Τι διαβάζετε;

[Spyrex 333]

Οι τάφοι του Ατουάν της Ursula K. Le Guin. 

[Δημήτρης 2,425]

Σιουσακού Έντο και ''Σιωπή''.

[Nils 20]

Μόλις τελείωσα τον "Αναρχικό των δύο κόσμων" της Ούρσουλα ΛεΓκεν. Και ξεκινάω Περί θανάτου του Σαραμάγκου.

[vaggelis 542]

Έχω αρχίσει το "Μαχαίρι των Ονείρων", του Ρόμπερτ Τζόρνταν.

[GeoVa 181]

Χθες ξεκίνησα τη Λυσιστράτη, του Αριστοφάνη.

[GeoVa 181]

Ξεκίνησα το Permutation City, του Greg Egan.

[vaggelis 542]

Συνεχίζω με ένα μικρό και ευκολοδιάβαστο βιβλίο το "Ιστορίες από την Κολιμά", του Βαρλάμ Σαλάμοφ με μόλις 1.950 (ολογράφως: χίλιες εννιακόσιες πενήντα) σελίδες. Ούτε καν 2.000. Καταλαβαίνεται τώρα τι θα διαβάζω το επόμενο τρίμηνο.

[Spyrex 333]

Dreamcatcher - Stephen King. 

[BladeRunner 4,780]

6 hours ago, vaggelis said:

Συνεχίζω με ένα μικρό και ευκολοδιάβαστο βιβλίο το "Ιστορίες από την Κολιμά", του Βαρλάμ Σαλάμοφ με μόλις 1.950 (ολογράφως: χίλιες εννιακόσιες πενήντα) σελίδες. Ούτε καν 2.000. Καταλαβαίνεται τώρα τι θα διαβάζω το επόμενο τρίμηνο.

Φέτος έχεις βαλθεί να διαβάσεις όλα τα τούβλα άνω των 1.000 σελίδων που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη σου; 

[vaggelis 542]

9 hours ago, BladeRunner said:

Φέτος έχεις βαλθεί να διαβάσεις όλα τα τούβλα άνω των 1.000 σελίδων που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη σου; 

Όταν έχεις αποφασίσει πριν αγοράσεις καινούργια βιβλία, να διαβάσεις ότι έχει μείνει αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη σου, τότε καταλήγεις να διαβάζεις όλα τα "τούβλα" που σου έχουν περισσέψει. Και φυσικά υπάρχει και συνέχεια. 

[BladeRunner 4,780]

1 hour ago, vaggelis said:

Όταν έχεις αποφασίσει πριν αγοράσεις καινούργια βιβλία, να διαβάσεις ότι έχει μείνει αδιάβαστο στη βιβλιοθήκη σου, τότε καταλήγεις να διαβάζεις όλα τα "τούβλα" που σου έχουν περισσέψει. Και φυσικά υπάρχει και συνέχεια. 

Στη δική μου περίπτωση, αν έπαιρνα μια τέτοια απόφαση, δεν θα αγόραζα καινούργια βιβλία για τουλάχιστον είκοσι χρόνια...  Πάντως έχουν τη δική τους χάρη τα (άνω των χιλίων σελίδων) κλασικά "τούβλα" που έχεις αποφασίσει να διαβάσεις. Λέω φέτος να διαβάσω και 'γω τον Κόμη Μόντε Κρίστο...

[vaggelis 542]

17 minutes ago, BladeRunner said:

Στη δική μου περίπτωση, αν έπαιρνα μια τέτοια απόφαση, δεν θα αγόραζα καινούργια βιβλία για τουλάχιστον είκοσι χρόνια...  Πάντως έχουν τη δική τους χάρη τα (άνω των χιλίων σελίδων) κλασικά "τούβλα" που έχεις αποφασίσει να διαβάσεις. Λέω φέτος να διαβάσω και 'γω τον Κόμη Μόντε Κρίστο...

Πάντως το καλύτερο το έχω αφήσει για το τέλος.

[Δημήτρης 2,425]

On 2/28/2020 at 10:12 PM, Δημήτρης said:

Σιουσακού Έντο και ''Σιωπή''.

Βρισκόμαστε στην Ιαπωνία, κάπου στα μέσα του 17ου αιώνα. Πορτογάλοι ιεραπόστολοι ξεκινούν το μακρύ και αβέβαιο ταξίδι για την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Στόχος τους προφανής, να διδάξουν τον Χριστιανισμό. Και ενώ τα πρώτα χρόνια τυγχάνουν ένθερμης υποδοχής, στη συνέχεια τα πράγματα αλλάζουν. Άρδην, με διωγμούς και θανάτους με βασανιστήρια για όποιον δεν δέχεται να αλλαξοπιστήσει. Και ιδίως για τους ιερείς που μεταφέρουν τον σπόρο του κακού. Ένας τέτοιος θα είναι και ο σεβάσμιος Φερέιρα. Αρχικά τουλάχιστον, γιατί με την μετέπειτα αποστασία του θα καταστήσει τον εαυτό του ντροπή και όνειδος για την εκκλησία. 

