Jump to content

Avatar (2009)


Eric Draven
 Share

Recommended Posts

Επι την ευκαιρία, είχα διαβάσει σε άλλο φόρουμ για την ανύπαρκτη στρατηγική στην μάχη. Επειδή και καλά υποτίθεται ότι ήταν πεζοναύτες, θα είχανε λέει δείξει πολύ περισσότερη τακτική στην μάχη από γιουρούσια. Μπορώ να το παραθέσω αλλά δεν έχει νόημα. Το θέμα είναι ότι όπως τα παραμύθια, έτσι κι αυτό έχει πολύ αληθοφάνεια οπτικά και πολύ αφέλεια νοητικά.

 

Επιμένεις anime να σχολιάζεις πράγματα που δεν είδες, ακολουθώντας αυτά που διάβασες αλλού μεταφέροντάς τα σε μας. Να μιλήσουμε με αυτούς ή με σένα; Κι αν θέλεις να καταλάβεις πόσο σημασία είχε αν το έβλεπες, θα σου πω κάτι σαν spoiler (όλοι οι άλλοι μη το διαβάσετε):

Μια χαρά είχαν ετοιμαστεί οι πεζοναύτες, και μια χαρά νικούσαν. Απλώς έγινε μια ανατροπή που δεν το πρόβλεψε κανείς. Και περισσότερο οι στρατιωτικοί για τους δικούς τους στενόμυαλους λόγους.

 

Edited by twocows
Link to comment
Share on other sites

  • Replies 230
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Διγέλαδος

    21

  • DinoHajiyorgi

    18

  • Eric Draven

    19

  • dolph

    21

Και μια άλλη ερώτηση για τον Ανιμέ. Αν διαβάσεις σε κάποιο φόρουμ ότι κάποιοι είδαν έναν άσπρο μονόκερο στην ταινία. Θα τους πιστέψεις κι αυτούς; Αλλά μ' αρέσει και η επιλεκτική σου εμπιστοσύνη. Μόνο σε αυτούς που ρίχνουν την ταινία. Άρα θα πρέπει να είναι ένας άσπρος μονόκερος που έχει καταφέρει να καταστρέψει όλο το διαστημικό σταθμό, και οι επικριτές της ταινίας θα φωνάζουν "τί πράγματα είναι αυτά; αφού θα μπορούσαν να ανοίξουν την ασπίδα που καλύπτει το σταθμό αν ήθελαν." ή "πώς γίνεται ένας μονόκερος να καταστρέψει ένα σταθμό" Ναι, αυτούς θα πίστευες. Έλα ντε, όμως που αν έβλεπες την ταινία και την πρόσεχες, θα έβλεπες ότι κάποιος είχε κάνει βλακεία και κατέστρεψε την ασπίδα και όλη την άμυνα του σταθμού. Φυσικά όλα αυτά μπορεί να μην έχουν γίνει ποτέ. Αλλά ποτέ δεν θα είσαι σίγουρος ε; μέχρι να την δεις..

 

Βοηθάς και για την επέκταση μιας φήμης . Πάρε αυτό το κομμάτι και ποσταρετο σε ένα άλλο φόρουμ να δουμε μέχρι που θα φτάσει!

Link to comment
Share on other sites

Παρακαλώ σε αυτό το topic μόνο απόψεις για την ταινία και, κατά προτίμηση, από όποιους την είδαν.

Οι λοιπές συζητήσεις σε αντίστοιχα topics, σε PM ή εκτός forum.

 

Νιώθω απογοητευμένος που, ενήλικες άνθρωποι, δεν μπορούμε να συζητάμε πολιτισμένα και να σεβόμαστε ο ένας την υποκειμενική άποψη του άλλου.

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά ειλικρινά όταν έκανα το τόπικ ήλπιζα να φτάσει μέχρι 10 σελίδες.. αλλά όχι από τσακωμούς φυσικά.. Η φάση είναι πως ο Κάμερον δήλωσε ότι αν έχει επιτυχία η ταινία υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο και για Αβαταρ 2 ! Ω, ρε τι εχει να γίνει...

Link to comment
Share on other sites

Δεν είχα διαβάσει και πολλά από τα posts γιατί δε θέλω να ξέρω τίποτα για μια ταινία πριν πάω να τη δω.

(Δεν σκοπεύω να διαβάσω δέκα σελίδες τσακωμών. Βλάπτουν σοβαρά την υγεία μου:rolleyes:).

 

Απλά αναφέρω ότι μόλις γύρισα από την ταινία, ότι ενθουσιάστηκα με τον κόσμο της Πανδώρας, ότι μου άρεσε πάρα πολύ συνολικά το πόνημα -κάτι που δεν μου συμβαίνει και πολύ συχνά με ταινίες- και ότι θεωρώ πως σήμερα το απόγευμα έκανα μια καλή επένδυση και του χρόνου μου και των 12 ευρώ μου.

Link to comment
Share on other sites

Μόλις γύρισα. Έχουμε και λέμε σε τυχαία σειρά:

1) Πράγματι εξαιρετική η ιδέα με την τοποθέτηση και την γραμματοσειρά των υπότιτλων. Και αλήθεια, γιατί άργησαν τόσο πολύ;

2) Προσεγμένο σεναριακά σε αρκετές λεπτομέρειες, με τις "εξηγήσεις" να προηγούνται των γεγονότων και των δράσεων. Σίγουρα υπάρχουν τρύπες αληθοφάνειας, αλλά δεν ήταν από τα έργα που μουλαρώνω, ξενερώνω και αδυνατώ να παρακολουθήσω επειδή έχω σκαλώσει κάπου. Με λίγα λόγια μπήκα στο παραμύθι και το ακολούθησα ευχαρίστως.

