Τι διαβάζετε;

[Tattoman]

Διαβάζω τις Αναμνήσεις από το Σπίτι των Πεθαμένων, του Ντοστογιέφσκι. Είναι καλό. Είναι αργό. Πολύ αργό.

 

το διάβασα και εγώ. όπως κάθε βιβλίο του Ντοστογιέφσκι είναι πολύ περιγραφικό όσον αφορά τις ψυχικές καταστάσεις των ανθρώπων και τους χαρακτιρισμούς τους. Εμένα μου άρεσε, πολύ ωραίες περιγραφές...

Εγώ ξεκείνησα το "Λευκές νύχτες και άλλες νουβέλες" του Ντοστογιέφσκι....

τυχαίο? δεν νομίζω..

[Eric Draven]

I am number four. Βγαινει και σε ταινια το Φεβρουαριο

[Naroualis]

Χτες βράδυ τελείωσα δύο βιβλία ταυτοχρόνως. Το "Κοράκι σε Άλικο Φόντο" του συφφορουμίτη Λευτέρη Κεραμίδα (σχόλια σε λίγο στο σχετικό τόπικ), καθώς και τους "Μύκητες από τον Γιογγόθ", του Χ. Φ. Λάβκραφτ. Αυτό το δεύτερο το βρήκα κάπως πρώιμο, αλλά ωστόσο μπολιασμένο με όλα τα συστατικά (και κάποιες ιδέες) που αργότερα ο Λάβκραφτ θα τα έκανε αριστουργήματα της λογοτεχνίας τρόμου. Ακόμη και στα ποιήματα φαίνονταν αυτές οι τάσεις να μεγαλουργήσει.

Edited December 9, 2010 by Naroualis

[BladeRunner]

Άρχισα το Σημειώσεις για δολοφόνους, του Τζόναθαν Σάντλοφερ. Πολύ ωραία γραφή, ενδιαφέρον σενάριο με πολλές υποσχέσεις, και πολλά σκίτσα μέσα στο κείμενο, μιας και ο συγγραφέας είναι και σκιτσογράφος/ζωγράφος.

[melkiades]

Ξεκίνησα το Παιδί 44 του Tom Rob Smith και δείχνει να τα πηγαίνει καλάάάάάά.

 

 

[Tattoman]

αυτό το είχα βάλει από καιρό στο μάτι αλλά ποτέ δεν το ρίσκαρα. Περιμένω την γνώμη σου...

[D'Ailleurs]

Ξεκίνησα το Παιδί 44 του Tom Rob Smith και δείχνει να τα πηγαίνει καλάάάάάά.

 

και εγώ το ψήνω αυτο. Λέει τίποτα;

[melkiades]

Το ξεκίνησα σήμερα και έχω διαβάσει περιπου 150 σελ. Δείχνει πάρα πολύ καλό κάτι σαν τις Ζωές των άλλων (την ταινία).

Edited December 16, 2010 by melkiades

[D'Ailleurs]

Το ξεκίνησα σήμερα και έχω διαβάσει περιπόυ 150 σελ. Δείχνει πάρα πολύ καλό κάτι σαν τις Ζωές των άλλων (την ταινία).

 

δέν την έχω δεί. Για ενήλικες είναι;

[Sileon]

Ωραίο βιβλίο. Αλλά πολυ τραβηγμένος ο ζόφος με τον οποίο ενδύεται η πραγματικότητα του καθεστώτος. Σχεδόν γκροτέσκος.

[melkiades]

Ωραίο βιβλίο. Αλλά πολυ τραβηγμένος ο ζόφος με τον οποίο ενδύεται η πραγματικότητα του καθεστώτος. Σχεδόν γκροτέσκος.

 

Μπορεί να έχεις και δίκιο αν και είχα καιρό να διαβάσω τόσο απολαυστικό βιβλίο των 500 σελίδων σε μία μέρα. Απο το πρωί όλο το άφηνα και όλο το ξανάπιανα, αλλά μου άρεσε πολύ και η ζοφερή του ατμόσφαιρα που πάντα τα χειρότερα μπορούν να συμβούν και οι λίγο απότομες μεταστροφές των ηρώων του και

και το happy end. Ε μετά απο τόσα που πέρασαν δεν ήθελα να την πατήσουν (αν και αυτό με το τμήμα ανθρωποκτονιών της Μόσχας πολύ αμερικάνικο μου έκανε).

