Τι διαβάζετε;

[heiron]

61 βιβλια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μενω καταπληκτος...

Πρωτον το να δωσω 200-300 ευρω για να παρω βιβλια με τη μια ειναι...υπερβολικο(ισως αν ειχα οικονομικη ανεση).

Δευτερον 60 βιβλια απαιτουν μιση βιβλιοθηκη,κι εγω ειμαι "τιγκα" αυτον τον καιρο.

Τριτον 60 βιβλια χρειαζονται μπατλερ για να τα μεταφερεις...θυμαμαι πως μετεφερα τα βιβλια μου απο Θεσσαλονικη.

Τεταρτον, ο,τι παιρνω το παιρνω μετα απο μπολικη σκεψη αρα δεν ειναι ποτε σαβουρα.

 

Πεμπτον(για να μην ειναι οφ τοπικ το ποστ), ναι τα βιβλια που λεμε ειναι κανονικα βιβλια.Απο τα μεγαλα...εκτος αν ειναι οι μικρες ποκετ εκδοσεις τους.

 

(εγω στην εξεταστικη περναω σε φαση απολυτης τεμπελιας αρα δεν κουραζομαι καθολου)

[Nihilio]

Heiron,

[Nienor]

Tigana, Kay....

 

(οι δύο λέξεις που είπε το γκόλουμ στη Μόρντορ, κι έτσι )

 

Δεν έχω διαβάσει και πολύ, αλλά μέχρι στιγμής σα να μου φαίνεται πως δε θα το τελειώσω ποτέ.

[Nihilio]

Λίγο πριν πιάσω το τρίτο βιβλίο της γαιοθάλασσας κάνω ένα διάλειμα με το τρίτο από τα βιβλία του αίματος του Clive Barker. Όχι κάτι συγκλονηστικό αλλά σίγουρα και όχι αδιάφορο.

[trillian]

Διάβασα τους Αιρετικούς του Ντιουν, το Game of Thrones, το Clash of Kings, και ένα άσχετο, το Gene ενός ομογενή. Περισσότερα σχόλια στο μπλογκ (για να μην τα ξαναγράφω ). I ve been busy

[D'Ailleurs]

Το μεγάλο και μυστηκό θέαμα - Clive Barker

[King_Volsung]

Τα Ασημένια Παράθυρα, του Δημήτρη Μπουλουμπάση. Διάβασα μόνο μερικές σελίδες, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Θα δείξει μετά... δεν μπορείς να κρίνεις από την αρχή μόνο.

[Darkchilde]

Αυτή τη στιγμή διαβάζω το The DaVinci Code του Dan Brown.

 

Είπα να το διαβάσω να δω γιατί αυτός ο χαμός με το εν λόγω βιβλίο.

[Mort13]

Τελείωσα επιτέλους (το επιτέλους αναφέρεται στο ότι μου πήρε 2 μήνες και όχι στη ποιότητα του βιβλίου) το Jonathan Strange & Mr. Norrell για το οποίο θα γράψω στο σχετικό topic και ξεκίνησα το The years of Rice and Salt του Kim Stanley Robinson από το οποίο έχω μεγάλες απαιτήσεις καθώς ο Robinson με είχε εντυπωσιάσει με το Red Mars και το The Gold Coast.

[Eroviana]

Συνεχίζω με Υπερβορέα του Αντωνόπουλου. Ή εγώ έχω χάσει τη διάθεσή μου για διάβασμα ή τελευταία διαβάζω βιβλία που δε μου ταιριάζουν... Θα δείξει.

[Throgos]

Διαβάζω το "Εξαίσιο πτώμα" κάποιου Μάνκοβιτς (το αγόρασα απ' την Κλαυθμώνος) και το απολαμβάνω πολύ. Διηγείται την ιστορία του πτώματος ενός φανταστικού ντανταϊστή που βρίσκεται σε ένα ράντσο κάπου στις Η.Π.Α. το οποίο είναι γεμάτο με έργα του. Με διάφορα φλας μπακ μας λέει την ιστορία της ζωής του (το πτώμα) και είναι πολύ διαφωτιστικό για κάποια πράγματα όπως ο ντανταϊσμός και ο σουρρεαλισμός. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε.

