Τι διαβάζετε;

[Nargathrod]

Άρχισα την ανάγνωση του πρώτου βιβλίου των μύθων των Οτόρι της Λιαν Χερν. Με αναγκάζουν γνωστοί να το διαβάσω γιατί τους άρεσε πολύ! Επειδή είμαι ακόμα στα πρώτα κεφάλαια δεν μπορώ να διατυπώσω άποψη. Τον μόνο που αναγνωρίζω στην συγγραφέα είναι ότι ξέρει να κάνει καλή περιγραφή.

[BlackCatGirl]

Τι εκδόσεις είναι αυτό το Φονικό παιχνίδι; Και ποιος είναι ο τίτλος στα εγγλέζικα;

 

Είναι από εκδόσεις Plaza, το είχα βρει σε προσφορά (3 βιβλία plaza μαζί στη τιμή του ενός - περίπου 6 ευρώ, αν θυμάμαι καλά).

Ο αγγλικός τίτλος είναι "The Murder Game". Δες εδώ για το αγγλικό http://www.amazon.com/gp/product/0821776908/

 

Πάντως, οι εκδόσεις Plaza μέχρι στιγμής με έχουν αφήσει πολύ ικανοποιημένη. Είναι όπως εκείνες των bell, όσον αφορά το μέγεθος και τη (προσιτή) τιμή των βιβλίων, αλλά με πολύ μεγαλύτερη γραμματοσειρά (όπως των κανονικού μεγέθους βιβλίων) και με ξεχωριστές παραγράφους. Στις εκδόσεις bell οι παράγραφοι σχεδόν απουσιάζουν, ή είναι τεράστιες!!!

[BladeRunner]

Έχω βρει μερικά ωραία των εκδόσεων Plaza και αναμένεται να διαβαστούν μέσα στον μήνα Μάρτιο. Αυτό το βιβλίο θα το τσιμπήσω, αν το βρω στο Μοναστηράκι. Υπάρχουν δεκάδες διαφορετικοί τίτλοι και η πιθανότητα να βρω αυτό το βιβλίο, είναι μεγάλη. Βλέπω ότι είναι και αρκετά γνωστό, ανήκει και σε μια άτυπη σειρά.

[Μιχάλης]

Τελείωσα το "Ο Βιασμός" της Τζόις Κάρολ Όουτς το οποίο το βρήκα σε ένα ποστ του Adicto και τον ευχαριστώ..Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, είχε ωραίο, άμεσο στυλ γραφής και η ιστορία μου άρεσε πολύ..

[Adicto]

Hug Poster γιατί και εμένα μου άρεσε πολύ ο "Βιασμός".

 

Τώρα διαβάζω το "2666" του Μπολάνιο, είμαι στην 500η σελίδα από τις 1100+ που έχει το βιβλίο. Καθόλου εύκολο ανάγνωσμα, μα καθόλου όμως. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι η χαοτική ώρες ώρες γραφή, το μπαρόκ ύφος που κυριαρχεί. Για λίγο αν αφαιρεθείς, έχεις χαθεί στους δαιδάλους του Μπολάνιο ξεχνώντας από που ξεκίνησες και τι κάνεις εκεί που βρίσκεσαι. Οι χαρακτήρες είναι δεκάδες, μπαινοβγαίνουν στην πλοκή αθόρυβα θαρρείς χωρίς κάποιος να "κυριαρχεί" και η μόνη σταθερά, ο κεντρομόλος άξονας του Μπολανικού Σύμπαντος είναι η πόλη της Σονόρα.

