26ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Καλοκαιρινός, Θέμα: Αποχέτευση

[Cassandra Gotha]

Gotcha-Gotcha-Gotha,

Άσ' το, αστειάκι, βαριόμουν και...

[Oberon]

Gotcha-Gotcha-Gotha,

Άσ' το, αστειάκι, βαριόμουν και...

 

A, τώρα το'πιασα! Μπα, η ζέστη είναι που μ'έχει κάνει κοτόπουλο και δεν λειτουργώ...

 

 

 

[SpirosK]

Απλως απολαμβάνω τον νεο θεσμό...και τον προμοτάρω το κατα δύναμην!

 

 

Θέλω αυτό το artwork του Ρέβαν και του Μάλακ! Παίζει να μπορείς να μου στείλεις την κανονική; Θα γίνει απευθείας wallpaper.

 

 

http://starwars.wikia.com/wiki/Sith_apprentice

[TheHunter-Writer]

Για άλλο πράγμα μιλάω Διονύση. Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα γράφεις.

Γι' αυτό και επισήμανα "στον μικρόκοσμό μας". Γι' αυτό το καταξιωμένοι ήταν μεσα σε εισαγωγικά.

 

 

Διπλωματικός- αυτή τη φορά .

[DinoHajiyorgi]

Ψήφισαν 10 συγγραφείς και 3 αναγνώστες.

 

3 μέρες για να τραβήξουμε το καζανάκι.

 

Παίζεται σταθερά διπλό ντέρμπι. Βιαστείτε.

 

[DinoHajiyorgi]

4 συγγραφείς έμειναν για να ψηφίσουν.

 

Αν υπάρχουν κι άλλοι αναγνώστες που θέλουν να ψηφίσουν ας βιαστούν, γιατί εκείνους δεν τους περιμένει κανείς.

[DinoHajiyorgi]

Μερικά σχόλια ακόμα:

 

Παρίσι 1941

 

Πολύ παραστατικές οι περιγραφές σου αλλά έχω κάποιες παρατηρήσεις.

Καταρχάς είναι αφήγηση οπότε ξέρεις ότι ο παππούς δεν θα πεθάνει και δεν πολύ χολοσκάς για το τι θα πάθει στον υπόνομο. Επίσης που διηγείται μια ιστορία για την οποία δεν έχει μιλήσει ποτέ σε κανέναν και μετά το άλλο πρωί πεθάνει, είναι πολύ προβλεπόμενο, όχι όταν διαβάζεις το διήγημα, αλλά όταν το αποκαλύπτεις στο αναγνωστικό σου κοινό

 

Ανωριμότητα

 

Πολύ έξυπνη η ιδέα σου με το ζωντανό περιττώματα όπως και το ότι πήγαν ταξίδι σε αυτό τον πλανήτη για να σώσουν το γάμο τους . Μπράβο ήταν ωραία ιστορία

 

Τούλα η Σκατούλα

 

Ωραία η ιδέα σου που η Τούλα ζωντάνεψε και ήθελε να πάρει εκδίκηση για την αφανισμένη γένια της. Το τέλος όμως δεν μου άρεσε που αναιρείς την ύπαρξη της Τούλας σαν κάποιο όνειρο.

Επίσης είναι λάθος που λες ότι ιστορίες του Ταλ κρατούσαν μέχρι και επτά εβδομάδες, εφόσον αυτή η ιστορία που μας είπε ήταν λιγότερη από χίλιες πεντακόσιες λέξεις όσον αφορά την αφήγηση της.

 

Το κηρύκειο

 

Πολύ μου άρεσε από την αρχή μέχρι το τέλος. Η ιδέα σου ήταν εξαιρετική με τους θεούς του Όλυμπου. Αν και δεν μου αρέσουν οι κωμωδίες πολύ γέλασα με την ιστορία σου .Τα συγχαρητήρια μου.

 

Υπόνομοι

 

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ήταν ωραία η ιστορία σου μέχρι εκεί που εμφανιστήκαν τα μεταλλαγμένα ζώα στον υπόνομο. Αυτό το είδος του τρόμου δεν μου αρέσει καθόλου. Επίσης που στο τέλος ο Τόνυ μεταλλάχτηκε και έφαγε τον Ντιν το θεωρώ προβλεπόμενο τέλος.

 

Κουτσοί Στραβοί Στον Άγιο Παντελεήμωνα

 

Ήταν πολύ μικρό το διήγημα σου και δεν μας έβαλε καθόλου στο κλίμα της ιστορίας .Ο ένας ήταν ο κουτσός και ο άλλος ο στραβός και Μπάτμαν και Ρόμπιν να ήταν, πάλι δεν θα μας έκανε καμία διαφορά εφόσον δεν έκαναν τίποτα για να δικαιολογήσουν τον τίτλο τους. Εκτός του ότι βρομούσε ο στραβός.

 

Είκοσι Βήματα

 

Πιστεύω ότι το διήγημα σου είναι εκτός είδους δεν το θεωρώ ούτε τρόμου ούτε φάντασυ ούτε επιστημονικής φαντασίας επίσης μονό στην τελευταία παράγραφο μπαίνει και μες στο θέμα του διαγωνισμού. Αλλά και πάλι ήταν ωραία ιστορία

 

Φόροι

 

Το πρώτο μισό διήγημα ήταν εξαιρετικό. Μετά κάπου χαλάει, όταν τον παίρνουν τα τέρατα για να τον τιμωρήσουν που δεν τους κατέβαλε τους φόρους. Το τέλος ήταν λίγο κωμικό που ο οργισμένος πρωταγωνιστής σου μεταμορφώνεται στον Ράμπο.

