heiron Posted May 28, 2008 Share Posted May 28, 2008 Τσα!Πήρα να διαβάσω 9 κι εγώ αυτή την Τετάρτη!Είδα και το όνομα γνωστού χασοδίκη στο εξώφυλλο... Το διήγημα ήταν μέτριο.Σου πετάει γρήγορα τι συμβαίνει και μετά δεν έχει αγωνία.Άσε που το τέλος δεν μου άρεσε.Ούτε εξηγούσε τίποτα.Η ιδέα,αν και καλή,είναι ελαφρώς κλισέ πια.Όχι κλασική ΕΦ αλλά πιστεύω με πιάνετε.Η γραφή μια χαρά και η μετάφραση μια χαρά χάλ..ε,θέλω να πω εξαιρετική PiKei! Όσο για το κόμικ,μου άρεσε η ιδέα(πάλι) αλλά ήταν...κάπως ελλιπώς εκτελεσμένη.Ο Δημητρίου έκανε ένα από τα καλύτερα φάντασυ εξώφυλλα και μετά είπε να χαντακώσει το κόμικ του;!;Δεν μου πολυάρεσε το σχέδιο,δεδόμένου του ταλέντου του.Η ιστορία είπα ήταν καλή αλλά λίγο ασαφής με τους πρέσβεις κτλ.Σε κάποια φάση μπερδεύτηκα κι αυτό δεν είναι καλό για ένα κόμικ λίγων σελίδων.Πάντως εγώ είμαι με τους Κενταύριους,φυσικά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted May 28, 2008 Share Posted May 28, 2008 (edited) Τσα!Πήρα να διαβάσω 9 κι εγώ αυτή την Τετάρτη!Είδα και το όνομα γνωστού χασοδίκη στο εξώφυλλο... Όσο για το κόμικ,μου άρεσε η ιδέα(πάλι) αλλά ήταν...κάπως ελλιπώς εκτελεσμένη.Ο Δημητρίου έκανε ένα από τα καλύτερα φάντασυ εξώφυλλα και μετά είπε να χαντακώσει το κόμικ του;!;Δεν μου πολυάρεσε το σχέδιο,δεδόμένου του ταλέντου του.Η ιστορία είπα ήταν καλή αλλά λίγο ασαφής με τους πρέσβεις κτλ.Σε κάποια φάση μπερδεύτηκα κι αυτό δεν είναι καλό για ένα κόμικ λίγων σελίδων.Πάντως εγώ είμαι με τους Κενταύριους,φυσικά! Γνωστού και μη εξαιρετέου χασοδίκη, θα έλεγα. ;) Σχετικά με το κόμικ, παίχτηκε το εξής: Ο Γιώργος μου έδωσε τα καρέ όλα, έτοιμα, και μου ζήτησε να κάνω ιστορία, ουσιαστικά προσθέτοντας captions. Το μόνο που "μου επιτρεπόταν" να κάνω, ήταν να αλλάξω, ίσως, τη σειρά των σελίδων. Το έκανα σε ένα σημείο μόνο, εκεί που μπαίνει η κόκκινη σελίδα. Προτίμησα, αντί να επεξηγώ όσα είχε σκιτσάρει, να φτιάξω μια "παράλληλη", ας πούμε, ιστορία, με τα captions μου, η οποία να σχετίζεται -σχετικά χαλαρά- με τα καρέ του. Το αποτέλεσμα είναι μια ιστορία η οποία έχει ως εξής: Υπάρχουν δυο αντιμαχόμενα διαπλανητικά "έθνη", ένα κομμουνιστικού τύπου, κι ένα εθνικιστικού τύπου, με τα ανάλογα ονόματα. Αυτά τα έθνη βρίσκονται σε πόλεμο ο οποίος, όπως κάθε πόλεμος, εξαντλεί τις πηγές και το έμψυχο υλικό τους. Οι Κενταύριοι, δηλαδή οι "εθνικιστές", δημιουργούν ένα στρατό από ειδικούς στρατιώτες-υβρίδια. Τον βάζουν να επιτεθεί σε ένα απομακρυσμένο σύστημα των Πλειάδων. Ο στρατός αποτυγχάνει στην προσπάθειά του και αποδεκατίζεται. Κάποια πλάσματα του στρατού συλλαμβάνονται απ'τους 'κόκκινους' και υποβάλλονται σε πειράματα εκεί. Ο "Κόκκινος" πρεσβευτής, καλεί τον "δεξιό", για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις ανακωχής. Οι δυο πλευρές γενικά βρίσκονται σε αδιέξοδο στην πολεμική τους προσπάθεια, και δεν απορρίπτουν την πιθανότητα ειρήνευσης. Ο Κόκκινος όμως αρπάζει την ευκαιρία για να τα "χώσει" στον δεξιό για την επίθεση του υβριδικού στρατού. