Τι διαβάζετε;

[BladeRunner]

Απότομη στροφή. Μετά το αρκετά καλό, αλλά χωρίς πολλή βία και πολλά στοιχεία τρόμου Κρυφτό του Κέτσαμ, άρχισα το Ανθρωποφάγα καβούρια, του Γκάι Ν. Σμιθ. Η πλάκα είναι ότι φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον και σίγουρα θα με διασκεδάσει με τις περιπέτειές του. Δεν περιμένω κάνα αριστούργημα, απλά ένα καλό παλπ μυθιστόρημα τρόμου.

Edited December 18, 2011 by BladeRunner

[Nihilio]

The Devils of D-Day από Graham Masterton και σπάω έτσι το πρόγραμμα που έλεγε ότι το Δεκέμβρη θα διάβαζα μόνο διηγήματα.

[Naroualis]

Πω, Μιχάλη το βαρέθηκα αυτό. Με είχε τρομάξει καμπόσο, αλλά γενικά ήταν μάλλον βαρετό.

[Naroualis]

Η Σάλπιγγα της Αποκάλυψης, Κωνσταντίνος Γρίβας, βιβλίο 9ο από 16 του Μήνα Ελληνικού Φανταστικού.

 

Ε, Γρίβας είναι αυτός. Πολύ στρατοκ@υλί@ση, πολλές περιγραφές οπλικών συστημάτων, υπερστρατιώτες και πυρηνικά όπλα. Ο Γρίβας είναι μια κατηγορία ελληνικού φανταστικού μόνος του. Συγκινητικός.

[BladeRunner]

Άρχισα το Μωρό της Ρόζμαρι, του Άιρα Λέβιν. Μου αρέσει η όλη ατμόσφαιρα του βιβλίου και σίγουρα η υπόθεση θα κορυφωθεί. Η μετάφραση δείχνει λίγο τα χρονάκια της, αλλά δεν είναι άσχημη. Μέχρι αύριο θα το έχω τελειώσει.

[Μιχάλης]

Άρχισα το Μωρό της Ρόζμαρι, του Άιρα Λέβιν. Μου αρέσει η όλη ατμόσφαιρα του βιβλίου και σίγουρα η υπόθεση θα κορυφωθεί. Η μετάφραση δείχνει λίγο τα χρονάκια της, αλλά δεν είναι άσχημη. Μέχρι αύριο θα το έχω τελειώσει.

Μόλις το τελειώσεις να πεις τη γνώμη σου γιατί ενδιαφέρομαι..

[Adicto]

Έχω καεί...

Διαβάζω ταυτόχρονα 2666 του Μπολάνο, Όλυμπος του Σίμμονς και Το Τραγούδι της θεάς Κάλι (πάλι από Σιμμονς). Το θέμα είναι πως και τα 3 είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ αλλά αθροίζουν και κοντα στις 2000 σελίδες...

Edited December 21, 2011 by Adicto

[melkiades]

Έχω καεί...

Διαβάζω ταυτόχρονα 2666 του Μπολάνο,...

 

Όταν το τελειώσεις αυτό γράψε το κατιτίς σου γιατί κι εγώ το έχω σταμπάρει

[aScannerDarkly]

Έχω καεί...

...Όλυμπος του Σίμμονς και Το Τραγούδι της θεάς Κάλι (πάλι από Σιμμονς). Το θέμα είναι πως και τα 3 είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ αλλά αθροίζουν και κοντα στις 2000 σελίδες...

 

Έχω καεί...

Διαβάζω ταυτόχρονα 2666 του Μπολάνο,...

 

Όταν το τελειώσεις αυτό γράψε το κατιτίς σου γιατί κι εγώ το έχω σταμπάρει

... ενώ εγώ έχω καεί διαβάζοντας τον υπερτόμο του Endymion, ενώ Olympus και Ilium περιμένουν στη γωνία. Και μετά κάπου κυκλοφορεί και η θεά Κάλι...

