Τι διαβάζετε;

[BladeRunner]

Άρχισα το Ο πρώτος θάνατος, του Γουίλιαμ Τζέιμς. Είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς Απάτσι. Παλπ γουέστερν με λίγα λόγια. Το πρώτο κεφάλαιο μου φάνηκε πολύ καλό για παλπ.

[alanon]

ξεκινησα χτες (διστακτικα) την σειρα της auel jean τα παιδια της γης (ουρσους το πνευμα των σπηλαιων). μεχρι την σελιδα 55 ειναι ευκολοδιαβαστο.

[Διγέλαδος]

Τελείωσα την ευτοπική ανθολογία πολιτικής φαντασίας του Κούστα: 6 δισεκατομμύρια τρόποι ζωής Έκανα και την σχετική αξιολόγηση στο κατάλληλο τόπικ. Ήταν η αισιοδοξία που χρειαζόμουν σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε.

 

Ξεκίνησα την τριλογία του Καμύ με τον Ξένο. Απλός, λιτός λόγος (my kind of style). Αλλά αυτός ο τρόπος γραφής είναι σαν να συντονίζεται με τις σκέψεις που κάνουμε. Στην αρχή λες, τι σχέση έχω εγώ με αυτόν τον απαθή ήρωα; και μετά λες για μια στιγμή αυτή είναι μια πλευρά μου. Κι εκεί αρχίζεις και τα βλέπεις όλα. Για να δούμε..

 

Μετά έχει Υπερίων και μετά το Pulp του Bukowski

 

(Το πηγαίνω εναλλάξ )

 

 

[Spyrex]

Ξεκίνησα το "Δαιμονισμένη ταξιαρχία" του Graham Masterton. Διάβασα το πρώτο κεφάλαιο και μου πέρασε από το μυαλό να το αφήσω το βιβλίο. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία τρόμου. Αυτό όμως που ίσως να μην αντέχω είναι οι περιγραφές σκηνών βίας. Παρόλ' αυτά το πιο πιθανό είναι να το διαβάσω όλο.

[rama]

Σήμερα ξύπνησα κατά τις 8, ώστε να πιάσω υπό το φως της ημέρας το Σάλεμς Λοτ και να το τελειώσω (είχα φτάσει ως τη σελίδα 250 πριν αναγκαστώ να το αφήσω -έπεφτε σκοτάδι βλέπετε. Νιώθω ανακούφιση που τελείωσε. Δεν ξέρω πώς θα κοιμάμαι για τις επόμενες μέρες όμως.

Αν θυμάμαι καλά, κάπου εκεί σταματάει να είναι τρομαχτικό (αν και η σκηνή στο νεκροταφείο... μπρρρρ)

 

Όντως μετά από τη σελ.250 περίπου δεν είναι τρομακτικό. Παρόλ' αυτά είναι πολύ διασκεδαστικό και συνταρακτικό. Εγώ το λάτρεψα αυτό το βιβλίο και σίγουρα είναι το αγαπημένο μου μέχρι στιγμής.

 

Μόλις ξεκίνησα να το διαβάζω γιά δεύτερη φορά, η πρώτη ήταν πριν 20 χρόνια και δεν το θυμάμαι καθόλου!

 

 

[Alucard]

Ξεκίνησα το "Δαιμονισμένη ταξιαρχία" του Graham Masterton. Διάβασα το πρώτο κεφάλαιο και μου πέρασε από το μυαλό να το αφήσω το βιβλίο. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία τρόμου. Αυτό όμως που ίσως να μην αντέχω είναι οι περιγραφές σκηνών βίας. Παρόλ' αυτά το πιο πιθανό είναι να το διαβάσω όλο.

 

Αφού δε σου αρέσουν οι σκηνές βίας, γιατί πήρες κάτι από Μάστερτον; Γενικά το βιβλίο δεν είναι και από τα καλύτερά του. Διάβασε τον Παρία ή τον Άρχοντα του Ψεύδους. Ή, τώρα που το σκέφτομαι, απόφυγε τον Μάστερτον. Δεν είναι Κέτσαμ, αλλά έχει μερικές περιγραφές για γερά στομάχια.

