Τι διαβάζετε;

[CaptainSmith]

Το Δικαστήριο των Ψυχών του Ντονάτο Καρίζι. Πολύ ωραίο με σασπένς και καταπληκτική πλοκή. Σε προκαλεί να το διαβάσεις.

[Blacksword]

Έχω αρχίσει το Windup Girl του Paolo Bacigalupi. 

[Βακχος]

Είμαι στην 200η σελίδα του Το τραγούδι της Αυγής του Michael Marano (10+ χρόνια αδιάβαστο) και για να πω τη  αλήθεια το βρίσκω λίγο αργό. Ελπίζω παρακάτω να "speedάρει" λίγο.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Μια σφαίρα για τον εκβιαστή, του Εντ Μακμπέιν.

[Δημήτρης]

Ρόμπερτ Έργουιν Χάουαρντ και ''Ο Μαύρος Λίθος''.

[Old man & SiFi]

Πίσω στα ΕΦ λημέρια, άρχισα το "Steal across the sky" της Nancy Kress.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Ο επαγγελματίας, του Στίβεν Πρέσφιλντ.

[Nihilio]

Είμαι στην 200η σελίδα του Το τραγούδι της Αυγής του Michael Marano (10+ χρόνια αδιάβαστο) και για να πω τη αλήθεια το βρίσκω λίγο αργό. Ελπίζω παρακάτω να "speedάρει" λίγο.

Αχαχαχαχαχαχα

 

Το χειρότερο με διάφορα βιβλίο που έχω διαβάσει από Οξυ

[jjohn]

Διαβάζω το Πρελούδιο Θανάτου του Άρνε Νταλ.

 

Έχω σταματήσει στις 90~ σελίδες εξαιτίας ενός πονοκεφάλου, αλλά ήταν αρκετές για να θυμηθώ γιατί ο Νταλ ήταν είναι και θα είναι ο καλύτερος Σκανδιναβός Συγγραφέας Αστυνομικού

 

Στις 264 σελίδες τώρα και ναι συνεχίζει να είναι καλό...

Edited August 8, 2016 by jjohn

[Δημήτρης]

Ωρόρα και ''Ιστορίες με Ταξίδια στο Χρόνο 2''.

[WolfBack]

Η επέλαση του Σατανά - Wheatley Dennis.

Ωραία ανάγνωσμα με αρκετές λεπτομερείς αναφορές στην Μαύρη Μαγεία. Ότι πρέπει για όσους αρέσκονται στην κουλτούρα των 60's.

Η ταινία του '68 "The Devils Rides Out" της Hammer Films με τον Christopher Lee πατάει καλά στο σενάριο του βιβλίου, αλλά χάνει πόντους στο πόσο γρήγορα κυλούν οι διάλογοι και η πλοκή του έργου.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Οι φυλές της ταχύτητας, του Καρλ Τάρο Γκρίνφελντ.

[vaggelis]

Έχω αρχίσει το "Οι απόψεις ενός κλόουν", του Χάινριχ Μπελ.

[wordsmith]

Κοντεύω να τελειώσω το "Θερμά σώματα" (Warm Bodies) του Isaak Marion (Λιβάνης). Πολύ καλογραμμένο, αλλά αρχίζει να με ενοχλεί που δεν το πάει πουθενά, ο όποιος στόχος έχουν οι χαρακτήρες δεν είναι καθόλου ξεκάθαρος και πρέπει να περάσεις τη μέση για να εμφανιστεί το πρώτο ελάχιστο ίχνος του. Τι να πω, δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο με κεντρικό θέμα τα ζόμπι, εκτός από το (φο-βε-ρό) "Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ", με το οποίο δε μοιάζει καθόλου.

[Blacksword]

Συνεχίζω με το τελευταίο βιβλίο της σειράς Otherland, Sea of Silver Light, του Tad Williams το οποίο είναι μόνο 992 σελίδες!

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει από το πρωί το Κουρέλια, του Μάικλ Χερ.

