Τι διαβάζετε;

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει από το πρωί το Ρέκβιεμ, του Γκράχαμ Τζόις.

[gregacm]

Λεω να ξεκινησω το Ο Μεγας Θεος Παν, του Μαχεν!

[Snowghoul]

Ξεκίνησα τους εραστές, του Φίλιπ Χοσέ Φάρμερ

[Oceanborn]

Μετά από καιρό ομολογουμένως έχω την δυνατότητα να πέσω με τα μούτρα στην ανάγνωση... Οπότε πρόσφατα τελείωσα τον Αλχημιστή του Coelho και τώρα προσπαθώ να μην παρατήσω το The Invisible Man του Wells. Ταυτόχρονα, με κερδίζει κάθε σελίδα του δεύτερου βιβλίου της σειράς Hunger Games: Catching Fire από Collins. Όπου δυστοπία και το ενδιαφέρον μου εν τέλει...  

[BladeRunner]

Άρχισα το Μικρόκοσμος, των Μάικλ Κράιτον και Ρίτσαρντ Πρέστον.

[Μπόρχες]

Νωρίτερα άρχισα να διαβάζω το UBIK και μπορώ να πω ότι φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.

 

Νομίζω ότι θα το βρεις καταπληκτικό στο τέλος. Όταν το τελειώσεις, πες μας την άποψη σου. Προσωπικά το θεωρώ από τα καλύτερα βιβλία του Ντικ!

[Nihilio]

Είναι κάτι φορές που το ερώτημα αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί.

 

Έχω διαβάσει 280 σελίδες από το Crippled God του Steven Erikson και μου μένουν άλλες 900 σελίδες για το τέλος της 10-λογίας (δηλαδή, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχω διαβάσει 9000+σελίδες και μου μένει λιγότερο από το 10% της σειράς. Και θέλω πραγματικά να δω τι θα γίνει στο τέλος γιατί ακόμα έχει δείξει ο συγγραφέας την ικανότητα να με εκπλήσει.

 

Ταυτόχρονα, το ΣΚ μου δάνεισαν τα White Night και Small Favour του Jim Butcher, βιβλία #9 και #10 της σειράς The Dresden Files, που έχει αρχίσει να γίνεται το επόμενο μεγάλο μου κόλλημα.

 

Οπότε αναρρωτιέμαι: να κάνω ένα διάλειμμα για το White Night (που είναι κάτι λιγότερο από 500 σελίδες) ή να συνεχίσω το Malazan Μέχρι τέλους;

[heiron]

Διαβάζω

 

Το βιβλίο του νεκροταφείου

του Neil Gaiman

 

Ωραίο είναι. Διάβασα τις προάλλες το Ο κλέφτης του πάντοτε του Κλάιβ Μπάρκερ και είναι στο ίδιο μήκος κύματος θα έλεγα.

 

Αλλά ο πραγματικός λόγος που πόσταρα είναι να πω στο Νυχιλειο να συνεχίσει και να τελειώσει επιτέλους το Μαλαζαν. Εγώ το είχα παρατήσει αλλά συμπτωματικά μόλις σήμερα παρέλαβα κάποια βιβλία της σειράς που δεν έβρισκα και τα παρήγγειλα, θα πάω να πάρω και τα υπόλοιπα τις επόμενες μέρες κι έτσι όταν με το καλό τελειώσω με τη δουλειά (ωραία έθεσα το πως θα μείνω άνεργος...) θα έχω ψωμί να διαβάσω. Βασικά φούρνους ολόκληρους με θεούς, δαίμονες, παναρχαιες φυλές, μαγεία, τεράστιες μάχες και τα πάντα όλα.

[Nova]

Μέσα σε κάτι παραπάνω από 48 ώρες διάβασα το The Martian, by Andy Weir. Χρόνια είχα να κάνω κάτι παρόμοιο.

 

Ήταν εύκολο και σύντομο βιβλίο, χωρισμένο σε μικρές ενότητες, γραμμένο με κινηματογραφικό τρόπο.

