Jump to content

Εκδόσεις Οξύ: Διαγωνισμός Φανταστικής Λογοτεχνίας


BunnyDee
 Share

Recommended Posts

Αν εσύ, Ντίνο, πείστηκες από την άποψη ότι καλύτερα να μην εκδοθεί από το να εκδοθεί και να μην πουλήσει, κι αισθάνεσαι καλά μ' αυτή τη διευθέτηση καταστάσεων, εγώ είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που δικαιούται να μιλήσει και να σου πει τι να κάνεις. Προφανώς δικηγόροι και τρεχάματα είναι ψυχοφθόρες καταστάσεις.

 

Από την άλλη, ωστόσο, δεν μπορώ να μην αισθάνομαι απίστευτη αγανάκτηση με την προχειρότητα και την υποκρισία που πουλάει αυτή τη στιγμή το ΟΞΥ. Υπέγραψαν μια σύμβαση πριν από ένα χρόνο και κάτι, έτσι; Πού σκ@#τά ζούσαν και σε τι κόσμο νόμιζαν ότι βρίσκονται όταν την υπέγραφαν; Πού σκ@#ά ζούσαν όταν ανακοίνωναν τρία χρόνια πριν το διαγωνισμό; Δεν πουλάει το φανταστικό, το ξέρουμε. Το έχουμε φάει στο πετσί μας. Έχουμε κλάψει πολύ γι αυτό. Εκείνοι πάλι, που είναι έμποροι, και άνθρωποι της πιάτσας, και ξέρουν πέντε πράγματα, πώς κάνουν τόσο κακούς χειρισμούς; Τι άλλαξε πια μέσα σ' ένα χρόνο; Μήπως επειδή βγήκαν μερικά βιβλία ακόμα και διαπίστωσαν ότι δεν πούλησαν; Και τόοοοσα χρόνια πού ζούσαν; Ξαφνικά θυμήθηκαν να κάνουν έρευνα αγοράς και ό,τι άλλα φούμαρα;

Και δηλαδή, γιατί να περιμένεις ένα μήνα για να σου απαντήσουν για την Καρδιά του Δαίμονα; Γι αυτήν δεν έχεις τη σύμβαση; Τι θα αλλάξει σε ένα μήνα; Τι διάολο θέατρο του παραλόγου είναι αυτό να παίζεται πάνω στα νεύρα και τις ελπίδες των ανθρώπων; Ψυχή έχει ο συγγραφέας για να καθίσει να γράψει και καρδιά και μυαλό, δεν κουβαλάει τσουβάλια, να μπορεί να τα μεταφέρει δώθε-κείθε!

 

Συγνώμη, έτσι; Δεν λέω ότι κάτι πρέπει να κάνεις εσύ κάτι άλλο, Ντίνο, απλώς μου την έδωσε. Αλλά μου την έδωσε όσο δεν μου την έχει δώσει τίποτα άλλο τον τελευταίο καιρό.

 

 

Πες τα χρυσόστομη! Ντίνο, παράτησε τους και φύγε. Τι κάθεσαι και παρακαλάς απο τύπους που στο είπαν κατάμουτρα: δεν θα πουλήσεις-Οι Έλληνες δεν πουλάνε. Μην κάνεις τις βλακείες που έκανα κι εγώ στο παρελθόν. Συγχαρητήρια στις εκδόσεις ΟΞΥ που πριν τρία χρόνια οργάνωσαν διαγωνισμό μυθιστορήματος για να στηρίξουν το ελληνικό φανταστικό και τους Έλληνες υποστηρικτές του. Συγχαρητήρια για την κοροιδία και τις ψεύτικες ελπίδες Συγχαρητήρια και σε εμάς που χάψαμε ένα ακόμα παραμύθι Ρεζίλια...

Link to comment
Share on other sites

Αν και ρέπω προς την αντιμετώπιση της Τιέσσα, ίσως πρέπει να κρατήσω τη γλώσσα μου. Δε μπορώ να σε προτρέψω να κάνεις αυτό ή το άλλο, Ντίνο, να μείνεις ή να φύγεις ή να περιμένεις ή να σιχτιρίσεις. Μπορώ μόνο να σου πω τι θα έκανα εγώ στη θέση σου κι αυτό δε θα ήταν καθόλου ευχάριστο για κάποιον που μου έταξε κάτι (κι όχι μόνο σε μένα, αλλά και σε όλο το κοινό του) και τελικά μετά από δύο χρόνια ΑΡΝΕΙΤΑΙ να το κάνει. Κανείς δεν τους πίεσε να κάνουν το διαγωνισμό, μόνοι τους τον οργάνωσαν και τον διαφήμισαν και έταξαν. Και τώρα ξαφνικά, χαμογελούν συγκαταβατικά;

 

Εμένα αυτό με εξοργίζει.