[Adicto]

Ηφαιστίωνα αν δεν κάνω λάθος είχες διαβάσει τον Υπερίωνα σωστά; πρέπει να είναι υπερβιβλίο και αυτό. Το Ίλιον είναι από τα βιβλία πουτο διαβάζεις και κάθε τρεις και λίγο το κατεβάζεις και αναρωτιέσαι "τι σκέφτηκε ο π...στης". Αν και τυπικά ανήκει στην ΕΦ, καταφέρνει να καλύψει κάθε ΣΦΦ αναγνώστη. Θα σου πρότεινα ενδιάμεσα να έπιανες την Κάλι σαν ανάπαυλα από τα "τουβλα" και γιατί σιγά σιγά έχει αρχίσει να γίνεται δυσεύρετο. Και είναι ανατριχίλα από τις λίγες...

 

Χρύσα, είμαι ακόμα στα ρηχά (70 σελ.), αλλά η ποιότητα ξεχειλίζει. I'll keep you posted!

[aScannerDarkly]

Ο Υπερίων έκανε την ζημιά κι έχω μπλέξει τώρα...

[Adicto]

Μονάχα το Ντρουντ κοίτα να αποφύγεις τώρα...

[trillian]

Άρχισα το Μωρό της Ρόζμαρι, του Άιρα Λέβιν. Μου αρέσει η όλη ατμόσφαιρα του βιβλίου και σίγουρα η υπόθεση θα κορυφωθεί. Η μετάφραση δείχνει λίγο τα χρονάκια της, αλλά δεν είναι άσχημη. Μέχρι αύριο θα το έχω τελειώσει.

 

Χαχα, εδώ δε σας προλάβαμε Αλλά το Φλεβάρη θα κυκλοφορήσει με νέα μετάφραση ;)

[BladeRunner]

Χαχα, τι να κάνω και 'γω; Το βρήκα μπροστά μου, το άρπαξα κατευθείαν. Πάντως και αυτή η παλιά μετάφραση καλούτσικη ήταν. Καλές πωλήσεις να έχει .

[Asgaroth]

Διαβάζω τον αναρχικό τραπεζίτη: ιδιοφυές

Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.

 

από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Εφυέστατο.

 

Τελείωσα την Αλογόμυγα του Νπαπς και τώρα διαβάζω το Μισοπώγων του Ιουλιανού.Δε περίμενα τόσο καλό χιούμορ και πραγματικά τον σέβομαι ακόμα παραπάνω.

 

Η Σάλπιγγα της Αποκάλυψης, Κωνσταντίνος Γρίβας, βιβλίο 9ο από 16 του Μήνα Ελληνικού Φανταστικού.

 

Ε, Γρίβας είναι αυτός. Πολύ στρατοκ@υλί@ση, πολλές περιγραφές οπλικών συστημάτων, υπερστρατιώτες και πυρηνικά όπλα. Ο Γρίβας είναι μια κατηγορία ελληνικού φανταστικού μόνος του. Συγκινητικός.

Κάψιμο. Το είχα διαβάσει σε μια δυο ώρες και παρότι είναι σχετικά εξωφρενικό είχα εκπλαγεί τότε για το ότι είναι Ελληνικό.

[BladeRunner]

Άρχισα το Νεκρό Δέρμα, του Αβραάμ Κάουα. Μου αρέσει πάρα πολύ μέχρι στιγμής!

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν. 18 στη σειρά της Ωρόρα. Οι ιστορίες:

 

- Robert Howard: ''Νεκτ Σεμερκέτ'': Γνήσια Howardική ιστορία με φόντο τους κονκισταδόρες κατακτητές και τις φυλές που υπέταξαν. Ένας Ισπανός τυχοδιώκτης βοηθάει μία σκλαβωμένη βασίλισσα να ανακτήσει το χαμένο βασίλειο της. Είναι σχετικά άγνωστη μιας και ήταν η τελευταία που έγραψε ο σπουδαίος συγγραφέας προτού βάλει τέλος στη ζωή του.

 

- Lord Dunsany: ''Η Πτώση της Μπαμπουλκούντ'': Μία ομάδα ανθρώπων ταξιδεύει μέρες ολόκληρες για να φτάσει στην Μπαμπουλκούντ, την ομορφότερη πόλη της αρχαιότητας. Το πορτραίτο της σχηματίζεται μέσα από διηγήσεις περιπλανώμενων που συναντούν στον δρόμο τους. Οι εικόνες που μας δίνει ο Dunsany είναι -για ακόμη μία φορά- μαγευτικές.

