Τι διαβάζετε;

[Naroualis]

Τελείωσα πριν την εκπνοή του 2011 τη Δάδα της Περσεφόνης, του Α. Γ. Σακελαρίου. Είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο, από ένα νέο συγγραφεά με πολύ ταλέντο και όραμα. Αυτό που λείπει είναι η προπόνηση, με την έννοια ότι κάποιες φορές η αφήγηση του γλιστράει από τα χέρια και δεν εξελίσσεται ομαλά. Η ιστορία μιλάει για μια πανσίον με όνομα Δάδα της Περσεφόνης, στο βουνό πάνω από το χωριό Μαύρος Κούτσουλας κάπου στην Ήπειρο, η οποία πανσιόν γίνεται θέατρο διαμονικών εμφανίσεων. Στο εξώφυλλο χαρακτηρίζεται ως μαύρη κωμωδία, αλλά έχει μέσα πολύ ζόρικες εικόνες, πέρα από την σκαμπρόζικη περιγραφή των ηθών και των εθίμων των Μαυροκουτσουλιωτών...

[tsathoggua]

Διαβάζω το Darker than you think του Jack Williamson. Άκρως ενδιαφέρουσα νουβέλα με κεντρικό θέμα -απ' ό,τι φαίνεται, διότι δεν την έχω τελειώσει- την λυκανθρωπία.

[Μιχάλης]

Άρχισα χθες το Σαλεμς Λοτ και έχω φτάσει ήδη στη σελίδα 90..Μέχρι στιγμής είναι εντάξει...Όχι τίποτα το εντυπωσιακό αλλά δεν είναι και χάλια..Έχει και πολλές περιγραφές.!!

[heiron]

Έχει και πολλές περιγραφές.!!

 

Το ονομα Stephen King επρεπε να σε προετοιμασει ψυχολλογικα για τις πολλες περιγραφες και τα μικροαστικα κουτσομπολια. Παντως ειναι καλο βιβλιο,κλασικο του ειδους.

[Μιχάλης]

Έχει και πολλές περιγραφές.!!

 

Το ονομα Stephen King επρεπε να σε προετοιμασει ψυχολλογικα για τις πολλες περιγραφες και τα μικροαστικα κουτσομπολια. Παντως ειναι καλο βιβλιο,κλασικο του ειδους.

Πλέον τον έχω συνηθήσει και μου αρέσει κι'ολας αλλά μου φαίνονται πιο πολλές στο Σαλεμς Λοτ..Είδικα τα κουτσομπολια..!!

Edited January 2, 2012 by Μιχάλης S.K.

[gregacm]

Ναι αλλα εχει και κατι σκηνες το Σαλεμς Λοτ που ειναι πολυ χεσμεντεν!

 

Εγω ειπα να ξεκινησω τη χρονια με ενα κλασσικο αστυνομικο αναγνωσμα.

 

Το Γερακι της Μαλτας του Ντασιελ Χαμετ,λοιπον,στο οποιο η υποθεση μοιαζει μπλεγμενη απο τις πρωτες κιολας σελιδες.Ο κεντρικος πρωταγωνιστης,ενας ιδιωτικος ντετεκτιβ,φαινεται να συγκεντρωνει ολα τα χαρακτηριστικα παρομοιων ηρωων.Τα καλα και τα κακα.Παντως,η ιστορια κυλαει ωραια και οι διαλογοι ειναι αρκετα καλοι.

Edited January 2, 2012 by gregacm

[Μιχάλης]

Ναι αλλα εχει και κατι σκηνες το Σαλεμς Λοτ που ειναι πολυ χεσμεντεν!

 

 

Βρέθηκα σε μία τέτοια και από τότε έχει κολλήσει στο μυαλό μου ..

[Nihilio]

Ναι αλλα εχει και κατι σκηνες το Σαλεμς Λοτ που ειναι πολυ χεσμεντεν!

 

 

Βρέθηκα σε μία τέτοια και από τότε έχει κολλήσει στο μυαλό μου ..