[Δημήτρης]

Έντουαρντ Λι και ''Οι Γυναίκες με τα Μαύρα''.

[vaggelis]

Έχω αρχίσει το "Μπιλιάρδο στις εννιά και μισή", του Χάινριχ Μπελ.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Εν ψυχρώ, του Τρούμαν Καπότε.

[gregacm]

Θα ξεκινησω το Παουλα, της Ιζαμπελ Αλιεντε.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει την ανθολογία των εκδόσεων Η Άγνωστη Καντάθ, με τον τίτλο Ο Άχρηστος Πλανήτης και άλλα Σοβιετικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας. 

[Mictantecutli]

Διαβαζω τον Ματοβαμμενο μεσημβρινο του Μακ Καρθι. Ειμαι στην σελιδα 170 και ζοριζομαι ΠΟΛΥ για να μην το παρατησω.. Εχω διαβασει απο ολους αποθεωτικα σχολια, αλλα δεν την παλευω καστανο.

[shadow_play]

Με κίνδυνο να θεωρηθεί το σχόλιό μου πολιτικό ή ρατσιστικό (μακριά από εμένα και οι δύο αυτές κατηγορίες), θα πω το εξής:

 

Ξεκίνησα προχθές  το "Στον Κήπο με τα Θηρία" του Λάρσον. Είναι πραγματικά ανατριχιαστική η ομοιότητα των όσων συνέβαιναν στη Γερμανία του Χίτλερ λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της Κολάσεως του Β' ΠΠ με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Τουρκία του Ερντογάν, με αφορμή ένα πραγματικό ή υποτιθέμενο πραξικόπημα. 

 

Πάντοτε υπό την ανοχή των Δυτικών και κυρίως της Αμερικανικής ηγεσίας που γνώριζε εκ προτέρων για το πού πήγαινε το πράγμα τότε και πιθανότητα γνωρίζει με ακρίβεια για το πού πηγαίνει το πράγμα σήμερα στη γειτονιά μας.

 

Είναι τόσο ανατριχιαστικές οι ομοιότητες του "τότε" στη Γερμανία με το "τώρα" στην Τουρκία, που ειλικρινά σκέφτομαι να σταματήσω να το διαβάζω. Το σίγουρο είναι πως η Ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται, άλλοτε σαν φάρσα, άλλοτε σαν τραγωδία. Ο Θεός ας μας λυπηθεί, κι εμάς κι όλους τους γείτονές μας.

 

Συγγνώμη για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτού του post. Το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί πολύ προσεκτικά, ειδικά από εμάς τους Έλληνες που συνηθίζουμε να "πέφτουμε από τα σύννεφα" κάθε φορά που μια καταστροφή χτυπά την πόρτα μας.

[alanon]

Διαβαζω τον Ματοβαμμενο μεσημβρινο του Μακ Καρθι. Ειμαι στην σελιδα 170 και ζοριζομαι ΠΟΛΥ για να μην το παρατησω.. Εχω διαβασει απο ολους αποθεωτικα σχολια, αλλα δεν την παλευω καστανο.

πρέπει να είμαστε οι μόνοι που δεν τους άρεσε.... Τραγικό και απίστευτα βαρετό

[vaggelis]

 

Διαβαζω τον Ματοβαμμενο μεσημβρινο του Μακ Καρθι. Ειμαι στην σελιδα 170 και ζοριζομαι ΠΟΛΥ για να μην το παρατησω.. Εχω διαβασει απο ολους αποθεωτικα σχολια, αλλα δεν την παλευω καστανο.

πρέπει να είμαστε οι μόνοι που δεν τους άρεσε.... Τραγικό και απίστευτα βαρετό

 

 

Δεν είστε οι μόνοι. Και 'γω όταν το διάβασα πριν από χρόνια το είχα βρει δύσκολο και βαρετό. Με αρκέτη προσπάθεια πάντως μπόρεσα και το τελείωσα.