Τι διαβάζετε από επιστημονική φαντασία αυτόν τον καιρό;

[nikosal]

Wool Omnibus, Hugh Howey.

[trillian]

Νίκο, εντυπώσεις γι' αυτό;

[nikosal]

Είμαι στο 4ο μέρος. Πέντε όλα, θέλω ακόμα λίγες μέρες γιατί διαβάζω ταυτόχρονα το eon (που είναι επίσης μεγάλο). Ως τώρα: Ενδιαφέρουσα ιδέα, ανατροπές όμως που τις περιμένει ο εξοικειωμένος αναγνώστης, λογοτεχνικά έτσι και έτσι. Θα δούμε.

 

edit: Α, και αν βγει στα ελληνικά, θέλει νομίζω άλλο τίτλο. Σιγά μην πουλήσει το «μαλλί»...! (ή το μάλλινο, ή οτιδήποτε παρεμφερές).

Edited October 26, 2012 by nikosal

[trillian]

Χμμμ... δεν περίμενα να διαφωνούμε, αλλά να που έγινε χεχε - εγώ είχα ενθουσιαστεί

[nikosal]

Τέλειωσα και το 4ο, Άλεξ, που ήταν ανεβασμένο... Στο τέλος οι οριστικές κρίσεις μου.

 

Αλλά μια απορία:

 

Εξηγεί πουθενά πώς, τριάντα χρόνια μετά, τα πτώματα που συναντά η Τζουλιέτ καθώς μπαίνει στο Σιλό 17 δεν έχουν σαπίσει; Αν το εξηγεί στη συνέχεια, πες μου απλώς «ναι». Αν όχι... πρόβλημα...

 

[trillian]

Xμμμ εδώ με έπιασες... αδιάβαστη.

Δε θυμάμαι either way - ούτε αν το εξηγεί ούτε αν δεν... Εννοείς προφανώς αυτά στον πρώτο όροφο έτσι; Της καφετέριας;

Προφανώς αυτό ούτε που το πρόσεξα - εμένα μου χτύπησαν άλλα δεξιά-αριστερά, με κυριότερη μία φάση στο 5ο μέρος, με μία "απόδραση" της Τζουλιέτ που ήταν παρατραβηγμένη πραγματικά. Δε χρειαζόταν πιστεύω. (αν και ήταν αρκετά "εμπορική". Ίσως εδώ, προς το τέλος, άρχισε να σκέφτεται λίγο υπερβολικά κινηματογραφικά).

Αλλά εκεί που διαφωνώ είναι στο λογοτεχνικό κομμάτι που έλεγες - εμένα με απορρόφησε εντελώς η ίδια η ιστορία και βρήκα εξαιρετικά επιτυχημένο το characterization, κάτι που μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη θετική εντύπωση δεδομένου του λιτού ύφους. Δεν είναι κάτι ριζοσπαστικό στην ε.φ., αλλά για μένα ήταν μια απολαυστικότατη ιστορία

 

 

Edit: Επίσης

 

Σωστό, το Wool δεν μεταφέρεται στα ελληνικά. Π.χ. οι γερμανοί το μετέφρασαν "Σιλό", και οι ισπανοί "Οφθαλμαπάτη", και τα δύο μια χαρά νομίζω.

 

Edited October 30, 2012 by trillian

[nikosal]

Rogue Moon, Algis Budrys

[heiron]

Το Σπουργίτι τελικά δεν ήταν κακό, αλλά ούτε και ιδιαίτερα καλό. Βέβαια είχε κάποιες ιδέες που είχα κι εγώ, και το στυλ γραφής δεν είναι κακό αλλά...

Πρώτα απ'όλα η ιστορία της αποστολής ξεκινά ουσιαστικά μετά τη μέση του βιβλίου, δηλαδή μετά από καπου 300 σελίδες. Η αβάσταχτη τρομερή κατάληξη αποκαλύπτεται αρκετά σύντομα(2;3 σελίδες;) στο τέλος, από την άλλη. Η ομάδα ήταν πολύ παρεάκι με χαζοαστεία και σύγχρονες αναφορές, που οι νεότεροι ήρωες (μην πω κι οι αναγνώστες παρά το γεγονός ότι μιλάμε για σχετικά σύγχρονο βιβλίο) δεν θα έπρεπε να πιάνουν σε κάποιες περιπτώσεις. Το όλο θεολογικό κομμάτι είναι μέτριο και τραβηγμένο ("ειναι δυνατόν να συμβαίνουν κακοτυχίες σε καλούς πιστούς χριστιανούς", all time classic αν και στην πραγματικότητα ο ήρωας δεν ήταν και ιδιαίτερα πιστός εδώ που τα λέμε), χώρια ότι εντάξει...στις περισσότερες περιπέτειες οι ήρωες παθαίνουν και χειρότερα. Και μια που λέμε για τους ήρωες ήταν όλοι τους μάλλον στερεότυπα ενώ στους διαλόγους ψιλοφαινόταν η συγγραφέας να αλλάζει τη φωνή της και να παίζει τον καθένα, μεγάλο μείον αυτό. Το δυνατό σημείο της Ράσελ ήταν βέβαια η κοινωνία του πλανήτη, εκεί έπαιξαν ρόλο και οι σπουδές της προφανώς.

