περπατησα στα μερη που περπατησε ο ηρωας μου,μπηκα στα μπαρ που μπηκε, κολυμπησα στις παραλιεςπου κολυμπησε..... αλλα.........εμπνευση...μηδεν! 0!!! ειμαι στα χειροτερα μου.... καθε βραδυ πινω ενα μπουκαλι ουισκι....εχω πεσει σε καταθλιψη και τιποτα μα τιποτα δε μου δινει την παραμικρη εμπνευση........εοιμαι μονος.....εντελως...  δεν εχω ανθρωπο ουτε γεια να πω.... παντα πιστευα οτι στα χειροτερα μου, κατι καλο βγαινει...αλλα αυτη τη φορα τιποτα απολυτως.......... δε ξερω αν και ποτε και πως θα ξαναγραψω......ισως ποτε........ισως απλα πεθανω απο το αλκοολ........ παρ ολα αυτα θεωρω τιμη μου που γνωρισα εστω κι απο εδω μεσα καποιοιυς ανθρωπους αξιους που γραφουν ..... ειμαι περηφανος που ανηκω σ αυτο το φορουμ κι ας μη ξαναγραψω ποτε και τιποτα........ :(

Edited by georgezerv76
Link to comment
Share on other sites

Πρώτα από όλα θα έλεγα να αφήσεις τη στενή παρέα με το ουίσκι, δεν σου κάνει καλό φίλε μου.

Ύστερα ας σκεφθούμε λίγο την κατάσταση. 

Η βόλτα στο Κάδιθ δεν απέδωσε να σε εμπνεύσει για να συνεχίσεις την ιστορία, ίσως την πρώτη φορά ήταν και κάποιο πρόσωπο που έδενε με την ατμόσφαιρα και το πυροδότησε; Κοπέλα, φίλος, κάποια γνωριμία εκεί που έκανε την παραμονή σου μοναδική και σε ενέπνευσε; Ίσως ελλείψει αυτής τώρα να μη λειτούργησε, μπορεί απλά και η ιστορία να μη σε τραβάει πλέον ή να μη λειτουργεί κάτι. Εδώ μπαίνει η θέληση, ξεκουράσου λίγο, διάβασε βιβλία ( και ιστορίες εδώ, έχουμε πολύ καλό πράγμα ) να ανανεωθεί η οπτική σου και η διάθεση και μετά ξεκίνα να δουλεύεις και πάλι την ιστορία. Αν δεις ότι δεν μπορείς τελικά να συνεχίσεις άσε την και πήγαινε σε κάτι άλλο. Ακόμα και αν την ολοκλήρωνες δεν θα έμενες σε αυτή έτσι δεν είναι; Οπότε προχώρα σε μια νέα ιδέα, σίγουρα έχεις σκεφθεί πράγματα που δεν μπορούσαν να μπουν σε εκείνη την ιστορία, καιρός να γράψεις κάτι από αυτά. Μην το βάζεις κάτω και εδώ είμαστε εμείς συνοδοιπόροι στο δύσκολο δρόμο της συγγραφής. Να θυμάσαι, μπορεί να είναι δύσκολος αλλά αξίζει πάντα τον κόπο.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

ΔΥΣΤΥΧΩΣ τελειωσα σαν συγγραφεας..... γυρισα απο την Ανδαλουσια, απο το Καδiθ... περπατησα στα μερη που περπατησε ο ηρωας μου,μπηκα στα μπαρ που μπηκε, κολυμπησα στις παραλιεςπου κολυμπησε..... αλλα.........εμπνευση...μηδεν! 0!!! ειμαι στα χειροτερα μου.... καθε βραδυ πινω ενα μπουκαλι ουισκι....εχω πεσει σε καταθλιψη και τιποτα μα τιποτα δε μου δινει την παραμικρη εμπνευση........εοιμαι μονος.....εντελως...  δεν εχω ανθρωπο ουτε γεια να πω.... παντα πιστευα οτι στα χειροτερα μου, κατι καλο βγαινει...αλλα αυτη τη φορα τιποτα απολυτως.......... δε ξερω αν και ποτε και πως θα ξαναγραψω......ισως ποτε........ισως απλα πεθανω απο το αλκοολ........ παρ ολα αυτα θεωρω τιμη μου που γνωρισα εστω κι απο εδω μεσα καποιοιυς ανθρωπους αξιους που γραφουν ..... ειμαι περηφανος που ανηκω σ αυτο το φορουμ κι ας μη ξαναγραψω ποτε και τιποτα........ :(

 

Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι το ουίσκι δε θα φέρει έμπνευση, αλλά κίρωση ήπατος.