3) Κάπως τυποποιημένοι, ασπρόμαυροι χαρακτήρες. Μου έλειψε ένα γκριζάρισμα που θα τους έκανε πιο αληθινούς.

4) Το σενάριο τυπικό "όλα πάνε κατά διαόλου, αλλά στο τέλος ως εκ θαύματος σωζόμαστε". Σίγουρα δεν είναι από σεναριακή άποψη κινηματογράφος "υψηλού επιπεδόυ". Αλλά τα κλισέ του χρησιμοποιούνταν "αξιοπρεπώς", δεν έβγαζαν μάτι, δεν ήταν ενοχλητικά. Εντάξει, δεν ανησύχησα ούτε στιγμή για το τέλος, αλλά γενικά πιστεύω ότι ήταν ένα "έντιμο" (Χολυγουντιανό πάντα) σενάριο, που με άφησε μάλλον πιο ευχαριστημένο απ' ότι περίνμενα έχοντας διαβάσει τον εδώ "πόλεμο".

5) Η 8χρονη κόρη μου ξετρελάθηκε αλλά...

6) Και οι τέσσερεις ενήλικες ξετρελαθήκαμε γιατί...

7) Το χρώμα. Η εικόνα. Τα σκηνικά. Το θέαμα. Απίστευτο. Υπέροχο. Καταπληκτικό.

 

Ξεχάστε τα DVD και τις δισδιάστατες προβολές. Όσοι δεν έχετε στην πόλη σας 3D, κατεβείτε Αθήνα. Τώρα που είναι γιορτές και ίσως έχετε χρόνο. Είναι κρίμα να το χάσετε αυτό. Θα στερήσετε κάτι από τον εαυτό σας για λίγα ευρώ που θα τα πετάξετε την άλλη μέρα σε τσιγάρα, ποτά, γυναίκες και άντρες.

Είναι εμπειρία διασκέδασης.

Απλώς τρέξτε!

 

Εδίτιον το χρονικόν: Δυόμισι ώρες; Δυόμισι ώρες?!?! Πότε στο καλό πέρασαν;;;

Edited by mman
Link to comment
Share on other sites

αυτο ακριβώς...απλά μας άρεσε ρε παιδιά...φαντασάδες δεν είμαστε σε αυτό το φόρουμ?γιατί να απολογηθώ επειδή μου άρεσε κάτι ''μη'' αληθοφανές?

Edited by Asgaroth
Link to comment
Share on other sites

Μόλις γύρισα. Έχουμε και λέμε σε τυχαία σειρά:

1) Πράγματι εξαιρετική η ιδέα με την τοποθέτηση και την γραμματοσειρά των υπότιτλων. Και αλήθεια, γιατί άργησαν τόσο πολύ;

2) Προσεγμένο σεναριακά σε αρκετές λεπτομέρειες, με τις "εξηγήσεις" να προηγούνται των γεγονότων και των δράσεων. Σίγουρα υπάρχουν τρύπες αληθοφάνειας, αλλά δεν ήταν από τα έργα που μουλαρώνω, ξενερώνω και αδυνατώ να παρακολουθήσω επειδή έχω σκαλώσει κάπου. Με λίγα λόγια μπήκα στο παραμύθι και το ακολούθησα ευχαρίστως.

3) Κάπως τυποποιημένοι, ασπρόμαυροι χαρακτήρες. Μου έλειψε ένα γκριζάρισμα που θα τους έκανε πιο αληθινούς.

4) Το σενάριο τυπικό "όλα πάνε κατά διαόλου, αλλά στο τέλος ως εκ θαύματος σωζόμαστε". Σίγουρα δεν είναι από σεναριακή άποψη κινηματογράφος "υψηλού επιπεδόυ". Αλλά τα κλισέ του χρησιμοποιούνταν "αξιοπρεπώς", δεν έβγαζαν μάτι, δεν ήταν ενοχλητικά. Εντάξει, δεν ανησύχησα ούτε στιγμή για το τέλος, αλλά γενικά πιστεύω ότι ήταν ένα "έντιμο" (Χολυγουντιανό πάντα) σενάριο, που με άφησε μάλλον πιο ευχαριστημένο απ' ότι περίνμενα έχοντας διαβάσει τον εδώ "πόλεμο".

5) Η 8χρονη κόρη μου ξετρελάθηκε αλλά...

6) Και οι τέσσερεις ενήλικες ξετρελαθήκαμε γιατί...

7) Το χρώμα. Η εικόνα. Τα σκηνικά. Το θέαμα. Απίστευτο. Υπέροχο. Καταπληκτικό.

 

Ξεχάστε τα DVD και τις δισδιάστατες προβολές. Όσοι δεν έχετε στην πόλη σας 3D, κατεβείτε Αθήνα. Τώρα που είναι γιορτές και ίσως έχετε χρόνο. Είναι κρίμα να το χάσετε αυτό. Θα στερήσετε κάτι από τον εαυτό σας για λίγα ευρώ που θα τα πετάξετε την άλλη μέρα σε τσιγάρα, ποτά, γυναίκες και άντρες.