Η ιστορία του ιερέα στο Υπερίων είναι σαφώς ανώτερη -αν και απλό κομμάτι ενός βιβλίου- από αυτό το τούβλο των 600+ σελίδων.

[Paris60]

Διαβάζω τον "Αιώνιο Πόλεμο", του Joe Haldeman. Κλασικο, πολυβραβευμένο και με πολύ αξιόλογες ιδέες, αλλα μου τα χαλάει λίγο στη δράση και στους χαρακτήρες, με κάνει να το βαριέμαι, δεν είναι page-turner για μένα.

 

Είναι μικρό όμως, και θέλω να το τελειώσω σύντομα.

[nikosal]

John Sladek, Tik-Tok

[Inspector Borlu]

Πρόσφατα άρχισα το Children of the Sky του Vernor Vinge.

 

Πριν το ξεκινήσω διάβασα μερικές αρνητικές κριτικές (ακόμη και σε αυτό το φόρουμ), τόσο που ήμουν έτοιμος να μην το αρχίσω καν.

 

Έχοντας όμως διαβάσει αρκετό Vinge και δεν με απογοήτευσε κανένα, θεώρησα ότι του άξιζε μια ευκαιρία.

 

Είμαι ακόμη στο ένα τρίτο, αλλά μπορώ να πω ότι μου αρέσει. Δεν είναι βέβαια με κανένα τρόπο της εμβέλειας του A Fire Upon the Deep, αλλά η γραφή του, οι ιδέες του και η πλοκή δεν απογοητεύουν.

 

Όλα εξαρτώνται από τις προσδοκίες μας λόγω των προηγούμενων έργων του συγγραφέα, αλλά αν αυτό το είχε γράψει ένας νεοεμφανιζόμενος, θα τον θεωρούσα ελπιδοφόρο.

 

Αυτό που λέει ο Παναγιώτης είναι σωστό: μη το διαβάσετε, αν δεν έχετε πρώτα διαβάσει το A Fire Upon the Deep, αλλά αν σας άρεσε εκείνο, το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

 

Μόλις το τελειώσω θα στείλω μια πληρέστερη άποψη.

[nikosal]

Osama, Lavie Tidhar

 

To ξεκινώ μετά από διάλειμμα από την εφ περίπου 30 ημερών.

[Ugh]

μετα το φρικαλεο "υπογεια κινηση" του mamatas, για να ερθω στα ισα μου ξεκιναω ενα Ντικειο εργο, το "Λαβυρινθος Θανατου"

εχω ακουσει καλα λογια και ο Φιλιπ σπανιως απογοητευει

[AlienBill]

Διάβασα το Ελληνικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας από εκδόσεις Αίολος. Πρόκειται για ιστορίες απ' όλο το φάσμα της επιστημονικής φαντασίας, από μεγάλα ονόματα (Ρένος Αποστολίδης, Κούρτοβικ, Πανώριος κλπ). Οι μόνες ιστορίες που δεν μου άρεσαν ήταν όσες δεν έχουν κάποιον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή και απλώς περιγράφουν κόσμους ή το μέλλον της ανθρωπότητας κλπ. Μόνο δύο τέτοιες υπήρξαν, ενώ τις άλλες τις βρήκα πολυ καλές. Επίσης πόσο παλιό παίζει να είναι αυτό το βιβλίο; Είναι στο πολυτονικό.

[wordsmith]

Διάβασα το Ελληνικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας από εκδόσεις Αίολος. Πρόκειται για ιστορίες απ' όλο το φάσμα της επιστημονικής φαντασίας, από μεγάλα ονόματα (Ρένος Αποστολίδης, Κούρτοβικ, Πανώριος κλπ). Οι μόνες ιστορίες που δεν μου άρεσαν ήταν όσες δεν έχουν κάποιον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή και απλώς περιγράφουν κόσμους ή το μέλλον της ανθρωπότητας κλπ. Μόνο δύο τέτοιες υπήρξαν, ενώ τις άλλες τις βρήκα πολυ καλές. Επίσης πόσο παλιό παίζει να είναι αυτό το βιβλίο; Είναι στο πολυτονικό.