Επίσης είναι λάθος για έμενα , που όταν πάει να αγοράσει τα φάρμακα του δίνη ένα χαρτονόμισμα τον 50 ευρώ . Το ευρώ δεν νομίζω ότι κολλάει σε μια ιστορία τέτοιου είδους.

[DinoHajiyorgi]

Μια προειδοποίηση:

 

Ένας από τους συμμετέχοντες συγγραφείς έχει να μπει στο φόρουμ, όπως βλέπω στο προφίλ του, από τις 15 Ιουλίου. Που σημαίνει ότι δεν μπορεί να γνώριζε για την παράταση της ψηφοφορίας.

 

Επίσης, στις 15 Ιουλίου είχαν κατατεθεί τουλάχιστον 12 διηγήματα. Οπότε πότε και πως διάβασε, ή διάβασε καν, τα διηγήματα;

 

Έστειλα προειδοποιητικό pm στον συγγραφέα, και σύμφωνα με τον κανονισμό είμαι αναγκασμένος να περιμένω μέχρι τα μεσάνυχτα του Σαββάτου.

 

Φοβάμαι δηλαδή ότι θα ακυρωθεί μια συμμετοχή, και άρα θα μεταβληθούν όλες οι βαθμολογίες.

 

Αυστηρότατα, δεν θα δεχτώ κανένα ψήφισμα μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου και σε περίπτωση ακύρωσης συμμετοχής, οι αποκαλύψεις των νικητών θα γίνουν το μεσημέρι της Κυριακής.

[DinoHajiyorgi]

ΡΑΒΔΙ

 

Αρκετά καλά γραμμένη. Μερικές πληροφορίες δίνονται σε λάθος χρόνο, όπως η περιγραφή του παχνιού. Πολλές επαναλήψεις του "είσαι χωμένος στα σκατά". Παραπάνω απ' όσες χρειάζονται για να δοθεί έμφαση. Ωραίο χιούμορ, σε κάτι φάσεις. Νομίζω πως στο τέλος προσπαθεί να πει κάτι, αλλά δεν τα καταφέρνει. Συμπαθητική ιστορία πάντως, και ενδιαφέρον worldmaking, αν και δεν κατάλαβα τη σημασία των δράκων για την κοινωνία.

 

BΟΘΡΙΑ

 

Ενοχλητική χρήση πολλών ξένων όρων. Μπορεί η ιστορία να εκτυλίσσεται σε ένα τεχνολογικά εκλεπτυσμένο μέλλον, αλλά το παράκανε με τις φουτουριστικές ορολογίες. Ενδιαφέρουσα η ιδέα της ονειροτουαλέτας, αλλά η συγκεκριμένη του τύπου είναι ελαττωματική, γιατί δε μπορώ να καταλάβω πως συνέχιζε να θυμάται τις αναμνήσεις του αφού τις είχε στείλει στο βόθρο. Όχι και τόσο εντυπωσιακή προσπάθεια.

 

ΑΠΟΒΛΗΤΟΣ

 

Εξαιρετικά καλογραμμένη, μα περίμενα το concept πιο πρωτότυπο. Παρ' όλα αυτά, διάβασα την ιστορία πολύ ευχάριστα. Ο συγγραφέας έχει μέλλον!

 

ΕΙΚΟΣΙ ΒΗΜΑΤΑ

Πολύ καλή γραφή, αλλά μηδενική ουσία. Δεν κατάλαβα γιατί έγινε όλο αυτό. Δεν υπήρχε πλοκή. Δεν ξέρω καν αν υπήρχε πρωταγωνιστής. Μάλλον δεν θα σε εντυπωσίασε και τόσο το θέμα.

 

ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ

 

Όπως και με τα Είκοσι Βήματα, καλή γραφή, ανούσιο κείμενο. Δεν κατάλαβα τι συνέβαινε, δεν κατάλαβα τη φύση του πρωταγωνιστή, δεν κατάλαβα τίποτα. Και το ροζ φόρεμα στο τέλος με μπέρδεψε ακόμα περισσότερο και με εκνεύρισε, γιατί περίμενα, τουλάχιστον, μια εξήγηση.

 

ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ

 

Καλογραμμένη, με την κύρια ιδέα να είναι αρνητικά αποστροφική. Υπάρχουν λάθος χρησιμοποιημένες λέξεις εδώ κι εκεί, αλλά η ατμόσφαιρα που χτίζεται είναι σωστή, καλή. Σωστό τέλος, με την απαραίτητη δύναμη. Ένα κείμενο που μου άρεσε πολύ, και θα μου άρεσε περισσότερο αν δεν υπήρχαν τα σκατά.

 

ΠΑΡΙΣΙ 1941

 

Καλογραμμένη. Ωραία ατμόσφαιρα. Το μόνο που με χαλάει είναι η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο παππούς. Θα την ήθελα λίγο πιο απλή, λιγότερο "συγγραφική"¨.