Όσο έχω διαβάσει είναι διάχυτος ένας πεσιμισμός και μία παραίτηση, οι ήρωες φαντάζουν ανερμάτιστοι, έρμαια στα πάθη τους. Οδηγούνται σε τυφλές πράξεις βίας, σε παρακμιακές ερωτικές συνευρέσεις, στην τρέλα, βυθίζονται σε αλλόκοτα όνειρα ενώ ο Μπολάνο δίπλα τους εξυφαίνει στο μπάκγκραουντ ατέλειωτες πτυχές του αιώνα μας. Ο πόλεμος, η βία, η λογοτεχνία, τα ναρκωτικά, οι πολιτικές συγκρούσεις, ο ρατσισμός όλα έχουν θέση σε αυτό το βιβλίο. Ο Μπολάνιο ήθελε να γράψει ένα τοταλ μυθιστόρημα, ένα εγχείρημα παρόμοιο με τα τολμήματα του Πύντσον.

 

Αποτελείται ουσιαστικά από 5 μέρη, τα οποία ο συγγραφέας επιθυμούσε αρχικά να εκδωθούν ξεχωριστά (κυρίως για να εξασφαλίσει στους απογόνους του μια μακρόχρονη "ροή" χρημάτων από τα πνευματικά δικαιώματα), παρόλα αυτά αποφασίστηκε μετά τον θάνατό του να εκδωθεί σαν ένα έργο.

 

- Το 1ο μέρος "Οι Κριτικοί" ασχολείται με 4 κριτικούς λογοτεχνίας οι οποίοι έχουν πάθος με έναν μάλλον άσημο Γερμανό συγγραφέα ονόματι Αρτσιμπολντι. Παρακολουθούμε πως οι ζωές τους διασταυρώνονται και μπλέκονται στην αναζήτησή τους για τον συγγραφέα αυτό. Η αναζήτησή τους φέρνει ως την πόλη της Σονόρα, μία πολη όπου μαστίζεται από εκατοντάδες δολοφονίες γυναικών.

 

- Το 2ο μέρος έχει να κάνει με τον Αμαλφιτάνο, ένα πανεπιστημιακό καθηγητή στην πόλη της Σονόρα και το κύριο κομμάτι του έχει να κάνει με τη κάθοδό του στην τρέλα και το άγχος του μήπως η πανέμορφη κόρη του είναι το επόμενο θύμα.

 

- Το 3ο μέρος αφορά σε ένα μαύρο ρεπόρτερ που στέλνεται στη Σονόρα για να καλύψει από σπόντα έναν αγώνα πυγμαχίας και μαθαίνει για τις δολοφονίες που λαμβάνου χώρα εκεί (ως εδώ έχω δαβάσει).

 

- Το 4ο κομμάτι του 2666 ασχολείται με τις δολοφονίες αυτές καθεαυτές και τις άκαρπες προσπάθειες της αστυνομίας να τις ξεδιαλύνει.

 

- Το 5ο μέρος μας αποκαλύπτει την ταυτότητα του Αρτσιμπόλντι, την πορεία του από τον Πόλεμο (Ανατολικό Μέτωπο) και έπειτα.

 

Επανέρχομαι μόλις το τελειώσω...

[BlackCatGirl]

Σήμερα τελείωσα και εγώ τη συλλογή "Το κάστρο του σκότους και άλλες ιστορίες" του Χ. Κάττνερ.

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα, και η γραφή του μου άρεσε.

"Οι αρουραίοι του νεκροταφείου" και το "Ας τον πούμε δαίμονα" είναι οι ιστορίες που ξεχώρισα από τη συλλογή. Τα υπόλοιπα είναι πολύ fantasy για τα δικά μου γούστα, αλλά σίγουρα αξιόλογα. Παρόλαυτα, τη "Μηχανή των Εγώ" τη βρήκα πολύ έξυπνη σαν ιδέα και κατάφερε να με κρατήσει.

 

Δημήτρη, σε ευχαριστώ και πάλι για αυτό το βιβλίο

Edited February 28, 2012 by BlackCatGirl

[Δημήτρης]

Σήμερα τελείωσα και εγώ τη συλλογή "Το κάστρο του σκότους και άλλες ιστορίες" του Χ. Κάττνερ.

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω βιβλίο του συγκεκριμένου συγγραφέα, και η γραφή του μου άρεσε.