Link to comment
Share on other sites

Ντίνο, έχω διαβάσει πολλά αυτοβιογραφικά post σου στο forum, όπου μιλάς για το ρίσκο που πήρες στη ζωή σου και κυνήγησες το όνειρό σου - σε αντιδιαστολή με άλλους εδώ μέσα, που έχουμε τις "ζωούλες" μας και δεν το κάναμε ή δεν το κάνουμε αυτό. Δεν ξέρω τι είναι "σωστό" και τι "λάθος", αυτές οι έννοιες είναι πολύ υποκειμενικές.

 

Σε βλέπω όμως τώρα να προδίνεις την απόφασή σου. Πιάστηκες από την πρώτη, μικρή επιτυχία, από την πρώτη υπόσχεση και την έκανες "σπίτι" σου. Καταλαβαίνω την κούρασή σου και την ελπίδα σου αλλά είναι κρίμα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου.

 

Αν είναι να συμβιβαστείς, βρες μια άλλη δουλειά (όπως οι περισσότεροι) και γράφε στον ελεύθερό σου χρόνο. Αν είναι όμως να κυνηγήσεις τη φάλαινά σου, κυνήγα την μέχρι τα πέρατα της θάλασσας. Ή πιστεύεις στην αξία σου και δεν συμβιβάζεσαι μέχρι να βρεις αυτό που πιστεύεις ότι σου αξίζει ή αλλιώς παράτα τα και κάνε κάτι άλλο.

Link to comment
Share on other sites

Κατανοώ τις συναισθηματικές αντιδράσεις, αλλά αν δούμε τα γεγονότα με ψυχραιμία, νομίζω πως ο Ντίνος ακολουθεί σωστή λογική.

 

Αυτό που άλλαξε από την υπογραφή ως τώρα δεν είναι η αγορά, αλλά ο ίδιος ο εκδοτικός οίκος. Έχει αλλάξει ιδιοκτήτη δυο φορές στο μεταξύ, αν δε με απατούν οι πηγές μου. Όταν έκανε το διαγωνισμό, ήταν επιτυχημένος, με δικό του κοινό, συνώνυμος με τον Τρόμο στην Ελλάδα και είχε τολμήσει να κυκλοφορήσει ήδη 4 Έλληνες. Σήμερα παρουσιάζει την Ιστορία του Παπαρηγόπουλου "Ένα ανεκτίμητο έργο που δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι, αποκλειστικά από το 7 ΜΕΡΕΣ TV και τις εκδόσεις Οξύ" και τα βιβλία Τρόμου που βγάζει (μετά από πολύ καιρό αδράνειας στο χώρο), αν δεν είναι αρπαχτές για να ορθοποδήσει όπως λέει ο Nihilio, τότε είναι πράγματα που είχαν αγοραστεί και πληρωθεί από προηγούμενη διεύθυνση και τα βγάζει αναγκαστικά.

 

Όπως κι αν αξιολογούμε την αλλαγή αυτή σαν οπαδοί του φανταστικού, έχει συντελεστεί ήδη και ο Ντίνος με αυτή πορεύεται.

 

Δε βλέπω το λόγο να κλείσει την πόρτα που έχει μπρος του εφόσον υπάρχει παράθυρο για να βγάζει έξω συγκεκριμένα έργα του και οι άνθρωποι με τους οποίους μίλησε δεν έδειξαν πρόθεση να του το φράξουν. Οπότε, γιατί να μη διατηρήσει το συμβόλαιό του ως έχει κι απλά κατά καιρούς να υποβάλει στο Οξύ προς αξιολόγηση/απελευθέρωση όσα βιβλία του κρίνει πως υπάρχουν πιθανότητες να τα αξιοποιήσει αλλού;

 

Ειδικότερα για την "Καρδιά του Δαίμονα", που την έχω διαβάσει, εκτός από αρκετά πιασάρικη γραφή που σήκωσε την κούπα στο διαγωνισμό, εκτός από πιασάρικες επί μέρους ιδέες (όπως ολίγη από αρχαία Ελλάδα και ολίγη από Κελτιστάν), σαν κεντρικό άξονα έχει βρυκόλακες και αίσθημα. Ε, αν φέτος ειδικά δεν μπορέσει να βρει εκδότη πρόθυμο να ρισκάρει μ' αυτό ή δεν καταφέρει να πουλήσει αρκετά, τότε δε θα το κάνει ποτέ. Οπότε προτείνω στο μήνα πάνω, να μη δεχτείς αναβολή Ντίνο αν πάρεις αρνητική απάντηση, να το τσιμπήσεις, να σκεφτείς πού θα χτυπήσεις και μετά να κάνεις τις κινήσεις που χρειάζεται ώστε να βρθεί εγκαίρως στα ράφια για την πληθωρική περίοδο ανάγνωσης του καλοκαιριού.