Μήπως μιλάς για τη σκηνή μετά την κηδεία;

[Δημήτρης]

Αγαπημένα μου διηγήματα τα ''Η Ευωδία της Σαρσαπαρίλα''...

-Την διάβασα πριν λίγες μέρες στο Νο3, κι όταν την τέλειωσα απλώς δεν είχα ούτε την ανάγκη ούτε τη διάθεση να προχωρήσω αμέσως στην επόμενη ιστορία του βιβλίου. Τι όμορφη μελαγχολική ιστορία...

 

Είναι πραγματικά μία υπέροχη ιστορία. Τόσο απλή και όμως τόσο ωραία. Ξεκινάω το ''Ιστορίες Φανταστικής Σάτυρας'' ν. 19 στη σειρά της Ωρόρα.

[Μιχάλης]

Ναι αλλα εχει και κατι σκηνες το Σαλεμς Λοτ που ειναι πολυ χεσμεντεν!

 

 

Βρέθηκα σε μία τέτοια και από τότε έχει κολλήσει στο μυαλό μου ..

Μήπως μιλάς για τη σκηνή μετά την κηδεία;

Όχι δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί...

Σκοτεινή φιγούρα:Ω πατέρα μου ευνοησέ με τώρα.Άρχοντα των μυγών ευνοησέ με τώρα.Σου φέρνω χαλασμένο κρέας και βρομερή σάρκα.Έκανα θυσία για χάρη σου.Σου τη φέρνω με το αριστερό μου χέρι.Στείλε μου ένα σημάδι.Περιμένω ένα σημάδι για ν'αρχίσω το έργο σου.Έπειτα έσκυψε και ξανά σηκώθηκε κρατώντας ένα παιδί στα χέρια της.<<Σου έφερα αυτό>>

..Τώρα μου την ξαναδιαβάζω δεν είναι και τόσο τρομακτκή αλλά με έχει στοιχιώσει..

[TheHunter-Writer]

Διαβάζω τα Σταφύλια της Οργής του Σταϊνμπεκ.

[Adicto]

Διαβάζω το Φύλακα, που μόλις κυκλοφόρησε το Οξύ. Ως τώρα είναι καταπληκτικό...

[Ioannis]

Ξανά-διαβάζω το Έγκλημα και Τιμωρία του Ντοστογιέφσκι.

[melkiades]

Διαβάζω το Φύλακα, που μόλις κυκλοφόρησε το Οξύ. Ως τώρα είναι καταπληκτικό...

 

Mα τι θα γίνει με σενα; Διαβάζεις όλα τα βιβλία που σημειώνω στη λίστα μου για ψάξιμο; Τι στο καλό, κάμερα έχεις εδω μέσα;

Εννοείται να γράψεις γνώμη στο τέλος.

[BladeRunner]

Μετά το πολύ καλό βιβλίο του Χ. Τζ. Γουέλς, κάνω απότομη στροφή, από το κλασικό αυτό έργο, σε ένα σατιρικό πολεμικό space opera μυθιστόρημα, το Μπιλ, ο ήρωας του Γαλαξία, του Χάρι Χάρισον.

[wordsmith]

Ρίξε μια γνώμη όταν το τελειώσεις, με ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος. Και πώς είναι γενικά η έκδοση, η μετάφραση κλπ.

[BladeRunner]

Μου μένουν κάπου 40 σελίδες, θα τις διαβάσω αύριο. Προσωπικά έχω μείνει πολύ ευχαριστημένος, τόσο από τον Χάρισον (καλή γραφή, αστεία/σατιρική ιστορία με τρελά σκηνικά, πολλή φαντασία και μπόλικη περιπέτεια, αστείοι χαρακτήρες), όσο και από την ελληνική έκδοση (καλή μετάφραση, ελάχιστα τυπογραφικά λάθη). Και έδωσα όλο κι όλο 1 ευρώ! Μια χαρά.