Το πολυτονικό δε σημαίνει τίποτα, και σήμερα εκδίδονται βιβλία στο πολυτονικό από κάποιους για τους οποίους δε θέλετε να ακούσετε τη γνώμη μου... Πάντως η βιβλιονέτ για το συγκεκριμένο λέει ότι βγήκε το 1995.

[AlienBill]

Κόμης Μηδέν (Γκίμπσον): Οταν είχα διαβάσει τον Νευρομάντη στην εφηβεία μου, δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα πολλά πράγματα, αλλά είχα θεωρήσει ότι θα μεγαλώσω και θα γίνω εξυπνότερος. Τώρα που με τα χίλια ζόρια διάβασα τον Κόμη Μηδέν συμπεραίνω ότι δεν έχω γίνει εξυπνότερος. Πρόκειται για τρεις ιστορίες που μέχρι τη μέση του βιβλίου δεν λένε να συνδεθούν και ούτε έχουν τη διάθεση να το κάνουν. Επίσης δεν είναι από τα βιβλία που μπορεί κάποιος να το διαβάσει όντας χαλαρός. Μοιάζει λες και ο συγγραφέας μου έλεγε διαρκώς "εγώ ξέρω καλά τι λέω, απλά εσύ είσαι χαζός και δεν καταλαβαίνεις". Η δε λύση του δράματος δεν ήταν τελικά ό,τι καλύτερο. Και ενώ ο νευρομάντης είχε τουλάχιστον κάποιες προφητικές αρετές όταν γράφτηκε, το ίντερνετ είχε ήδη δημιουργηθεί στη δεκαετία του 90 που γράφτηκε ο "κόμης μηδεν". Σε γενικές γραμμές αυτό το στυλ γραφής που από τη μια είναι απαλλαγμένη από ατμόσφαιρα και ψυχή και από την άλλη προκαλεί συγχιση και δεν βγάζει κανένα νόημα, δεν μου αρέσει.

 

Ωστόσο θα δώσω στον Γκίμπσον άλλη μια ευκαιρία, διαβάζοντας τον αστερισμό της Μόνα Λίζα που λένε ότι είναι καλύτερο και πιο στρωτό. Αν ωστόσο διαπιστώσω ότι και πάλι δεν καταλαβαίνω Χριστό, θα το παρατήσω στη μέση.

Edited January 24, 2013 by alien666

[Ugh]

Κόμης Μηδέν (Γκίμπσον): Οταν είχα διαβάσει τον Νευρομάντη στην εφηβεία μου, δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα πολλά πράγματα, αλλά είχα θεωρήσει ότι θα μεγαλώσω και θα γίνω εξυπνότερος. Τώρα που με τα χίλια ζόρια διάβασα τον Κόμη Μηδέν συμπεραίνω ότι δεν έχω γίνει εξυπνότερος. Πρόκειται για τρεις ιστορίες που μέχρι τη μέση του βιβλίου δεν λένε να συνδεθούν και ούτε έχουν τη διάθεση να το κάνουν. Επίσης δεν είναι από τα βιβλία που μπορεί κάποιος να το διαβάσει όντας χαλαρός. Μοιάζει λες και ο συγγραφέας μου έλεγε διαρκώς "εγώ ξέρω καλά τι λέω, απλά εσύ είσαι χαζός και δεν καταλαβαίνεις". Η δε λύση του δράματος δεν ήταν τελικά ό,τι καλύτερο. Και ενώ ο νευρομάντης είχε τουλάχιστον κάποιες προφητικές αρετές όταν γράφτηκε, το ίντερνετ είχε ήδη δημιουργηθεί στη δεκαετία του 90 που γράφτηκε ο "κόμης μηδεν". Σε γενικές γραμμές αυτό το στυλ γραφής που από τη μια είναι απαλλαγμένη από ατμόσφαιρα και ψυχή και από την άλλη προκαλεί συγχιση και δεν βγάζει κανένα νόημα, δεν μου αρέσει.

 

Ωστόσο θα δώσω στον Γκίμπσον άλλη μια ευκαιρία, διαβάζοντας τον αστερισμό της Μόνα Λίζα που λένε ότι είναι καλύτερο και πιο στρωτό. Αν ωστόσο διαπιστώσω ότι και πάλι δεν καταλαβαίνω Χριστό, θα το παρατήσω στη μέση.