Edited by Electroscribe
Link to comment
Share on other sites

(Αν μείνει κάποιο μήνυμα μισό θα είναι λόγω σπασμένου PC που δεν λέει να συνεργαστεί απόψε.) Αρχικά, είπα να μην προσθέσω και την δική μου φλυαρία στο τόπικ, έτσι και υριο... αλλλά. ρε γμτ... πόσο πίσω είμαστε και πόσο ακόμα πίσω θα πρέπει να μείνουμε μέχρι να κάνουμε ένα βήμα μπρος σε αυτήν την χώρα; Το Twilight που του βάζουν και το Saga σαν υποκοριστικό (μπας και γίνει) έχει μεταφραστεί, έχει βγει σε ταινία και σε λίγο πάει για ρεκόρ πωλήσεων - ο ΑΝΤ1 σε λίγο καιρό θα μας φέρει και από εδώ το True Blood, οι ιστορίες με υπερφυσικά πλάσματα έχουν πολλαπλασιαστεί έξω, και πολλές από αυτές δεν αξίζουν καν το χαρτί που γράφονται..., η Κυρία Hamilton με την Anita Blake πάει για τηλεοπτική σειρά... αλλά εμείς εδώ... όχι... προτιμάμε να ποτίζουμε τα πράσινα φυλλαράκια του καναπέ (αφού το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού λαού έχει βγάλει ρίζες μπροστά στην ΤV - ή έτσι θέλουν να πιστευουμε κάποιοι) ακούγοντας για πολλοστή φορά το δράμα της μοντέλας που την παράτησε ο επιχειρηματίας, ή για τα καημένα τα modelσ-wanna-be-top που ξεμαλλιάζονται κάθε βδομάδα... Αλλά μάλλον αν συνεχίσω και άκρη δεν θα βγάλω και τα νεύρα μου χειρότερα θα γίνουν... Στο θέμα μας τώρα... ποιό θέμα θα πείτε..? Μα τι άλλο? Πόσο ποιά θα περιμένουμε για να δούμε κάτι καλό και αξιόλογο να βγαίνει προς τα έξω... και το λέω ως απλή αναγνώστρια που έχει διαβάσει 2 κομμάτια από Την Καρδιά Του Δαίμωνα και έμεινε να περιμένει την έκδοση του βιβλίου για να μπορέσει να διαβάσει και το υπόλοιπο του έργου... γιατί ειλικρινά, έχω διαβάσει και τα 4 βιβλία του Λυκόφωτος αλλά αλλά κανένα από αυτα 4 δεν με έκανε να περιμένω την έκδοση του επόμενου (Και ειλιρκρινά το 4ο είναι από τα πλεόν αδύναμα σε θέμα... αντιδράσεων... πλοκή έχει αλλά... Αnyway my point is: Από τα βιβλία που περιμένω το επόμενο της σειράς να βγεί στην αγορά κάθε χρόνο (και τα περισσότρερα είναι εξ Αμερικής ορμώμενα) 1 ήταν Ελληνικό και ακόμα κάθεται στο ράφι κάποιου εκδότη που θεωρεί μεγάλο ρίσκο την έκδοση του.... Εμ, για αυτό δεν θα πάμε ποτέ ένα βήμα μπρος σε αυτόν τον τόπο... βολευόμαστε και ξεχνάμε να ρισκάρουμε, δεν θέλουμε να χάσουμε όσα έχουμε... *Angry Devil Emoticon* Και κάπου εδώ λέω να σας αφήσω... δεν μου φταί το πληκτρολόγιο ε? :)

Link to comment
Share on other sites

Σίγουρα ο Ντινος δεν πρέπει να κλείσει καμία πόρτα, αλλά δεν πρέπει να αισθάνεται και περισσότερο υποχρεωμένος απ' όσο πραγματικά είναι. Και η συμβουλή μου σε όλους είναι ξαναδιαβάστε προσεκτικά, με την ησυχία σας και με την εκ των υστέρων γνώση τα posts #5, #16, #18 και #93 αυτού του τόπικ.

Μεταξύ άλλων οργανωτικών ευτράπελων, θα απολαύσετε και την... αποφασιστικότητα των εκδόσεων Οξύ, την περιόδο που ήδη έτρεχε ο διαγωνισμός: Ξεκινούν ανακοινώνοντας ότι δέχονται και συλλογές διηγημάτων, γύρω στον Απρίλιο - Μάιο αποφασίζουν (σιωπηρά) να απαλείψουν τα διηγήματα από τα αποδεκτά έργα και, αφού όσοι το έμαθαν το έμαθαν (αν δεν παρακολουθούσα από τότε το φόρουμ δεν θα το μάθαινα ποτέ) στο τέλος (post #93) βραβεύουν ένα βιβλίο που ο τίτλος του φωνάζει ότι είναι συλλογή διηγημάτων...