 Πέραν αυτού, πόσο καιρό είσαι χωρίς έμπνευση;; Εγώ κοντεύω τα 2 χρόνια, αλλά τώρα σιγά σιγά κάτι μου έρχεται.... Just chill :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

ΔΥΣΤΥΧΩΣ τελειωσα σαν συγγραφεας..... γυρισα απο την Ανδαλουσια, απο το Καδiθ... περπατησα στα μερη που περπατησε ο ηρωας μου,μπηκα στα μπαρ που μπηκε, κολυμπησα στις παραλιεςπου κολυμπησε..... αλλα.........εμπνευση...μηδεν! 0!!! ειμαι στα χειροτερα μου.... καθε βραδυ πινω ενα μπουκαλι ουισκι....εχω πεσει σε καταθλιψη και τιποτα μα τιποτα δε μου δινει την παραμικρη εμπνευση........εοιμαι μονος.....εντελως...  δεν εχω ανθρωπο ουτε γεια να πω.... παντα πιστευα οτι στα χειροτερα μου, κατι καλο βγαινει...αλλα αυτη τη φορα τιποτα απολυτως.......... δε ξερω αν και ποτε και πως θα ξαναγραψω......ισως ποτε........ισως απλα πεθανω απο το αλκοολ........ παρ ολα αυτα θεωρω τιμη μου που γνωρισα εστω κι απο εδω μεσα καποιοιυς ανθρωπους αξιους που γραφουν ..... ειμαι περηφανος που ανηκω σ αυτο το φορουμ κι ας μη ξαναγραψω ποτε και τιποτα........ :(

Τι εννοείς, γυρισα απο την Ανδαλουσια, απο το Καδiθ???

Πήγες όντως στην Ισπανία μόνο και μόνο για να σου έρθει η έμπνευση? 

Μπράβο! Μακάρι να μπορούσα να κάνω κι εγώ κάνα ταξιδάκι!

Ά! Και κάτι που σκέφτηκα... όταν λες δεν έχεις έμπνευση τι ακριβώς εννοείς, Ως προς το τι να γράψεις ή πώς να το γράψεις?

Edited by Βελόρεν
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Να στε καλα που απαντησατε...

 

ναι πηγα τον αυγουστο στην ανδαλουσια....στη Μαλαγα, τη Σεβιλλη, τη Μαδριτη και το Καδιθ,, Πηγα ΣΤΗΝ αΝΔΑΛΟΥσια οπου διαδραματιζεται το μυσθιστορημα μου 'Ενα Ταξιδι¨", στο Καδιθ και τη Σεβιλλη... Εκει ειχα εμπνευστει την Ιστορια, στο Καδιθ και εκει διαδραματισα μεγαλο μερος της...

Ξαναπηγα εκει μετα απο 6 χρονια.... περπατησα στα ιδια μερη και κολυμπησα στις παραλιες... ηπια στα μπαρ, που ηπιε ο ηρωας του βιβλιου μου.... ειχα αποφασισει να το κανω αυτο το ταξιδι, για να εμπνευστω και να ολοκληρωσω επιτελους αυτο το βιβλιο που αρχισα το 2011...αλλα τιποτα....γυρισα και εμια πιο κενος απο ποτε...και ναι πινω σχεδον ενα μπουκαλι καθε βραδυ..συνεχιζα οτι εκανα στην Ισπανια.... δυστυχως η ελλειψη εμπευσης οφειλειται και στο κενο της ζωης μου.......καμια κοπελα εδω και 4 χρονια, καμια παρεα εδω και 1 χρονο...απολυτη μοναξια.......αντι ομως να γραψω στερεψα...

τελος παντων........ θα προσπαθησω να πιασω την αλλη μου μικρη ιστορια, την "Πολη", εστω κι αν φαινεται να τνν εχω παρατησει.........

Εκανα μια προσπαθεια αλλα δε μου βγηκε...τουλαχιστον μου εμεινε το ταξιδι και οι ανεκτιμητες εμπειριες του και οι αναμνησεις.............

Ας ειναι............

 

*Φιλε μου, οταν λεω για την εμπνευση, εννοω οτι δεν μπορω ουτε να ανοιξω το λαπτοπ και να μπω στο γουορντ με το μυθιστορημα.......κανενα κουραγιο...........