 

- Karl Edward Wagner: ''Δύο Ήλιοι Δύουν'': Πρωταγωνιστεί ο Κέην, ο διάσημος χαρακτήρας που έπλασε ο Wagner. Ο Κέην πηγαίνει μαζί με έναν γίγαντα προς αναζήτηση ενός θησαυρού που ψάχνει ο τελευταίος. Η κουβέντα που έχουν προτού ξεκινήσουν καθισμένοι μπροστά στη φωτιά, υπερασπιζόμενοι ο καθένας τα προτερήματα της δικής του φυλής, είναι πραγματικά εκπληκτική. Must read, όπως και όλες οι ιστορίες του Κέην άλλωστε.

 

- Tanith Lee: ''Ενάντια στους Θεούς'': Διήγημα τίγκα στον κυνισμό που μου θύμισε έντονα Jack Vance και Κουζέλ. Και μάλιστα στα καλύτερα τους, όχι καμία φθηνή απομίμηση. Φοβερή η πανουργία που επιδείκνυε η ηρωίδα για να ξεπεράσει τα εμπόδια που έμπαιναν στον δρόμο της. Ιδίως η μέθοδος που πρότεινε στις καλόγριες για να ανακτήσουν την εύνοια του χαμένου τους θεού με έκανε να γελάσω πολύ

 

- Σ. Α. Κάντορ: ''Πληρωμή σε Είδος'': Η μόνη ιστορία του τόμου που δεν μου άρεσε, έχει να κάνει με κατάρα.

 

- Jack Vance: ''Ο Μάγος Μαζιριέν'': Ιστορία που είναι μέρος του concept της Ετοιμοθάνατης Γης. Πολύ καλή και στέκεται και άνετα και μόνη της, αλλά πιστεύω ότι θα αρέσει περισσότερο αν διαβαστεί με την προηγούμενη της, το ''Ο Τουργιάν του Μιίρ'' αν θυμάμαι καλά.

 

- Michael Moorcock: ''Τα Μάτια του Αλαβάστρινου Ανθρώπου'': Εδώ κάνει ντεμπούτο στα Ελληνικά ένας (αντι)ήρωας που ακούει στο όνομα Έλρικ του Μελνιμπονέ οπότε πιστεύω ότι και τα σχόλια είναι περιττά. Αυτή δεν την διάβασα όμως γιατί σκοπεύω κάποια στιγμή να ξαναπιάσω τα Έλρικ και δεν θέλω να την θυμάμαι καλά όταν το κάνω.

 

- Πολ Σπένσερ: ''Ο Φύλακας του Πηγαδιού'': Ένα μικρό διαμαντάκι από έναν άγνωστο συγγραφέα. Βλέπουμε μία εκδοχή για την βύθιση της Ατλαντίδας με ένα ωραίο όσο και αναπάντεχο τέλος.

 

Γενικά θα έλεγα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι πάρα πολύ καλό, για τους fans του fantasy κυρίως. Σίγουρα μέσα στα δέκα καλύτερα της Ωρόρα και ίσως και μέσα στα πέντε καλύτερα της φετινής αναγνωστικής μου χρονιάς.

Edited December 22, 2011 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Θα τον αναζητήσω τον συγκεκριμένο τόμο!

[BlackCatGirl]

Μετά από αρκετές ημέρες παύλα εβδομάδες (αλλά και αρκετό ενδιάμεσο χριστουγεννιάτικο τρέξιμο), τελείωσα το "Άρωμα του ονείρου" του Τ.Ρόμπινς.

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα και μπορώ να πω ότι μου τράβηξε αρκετά τη προσοχή. Το βιβλίο αναφέρεται στη προσπάθεια των ηρώων για την εξασφάλιση της αιώνιας ζωής. Βασικός ήρωας - κλειδί ο σάτυρος Πάνας, αλλά και τα γνωστά σε όλους....παντζάρια (!) .

Ενδιαφέρουσα δουλειά, με κράτησε αρκετά παρόλο που δεν ήταν τρόμου (πολύ βασικό )

Αρκετά ήταν τα τυπογραφικά λάθη αλλά ...το ξεπεράσαμε.