 

Όταν το τελειώσω θα συνεχίσω με τα άπαντα του Λάβκραφτ και μετά βλέπουμε....

Edited March 15, 2006 by Throgos

[D'Ailleurs]

Άρχησα σήμερα το "Η γλυκειά αρρώστια" της Πατρίσια Χάισμιθ και θα το διαβάζω στην δουλεία.

 

Στο σπίτι διαβάζω το "Η καθαρότητα του αίματος" του Αρτούρο Περέθ Ρεβέρτε.

[Nihilio]

"Ο Ντρειντιν Ερωτευμένος και άλλες ιστορίες" του Jeff VanderMeer. Τελείωσα με τις άλλες ιστορίες (που ανήκουν στην κατηγορία του φανταστικού τρόμου) και πάω για την τελευταία ιστορία από την οποία πήρε το όνομά της το βιβλίο. Όσο έχω διαβάσει φαίνεται καλό, αλλά όχι εντυπωσιακό.

[King_Volsung]

Διάβασα 3-4 διηγήματα από τα Ασημένια Παράθυρα (συνολικά έχει 10) αλλά το άφησα το βιβλίο. Εντάξει, ωραία αναγνώσματα, αλλά προτιμώ να διαβάσω κάτι άλλο αυτό το καιρό.

 

Πήρα με 1.5 ευρώ (ναι! αλήθεια λέω!) ένα βιβλίο με 7-8 διηγήματα φαντασίας που έχουν να κάνουν με νεκρούς. Έχει γενικά άγνωστους συγγραφείς -ή από τα πιο άγνωστα έργα τους, άμα είναι γνωστοί-, μεταξύ τους και μερικοί Έλληνες.

Καθόμουν χθες αργά το βράδυ και διάβαζα τη Βερενίκη, του Πόε. Σε κάποιο σημείο είχα αφαιρεθεί τελείως (το παθαίνω συχνά όταν διαβάζω) και είχα στο μυαλό μου το Κοράκι (πάλι του Πόε) και ξαφνικά άρχισε να τραντάζεται η μπαλκονόπορτα, σα να χτυπούσε κάποιος Χ@στηκα πάνω μου από το φόβο

 

[σας παραθέτω πως ξεκινάει το Κοράκι, και θα καταλάβετε:

Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,

Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,

While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,

As of someone gently rapping, rapping at my chamber door.

" 'Tis some visitor," I muttered, "tapping at my chamber door;

Only this, and nothing more."

[Pixie]

Κρατήθηκα όσο μπορούσα, αλλά δεν άντεξα άλλο. Διαβάζω το A Storm of Swords του Μάρτιν.

Εν τω μεταξύ το έχω κατεβάσει και το διαβάζω στον υπολογιστή και τα μάτια μου έχουν γίνει κουρκουμπίνια.

Αφήστε που δεν μπορώ να το πάρω μαζί μου στην τουαλέτα...

[trillian]

Xεχεχε...Το Storm of Swords ήταν όλα τα λεφτά

 

Κι εγώ τώρα θα διάβαζα το επόμενο, αν κάποιος δεν ήταν ξεχασιάρης .

[Mort13]

Χμμμμ, κι εγώ διάβασα το Feast for Crows στον υπολογιστή αλλά δεν με ενόχλησε, αντιθέτως μου φάνηκε πιο ξεκούραστο αφού μπορούσα να ελέγξω το μέγεθος των fonts. Τώρα αυτό με την τουαλέτα όντως είναι μεγάλο πρόβλημα αλλά έχω βρει μια ήμι-λύση, περνάω τα βιβλία στο κινητό. Εκεί να δεις πως σου γίνονται τα μάτια...

[heiron]

Διαβαζω το "Οι παικτες του Τιτανα" του Ντικ.

Βασικα ελεγα να παω Θεσσαλονικη και να παρω κανα του Ντικ και ισως το "Οι σειρηνες του Τιτανα" του Βοννεγκατ.Ε,τελικα...πηρα κατι ενδιαμεσο απο Βολο!!Χε,χε...