[D'Ailleurs]

 

ξεκίνησα να διαβάζω την αυτοβιογραφία του Bret "Hitman" Hart.

[Tattoman]

Διαβάζω το power hold'em strategy, του Daniel Negreanu

[gregacm]

Δεν το ξεκινησα ακομα,αλλα η αποφαση εχει παρθει.Θα διαβασω το "H Μακρια Πορεια" του Ριτσαρντ Μπακμαν,κατα κοσμον Στιβεν Κινγκ!

[melkiades]

Μόλις τελείωσα το βιβλιοπωλείο των σκιών του Mikkel Birkegaard.

 

Η βασική ιδέα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Το παλαιοβιβλιοπωλείο Libri di Luca στην Κοπεγχάγη είναι μέρος συνάντησης μιας Λέσχης Βιβλιόφιλων των Λετόρων, όπως λέγονται οι αναγνώστες στα ιταλικά, με ειδικές ικανότητες. Μπορούν διαβάζοντας δυνατά οι ίδιοι (πομποί) ή ακούγοντας μια ανάγνωση ακόμα και όταν αυτή δεν γίνεται δυνατά (δέκτες), να δώσουν την έμφαση που επιθυμούν στο κείμενο και να επηρεάσουν τα συναισθήματα του ακροατή απέναντί του. Όταν ο ιδιοκτήτης του βιβλιοπωλείου πεθαίνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες ο γιος του που έχει απομακρυνθεί από τον πατέρα του πολλά χρόνια αναλαμβάνει να ανακαλύψει τι συμβαίνει.

 

Η ατμόσφαιρα είναι ωραία και ήταν πολύ εύκολο να παρακολουθήσεις την ιστορία, αλλά δεν με έπεισε τίποτα από αυτά που γίνονταν. Τα συμπεράσματα που βγαίνουν στην αρχή για το ποιός μπορεί να βρίσκεται πίσω από το θάνατο του βιβλιοπώλη και οι κινήσεις που γίνονται στη συνέχεια είναι τελείως στην τύχη και ο ρόλος της Λέσχης των Βιβλιόφιλων και οι ίντριγκες των μελών της που φαίνονται κομματάκι ασήμαντες ενώ οι λογοτεχνικές αναφορές είναι ελάχιστες. Επίσης, γενικά δεν μου αρέσουν οι συνομωσίες και αυτό ήταν γεμάτο.

 

Δυστυχώς, η μετάφραση είναι απαράδεκτη. Συνήθως στις κακές μεταφράσεις αποφασίζω να μη δώσω σημασία και να προχωρήσω το βιβλίο χωρίς να δίνω σημασία σε αυτά που με ενοχλούν, αλλά στην περίπτωση αυτή μου ήταν πολύ δύσκολο γιατί ο μεταφραστής έχει ένα προβληματάκι με τα ελληνικά του μάλλον, πχ. παχύ πουλόβερ, απαράδεκτη σύνταξη που φαίνεται ότι μεταφράζει τις λέξεις και τις αφήνει στη θέση που τις βρήκε. Σελίδα παρά σελίδα έβρισκα κάτι που μου χτυπάει πολύ άσχημα χωρίς να σκεφτώ αυτά που είναι λάθος αλλά εγώ δεν τα προσέχω.

Edited January 6, 2012 by melkiades

[BladeRunner]

Μετά το Ο εχθρός του Γαλαξία, του Α. Ε. Βαν Βογκτ, άρχισα το Συνωμοσία του Σύμπαντος, των αδελφών Στρουγκάτσκι. Μόλις δυο βιβλία τους έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, αυτό και το Πικνίκ δίπλα στο δρόμο (το οποίο διάβασα πέρυσι και ήταν αριστούργημα - 10/10), κακώς δεν έχουν μεταφραστεί και άλλα βιβλία τους (μην πω όλα όσα έχουν γράψει). Οι τύποι είναι απίστευτοι!