Άντε, γιατί τις προσωπικές μου εμπειρίες τρία χρόνια κρατιέμαι και δεν τις ξεπλένω δημόσια. Λίγο να κρανιωθώ ακόμα, θα γελάσει και ο παρδαλός ο κάτσικος.:mf_trombone::rofl2:

Έτσι κι αλλιώς, αυτό το τόπικ έχει φτάσει να γίνει ήδη το έκτο link στο Google αν χτυπήσετε "Εκδόσεις ΟΞΥ"...

 

Υ.Γ.: Είχα συμμετάσχει σ' αυτόν τον διαγωνισμό και ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα χαιρόμουν τόσο πολύ που δεν διακρίθηκα. Με φαντάζομαι τέτοια εποχή να προσπαθώ να πάρω άδεια για να εκδόσω αλλού το "Τέρας"...

Link to comment
Share on other sites

Υ.Γ.: Είχα συμμετάσχει σ' αυτόν τον διαγωνισμό και ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα χαιρόμουν τόσο πολύ που δεν διακρίθηκα. Με φαντάζομαι τέτοια εποχή να προσπαθώ να πάρω άδεια για να εκδόσω αλλού το "Τέρας"...

Κι εγώ αισθάνομαι ευτυχισμένος που δεν πρόλαβα να στείλω τίποτα σε αυτόν.

Link to comment
Share on other sites

Το έχω δηλώσει ξανά και σε άλλους μίτους αλλά πιστεύω ότι επιβάλλεται ακόμα μια επανάληψη - ειδικά για την περίπτωση του Ντίνου.

Όποιος βλέπει το ''σπόρ'' με επαγγελματική διάθεση και θέλει να κάνει πωλήσεις και να ζήσει απο αυτό, να το προωθήσει σε ξένες αγορές.

Να το γράψει στα αγγλικά ή να βάλει κάποιον να το μεταφράσει και να το στείλει στους εκατοντάδες εξειδικευμένους οίκους σε Αγγλία και Αμερική.

Δεν γίνεται αλλιώς. Μιλώντας για έργα Φάντασυ / Ε.Φ. / Τρόμου δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βγάλεις λεφτά με το Ελληνικό κοινό. Ναι, τα πράγματα

έξω είναι πολύ δύσκολα και ο ανταγωνισμός λυσσαλέος (το λέω με την μικρή μου πείρα αυτό) αλλά ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΤΟΙΜΗ ΑΓΟΡΑ! Υπάρχουν εκατομμύρια

δυνητικοί αναγνώστες οι οποίοι θα αγοράσουν το βιβλίο σου ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ! Τελεία και παύλα.

Καλό να έχεις όνειρα αλλά κακό να έχεις αυταπάτες.

Link to comment
Share on other sites

Μ'αρέσει ο τρόπος που αναφερόμαστε στο "έξω" λοιπόν. Έξω όμως για να δεχτούν έστω το χειρόγραφό σου χρειάζεσαι agent. Αυτός έρχεται σε επαφή με τον εκδοτικό, όχι εσύ. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω, αλλά αν ακόμα δεν ξέρεις τι "πιάνεις", πώς να το πάρεις απόφαση να ξοδέψεις λεφτά μόνο και μόνο για να σε διαβάσουν (το 1ο βήμα);

 

Προσωπικά, η στάση του Ντίνου μου φαίνεται πολύ υγιείς. Είτε μας αρέσει είτε όχι, το συγγραφιλίκι - σε όλες τις μορφές του (άρθρα, διηγήματα, δοκίμια κλπ) - είναι της υπομονής. Της υπομονής να τελειώσεις κάτι και μετά να το δεις να εκδίδεται. Τα ίδια, περίπου, ισχύουν και για μεταφράσεις και εικονογραφήσεις. Σου λένε ναι, μετά όχι, μετά ίσως, μετά πάλι ναι και φτου κι απ' την αρχή. Ας μη μας παίρνει από κάτω. Τα ξέρουμε τα άσχημα, ας επικεντρωθούμε στο τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι ίδιοι για μας.

Link to comment
Share on other sites

Μ'αρέσει ο τρόπος που αναφερόμαστε στο "έξω" λοιπόν. Έξω όμως για να δεχτούν έστω το χειρόγραφό σου χρειάζεσαι agent. Αυτός έρχεται σε επαφή με τον εκδοτικό, όχι εσύ. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω, αλλά αν ακόμα δεν ξέρεις τι "πιάνεις", πώς να το πάρεις απόφαση να ξοδέψεις λεφτά μόνο και μόνο για να σε διαβάσουν (το 1ο βήμα);

 

Το ζήτημα του ατζέντη είναι ακόμα ένα επιπλέον εφόδιο για τις αγορές του εξωτερικού. Αν και δεν είναι σώνει και καλά απαραίτητο να χρησιμοποιήσεις κάποιον, αν βρείς και δεχτεί να σε αναλάβει, έχεις λύσει ουσιαστικά το πρόβλημα σου - αν είσαι καλός επαγγελματίας. Καταρχάς αν σε αναλάβει επαγγελματίας ατζέντης σημαίνει ότι γράφεις καλά. Έπειτα εκείνος που ξέρει την αγορά θα σε προωθήσει και στον σωστό οίκο και θα σου φτιάξει και το καλύτερο δυνατό συμβόλαιο! Τι άλλο θες?