Είναι εμπειρία διασκέδασης.

Απλώς τρέξτε!

 

Εδίτιον το χρονικόν: Δυόμισι ώρες; Δυόμισι ώρες?!?! Πότε στο καλό πέρασαν;;;

Δεν έχω δει την ταινία.

Αλλά όποιος δεν πείστηκε αυτή τη στιγμή ότι είναι καλή δε θα το κάνει ποτέ...

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, εγώ πήγα εχθές και την ξαναείδα. Και πάλι χάθηκα στον κόσμο της Πανδώρας. Και αυτό λέει πολλά για την ταινία. Συνήθως χρειάζεται, για μένα, να περάσει αρκετός καιρός πριν να ξαναδώ μία ταινία, αλλιώς αρχίζω και βαριέμαι. Αλλά με την συγκεκριμένη την ξαναείδα, ξαναχάθηκα στον κόσμο της Πανδώρας, και απόλαυσα για δεύτερη φορά το θέαμα που μας πρόσφερε η ταινία. Και δεν βαρέθηκα ούτε στιγμή με την δεύτερη προβολή, αντίθετα περίμενα πως και πως να ξαναδώ κάποια σημεία της ταινίας!

Link to comment
Share on other sites

αυτο ακριβώς...απλά μας άρεσε ρε παιδιά...φαντασάδες δεν είμαστε σε αυτό το φόρουμ?γιατί να απολογηθώ επειδή μου άρεσε κάτι ''μη'' αληθοφανές?

 

 

Εχμ.. δεν θα ήθελα να ξαναρχίσω κα'ναν καβγά, απλά να επισημάνω ότι κι εγώ φαντασού είμαι (αγαπημένη μου ταινία ο Κόναν ο βάρβαρος, τί να λέμε τώρα; ) και χαίρομαι ειλικρινά για όσους πήγαν στο σινεμά και πέρασαν υπέροχα.

 

Από την άλλη, γιατί να απολογηθώ κι εγώ επειδή δεν με άρεσε, ή επειδή (ως Γκηκ Σουπήριορ) την αρχικαρακαταβρίσκω να ψειρίζω τις ταινίες;

 

Τη συγκεκριμένη θα ήθελα πολύ να την ψειρίσω λίγο ακόμη (προσοχή!! όχι να τη θάψω!! βγάζει όμως θέματα για κουβέντα). Υπάρχει κάποιος άλλος που ενδιαφέρεται, και πως θα γίνει μια τέτοια συζήτηση χωρίς να ενοχλήσουμε τους υπόλοιπους;

 

Αχαχαχ.. να το ποστάρω τώρα αυτό;

Link to comment
Share on other sites

Εχμ.. δεν θα ήθελα να ξαναρχίσω κα'ναν καβγά, απλά να επισημάνω ότι κι εγώ φαντασού είμαι (αγαπημένη μου ταινία ο Κόναν ο βάρβαρος, τί να λέμε τώρα; ) και χαίρομαι ειλικρινά για όσους πήγαν στο σινεμά και πέρασαν υπέροχα.

 

Από την άλλη, γιατί να απολογηθώ κι εγώ επειδή δεν με άρεσε, ή επειδή (ως Γκηκ Σουπήριορ) την αρχικαρακαταβρίσκω να ψειρίζω τις ταινίες;

 

Τη συγκεκριμένη θα ήθελα πολύ να την ψειρίσω λίγο ακόμη (προσοχή!! όχι να τη θάψω!! βγάζει όμως θέματα για κουβέντα). Υπάρχει κάποιος άλλος που ενδιαφέρεται, και πως θα γίνει μια τέτοια συζήτηση χωρίς να ενοχλήσουμε τους υπόλοιπους;

 

Αχαχαχ.. να το ποστάρω τώρα αυτό;

 

Κελαινώ,

 

κανείς δε χρειάζεται να απολογηθεί για τα γούστα του σε αυτό το forum. (Ούτε για τις λοιπές του πεποιθήσεις αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Και στο βαθμό που εσύ (ή κάποιος άλλος) δεν προσπαθείς να πείσεις με το ζόρι ότι η άποψή σου είναι η μόνη αληθινή/σωστή/τεκμηριωμένη κλπ έχεις κάθε δικαίωμα να την εκφράζεις.

 

Μάλιστα, αφού τα σχόλιά σου θα είναι πάνω στη συγκεκριμένη ταινία, ΑΥΤΟ είναι το σωστό topic. Είτε θες να την εκθειάσεις είτε να την "ψειρίσεις" είτε να τη θάψεις.

 

Αφού όμως θέλεις να είσαι τόσο διακριτική, μπορείς, αν θες, να ανοίξεις ένα καινούριο topic με όσο το δυνατόν πιο κατατοπιστικό τίτλο/υπότιτλο. Όλο και κάποιος θα βρεθεί, για να το συζητήσει μαζί σου. (Build it and they will come, που λέει και η ταινία).

Link to comment
Share on other sites

Γεια κι από μένα.