[Spyrex]

Ξεκίνησα το "Δαιμονισμένη ταξιαρχία" του Graham Masterton. Διάβασα το πρώτο κεφάλαιο και μου πέρασε από το μυαλό να το αφήσω το βιβλίο. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία τρόμου. Αυτό όμως που ίσως να μην αντέχω είναι οι περιγραφές σκηνών βίας. Παρόλ' αυτά το πιο πιθανό είναι να το διαβάσω όλο.

 

Αφού δε σου αρέσουν οι σκηνές βίας, γιατί πήρες κάτι από Μάστερτον; Γενικά το βιβλίο δεν είναι και από τα καλύτερά του. Διάβασε τον Παρία ή τον Άρχοντα του Ψεύδους. Ή, τώρα που το σκέφτομαι, απόφυγε τον Μάστερτον. Δεν είναι Κέτσαμ, αλλά έχει μερικές περιγραφές για γερά στομάχια.

 

Και το συγκεκριμένο έχει πολλές τέτοιες; Ευτυχώς που μου το είπες, μάλλον θα το αφήσω. Εξάλλου το βιβλίο δεν το αγόρασα, το δανείστηκα οπότε δεν θα είναι πρόβλημα να το αφήσω.

[BlackCatGirl]

Μετά από πολλά βιβλία γενικής λογοτεχνίας που διάβασα αυτές τις μέρες, επανέρχομαι στον τρόμο.

Διαβάζω τον "Κερασφόρο" του J. Hill

[Alucard]

Μετά από πολλά βιβλία γενικής λογοτεχνίας που διάβασα αυτές τις μέρες, επανέρχομαι στον τρόμο.

Διαβάζω τον "Κερασφόρο" του J. Hill

 

Βάσω, περιμένω πως και πως τις εντυπώσεις σου! Και το 'Κουτί' και τα 'Φαντάσματα' μου άρεσαν και έλεγα να τιμήσω και τον 'Κερασφόρο'.

[BlackCatGirl]

Ευχαρίστως Ηλία! Και εμένα επειδή μου άρεσαν πολύ και τα άλλα δύο του Hill, πήρα τον κερασφόρο.

[Nihilio]

Ξεκίνησα το "Δαιμονισμένη ταξιαρχία" του Graham Masterton. Διάβασα το πρώτο κεφάλαιο και μου πέρασε από το μυαλό να το αφήσω το βιβλίο. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία τρόμου. Αυτό όμως που ίσως να μην αντέχω είναι οι περιγραφές σκηνών βίας. Παρόλ' αυτά το πιο πιθανό είναι να το διαβάσω όλο.

 

Αφού δε σου αρέσουν οι σκηνές βίας, γιατί πήρες κάτι από Μάστερτον; Γενικά το βιβλίο δεν είναι και από τα καλύτερά του. Διάβασε τον Παρία ή τον Άρχοντα του Ψεύδους. Ή, τώρα που το σκέφτομαι, απόφυγε τον Μάστερτον. Δεν είναι Κέτσαμ, αλλά έχει μερικές περιγραφές για γερά στομάχια.

 

Και το συγκεκριμένο έχει πολλές τέτοιες; Ευτυχώς που μου το είπες, μάλλον θα το αφήσω. Εξάλλου το βιβλίο δεν το αγόρασα, το δανείστηκα οπότε δεν θα είναι πρόβλημα να το αφήσω.

4-5 σκηνές βγαλμένες από τους βίους αγίων (δεν κάνω πλάκα). Η εισαγωγική, με τη σπάθα του ιππικού δεν είναι η χειρότερη που θα διαβάσεις στο βιβλίο, για εμένα όλα τα λεφτά ήταν η σκηνή στο νοσοκομείο.

[Mr. R.Carter]

Μετά από πολλά βιβλία γενικής λογοτεχνίας που διάβασα αυτές τις μέρες, επανέρχομαι στον τρόμο.