 

το count zero ειναι με διαφορα οτι δυσκολοτερο εχει γραψει σε μυθιστορημα ο γκιμπσον και συμφωνω μαζι σου πως καπου και ο ιδιος ο συγγραφεας ηθελε να το γραψει ετσι, ισως τονιζοντας υπερ του δεοντος το σχετικα καινουριο cyberpunk στυλ του - η υποθεση του ειναι ενα μπερδεμα που ποτε δεν ξεμπερδευεται εντελως

 

απο την αλλη το mona lisa overdrive ειναι σαφως πιο ευαναγνωστο ακομη και απο τον νευρομαντη και πιστευω να σε ικανοποιησει εαν σου αρεσε εκεινο

[AlienBill]

^Εχεις δίκιο φίλε, ήδη έχω αρχίσει να το διαβάζω και είναι λες και το έγραψε άλλος άνθρωπος. Πιο κατανοητό και από τον νευρομάντη. Περισσότερες λεπτομέρειες θα πω όταν το ολοκληρώσω

[Adicto]

Διάβασα το Ελληνικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας από εκδόσεις Αίολος. Πρόκειται για ιστορίες απ' όλο το φάσμα της επιστημονικής φαντασίας, από μεγάλα ονόματα (Ρένος Αποστολίδης, Κούρτοβικ, Πανώριος κλπ). Οι μόνες ιστορίες που δεν μου άρεσαν ήταν όσες δεν έχουν κάποιον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή και απλώς περιγράφουν κόσμους ή το μέλλον της ανθρωπότητας κλπ. Μόνο δύο τέτοιες υπήρξαν, ενώ τις άλλες τις βρήκα πολυ καλές. Επίσης πόσο παλιό παίζει να είναι αυτό το βιβλίο; Είναι στο πολυτονικό.

Το πολυτονικό δε σημαίνει τίποτα, και σήμερα εκδίδονται βιβλία στο πολυτονικό από κάποιους για τους οποίους δε θέλετε να ακούσετε τη γνώμη μου... Πάντως η βιβλιονέτ για το συγκεκριμένο λέει ότι βγήκε το 1995.

 

Πες μου ότι έχεις κακή γνώμη για την Άγρα και την Ίνδικτο, μόνο αυτό πες μου.

[wordsmith]

Διάβασα το Ελληνικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας από εκδόσεις Αίολος. Πρόκειται για ιστορίες απ' όλο το φάσμα της επιστημονικής φαντασίας, από μεγάλα ονόματα (Ρένος Αποστολίδης, Κούρτοβικ, Πανώριος κλπ). Οι μόνες ιστορίες που δεν μου άρεσαν ήταν όσες δεν έχουν κάποιον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή και απλώς περιγράφουν κόσμους ή το μέλλον της ανθρωπότητας κλπ. Μόνο δύο τέτοιες υπήρξαν, ενώ τις άλλες τις βρήκα πολυ καλές. Επίσης πόσο παλιό παίζει να είναι αυτό το βιβλίο; Είναι στο πολυτονικό.

Το πολυτονικό δε σημαίνει τίποτα, και σήμερα εκδίδονται βιβλία στο πολυτονικό από κάποιους για τους οποίους δε θέλετε να ακούσετε τη γνώμη μου... Πάντως η βιβλιονέτ για το συγκεκριμένο λέει ότι βγήκε το 1995.

 

Πες μου ότι έχεις κακή γνώμη για την Άγρα και την Ίνδικτο, μόνο αυτό πες μου.

 

O.T.	Δε συμφωνώ να βγαίνουν και σήμερα βιβλία στο πολυτονικό. Και ειδικά για τις εκδόσεις Άγρα, δε μου αρέσουν και τα εξώφυλλα.

[AlienBill]

Στον αστερισμό της Μόνα Λίζα (Γκίμπσον): Σαφώς πιο κατανοητό από τον κόμη μηδέν και πιο στρωμένο. Εχουμε κι εδώ πολλές ιστορίες που συνδέονται στο τέλος. Μοιραία καποιες από αυτές μου άρεσαν περισσότερο από τις άλλες. Πάντως η αποκάλυψη στο τέλος σχετικά με το τι συνέβη στη μήτρα (matrix) ήταν συγκλονιστική. Και όπως πάντα, πολύ ωραίες ιδέες στα πλαίσια του κυβερνοπάνκ.

[AlienBill]

Ξεκίνησα να διαβάζω την ετήσια ανθολογία επιστημονικής φαντασίας Νο 2, από Anubis. Την είχα παρει από το παζάρι βιβλίου Θεσσαλονίκης σε τιμή όνειρο. Επειδή πρόκειται για ογκώδες βιβλίο με 25 ιστορίες, είναι κρίμα να το αξιολογήσω συνολικά.