 

Θυμίζει το Gravity και βγήκε δύο χρόνια πριν από την ταινία -δλδ δεν πρόκειται για κλώνο της ταινίας. Τρίτη αποστολή στον Άρη και στην έκτη από τις τριάντα ημέρες αποστολής μια αμμοθύελα αναγκάζει το πλήρωμα να αναχωρίσει, αλλά λεπτά πριν την εκτόξευση και ενώ κατευθύνονται προς το σκάφος ένα αντικείμενο χτυπάει ένα από τα μέλη του πληρώματος. Οι υπόλοιποι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του, δεν τον βρίσκουν και η στολή του έχει βλάβη, με αποτέλεσμα να τον εγκαταλείψουν. Το βιβλίο ξεκινάει με τον ήρωα να συνέρχεται και να προσπαθεί να βρει τρόπο να επιζήσει και να επικοινωνήσει με την Γη.

 

Λίγο απλοϊκό, αλλά σε γενικές γραμμές καλό και επιστημονικά ακριβές.

[BladeRunner]

Μέσα σε κάτι παραπάνω από 48 ώρες διάβασα το The Martian, by Andy Weir. Χρόνια είχα να κάνω κάτι παρόμοιο.

 

Ήταν εύκολο και σύντομο βιβλίο, χωρισμένο σε μικρές ενότητες, γραμμένο με κινηματογραφικό τρόπο.

 

Θυμίζει το Gravity και βγήκε δύο χρόνια πριν από την ταινία -δλδ δεν πρόκειται για κλώνο της ταινίας. Τρίτη αποστολή στον Άρη και στην έκτη από τις τριάντα ημέρες αποστολής μια αμμοθύελα αναγκάζει το πλήρωμα να αναχωρίσει, αλλά λεπτά πριν την εκτόξευση και ενώ κατευθύνονται προς το σκάφος ένα αντικείμενο χτυπάει ένα από τα μέλη του πληρώματος. Οι υπόλοιποι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του, δεν τον βρίσκουν και η στολή του έχει βλάβη, με αποτέλεσμα να τον εγκαταλείψουν. Το βιβλίο ξεκινάει με τον ήρωα να συνέρχεται και να προσπαθεί να βρει τρόπο να επιζήσει και να επικοινωνήσει με την Γη.

 

Λίγο απλοϊκό, αλλά σε γενικές γραμμές καλό και επιστημονικά ακριβές.

 

Μακάρι να βγει και στα ελληνικά, θέλω πολύ να το διαβάσω. Αν δεν βγει, θα κάνω μια προσπάθεια στ'αγγλικά. Άκουσα ότι θα γίνει και ταινία αρκετά σύντομα!

[Fan-tasy]

 

Νωρίτερα άρχισα να διαβάζω το UBIK και μπορώ να πω ότι φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.

 

Νομίζω ότι θα το βρεις καταπληκτικό στο τέλος. Όταν το τελειώσεις, πες μας την άποψη σου. Προσωπικά το θεωρώ από τα καλύτερα βιβλία του Ντικ!

 

Καταπληκτικό βιβλίο. Από τις πρώτες σελίδες φάνηκε ότι θα είναι ενδιαφέρον.

Δεν μου άρεσαν λίγα πράγματα, όπως ποιός ήταν πίσω από όλα και όλο αυτό με τα πραγματικά και ελβετικά γεγονότα.

Το τέλος με άφησε με αρκετές απορίες, αλλά θα επιλέξω ... ( να το πω SPOILER; ) ........ το σενάριο όπου η Pat Conley προσπάθησε να εμπλακεί με την ικανότητά της και δημιούργησε διαφορετικές πραγματικότητες στον πραγματικό και τον ελβετικό κόσμο.

Edited July 7, 2014 by Fan-tasy

[heiron]

To λάθος σου βρίσκεται στην πεποίθησή σου ότι ο ελβετικός κόσμος είναι πραγματικός. Δεν υπάρχει πραγματική πραγματικότητα!

[Nova]

 

Μέσα σε κάτι παραπάνω από 48 ώρες διάβασα το The Martian, by Andy Weir. Χρόνια είχα να κάνω κάτι παρόμοιο.

 

Ήταν εύκολο και σύντομο βιβλίο, χωρισμένο σε μικρές ενότητες, γραμμένο με κινηματογραφικό τρόπο.