"Οι αρουραίοι του νεκροταφείου" και το "Ας τον πούμε δαίμονα" είναι οι ιστορίες που ξεχώρισα από τη συλλογή. Τα υπόλοιπα είναι πολύ fantasy για τα δικά μου γούστα, αλλά σίγουρα αξιόλογα. Παρόλαυτα, τη "Μηχανή των Εγώ" τη βρήκα πολύ έξυπνη σαν ιδέα και κατάφερε να με κρατήσει.

 

Δημήτρη, σε ευχαριστώ και πάλι για αυτό το βιβλίο

 

 

Τίποτα Όπως σου είπα ήταν ωραία συλλογή, χωρίς να είναι και τίποτα το εξαιρετικό. ''Οι Αρουραίοι του Νεκροταφείου'' πάντως αρκετά καλό, ενώ ''Η Μηχανή των Εγώ'' χαριτωμένο σαν ιδέα. Εγώ βρίσκομαι στην 330 σελίδα του βιβλίου που διαβάζω, και συνεχίζω με αμείωτο ενδιαφέρον. Σχόλιο όταν το τελειώσω.

Edited February 28, 2012 by Δημήτρης

[Anwrimos23]

21 Ιστορίες και το Κοράκι, πολλές ιστορίες τις είχα διαβάσει παλιότερα... περισσότερο πήρα το βιβλίο για να τις έχω συγκεντρωμένες σε μία όμορφη έκδοση. Καλοδεχούμενα και τα σχόλια πριν από κάθε ιστορία

[BladeRunner]

Άρχισα σήμερα στο ΚΤΕΛ το Στη φρίκη των πάγων, του Ντάνκαν Κάιλ. Είναι τόσο ενδιαφέρον και καλογραμμένο, που διάβασα 123 σελίδες από τις 190 του βιβλίου, μέσα δυο ώρες. Μέχρι το βράδυ θα το τελειώσω...

[Hermione Granger]

Τελειωσα χθες το βραδυ το "Φρανκεσταϊν" της Μαιρη Σελεϋ, που μου φανηκε εκπληκτικο! Και ειμαι σε αναμονη διαβαζοντας μικρα βιβλιαρακια (Μικρος Πριγκιπας, Το Φαντασμα του Καντερβιλ) ετσι για να περασει η μερα, να ερθει το αυριο, που θα μου φερουν το "Παιχνιδι του Στεμματος" επιτελους!!!

[Nargathrod]

ετσι για να περασει η μερα, να ερθει το αυριο, που θα μου φερουν το "Παιχνιδι του Στεμματος" επιτελους!!!

 

Άρχισα το τρίτο βιβλίο της σειράς σήμερα! Το ένα και το δυο ήταν πολύ καλά! Θα σου αρέσει σίγουρα το Παιχνίδι του Στέμματος!

 

 

 

 

 

[BladeRunner]

Άρχισα το Ομάδα Διασώσεως, του Ντόναλντ Χάμιλτον. Είναι το δεύτερο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνιστή τον Ματ Χελμ. Πολύ ενδιαφέρον μέχρι στιγμής...

[xtapodimimos]

Μόλις τελείωσα τη Φωλια του λευκού φιδιού του Μπράμ Στόκερ. Δεν ξέρω που ακριβώς να το βασίσω και πως να το εξηγήσω, γι αυτο σας παρακαλώ να μη μου ζητήσετε να το κάνω, αλλα πιστεύω πως και ο Στόκερ καθως έγραφε το βιβλίο και οι χαρακτήρες που περιγράφει μέσα στο βιβλίο έπαιρναν παραισθησιογόνες ουσίες.

[heiron]

Dr Adder

του Κ W Jeter

Αρκετά διαφορετικό από το Οριζόντιος αποχαιρετισμός που διάβασα πριν μερικούς μήνες. Έχει μπόλικες αναφορές σε "γκοριές",σεξ κτλ αλλά οk στην εποχή μας δεν τίθεται πλέον τόσο μεγάλο θέμα.Κατά τα άλλα μοιάζει με βιβλίο του φίλου του Ντικ με την "μελλοντική" Καλιφόρνια,τον χαμένο πρωταγωνιστή,τις περίεργες οργανώσεις κτλ.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Κυνηγητό στην έρημο, του Αντρέ Καρόφ. Θα το έχω τελειώσει μέχρι το απόγευμα.