Τώρα αν δεν πιστεύεις/θέλεις να επενδύσεις στον εαυτό σου για το 1ο βήμα, λυπάμαι... Ούτε επαγγελματίας είσαι/πρόκειται να γίνεις, ούτε αξίζει να συνεχίσεις κάνοντας κάτι το οποίο δεν πιστεύεις.

Link to comment
Share on other sites

Το ζήτημα του ατζέντη είναι ακόμα ένα επιπλέον εφόδιο για τις αγορές του εξωτερικού. Αν και δεν είναι σώνει και καλά απαραίτητο να χρησιμοποιήσεις κάποιον, αν βρείς και δεχτεί να σε αναλάβει, έχεις λύσει ουσιαστικά το πρόβλημα σου - αν είσαι καλός επαγγελματίας. Καταρχάς αν σε αναλάβει επαγγελματίας ατζέντης σημαίνει ότι γράφεις καλά. Έπειτα εκείνος που ξέρει την αγορά θα σε προωθήσει και στον σωστό οίκο και θα σου φτιάξει και το καλύτερο δυνατό συμβόλαιο! Τι άλλο θες?

Τώρα αν δεν πιστεύεις/θέλεις να επενδύσεις στον εαυτό σου για το 1ο βήμα, λυπάμαι... Ούτε επαγγελματίας είσαι/πρόκειται να γίνεις, ούτε αξίζει να συνεχίσεις κάνοντας κάτι το οποίο δεν πιστεύεις.

 

Έγινε λίγο δεικτικό στο τέλος ή είναι η ιδέα μου; Το ξεχνάω. Δεν είναι μόνο θέμα να "πιστεύεις" στον εαυτό σου - αυτό όλοι το έχουμε άλλωστε. Είναι πολλά τα λεφτά όμως. Μιλάμε για χιλιάρικα για να σ'αναλάβει κάποιος και ναι είναι απαραίτητο να έχεις έναν ατζέντη σε μια αγορά σαν της Αγλλίας ή της Αμερικής. Δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη με άλλο τρόπο. Σούπερ είναι οι literary agents, μακάρι να είχαμε κι εδώ. Αν τα έχεις τα χρήματα πάω πάσο. Αλλά απ' ό,τι έχω καταλάβει δεν τα έχει και κανείς από δω.

 

Είμαι πολύ off-topic όμως. Σόρυ!

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Αν τα έχεις τα χρήματα πάω πάσο. Αλλά απ' ό,τι έχω καταλάβει δεν τα έχει και κανείς από δω.

 

Read my current signature: (pasted for time-space related matters)

 

"Empty pockets never held anyone back, only empty heads and empty hearts can do that." - Norman Vincent Peale

Link to comment
Share on other sites

Είναι πολλά τα λεφτά όμως. Μιλάμε για χιλιάρικα για να σ'αναλάβει κάποιος και ναι είναι απαραίτητο να έχεις έναν ατζέντη σε μια αγορά σαν της Αγλλίας ή της Αμερικής. Δεν πρόκειται να βγάλεις άκρη με άλλο τρόπο. Σούπερ είναι οι literary agents, μακάρι να είχαμε κι εδώ. Αν τα έχεις τα χρήματα πάω πάσο. Αλλά απ' ό,τι έχω καταλάβει δεν τα έχει και κανείς από δω.

 

Είμαι πολύ off-topic όμως. Σόρυ!

 

Eroviana απ'ότι ξέρω και ας με διορθώσει όποιος ξέρει περισσότερα, οι επαγγελματίες agents (και όχι τα τυπάκια της αρπαχτής που βρίσκεις κατά κόρον μέσω net) ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΕΝΤ πριν εξασφαλίσουν το συμβόλαιο σου. Πρακτικά, πληρώνονται ποσοστό απο τα λεφτά που σου εξασφαλίζουν.

Επίσης μπορώ να σου πω κατηγορηματικά ότι ΔΕΝ είναι απαραίτητο να έχεις ατζέντη αλλά σίγουρα προτιμητέο, αφού θα προωθήσεις πολύ πιο γρήγορα, αποτελεσματικά και κερδοφόρα τη δουλειά σου.

Λεφτά χρειάζεσαι μόνο για ένα πράγμα - να μεταφράσει ένας επαγγελματίας τη δουλειά σου ώστε να μπορείς να την παρουσιάσεις έξω. Αν μπορείς να το κάνεις απο μόνος σου και αυτό, το κόστος για να ''σπάσεις'' τα σύνορα είναι μηδαμινό. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ΤΑΛΕΝΤΟ και φυσικά άντερα για να αντέξεις την διαδικασία.