Στα ίχνη του στέλνεται ο φέρελπις Σεμπαστιάου Ροντρίγκες με διπλή αποστολή. Αφενός να μάθει τι απέγινε ο προκάτοχος του. Και αφετέρου να συνεχίσει το έργο που έμεινε λειψό. Θα βρει όμως τον εαυτό του να βασανίζεται από ηθικά διλήμματα κυριότερο εκ των οποίων η σιωπή του Θεού. Σιωπή που έγκειται στα βασανιστήρια που υπομένουν οι φτωχοί Ιάπωνες Χριστιανοί από τις δικαστικές αρχές. Και θα αρχίσει να αμφιβάλλει για όλα όσα πίστευε, και για τον ίδιο του τον εαυτό. Καλό ήταν. Οικονομικό με υπαρξιακές ανησυχίες, λέει αρκετά για το μικρό του μέγεθος. Έχει γίνει και ταινία από τον Μάρτιν Σκορσέζε με τον Λίαμ Νίσον.

Συνεχίζω με ''Το Τέρας'' των Αϊλίν Γουόρνος- Κρίστοφερ Μπέρι- Ντι. 

Edited March 15 by Δημήτρης

[Steel Guardian 287]

Quote

Έχει γίνει και ταινία από τον Μάρτιν Σκορσέζε με τον Λίαμ Νίσον.

Η ταινία είναι εξαιρετική στην προτείνω ανεπιφύλακτα, αλλά ο Liam Neeson έχει σχετικά μικρό screentime.

[Δημήτρης 2,425]

On 3/15/2020 at 4:05 PM, Steel Guardian said:

Η ταινία είναι εξαιρετική στην προτείνω ανεπιφύλακτα, αλλά ο Liam Neeson έχει σχετικά μικρό screentime.

Α ναι; Δεν το ήξερα. Νόμιζα ότι θα υποδυόταν έναν από τους κύριους χαρακτήρες. Φερέιρα ή Ροντρίγκες. Ωραία θα ήταν γιατί τον βάζω στην αγαπημένη μου πεντάδα. Δεν πειράζει όμως, και πάλι θα την δω. Όταν αμφότερα με ενδιαφέρουν, μου αρέσει να το κάνω. Πρώτα βιβλίο και μετά ταινία.

Συνεχίζω με Ωρόρα και ''Ιστορίες Φαντασίας με Γέλιο''.

edit: Το χτύπησα σε imdb και είδα ότι παίζει τον Φερέιρα που εμφανίζεται ελάχιστα, προς το τέλος. Ο Ροντρίγκες σαφώς και είναι περισσότερο στο προσκήνιο

Edited March 18 by Δημήτρης

[Δημήτρης 2,425]

Διάβασα ''Τα Παιδιά από την Βραζιλία'' του Άιρα Λέβιν. 

Είχα δει την ταινία χρόνια πριν, χωρίς να ξέρω ότι υπάρχει και βιβλίο. Ευτυχώς όμως θυμόμουν ελάχιστα, μόνο την κεντρική ιδέα. Ως γνωστόν, μετά την λήξη του Β' Π.Π. οι υψηλόβαθμοι ναζί που γλύτωσαν την σύλληψη, διέφυγαν στο εξωτερικό για να μην λογοδοτήσουν για τα εγκλήματα τους. Σε αρκετές περιπτώσεις σε χώρες της νότιας Αμερικής, ξεκινώντας καινούργιες ζωές, με ψεύτικα ονόματα και ταυτότητες. Πιο διαβόητος ίσως ο Γιόζεφ Μένγκελε, γνωστός και ως άγγελος του θανάτου. Χαρακτηρισμός που του ταιριάζει γάντι ύστερα από τα όσα φριχτά διέπραξε. Μη θέλοντας λοιπόν να εγκαταλείψει τα ''υψηλά'' του ιδανικά, στρατολογεί ομοϊδεάτες για να φέρει εις πέρας το μεγαλεπήβολο του σχέδιο. Αυτό του να σπείρει ανά την υφήλιο κλώνους του Χίτλερ για να αναβιώσει το ηττημένο Ράιχ! Παλαβιάρικο; Για τον μέσο άνθρωπο που έχει σώας τα φρένας ναι. Όχι όμως και για το δικό του, σαλεμένο μυαλό. Εδώ στο Άουσβιτς έκανε τόσα και τόσα, σε κάτι τέτοια ψιλολόγια θα κολλούσε; Στα ίχνη του βρίσκεται Εβραίος, επικεφαλής γραφείου με στόχο να ξετρυπώνει ναζί και να τους φέρνει ενώπιον της δικαιοσύνης. Έχοντας ως μόνη ένδειξη ένα βιαστικό τηλεφώνημα από την Βραζιλία νέου που αργότερα εξαφανίστηκε. Πληροφορία που θέλει συνταξιούχους με παρόμοια οικογενειακά χαρακτηριστικά να πρόκειται να δολοφονηθούν σε διάφορες χώρες. Θα ξεκινήσει να ψάχνει και το κουβάρι να ξετυλίγεται. 