 

Θυμίζει το Gravity και βγήκε δύο χρόνια πριν από την ταινία -δλδ δεν πρόκειται για κλώνο της ταινίας. Τρίτη αποστολή στον Άρη και στην έκτη από τις τριάντα ημέρες αποστολής μια αμμοθύελα αναγκάζει το πλήρωμα να αναχωρίσει, αλλά λεπτά πριν την εκτόξευση και ενώ κατευθύνονται προς το σκάφος ένα αντικείμενο χτυπάει ένα από τα μέλη του πληρώματος. Οι υπόλοιποι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί του, δεν τον βρίσκουν και η στολή του έχει βλάβη, με αποτέλεσμα να τον εγκαταλείψουν. Το βιβλίο ξεκινάει με τον ήρωα να συνέρχεται και να προσπαθεί να βρει τρόπο να επιζήσει και να επικοινωνήσει με την Γη.

 

Λίγο απλοϊκό, αλλά σε γενικές γραμμές καλό και επιστημονικά ακριβές.

 

Μακάρι να βγει και στα ελληνικά, θέλω πολύ να το διαβάσω. Αν δεν βγει, θα κάνω μια προσπάθεια στ'αγγλικά. Άκουσα ότι θα γίνει και ταινία αρκετά σύντομα!

 

Δεν είναι δύσκολο και στα αγγλικά.

[Δημήτρης]

Είναι κάτι φορές που το ερώτημα αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί.

 

Έχω διαβάσει 280 σελίδες από το Crippled God του Steven Erikson και μου μένουν άλλες 900 σελίδες για το τέλος της 10-λογίας (δηλαδή, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχω διαβάσει 9000+σελίδες και μου μένει λιγότερο από το 10% της σειράς. Και θέλω πραγματικά να δω τι θα γίνει στο τέλος γιατί ακόμα έχει δείξει ο συγγραφέας την ικανότητα να με εκπλήσει.

 

Ταυτόχρονα, το ΣΚ μου δάνεισαν τα White Night και Small Favour του Jim Butcher, βιβλία #9 και #10 της σειράς The Dresden Files, που έχει αρχίσει να γίνεται το επόμενο μεγάλο μου κόλλημα.

 

Οπότε αναρρωτιέμαι: να κάνω ένα διάλειμμα για το White Night (που είναι κάτι λιγότερο από 500 σελίδες) ή να συνεχίσω το Malazan Μέχρι τέλους;

 

 

Αλλά ο πραγματικός λόγος που πόσταρα είναι να πω στο Νυχιλειο να συνεχίσει και να τελειώσει επιτέλους το Μαλαζαν.

 

Συμφωνώ με τον heiron. Το να σπάμε την ανάγνωση μίας νιλογίας σε κομμάτια είναι κατανοητό και εύλογο για να αποφθεχθεί το overdose. Αλλά να γίνει το ίδιο για ένα μόνο βιβλίο, για μένα τουλάχιστον όχι. Εκτός και αν είναι τόσο πολύ κουραστικό που να χρειάζεσαι επειγόντως αλλαγή παραστάσεων, κάτι που δεν κατάλαβα να συμβαίνει με το συγκεκριμένο Αποτελείωσε το λοιπόν, και διάβασε μετά ότι θέλεις.

 

Εγώ βρίσκομαι στο 1/3 του ''Ο Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα'' το οποίο έχει μέχρι στιγμής το πιο αδύναμο ξεκίνημα απ' όλα. Καλογραμμένο, αλλά μεγαλύτερο απ' όσο χρειαζόταν. Μόλις τώρα φαίνεται να αρχίζουν τα ωραία.

Edited July 7, 2014 by Δημήτρης

[Nihilio]

 

Είναι κάτι φορές που το ερώτημα αυτό είναι δύσκολο να απαντηθεί.

 

Έχω διαβάσει 280 σελίδες από το Crippled God του Steven Erikson και μου μένουν άλλες 900 σελίδες για το τέλος της 10-λογίας (δηλαδή, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, έχω διαβάσει 9000+σελίδες και μου μένει λιγότερο από το 10% της σειράς. Και θέλω πραγματικά να δω τι θα γίνει στο τέλος γιατί ακόμα έχει δείξει ο συγγραφέας την ικανότητα να με εκπλήσει.

 

Ταυτόχρονα, το ΣΚ μου δάνεισαν τα White Night και Small Favour του Jim Butcher, βιβλία #9 και #10 της σειράς The Dresden Files, που έχει αρχίσει να γίνεται το επόμενο μεγάλο μου κόλλημα.