 

Το ξαναλέω.

 

Επαγγελματική καριέρα Μ Ο Ν Ο στο εξωτερικό, όλα τα άλλα είναι λόγια για να αγαπιώμαστε, να αράζουμε στο sff να περνάει το πρωινό στη δουλειά ευχάριστα, να λέμε καμιά βλακιούλα, να χαιδεύουμε ο ένας τον άλλον ''...και τι ωραία που γράφεις και εσύ συνάδελφε...'' και άλλα τέτοια χαριτωμένα...

Edited by Sylook
Link to comment
Share on other sites

Read my current signature: (pasted for time-space related matters)

 

"Empty pockets never held anyone back, only empty heads and empty hearts can do that." - Norman Vincent Peale

 

 

Το ότι το είπε κάποιος δεν το κάνει σωστό. Είναι ωραία "ατάκα" αλλά κενή πραγματικότητας.

Εγώ συμφωνώ 100% με το τελευταίο ποστ του sylook.

Link to comment
Share on other sites

Eroviana απ'ότι ξέρω και ας με διορθώσει όποιος ξέρει περισσότερα, οι επαγγελματίες agents (και όχι τα τυπάκια της αρπαχτής που βρίσκεις κατά κόρον μέσω net) ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΕΝΤ πριν εξασφαλίσουν το συμβόλαιο σου. Πρακτικά, πληρώνονται ποσοστό απο τα λεφτά που σου εξασφαλίζουν.

Επίσης μπορώ να σου πω κατηγορηματικά ότι ΔΕΝ είναι απαραίτητο να έχεις ατζέντη αλλά σίγουρα προτιμητέο, αφού θα προωθήσεις πολύ πιο γρήγορα, αποτελεσματικά και κερδοφόρα τη δουλειά σου.

Λεφτά χρειάζεσαι μόνο για ένα πράγμα - να μεταφράσει ένας επαγγελματίας τη δουλειά σου ώστε να μπορείς να την παρουσιάσεις έξω. Αν μπορείς να το κάνεις απο μόνος σου και αυτό, το κόστος για να ''σπάσεις'' τα σύνορα είναι μηδαμινό. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ΤΑΛΕΝΤΟ και φυσικά άντερα για να αντέξεις την διαδικασία.

 

Το ξαναλέω.

 

Επαγγελματική καριέρα Μ Ο Ν Ο στο εξωτερικό, όλα τα άλλα είναι λόγια για να αγαπιώμαστε, να αράζουμε στο sff να περνάει το πρωινό στη δουλειά ευχάριστα, να λέμε καμιά βλακιούλα, να χαιδεύουμε ο ένας τον άλλον ''...και τι ωραία που γράφεις και εσύ συνάδελφε...'' και άλλα τέτοια χαριτωμένα...

Δεν είναι τόσο απλό. Για παράδειγμα, τι απάντηση θα δώσει ο συγγραφέας όταν του πουν (στα ίσια) "μα καλά, δε σε διαβάζουν στην χώρα σου, θα σε διαβάσουν και έξω;" (και όχι, δεν είναι τόσο απίθανο σε μια υπερανταγωνιστική αγορά όπως η Αγγλόφωνη, στην οποία φαίνεται να ισχύει η λογική του ότι αν δεν έχεις ατζέντη δεν εκδίδεσαι και δε βρίσκεις ατζέντη αν δεν εκδοθείς)

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι τόσο απλό. Για παράδειγμα, τι απάντηση θα δώσει ο συγγραφέας όταν του πουν (στα ίσια) "μα καλά, δε σε διαβάζουν στην χώρα σου, θα σε διαβάσουν και έξω;" (και όχι, δεν είναι τόσο απίθανο σε μια υπερανταγωνιστική αγορά όπως η Αγγλόφωνη, στην οποία φαίνεται να ισχύει η λογική του ότι αν δεν έχεις ατζέντη δεν εκδίδεσαι και δε βρίσκεις ατζέντη αν δεν εκδοθείς)

 

''Δεν προσπάθησα καν να εκδωθώ στην περιορισμένη Ελληνική αγορά, εγώ είμαι φτιαγμένος για παγκόσμιες εκδόσεις!!!!'' Έλα ρε συ τώρα μου θυμίζεις κλασσική ηλίθια ερώτηση σε συνεντεύξεις για δουλειά...

 

''Και γιατί πιστεύεται ότι είστε ο ιδανικός υποψήφιος για τη θέση?''

''Γιατί είμαι ο Master of the Universe...'' :-)

 

Άν το μυθιστόρημα σου τα σπάει, ούτε το όνομα σου δεν θα σε ρωτήσουν nihilio. Θα σου πετάξουν το συμβόλαιο των 60.000 λιρών στη μούρη και θα βάλουν μπροστά τα πιεστήρια!