[DinoHajiyorgi]

Ένας από τους συμμετέχοντες συγγραφείς έχει να μπει στο φόρουμ, όπως βλέπω στο προφίλ του, από τις 15 Ιουλίου. Που σημαίνει ότι δεν μπορεί να γνώριζε για την παράταση της ψηφοφορίας.

 

Ο άσωτος συγγραφεύς, που δεν ήταν άσωτος τελικά, επανεμφανίσθη, διαβασμένος μάλιστα, και με την ψήφο του παραμάσχαλα. Τον ευχαριστώ θερμότατα!

 

Μόνο δύο συγγραφείς έμειναν να ψηφίσουν. Ο ένας μου υποσχέθηκε την ψήφο του σύντομα, ενώ ο άλλος... χμμμ, ο άλλος που ήταν μάλιστα αυτός που με παρακάλεσε για παράταση... τον βλέπω να τριγυρνάει στο φόρουμ, να διαβάζει άσχετα διηγήματα, να σχολιάζει, να γράφει σε status, να κάνει τραλαλί-τραλαλό, αλλά από την ψήφο του εδώ... περιμένω. Χμμμ...

[Cassandra Gotha]

Μπορεί να μην του έρχεται ακόμα ρε συ Ντίνο. Δώσε του λίγο χρόνο του ανθρώπου, γιατί το άγχος σ' αυτές τις περιπτώσεις δυσκολεύει τα πράγματα.

[DinoHajiyorgi]

Μπορεί να μην του έρχεται ακόμα ρε συ Ντίνο. Δώσε του λίγο χρόνο του ανθρώπου, γιατί το άγχος σ' αυτές τις περιπτώσεις δυσκολεύει τα πράγματα.

Εντάξει, κάνω και λίγο τον Ντόναλντ Ντακ για να κινείται το τόπικ. Ξέρω ότι κανένας από τους δύο εναπομείναντες δεν θα με απογοητεύσει.

[DinoHajiyorgi]

#1 - Το κηρύκειο

 

Αυτή η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα, κυρίως επειδή ο/η συγγραφέας της έχει το θάρρος ν' αναμίξει ένα σωρό είδη (φαντασία, αστυνομικό, κωμωδία) χωρίς να τα κάνει σαλάτα. Ασφαλώς η ανάμιξη δεν είναι πάντοτε επιτυχημένη, μιας και το χιούμορ είναι κάποιες φορές βεβιασμένο και χωρίς ρυθμό λόγω των επεξηγήσεων που μπαίνουν εμβόλιμα. Πάντως διαβάζεται ευχάριστα.

 

#2 – Υπόνομοι

 

Μια ιστορία που δυστυχώς υποκύπτει σε αρκετά κι ετερόκλητα κλισέ. Το μεγαλύτερο είναι ίσως ότι οι επαγγελματίες εγκληματίες μιλούν μεταξύ τους σε μια αργκό που βρίθει αλληλοπροσβολών. Όσον αφορά το τρομαχτικό μέρος της ιστορίας, εφόσον τα πλάσματα που ζουν στον υπόνομο δεν κατάφεραν να τρομάξουν αρκετά τον πρωταγωνιστή ώστε να μην ξαναπατήσει το πόδι του εκεί, δεν τρόμαξα κι εγώ. Άνιση ιστορία που είχε πάντως στρωτή πλοκή.

 

#3 – Ραβδί

 

Το μοτίβο πάνω στο οποίο πατάει η ιστορία είναι μια χαρά, κλασικό και δοκιμασμένο: ήρωας πρέπει να συνειδητοποιήσει/αντιμετωπίσει/ξεπεράσει δική του αδυναμία, προκειμένου να λύσει εξωτερικό πρόβλημα. Είναι η υλοποίηση όμως που πάσχει. Ο/Η συγγραφέας πατάει σε μια αγοραία φράση που εκφράζει την κατάσταση του ήρωα και... της αλλάζει τα φώτα! Τη χρησιμοποιεί αναρίθμητες φορές, άλλοτε συμβολικά κι άλλοτε κυριολεκτικά, με πληθωρικό τρόπο. Μέχρι να φτάσω στο τέλος, είχα κυριολεκτικά μπουχτίσει.

 

#4 - Βοθρία (mind the gap)

 

Καλή, δυναμική αρχή, μετά η ιστορία παραδέρνει καθώς πολλά κομμάτια είναι σα να έχουν προκύψει από συνειρμικές εμπνεύσεις. Κάποια από αυτά είναι ευφάνταστα κι υποσχόμενα μέσα τη φρεσκάδα τους, αλλά τα περισσότερα αποτελούν κοινοτοπίες που εκτρέπουν τη ροή του διηγήματος και τελικά καταστρέφουν τόσο τη δημιουργία κάποιας ατμόσφαιρας όσο και την εσωτερική του συνοχή.

 

#8 - Τούλα η Σκατούλα

 

Αυτή η ιστορία προσπαθεί να παίξει χιουμοριστικά με το θέμα του ατζαμή μάγου, αλλά ούτε αστεία είναι και κυρίως δεν πείθει ότι διακυβεύεται κάτι, προκειμένου να συνεχίσει ο αναγνώστης να διαβάζει. Δεν κατάφερα να βρω την ιδέα της κι αναρωτιέμαι τι ήθελε ο/η συγγραφέας να μου πει.