 

 

Επίσης αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ενώ είναι σαφές το πότε και πού συμβαίνουν όλα αυτά (το βιβλίο ξεκινάει με ένα περιστατικό στα 1933 και τα υπόλοιπα συμβαίνουν 20 χρόνια μετά) λίγο πρίν και λίγο μετά το θάνατο του Στάλιν, ενώ στο τέλος υπάρχει και χάρτης των περιοχών που τριγυρίζουν οι ήρωες, πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούσα. Όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβαίνουν οπουδήποτε και οποτεδήποτε. Κάτω από τις ίδιες συνθήκες οι άνθρωποι συμπεριφέρονται πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο και αυτό ήταν ένα από τα θετικότερα στοιχεία νομίζω του βιβλίου.

Edited December 16, 2010 by melkiades

[BladeRunner]

Ξεκίνησα άλλο ένα αστυνομικό θρίλερ των εκδόσεων Bell, το καινούργιο Ο δρόμος της εκδίκησης, του Ρικ Μοφίνα.

[BladeRunner]

Διαβάζω στα αγγλικά το The Curious Incident of the Dog in the Night-time, του Mark Haddon. Είμαι στις πρώτες πενήντα σελίδες, και μου φαίνεται καλό και διαφορετικό από τα άλλα βιβλία που διάβασα φέτος. Και ευτυχώς η γραφή είναι εύκολη, και το ευχαριστιέμαι...

[Tattoman]

αφού τελείωσα το "Ο παλαιοβιβλιοπόλης Μέντελ και η Αόρατη συλλογή" -πραγματικά φανταστικό βιβλίο-....ξεκείνησα και εγώ το "Παιδί 44". Είμαι στην 70 σελίδα και φαίνεται ωραίο, γραφή εύκολη και ωραίο σενάριο.

[Paradise Lost]

Διαβαζω το Brave New World του Huxley-ειμαι στα τελειωματα τωρα,καλα μεγαλοφυια ο ανθρωπος imo ανωτερος του Orwell οσων αφορα το οραμα του για το μέλον.

[ http://www.recombinantrecords.net/images/2009-05-Amusing-Ourselves-to-Death.png ]

Και επισης εχω αρχισει τα Παθη του νεαρου Βερθερου του Γκαιτε,το πρωτο βιβλιο που αρχισε το φαινομενο των copycat suicides.

Ηταν και το αγαπημενο του Ναπολεωντα-δεν του το χα οτι ηταν τοσο ευαισθητη ψυχη ο κοντος ειναι η αληθεια.

Edited December 19, 2010 by Dimitraaa

[Darkchilde]

Διαβάζω στα αγγλικά το The Curious Incident of the Dog in the Night-time, του Mark Haddon. Είμαι στις πρώτες πενήντα σελίδες, και μου φαίνεται καλό και διαφορετικό από τα άλλα βιβλία που διάβασα φέτος. Και ευτυχώς η γραφή είναι εύκολη, και το ευχαριστιέμαι...

 

To είχα διαβάσει πέρισυ, και μου άφησε φοβερά καλές εντυπώσεις. Πρόσεξε τους αριθμούς των κεφαλαίων.

 

Διαβάζω το The Character of Physical Law του Richard P. Feynman.

[Naroualis]

Μόλις τελείωσα το Blood of Ambrose του James Enge. θ' ανοίξω ένα τόπικ αύριο το απόγευμα με σχόλια, γιατί είναι σειρά και γιατί είμαι μάλλον διχασμένη από την εμπειρία.

[KELAINO]

Τελείωσα την επταλογία του Χάρρυ Πόττερ, που ξεκίνησα να διαβάζω με την κόρη κάπου τον Απρίλιο. Φιου!