Διαβάζω τον "Κερασφόρο" του J. Hill

 

Εμενα δεν μου αρεσε το βιβλιο αυτο. Ξεκινησε εντυπωσιακα αλλα εξελιχθηκε σε αργοσυρτη αμαξοστοιχια. Τουλαχιστον στο τελος βελτιωθηκε. Ελπιζω εσυ να το βρεις πιο ενδιαφερον

[Spyrex]

Ξεκίνησα το "Δαιμονισμένη ταξιαρχία" του Graham Masterton. Διάβασα το πρώτο κεφάλαιο και μου πέρασε από το μυαλό να το αφήσω το βιβλίο. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία τρόμου. Αυτό όμως που ίσως να μην αντέχω είναι οι περιγραφές σκηνών βίας. Παρόλ' αυτά το πιο πιθανό είναι να το διαβάσω όλο.

 

Αφού δε σου αρέσουν οι σκηνές βίας, γιατί πήρες κάτι από Μάστερτον; Γενικά το βιβλίο δεν είναι και από τα καλύτερά του. Διάβασε τον Παρία ή τον Άρχοντα του Ψεύδους. Ή, τώρα που το σκέφτομαι, απόφυγε τον Μάστερτον. Δεν είναι Κέτσαμ, αλλά έχει μερικές περιγραφές για γερά στομάχια.

 

Και το συγκεκριμένο έχει πολλές τέτοιες; Ευτυχώς που μου το είπες, μάλλον θα το αφήσω. Εξάλλου το βιβλίο δεν το αγόρασα, το δανείστηκα οπότε δεν θα είναι πρόβλημα να το αφήσω.

4-5 σκηνές βγαλμένες από τους βίους αγίων (δεν κάνω πλάκα). Η εισαγωγική, με τη σπάθα του ιππικού δεν είναι η χειρότερη που θα διαβάσεις στο βιβλίο, για εμένα όλα τα λεφτά ήταν η σκηνή στο νοσοκομείο.

 

Άσχετα από τις σκηνές βίας, εσένα σου άρεσε; Ρωτάω για να αποφασίσω τελικά αν θα το διαβάσω...

[Nihilio]

Ξεκίνησα το "Δαιμονισμένη ταξιαρχία" του Graham Masterton. Διάβασα το πρώτο κεφάλαιο και μου πέρασε από το μυαλό να το αφήσω το βιβλίο. Όχι ότι δεν μου αρέσουν τα βιβλία τρόμου. Αυτό όμως που ίσως να μην αντέχω είναι οι περιγραφές σκηνών βίας. Παρόλ' αυτά το πιο πιθανό είναι να το διαβάσω όλο.

 

Αφού δε σου αρέσουν οι σκηνές βίας, γιατί πήρες κάτι από Μάστερτον; Γενικά το βιβλίο δεν είναι και από τα καλύτερά του. Διάβασε τον Παρία ή τον Άρχοντα του Ψεύδους. Ή, τώρα που το σκέφτομαι, απόφυγε τον Μάστερτον. Δεν είναι Κέτσαμ, αλλά έχει μερικές περιγραφές για γερά στομάχια.

 

Και το συγκεκριμένο έχει πολλές τέτοιες; Ευτυχώς που μου το είπες, μάλλον θα το αφήσω. Εξάλλου το βιβλίο δεν το αγόρασα, το δανείστηκα οπότε δεν θα είναι πρόβλημα να το αφήσω.

4-5 σκηνές βγαλμένες από τους βίους αγίων (δεν κάνω πλάκα). Η εισαγωγική, με τη σπάθα του ιππικού δεν είναι η χειρότερη που θα διαβάσεις στο βιβλίο, για εμένα όλα τα λεφτά ήταν η σκηνή στο νοσοκομείο.

 

Άσχετα από τις σκηνές βίας, εσένα σου άρεσε; Ρωτάω για να αποφασίσω τελικά αν θα το διαβάσω...

Αν σε βοηθάει, μου άρεσαν οι σκηνές βίας.

[BladeRunner]

Άρχισα το Πολικός σταθμός Ζίμπρα, του Άλιστερ Μακλίν.

[Δημήτρης]

Ξεκίνησα το ''Η Επιστροφή των Ηρώων'' του David Gemmell.