 

**ειμαι 2 μηνες τουλαχιστον στεγνος απο εμπνευση... το συκωτι μου μαλλον...δεν θα χαρει ιδιαιτερα ;)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Θα σου πω ένα μικρό μυστικό που κάνω εγώ όταν στερεύω από έμπνευση. Δεν είναι σαν αυτά που έχεις ακούσει επανειλημμένως του στυλ: Κάτσε και διάβασε, ή ξεκουράσου και τα λοιπά. Αυτό που θα σου πω εγώ είναι να κάνεις ένα copy-paste το μυθιστόρημά σου ώστε να το χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις και χωρίς να χαλάσεις το πρωτότυπο. Πάρε λοιπόν το αντιγραμμένο και άρχισε να το "παραβιάζεις". Τι εννοώ εγώ με αυτό? Άλλαξε πολλούς από τους διαλόγους. Γέμισέ τους με ασυναρτησίες και ό,τι άλλο φανταστείς που θα σου προσφέρουν γέλιο. Διακωμώδησε τελείως την κατάσταση των ηρώων σου. Ξέφυγε λίγο από αυτό που έχεις μέσα στο μυαλό σου σαν ιστορία. Σε ένα μου διήγημα, κάποτε που είχα κουραστεί από την συγγραφή του το έκανα βάζοντας τους δύο εχθρούς να πίνουν μία παγωμένη κόκα-κόλα λέγοντας τις χειρότερες ασυναρτησίες. Πραγματικά είχα γελάσει πολύ με αυτό. Και μετά ως δια μαγείας, είχα απλά ξεκολλήσει. Και πριν το συνεχίσεις σοβαρά μπορείς να γράψεις πως την ώρα που ετοιμάζονταν να κάνουν το grande finalle, έπεσε ένας κομήτης και τους σκότωσε όλους. Μην τα πάρεις στραβά αυτά που σου είπα, αλλά νομίζω πως έπιασες το νόημα αυτών που σου είπα. Το θέμα, κατά την γνώμη μου είναι να γελάσεις ακόμη και με αυτόν τον τρόπο.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Έξυπνη "τεχνική" Κωνσταντίνε. Κάνω κάτι ανάλογο, πιάνω ανέκδοτα και τα διασκευάζω! Προσπαθώ να τα φτιάξω short stories, και η διαδικασία με ξεκουράζει γιατί δεν χρειάζεται ιδιαίτερο κόπο, με χαλαρώνει, και το σημαντικότερο, μου φτιάχνει τη διάθεση..;)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Ευπειθώς αναφέρω, τα Πνεύματά* μου έφτασαν στη μέση των διορθώσεών τους. Οι ως τώρα 29000 λέξεις αυξήθηκαν κατά μόλις 2.000, δηλαδή λιγότερο 10%. Αυτό θα πει ότι επιτέλους ένα ΝαΝο γράφτηκε με μια σχετική νηφαλιότητα, αφού συνήθως -ακόμα κι όταν γράφω με άνεση χρόνου-  τα κείμενά μου παίρνουν ένα 25-30% στις διορθώσεις τους. Στο δεύτερο μισό βέβαια λείπει ένα μικρό κεφάλαιο, αλλά δεν περιμένω να περάσω το 20%.

 

Επίσης πήρα τις πρώτες γνώμες από τους beta readers μου για το πόντιακ φάνταζι και είμαι πολύ χαρούμενη, πολύ χαρούμενη σας λέω.

 

 

*stand-alone φάνταζι με ψευδο-ελληνιστικό σέττινγκ που είχα γράψει στα πλαίσια του NaNoWriMo 2012

  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Να προσθέσω και γω ακόμα ένα έργο που μπήκε στα τόσα που έχω εν εξελίξει.

Κάτι που γράφω σπάνια, ένα αστυνομικό, με έναν τετραπλό φόνο.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Ανάμεσα στα πολλά μου έργα έχω ξεκινήσει ναμεταφράζω το Δάκρυ του Ουρανού. Ξέρετε κανένα μηχανηματάκι να κάνει αυτή τη δουλειά ή να βασιστώ στο google translate;

Link to comment
Share on other sites

Ανάμεσα στα πολλά μου έργα έχω ξεκινήσει ναμεταφράζω το Δάκρυ του Ουρανού. Ξέρετε κανένα μηχανηματάκι να κάνει αυτή τη δουλειά ή να βασιστώ στο google translate;

Όχι, απλά ξαναγράφτο λέξη-προς-λέξη στα αγγλικά

Link to comment
Share on other sites

Βάζω το αυτόματο και μου κάνει ένα κομμάτι και μετά το ελέγχω, κάνω διορθώσεις και αλλάζω όποιες λέξεις δε μου αρέσουν αλλά έλεγα μήπως υπήρχε τίποτα πιο εξειδικευμένο. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εδωσα υποσχεση στον εαυτο μου να ξαναπιασω το ...λαπτοπ αμεσα... δε ξερω ποια απο τις 2 ιστοριες θα πιασω... μαλλον το 'Ενα ταξιδι"¨οσο ειανι φρεσκες ακομα οι αναμνησεις απο το ταξιδι στην Ισπανια που πρεπει να ενσοματωσω μεσα.... επισης τον δεκεμβρη θα παω και στη Βουδαπεστη για αναζητηση νεας εμπνευσης ...