 

#9 - Να είναι τα πάντα σιωπηλά και τα πάντα σκοτάδι

 

Δεν κατάφερα να δω σ' αυτή την ιστορία κάτι παραπάνω από μια αποτρόπαια ονειροπόληση, από εκείνες που προορίζονται κυρίως για την απόλαυση του συγγραφέα παρά για εκείνη του αναγνώστη. Κάποιες προσπάθειες να μπουν μέσα σύμβολα ή ψήγματα πλοκής (π.χ. οι νοσοκόμοι) είναι αναιμικές και δε σώζουν το διήγημα. Κατά τη γνώμη μου, θεματικά δεν ανήκε σε καμία από τις τρεις κατηγορίες.

[DinoHajiyorgi]

Μετά την 46 :

 

Υπήρχαν κάποια τρανταχτά ερωτήματα που τα έσερνα μαζί μου μέχρι το τέλος της ιστορίας. Πώς χωρούσαν τα κεφάλια μέσα από τις λεκάνες; Γιατί το τέρας έπαιρνε μόνο τα κεφάλια; Υπήρχαν κάποια στοιχεία που μου άρεσαν, το ότι διαβάζονταν εύκολα και το ότι οι διάλογοι δεν με κούρασαν αλλά το τέλος με μπέρδεψε γιατί δεν το κατάλαβα. Πέθανε η πρωταγωνίστρια και στο τέλος το κεφάλι της παρακολουθεί το σώμα της στο πάτωμα ή απλά πέθαναν όλοι οι υπόλοιποι και τους βλέπει να χάνονται όταν έχουν γίνει ένα με το τέρας;

 

Τούλα η σκατούλα:

 

Ουοοοοου! Αυτό δεν το περίμενα. Ήθελα να το κοιτάξω από μια χιουμοριστική άποψη και αν όντως υπήρχε κάτι τέτοιο μέσα στο κείμενο δεν θα με πείραζε. Δυστυχώς όμως δεν υπήρχε ή τουλάχιστον εγώ το ερμήνευσα σα να προσπαθούσες να γράψεις κάτι πιο σοβαρό. Δεν ήταν ξεκάθαρη η παρωδία αλλά δεν είμαι και ειδικός για να το πω με σιγουριά. Με μπέρδεψε η ιστορία πολύ…. Αν το έκανες πιο ανάλαφρο και με λίγες δόσεις χιούμορ, με την κατάληξη που του έδωσες ίσως κάτι να γινόταν αλλά και πάλι είμαι επιφυλακτικός γιατί δεν ξέρω που να το κατατάξω σαν είδος. Αν ήθελες να πετύχεις τον τρόμο νομίζω ότι δεν τα κατάφερες η ιδέα από μόνη της με την Τούλα πρωταγωνίστρια αποδυνάμωνε τον τρόμο και σε αποσπούσε. Αν μη τι άλλο είναι ο πιο πρωτότυπος χαρακτήρας για τον οποίο έχω διαβάσει και μάλιστα με απίστευτο μένος!!

 

Ραβδί:

 

Η ιστορία μου άρεσε αρκετά. Την απόλαυσα μέχρι τέλους. Δεν με κούρασε. Ο γραπτός λόγος είχε καλό ρυθμό και η υπόθεση κύλησε ομαλά. Υπήρχαν αρκετά στοιχεία που είχαν ενδιαφέρον. Η ιδέα ήταν καλή και το τέλος πολύ καλό και ανατρεπτικό. Ωραία ονόματα. Ήταν πολύ ευχάριστο να βλέπουμε ότι η ιστορία σου πάτησε πάνω στο θέμα, το οποίο το εκμεταλλεύτηκες στο έπακρο. Μια από τις αγαπημένες μου στο διαγωνισμό.

 

Το κηρύκειο:

 

Αυτή την ιστορία την διασκέδασα απίστευτα. Εμένα μου άρεσε που είχε μέσα το στοιχείο της παρόδιας. Ωραία υπόθεση, απίστευτη κατάληξη, είχε έντονο ρυθμό και με παρέσυρε μέχρι το τέλος με το ενδιαφέρον αμείωτο. Δεν μπορώ να πω ότι εντόπισα κάτι αρνητικό αλλά αν το είχα εντοπίσει το άφησα γιατί τα θετικά ήταν αρκετά.

 

Παρίσι 1941:

 

Η ιδέα και η χρονολογική τοποθέτησε είχε ενδιαφέρον, αν και δεν τη θεωρώ πρωτότυπη. Η αφήγηση σε κάποια σημεία με μπέρδεψε. Πάνω που έπαιρνε να δούμε τα καλύτερα σημεία της ιστορίας, σταμάτησε και δε λέω μου άρεσε που τελικά ο παππούς επειδή μίλησε πεθαίνει. Ήθελα λίγο περισσότερα για το τι έγινε στους υπονόμους και την μυστηριώδη σκιά, ώστε να δικαιολογήσω τον τρόμο του παππού που δεν μίλησε τόσα χρόνια και φυσικά το τέλος.

 

Ο θεός των υπονόμων:

 

Πήρες το θέμα και έχτισες πάνω του μια απίστευτη και μαγευτική ιστορία. Πολύ ωραία υπόθεση, Πρωτότυπα ονόματα και ιδέα, ρεαλιστικοί διάλογοι, πειστικοί χαρακτήρες, δυνατός ρυθμός, ωραία ανατροπή. Φυσικά πολύ καλογραμμένο. Την απόλαυσα.