 

Και ξεκίνησα άλλη πολυλογία (αυτή μόνη μου): The Malazan Book of the Fallen του Steven Erikson. Το πρώτο βιβλίο έχει τίτλο Gardens of the Moon και έχω ενθουσιαστεί θα έλεγα. Κοιτάχτε τι ωραία που τα λέει, μα όχι κοιτάχτε!

 

With dawn a blade-thin crimson streak at their backs, the Black Moranth, crouching on the high saddles of their Quorl mounts, glittered like diamonds slick with blood...

 

Δώσεεεεεε!...

 

 

[Nihilio]

Τελείωσα την επταλογία του Χάρρυ Πόττερ, που ξεκίνησα να διαβάζω με την κόρη κάπου τον Απρίλιο. Φιου!

 

Και ξεκίνησα άλλη πολυλογία (αυτή μόνη μου): The Malazan Book of the Fallen του Steven Erikson. Το πρώτο βιβλίο έχει τίτλο Gardens of the Moon και έχω ενθουσιαστεί θα έλεγα. Κοιτάχτε τι ωραία που τα λέει, μα όχι κοιτάχτε!

 

With dawn a blade-thin crimson streak at their backs, the Black Moranth, crouching on the high saddles of their Quorl mounts, glittered like diamonds slick with blood...

 

Δώσεεεεεε!...

δύο λέξεις: Carsa Orlong.

Όταν με το καλό φτάσεις στο House of Chains θα με θυμηθείς...

[heiron]

Join the club,Kelaino!

Τα κεφαλαια στο βιβλιο που λεει ο Νιχιλιο θα μπορουσανε να ειναι απο τα καλυτερα βιβλια ηρωικης φαντασιας.Ειναι τεραστιος ο Καρσα,τι να λεμε...;)

Επισης ο Ερικσον εχει στο χαλαρο τους περισσοτερους σε περιγραφη πολεμου και μαχων. Βοηθαει που ξερει και Ιστορια.

[KELAINO]

Ναι ναι ξέρω, περίμενα πως και τι να ξεμπερδέψω με τις άλλες αναγνωστικές μου υποχρεώσεις και να πιάσω επιτέλους απερίσπαστη τον Έρικσον

[Μάρβιν ΑΑΠ]

Γιούπιιιιι, ναι Κελαινώ, ναι. Είναι ανυπέρβλητος. Και πραγματικά τις μάχες τις διαβάζω ακόμη κι εγώ με κομμένη ανάσα.

[Sileon]

Ρε γαμώτο, εγώ με αυτούς τους Κήπους του Φεγγαριού δεν την πάλεψα καθόλου. Μα, καθόλου. Μπορεί να έφταιγε η συγκυρία, τι να πω.

 

 

[heiron]

Ειναι λιγο απαλευτος ο Ερικσον με την εννοια οτι πχ

1.ξεκινα στη μεση μιας μαχης στη μεση του πολεμου

2. υπαρχουν απειροι χαρακτηρες και οι περισσοτεροι ειναι γκριζοι

3. πηδαει απο χωρα σε χωρα,απο διασταση σε διασταση, και απο ηπειρο σε ηπειρο(ευτυχως εδω προσπαθει να μεχει χοντρικα στα ιδια μερη σε καθε βιβλιο)

4. τα γεγονοτα εξελλισονται σε βαθος χρονου ενω ρολο παιζουνε ακομη και γεγονοτα που συνεβησαν χιλιαδες χρονια πριν

5. ειναι ασαφης σε περιγραφες-πχ δεν ειναι σιγουρο πως ακριβως εμφανιζονται οι πυλες για τις αλλες διαστασεις,πως χρησιμοποιουνται σαν οπλα κτλ.Εγω τα φανταζομαι σαν τα εφφε του Ηρακλη και της Ζηνας.

 

Τα εχουμε πει πανω κατω αυτα στο σχετικο τοπικ.Οποιος θελει ας συνεχισει την κουβεντα εκει.

[gregacm]

Διαβαζω το Brave New World του Huxley

 

Ξερετε ποια εκδοση ειναι καλυτερη?Απ'ο,τι εχω δει,κυκλοφορουν 3-4 διαφορετικες εκει εξω!