Σιγά μην ανοίξουν μαζί σου φιλοσοφική συζήτηση για την Ελλάδα, τα σαπάκια εκδοτικούς της οίκους και την πορεία των spread στα ομόλογα! Αυτοί θέλουν να πουλήσουν προιόν.

Το έχεις? Δείξτο...

 

Τώρα για το ζήτημα των ατζέντηδων επειδή το έχουμε κουράσει λίγο, θα επιμείνω στο ότι ''ΔΕΝ είναι απαραίτητο να έχεις ατζέντη αλλά σίγουρα προτιμητέο, αφού θα προωθήσεις πολύ πιο γρήγορα, αποτελεσματικά και κερδοφόρα τη δουλειά σου''.

Τώρα, η λογική που αναφέρεις ''αν δεν έχεις ατζέντη δεν εκδίδεσαι και δε βρίσκεις ατζέντη αν δεν εκδοθείς'' δεν φάνηκε να επηρεάζει ιδιαίτερα την καριέρα της Rawling, έτσι?

Ο νοών νοείτω...

Link to comment
Share on other sites

''Δεν προσπάθησα καν να εκδωθώ στην περιορισμένη Ελληνική αγορά, εγώ είμαι φτιαγμένος για παγκόσμιες εκδόσεις!!!!'' Έλα ρε συ τώρα μου θυμίζεις κλασσική ηλίθια ερώτηση σε συνεντεύξεις για δουλειά...

 

''Και γιατί πιστεύεται ότι είστε ο ιδανικός υποψήφιος για τη θέση?''

''Γιατί είμαι ο Master of the Universe...'' :-)

 

Άν το μυθιστόρημα σου τα σπάει, ούτε το όνομα σου δεν θα σε ρωτήσουν nihilio. Θα σου πετάξουν το συμβόλαιο των 60.000 λιρών στη μούρη και θα βάλουν μπροστά τα πιεστήρια!

Σιγά μην ανοίξουν μαζί σου φιλοσοφική συζήτηση για την Ελλάδα, τα σαπάκια εκδοτικούς της οίκους και την πορεία των spread στα ομόλογα! Αυτοί θέλουν να πουλήσουν προιόν.

Το έχεις? Δείξτο...

 

Τώρα για το ζήτημα των ατζέντηδων επειδή το έχουμε κουράσει λίγο, θα επιμείνω στο ότι ''ΔΕΝ είναι απαραίτητο να έχεις ατζέντη αλλά σίγουρα προτιμητέο, αφού θα προωθήσεις πολύ πιο γρήγορα, αποτελεσματικά και κερδοφόρα τη δουλειά σου''.

Τώρα, η λογική που αναφέρεις ''αν δεν έχεις ατζέντη δεν εκδίδεσαι και δε βρίσκεις ατζέντη αν δεν εκδοθείς'' δεν φάνηκε να επηρεάζει ιδιαίτερα την καριέρα της Rawling, έτσι?

Ο νοών νοείτω...

Δες το λινκ σε αυτό εδώ το θέμα, όπου ο συγγραφέας Jim Butcher (Dresden files) περιγράφει το πως εκδόθηκε.

Τεσπά, δεν έχω δοκιμάσει ακόμα να βρω ατζέντη στα ξένα, αν το κάνω ποτέ θα περιγράψω και τις εμπειρίες μου.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ να δείτε τι τραβάω που έπιασα το μεγάλο ψάρι

Μπορεις να μας πεις περισσότερα για τις εμπειρίες σου με αυτό

 

(North, την κουβέντα μας για τον Butcher την πάω στο τόπικ που παρέθεσα, ΟΚ; )

 

Παρεπιμπτόντως, επειδή δεν είχα σχολιάσει τα περί των εκδόσεων οξύ, πιθανότατα να έχουν αλλάξει τελικά εκδοτική στρατηγική (γιατί πχ να έβγαζαν την ΕΦ Ενεργονία ως "δοκίμιο;") και να περιμένουν από εσένα Ντίνο κάτι mainstream για να το πουλήσουν. Ξεκαθάρισέ το αυτό μόλις ξανασυζητήσετε με τον εκδοτικό.

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Παρεπιμπτόντως, επειδή δεν είχα σχολιάσει τα περί των εκδόσεων οξύ, πιθανότατα να έχουν αλλάξει τελικά εκδοτική στρατηγική (γιατί πχ να έβγαζαν την ΕΦ Ενεργονία ως "δοκίμιο;") και να περιμένουν από εσένα Ντίνο κάτι mainstream για να το πουλήσουν. Ξεκαθάρισέ το αυτό μόλις ξανασυζητήσετε με τον εκδοτικό.