 

Η κατάρα του Μπαλισταρ:

 

Μέσα στο θέμα εντελώς, φτιάχνεις ένα κόσμο από την αρχή και ειδικά ένα περίεργο αποχετευτικό σύστημα πέρα από τα φυσιολογικά. Πρωτότυπη ιδέα και αξιοζήλευτη. Ονοματολογία, διάλογοι, ρυθμός ιστορίας, διήγηση, γραπτός λόγος όλα προσεγμένα. Εγώ εύχομαι να μπορώ να γράψω έτσι κάποια στιγμή. Έστω μία φορά. Από τις αγαπημένες του διαγωνισμού. Το τέλος όλα τα λεφτά!

 

Φόροι:

 

Ήταν καλά γραμμένη, υπήρχε μια πρωτοτυπία ως προς το φόρο που δικαιώνει και τον τίτλο, και συγχρόνως κουμπώνει με το θέμα τις ιστορίας σου αλλά το θέμα του υπόνομου το είδαμε σε ένα μέρος μόνο. Αυτό βέβαια δεν είναι τελείως αρνητικό γιατί ο υπόνομος μπήκε την κατάλληλη στιγμή και όλη ιστορία ανέβηκε σε εκείνο το σημείο. Την διάβασα προσεκτικά και δεν με εξέπληξε που μου άρεσε. Δεν ήταν από τις αγαπημένες του διαγωνισμού αλλά μου άρεσε. Ο τρόπος γραφής σίγουρα συνέβαλε σε αυτό. Οι περιγραφές και το πώς δείχνει ο/ η συγγραφέας τι παίζει στο μυαλό του ήρωα μέσα από την ωμή διήγηση σε κάποια σημεία.

 

Shit happens:

 

Θεϊκός τίτλος και προμηνύει ότι η ιστορία θα είναι λίγο παρωδία. Τα ονόματα πρωτότυπα και εξυπηρετούν το ύφος που ήθελες να δώσεις μέσα στην ιστορία. Είναι αρκετά καλά γραμμένη η ιστορία και ευτυχώς γιατί αυτό το θέμα με τους αριθμούς… Αυτό με πέταξε κάποιες στιγμές εκτός και με κούρασε λίγο. Μου άρεσε το ύφος που ήθελες να προσδώσεις στον ήρωα σου, με την περίεργη γραφή και τον λόγο που φαινόταν λίγο στημένος. Εγώ το κατάλαβα και το εκτίμησα. Υπήρχε όμως μια υπερβολή σε κάποια πράγματα. Σε γενικές γραμμές ήταν καλή αλλά όχι πολύ καλή όπως άλλες που διάβασα στο διαγωνισμό.

 

Κουτσοί Στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα:

 

Είχες πολύ περισσότερο όριο λέξεων για να απλώσεις την ιστορία αλλά επέλεξες να την κάνεις αρκετά μικρή και αυτό δεν βοήθησε γιατί έπρεπε να είσαι συγκεκριμένος, περιγραφικός. Δυστυχώς η πλοκή σου όμως ήταν δύναμη και η περιγραφές δεν με βοήθησαν να ταυτιστώ καθόλου. Ήταν λίγο και φτωχό και παρά την προσπάθεια να την διανθίσεις με χιούμορ πάλι δεν πήρε τα πάνω της. Δεν συνδέονταν κατά την γνώμη μου τα κίνητρα των ηρώων με το θέμα και το όλο ύφος της ιστορίας, ή τουλάχιστον εγώ δεν το κατάλαβα.

 

Υπόνομοι:

 

Η ιστορία είναι καλογραμμένη. Έχει ωραίες περιγραφές και μπορείς να ταυτιστείς με τον ήρωα. Μου άρεσε η όλη ιδέα των κλεπταποδόχων που κρύβουν τα κλοπιμαία στους υπονόμους και το μούτρο τον Τόνυ που εξαπατούσε ακόμα και τους συνεργάτες του. Ο φαινομενικά χαζός Ντιν φέρθηκε ξύπνια αλλά στο τέλος, λέει η παροιμία, το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται. Το στοιχείο του τρόμου όμως δεν ήταν δυνατό.

 

Ίσως:

 

Η ιδέα ήταν ενδιαφέρουσα. Μου άρεσε η εξήγηση με τον μόλυβδο για το πώς επιβίωσαν οι πρωτόγονοι και το πώς τους αντιμετώπισαν σα θεούς ήταν μια καλή ιστορία, καλογραμμένη αλλά όμως η αφήγηση με κούρασε λίγο. Υπήρχε πολύ περιγραφή μέσα. Δεν ταυτίστηκα με τον ήρωα αρκετά. Αυτό ήταν μάλλον το αρνητικό της ιστορίας σου.

 

Ανωριμότητα:

 

Πολύ καλογραμμένη ιστορία. Ωραίες περιγραφές σε βάζουν μέσα στην ιστορία. Ήταν μια έκπληξη η εξέλιξη. Η επανασύνδεση με την ευαίσθητη πλευρά των ανθρώπων και η συνειδητοποίηση το πόσο είχαν αποξενωθεί από την ανθρώπινη φύση τους για ασήμαντους λόγους αλλά και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η αφύπνιση είναι πολύ όμορφα δοσμένος.