 

Τη συζήτηση για το σενάριο κατ' αρχάς, τη βλέπω χωρίς νόημα. Ο κύριος Χατζηγιώργης εξήγησε με σαφήνεια πως το θεωρεί άρτιο ακριβώς για τον ίδιο λόγο που εγώ το θεωρώ πατάτα: τα κλισέ. Αν δηλαδή κατάλαβα καλά, η χρήση τους γίνεται για λόγους σκηνικής οικονομίας, είναι απόλυτα θεμιτή, έως και απαραίτητη, και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Εκείνον τον αρέσει, εμένα με χαλάει, εντ οφ στόρυ.

 

Για τον έρωτα του γήινου με την Νεϋτίρι: Αν η σύγχρονη επιστήμη έχει δίκιο, τότε οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας είναι αποτέλεσμα ηλεκτροχημικών διεργασιών στο σώμα μας, οπότε μια χαρά την ερωτεύτηκε. Είχε και κείνα τα κολιεδάκια που σκέπαζαν τα βυζάκια της ίσα ίσα να μη φαίνονται οι ρώγες... τι σε κάνει ο αμερικάνικος νεοπουριτανισμός σε συνδιασμό με μια ευφάνταστη ενδυματολόγο!

 

Αυτό που έβαλε εμένα σε σκέψεις είναι το ηθικό δίδαγμα που με έβγαλε η ταινία: όταν οι δυτικοί στρατόκαυλοι/πολυεθνικές/αποικιοκράτες την πέφτουν σ' έναν ιθαγενή φιλειρηνικό πληθυσμό, ο πληθυσμός δε σώζεται με τίποτα, παρά μόνο με τη χρήση ένοπλου αγώνα. Αυτό που χαρακτηρίζεται "terror" από τον αρχιπεζοναύτη (εκεί που αναφωνεί το "θα πολεμήσουμε τον τρόμο με τρόμο").

 

Οι Νά'βι με θύμισαν κάτι φυλές που ζούν περιμετρικά της Καλαχάρι, δηλ πάλι κάτι εντελώς γήινο, και δε μ' αρέσει ντιπ. Αμάν αυτή η αλλαζονία των δυτικών: ή θα αντιμετωπίζουν τον "τρίτο" κόσμο ως άγριους, απολίτιστους υπάνθρωπους που πρέπει να ντύσουμε, να εκπολιτίσουμε και να προσηλυτήσουμε, ή "ωωωω, διέ τα μωρέ, διέ τα, είναι σε απόλυτη αρμονία με τη φύση, τι χαριτωμένο...!"

Ρε, χόμο σάπιενς είμαστε όλοι. Το ίδιο άγγελοι και το ίδιο καθήκια.

 

Και φυσικά, από τη στιγμή που είμαστε χόμο σάπιενς και δε μεταλλαχτούμε σε κάτι άλλο, η συμπεριφορά μας θα είναι και ανάλογη. Δηλ, δεν έχει αλλάξει και πολύ από την εποχή του χαλκού ως σήμερα, οπότε δε βλέπω το λόγο ν' αλλάξει και στα επόμενα 150 χρόνια...

Όπως έσφαξε ο ρωμαίος λεγεωνάριος τον Αρχιμήδη, έτσι θα σφάξει κι ο διαστημικός αρχιμαρίνος την Γκρέις.

 

Τώρα, γιατί θα πρέπει και οι εξωγήινοι να φέρονται σα χόμο σάπιενς, αυτό είναι κάτι σαν αναγκαίο κακό και σιωπηλή συμφωνία της ΕΦ, για να μπορεί ο εκάστοτε δημιουργός να περάσει ό,τι τελοσπάντων θέλει να περάσει.

 

Άντε αυτά προς το παρόν.

Link to comment
Share on other sites

"Mother Earth doesn't take side. She only preserves the balance of Life."

Αν είναι κλισέ, δεν με πείραξε καθόλου. Θα επιθυμούσα μόνο να συμβαίνει και στον πλανήτη Γη.

Edited by Πυθαρίων
Link to comment
Share on other sites

AVATAR

 

Μέρος Πρωτο.

 

Άκουσα πολλές και έντονα διατυπωμένες απόψεις πριν ακόμα δω την ταινία. Κάμποσες από αυτές, (ίσως οι πιο έντονες) προέρχονταν από ανθρώπους που επίσης δεν την είχαν δει. Παρακολούθησα ως θεατής τις διαμάχες σε διάφορα φόρα (μεταξύ των οποίων και μερικά που έχουν εντελώς άλλη κατεύθυνση ενασχολήσεων) και σε κάποιες από αυτές, τις διάπυρες από το πάθος συζητήσεις, πήρα μέρος υποστηρίζοντας τη μια ή την άλλη πλευρά.

 

Αντιπαρατιθέμενος σε ανθρώπους και απόψεις, χρησιμοποίησα σαθρά επιχειρήματα των οποίων τη χρήση δεν δικαιούμουν, μιας και δεν είχα ιδία αντίληψη επί του θέματος, αλλά και κανέναν προφανή λόγο να τοποθετηθώ.

 

Αναίτια κραυγαλέες προσωπικές αντεγκλήσεις, χαρακτηρισμοί, οξείες εκφράσεις και γενικά σκληρές θέσεις, εξαπολύονταν εκατέρωθεν, κάνοντας τη συζήτηση να μοιάζει περισσότερο με Boxing Ring παρά με πεδίο πολιτισμένης ανταλλαγής απόψεων.

 

Δε συνειδητοποίησα το οξύμωρο αυτής της συμπεριφοράς μου(και συμπεριφοράς άλλων), παρά αρκετές μέρες μετά από το τέλος αυτής της Ταινίας.