 

Οπότε αναρρωτιέμαι: να κάνω ένα διάλειμμα για το White Night (που είναι κάτι λιγότερο από 500 σελίδες) ή να συνεχίσω το Malazan Μέχρι τέλους;

 

 

Αλλά ο πραγματικός λόγος που πόσταρα είναι να πω στο Νυχιλειο να συνεχίσει και να τελειώσει επιτέλους το Μαλαζαν.

 

Συμφωνώ με τον heiron. Το να σπάμε την ανάγνωση μίας νιλογίας σε κομμάτια είναι κατανοητό και εύλογο για να αποφθεχθεί το overdose. Αλλά να γίνει το ίδιο για ένα μόνο βιβλίο, για μένα τουλάχιστον όχι. Εκτός και αν είναι τόσο πολύ κουραστικό που να χρειάζεσαι επειγόντως αλλαγή παραστάσεων, κάτι που δεν κατάλαβα να συμβαίνει με το συγκεκριμένο Αποτελείωσε το λοιπόν, και διάβασε μετά ότι θέλεις.

 

To βασικό πρόβλημα είναι ότι διαβάζω πλέον λίγες ώρες, οπότε στη δεύτερη εβδομάδα χρειάζομαι να διαβάσω κάτι άλλο για να ξελαμπικάρω. Πάνε οι εποχές που 1000 σελίδες τις έβγαζα στην εβδομάδα

[BladeRunner]

Άρχισα τον Τζογαδόρο, του Γουόλτερ Τέβις.

[Mhtsos]

Είμαι στο 25% του Wheel of Time:The eye of the world.

Δεν μπορώ δυστυχώς να πω κάτι δίχως σπόιλερ και έτσι τα βάζω κάτω όλα μαζί.

 

 

 

Μέχρι τούδε είμαι:Κάπου σε είδα κάπου σε ξέρω πλοκή και καλή εκτέλεση.

Ο άτιμος όμως πήρε τον Άρχοντα και τον άλλαξε την πίστη,ούτε η άλλη η overhyped Ροουλινγκ δεν ξεκατίνιασε έτσι τον Τόλκιν.

Πάντως είναι φανερό ότι ξέρει να γράφει βιβλίο που κυλάει όμορφα,αν και είναι Άρχοντας vol.2 Το Παράλληλο Σύμπαν.

 

ΆρχονταςvsThe eye:

-Ένα χωριό που μένει ο Ήρως πίσω από τον ήλιο και όμορφο στην βουκολική του ηρεμία; Τσεκ

 

-Χωρικοί που είναι απλοί-πλην-τίμιοι στο Βουκολικό τοπίο και θέλουν μόνο να κάμουν το καλό,αλλά όταν χρειαστεί πολεμάν γενναία; Τσεκ.

 

-Ένας πρωταγωνιστής που δεν ξέρει που παν τα 4,αλλά έχει συντρόφια(όχι κομμουνιστές)που του λεν τα πάντα και συγγενή που έχει παρελθόν στις περιπέτειες; Τσεκ.

 

-Μια παλιοπαρέα που πάει για περιπέτειες με έναν μάγο,έναν μαχητή και άλλους ψιχοχέστ@#δες νοματαίους(οι οποίοι είναι οι VIPs που συνοδεύουν οι άλλοι 2); Τσεκ.

 

-Ο κακός καβαλάρης που καβαλάει ένα μαύρο άτι υπερφυσικό και φοράει μαύρα; Τσέκ.

 

-Ιπτάμενες σαυρομάνες που πετάν την νύχτα και κατασκοπεύουν; Τσεκ. Εδώ έβαλε τις σαύρες να τσιρίζουν αντί για τους Νάζγκ...εεε τους δικούς του κακούς.

 

-Περίεργα και βδελυρά πλάσματα που θέλουν να κάμουν μόνο κακό και είναι στην υπηρεσία του Κακού; Τσεκ.

 

-Η όμορφη κομπανία περνά το ποτάμι όταν την κυνηγάει ο κακός και η συμμορία του με φέρυ μπόουτ; Τσεκ.

 

-Πόλη που είναι κοντά στο χωρίο-πίσω-από-τον-ήλιο και έχει φέρυ μπόουτ; Τσεκ.

 

-Μαγικό σπαθί που έχει πολύ μαγικές ιδιότητες και άλλα μαγικά πράματα και το κουβαλάει ο πτωχός-πλην-τίμιος πρωταγωνιστάς; Τσεκ.