 

Βοθρία( mind the gap):

 

Ο τρόπος που γράφει ο/η συγγραφέας σε τραβάει να διαβάσεις. Σε παρασέρνει. Δυστυχώς όμως η ιστορία αυτή είναι τόσο χαοτική που το μυαλό μου ήταν διαρκώς απασχολημένος με απορίες που είχα και πράγματα που με ενοχλούσαν. Αυτό που ήθελε να μας περάσει είναι ότι το μυαλό του ανθρώπου είναι τόσο χαοτικό σαν τους υπονόμους; Γιατί δεν κατάλαβα το θέμα. Ήθελε να μας δείξει πόσο αποδιοργανωμένο ήταν το μυαλό του πρωταγωνιστή; Δεν ξέρω είμαι πολύ μπερδεμένος….

 

Είκοσι βήματα:

 

Περίεργος τρόπος για να διηγηθείς μια ιστορία. Είναι πολύ καλός ο γραπτός λόγος και οι περιγραφές μας βάζουν μέσα στο ταραγμένο μυαλό του ήρωα. Μπορώ να φανταστώ μόνο ότι πρόκειται για κάποιον ψυχικά διαταραγμένο που το μυαλό του παίζει παιχνίδια και έχει μπλέξει την πραγματικότητα με την φαντασία. Το ότι βλέπει να πλησιάζει κάποιος με άσπρα ρούχα μάλλον μαρτυράει ότι ήταν μέχρι πριν έγκλειστος σε κάποιο φρενοκομείο και για να τον περιμένει κάθε μέρα την ίδια ώρα( την ώρα του φαγητού) αυτό το επιβεβαιώνει. Προφανώς έτσι δικαιολογεί και το μένος για αυτόν τον άνθρωπο που του στερεί την ελευθερία και το να βλέπει το φεγγάρι. Αυτή την εξήγηση μπόρεσα να δώσω αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος. Πρέπει να πω ότι δεν κατάφερα να το εντάξω σε κάποιο είδος αλλά παρόλα αυτά μου άρεσε και βασάνισε τις σκέψεις μου για ώρες.

 

Απόβλητος:

 

Απίστευτες σκηνές, εικόνες, σκέψεις του ήρωα. Ο γραπτός λόγος του/ της συγγραφέα είναι φοβερός. Με έβαλες μέσα στην ιστορία. Είναι ωραία ιδέα και ο τίτλος δικαιώνεται στο τέλος και από το ύφος του λόγου που μαρτυρά το ψυχισμό του ήρωα. Μου αρέσουν αυτού του είδους οι αφηγήσεις που σε αφήνουν να μπεις στο κατευθείαν στο μυαλό του ήρωα. Νομίζω ότι δεν μπορώ να την κατατάξω σε κάποιο από τα είδη αλλά και πάλι η ιστορία είναι από τις αγαπημένες μου.

 

Να είναι τα πάντα σιωπηλά και τα πάντα σκοτάδι:

 

Μεγάλο μπέρδεμα. Φυσικά υπέροχος ο τρόπος που γράφει ο/η συγγραφέας και οι περιγραφές καταπληκτικές αλλά δεν μπόρεσα ούτε νόημα να βγάλω, ούτε σε κάποιο είδος να το κατατάξω ούτε να καταλάβω τι παίζει. Το τέλος πάλι ήταν ακόμα πιο αινιγματικό και από την όλη υπόθεση. Γιατί ένα παιδί;

[Stanley]

Μπορεί να μην του έρχεται ακόμα ρε συ Ντίνο. Δώσε του λίγο χρόνο του ανθρώπου, γιατί το άγχος σ' αυτές τις περιπτώσεις δυσκολεύει τα πράγματα.

Εντάξει, κάνω και λίγο τον Ντόναλντ Ντακ για να κινείται το τόπικ. Ξέρω ότι κανένας από τους δύο εναπομείναντες δεν θα με απογοητεύσει.

 

Πριν πιάσεις στο πληκτρολόγιό σου τον Ντόναλντ να μου στέλνεις πμ και να πλένεις το δάχτυλό σου με σπιτική λεμονάδα!

[DinoHajiyorgi]

Φόροι

 

έχεις πολύ(πολύ όμως) ωραία γραφή

 

και ακριβώς για αυτόν τον λόγο

 

απογοητεύτηκα με το κείμενο σου.

 

Νομίζω πως είναι κρίμα άνθρωποι που γράφουν τόσο καλά

 

να γράφουν για ένα σκατάτσι(από το χαρατσι)

 

κατάρα του Μπαλιστάρ

 

Από τις πιο αγαπημένες μου ιστορίες στον διαγωνισμό.Μου άρεσε σαν κεντρικός πρωταγωνιστής ο Ίλλερ έστω και από αυτό το λίγο που τον γνώρισα.Ωραία ιστορία και πρωτότυπη με ενδιαφέρον backstory και φυσικά μία υπέροχη ατάκα στο τέλος που με έκανε να γελάσω πάρα μα πάρα πολύ.