 

 

Συνεχίζω με τους "Παγιδευμένους" του G.Masterton, ευγενική χορηγία του καταπληκτικού Δημήτρη. (Να ΄σαι καλά και πάλι)

[Δημήτρης]

Θα τον αναζητήσω τον συγκεκριμένο τόμο!

 

Και πολύ καλά θα κάνεις γιατί οι ιστορίες εκτός από ποιοτικές, είναι και καλές σαν εισαγωγή στο fantasy. Οι περισσότερες είναι διαφορετικού ύφους μεταξύ τους και έτσι διαβάζοντας τες μπορείς να πάρεις μία κάποια ιδέα για το τι είναι πιο κοντά στο γούστο σου

 

Συνεχίζω με τους "Παγιδευμένους" του G.Masterton, ευγενική χορηγία του καταπληκτικού Δημήτρη. (Να ΄σαι καλά και πάλι)

 

Σ' ευχαριστώ πολύ αλλά όπως ήδη σου είπα πρόκειται για φόλα. Για να δούμε λοιπόν πως θα σου φανεί..

[tsathoggua]

 

Διάβασα το ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν. 18 στη σειρά της Ωρόρα.

 

 

Πολύ ωραία ανθολογία! Ακριβώς την εποχή που κυκλοφόρησε ξεκίνησα να διαβάζω Ωρόρα. Πολύ όμορφο και το εξώφυλλο της Rowenna.

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν. 18 στη σειρά της Ωρόρα.

 

 

Πολύ ωραία ανθολογία! Ακριβώς την εποχή που κυκλοφόρησε ξεκίνησα να διαβάζω Ωρόρα. Πολύ όμορφο και το εξώφυλλο της Rowenna.

 

Εγώ η πρώτη Ωρόρα που διάβασα ήταν το ν. 6. Στη συνέχεια το ν. 49 και μετά μπήκε το νερό στο αυλάκι, για την ακρίβεια ήταν με την Ωρόρα που ξεκίνησα το συστηματικό διάβασμα. Τρομερή καλλιτέχνης η Rowenna αν και στο χώρο του fantasy θα έλεγα ότι προτιμώ τους Ken Kelly, Boris Vallejo και Luis Royo. Και φυσικά Frank Frazetta.

 

Διάβασα το ''Ετήσια Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας 1'' από εκδόσεις Anubis, ξέρετε εκείνο το τέρας που είναι. Δεν μου άρεσε σχεδόν καθόλου. Οι καλές ιστορίες ήταν λίγες, οι περισσότερες ήταν μέτριες ενώ υπήρχαν και αρκετές που ήταν κακές. Γι' αυτό άλλωστε το ξεκίνησα τον Μάιο και το τελείωσα μόλις σήμερα, επειδή με είχε κουράσει αρκετά. Αλλά ok δεν τρέχει και τίποτα γιατί ήμουν από την αρχή υποψιασμένος. Θέλω να πω πόσο καλές μπορούν να είναι άραγε οι ιστορίες μίας μόνο χρονιάς; Δεν πειράζει λοιπόν, αλλά ελπίζω τουλάχιστον ο δεύτερος τόμος να είναι καλύτερος.

Edited December 23, 2011 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Η χρονιά άρχισε ιδανικά με το Η Λάμψη του Στήβεν Κινγκ και τελειώνει, ελπίζω επίσης ιδανικά, με το Κάρυ, πάλι του Στήβεν Κινγκ. Μέχρι στιγμής πάντως είναι πολύ καλό.

[D'Ailleurs]

Διάβασα το ''Ιστορίες από Παράξενους Τόπους'' ν. 18 στη σειρά της Ωρόρα. Οι ιστορίες:

 

- Robert Howard: ''Νεκτ Σεμερκέτ'': Γνήσια Howardική ιστορία με φόντο τους κονκισταδόρες κατακτητές και τις φυλές που υπέταξαν. Ένας Ισπανός τυχοδιώκτης βοηθάει μία σκλαβωμένη βασίλισσα να ανακτήσει το χαμένο βασίλειο της. Είναι σχετικά άγνωστη μιας και ήταν η τελευταία που έγραψε ο σπουδαίος συγγραφέας προτού βάλει τέλος στη ζωή του.