 

Ο κος James Cameron έσπρωξε πολλούς σε μια δίνη που κατά την άποψη μου θα συμπαρασύρει εντυπώσεις και σενάρια για το μέλλον του κινηματογράφου, όσο και την ίδια την διαμορφούμενη αντίληψή μας γι αυτόν (τον Κινηματογράφο).

 

Τείνω να θεωρήσω αυτό το σεσημασμένο πλέον γεγονός των αντιδικιών, σαν την μεγαλύτερη ίσως καταξίωση κινηματογραφικής διαφημιστικής καμπάνιας άπαξ.

 

 

 

Αυτό το γεγονός από μόνο του, δε θα είχε αξία μιας και εύκολα θα μπορούσε να εκληφθεί ως σύμπτωση, αν η ιστορία και το παρελθόν του James Cameron δεν έδειχνε παρόμοιας δυναμικής δημαγωγικά επιτεύγματα. Τότε οι διαφωνίες και οι εντάσεις δεν είχαν περιεχόμενο άλλο πέρα από τις εν αμφιβόλω Σινεφίλ θεάσεις κάποιων για την καλλιτεχνική αξία ή την ιστορική συνέπεια των δημιουργιών του εν λόγο σκηνοθέτη. Φυσικά τίποτε δεν εμπόδισε τις ταινίες του από το να σπάσουν τα ταμεία και τον κόσμο να συρρέει κατά χιλιάδες στις αίθουσες προβολής.

 

Μα τώρα το πράγμα δείχνει διαφορετικό. Διαφορετικό στην ένταση των αντεγκλήσεων όσο και στις απόψεις που οι άνθρωποι καταθέτουν ως επιχειρήματα για στηρίξουν τις αντίπαλες θέσεις τους.

 

Πριν πάμε στην ίδια την ταινία θα αφεθώ για λίγο στα απόνερα που δημιούργησε με μια σειρά από απλοϊκές διαπιστώσεις. Δεν θα τις στηρίξω ιδιαίτερα μιας και το καλό των διαπιστώσεων είναι ότι δεν χρειάζονται στήριξη. Ίσως είναι απαραίτητη μια ευρύτητα προσέγγισης, αλλά όχι στήριξη πέρα από την πραγματικότητα που περιγράφουν…

 

Τέθηκαν απόψεις που ενώ για άλλες ταινίες ήταν δοξαστικός ύμνος, τώρα μοιάζουν σαν αιχμηρά δόρατα που εκτοξεύονται ενάντια στο σεναριακό, πολιτικό, επιστημονικό, αληθοφανές και σίγουρα το όποιο ιδεολογικό περιεχόμενο της ταινίας.

 

Το θετικό οικολογικό μήνυμα περί Γαίας – Πανδώρας , τώρα είναι απλοϊκές προσπάθειες του χολιγουντιανού εμπορικού συρμού να κάνει κάτι ακαθόριστα κακό. (Και συνεπώς κατακριτέο από οποιονδήποτε σέβεται την αξιοπρέπεια του καθώς πρέπει Σινεφίλ αντιαμερικανικού Εγώ του).

 

Το αντιπολεμικό και σίγουρα αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, τώρα είναι ένα παιδαριώδες Αμερικανικό ενοχικό σύνδρομο υπό την ει δυνατόν μεγαλύτερης απαξίας έννοια του όρου…

 

Το πλαίσιο αναφορών της ταινίας στην Ανθρώπινη γήινη ιστορική πραγματικότητα και κουλτούρα, τώρα είναι επαίσχυντη κλοπή της ιστορίας των λαών και διαστρέβλωσή της, παραφουσκωμένη με ηχηρές ρατσιστικές προεκτάσεις...

 

Το εν δυνάμει μάθημα της (διαφορετικής) εξέλιξης των ειδών που συμφωνεί με τη δαρβίνεια εκδοχή (τουλάχιστον για μερικούς πολύ διάσημους Δαρβινιστές), τώρα μοιάζει να αποτελεί κόλαφο στην επιστημονική ακρίβεια μιας ταινίας που διαδηλώνει ότι είναι καθαρά επιστημονικής φαντασίας. (Αναίτια και παραπληροφορημένη Επίθεση που πάντα προέρχεται από ανθρώπους που δεν έχουν την καλύτερη γνώση περί της σύγχρονης αστρο- ή εξω- βιολογίας).

 

Ακούστηκαν ακόμα και απόψεις περί της βαρυτικής – Φυσικής ασυνέπειας με την αστρονομία και τους φυσικούς νόμους του δορυφόρου Πανδώρα. Μιας και είμαι φυσικός με πολύχρονη ενασχόληση στη Κοσμολογία, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ανάλογοι δορυφόροι (ως προς την φυσική τους υπόσταση) υπάρχουν και στο δικό μας ηλιακό πλανητικό σύστημα. (Μπορώ ακόμα να πω με κάθε ασφάλεια ότι αν ποτέ βρούμε ζωή αλλού, οι πιθανότητες είναι σαφώς υπέρ του να φιλοξενείται σε κάποιο γαιόμορφο δορυφόρο ενός αέριου γίγαντα (Ευρώπη, Τιτάνας κλπ) παρά ενός πλανήτη όπως η Γή ή ο Άρης ή η Αφροδίτη.)