Για το "Η Πολη" δε ξερω τι θα γινει.... ισως το τελειωσω σε καποια νυχτα μετα απο πολυ αλκοολ που ισως μου δωσει νεα εμπνευση....

Προς το παρον πινω ρουμι, μετα απο ...αλογιστη κατναλωση μπυρας, και κοιταζω την οθονη μπας και.... που δεν...

 

αυτα... ευχομαι να εχω νεο υλικο αμεσα...........

Link to comment
Share on other sites

Μη σε παίρνει από κάτω και είπαμε να κάνεις κράτει στο ποτό, στον πάτο του μπουκαλιού δεν βρίσκεται παρά κατάθλιψη, όχι έμπνευση.

Μια πρόταση είναι να πιάσεις κάτι καινούριο ή να πάρεις την ιστορία από την αρχή κάνοντας διορθώσεις σε λάθη και τυπογραφικά και μπορεί να επιστρέψει διάθεση και η έμπνευση. Αλλά προσπάθησε να γράφεις, Τρώγοντας έρχεται η όρεξη!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Εδωσα υποσχεση στον εαυτο μου να ξαναπιασω το ...λαπτοπ αμεσα... δε ξερω ποια απο τις 2 ιστοριες θα πιασω... μαλλον το 'Ενα ταξιδι"¨οσο ειανι φρεσκες ακομα οι αναμνησεις απο το ταξιδι στην Ισπανια που πρεπει να ενσοματωσω μεσα.... επισης τον δεκεμβρη θα παω και στη Βουδαπεστη για αναζητηση νεας εμπνευσης ...

Για το "Η Πολη" δε ξερω τι θα γινει.... ισως το τελειωσω σε καποια νυχτα μετα απο πολυ αλκοολ που ισως μου δωσει νεα εμπνευση....

Προς το παρον πινω ρουμι, μετα απο ...αλογιστη κατναλωση μπυρας, και κοιταζω την οθονη μπας και.... που δεν...

 

αυτα... ευχομαι να εχω νεο υλικο αμεσα...........

Να κάνω κι εγώ μία ερώτηση? Γιατί ψάχνεις έμπνευση στα ταξίδια σου στο εξωτερικό; Δεν λέω... καλό είναι σίγουρα και βοηθάει. Αλλά έμπνευση μπορείς να πάρεις ακόμη πιο ανέξοδα διαβάζοντας μερικά καλά βιβλία τα οποία θεωρώ κιόλας πως θα σου δώσουν περισσότερη έμπνευση. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

απο βιβλια αλλο τιποτα...διαβαζω σα τρελος...τελειωνω το ενα, αρχιζω το αλλο... απο Χεμινγουει ,Οργουελ και Χαξλι, μεχρι Βερονικα Ροθ και Στιβεν Γουατσον! Διαβαζω παρα πλυ, οσο φυσικα προλαβαινω απο τη δουλεια... πολλες φορες αποκοιμιεμαι με το βιβλιο διπλα μου.... αλλα τιποτα δε με τσιγκλαει να γραψω...

ισως φταιει οτι ειμαι και τοσα χρονια μονος...δεν υπαρχει ερωτας, δεν υπαρχει ..."μουσα", δεν υπαρχει ενδιαφερον γενικα στη ζωη, εκτος απο το πιοτο και τα ταξιδια... αν δεν ειχα κι αυτα δε ξερω πως θα ζουσα...  κατι γινεται παντως, αρχισα να ξαναγραφω τη νουβελα της Πολης, μηπως και με βοηθησει να ξεκολλησω....

το γραψιμο ειναι τρομερη διεξοδος και απ οσο θυμαμαι τον εαυτο μου μ αρεσε να γραφω απο τις εκθεσεις στο σχολειο, ως τη σχολη δημοσιογραφιας και τωρα στα μυθιστορηματα... μια ζωη διαβαζω, γραφω και ταξιδευω... ισως γι αυτο και δεν εχω προσωπικη, ιδιωτικη η και...ερωτικη ζωη, αν θελετε....

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Η μούσα σε εμπνέει και ακόμα περισσότερο αν είναι η κοπέλα σου ( γιατί έχω κάνει καιρό που η μούσα μου δεν ήξερε ότι παίζει το ρόλο αυτό ) αλλά δεν είναι και απαραίτητο για να γράψεις. Συνέχισε να γράφεις και θα ανοίξει ο δρόμος και πάλι.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..