 

-Ο Αρχικακός είναι θεότητα και θέλει να μπει στον Κόσζμο να κάμει αλητείες; Τσεκ. (από Σιλμαρίλλιον)

 

-Πρωταγονιστάς που πάει από Β.Καϊλας->Βετεράνος και εκπλήσσει την όμορφη κομπανία;

 

 

 

Edited July 8, 2014 by Mhtsos

[Nihilio]

Ειχα διαβασει το μισο και εχω να πρόσθεσω οτι ξεχνας τη μεγαλη καινοτομια του βιβλίου σε σχεση με τον Αρχοντα: ο κακομοιρης ασχετος ειναι ο ΜουαΝτιμπ απο το Ντιουν...

[jjohn]

Οπότε αναρρωτιέμαι: να κάνω ένα διάλειμμα για το White Night (που είναι κάτι λιγότερο από 500 σελίδες) ή να συνεχίσω το Malazan Μέχρι τέλους;

 

Μπααα! Καλύτερα να τελειώσεις την άλλη την σειρά

Edited July 8, 2014 by jjohn

[Mhtsos]

Ειχα διαβασει το μισο και εχω να πρόσθεσω οτι ξεχνας τη μεγαλη καινοτομια του βιβλίου σε σχεση με τον Αρχοντα: ο κακομοιρης ασχετος ειναι ο ΜουαΝτιμπ απο το Ντιουν...

Άλλατις ο μικρός,εγώ τον είχα το πολύ για κανέναν μάτσο,άντε βασιλιάς να γίνει να πάρει και το γκουμενάκι.

Αλλά έχει μέλλον ο μικρός.

Τέλος πάντων,θα το διαβάσω μέχρι τέλους γιατί είναι το μόνο από τα κακά βιβλία που έχει καλή ροή.

[Nihilio]

 

Ειχα διαβασει το μισο και εχω να πρόσθεσω οτι ξεχνας τη μεγαλη καινοτομια του βιβλίου σε σχεση με τον Αρχοντα: ο κακομοιρης ασχετος ειναι ο ΜουαΝτιμπ απο το Ντιουν...

Άλλατις ο μικρός,εγώ τον είχα το πολύ για κανέναν μάτσο,άντε βασιλιάς να γίνει να πάρει και το γκουμενάκι.

Αλλά έχει μέλλον ο μικρός.

Τέλος πάντων,θα το διαβάσω μέχρι τέλους γιατί είναι το μόνο από τα κακά βιβλία που έχει καλή ροή.

 

Κάτσε, μισό, από την αρχή σου λέει ότι σε έναν κόσμο που μόνο οι γυναίκες είναι μα΄γισσες ξυπνάει ο ένας άντρας που μπορεί να κάνει μαγεία. Από ποιο βιβλίο νομίζεις το ξετρύπωσε αυτό ο Jordan;

[BladeRunner]

Συνεχίζω με την Ζούγκλα της ασφάλτου, του Γ. Ρ. Μπέρνετ.

[Mhtsos]

 

 

Ειχα διαβασει το μισο και εχω να πρόσθεσω οτι ξεχνας τη μεγαλη καινοτομια του βιβλίου σε σχεση με τον Αρχοντα: ο κακομοιρης ασχετος ειναι ο ΜουαΝτιμπ απο το Ντιουν...

Άλλατις ο μικρός,εγώ τον είχα το πολύ για κανέναν μάτσο,άντε βασιλιάς να γίνει να πάρει και το γκουμενάκι.

Αλλά έχει μέλλον ο μικρός.

Τέλος πάντων,θα το διαβάσω μέχρι τέλους γιατί είναι το μόνο από τα κακά βιβλία που έχει καλή ροή.

 

Κάτσε, μισό, από την αρχή σου λέει ότι σε έναν κόσμο που μόνο οι γυναίκες είναι μα΄γισσες ξυπνάει ο ένας άντρας που μπορεί να κάνει μαγεία. Από ποιο βιβλίο νομίζεις το ξετρύπωσε αυτό ο Jordan;

 

Εεεε,τουλάχιστον στο εγγλίζικο που έχω λέει ότι οι άντρες μαγίστροι είναι άθλιοι και μιαροί και ψοφάνε ή τους ψοφάν γιατί ακούμπησαν το Κακό μέσα από την μαγεία.