 

Ανωριμότητα

Σίγουρα πρόκειται για μία από τις τοπ ιστορίες του διαγωνισμού. Μικρό μέγεθος που δεν κουράζει τον αναγνώστη και καλός τρόπος αφήγησης που εστιάζει μόνο στα απαραίτητα. Όμορφη και συγκινητική ιστορία που ακόμη και εάν τοποθετείται στο μέλλον θίγει κάπως και το παρόν .Good job

 

shit happens

 

Γέλασα με το κείμενο αλλά με άφησε με μία αίσθηση πως το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι καλύτερο εάν δεν ήταν τόσο καφρικό σε σημεία. Ακόμη το κειμενάκι σου είναι κάπως μεγάλο και θα μπορούσες να είτε να κόψεις κάποιες λέξεις είτε δεδομένου ότι στο κείμενο θίγονται κάποια ηθικά διλήμματα θα μπορούσες να αφήσεις το χιουμοράκι στην άκρη για λίγο(οκ πόσο δύσκολο παίζει να ναι αυτό όταν μιλάμε για Έλληνες αστροναύτες) και να ασχολιόσουν λίγο και με αυτά.

 

Ο Θεός Των Υπονόμων

Ωραία ιστορία. Πολύ έξυπνη η ιδέα περί μισής μαγείας και το όλο μέρος της ιστορίας που επικρατεί κάτω στους υπονόμους. Γενικά το δεύτερο μισό(καλά όχι ακριβώς μισό) ήταν καλύτερο από το πρώτο(το οποίο αν και ωραίο μεν νιώθω πως ήταν αχρείαστο και οι λέξεις που αφιερώθηκαν σε εκείνο θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν μέρος του δευτέρου μέρους έτσι ώστε να μην υπάρχει αυτή η βιασύνη που ψιλοφαίνεται προς το τέλος του κειμένου)

 

Υπόνομοι

 

η ιστορία ήταν καλή με πιο θετικό στοιχείο τον ομόρφο τρόπο γραφής

 

που ταιριάζει γάντι με το κειμενάκι και το ύφος της υπόθεσης.

 

αλλά σαν διήγημα θα μου άφηνε πολύ καλύτερη εντύπωση εάν δεν το είχες μεγαλώσει τόσο πολύ. Νομίζω πως η ιδέα του διηγήματος σου δεν έφτανε για να γεμίσει 3.000 λέξεις.

 

Κουτσοί Στραβοί Στον Άγιο Παντελεήμωνα

μου άρεσε η τελευταία πρόταση

 

αλλά δεν βρήκα λόγω ύπαρξης της ιστορίας στον διαγωνισμό

 

η (όποια) πλοκή είναι απλά για να υπάρχει και λειτουργεί απλά σαν ένα ορεκτικό πριν την θανατηφόρα τελική ατάκα

 

τουλάχιστον το κατανόησες αυτό και δεν το τράβηξες το κείμενο σου παραπάνω

 

παρίσι 1941

 

η ιστορία φίλε/φίλη διαδρατιζόμενη στο 1941

 

σημαίνει πως κατά πάσα πιθανότατα τα τέρατα αυτά που κατοικούσαν

 

είναι στην πραγματικότητα κάποια από τα πειράματα που εικάζεται πως έκαναν οι Ναζί,εάν όντως έχω δίκαιο θα μπορούσες να παίξεις με την ιδέα αυτή πολύ περισσότερο από το τυπικό ''τέρατα στους υπονόμους''

 

επίσης κάτι άλλο που δεν δεν μου άρεσε ήταν η τελευταία παράγραφος που λίγο πολύ ο νεκροθάφτης επιβεβαιώνει την ιστορία που ακούσαμε (ως βετεράνος άλλωστε ο παππούς θα μπορούσε να έχει σημάδια από βασανιστήρια),θα ήθελα το μυστήριο να παραμένει και η ιστορία να τελείωνε απλά με τον θάνατο του παππού.

 

Τουλα η Σκατούλα

 

καφρικός τίτλος που μου άρεσε όταν τον πρωτοδιάβασα

 

και περίμενα ένα κείμενο αστείο(και ολιγον αηδιαστικό)

 

αλλά το τελικό αποτέλεσμα δυστυχώς με απογοήτευσε ,

 

αν και γέλασα μονάχα διαβάζοντας την προέλευση της ιστορίας δεν μπορώ να το βαθμολογήσω θετικά

 

ας προσθέσω πάντως στα θετικά και το γεγονός ότι η ιστορία τους τούλας έχει κάποια πρωτοτυπία και δεν βασίζεται σε κάποια κλισέ ιστορία

 

Μετά Την 46

 

από τα πιο σκοτεινά κείμενα του διαγωνισμού

 

παρόλο που δεν τρόμαξα,το τερατάκι που έφτιαξες μου άρεσε .

 

Όμως το κείμενο έχει ένα τεράστιο αρνητικό που εν τέλει δεν το κάνει να ξεχωρίζει:ακολουθεί μία στάνταρ πλοκή και δεν δοκιμάζει κάτι που θα το κάνει να ξεχωρίζει από τα διάφορα όμοια κείμενα που υπάρχουν

 

κρίμα γιατί έχεις ωραίο τρόπο γραφής και νομίζω πως εάν έκανες κάτι πιο προσωπικό το αποτέλεσμα θα ήταν άριστο.

 

βοθρία (mind the gap)

 

σαν διήγημα είχε μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες

 

αλλά ο τρόπος γραφής εμένα προσωπικά με μπέρδεψε αρκετά

 

και τελικά κατάφερα να καταλάβω την ιστορία(ελπίζω δηλαδή) σε 3 αναγνώσεις

 

νομίζω πως με έναν πιο συμβατικό τρόπο γραφής θα μου άφηνε μία πολύ καλύτερη εντύπωση.