 

Η γλώσσα και η γήινη συμπεριφορά των Ναβι κατακρίθηκε από τους επαΐοντες ως έχουσα ανεπίτρεπτη ομοιότητα και αντιστοιχίες με εδώ πολιτισμούς, έως και ιδιωματισμούς από την σύγχρονη αμερικάνικη Διάλεκτο των Αγγλικών. (φυσικά αγνόησαν το γεγονός της μακρόχρονης παρουσίας των ανθρώπων στην Πανδώρα όπως και την έντονη προσπάθεια εκπολιτισμού των ντόπιων αγρίων (με απώτερο σκοπό το όφελος))

 

Ενστάσεις για την επιστημονική αληθοφάνεια του σεναρίου διατυπώθηκαν και οι αντιμαχόμενοι παρέθεσαν πιθανές όσο και απίθανες εκδοχές των μελλοντολογικών τους έξεων. (Φυσικά εδώ διύλισαν τον κώνωπα ενώ σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις κατάπιαν την ιδια την Γκαμήλα. (Beam me up Mr.Spock…)

Δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να κρίνω με τα ίδια κριτήρια αριστουργηματικές ταινίες όπως το Blade Runner γιατί το μόνο που θα κατάφερνα, θα ήταν να φανώ μικρόψυχος και ανίκανος να δω αυτό που δείχνει το δάχτυλο καθώς θα είμαι προσκολλημένος στο μανικιούρ του.

 

Όλα αυτά συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν σε συζητήσεις ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Με ένταση και σθένος και δυστυχώς πολλές φορές με άσκοπο πάθος και μένος.

 

Τι πραγματικά είδα πίσω από το Avatar

 

Μέρος δεύτερο…

 

To be continue … … So Hold your Horses

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ο mman με κάλυψε:

 

Είναι εμπειρία διασκέδασης.

Απλώς τρέξτε!

 

Εδίτιον το χρονικόν: Δυόμισι ώρες; Δυόμισι ώρες?!?! Πότε στο καλό πέρασαν;;;

 

Βούλιαξα τελείως μα τελείως στο παραμύθι, και αυτό ήταν που ήθελα. Αυτό είναι που ζητάω πια από τις ταινίες. Αν δεν φτάνουν στο σημείο να με ενοχλούν, να με προσβάλλουν με κάποια πράγματα (που αυτή απέχει πολύ ακόμα και από τη μικρή ενόχληση), ε τότε είναι τέλειες για 'μένα. Βγήκα από το σινεμά σαν υπνωτισμένη. Ήμουν ένα τεράστιο σκαλί πιο ευτυχισμένη, μετά από αυτό το ταξίδι.

 

Και χάρηκα γιατί δεν πήγα μόνο να δω ένα καλοφτιαγμένο 3D, αλλά και μια καλοφτιαγμένη ταινία, μια καλοειπωμένη ιστορία. Και την είδα.

 

 

Αν άφηνα τον εαυτό μου να βγει από τον πλανήτη έστω και μια στιγμή, θα έβλεπα κι εγώ κάποια αρνητικά, (που απλώς τα άφησα να περάσουν χωρίς να τους δώσω σημασία), όμως δεν θα κέρδιζα και τίποτα. Απλά δεν θα διασκέδαζα.

Και για να συμβάλλω κι εγώ λιγάκι στο.. ψείρισμα, η ιστορία είναι γνωστή: πάνε κάπου οι Αμερικάνοι, καταφέρνουν ένα γερό πλήγμα στον ανυποψίαστο λαό, και νομίζουν ότι έχουν γραπώσει το Θεό από τ' αρχίδια. Μετά, φυσικά, τρώνε το τεράστιο αγγούρι.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ το είπα ότι την ταινία την λάτρεψα. Την είδα δύο φορές σε 3D και αν τύχει θα ξαναπάω. Αυτές οι σκηνές όταν πετάνε με τα Ικράν είναι από τις αγαπημένες μου.

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, μέχρι χτες δε γούσταρα α) τον Κάμερον β) τα 3D στο σινεμά γ) τα τύπου mall

 

α) Συνεχίζω να μη μπορώ να πω ότι "γουστάρω" ακριβώς τον Κάμερον, παρόλο που όμως τον έχω εκτιμήσει βαθύτατα

β) Έχω αλλάξει πλήρως γνώμη για το 3D, ήταν τουλάχιστον ... απιστευτο, πέρασα ένα μεγάλο μέρος της ταινίας να διώχνω μυγάκια από τα μούτρα μου τα οποία φυσικά και δεν ήταν εκεί και αισθάνθηκα ότι έπρεπε να βγω από το νερό για να αναπνεύσω όταν ο Τζέικ έπεσε στον καταρράκτη. Δεν έχω δει τίποτα, μα τίποτα που να σε ταυτίζει τόσο άμεσα και έντονα με τους ήρωες και τον κόσμο όσο αυτό εδώ...