Είναι πολύ σπάνιοι,αλλά όχι μόνο ένας.

Από εκεί και πέρα δεν έφτασα στο σημείο που γίνεται Super Saiyan ο τύπος και μοιράζει μπούφλες.

Πάλι κάτι τρολ τους κυνηγάν σε ραχούλες και ρουμάνια,ίσως μετά όταν τους πιάσουν και θέλει να δειχτεί στο γκομενάκι να το παίξει Χουντίνι και να πετάξει μαγείες.

Ίδωμεν.

[Naroualis]

Τέλειωσα δυο βιβλιαράκια, χτες και σήμερα.

 

Το Υφαντό του Βαμπίρ, Suzy McKee Charnas: Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, με πολύ έξυπνες ιδέες. Οι χαρακτήρες είναι κρυστάλλινα αληθινοί, η πρόζα στιβαρή. Εκτός από το σημείο με την όπερα, που το βρήκα μάλλον τραβηγμένο για το ρόλο που παίζει στην εξέλιξη, όπως και για το μάλλον μοιρολατρικό τέλος, που μουτζούρωσε λιγάκι την ιδέα που είχα για τον πρωταγωνιστή

 

Εμφύλιος, Κωνστντίνος Κόλμερ: Δεν είναι λογοτεχνία, αλλά πολιτική και οικονομική φαντασίωση. Οι λογοτεχνικές του αρετές είναι περιορισμένες στην μπασταρδεμένη καθαρεύουσα. Η αναλυτική του αξία είναι αρκετά καλή, αλλά εδώ κι εκεί του συγγραφέα-ήρωα του ξεφεύγουν κραυγούλες χαράς υπέρ κάποιας συγκεκριμένης πολιτευματικής ατασθαλίας του παρελθόντος, χωρίς ωστόσο να μικραίνει τις αποστάσεις του από τους μεν ή τους δε.

Όχι ιδιαίτερα άσχετο που από το πρωί μου έχει κολλήσει εκείνο το τραγουδάκι με το βρακί του Σκόμπυ που είναι όλο κόμποι. (Για την ιστορία, το πρωτότυπο τραγουδάκι έλεγε για το βρακί, που άμα λυθούν οι κόμποι θα φανεί του Σκόμπι, η μεγάλη του πολιτική...)

[Anwrimos23]

Τέλειωσα δυο βιβλιαράκια, χτες και σήμερα.

 

Το Υφαντό του Βαμπίρ, Suzy McKee Charnas: Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, με πολύ έξυπνες ιδέες. Οι χαρακτήρες είναι κρυστάλλινα αληθινοί, η πρόζα στιβαρή. Εκτός από το σημείο με την όπερα, που το βρήκα μάλλον τραβηγμένο για το ρόλο που παίζει στην εξέλιξη, όπως και για το μάλλον μοιρολατρικό τέλος, που μουτζούρωσε λιγάκι την ιδέα που είχα για τον πρωταγωνιστή

 

Εμφύλιος, Κωνστντίνος Κόλμερ: Δεν είναι λογοτεχνία, αλλά πολιτική και οικονομική φαντασίωση. Οι λογοτεχνικές του αρετές είναι περιορισμένες στην μπασταρδεμένη καθαρεύουσα. Η αναλυτική του αξία είναι αρκετά καλή, αλλά εδώ κι εκεί του συγγραφέα-ήρωα του ξεφεύγουν κραυγούλες χαράς υπέρ κάποιας συγκεκριμένης πολιτευματικής ατασθαλίας του παρελθόντος, χωρίς ωστόσο να μικραίνει τις αποστάσεις του από τους μεν ή τους δε.

Όχι ιδιαίτερα άσχετο που από το πρωί μου έχει κολλήσει εκείνο το τραγουδάκι με το βρακί του Σκόμπυ που είναι όλο κόμποι. (Για την ιστορία, το πρωτότυπο τραγουδάκι έλεγε για το βρακί, που άμα λυθούν οι κόμποι θα φανεί του Σκόμπι, η μεγάλη του πολιτική...)

Μου αρέσει γιατί τα διαβάζεις όλα: από βιβλία με βαμπίρ μέχρι πολιτικοοικονομικά μανιφέστα! Έτσι είμαστε εμείς οι πολυτεχνίτες!