[BladeRunner]

Μετά το μέτριο προς κακό βιβλίο του Καρόφ, συνεχίζω με την εγγυημένη ποιότητα του Λουίς Λ'Αμούρ, και συγκεκριμένα με το Το μονοπάτι των παρανόμων. Son Of A wanted Man στα εγγλέζικα. Από τα πιο "λεπτά" βιπεράκια, μόνο 158 σελίδες, και όχι πυκνογραμμένες σαν σε άλλα βιπεράκια. Αλλά η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα και η γραφή εξαιρετική. Μπορεί να το έχω τελειώσει μέχρι πολύ αργά το βράδυ, αλλά κριτική θα ανεβάσω σίγουρα αύριο...

Edited March 3, 2012 by BladeRunner

[Anwrimos23]

Μόλις τελείωσα τη Φωλια του λευκού φιδιού του Μπράμ Στόκερ. Δεν ξέρω που ακριβώς να το βασίσω και πως να το εξηγήσω, γι αυτο σας παρακαλώ να μη μου ζητήσετε να το κάνω, αλλα πιστεύω πως και ο Στόκερ καθως έγραφε το βιβλίο και οι χαρακτήρες που περιγράφει μέσα στο βιβλίο έπαιρναν παραισθησιογόνες ουσίες.

 

Πες κι άλλα για το βιβλίο. Με ενδιαφέρει, εγώ δεν την πάλεψα να το διαβάσω παλιότερα, αλλά λέω να το ξαναπιάσω

Edited March 4, 2012 by Anwrimos23

[BlackCatGirl]

Τελείωσα σήμερα το βιβλίο "Η γυναίκα της σοφίτας" της Χ. Δημουλίδου.

Μου άρεσε το γράψιμο της. Κάποια (εκνευριστικά) λάθη υπήρχαν, όπως π.χ. το "επιστρέφω πίσω", αλλά γενικά ήταν αρκετά ευχάριστο.

Η υπόθεση είναι αρκετά...φωσκολική, αλλά δε παύει να είναι ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική.

[BladeRunner]

Τελειώνω σιγά-σιγά το Καταδίωξη, του Γκλεν Μάρελ. Κλασικό γουέστερν. Ήταν να αρχίσω το Οι αδελφοί Αδελφές, αλλά ας όψεται το ΤΕΙ και η απαραίτητη μετακίνηση με το λεωφορείο, οπότε ήθελα ένα μικρό σε μέγεθος βιβλίο χωρίς βάρος, και τα ΒΙΠΕΡ είναι ό,τι πρέπει. Την Πέμπτη πάντως σίγουρα θα αρχίσω το βιβλίο του Ντεγουίτ!

[Δημήτρης]

Ξεκίνησα το ''Έρευνα στο Σκοτάδι'' του Philip Dick.

[DimitrisX]

Έλα, ακόμα 100 σελίδες μένουν !!!!!!

 

Υ.Γ. Ξέρετε για ποιο...

[Nihilio]

Έλα, ακόμα 100 σελίδες μένουν !!!!!!

 

Υ.Γ. Ξέρετε για ποιο...

Ω!

[BladeRunner]

Μου έχουν μείνει κάπου 150 σελίδες για να τελειώσω το καταπληκτικό Οι αδελφοί Αδελφές, του Πάτρικ Ντεγουίτ. Μου φαίνεται το δεύτερο πεντάστερο βιβλίο της φετινής χρονιάς μετά τον Μαραθωνοδρόμο του Γουίλιαμ Γκόλντμαν...

 

edit: Αλλά ελέω ΑΠΟΕΛ θα διαβάσω αύριο αυτές τις 150 σελίδες...