 

Το Οξύ έχει συγχωνευτεί με την Εμπειρία Εκδοτική. Οι Εκδόσεις Οξύ ενδιαφέρονται ακόμα για ε.φ. και τρόμο, αλλά ό,τι mainstream έχω θα το προωθούν στην Εμπειρία.

Link to comment
Share on other sites

Το Οξύ έχει συγχωνευτεί με την Εμπειρία Εκδοτική. Οι Εκδόσεις Οξύ ενδιαφέρονται ακόμα για ε.φ. και τρόμο, αλλά ό,τι mainstream έχω θα το προωθούν στην Εμπειρία.

ΟΚ.

Ενδιαφέρονται και για transgressive λογοτεχνία (πολύ σκληρά συμβατικά μυθιστορήματα που αγγίζουν θέματα ταμπου παρόμοια πχ με αυτά του Παλανιουκ) ή όχι;

Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφέρονται και για transgressive λογοτεχνία (πολύ σκληρά συμβατικά μυθιστορήματα που αγγίζουν θέματα ταμπου παρόμοια πχ με αυτά του Παλανιουκ) ή όχι;

Δεν έχω ιδέα. Αν είναι τομέας που σε ενδιαφέρει, ρώτα τους.

Link to comment
Share on other sites

Δες το λινκ σε αυτό εδώ το θέμα, όπου ο συγγραφέας Jim Butcher (Dresden files) περιγράφει το πως εκδόθηκε.

Τεσπά, δεν έχω δοκιμάσει ακόμα να βρω ατζέντη στα ξένα, αν το κάνω ποτέ θα περιγράψω και τις εμπειρίες μου.

 

Ενδιαφέρουσα ιστορία. Ναι, σίγουρα η προσωπική εμπειρία και οι επαφές μετράνε και ο Butcher ''κυνήγησε'' το όνειρο του με όλη τη σημασία της λέξεως αλλά το ποιοτικό γραπτό δεν τα χρειάζεται έτσι και αλλιώς. Απορρίψεις θα υπάρχουν και πιθανότατα πολλές αλλά αν έχεις προιόν να πουλήσεις, κάποιος απο τους δεκάδες agents και εκατοντάδες οίκους θα το προσέξει.

Ο ανταγωνισμός πάντως είναι σίγουρα πολύ σκληρός έξω.

Link to comment
Share on other sites

 

Το ξαναλέω.

 

Επαγγελματική καριέρα Μ Ο Ν Ο στο εξωτερικό, όλα τα άλλα είναι λόγια για να αγαπιώμαστε, να αράζουμε στο sff να περνάει το πρωινό στη δουλειά ευχάριστα, να λέμε καμιά βλακιούλα, να χαιδεύουμε ο ένας τον άλλον ''...και τι ωραία που γράφεις και εσύ συνάδελφε...'' και άλλα τέτοια χαριτωμένα...

 

Πάντως η εμπειρία δείχνει ότι, ακόμα και για τους Έλληνες συγγραφείς, πρώτα εκδίδονται και γίνονται γνωστοί στην Ελλάδα, και ύστερα αποκτούν όνομα στο εξωτερικό. Πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό, ο Δοξιάδης με τον «Θείο Πέτρο και την εικασία του Γκόλντμπαχ» και ο Μάρκαρης με πλήθος αστυνομικών βιβλίων. Αντίθετα, δεν ξέρω καμία περίπτωση Έλληνα που να ζει στην Ελλάδα και να έγραψε κάτι πολύ επιτυχημένο κατευθείαν στα Αγγλικά.

 

 

 

Επίσης, Ντίνο εγώ είμαι με την άποψη: «δώσε ένα μήνα διορία και μετά ψάξε για κάτι καλύτερο». Αυτό που με απώθησε εντελώς ήταν ότι κανείς δεν ασχολήθηκε να σε ενημερώσει προσωπικά για τις εξελίξεις, αν και οι όροι του διαγωνισμού παραβιάστηκαν πολλαπλώς από αυτούς που τους έθεσαν. Θα μπορούσα να το πω και με μία λέξη αυτό, αλλά μου πέφτει λίγο βαριά.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό που με απώθησε εντελώς ήταν ότι κανείς δεν ασχολήθηκε να σε ενημερώσει προσωπικά για τις εξελίξεις, αν και οι όροι του διαγωνισμού παραβιάστηκαν πολλαπλώς από αυτούς που τους έθεσαν. Θα μπορούσα να το πω και με μία λέξη αυτό, αλλά μου πέφτει λίγο βαριά.

 

 

Όλοι οι διαγωνισμοί, οπουδήποτε, έχουν τον όρο ότι οι κανόνες μπορούν να αλλάξουν από τον διοργανωτή του διαγωνισμού ακόμα και χωρίς ειδοποίηση. (Τώρα για το συγκεκριμένο δεν ξέρω αν το είχε γράψει ή όχι). Και μιλώντας για διαγωνισμούς και κανονισμούς τι έγινε με το cube? :p

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..