γ) Συνεχίσω να μισώ και να σιχαίνομαι τα τύπου mall ίσως περισσότερο φανατικά από ότι προηγουμένως... Α! Και τους τύπους που έχουνε να πάνε σινεμά από το 2003 και περηφανεύονται για αυτό και τυχαίνει να κάθονται πίσω μου και να με κλωτσάνε καθ'όλη τη διάρκεια μιας ταινίας και να έχουν και το θράσσος να λένε αφού τελειώσει "ε, οκ, δεν ήταν κι άσχημο, αλλά γιατί έπρεπε να ξεβολευτώ από τον καναπέ μου;" δηλαδή, ναι ρε γαμώτο, δεν έπρεπε ρε φίλε να ξεβολευτείς από τον κωλοκαναπέ σου γιατί εμείς ξέρουμε γιατί ξεβολευτήκαμε και θέλαμε να το δούμε! Γκεγκε????! Θα έπρεπε να τους απαγορεύεται ρητά η είσοδος!

 

 

Τώρα, η εμπειρία μέσα στην αίθουσα νομίζω ήταν ότι καλύτερο έχω ζήσει μέσα στο σινεμά την τελευταία δεκαετία... Ακριβώς όμως, έχω στο μυαλό μου την ακριβώς προηγούμενη τόσο δυνατή εμπειρία και ήταν όντως το '99.

Η ίδια η ταινία ήταν μαγική, οι χαρακτήρες της, το σενάριο, η σκηνοθεσία τα πάντα. Ίσως ήθελα να είχε πεθάνει στο τέλος, αλλά για αυτό που μου έδωσε ο Κάμερον φτιάχνοντας αυτό το αριστούργημα, μπορώ να του συγχωρήσω το χάπυ έντ του και να μιλάω για το σύνολο της ταινίας όταν λέω ότι ήταν καταπληκτική.

 

Έχω καταλήξει ότι περισσότερο από όλα μου άρεσαν τα πλάσματα, η δομή τους, ο κόσμος και τα φυτά του, η μαγεία πίσω από κάθε τι. Αλλά δε μπορώ και να μη σκέφτομαι το απολύτως αυτονόητο ότι όλη αυτή η μαγεία υπάρχει στα αλήθεια, απλά είναι λίγο καλύτερα κρυμένη στον κόσμο μας και πρέπει να ξεστραβωθούμε για να τη δούμε. Γενικότερα, ο συμβολισμός που περνούσε, σε όλα τα επίπεδα, ήταν απλά υπέροχος.

Μάλλον η αγαπημένη μου σκηνή είναι αυτή που του τα χώνει η κοπελιά για τα τύπου τσακάλια που δεν έπρεπε να σκοτωθούν και το αγαπημένο μου ζωάκι αυτό το σαυροειδές που πετούσε σαν ελικοπτεράκι :) Μου άρεσε επίσης πάρα πολύ το κόνσεπτ του Τζέικ που δε μπορούσε να κουνήσει τα πόδια του στην πραγματικότητα αλλά στη φυλή ήταν ο πιο δυνατός, κι η όλη φάση που έχει να κάνει τελικά με τη δύναμη του μυαλού την οποία την περνάει κυριολεκτικά. Έζησα πάρα πολύ έντονα εκείνες τις σκηνές που συνδέονταν όλοι με τη γη. Γενικά, ου άρεσαν τα πάντα...

 

Είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να χάσει κανείς.

Link to comment
Share on other sites

και νομίζουν ότι έχουν γραπώσει το Θεό από τ' αρχίδια. Μετά, φυσικά, τρώνε το τεράστιο αγγούρι.

 

Τσ,τσ,τσ.. αυτη η νεολαία, τι σήμερον ημέρα..

 

:chinese:

Link to comment
Share on other sites

και νομίζουν ότι έχουν γραπώσει το Θεό από τ' αρχίδια. Μετά, φυσικά, τρώνε το τεράστιο αγγούρι.

 

Τσ,τσ,τσ.. αυτη η νεολαία, τι σήμερον ημέρα..

 

:chinese:

 

Ναι, βρε Cassandra, κοπέλα μου, αυτό το αγγούρι σίγουρα μπορούσες να το κάνεις λιγότερο μεταφορικό και περισσότερο κυριολεκτικό... Για πρόσεχε την επόμενη φορά.:lol:

Link to comment
Share on other sites

πήγα πριν 3 μέρες και την είδα σε 3ντι. καταπληκτική ταινία, χάνεσαι στον κόσμο που δημιούργησαν.

 

έχοντας τελειώσει η ταινία, σε κάθε αρνητικό που περνούσε από το μυαλό μου (και δεν ήταν πολλά, 1-2), είχα για απάντηση την απίστευτη εμπειρία της ταινίας.

 

σε ό,τι επαινέθηκε από τα υπόλοιπα μέλη, συμφωνώ και εγώ. εξαιρετική προσπάθεια από τον κάμερον, πέραν κάθε προσδοκίας το αποτέλεσμα.

Link to comment
Share on other sites

Είδα την ταινία σε 2D (όχι στο σινεμά...μη ρωτάτε παραπάνω) κι ένα έχω να πω...Ζηλεύω ακόμα περισσότερο που λόγω παιδιού δεν μπορώ να πάω με τον άντρα μου ν α το απολαύσουμε!

 

Θα την ξαναδώ τουλάχιστον 2-3 φορές ακόμα, ερωτεύτηκα την Πανδώρα και τους Ναβί (ακόμα και τον "Ζέικ" στην "ναβίσια" μορφή του, και ανησυχώ τώρα μη μου βγει κανά βίτσιο περίεργο!!! :p ), μου την έσπασαν δύο - τρία πραγματάκια που τα ξέχασα το επόμενο λεπτό εκτός από ένα που με βασάνισε για κανά 10λεπτο (τις ινδιάνικες ιαχές...έλεος...δεν χρειαζόταν να είναι τόσο προφανές) κι άλλο ένα που συνειδητά το απώθησα (το παρολίγον 'γαλλικό' φιλί της Νιάβιας με τον νέο...)