Καλό ήταν. Εν μέρει κατασκοπευτικό, εν μέρει αστυνομικό- ιστορικό μυθιστόρημα, ο συνδυασμός αληθινών και φανταστικών στοιχείων λειτουργεί καλά. Όπως επίσης και η μη αποκάλυψη από την αρχή του όλου εφιαλτικού εγχειρήματος, βοηθώντας έτσι στη κλιμακούμενη ένταση. Προτείνεται για όποιον αρέσκεται σε ιστορίες με φόντο τον Β' Π.Π.

Συνεχίζω με Τζέιμς Γκράχαμ Μπάλαρντ και ''Η Αυτοκρατορία του Ήλιου''.

Edited March 21 by Δημήτρης

[gregacm 441]

Εχω ξεκινησει το Ο Τελευταιος Πιστολερο, του Στιβεν Κινγκ. Ελπιζω να βγαλω ολη τη σειρα μεσα στο 2020.

[Δημήτρης 2,425]

Είμαι στη μέση περίπου από το ''Αιχμάλωτοι του Χρόνου'' του Μάικλ Κράιτον. 

[stepgios 2]

Μετά το Ντούμα Κη, είμαι στη μέση περίπου από "Το κοράκι" του Κινγκ, με θέμα στο πνεύμα των ημερών.

[Spyrex 333]

Dan Simmons, Song of Kali. 

[BladeRunner 4,780]

Έχω αρχίσει το Ταξίδι χωρίς τέλος, του Μπράιαν Άλντις.

[Δημήτρης 2,425]

Τζον Κάτζενμπαχ και ''Η Νύχτα των αιχμαλώτων''. 

[Spyrex 333]

Η Βίλκα της Άννας Μακρή. 

[BladeRunner 4,780]

Μετά το "Ιστορίες του Γκραν Γκινιόλ" (Μορίς Λεβέλ) και το "Η περίφημη εισβολή των αρκούδων στη Σικελία" (Ντίνο Μπουτζάτι), άρχισα το Ο θρύλος του περιπλανώμενου βασιλιά, της Λάουρα Γκαγέγο Γκαρσία.

[Δημήτρης 2,425]

On 3/31/2020 at 7:25 PM, Δημήτρης said:

Τζον Κάτζενμπαχ και ''Η Νύχτα των αιχμαλώτων''. 

Έφυγε γρήγορα. Πιο γρήγορα απ' ότι περίμενα, μέσα σε μία βδομάδα. Και αυτό γιατί ήταν και πιο καλό απ' ότι περίμενα.

Βρισκόμαστε καταμεσής του Β' Π.Π. Σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου των Συμμάχων στη Γερμανία. Στο στόμα του λύκου. Τη δύσκολη, φρικτή ρουτίνα με την αγωνία αν θα υπάρχει αύριο, έρχεται να σπάσει ένα ασυνήθιστο περιστατικό. Η άφιξη ενός νέου, μαύρου κρατούμενου και η μετέπειτα δολοφονία συγκρατουμένου του με τον οποίο υπήρχε απροκάλυπτη έχθρα. Την υπεράσπιση στο στρατοδικείο που θα συσταθεί, ευγενική ''χορηγία'' των ναζί δεσμοφυλάκων, θα αναλάβει ο εκκολαπτόμενος δικηγόρος ανθυποσμηναγός Τόμι Χαρτ. Δύσκολα τα πράγματα μιας και όλα κραυγάζουν ότι αυτός ήταν ο δράστης. Έχοντας μέσα σε όλα και τον ρατσισμό των ομοεθνών του, η μάχη φαντάζει χαμένη πριν καν αρχίσει. Όταν μάλιστα δυσκολότερος αντίπαλος αποδεικνύεται αρχικά ο ''πελάτης'' του που τον θέτει αντιμέτωπο με δυσάρεστες, επώδυνες αλήθειες. Κανένα αποδεικτικό στοιχείο πιο ατράνταχτο από την προκατάληψη και το μίσος. Ενώ παράλληλα και ο ίδιος έχει να αντιμετωπίσει τους δαίμονες του με σκέψεις που τον κάνουν να αμφιβάλλει για τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν θα το βάλει όμως κάτω και συνδυάζοντας φονικό ένστικτο με αξιοποίηση απρόσμενης βοήθειας, θα αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι. 

Ωραίο ήταν. Αγωνιώδες με φόντο λανθάνουσα κατάσταση, τον μικρόκοσμο του στρατοπέδου. Επίφαση μυστηρίου με ανατροπές και πισώπλατες μαχαιριές. Με τους ναζί έτοιμους με τα δάχτυλα στη σκανδάλη, να κρέμονται σαν όρνεα από πάνω τους. Ωραίοι χαρακτήρες. Όχι καρικατούρες αλλά με τα κίνητρα τους. Ποταπά και μη. Δυνατή και η εισαγωγή στη θάλασσα, με έκανε να καταλάβω ότι με περίμενε κάτι το ποιοτικό. Ευτυχώς που δεν έχω δει την ταινία, δεν θα το ξεκινούσα καν. 

Συνεχίζω με Φίλιπ Ντικ και ''Το Ηλεκτρικό Πρόβατο''. 

Edited April 7 by Δημήτρης