[Anwrimos23]

Διαβάζω το ULTIMATUM-Pessoa Fernado-Eκδόσεις Αρμός, το πρώτο μέρος είναι επηρεασμένο από το κίνημα του φουτουρισμού και θα το χαρακτήριζα αρκετά ακραίο (φασιστικό). Μετά συνεχίζει με κάποια κοινωνικοπολιτικά κείμενα, τα οποία και με ενδιαφέρουν περισσότερο. Περίεργη περίπτωση ποιητή/συγγραφέα ο Πεσσόα, είναι ένα σύνολο πολλών ετερώνυμων προσωπικοτήτων και σε μπερδεύει!

[Δημήτρης]

Διάβασα το ''Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας'' ν. 19 στη σειρά της Ωρόρα. Παίζει Bradbury μέσα, Sheckley και Zelazny, γνωστά ονόματα όλοι τους. Καλές ήταν, με καλύτερες όλων αυτές του Larry Niven. Ο Niven αν και γνωστός ως συγγραφέας σκληρής επιστημονικής φαντασίας, δίνει εδώ μερικά πολύ καλά δείγματα κυνικού τρόπου γραφής. Ο ήρωας του Χάνβιλ Σβετζ ζει σε μία γη μερικές εκατοντάδες χρόνια από το σήμερα. Εκεί κυρίαρχος του κόσμου είναι ένας καθυστερημένος τύπος με τον τίτλο Γενικός Γραμματέας. Μία ανωμαλία που έχει κληρονομήσει, τον έχει κάνει να έχει μυαλό μικρού παιδιού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Σβετζ να στέλνεται σε αποστολές στο παρελθόν για να αιχμαλωτίσει φάλαινες, δεινοσαύρους, άλογα και άλλα τέτοια περίεργα που θα χρησιμεύσουν για την ψυχαγωγία του. Καλές, ωραίες ιστορίες που βγάζουν γέλιο. Τις υπόλοι- πες τις είχα ψιλοξεχάσει, αυτές όμως με το που πήρα να διαβάσω το βιβλίο, θυμόμουν ότι μου είχαν αρέσει.

Edited January 8, 2012 by Δημήτρης

[tsathoggua]

Διάβασα το ''Ιστορίες Φανταστικής Σάτιρας'' ν. 19 στη σειρά της Ωρόρα. Παίζει Bradbury μέσα, Sheckley και Zelazny, γνωστά ονόματα όλοι τους. Καλές ήταν, με καλύτερες όλων αυτές του Larry Niven. Ο Niven αν και γνωστός ως συγγραφέας σκληρής επιστημονικής φαντασίας δίνει εδώ μερικά πολύ καλά δείγματα κυνικού τρόπου γραφής. Ο ήρωας του Χάνβιλ Σβετζ ζει σε μία γη μερικές εκατοντάδες χρόνια από το σήμερα. Εκεί κυρίαρχος του κόσμου είναι ένας καθυστερημένος τύπος με τον τίτλο Γενικός Γραμματέας. Μία ανωμαλία που έχει κληρονομήσει, τον έχει κάνει να έχει μυαλό μικρού παιδιού. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Σβετζ να στέλνεται σε αποστολές στο παρελθόν για να αιχμαλωτίσει φάλαινες, δεινοσαύρους, άλογα και άλλα τέτοια περίεργα που θα χρησιμεύσουν για την ψυχαγωγία του. Καλές, ωραίες ιστορίες που βγάζουν γέλιο. Τις υπόλοι- πες τις είχα ψιλοξεχάσει, αυτές όμως με του που πήρα να διαβάσω το βιβλίο, θυμόμουν ότι μου είχαν αρέσει.

 

Ενδιαφέρουσα συλλογή, η δεύτερη του Μαστακούρη αν δεν κάνω λάθος. Περισσότερο μου άρεσε το Η μορφή των πραγμάτων του Bradbury. Εγώ διαβάζω το Η νύχτα της λευκής παπαρούνας του Κωνσταντίνου Μίσσιου το οποίο είναι απρόσμενα καλό.