 

Ωραιο ειναι.Αστυνομικη(κατα καποιο τροπο εστω) περιπετεια ΕΦ,με συσκευες που μιλανε και εναν πρωταγωνιστη που δεν ξερει τι του γινεται.Κλασ(σ)ικα πραγματα...

[Eroviana]

Ουφ! Τέλειωσα την Υπερβορέα. Με κούρασε πολύ και το βρήκα υπερβολικό σε πολλά σημεία. Όσο διάβαζα είχα την εντύπωση ότι σε κάποια σημεία θα'πρεπε να νοιώσω συγκίνηση αλλα αυτό δε συνέβη. Όπως σε κάποιες ταινίες που ξέρεις ότι επίτηδες έχουν γίνει οι σκηνές για να σου δημιουργήσουν συγκεκριμένα συναισθήματα αλλά ξέρεις ότι είναι ψεύτικο κι επιτηδευμένο. Δεν ξέρω αν το'χετε νοιώσει ποτέ.

 

Τώρα ξεκίνησα το Λαμπρό Φεγγάρι της Λίαν Χερν, το τελευταίο μέρος της τριλογίας Οι μύθοι των Οττόρι. Διάλειμμα πριν το δεύτερο τόμο της Υπερβορέας.

[Nihilio]

Όπως σε κάποιες ταινίες που ξέρεις ότι επίτηδες έχουν γίνει οι σκηνές για να σου δημιουργήσουν συγκεκριμένα συναισθήματα αλλά ξέρεις ότι είναι ψεύτικο κι επιτηδευμένο. Δεν ξέρω αν το'χετε νοιώσει ποτέ.

Ναι, πολλές φορές, αν και η Υπερβορέα δε μου το δημιούργησε αυτό αλλά με άγγιξε. Πάντως αν το πρώτο δε σου άρεσε καλό κουράγιο με το δεύτερο...

 

Εγώ πάλι έχω αρχίσει το Τεχανού της ΛεΓκιέν (τον Ντρέιντιν τον άφησα για να τον διαβάσω μαζί με τις υπόλοιπες ιστορίες από το City of sainds and madmen)

[D'Ailleurs]

"Οι τρομοκράτες" του Ντόναλντ Χάμιλτον.

[trillian]

A feast for crows . Αργά αργά για να μου φτουρήσει (καλά...όχι και τόσο αργά...χτες το άρχισα ουσιαστικά και διάβασα γύρω στις 150 σελίδες ).Είπα να μην το πάρω μαζί στη δουλειά, αλλά δεν κρατήθηκα και το πηρα τελικά, παρά τον όγκο του .

[Pixie]

Πήγα κι εγώ να διαβάσω το Neverwhere του Neil Gaiman που πραγματεύεται την ιστορία ενός ανυποψιάστου νέου που γνωρίζει μια μυστηριώδη κοπέλα και ανακαλύπτει εναν μαγικό παράλληλο κόσμο μέσα στο Λονδίνο (πρωτότυποοοοο!).

Οταν ο νέος μπαίνει στον μαγικό κόσμο, νόμισα κι εγώ ότι τα πράγματα θα γίνουν πιο ενδιαφέροντα, αλλά μπα, δεν έγιναν.

 

Γι αυτό πήρα να διαβάσω το A Feast for Crows. Χάνει λίγο μπροστά στα προηγούμενα, έχει μια χαλάρωση -πώς να το πω? και έχει και αρκετούτσικες περιγραφές, αλλά παρ όλα αυτά είναι πολύ καλό.

Αντε, μπαρμπα-Μάρτιν και τη συνέχεια!!!

[D'Ailleurs]

Ρόμπερτ Χαίνλάιν - Τα παιδία του Μαθουσάλα

 

Μάρκ Μπέμ - Μοιραία γυναίκα

[trillian]

Καλά βρε d'ailleurs,πόσο γρήγορα τα διαβάζεις; . Ίσως να περνάς ακόμα κι εμένα...