 

 

[gregacm]

Λοιπον,τωρα που τελειωσαν οι μπαλες και μεχρι να αρχισουν ξανα,ξεκινησα το βιβλιο του Ντεκλαν Χιλ,Τα Στημενα:Ποδοσφαιρο και Οργανωμενο Εγκλημα.Ετσι,για να κρατηθω σε φορμα!

[BladeRunner]

Άρχισα το Το χαμένο χειρόγραφο, του Ρόμπερτ Μπ. Πάρκερ. Πολύ καλό μέχρι στιγμής... και με ωραίο χιούμορ.

[Μιχάλης]

Διαβάζω το Δράκοι στο Φθινοπωρινό δειλινό - Margaret Weis, Tracy Hickman.Μέχρι τη σελίδα 80 που έχω φτάσει είναι καλό.Περιμένω να δω τους δράκους.

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Η άδεια γη, του Λουίς Λ'Αμούρ.

[laas7]

Αρχισα το "Κληρονομια" του Παουλινι ειναι το τελευταιο της σειρας Εραγκον.

Συμπαθητικουλη στο στιλ των προηγουμενων βιβλιων του-ισως καπως παιδικο αλλα οκ.

Edited July 8, 2012 by laas7

[jenny]

καλησπέρα! τελείωσα το Μάργκινους Μόριους του Στέλιου Χαλκίτη. Καταπληκτικό βιβλίο. Μιλάει για αξίες, νοήματα και στηλιτεύει τις ψεύτικες συμπεριφορές.

[Naroualis]

Τελείωσα την προηγούμενη εβδομάδα δύο βιβλία, τον Κυρίαρχο των ίσκιων, του Γκράχαμ Π. Τέιλορ και το Κακό και άλλες ιστορίες της νύχτας, του Αντώνη Β. Παπαδόπουλου.

 

Το πρώτο ήταν πολύ παράξενο βιβλίο. Από τη μία μπορούσα να δω ότι ο άνθρωπος ήξερε να χειρίζεται τα υλικά του, να κλιμακώνει την ένταση και την αγωνία και να στήνει σκηνές και ατμόσφαιρα. Από την άλλη έχει ένα σωρό στοιχεία που θα τα έλεγα ενοχλητικά: α) είναι εφηβικό ανάγνωσμα, αλλά έχει πάρα πολύ ενοχλητικές σκηνές, σκηνές που ξεπερνούν τα όρια του young adult και περνάνε ίσως στον τρόμο. β) Η αληθοφάνειά του είναι πολύ ενοχλητική. Συγκεκριμένα μιλάει εν έτη 17-κάτι οπότεκαι υπάρχουν κορίτσια που τα σαπίζει στο ξύλο ο πατέρας τους, κληρικοί που κάνουν μάγια, ομαδικό πλιάτσικο των χωρικών σε βυθισμένα καράβια και πεντάχρονα αγόρια που παρακολουθούν λυντσαρίσματα, τα οποία και περιγράφει on screen. γ) Η άποψή του για τη συγκεκαλυμμένη θρησκευτική προπαγάνδα -αντί να λέει Χρηστός λέει Ριάθαμους κι ο Σατανάς λέγεται Πυρραθέων- είναι μάλλον ύποπτη, μέχρι που γυρνάς και βλέπεις ότι ο συγγραφέας είναι ιερωμένος. Και πάλι όμως δε μπορείς να του τη δικαιολογήσεις έτσι εύκολα, γιατί είναι τόσο έντονη που βγάζει μάτι.

 

Το δεύτερο βιβλίο ήταν μάλλον αδιάφορο. Μια συλλογή διηγημάτων όχι μέινστριμ, ούτε φανταστική ούτε μαγικού ρεαλισμού ή σουρρεαλιστική, με καλούτσικη γλώσσα και χαριτωμένο στήσιμο. Την ξέχασα με το που έκλεισα το οπισθόφυλλο.

[tsathoggua]

Διαβάζω το Empires of the Sea του Roger Crowley. Πολύ καλό ιστορικό βιβλίο για τη σύγκρουση των Οθωμανών με τις χριστιανικές δυνάμεις στην Μεσόγειο κατά τον 16ο αιώνα. Κυκλοφορεί και στα ελληνικά.

[Spyrex]

Σήμερα θα ξεκινήσω το "όλα είναι δυνατά" του King.