 

Η πρώτη ιστορία (τα βρύα της ανάσας) τοποθετείται σε έναν άλλο πλανήτη που δανείζεται στοιχεία από τον δικό μας. Εκεί οι άντρες είναι ειδος υπό εξαφάνιση και οι γυναίκες συνάπτουν δεσμούς και παντρεύονται μεταξύ τους. Η ιστορία βρίθει από ενδιαφέροντα λαογραφικά στοιχεία που μου άρεσαν πολύ. Αυτό που δεν μου άρεσε (και που γενικότερα δεν μου αρέσει στη λογοτεχνία) είναι ότι το θέμα της ιστορίας είναι ένα μεγάλο απόσπασμα από τη βιογραφία της πρωταγωνίστριας. Από αυτή την άποψη θυμίζει τους κλασικούς λογοτέχνες της χώρας μας. Δηλαδή δεν υπάρχει κάποια κορύφωση ή κάποια συγκεκριμένη θεματολογία, απλώς περιγράφει το πιο σπουδαίο μέρος της ζωής ενός ατόμου. Παρόλα αυτά είχε πολύ ενδιαφέρον και ήταν καλή.

[nikosal]

Robert Heinlein, Starship Troopers.

[AlienBill]

Μολις τέλειωσα την ετήσια ανθολογία επιστημονικής φαντασίας No 2 από Anubis.

 

Σίγουρα πρόκειται για μια αξιόλογη προσπάθεια να συγκεντρώνονται ιστορίες απ' όλο το φάσμα του sci-fi και για όλα τα γούστα. Αντικειμενικά ήταν όλες καλές, άσχετα αν σύμφωνα με το γούστο μου ξεχώρισα κάποιες περισσότερο από άλλες. Γενικά η γνώμη μου για τις ετήσιες ανθολογίες είναι πολύ θετική, καθώς μπορούμε να δούμε σε ποιο σημείο βρίσκονται τα είδη (επιστημονική φαντασία ή τρόμος) την εκάστοτε χρονιά και να έχουμε μια άποψη για τον κανόνα, πριν γνωρίσουμε τις βραβευμένες εξαιρέσεις. Είναι κοινό μυστικό, ότι αυτό που βραβεύεται είναι το ξεχωριστό. Και ναι μεν στην επιστημονική φαντασία το ξεχωριστό συνεπάγεται πρωτοτυπία, αλλά στην άλλη μου αγάπη (τον τρόμο), το ξεχωριστό που βραβεύεται είναι μόνο κατ' επίφαση τρόμος (και ανακατευεται με άλλα λογοτεχνικά είδη). Με λίγα λόγια πιστεύω ότι έχουμε περισσότερο ανάγκη από ετήσιες ανθολογίες περισσότερο στον τρόμο, παρά στην επιστημονική φαντασία, διότι ο σκληρός πυρήνας του τρόμου είναι ο κανόνας και όχι οι βραβευμένες εξαιρέσεις που έχουν άλλου τυπου αρετές. Χώρια που αυτές οι ανθολογίες είναι τόσο χορταστικές που μία να είχαμε μεταφρασμένη κάθε χρόνο, δεν θα γκρινιάζαμε για τις λιγοστές μεταφράσεις που γίνονται σε σχέση με το συνολο της παραγωγής.

[AlienBill]

Τέλειωσα και το Metro 2034 του Dmitry Glukhovsky

 

Οι εντυπώσεις μου είναι πολύ καλές και το θεωρώ ακόμη πιο καλό από το πρώτο βιβλίο. Πιο τριδιάστατοι ήρωες, πιο ενδιαφέρουσα κεντρική αποστολή, πλοκή που εστιάζει περισσότερο στην ουσία και όχι στο να περιγραφουν οι ιδεολογίες των επι μέρους σταθμών, πιο πολύ δράση και με λίγα λογια περισσότερη προσοχή στα σημεία που θα μπορούσε να προσάψει κάποιος κάτι το αρνητικό στο πρώτο βιβλίο. Το λέω διότι ενώ το πρώτο μου άρεσε, άκουσα και αρνητικές κριτικές. Ε, το 2034 δεν δίνει τέτοια δικαιώματα. Τώρα πια γνωρίζουμε το setting και επικεντρωνόμαστε στα δρώμενα. Χάρηκα που επανεμφανίστηκε και ο Αρτιόμ, έστω και με guest εμφάνιση.

Edited February 18, 2013 by alien666