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε περιβάλλον εξομοίωσης ενός υπολογιστή-μάτριξ, ο οποίος δοκιμάζει διάφορες πιθανότητες και βγάζει κάποια αποτελέσματα, γενικά στο θέμα του πολέμου και ειδικά στο θέμα της διαπραγμάτευσης. "Παίζει" ένα strategy παιχνίδι με τον εαυτό του. Εδώ βλέπουμε δυο εκδοχές της διαπραγμάτευσης-εξομοίωσης. Στη μια, ο εκπρόσωπος του Κενταύρου φεύγει εκνευρισμένος και δήθεν προσβεβλημένος. Σε αυτή την εκδοχή, οι στρατιώτες-υβρίδια ήπιαν πορτοκαλάδες, ουδείς επέζησε, κλπ. Στην άλλη εκδοχή όμως, ένας στρατιώτης-υβρίδιο κατορθώνει να ξεφύγει, σπέρνοντας την καταστροφή στα εργαστήρια ερευνών. Σε αυτή την εκδοχή, το "πάνω χέρι" το έχει "ο δεξιός", ο οποίος τα χώνει στον "κόκκινο". Ο "κόκκινος" τον διώχνει εκνευρισμένος. Αποκαλύπτεται όμως στο τέλος, ότι ο εκνευρισμός του Κόκκινου ήταν ψεύτικος: Ο Στρατιώτης-υβρίδιο ξέφυγε "ελεγχόμενα", έχει επαναπρογραμματιστεί απ'τους Κόκκινους, και περιμένει, σε κάποιο απομακρυσμένο φυλάκιο, να λάβει "εντολές" απ'αυτούς και να ενεργήσει σε βάρος του λαού του. Μετά απ'τα παραπάνω, νομίζω ότι δικαίως πρέπει να χαρακτηριστώ ως ο Lynch της Ελληνικής κόμικ σκηνής. Πρόκειται για ένα αφηγηματικό πείραμα το οποίο έκανα, και το οποίο, από κριτικές που δέχτηκα ως τώρα, για άλλους δούλεψε, και για άλλους όχι. Προσωπικά μου άρεσε το συνολικό αποτέλεσμα της ιστορίας. Εκ των πραγμάτων όμως, με τόσο "ζουμί", είναι σχετικά 'βαρύ', πολυεπίπεδο ανάγνωσμα, το οποίο ξεδιπλώνει τα όποια προτερήματά του, μάλλον με μια δεύτερη ανάγνωση. Ευχαριστώ για το χρόνο όσων το διαβάσατε, κι ευχαριστώ για την κριτική σου, Heiron. Edited May 28, 2008 by mistseeker Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted May 28, 2008 Author Share Posted May 28, 2008 Kατόρθωμα! Πήρες έτοιμα σκίτσα και έφτιαξες ιστορία;; Και μάλιστα, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Να πω την αλήθεια, δεν ήξερα ότι υπάρχει και αυτής της μορφής η συνεργασία σκιτσογράφου - σεναριογράφου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted May 28, 2008 Share Posted May 28, 2008 Την υπόθεση την κατάλαβα,μόνο λίγο στην αρχή μπερδεύτηκα ποιός είναι από τον Κένταυρο και ποιός από τις Πλειάδες(τι στο καλό;Εγώ με τον Dain πολεμούσαμε;;) και επίσης SPOILER αν είναι προσομοίωση όλο το πράγμα ή μόνο η διαπραγμάτευση εκ μέρους μιάς παράταξης-END OF SPOILER. Και στο τέλος το πολεμικό όχημα ήταν λίγο κουλό... Περίεργη συνεργασία,όντως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 28, 2008 Share Posted May 28, 2008 (edited) α) Το διήγημα μέτριο. Γενικά συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν. β) Νεκτάριε σχεδίαζα να στα χώσω από κοντά για το κόμικς, αλλά αν το έγραψες με δεδομένα-παγιώμενα τα σκίτσα, τότε αλλάζει το πράγμα. Ναι, αν ήταν λιγότερο αυτομπερδεμένο και ίσως περισσότερο πρωτότυπο (αν και δεν ξέρω πώς θα γινόταν να