 

Ραβδί

 

Μία καλή ιστορία που δεν έχει και κάτι ιδιαίτερα αρνητικό για να κρίνω. Από τις ωραίες ιστορίες του διαγωνισμού

 

ΙΣΩΣ

Πολύ πολύ ωραίο κείμενο που αποτελεί και τον λόγο που ΔΕΝ διαβάζω Ε.Φ αλλά και τον λόγο γιατι ΠΡΕΠΕΙ να διαβάσω Ε.Φ Ενδιαφέρουσες ιδέες ,ωραίος τρόπος γραφής και μία πολύ ωραία κεντρική ιστορία που μου άρεσε υπερβολικά πολύ(ακόμη και εάν έπρεπε να κάνω "ιδιέταιρα φυσικής" για να την καταλάβω )

[DinoHajiyorgi]

 

Τελειώνει Σήμερα!

[DinoHajiyorgi]

ΣΕ 1 ΩΡΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

 

[DimitrisX]

Η ΑΓΩΝΙΑ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ !!!

 

[TheHunter-Writer]

Άντε.

 

 

[DinoHajiyorgi]

Είχαμε ένα συναρπαστικό ντέρμπι. Και μια ενδιαφέρουσα ψηφοφορία. (Κάποιες σκέψεις επί αυτών αργότερα). Κατ’αρχήν να ευχαριστήσω τους 17 συγγραφείς που έλαβαν μέρος στον Καλοκαιρινό διαγωνισμό μας. Ψήφισαν λοιπόν 17 συγγραφείς και 7 αναγνώστες.

 

Στην 17η θέση είναι το διήγημα Κουτσοί Στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα του Lampros Jedimentat. Έλαβε 117 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 3η θέση, δύο φορές.

 

Στην 16η θέση είναι το διήγημα Τούλα η Σκατούλα του Cosmo. Έλαβε 129 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 3η θέση.

 

Στην 15η θέση είναι το διήγημα Shit Happens του hombre. Έλαβε 144 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 2η θέση.

 

Στην 14η θέση είναι το διήγημα Να είναι τα πάντα σιωπηλά, και τα πάντα σκοτάδι του TheHunterWriter. Έλαβε 161 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 3η θέση.

 

Στην 13η θέση είναι το διήγημα Βοθρία (mind the gap) της Ροη. Έλαβε 165 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 4η θέση, δύο φορές.

 

Στην 12η θέση είναι το διήγημα Υπόνομοι του Roland. Έλαβε 182 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 2η θέση.

 

Στην 11η θέση είναι το διήγημα Ίσως… του ΝΙΚΑΝΤΗΙ. Έλαβε 218 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 1η θέση.

 

Συνεχίζουμε...

[DinoHajiyorgi]

Στην 10η θέση είναι το διήγημα Τα Είκοσι Βήματα της TheSea IsBurned. Έλαβε 219 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 1η θέση, και η κατώτερη η 15η.

 

Στην 9η θέση είναι το διήγημα Το Κηρύκειο του joidv. Έλαβε 221 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 1η θέση, και η κατώτερη η 16η.

 

Στην 8η θέση είναι τo διήγημα Παρίσι 1941 του Asgaroth. Έλαβε 235 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 1η θέση, δύο φορές, και η κατώτερη η 16η.

 

Στην 7η θέση είναι το διήγημα Φόροι του Howard Crease. Έλαβε 239 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 1η θέση, και η κατώτερη η 16η, τρεις φορές.

 

Στην 6η θέση είναι το διήγημα Μετά την 46 του Mesmer. Έλαβε 258 βαθμούς.

Η ανώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 1η, και η κατώτερη η 16η.

 

more...

 

Στην 5η θέση είναι το διήγημα Ανωριμότητα του Cyrano. Έλαβε 262 βαθμούς.

Η κατώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 15η.

 

Στην 4η θέση είναι το διήγημα Ο Θεός των Υπονόμων του Mindtwisted. Έλαβε 264 βαθμούς.

Η κατώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 15η.

 

 

Και πάμε για την τοπ τριάδα...

Edited July 30, 2011 by DinoHajiyorgi

[DinoHajiyorgi]

Στην 3η θέση είναι το διήγημα Το Ραβδί της Naroualis. Έλαβε 279 βαθμούς.

Η κατώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 15η, τέσσερις φορές.

 

Στην 2η θέση είναι το διήγημα Απόβλητος του Stanley. Έλαβε 286 βαθμούς.

Η κατώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 15η.

 

Και στην 1η θέση, το νικητήριο διήγημα είναι το Η Κατάρα του Μπαλιστάρ, με 293 βαθμούς, και ανήκει στην Cassandra Gotha.

Η κατώτερη ψήφος που του δόθηκε ήταν η 13η θέση.

 

Συγχαρητήρια Άννα! Μπράβο!

[hombre]

Άννα, THE BEST!!!!!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!

:good::good:

[Sonya]

Μπράβο Αννούλα!

 

Συγχαρητήρια σε όλους τους συγγραφείς και τους αναγνώστες. Ήθελα κι εγώ να παίξω, αλλά μ' έφαγε η μετανάστευση κι έμεινα στην απόξω...