 

- Lord Dunsany: ''Η Πτώση της Μπαμπουλκούντ'': Μία ομάδα ανθρώπων ταξιδεύει μέρες ολόκληρες για να φτάσει στην Μπαμπουλκούντ, την ομορφότερη πόλη της αρχαιότητας. Το πορτραίτο της σχηματίζεται μέσα από διηγήσεις περιπλανώμενων που συναντούν στον δρόμο τους. Οι εικόνες που μας δίνει ο Dunsany είναι -για ακόμη μία φορά- μαγευτικές.

 

- Karl Edward Wagner: ''Δύο Ήλιοι Δύουν'': Πρωταγωνιστεί ο Κέην, ο διάσημος χαρακτήρας που έπλασε ο Wagner. Ο Κέην πηγαίνει μαζί με έναν γίγαντα προς αναζήτηση ενός θησαυρού που ψάχνει ο τελευταίος. Η κουβέντα που έχουν προτού ξεκινήσουν καθισμένοι μπροστά στη φωτιά, υπερασπιζόμενοι ο καθένας τα προτερήματα της δικής του φυλής, είναι πραγματικά εκπληκτική. Must read, όπως και όλες οι ιστορίες του Κέην άλλωστε.

 

- Tanith Lee: ''Ενάντια στους Θεούς'': Διήγημα τίγκα στον κυνισμό που μου θύμισε έντονα Jack Vance και Κουζέλ. Και μάλιστα στα καλύτερα τους, όχι καμία φθηνή απομίμηση. Φοβερή η πανουργία που επιδείκνυε η ηρωίδα για να ξεπεράσει τα εμπόδια που έμπαιναν στον δρόμο της. Ιδίως η μέθοδος που πρότεινε στις καλόγριες για να ανακτήσουν την εύνοια του χαμένου τους θεού με έκανε να γελάσω πολύ

 

- Σ. Α. Κάντορ: ''Πληρωμή σε Είδος'': Η μόνη ιστορία του τόμου που δεν μου άρεσε, έχει να κάνει με κατάρα.

 

- Jack Vance: ''Ο Μάγος Μαζιριέν'': Ιστορία που είναι μέρος του concept της Ετοιμοθάνατης Γης. Πολύ καλή και στέκεται και άνετα και μόνη της, αλλά πιστεύω ότι θα αρέσει περισσότερο αν διαβαστεί με την προηγούμενη της, το ''Ο Τουργιάν του Μιίρ'' αν θυμάμαι καλά.

 

- Michael Moorcock: ''Τα Μάτια του Αλαβάστρινου Ανθρώπου'': Εδώ κάνει ντεμπούτο στα Ελληνικά ένας (αντι)ήρωας που ακούει στο όνομα Έλρικ του Μελνιμπονέ οπότε πιστεύω ότι και τα σχόλια είναι περιττά. Αυτή δεν την διάβασα όμως γιατί σκοπεύω κάποια στιγμή να ξαναπιάσω τα Έλρικ και δεν θέλω να την θυμάμαι καλά όταν το κάνω.

 

- Πολ Σπένσερ: ''Ο Φύλακας του Πηγαδιού'': Ένα μικρό διαμαντάκι από έναν άγνωστο συγγραφέα. Βλέπουμε μία εκδοχή για την βύθιση της Ατλαντίδας με ένα ωραίο όσο και αναπάντεχο τέλος.

 

Γενικά θα έλεγα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι πάρα πολύ καλό, για τους fans του fantasy κυρίως. Σίγουρα μέσα στα δέκα καλύτερα της Ωρόρα και ίσως και μέσα στα πέντε καλύτερα της φετινής αναγνωστικής μου χρονιάς.

 

πολύ ωραία συλλογή αυτη!

[Μιχάλης]

Η χρονιά άρχισε ιδανικά με το Η Λάμψη του Στήβεν Κινγκ και τελειώνει, ελπίζω επίσης ιδανικά, με το Κάρυ, πάλι του Στήβεν Κινγκ. Μέχρι στιγμής πάντως είναι πολύ καλό.

 

Μία απ'τα ίδια..Ξεκίνησε με τη Λάμψη του Stephen King και τελειώνει με Το Φυλαχτό πάλι του King..Αν και αρχίζω την Αυπνία δεν πιστεύω πως θα το τελειώσω πριν το 2012..