είναι και τα δύο μαζί) θα ήταν καλύτερο. Αλλά κι έτσι είναι μια χαρά. Πάντως η συμβουλή μου είναι να να μην το ξανακάνεις αυτό. Μην ξαναϋποτάξεις με τέτοιο τρόπο το σενάριό σου στην έτοιμη δουλειά άλλου, γιατί αδικεί τόσο την έμπνευσή σου, όσο και το συνολικό έργο. Edit: Ελπίζω να τα πούμε Πέμπτη βράδυ στον "Γάμο του Καραγκιόζη" (ναι ρε παιδιά, έτσι λέγεται εκεί που με πήγε να φάμε προχθές και ήταν και μια χαρά με μια τρομερή τύπισσα σερβιτόρα που "την έλεγε" συνεχώς στο φιλικό στον mist) ή όπου αλλού διαλέξεις, με την προϋπόθεση να πληρώσω κι εγώ αυτή τη φορά. Υ.Γ. Ναι, σας θάψαμε όλους. ΟΛΟΥΣ όμως! Edited May 28, 2008 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted May 29, 2008 Author Share Posted May 29, 2008 Με συγχωρείτε, βρήκατε κάτι να θάψετε και το Ντίνο; Και το Ντίνο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted May 29, 2008 Share Posted May 29, 2008 Πράγματι, η ιδέα του διηγήματος είναι αρκετά χρησιμοποιημένη. Μου θύμισε ένα διήγημα που είχα διαβάσει στο Pixel(ναι, έχω κι εγώ έναν Amstrand 464 στο πατάρι μου) , που τελείωνε πάλι με μια αεροθύρα που άνοιγε. Αν είχε ένα διαφορετικό τέλος ή αν αξιοποιούσε περισσότερο αυτό το εξωγήινο αντικέιμενο. Αλήθεια, γιατί όλοι οι εξωγήινοι χρησιμοποιούν ένα κράμμα που ούτε χαράζεται, ούτε διαβρώνεται αλλά ούτε και τη σύστασή του μπορεί κανείς να ανακαλύψει; Το κομικ μου άρεσε γενικά αλλά με μπέρδεψε. Δεν κατάλαβα αν τελικά ήταν προσομοίωση ή πραγματικότητα ή και τα δύο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Gully Foyle Posted May 29, 2008 Share Posted May 29, 2008 ... Ο Δημητρίου έκανε ένα από τα καλύτερα φάντασυ εξώφυλλα και μετά είπε να χαντακώσει το κόμικ του;!;... Εξώφυλλο: Χρήστου Δημητρίου Λεπτές διαπραγματεύσεις: σχέδιο: Γιώργος Δημητρίου Είτε υπάρχει κάποιο λάθος, είτε υπάρχουν περισσότεροι από ένας κομίστες Δημητρίου! Ξέρει κανείς; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted May 29, 2008 Share Posted May 29, 2008 Δεν το πρόσεξα.Βασίστηκα στην αναφορά του misteeker.Πάντως αν είναι διαφορετικοί σχεδιαστές εξηγείται το εντελώς διαφορετικό στυλ.Και όπως είπα προτιμώ τον σχεδιαστή του εξωφύλλου(Χρήστο;)... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted May 29, 2008 Share Posted May 29, 2008 Πράγματι το εξώφυλλο είναι του Χρήστου Δημητρίου και είναι αρκετά καλό. «Ο χειρότερος εχθρός του» μπορεί να μη διεκδικεί δάφνες αλλά πετυχαίνει έναν από τους βασικούς στόχους ενός διηγήματος. Σε κάνει να το διαβάσεις μέχρι το τέλος. «Λεπτές διαπραγματεύσεις» αρκετά όμορφο σενάριο, το σχέδιο δεν μου αρέσει ιδιαίτερα. Ξέρει κανείς τι «λέει» το 1453 στο οπισθόφυλλο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted May 29, 2008 Share Posted May 29, 2008 Ξέρει κανείς τι «λέει» το 1453 στο οπισθόφυλλο; Ναι :tongue: Η περιγραφή της υπόθεσης βρίσκεται εδώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted May 29, 2008 Share Posted May 