Edited March 7, 2012 by BladeRunner

[melkiades]

Εδώ και μέρες διαβάζω το The Tempest του Juan Manuel de Prada. μου έχουν μείνει καμιά κατοσταριά σελίδες και θα γράψω το κατιτίς μου όταν το τελειώσω.

Σε περίπτωση όμως που πέσει στο μεταξύ σε κανενός τα χέρια, φροντίστε να το ανταλλάξετε, πουλήσετε, πετάξετε, κάψετε, οτιδήποτε εκτός από το να το διαβάσετε.

Βλακεία μεγατόνων, το απόλυτο χάσιμο χρόνου. Τώρα το γιατί το διαβάζω εγω...

 

 

 

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Ο Αγών μου'' του Αδόλφου Χίτλερ, ''φρούτο'' από τα λίγα ήταν. Τι μπορώ να πω άραγε; Δεν γίνεται να γράψει εύκολα κανείς κριτική γι' αυτό το πράγμα. Όλο το βιβλίο συνολικά, και κάθε μία παράγραφος ξεχωριστά, ήταν η αποθέωση της λογικής του παραλόγου. Απίστευτες παραληρηματικές ασυναρτησίες, καμουφλαρισμένες πίσω από χαρισματικό λόγο, οφείλω να παραδεχτώ. Γέλασα αρκετές φορές κατά την διάρκεια του βιβλίου, αλλά ήταν σ' ένα συγκεκριμένο σημείο που πραγματικά μου βγήκαν δάκρυα στα μάτια. Όπου και κατηγορούσε μία κατηγορία ανθρώπων πως όταν λένε κάποια πράγματα και κάποιος μετά με επιχειρήματα τους στριμώχνει, αυτοί όταν είναι με ομοϊδεάτες τους, αρχίζουν να φωνάζουν και να ειρωνεύονται. Όταν όμως είναι μόνοι τους, αρνούνται ότι ποτέ τα είπαν. Έχω συνηθίσει τον τελευταίο καιρό να σημειώνω σε κάθε βιβλίο που τελειώνω τις σελίδες που μου αρέσουν, έτσι ώστε να μπορώ όποτε θέλω να ανατρέχω και να τις διαβάζω. Για αυτό δεν το έκανα, με αποτέλεσμα να μην μπορώ τώρα να το βρω.

 

Δεν θα επεκταθώ στα τι και τα πως του βιβλίου, γιατί δεν άπτονται της θεματολογίας του forum. Θα σταθώ μονάχα σ' ένα σχόλιο στο οπισθόφυλλο το οποίο και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Ότι ο Χίτλερ μπορεί να επικριθεί και να καταδικαστεί για όλα, εκτός από το ότι δεν προειδοποίησε την ανθρωπότητα για τα ανθρωποθυσιαστικά του σχέδια. Και πράγματι έτσι είναι, όλα βρίσκονται εκεί πέρα μέσα. Πιστεύω ότι ''Ο Αγών μου'' αξίζει να διαβαστεί από την άποψη του να μπορέσει κανείς να διαπιστώσει τι αντιλήψεις είχε αυτός ο ''άνθρωπος'' μέσα στο μυαλό του. Αντιλήψεις που όταν ανέβηκε στην εξουσία, τις μετουσίωσε σε πράξη.

 

Όπως έχω πει και άλλη φορά μου αρέσει πολύ η στρατιωτική ιστορία με τον Β' ΠΠ να έρχεται δεύτερος στις προτιμήσεις μου ύστερα από αυτόν της Κορέας. Θεωρώ το συγκεκριμένο βιβλίο ως ένα από τα ''ευαγγέλια'' του, μαζί με τα:

 

- Anne Frank: ''Το Ημερολόγιο''.

 

- David Irving: ''Η Δίκη της Νυρεμβέργης''. Έχω το πρώτο, πρέπει κάποια στιγμή να πάρω το δεύτερο. Όποιος ξέρει και άλλα βιβλία στα Ελληνικά σχετικά με τον Β' ΠΠ, παρακαλώ να τα αναφέρει.

Edited March 8, 2012 by Δημήτρης