 

Λάτρεψα τις σκηνές πτήσης, τις μάχες και τόσα άλλα, και το σημαντικότερο....έκλαψα λίγο πριν το τέλος (ανάθεμα, μόνο με τον καιρό των τσιγγάνων είχα κλάψει τελευταία...πριν κάτι αιώνες!)

εκεί που αντικρύζει το 'αληθινό' του σώμα η κουκλάρα...

μα είναι τρομερά συγκινητική στιγμή, έτσι;

 

Όλα τέλεια, κρίμας και τρις-κριμας που δεν μπορώ να το δω σε 3D...

 

Να πάτε να το δείτε!!!

 

edit by Nova: Θα σας παρακαλέσω να προσέχετε με τις πληροφορίες που δίνετε από το έργο, κάποιοι (ανάμεσά τους και εγώ) δεν έχουν δει ακόμα την ταινία.

Edited by Nova
spoiler
Link to comment
Share on other sites

Εκεί έκλαψες εσύ; Χμ...

 

Εγώ, δεν θυμάμαι να έχω κλάψει ποτέ σε ταινία. Είμαι αναίσθητη, πώς να το κάνουμε. Έχω μόνο ένα κουμπί, που δεν πρόκειται να σας αναφέρω γιατί ανάμεσά σας μπορεί να κρύβονται εχθροί που να το χρησιμοποιήσουν εναντίον μου! (Αλήθεια! ) Αποφεύγω λοιπόν ταινίες με αυτό, και αν ο σκηνοθέτης με πιάσει απροετοίμαστη (πολύ δύσκολο όταν μιλάμε για Αμερικανούς, τους έχω μάθει απ' έξω) τότε μπορεί να πετάω πράγματα στην οθόνη.

Στο Avatar πλάνταξα στο κλάμα (καταράκτες μιλάμε, δεν μπορούσα να σταματήσω)

στη σκηνή του μεγάλου δέντρου. Όταν το έριξαν οι άνθρωποι, όταν έκλαιγαν οι Νίβας σαν μωρά παιδιά, δεν ήταν κλάμα ενηλίκων, δεν ήταν συγκρατημένο και προσποιητό, "αξιοπρεπές", ήταν παιδικός θρήνος. Πώς να τους παρηγορήσεις, πώς να πάρεις πίσω αυτό που έγινε;

 

Μόνο που το θυμάμαι φρικιάζω! Έβλεπα τη σκατόφατσα του στρατόκαβλου και ήθελα να του πετάξω ό,τι είχα πρόχειρο (ποπ-κορν, συγκεκριμένα). Ευτυχώς, είχε το τέλος που ήθελα, και ηρέμησα. Ναι, μου αρέσουν τα ευτυχισμένα κλεισίματα, αυτή η γαλλική μόδα του εικοστού αιώνα, δυστυχία=ποιότητα, αυτός ο ψυχαναγκασμός στη μιζέρια, δεν καταλαβαίνω γιατί να συνεχίζεται. Είναι κάπως άρρωστο.

 

Βγαίνω εκτός όμως, το κόβω. :holiday:

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά το απαράδεκτο που έμαθα. Πήγε μια γνωστη μου να δει το Αβαταρ τρισδιάστατο στο Σινεμαξ στο μαρούσι. Εκτος του ότι τα γυαλιά ήταν αυτά τα κλασικά φτηνιάρικα χάρτινα κόκκινο-πράσινο, που σε πιάνει το κεφάλι σου μετα από λίγη ώρα, πληρώσαν 12 ευρώ + 2 ευρώ για τα γυαλιά(!!!) τα οποία τους τα ζητήσαν και πίσω στο τελος της ταινίας! Αισχος! Προς αποφυγην

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά το απαράδεκτο που έμαθα. Πήγε μια γνωστη μου να δει το Αβαταρ τρισδιάστατο στο Σινεμαξ στο μαρούσι. Εκτος του ότι τα γυαλιά ήταν αυτά τα κλασικά φτηνιάρικα χάρτινα κόκκινο-πράσινο, που σε πιάνει το κεφάλι σου μετα από λίγη ώρα, πληρώσαν 12 ευρώ + 2 ευρώ για τα γυαλιά(!!!) τα οποία τους τα ζητήσαν και πίσω στο τελος της ταινίας! Αισχος! Προς αποφυγην

 

Ναι, όντως έτσι είναι. Και τις δύο φορές το είδα στο Cosmopolis, και τα γυαλιά τα επιστρέψαμε στο τέλος της ταινίας. Ήθελα να πάω στο Mall, αλλά δεν έβρισκα τίποτα από εισιτήρια.

Link to comment
Share on other sites

Μόνο που το θυμάμαι φρικιάζω!

 

A, εγώ έχω γίνει κυνική σε τέτοια... Βλέποντας την Ελλάδα να γίνεται κάρβουνο και την τελευταία φορά, μάλλον το πήρα απόφαση για να μην πάθω καμιά κατάθλιψη. Οπότε...το ξεπέρασα με κυνισμό, ομολογώ, αυτό το μέρος της ταινίας!

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Avatar (2009)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..