29, 2008 Ναι :tongue: Η περιγραφή της υπόθεσης βρίσκεται εδώ Ευχαριστώ πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted May 30, 2008 Author Share Posted May 30, 2008 Μόλις πρόσεξα ότι το τόπικ αυτό έχει το μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών (αναγνώσεις) από κάθε άλλο στην ενότητα της επιστημονικής φαντασίας. Και χαίρομαι γιατί, χεχε, το άνοιξα εγώ... (τατά τατά τατάαα). Έχει το πιστό κοινό του που συζητά μονίμως κάθε Τετάρτη με Πέμπτη τα διηγήματα του "9" και άλλο κόσμο, πιο περαστικό, που τα σχολιάζει επίσης όποτε τα διαβάσει. Έχει, λοιπόν, δημιουργήσει ένα κύκλο αναγνωστών γύρω από τα διηγήματα εφ (τα περισσότερα των οποίων είναι ολόφρεσκα και αντικατοπτρίζουν τις νέες τάσεις στην εφ) ενώ επίσης έχει ωθήσει κόσμο να στείλει διηγήματα προς δημοσίευση στο περιοδικό -όλα καλά λοιπόν. Και εις ανώτερα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted June 4, 2008 Share Posted June 4, 2008 (edited) Το 9 σήμερα έχει ένα διήγημα κάποιου Ντίνου Χατζηγιώργη. Τον ξέρει κανείς; edit: Α έχει και ένα αφιέρωμα σε κάποιο φεστιβάλ. Της Ερμούπολης νομίζω. Μα καλά γίνονται φεστιβάλ στην Σύρο; Έχει και φωτογραφίες. Edited June 4, 2008 by kitsos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted June 4, 2008 Share Posted June 4, 2008 Νικητήριο Διήγημα του Ντίνου Χατζηγιώργη στον On-site διαγωνισμό του 4ου ΦΕΦΕ (Νομίζω ο τίτλος ήταν το θέμα του διαγωνισμού), "Εννέα" τεύχος 408. Γενικά το γράψιμο του Ντίνου συνήθως έχει πάθος, νεύρο και δυνατές εικόνες. Έχει και πολύ συναίσθημα. Αυτή η ιστορία του δεν αποτελεί εξαίρεση. Δεν ήταν, θεωρώ, η πιο τεχνικά γραμμένη απ'αυτές που συμμετείχαν στο on-site σκέλος του διαγωνισμού. Όμως βγήκε κατ'ευθείαν απ'την ψυχή του συγγραφέα, κι αυτό φαίνεται απ'την αρχή ως το τέλος της. Αυτός κατά τη γνώμη μου ήταν και ο λόγος που τελικά ξεχώρισε και κέρδισε, και αυτό ήταν που νομίζω οτι έλειπε απ'τις περισσότερες άλλες συμμετοχές. Overall μια πολύ καλή ιστορία χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς που "χτυπάει κέντρο" στο ενδιαφέρον του αναγνώστη της. Συγχαρητήρια Ντίνο! Και εις ανώτερα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted June 4, 2008 Share Posted June 4, 2008 Εξώφυλλο: Χρήστου ΔημητρίουΛεπτές διαπραγματεύσεις: σχέδιο: Γιώργος Δημητρίου Είτε υπάρχει κάποιο λάθος, είτε υπάρχουν περισσότεροι από ένας κομίστες Δημητρίου! Ξέρει κανείς; Είναι το ίδιο πρόσωπο, το διασταύρωσα χθες. Σχεδόν πάντα τα covers (εξώφυλλα) των κόμικς έχουν περισσότερη δουλειά απ'τα εσωτερικά καρέ, πάντως, και γι'αυτό το λόγο οι συγκρίσεις αυτού του τύπου είναι συνήθως άδικες για τους internal page artists, ακόμη κι αν είναι τα ίδια πρόσωπα με τους cover artists! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted June 4, 2008 Author Share Posted June 4, 2008 Το διήγημα του Ντίνου μου άρεσε πάρα πολύ! Το βρήκα, πραγματικά, εξαιρετικό. Και γράφηκε μέσα σε δυο μισή ώρες... Το πρώτο άκουσμα, από τον Αλέκο Παπαδόπουλο αμέσως μετά την ανακοίνωση μου είχε αφήσει καλές εντυπώσεις, αλλά οι δύο αναγνώσεις που του έκανα σήμερα ολοκλήρωσαν την εικόνα. Από την αρχή ως το τέλος ένα πολύ συναισθηματικό (όπως λέει και ο Μιστ) και δυνατό διήγημα, από ένα συγγραφέα που αγαπά τα ζώα... Γεια σου ρε Ντίνο! Επίσης πλούσια και η ανταπόκριση από το φεστιβάλ, με καλό στήσιμο στηριγμένο στις πολλές και ωραίες φωτογραφίες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted June 5, 2008 Share Posted June 5, 2008 Ντίνο, συγχαρητήρια για ένα εξαιρετικό διήγημα. Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι σκυλίσιοι ήρωες, οι σκηνές με τη παγωμένη τούνδρα και το αστέρι που βρήκαν την ερμηνεία τους στη συνέχεια και φυσικά η ζωντάνια της περιγραφής που έφερνε τις ρέπλικες-σκύλους μέσα στο σπίτι σου. Δεν είναι μόνο ο χρόνος και ο περιορισμός του θέματος που αυξάνουν το δείχτη δυσκολίας. Υπάρχει και μια "κρυφή" παράμετρος που νομίζω ότι οι περισσότεροι συγγραφείς την έχουν στο μυαλό τους, έστω και ασυνείδητα. Το γεγονός ότι ο αναγνώστης "ξέρει" ήδη το θέμα, σε αναγκάζει να ψάξεις να βρεις έναν τρόπο για να τον "αιφνιδιάσεις" και αυτό δημιουργεί επιπλεόν απαιτήσεις. Μία μόνο μικρή παρατήρηση στα πλαίσια της διαστροφής του συγγραφέα. (Τα παρακάτω είναι spoiler) Πιστεύεω ότι το τυχερό πάτημα του κουμπιού αποδυναμώνει ελαφρώς την ιστορία και την εκτροχιάζει από το κεντρικό της εύρημα που νομίζω ότι έιναι οι ρέπλικες-σκύλοι. Το τέλος της μάχης με τους σκύλους να διασπιστώνουν ότι είναι ρέπλικες, να μην μπορούν να πατήσουν το κουμπί γιατί δεν αναγνωρίζουν το κόκκινο χρώμα και το δορυφόρο να περνά άδοξα θα ήταν λιγότερο ευχάριστο αλλά νομίζω πιο ταιριαστό στη ροή της ιστορίας. Όπως θα έλεγαν και οι σκύλοι σου: "Καλά να πάθουν οι άνθρωποι αφού έφτιαξαν ρομπότ με αχρωματοψία". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 5, 2008 Share Posted June 5, 2008 Θα συμφωνήσω σχεδόν σε όλα με τον khar. Ένα καλό διήγημα γραμμένο κάτω από δύσκολες αντικειμενικές (χρόνος, θέμα) και υποκειμενικές (τρέξιμο σε Φεστιβάλ, ξενύχτια) συνθήκες. Στα πλην η τυχαιότητα που ανέφερε ο khar και τα μάλλον πεζά ονόματα των σκύλων που με προσγείωναν απότομα σε κάθε αναφορά τους. Μεγάλο και σημαντικότερο όμως συν το συναίσθημα που αποπνέει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted June 6, 2008 Share Posted June 6, 2008 Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια. Μετά από μια νύχτα αγωνίας κατέληξα στην ιδέα του διηγήματος που ήθελα να γράψω. Και το πρωί, δύο ώρες πριν τον διαγωνισμό, κατέρρευσαν όλα. Εντάξει, τα σκυλιά έχουν αχρωματοψία. Οι ρέπλικες γιατί; Ήμουν έτοιμος να κόψω τις φλέβες μου. Έπρεπε να βρω άλλη ιστορία. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως το αδύναμο σημείο ήταν η δύναμη του. Τα αγαπούσαν τόσο τα σκυλιά που το κατά δύναμη θα τα κατασκεύαζαν όσο το δυνατό πιο κοντά στην αληθινή τους φύση. Γι αυτό και η φράση δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι «Καλά να πάθουν οι άνθρωποι…» Το διήγημα έπρεπε να κλείσει γλυκά και με ελπίδα. Αυτή είναι πάντα η επιλογή μου και μην περιμένετε ποτέ κάτι διαφορετικό από μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 14, 2008 Share Posted June 14, 2008 (edited) Επ! Αχεμ, κύριοι συνήθεις ύποπτοι! Αχέμ! Τι έγινε; Την Τετάρτη που μας πέρασε είχαμε όπως πάντα διήγημα και μάλιστα Έλληνα συγγραφέα και μάλιστα συγγραφέα του φόρουμ και μάλιστα διήγημα που κέρδισε τον on line διαγωνισμό της Σύρου! Το ότι έχουμε ήδη συγχαρεί τον khar δεν μας απαλλάσει από την "υποχρεώση" του σχολιασμού. Τέλος Αχέμ. Τεύχος 409. 11/6/08. Κώστας Χαρίτος, "Ένας γαλάζιος ουρανός" Ένα ιδιαίτερα προσεγμένο διήγημα, που σε πολύ μικρή έκταση (και πολύ λίγες ώρες) προλαβαίνει να στήσει υπόθεση, ιστορικό background, Ε.Φ. ίδεα με δεδομένο θέμα και μια αισιόδοξη τελική ανατροπή. Ώριμοι διάλογοι και σκηνικό, σε μια οπωσδήποτε πολύ καλή προσπάθεια. Προσωπικά θα ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος, αν είχε δικαιολογηθεί καλύτερα το γιατί τελικά ο Κρούσεβιτς πρόσφερε αυτό το ταξίδι στον Νόρμαν. Δεν βλέπω κάποιο ισχυρό κίνητρο -εκτός αν υπάρχει κάτι προφανές που δεν έχω πιάσει. Και πάλι συγχαρητήρια Κώστα. (Και για του χρόνου τα είπαμε -χεχε- κλειδαμπαρωμένος στην επιτροπή...) (Edit: Άσχετο, αλλά δεν θ' αντέξω. Παναΐα μ' - Παναΐα μ', εξώφυλλο σκέτη αμαρτία αυτό το τεύχος 409! Να 'σαι καλά κύριε Χατζούδη.) Edited June 14, 2008 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted June 18, 2008 Author Share Posted June 18, 2008 (edited) Τεύχος 410, Μιχάλη Μανωλιού "Το χρώμα του αίματος", το διήγημα με το οποίο ο Μανωλιός πήρε μέρος στο φετινό διαγωνισμό συγγραφής του φεστιβάλ εφ Ερμούπολης. Α, μπράβο Μιχάλη. Πρώτον, η Ερμούπολη σου ξυπνά το συναίσθημα για τα παιδιά, έτσι; Από την εποχή της Αρμελίνας (θυμάμαι καλά το όνομα;) Δεύτερον, πολύ μα πολύ καλή ιδέα. Εξίσου καλή με του Ντίνου, εκμεταλλεύτηκες το θέμα άριστα. Έγραψες κάτι εξαιρετικό, ένα συγκινητικό masterpiece. Κάπου είπες ότι η ιδέα της εγκυμοσύνης σου ήρθε ενώ έγραφες, αλλά πώς θα ήταν το διήγημα χωρίς αυτό το τέλος; Μισό. Προσωπικά, μια και το σχολίασε ο Ντίνος, αν ήμουν στην επιτροπή (μα πώς στην ευχή έμεινα απέξω;;) παρομοίως το δικό του θα διάλεγα. Για μικρές διαφορές ωστόσο, για εκείνο το κάτι τις παραπάνω με την αχρωματοψία των σκύλων και το σκηνικό των ζώων να σεργιανίζουν στον έρημο πλανήτη. Απλά και το δικό σου διήγημα ήταν εξαιρετικό και ενθουσιάζομαι να βλέπω κόσμο να γράφει έτσι σε 12 ώρες! Και επίσης γελάνε τα μουστάκια μου (τα οποία όπως ξέρεις δεν έχω) με την ποιοτική παραγωγή του φεστιβάλ μας, χεχε. Τέλος, μια ερώτηση φυσικής: Το μαύρο χρώμα, όπως ξέρουμε, οφείλεται στα αντικείμενα που δεν ανακλούν φως στο ορατό (ή που δεν παράγουν φως στο ορατό, στην περίπτωση που είναι αυτόφωτα), το λέω σωστά; Αυτό (αν το λέω καλά) σημαίνει ότι αν βλέπαμε σε μήκη κύματος πέρα από τα 750, θα είχαμε περισσότερα χρώματα (άγνωστα τώρα) και λιγότερο μαύρο στη ζωή μας; Αυτό -αντιστρόφως- σημαίνει ότι οι απόγονοί μας στο διήγημα ζουν σε ένα πιο σκοτεινό από εμάς κόσμο; Ναι, αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την ψυχοσύνθεσή τους, χεχε Edited June 18, 2008 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 18, 2008 Share Posted June 18, 2008 Α, μπράβο Μιχάλη. Πρώτον, η Ερμούπολη σου ξυπνά το συναίσθημα για τα παιδιά, έτσι; Από την εποχή της Αρμελίνας (θυμάμαι καλά το όνομα;) Θυμάσαι καλά το όνομα. Αλλά δυστυχώς (ή ευτυχώς, σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις), από το 2005 μέχρι σήμερα έχω επανέλθει (εκτός Φεστιβάλ) στο θέμα αυτό αρκετές φορές ώστε να κουράσει όπως φάνηκε. Τέλος, μια ερώτηση φυσικής: Το μαύρο χρώμα, όπως ξέρουμε, οφείλεται στα αντικείμενα που δεν ανακλούν φως στο ορατό (ή που δεν παράγουν φως στο ορατό, στην περίπτωση που είναι αυτόφωτα), το λέω σωστά; Αυτό (αν το λέω καλά) σημαίνει ότι αν βλέπαμε σε μήκη κύματος πέρα από τα 750, θα είχαμε περισσότερα χρώματα (άγνωστα τώρα) και λιγότερο μαύρο στη ζωή μας; Αυτό -αντιστρόφως- σημαίνει ότι οι απόγονοί μας στο διήγημα ζουν σε ένα πιο σκοτεινό από εμάς κόσμο; Ναι, αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την ψυχοσύνθεσή τους, χεχε Ναί, κάπως έτσι θα ήταν. Έχει ενδιαφέρον ότι κάπου είκοσι μέτρα πριν μπω στο Sport Cafe για την συγγραφή, ζήτησα τηλεφωνικά τη βοήθεια ενός φυσικού, που μου επιβεβαίωσε το τεχνικό κομμάτι. (Έχω ένα μικρό επιστημονικό team φίλων, που όταν χρειάζεται, κάνουν τις ιδέες μου να φαίνονται λιγότερο ξεκρέμαστες στον αέρα. Παρά τον τίτλο του διηγήματος, αποφάσισα να μην ενοχλήσω ένα άλλο σημαντικό μέλος του, μια Δρ αιματολόγο. ) Thx για τα καλά σχόλια -και για την bonus συγκριτική αξιολόγηση βεβαίως βεβαίως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted June 25, 2008 Author Share Posted June 25, 2008 Άντε, ξυπνάτε, με την καμήλα σας φέρνουν την εφημερίδα; Tim Pratt, Απατηλή Νοημοσύνη στο τεύχος 411. Μετάφραση Γιώργου Κοράκη και Αμαλίας Δελή. Καλογραμμένο και έξυπνο, με στοιχεία φάνταζι που προκαλούν έκπληξη, μέχρι που ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι έχει ξεγελαστεί (δεν είναι φάνταζι) . Το τέλος πάντως θα το ήθελα πιο δυνατό. Συνολικά, από τα καλά διηγήματα της χρονιάς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mistseeker Posted June 25, 2008 Share Posted June 25, 2008 (edited) Εμένα μου φάνηκε καλό ως ιδέα, αλλά μέτριο ως εκτέλεση. Καλό και το υποβόσκον χιουμοράκι. Επίσης, για κάποιο λόγο, μου φάνηκε πως ο συγγραφέας, όταν το έγραφε, είχε στο μυαλό του νουβέλα, κι όχι μικρού μεγέθους ιστορία. Δε με χάλασε, αλλά ούτε με ξετρέλλανε. Ενδιαφέρουσα και σχετικά πρωτότυπη ιδέα, πάντως. Edited June 25, 2008 by mistseeker Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.